En als je nou eens een ongecompliceerd hondje zoekt...
Geplaatst: 10 sep 2015 20:56
Nou, de titel zegt het dus al.
Mijn heren zijn inmiddels elf en tien jaar en wat mij betreft mogen ze allebei nog járen mee. Maar realisme is natuurlijk dat ik samenleef met mijn twee lievelingsbejaarden. Ze hebben niet het eeuwige leven en ooit zal de dag komen dat ik, als ik weer een hond wil, zal moeten gaan kijken naar een nieuwe hond.
Maar nu zit hier mijn dillema.
Rhodi was een droom. Ik wilde al van klein kind af aan een herdershond hebben. Ik kreeg een herdershond, en ééntje met een enorm gedragsprobleem. We zijn er samen vooral nu hij oud is nog heel aardig uit gekomen, en ik ben dolgelukkig dat hij bij me kwam. Ik heb enorm waardevolle lessen van hem geleerd. Ik geniet nog elke dag van hem.
Wel heb ik gezegd; hierna een minder energieke, minder nerveuze en minder drukke hond. Ik zou graag een veel gemakkelijker type hebben, een nieuwe herdershond zal ik niet meer doen.
Branco was daarna erbij gekozen met het volle verstand en ook van hem heb ik absoluut geen spijt gehad, wat een héérlijke hond! Hij is absoluut al veel gemakkelijker, zijn energieniveau is geschikter voor mij, hij past zich veel beter aan, maar is helaas niet zo sociaal met kattebeesten. Op dat puntje na een super hond waar ik dagelijks intens van geniet, maar qua gezondheid durf ik dit ras niet nog eens aan.
En nu. In de toekomst zou ik graag een klein hondje willen. Als in, makkelijk te tillen. Niet te groot, niet te zwaar. Geen kilometervreter, mag best speels zijn, maar ook tevreden als er eens een dagje wat minder in zit.
Vooral geen lawaaiig keffertje in verband met de buren, en absoluut sociaal en vriendelijk qua karakter, OOK naar andere dieren. Jachtinstinct dus graag absoluut minimaal.
Een beetje trainbaarheid met alleen zijn moet ook zeker mogelijk zijn, een uurtje of vijf is zat, maar een hond die alles bij elkaar huilt en gilt is onhoudbaar.
Kortom; ik zoek een gezelschapshondje, wiens voornaamste taak dus ook gezelschap zijn mag inhouden, die geen waslijst aan problematiek gaat meenemen.
En wat bied ik dan? Ik ben veel thuis, een klein hondje zal erg vaak gewoon mee mogen als ik wel eens wegga, een flinke grote tuin om onbezorgd te rausen en te spelen en leuke wandelingen, maar geen complete avondvierdaagses. Verder gewoon lekker sámen zijn, samen dingen doen, oefeningetjes, spelletjes. Ik heb andere dieren, geen kinderen (die komen er ook niet).
Gezien de wensen heb ik allang gezegd; doe mij maar een leuke herplaatser, ter zijner tijd.
Want qua ras heb ik geen eisen. Een totaal vuilnisbakje is prima. Als ik qua vacht mag KIEZEN, heb ik een voorkeur voor kortharig. Maar de wensen qua gedrag en karakter zijn zoveel belangrijker.
Nu krijg ik vaak de indruk dat ik kan kiezen tussen lief, knuffelig en sociaal maar kan NIET alleen zijn, of toch afstandelijk, jachtdrift maar kan wel alleen zijn.
Daarom ga je toch automatisch kijken naar de rassen. Er zijn zo vreselijk veel gezelschapshonden dat je zou denken dat er wel een ideaal tussen zit... maar eigenlijk is bovenstaande constant hetgeen wat ik globaal tegenkom.
Als jullie nu met dit wensenlijstje naar gezelschapshondjes kijken... waar denken jullie dan aan? Wat lezen jullie hierin?
Zijn er rassen waar jullie meteen aan denken? Zijn er bepaalde kruisingen waar jullie meteen aan denken?
Of zeggen jullie, eigenlijk net als ik; ''Bel/schrijf de asiels aan, zet jezelf op de wachtlijsten en kijk om je heen naar een leuke herplaatser, ter zijner tijd''?
Ik ben heel benieuwd naar jullie meningen.
Mijn heren zijn inmiddels elf en tien jaar en wat mij betreft mogen ze allebei nog járen mee. Maar realisme is natuurlijk dat ik samenleef met mijn twee lievelingsbejaarden. Ze hebben niet het eeuwige leven en ooit zal de dag komen dat ik, als ik weer een hond wil, zal moeten gaan kijken naar een nieuwe hond.
Maar nu zit hier mijn dillema.
Rhodi was een droom. Ik wilde al van klein kind af aan een herdershond hebben. Ik kreeg een herdershond, en ééntje met een enorm gedragsprobleem. We zijn er samen vooral nu hij oud is nog heel aardig uit gekomen, en ik ben dolgelukkig dat hij bij me kwam. Ik heb enorm waardevolle lessen van hem geleerd. Ik geniet nog elke dag van hem.
Wel heb ik gezegd; hierna een minder energieke, minder nerveuze en minder drukke hond. Ik zou graag een veel gemakkelijker type hebben, een nieuwe herdershond zal ik niet meer doen.
Branco was daarna erbij gekozen met het volle verstand en ook van hem heb ik absoluut geen spijt gehad, wat een héérlijke hond! Hij is absoluut al veel gemakkelijker, zijn energieniveau is geschikter voor mij, hij past zich veel beter aan, maar is helaas niet zo sociaal met kattebeesten. Op dat puntje na een super hond waar ik dagelijks intens van geniet, maar qua gezondheid durf ik dit ras niet nog eens aan.
En nu. In de toekomst zou ik graag een klein hondje willen. Als in, makkelijk te tillen. Niet te groot, niet te zwaar. Geen kilometervreter, mag best speels zijn, maar ook tevreden als er eens een dagje wat minder in zit.
Vooral geen lawaaiig keffertje in verband met de buren, en absoluut sociaal en vriendelijk qua karakter, OOK naar andere dieren. Jachtinstinct dus graag absoluut minimaal.
Een beetje trainbaarheid met alleen zijn moet ook zeker mogelijk zijn, een uurtje of vijf is zat, maar een hond die alles bij elkaar huilt en gilt is onhoudbaar.
Kortom; ik zoek een gezelschapshondje, wiens voornaamste taak dus ook gezelschap zijn mag inhouden, die geen waslijst aan problematiek gaat meenemen.
En wat bied ik dan? Ik ben veel thuis, een klein hondje zal erg vaak gewoon mee mogen als ik wel eens wegga, een flinke grote tuin om onbezorgd te rausen en te spelen en leuke wandelingen, maar geen complete avondvierdaagses. Verder gewoon lekker sámen zijn, samen dingen doen, oefeningetjes, spelletjes. Ik heb andere dieren, geen kinderen (die komen er ook niet).
Gezien de wensen heb ik allang gezegd; doe mij maar een leuke herplaatser, ter zijner tijd.
Want qua ras heb ik geen eisen. Een totaal vuilnisbakje is prima. Als ik qua vacht mag KIEZEN, heb ik een voorkeur voor kortharig. Maar de wensen qua gedrag en karakter zijn zoveel belangrijker.
Nu krijg ik vaak de indruk dat ik kan kiezen tussen lief, knuffelig en sociaal maar kan NIET alleen zijn, of toch afstandelijk, jachtdrift maar kan wel alleen zijn.
Daarom ga je toch automatisch kijken naar de rassen. Er zijn zo vreselijk veel gezelschapshonden dat je zou denken dat er wel een ideaal tussen zit... maar eigenlijk is bovenstaande constant hetgeen wat ik globaal tegenkom.
Als jullie nu met dit wensenlijstje naar gezelschapshondjes kijken... waar denken jullie dan aan? Wat lezen jullie hierin?
Zijn er rassen waar jullie meteen aan denken? Zijn er bepaalde kruisingen waar jullie meteen aan denken?
Of zeggen jullie, eigenlijk net als ik; ''Bel/schrijf de asiels aan, zet jezelf op de wachtlijsten en kijk om je heen naar een leuke herplaatser, ter zijner tijd''?
Ik ben heel benieuwd naar jullie meningen.
Dat is wel super, ik denk zomaar dat ik er gebruik van ga maken.
