Bodi is weg.

[Iris-Marie]

Ik hoop dat ik geen stortvloed van negatieve reacties over me heen krijg, maar mocht dat wel zo zijn: ik wilde ook dat het anders was gelopen.

Bodi kwam drie maanden geleden bij ons als onzekere hond. Niet gesocialiseerd, nooit echt iets meegemaakt, volgens het asiel behoorlijk verwaarloosd maar absoluut ontzettend lief. Ik zag meteen de potentie, en ondanks dat het mijn eerste hond was heb ik geen moment getwijfeld: het zou wel goed komen met hem.

Bodi heeft hier ontzettend veel geleerd. Hij heeft alle basiscommando’s geleerd, hij heeft vertrouwen gekregen in de wereld om zich heen, hij heeft geleerd andere honden rustig te benaderen, hij heeft geleerd kinderen te accepteren mits ze hem rustig benaderen. Hij is van onzekere hond naar vrolijk dier gegaan. Eén ding is echter blijven knagen, en dat is wat mij niet gelukt is en waarvan anderen - waaronder mijn vriend, mijn psycholoog en gesprekken met GT’s - me overtuigd hebben dat mij dat ook niet zal lukken.

Als er iets onverwachts op Bodi’s pad kwam kreeg hij een hele enge blik in zijn ogen. Tijdens het wandelen, en ook thuis (jaloezie - hij wilde mij niet delen), was ik constant gestrest. Dit sloeg ontzettend over op Bodi, en hoewel ik me daarvan bewust was en probeerde rustig te zijn heeft het me wel opgebroken. Nooit ergens normaal naar toe zonder ‘niet-te-houden’ hond. Ik keek constant om me heen of er geen kind liep of hond die buiten ‘snuffelbereik’ was. Mocht die er zijn, probeerde ik te voorkomen dat hij zou fixeren. Echter, soms lukte me dat niet. En als dat gebeurde kon ik Bodi amper houden. Drie straten verder werd hij pas rustig. Ik heb de lijn meerdere malen bijna uit mijn hand laten glippen en als dat was gebeurd had hij misschien wel een kind gebeten.

Dat uitvallen aan de lijn is iets waar ik wel mee had kunnen leven. Nog meer energie erin stoppen, nog meer oefenen, nog meer socialiseren, en er anders vrede mee hebben. Maar anderen hadden dat niet, en het constant aangekeken worden of aangesproken worden door dierbaren over het gedrag van hem deed pijn.

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat het me uiteindelijk wel was gelukt, al dan niet met hulp van een GT. Maar toch, hoewel ik het zelf afschuwelijk vind en Bodi als ik alleen was nooit weg was gegaan, heb ik misschien de goede keuze gemaakt. Bodi was mijn eerste ‘eigen’ hond, en hoewel ik een GT in had kunnen schakelen had het ook mis kunnen gaan. Hoewel ik het had kunnen blijven proberen had het na jaren alsnog zo kunnen zijn, en ik denk dat het beter is als iemand zijn gedrag aanpakt die meer ervaren is zodat ik het niet erger kan maken.

Ik heb het asiel, waar Bodi vandaan komt en waar ze weinig van hem wisten, alles verteld wat ik weet. Zij gaan Bodi de begeleiding geven die hij nodig heeft, en zorgen dat hij op de plaats komt waar hij een ontspannen hond kan worden. Bij voorkeur in een omgeving met een groot terrein zoals een boerderij, daar zou hij ontzettend op z’n plaats zijn.

Het is absoluut niet Bodi’s schuld en ook niet die van mij. Bodi kende het asiel nog en leek blij weer bekende gezichten te zien. Hij heeft hier drie maanden lang echt hond kunnen zijn en is zo veel gelukkiger geworden, ik heb er geen spijt van en ik denk dat Bodi hier ook veel beter is uit gekomen zodat het nu makkelijker wordt om voor hem een gouden mandje kan vinden waar hij voor altijd kan vertoeven. Ik heb hem dat niet kunnen geven, maar ik gun het hem heel erg.

Ik heb zelf ook dingen geleerd. Ik ben een type dat eerst op haar bek moet gaan alvorens ze wat leert. Ook ben ik achteraf teveel geneigd geweest Bodi te vermenselijken. Dit is behoorlijk persoonlijk - maar ik wilde een verwaarloosde / mishandelde hond een kans geven omdat ik het als mens heb meegemaakt. Daarin heb ik een grote fout gemaakt. Ik dacht dat we elkaar aan zouden vullen, maar een hond die zelf problemen heeft draagt niet bij aan mijn herstel. Een instabiel baasje draagt niet bij aan zijn herstel. Wat ik echter ook heb geleerd is dat ik het wel kan. Als ik zie hoe Bodi vooruit is gegaan ben ik daar best trots op, en iedereen om me heen is verbaasd dat het me is gelukt.

Het doet me veel pijn en ik ben boos omdat ik zo naar de mening van anderen heb geluisterd en me zo heb laten beïnvloeden door hun mening (maar aan de andere kant: ik woon samen en heb een relatie, en heb te maken met andere mensen). Ik heb een gevoel van falen maar ook het gevoel dat ik hem aan zijn lot heb over gelaten. Ik voel me echt kut. Heel kut. Rationeel bekeken denk ik niet dat dat zo is: Bodi is nu een veel gelukkigere hond en ik ben een gelukkigere baas. En hoewel onze wegen zijn gescheiden hebben we allebei heel veel aan elkaar gehad.

In positiever nieuws, wij gaan wel op zoek naar een andere hond. Nog niet actief, eerst heel goed oriënteren op rassen en mogelijkheden, persoonlijkheden, niet laten beïnvloeden door lieve koppies, en alles gebruiken wat wij van Bodi geleerd hebben. Daarom hoop ik wel dat ondanks dat ik echt een kutwijf ben, jullie me hier nog welkom heten.

Ik weet niet zo goed wat ik van mezelf moet vinden, en van de hele situatie. Ik weet ook niet of ik mezelf goed verwoord, de emoties zitten ontzettend hoog omdat ik voor mijn gevoel Bodi weg heb gedaan om anderen te pleasen. Ik hoop gewoon dat ik er goed aan heb gedaan, en dat ik nog welkom ben hier op HF.

Dank jullie wel.

PS: mocht iemand op zoek zijn naar een heerlijke hond, en hem kunnen bieden wat hij nodig heeft: hij zit in DOC Waterland, in Purmerend.

[Miranda]

Ook ben ik achteraf teveel geneigd geweest Bodi te vermenselijken. Dit is behoorlijk persoonlijk - maar ik wilde een verwaarloosde / mishandelde hond een kans geven omdat ik het als mens heb meegemaakt. Daarin heb ik een grote fout gemaakt. Ik dacht dat we elkaar aan zouden vullen, maar een hond die zelf problemen heeft draagt niet bij aan mijn herstel. Een instabiel baasje draagt niet bij aan zijn herstel. Wat ik echter ook heb geleerd is dat ik het wel kan.

Hulde voor dit staaltje inzicht!
Je hebt het geprobeerd. En het is niet gelukt. Daar is geen schande in. Integendeel, je geeft toe dat jij niet de juiste baas bent.
Leren doe je door op je bek te gaan.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, toch?
En die ene gouden hond is er ook heus voor jou.

[Izzie_Anneke]

Oei, wat heb je je verhaal eerlijk opgeschreven. Ik las vaak wat je over Bodi schreef omdat ik ook een herplaatser heb die niet zo gemakkelijk is als dat ik vooraf had gehoopt. Dan herken je veel.

Wat me altijd opviel is met hoeveel liefde je over hem schreef. Ook in dit stuk. Van mij dus geen enkele veroordeling, alleen begrip. Ik snap dat je je nu heel verdrietig voelt. Maar ook een goede keuze kan verdrietig voelen. Veel sterkte en ik hoop dat jullie een hondje vinden dat beter bij jullie past

[ranetje]

Ook ben ik achteraf teveel geneigd geweest Bodi te vermenselijken. Dit is behoorlijk persoonlijk - maar ik wilde een verwaarloosde / mishandelde hond een kans geven omdat ik het als mens heb meegemaakt. Daarin heb ik een grote fout gemaakt. Ik dacht dat we elkaar aan zouden vullen, maar een hond die zelf problemen heeft draagt niet bij aan mijn herstel. Een instabiel baasje draagt niet bij aan zijn herstel. Wat ik echter ook heb geleerd is dat ik het wel kan.

Hulde voor dit staaltje inzicht!
Je hebt het geprobeerd. En het is niet gelukt. Daar is geen schande in. Integendeel, je geeft toe dat jij niet de juiste baas bent.
Leren doe je door op je bek te gaan.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, toch?
En die ene gouden hond is er ook heus voor jou.

Zo is dat

[lieke]

Er zijn zat forummers, ervaren hondenbazen, die ook wel eens een hond hebben herplaatst omdat het geen goede match was. Ik bijvoorbeeld.

Jammer dat het niet werkte, maar heel verstandig dat je dat hebt ingezien. Beter voor de hond en beter voor jou. Er is voor jou heus wel een leuke hond te vinden die precies bij je past. Enne, er zijn mensen hier zoals Nanna, die de leukste honden uit de hoed weten te toveren.
Dus gewoon hier op het forum blijven en rustig rondkijken voor die éne hond die jouw nieuwe maatje kan worden.

[Sterre]

Jammer dat het niet gelukt is en jammer dat je omgeving er niet achter stond. Dat maakt het voor jou zo te lezen erg moeilijk. Veel sterkte gewenst. En ook ik hoop dat je snel een lieve hond krijgt.

[bouvierpoedel]

God kind trek het je niet aan door wie je wel of niet welkom bent hier. Je moet dat niet overlaten aan een ander maar aan jezelf.

[Brindlecardi]

Het is denk ik een hele eerlijke beslissing.
Het enige wat ik alleen minder goed kan begrijpen is dat je een hond dan naar het asiel terug brengt eerlijk gezegd.
Hoe dan ook sterkte met de situatie en ik hoop dat hij gauw een baasje heeft.

[Tineke]

Ook ben ik achteraf teveel geneigd geweest Bodi te vermenselijken. Dit is behoorlijk persoonlijk - maar ik wilde een verwaarloosde / mishandelde hond een kans geven omdat ik het als mens heb meegemaakt. Daarin heb ik een grote fout gemaakt. Ik dacht dat we elkaar aan zouden vullen, maar een hond die zelf problemen heeft draagt niet bij aan mijn herstel. Een instabiel baasje draagt niet bij aan zijn herstel. Wat ik echter ook heb geleerd is dat ik het wel kan.

Hulde voor dit staaltje inzicht!
Je hebt het geprobeerd. En het is niet gelukt. Daar is geen schande in. Integendeel, je geeft toe dat jij niet de juiste baas bent.
Leren doe je door op je bek te gaan.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, toch?
En die ene gouden hond is er ook heus voor jou.

Eens

[ranetje]

Het is denk ik een hele eerlijke beslissing.
Het enige wat ik alleen minder goed kan begrijpen is dat je een hond dan naar het asiel terug brengt eerlijk gezegd.
Hoe dan ook sterkte met de situatie en ik hoop dat hij gauw een baasje heeft.

Afspraak met het asiel toen ze hem meenam?

En niet iedereen is in staat om een goede nieuwe baas te selecteren

[mariabel]

Hier ook onder de indruk van je eerlijke verhaal . Zo te lezen heb je een goed besluit genomen . Bodi en jij zijn een stuk samen onderweg geweest en als je dan tot het besluit komt dat je niet kan bieden wat hij nodig heeft dan is het goed om dat in te zien .

[blondie]

Je kunt beter eerlijk zijn tegenover jezelf en het dier, als je dan tot de conclusie komt dat het écht niet beter gaat worden en dat jullie beiden er niet gelukkiger van worden dan heb je de juiste beslissing genomen om hem terug te brengen.
Sterkte want ondanks dat het soms niet makkelijk was zal je hem best gaan missen.

[Manu]

Kippenvel. Wat heb je het met veel gevoel opgeschreven. Ik genoot altijd van je verhalen en foto's van Bodi.

Ik vind het heel knap van je dat je jezelf recht aan hebt durven kijken en deze beslissing voor zowel jou als Bodi hebt kunnen maken. Het zal ontzettend rot voelen, sterkte voor jou.

[gonnie]

Zo te lezen heb je de juiste beslissing genomen.

Sterkte.

[*Skye*]

Ik heb juist altijd heel veel respect voor mensen die hun hond herplaatsen als het echt niet meer gaat.

Heel veel sterkte, het lijkt me een super moeilijke beslissing, maar wat je zegt, jij hebt hem nu zoveel geleerd waar hij echt wel iets aan gaat hebben.

[-Saskia-]

Hulde voor dit staaltje inzicht!
Je hebt het geprobeerd. En het is niet gelukt. Daar is geen schande in. Integendeel, je geeft toe dat jij niet de juiste baas bent.
Leren doe je door op je bek te gaan.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, toch?
En die ene gouden hond is er ook heus voor jou.

Helemaal mee eens
En des te meer ervaring je nu hebt bij het opvoeden van je volgende hond. Jullie hebben beiden van elkaar geleerd.
Ik kan me inbeelden hoe pijnlijk dit moet zijn, veel sterkte.

[petra1]

Wat knap dat je het zo eerlijk hebt benaderd en opgeschreven!
Waarom zou je een kutwijf zijn? Je hebt gekozen voor wat voor jullie beiden het meest eerlijke is.
Daar kan ik in ieder geval alleen maar bewondering voor hebben.

Heel veel sterkte, want het gemis zal ongetwijfeld groot zijn.
Ik heb altijd genoten van je verhalen, je hebt heel liefdevol over Bodi geschreven.
Er komt tzt vast wel een hondje op je pad waarbij de match veel beter is, en dan kan je alles wat je van Bodi geleerd hebt in de praktijk brengen.

[Charlie]

Jammer dat het zo gelopen is maar goed, je hebt een hond voor je plezier en als blijkt dat de match toch niet zo plezierig is dan is het beter er een punt achter te zetten en hopen dat een baas zich aandient die wel met Bodi's issues om kan gaan. Dat is voor alle partijen beter.

En dat is wat een heleboel mensen niet meer begrijpen. Een hond mag een aanvulling op je leven zijn. Inderdaad voor het plezier. Het moet niet zo zijn dat je continue om je heen moet kijken om te zien of er "gevaar" heerst.

Bij ons is dat ook iets dat we moeten leren, na de zoveelste herplaatser. Er blijven altijd issues bij herplaatser met een rugzakje. Er blijven altijd dingen waar je tegenaan blijft lopen.

Helemaal geen schande om toe te geven dat jullie niet de match van het leven waren. Je hebt je best gedaan, maar het is niet gelukt. En daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Voor hetzelfde geld waren jullie wel "de match"

[DesireeB]

Hoe moeilijk zo'n besluit ook is het is eerlijker naar jezelf en Bodi. Je hebt je best gedaan.

Ik heb mijn vorige hond herplaatst omdat ik fulltime moest gaan werken en dus rustig 60 uur van huis was per week en ik me een zelf slecht baasje vond. Na een maand kwam ze terug ivm de situatie daar niet goed ging (lang verhaal) en ze is nooit meer weg geweest want ze vond het wel prima en wilde het nooit meer meemaken en inmiddels had ik oppas voor om de week 2 dagen(en weer een nieuwe baan minder uren). Soms moet je eerlijk zijn en het beste betekend niet altijd dat jij dat bent.

Wel heel eerlijk hoe je het verteld, als nog mag je trots op jezelf zijn. Sommige hebben die zelf kennis niet en hadden misschien niks met hem bereikt.


Sterkte ermee!

[lets have fun]

Jammer dat het zo gelopen is maar goed, je hebt een hond voor je plezier en als blijkt dat de match toch niet zo plezierig is dan is het beter er een punt achter te zetten en hopen dat een baas zich aandient die wel met Bodi's issues om kan gaan. Dat is voor alle partijen beter.

En dat is wat een heleboel mensen niet meer begrijpen. Een hond mag een aanvulling op je leven zijn. Inderdaad voor het plezier. Het moet niet zo zijn dat je continue om je heen moet kijken om te zien of er "gevaar" heerst.

Bij ons is dat ook iets dat we moeten leren, na de zoveelste herplaatser. Er blijven altijd issues bij herplaatser met een rugzakje. Er blijven altijd dingen waar je tegenaan blijft lopen.

Helemaal geen schande om toe te geven dat jullie niet de match van het leven waren. Je hebt je best gedaan, maar het is niet gelukt. En daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Voor hetzelfde geld waren jullie wel "de match"

Soms lijkt het wel alsof je pas een goede baas bent als je jezelf op kunt offeren voor je hond. Nou, laat ik daar nou niet zo goed in zijn

TS het js geen schande hoor. Het zou pas fout zijn als je er niks van leert . Je weet nu dat dit type hond niet bij je past en ik schat zo maar in dat je dit niet snel weer gebeurt. De volgende wordt vast een makkelijker hondje.

[twinkeltje]

Je hebt je best gedaan en hij vind vast een goede baas soms is de cobie niet alles

[Iris-Marie]

Bedankt voor alle lieve reacties, hierdoor voel ik me iets beter. Ik heb het verhaal inderdaad zo eerlijk mogelijk opgeschreven, het is zoals het is en ik heb geen zin om eromheen te draaien. Het is uiteindelijk de goede keuze geweest en wat ik wél goed heb gedaan als baas is mijn verstand gebruiken en kiezen wat het beste voor Bodi is. Daar ben ik blij mee. Ik wil mijn geluk, hoe leuk z’n koppie ook is, niet verkiezen boven dat van hem. Da’s niet gezond voor beiden. Ik vind het fijn om te lezen dat jullie het leuk vonden over Bodi (en mij) te lezen.

Ik besefte me dat Bodi een rugzakje heeft. Ik heb bewust gekozen voor een herplaatser en was op de hoogte van eventuele problemen uit het verleden, en dat deze toch in zekere mate (of zelfs helemaal) aanwezig kunnen blijven. Ik wist dat hij geen kindervriend was, dat hij er niet geplaatst werd. Daar had ik vrede mee. Hij zou ‘te enthousiast en springerig’ zijn voor kinderen. Prima. Maar compleet fixeren en niet meer reageren tot drie straten verder, ook al is het kind aan de andere kant van de straat en loopt het gewoon langs, is iets totaal anders dan even van het padje af zijn en na een paar blafjes weer luisteren. ‘Tekortkomingen’ (niet het goede woord denk ik, maar ik kom er even niet op) is iets anders dan een situatie die dreigt gevaarlijk te worden. Wat Nanna ook schrijft, een issue waarvan je denkt ‘dat kan beter’ is niet erg, en dat is zeker te verwachten bij een hond met rugzakje. Echter, als die issues zo heftig worden dat hond nog mens ermee kan dealen en het voor beiden niet prettig is, moet die keus gemaakt worden.

@lieke: ik heb net een pb’tje van Nanna gekregen die ga ik zo eens even beantwoorden.

@bouvierpoedel: klopt. Maar ik weet ook hoezeer iedereen hier aan elkaar gewaagd is. Dat vind ik hartstikke leuk omdat iedereen zo eerlijk is, maar ik wilde me toch even indekken. De zenuwen, en wellicht het verdriet en reacties vanuit mijn omgeving hebben me een beetje onzeker gemaakt. No worries!

@apple: we hebben inderdaad overwogen om zelf een huisje te zoeken voor Bodi. Een boerderij, bij voorkeur met andere honden, waar hij genoeg fysieke en mentale uitdaging krijgt en waar mensen zitten die de ervaring en kunde hebben om met hem aan de slag te gaan. Ik heb contact gehad met mijn buurvrouw, een vriendin van haar heeft een stichting (hier in de buurt, nota bene) die met honden met een rugzakje aan de slag gaat en ze herplaatst. Geen kennels, maar heel veel vrijheid en liefde. Gewoon zoals ik dat getracht heb te doen. Wij hadden toen de afspraak met het asiel al staan, achteraf heeft buuf haar ook niet kunnen bereiken. Degene die we bij het asiel hebben ontmoet heeft aangegeven ook deze dingen voor Bodi te willen en zorgvuldig een geschikt thuis te vinden, niet zomaar meenemen. Bovendien hebben ze aangegeven hem extra ondersteuning hierin te geven. Als zij dit niet hadden gedaan, was de kans groot geweest dat wij alsnog zelf een huis hadden gezocht, maar hij heeft aangegeven dat hij dezelfde wensen en eisen heeft aan een nieuw thuis als wij. Aangezien Bodi en ik er allebei aan onderdoor gingen heb ik daarvoor gekozen, als ik zelf een huis had gezocht was ik waarschijnlijk maanden bezig geweest (ik ben nogal van de hoge eisen) en was dat ook niet in Bodi’s voordeel geweest.

Nogmaals bedankt voor de lieve reacties.

[Caro.]

Ach wat verdrietig, maar wel heel begrijpelijk. Veel sterkte!

Ik heb ooit ook een hond teruggebracht na het asiel: hij zou zeer waarschijnlijk met katten kunnen volgens hun en
dat kon hij dus niet. Wij hadden toen 3 katten en hij ging bijna door de ruit heen zo fel was hij erop en na 2 dagen
had hij nog geen seconde rustig gezeten of gelegen vanwege de katten en toen hij op een haar na onze poes
te pakken had, hebben we besloten dat dit geen doen was. Ik hing zo ongeveer boven de wc pot van de stress,
de hond kwam geen seconde tot rust en de poezen hadden doodsangst.
Na 3 dagen hebben wij hem teruggebracht, ik vond het vreselijk, tranen met tuiten gehuild, want buiten dat was
hij een ontzettend leuke hond.
Wellicht konden wij met training ook nog veel doen, maar ik waag mijn katten daar niet aan, die waren er eerder
en die moesten veilig zijn.

Nou ja, kortom... soms gaat het echt niet, niet voor mens en ook niet voor de hond en dat moet je inzien.
Het is wel heel verdrietig, voor jou en voor Bodi

[Pino01]

Een heel eerlijk verhaal en mijn respect voor je beslissing.
Je hebt de juiste keus gemaakt (wat je omgeving ook mag zeggen)

[Ptje]

Ook hier nog ff spuit 11; een moeilijke beslissing maar ook heel eerlijk ja voor zowel hond als vrouwtje dus als je negatieve reacties wit heb je gewoon pech
soms is het beter een stapje terug te zetten en te aanvaarden dan stug door te gaan en jezelf gigantisch tegen te komen.
Je hebt ontzettend je best gedaan en al heel veel bereikt en daar mag je ook trots op zijn.

[Shibby]

Wat jammer dat het niet is gegaan zoals je voor ogen had.
Respect voor je beslissing en voor je kijk erop

[kooi]

Je bent wat mij betreft nog steeds welkom!

[Izzers]

Diep respect voor je eerlijke verhaal en voor je beslissing.
Veel sterkte!

[Punzel]

@bouvierpoedel: klopt. Maar ik weet ook hoezeer iedereen hier aan elkaar gewaagd is. Dat vind ik hartstikke leuk omdat iedereen zo eerlijk is, maar ik wilde me toch even indekken. De zenuwen, en wellicht het verdriet en reacties vanuit mijn omgeving hebben me een beetje onzeker gemaakt. No worries!

Mensen hier geven gewoon heel veel om honden en kunnen dan soms wat 'gewaagd' over komen Maar jij hebt deze keuze niet alleen voor jezelf maar ook voor je hond gemaakt dus dat is alleen maar goed. Bodi wacht nu in het asiel op een baasje waar hij hopelijk wel voorgoed mag blijven (de meeste asielmensen kunnen dat vaak prima inschatten) en jij weet in de toekomst ook beter wat voor hond bij je past. Een hond neem je toch ook in eerste instantie voor je eigen plezier en als je de komende tien jaar op eieren moet lopen en je zorgen maakt over vanalles is ook niet goed voor je.
Dat gezegd hebbende, het blijft ontzettend klote dus ik wens je heel veel sterkte

[bouvierpoedel]

Even wat aan je eigen probleem gaan doen en dan komt er vanzelf wel een leuke ongecompliceerde hond/je voorbij.
Niet alles zo moeilijk maken dan dat het is.