Het HondenForum

Ik vind mezelf best open minded....
Maar dat ben ik dus helemaal niet. Gisteren ben ik tijdens mijn wandeling maar liefst twee keer flink op mijn nummer gezet
Allereerst kom ik tijdens de wandeling mensen van verderop uit de straat tegen met een klapkaak (ik weet echt de mix niet die ze hebben dus kan er geen ras op plakken) het (overigens prachtige beestje) heeft geen beste reputatie in de buurt is al dikwijls bij vechtpatijen betrokken geweest, en de eigenaren hadden hem loslopen. Hij liep meteen naar mijn ouwetje te loeren. Ik lijn haar dus aan ondanks het losloop gebied. Op het moment dat hij op ons af komt maak ik me al klaar om tussen hem en Izzy te springen met in mijn hoofd de gedachte jahoor nu zal je het hebben.. Maar van afstand geeft de eigenaar een brul(letje) en gevaarlijke klapkaak gaat keurig af en beweegt geen spiertje meer. Ik kon rustig passeren met Izzy en had wel een beetje schaamrood op mijn kaken.

Een kwartiertje later nader ik een steiger waar vaak kindjes spelen. Omdat Izzy graag meespeelt met kindjes lijn ik haar weer aan. Ik kom andere mensen tegen met een pitbull, je kent ze wel van die stoere gasten "kijk mij nou met mijn gevaarlijke hond lopen" in het voorbij gaan zeggen ze tegen me "laat die kinderen niet aaien" ik loop door en denk nog nou ja.. mijn hond is betrouwbaar hoor. Op de steiger aangekomen spelen er inderdaad twee jongetjes. Een grappig jongetje op van die houten boerenklompjes komt naar me toe "Mevrouw mag ik uw hond aaien?" Ik denk nog wat netjes.
Uit voorzorg (Izzy is wel oud maar nog enthousiast en onbesuisd) laat ik Izzy gaan liggen en zeg tegen het ventje jahoor maar alleen over de rug. Het mannetje aait haar en Izzy tjopt meteen op haar zij om eens uitgebreid gekriebeld te worden. Voor ik het door heb haalt het kind uit en schopt Izzy met die klomp volop in haar buik. Izzy wist niet wat haar overkwam en gilde het uit. Voor ik uberhaupt heb kunnen reageren is het ventje met zijn vriendje al weg. Izzy is gelukkig ok maar ik stond er echt verbijsterd (en woedend) bij. Aan de overkant van het water roepen de pitbull eigenaren nog "we hebben je gewaarschuwd waarom doe je het dan toch?" Vanaf nu dus geen kinderen meer aan mijn hond
En adviezen misschien toch maar aannemen.
Wat bezield zo'n kind?

Wat zielig zeg voor Izzy die zo onbevangen gaat liggen. En die jongens hadden wel even de reden erbij kunnen zeggen waarom je die kinderen niet moest laten aaien.

Ik laat kinderen dus om deze reden ook nooit meer aaien. In Amsterdam vroegen kinderen het wel eens. OK, prima, je denkt dan dat dat goed is. Duwen ze ineens elkaar op de honden. Aai aai en dan een ander jongetje ketst het aaiende kind op je honden. Of ze gooien ineens een sneeuwbal op je hond.

Ik heb dus ook die slechte ervaringen. Bas is ook een keer getrapt door een peuter. Ze moet er niks van weten tegenwoordig. Ze heeft precies een grens en weet blijkbaar kinderen ook nog in te schatten. Ene kind is prima, ze zoekt het op, gaat zitten en laat zich uitgebreid aaien. Andere kind is dan ineens helemaal niet prima. Staart tussen de benen en dan op haar rug. Die contacten breek ik meteen af want ik vind een hondje dat op haar rug ligt niet stabiel en niet in balans. Dat kan makkelijk omslaan in grommen of zelfs happen.

Bas is wat dat betreft heel erg onschuldig want als ze al helemaal in de verdediging schiet is het nog niks meer dan wat gegil met een open mond. Maar dat is verre van leuk dus dat mag niet gebeuren.

Kinderen kunnen dus inderdaad heel gek doen. Zielig voor je hond. En ik zou zelf zo'n kind een flinke duw geven helaas.

dat kind had van mij ook een duw gehad hoor, ze doen waar ze mee weg komen, nou reality check, je komt er deze keer niet zomaar mee weg, hopelijk is het dan over maar ik laat ze hier ook niet in de buurt van de honden komen, nope

Izzers schreef:Ik vind mezelf best open minded.... Maar dat ben ik dus helemaal niet.

Ik zie hier geen bewijsmateriaal voor die stelling.

Izzers schreef:Ik lijn haar dus aan ondanks het losloop gebied. [..] van afstand geeft de eigenaar een brul(letje) en gevaarlijke klapkaak gaat keurig af en beweegt geen spiertje meer. Ik kon rustig passeren met Izzy en had wel een beetje schaamrood op mijn kaken.

Waarom dan? In geval van twijfel kan je toch besluiten dat je het zekere voor het onzekere neemt in het belang van je hond? Ik kan me niet voorstellen dat iemand daar aanstoot aan neemt.

Izzers schreef:in het voorbij gaan zeggen ze tegen me "laat die kinderen niet aaien" [..] Voor ik het door heb haalt het kind uit en schopt Izzy met die klomp volop in haar buik. [..] Vanaf nu dus geen kinderen meer aan mijn hond

Ik heb ook geen kritiek op deze gevolgtrekking, maar wat vooral opvalt is dat die tegengesteld lijkt aan die uit je eerste alinea. Nu vind je dus wel dat je beter het zekere voor het onzekere kunt nemen. Staat het schaamrood je straks weer op de kaken als hetzelfde kind dat van jou niet meer mag wel aardig is tegen de volgende hond? T.a.v. deze episode was de eerste communicatie gewoon niet duidelijk genoeg om door jou begrepen te worden, toch? Dat is toch ook niet jouw schuld? Ik zou zeggen dat je van kinderen beter zou mogen verwachten dan hoe deze zich gedroegen. De mate van vertrouwen die je wilt tonen (en het risico dat je wilt nemen) is grotendeels een keuze. Ik denk dat je hond er wel weer overheen komt ook.

Nou zeg.

Ik ben wel voorzichtig met kinderen, maar Charlie en Niko zijn geen kwetsbare honden.
Soms heeft hij op het strand opeens een klik, meestal met jongetjes die op vakantie zijn en hun hond missen.
Ik gebruik hem vaker om bange kinderen wat over honden te leren.
Hier zijn veel kinderen die geen honden gewend zijn. Die gaan dan uit angst lopen klieren.

Die had ik toch even flink toegesproken zeg.. Wat een manieren.
Apple krijgt graag aandacht en iedereen mag haar aaien, nog nooit heeft een kind op zo'n moment dan iets anders gedaan dan netjes aaien. Gaat altijd goed. Zou ook flink verbaasd zijn als ze dan ineens zouden schoppen zeg.
Waar zijn de ouders dan vraag je je af.

Die had ik zo mogelijk toch even bij zijn kladjes gegrepen.
Lang geleden woonde hier in de buurt een jongetje van een jaar of 6 dat een verstandelijke beperking had. Zijn ouders hadden een winkel en hij liep altijd en eeuwig rond op het trottoir voor de winkels.
Op een gegeven moment kwam hij op mij en mijn hond af en vroeg of hij hem mocht aaien. Nou was mijn hond gek op kinderen en zeer zeker geen bijter, dus het mocht maar wél alleen zijn rug.
Vóórdat ik het wist drukte hij hem met 2 handen in zijn ogen
Dat was niet de bedoeling en heb hem dat ook gezegd. Een hele poos later kwam hij op mij en mijn hond af rennen en probeerde hij wéér die handen in de ogen te drukken. Ik kon in een reflex een tweede keer tegenhouden.
Ik moest later op de dag in de winkel van zijn ouders zijn en toen heb ik zijn moeder gezegd wat er gebeurd was en dat de volgende keer toch wel anders kon aflopen als hij het nog eens probeerde en daarna is het nooit meer gebeurd maar zodra mijn hond dat joch zag begon hij al te grommen terwijl hij dat nog nooit had gedaan en het ook alleen maar bij dat jongetje deed.

Nanna schreef:99.99% van de kinderen die vragen of ze mijn honden mogen aaien laten dat ook bij aaien
Ik kom eigenlijk nooit van die Chucky's in spé tegen.
Dus van mij mogen ze aaien hoor en vooral Glenn laat zich dat heerlijk aanleunen als zijnde Lassie

Bovendien wordt er alleen geaaid als mijn honden aangelijnd zijn en ik dus altijd controle heb. Een kind op een steiger die mijn hond een schop geeft met een klomp ligt dus vlotter in het water dan ie met zijn ogen kan knipperen.

Dit dus. Elmo doet zijn naam eer aan en is gelukkig dol op kinderen.

Pino01 schreef:

Nanna schreef:99.99% van de kinderen die vragen of ze mijn honden mogen aaien laten dat ook bij aaien
Ik kom eigenlijk nooit van die Chucky's in spé tegen.
Dus van mij mogen ze aaien hoor en vooral Glenn laat zich dat heerlijk aanleunen als zijnde Lassie

Bovendien wordt er alleen geaaid als mijn honden aangelijnd zijn en ik dus altijd controle heb. Een kind op een steiger die mijn hond een schop geeft met een klomp ligt dus vlotter in het water dan ie met zijn ogen kan knipperen.

Dit dus. Elmo doet zijn naam eer aan en is gelukkig dol op kinderen.

Dat was mijn hond toen ook en dat is naar andere kinderen toe gelukkig ook zo gebleven, maar dat ene joch mocht ie na de tweede keer niet meer.

Ben het wel met JJW eens.

Ik zie eigenlijk niets waardoor je zo zwaar vooroordelen zou hebben?
De baas van die eerste hond (klapkaak) gaf niet voor niets een opdracht aan zijn hond.
Dat was wel een goede baas/hond combinatie.
Maar baas ziet een contact kennelijk ook niet zo zitten?

En dat jij na zo'n vage opmerking die kinderen toch vertrouwt lijkt me redelijk.
Ik heb zelf nooit van die vreemde reacties gehad als er kinderen bij Rana gingen aaien.
Bij Ita laat ik het zelden toe omdat zij helemaal niet zo van intensief contact met onbekenden houdt.

Jeroen Jan-Willem schreef:

Izzers schreef:Ik vind mezelf best open minded.... Maar dat ben ik dus helemaal niet.

Ik zie hier geen bewijsmateriaal voor die stelling.

Izzers schreef:Ik lijn haar dus aan ondanks het losloop gebied. [..] van afstand geeft de eigenaar een brul(letje) en gevaarlijke klapkaak gaat keurig af en beweegt geen spiertje meer. Ik kon rustig passeren met Izzy en had wel een beetje schaamrood op mijn kaken.

Waarom dan? In geval van twijfel kan je toch besluiten dat je het zekere voor het onzekere neemt in het belang van je hond? Ik kan me niet voorstellen dat iemand daar aanstoot aan neemt.

Izzers schreef:in het voorbij gaan zeggen ze tegen me "laat die kinderen niet aaien" [..] Voor ik het door heb haalt het kind uit en schopt Izzy met die klomp volop in haar buik. [..] Vanaf nu dus geen kinderen meer aan mijn hond

Ik heb ook geen kritiek op deze gevolgtrekking, maar wat vooral opvalt is dat die tegengesteld lijkt aan die uit je eerste alinea. Nu vind je dus wel dat je beter het zekere voor het onzekere kunt nemen. Staat het schaamrood je straks weer op de kaken als hetzelfde kind dat van jou niet meer mag wel aardig is tegen de volgende hond? T.a.v. deze episode was de eerste communicatie gewoon niet duidelijk genoeg om door jou begrepen te worden, toch? Dat is toch ook niet jouw schuld? Ik zou zeggen dat je van kinderen beter zou mogen verwachten dan hoe deze zich gedroegen. De mate van vertrouwen die je wilt tonen (en het risico dat je wilt nemen) is grotendeels een keuze. Ik denk dat je hond er wel weer overheen komt ook.

Omdat ik denk dat wanneer dit een andere hond betrof ik Izzy gewoon los had laten lopen. (bijna) iedereen houdt zich hier in het gebied aan de ongeschreven regel dat je een hond aanlijnt als hij/zij onbetrouwbaar reageert. Normaal is het dus, de ander lijnt de hond aan dan ik ook. In dit geval vertrouwde ik het niet omdat het een klapkaak met reputatie was

Ik denk dat je je misschien wat veel aantrekt van wat andere mensen zouden kunnen denken.

Wat je deed, lijkt me normaal genoeg.

Ik kwam vanmiddag het ettertje weer tegen (Izzy is dan de sukkel die net zo hard kwispelend weer heen wil lopen, maar dit keer hield ik haar tegen) deze keer samen met zijn moeder.
Ik heb de moeder aangesproken en zij heeft het kind meteen behoorlijk op zijn sodemieter gegeven.
Een half uur later stond ze bij mij aan de deur met deze keer een schoorvoetend mompelend jongetje die een zakje hondensnoepjes kwam geven en zijn excuus moest maken. Hij mompelde nog dat hij nooit meer dieren pijn zou doen.
Ik vind dat een super nette reactie van de ouders in dit geval ik hoop dat hij zijn lesje heeft geleerd. Er zullen genoeg ouders zijn die deze moeite niet zullen nemen.
Met Izzy is gelukkig alles ok en ze schud nog steeds met haar kont als ze kinderen ziet

Goed zo!

Izzers schreef:Ik kwam vanmiddag het ettertje weer tegen (Izzy is dan de sukkel die net zo hard kwispelend weer heen wil lopen, maar dit keer hield ik haar tegen) deze keer samen met zijn moeder.
Ik heb de moeder aangesproken en zij heeft het kind meteen behoorlijk op zijn sodemieter gegeven.
Een half uur later stond ze bij mij aan de deur met deze keer een schoorvoetend mompelend jongetje die een zakje hondensnoepjes kwam geven en zijn excuus moest maken. Hij mompelde nog dat hij nooit meer dieren pijn zou doen.
Ik vind dat een super nette reactie van de ouders in dit geval ik hoop dat hij zijn lesje heeft geleerd. Er zullen genoeg ouders zijn die deze moeite niet zullen nemen.
Met Izzy is gelukkig alles ok en ze schud nog steeds met haar kont als ze kinderen ziet

Wat een super reactie van die moeder .
Heel vaak lees of hoor je dat het (b)engeltje de handen boven het hoofd wordt gehouden door pappa en mamma. Fijn te lezen dat er nog steeds ouders zijn die hun kinderen wel op willen voeden.

Overigens vind ik jouw beide reacties in je OT in het geheel niet vreemd.
Logisch dat je voorzichtig bent als je een bepaalde hond niet vertrouwd en ook dat je wat onbevangen bent als het om kinderen gaat.

Ja echt een dikke pluim voor de mama in dit verhaal

Kinderen hebben het wel gedaan hé, lekker generaliserend zeg.
Alsof we zelf allemaal van die perfecte kindjes waren en netjes opgevoed ter wereld zijn gekomen.
Waar hebben jullie dat brevet van onvermogen gehaald.?

bouvierpoedel schreef:Kinderen hebben het wel gedaan hé, lekker generaliserend zeg.
Alsof we zelf allemaal van die perfecte kindjes waren en netjes opgevoed ter wereld zijn gekomen.
Waar hebben jullie dat brevet van onvermogen gehaald.?

Alsof er geen verschil zit tussen kinderen die bij wijze van spreken gillend rondrennen en zaniken om een snoepje of een kind wat bewust een hond schopt

De eerste categorie zullen de meeste van ons bij behoort hebben. De 2e categorie ik zeker niet en ik denk dat dat ook voor velen van ons geldt.
Dat heeft niks te maken met perfect kindje of goed opgevoed ter wereld komen te maken. Ik zie het generaliseren hier ook niet zo.
De meeste kinderen schoppen en slaan gewoon niet bewust dieren.
Dit jongetje heeft een moeder die er prima op reageerde en dit ws dus ook niet meer doet. Prima toch!

bouvierpoedel schreef:Kinderen hebben het wel gedaan hé, lekker generaliserend zeg.
Alsof we zelf allemaal van die perfecte kindjes waren en netjes opgevoed ter wereld zijn gekomen.
Waar hebben jullie dat brevet van onvermogen gehaald.?

Ik ben geen heel lief kindje geweest, maar ik kan me toch echt niet herinneren dat ik bewust dieren pijn heb gedaan.
Dat heb ik heel simpel gewoon van mijn ouders geleerd. Net als dit jochie nu.
Evengoed als ik mijn dochter heb proberen te leren dat geweld nooit een oplossing is, niet tegen mensen EN niet tegen dieren. Voor mij valt dat onder normaal gedrag om zonder geweld met anderen om te gaan en in mijn omgeving hebben 99% van de kinderen dat ook gewoon geleerd, jij niet dan?