dagmar88 schreef: 
Ik ben benieuwd.
Ik wil de juridische eigenaar van mijn hond zijn. En wel hierom.
Eerst wat feiten en hun bronnen.
Nederland telt zo'n 7,6 miljoen huishoudens. (1) In bijna 20% daarvan, iets minder dan 1,5 miljoen huishoudens, leven 1,5 miljoen honden. (2) De gezamenlijke Nederlandse en Belgische asielen huisvesten begin augustus 2015 goed 600 honden. (3)
Volgens toen-minister Opstelten zal meldnummer 114 in 2015 circa 125000 meldingen ontvangen van dierenleed - alle dieren, niet alleen honden. Die zullen naar verwachting leiden tot 9000 noodhulpmeldingen (paarden, ponies, kippen, geiten, katten enzovoort). (4)
Als we doen alsof alle 9000 noodhulpmeldingen over honden gaan, dan zou dat gaan over minder dan 0,6% van alle anderhalfmiljoen honden in den lande. De 'Koninklijke Hondenbescherming' achter 114 meldt echter heel iets anders: over 2013 is door deze officieel handhavende vereniging in het jaarverslag gemeld dat "het dan ook slechts bij 16 honden noodzakelijk geweest om – in belang van het dierenwelzijn – ze elders over te brengen. Slechts één maal is het opmaken van proces verbaal niet te vermijden geweest." (5)
En in 2014: "In 2014 hebben de inspecteurs bij 129 klachten onderzoek ingesteld. Daarnaast hebben ze voorlichting gegeven en controles uitgevoerd. De IDG heeft in het verleden bewezen dat overleg met betrokkenen tot meer resultaat leidt dan enkel het opmaken van proces-verbaal. Daarom wordt tot het laatste enkel overgegaan wanneer andere middelen ontoereikend zijn. In 2014 is dan ook slechts twee maal onvermijdelijk geweest proces verbaal op te maken. Wanneer door overleg een eigenaar ervan wordt overtuigd beter voor zijn dier te gaan zorgen, voeren inspecteurs nacontroles uit om het welzijn van het dier te monitoren. In 2014 zijn 51 hercontroles op klachten gedaan. " (6)
De conclusie is dat meer dan 99,9% van de hondenbazen zijn/haar hond kennelijk aanvaardbaar verzorgt. Bij gemiddeld 2,2 personen per huishouden en 1,5 miljoen huishoudens gaat dat om 3,3 miljoen personen die verantwoord met hun hond omgaan. (7) Dan gaat het niet aan om bij voorbaat iedereen te diskwalificeren als eigenaar maar wel als bruiklener onder curatele te stellen. Ik vind dat aanmatigend en beledigend En ik zou niet weten waarom ik me dat zou moeten laten aanleunen.
De andere kant: de bruikleengevers
Ondertussen worden vandaag (4 augustus 2015 ) zo'n 7800 honden op Marktplaats aangeboden (eigen telling, niet gecorrigeerd voor dubbeltellingen, Zoek honden-> selecteer dieren en toebehoren, selecteer 'meer' -> tel de aantallen per groep bij elkaar op). De verzamelde asielen in Nederland en Belgie herbergen vandaag ruim 600 honden (niet gecorrigeerd voor dubbeltellingen op marktplaats). (8)
Nu ben ik onmiddellijk bereid om te accepteren dat zij ondanks alle zorgvuldigheid bij matchen en plaatsen en die ik niet ontken, regelmatig en bovenmatig meer dan gemiddeld honden terugkrijgen. Dat kan aan de honden liggen - met name de rescuehonden met een traumatisch rugzakje. Het zou aan de nieuwbakken bazen kunnen liggen. Maar het zou net zo goed kunnen zijn dat die organisaties niet zo verschrikkelijk goed zijn in het matchen van bazen met honden als ze zelf denken. En misschien trekken ze wel net de verkeerde bazen aan die het maar eens proberen omdat ze toch makkelijk van de hond af kunnen met die bruikleencontracten. Of een combinatie van die factoren.
Maar dat is nog steeds geen reden om bij voorbaat iedereen te diskwalificeren als eigenaar maar wel als bruiklener onder curatele te stellen. Ik denk dat mijn dierenartsenpraktijk vele malen bekwamer is om te beoordelen of ik goed ben voor mijn hond - op basis van jaren praktijkervaring met mij en mijn hond! In elk geval bekwamer dan een goedwillende asielmedewerker of opvangbaas op grond van een paar gesprekjes en een vragenformulier. En dat geldt voor die dikke 3 miljoen andere hondenbazen en hun DA'n evenzeer.
Als dergelijke organisaties om te beginnen wantrouwig zijn naar mij, laat ik dan ook eens terug wantrouwig zijn. Als zo'n organisatie iemand al bij voorbaat en zonder enige persoonlijke aanleiding gediskwalificeert als eigenaar, waarom zou die dan als bruiklener opeens wel exact dezelfde verantwoordelijkheden, risico's en kosten aankunnen? Iemand die je zo weinig vertrouwt, vertrouw je als goedwillende organisatie je hond dan toch ook niet toe? Daar klopt dan iets niet. Zeker als er gezegd wordt dat mensen die het goed voor hebben met hun hond, die bruikleen helemaal niet erg vinden. Dan klopt er iets heel erg niet.
Juridisch praten we over bruikleen. Er is niet veel jurisprudentie, maar de rechterlijke uitspraken die er zijn, zijn duidelijk: als er bruikleen op het contract staat en/of als aan de voorwaarden voor bruikleen is voldaan, dan is het bruikleen. (9) De wet stelt vast dat onder omstandigheden de eigenaar de bruikleen kan beeindigen. (10) En nu kan degene met wie je nu zaken doet in alle eerlijkheid en oprechtheid beweren dat dat 'bruikleen' eigenlijk 'niks voorstelt' en 'alleen maar voor het geval dat" een 'stok achter de deur' is - feit is dat er maar één bestuurswisseling nodig is om dat beleid 180 graden te draaien. Al deze stichtingen zijn noodlijdend voor het goede doel, nietwaar? Arm als kerkratten want alles gaat naar de honden.
Er hoeft dan maar een 'manager' op het idee te komen dat er een geweldig verdienmodel ligt: alle bruiklenen beeindigen tenzij er periodiek 'gedoneerd'/betaald wordt voor administratiekosten enzovoort. En anders is er wel en andere contractuele stok te vinden om de bruikleen te beeindigen. De baas/bruiklener doet daar niets tegen. De eigenaar bepaalt.
Of bij faillissement: op grond van de faillissementswet kan de curator de bruiklenen beeindigen en de honden verkopen - de baas/bruiklener kan betalen of de hond inleveren. De curator bepaalt.
Rekensommetje: 1000 honden geplaatst in 10 jaar, in jaar 11 per hond 250 euro incasseren vanwege plotselinge faillissementsdreiging: kassa. Schulden betalen, geld wegsluizen, stichting opdoeken, klaar.
Kortom: ik ben maar liever de eigenaar. Dat is beter voor mij en mijn hond. De meeste bepalingen uit de bruikleencontracten zijn ook mogelijk in een koopovereenkomst. Zoals de clausule om bij verkoop de hond eerst aan de verkoper aan te bieden.
En tenslotte: wie betaalt, bepaalt, nietwaar?
De bronnen:
1
http://www.nationaalkompas.nl/bevolking ... ishoudens/
2
http://www.dibevo.nl/nieuws/een-op-vijf ... er-katten/
3
http://www.dierenasiels.com/
4 Kamerstukken Tweede Kamer, vergaderjaar 2014–2015, 28 345, nr. 131.
5
https://hondenbescherming.nl/media/cms_ ... erming.pdf
6
https://hondenbescherming.nl/media/cms_ ... erming.pdf
7
http://www.nationaalkompas.nl/bevolking ... ishoudens/
8
http://www.dierenasiels.com/
9 ECLI:NL:RBZWB

285, ECLI:NL:RBDHA

BZ6863
10 Artikel 1788, boek 7A Burgerlijk Wetboek, op zijn juridisch 7A:1788 BW