Het HondenForum

Deze vraag past denk ik het best hier. Ik ben sinds kort weer alleen, nou ja met Madison natuurlijk. Binnenkort heb ik een vrijgezellenfeest en bruiloft. Ik ben aan het bedenken hoe ik dat met Madison ga oplossen, het is in Brabant en ik woon vanaf augustus in Overijssel. Nu zie ik hier regelmatig oproepjes voorbij komen waarin mensen opvang zoeken. Hoe reageren jullie honden op een verblijf bij eigenlijk onbekende mensen? Madison is heel sterk op mij gericht, ik kan me niet voorstellen dat ze in een vreemd huis zonder mij rustig zou zijn. Bij bekende mensen gaat het wel prima, maar als die op vakantie zijn/ ook op de bruiloft zijn vallen die opties af. Tips? Ideen waar ik zelf niet opkom?

Ik heb nu 1x opgevangen en vooraf met eigenaar wandeling lange gemaakt en na afloop wat gedronken. In auto laden en thuis was in het begin wat ongemakkelijk maar na een dag wel gewend. Als de oppas ze lekker hun gang laat gaan in het begin zijn ze al moe van lange wandeling en dutten wel ergens in.

Ik heb mijn extreem aanhankelijke en op mij gerichte hondje eens tijdens een begrafenis bij vreemden moeten brengen. Ik was heel bezorgd en zag voor me dat hij de hele tijd zou piepen en stressen voor de deur.
Toen we terug kwamen zag ik hem door het raam, hij lag opgekruld tegen de oppas dame aan te slapen terwijl zij de krant las.

Oftewel: het kan meevallen

Ik denk dat je gewoon moet kijken naar hoe je hond is en daar een opvangomgeving bij moet zoeken die aansluit op je eigen omgeving waarin je hond leeft. Dus hoe gaat het met andere honden (hoe zijn evt andere honden tav een opvanger).

Ikzelf heb een aantal honden korter en langer opgevangen, en ik laat het een beetje aan de hond zelf over. Voor hoe lang is het (een dag of een paar maanden). Als het voor een dag is, maak ik er een feestje van, en als het voor langere tijd is, dan is het gewoon meehobbelen in de dagelijkse routine hier, waarbij ik wel kijk naar wat de logeerhond 'vraagt' en daar rekening mee houd.

Madison komt uit het asiel en ik weet nog hoe ze was de eerste dagen. Verstard, op haar hoede. Alleen thuis zijn heel goed de tijd voor genomen want dat ging echt niet. Nu is het een over het algemeen een rustige hond en ze kan enorm blij zijn maar wel bij mensen die ze kent. Vind het lastig. Bedankt voor jullie berichtjes.

Inne schreef:Madison komt uit het asiel en ik weet nog hoe ze was de eerste dagen. Verstard, op haar hoede. Alleen thuis zijn heel goed de tijd voor genomen want dat ging echt niet. Nu is het een over het algemeen een rustige hond en ze kan enorm blij zijn maar wel bij mensen die ze kent. Vind het lastig. Bedankt voor jullie berichtjes.

Ik heb er zelf nog geen ervaring met een hond uit logeren doen, maar er is mijns inziens wel een groot verschil tussen logeren nu en de eerste dagen bij jou. Toen Madison bij jou kwam had ze een onrustige periode achter de rug (vanuit een huis naar een asiel, verblijf in het asiel wat veel honden best zwaar valt en daarna verhuizen naar jou). Nu heeft ze een stabiele basis bij jou en ik denk dat een hond vanuit zo'n stabiele basis het veel beter trekt om uit logeren te gaan. Het is geen garantie en zal vast niet bij elke hond zo werken, maar ik denk dat het over het algemeen wel opgaat. Dus ik zou niet dat beeld van de eerste dagen bij jou voor ogen houden .

ik ben wel een beetje van het "niet zeiken" principe. Als ze ergens goed zitten, dan hebben ze het maar te ondergaan. Al gaan ze de hele dag ijsberen in de gang: jammer dan, wat mot dat mot en het is maar voor even.

Kan alleen wel minder prettig voor de opvanger zijn, dat is dan wel sneu.

Sas schreef:ik ben wel een beetje van het "niet zeiken" principe. Als ze ergens goed zitten, dan hebben ze het maar te ondergaan. Al gaan ze de hele dag ijsberen in de gang: jammer dan, wat mot dat mot en het is maar voor even.

Kan alleen wel minder prettig voor de opvanger zijn, dat is dan wel sneu.

Dat dus.
Die van mij gaan ook gewoon bij mensen, bijvoorbeeld van dit forum, logeren die Ze niet kennen. En tot nu toe gaat het altijd goed;) alleen Ivy ging de eerste keer bij een nieuwe oppas een uur lopen loeien

Je komt er maar op 1 manier achter en dat is gewoon proberen

Beetje afhankelijk van welke dag(en) het is en of ze hier met de kat en met de Shibster kan, maar dan is ze hier gewoon welkom. Het enige dat ze dan moet is mee naar het bos en verder mag ze vanalles of lekker niks

Ik heb hele makkelijke honden, die laat ik gerust ergens achter. Ze vermaken zich wel. Soms zijn ze heel even ongerust waar ik uithang, maar dat is meestal vrij snel over. Het zijn echte allemansvrienden

Inne schreef: Madison is heel sterk op mij gericht, ik kan me niet voorstellen dat ze in een vreemd huis zonder mij rustig zou zijn.

Mijn ervaring is dat honden zich wel gedeisd houden zodra hun eigenaar de straat uit is Ik heb veel opvangers gehad en had nooit problemen, terwijl de (ex)eigenaren soms met hele behandelplannen kwamen.
Ik vind het ook wel eens moeilijk om Mayke uit handen te geven, omdat ik weet hoe ze kan jagen. Maar ik hoor van mijn oppasadresjes dat het ook altijd prima verloopt.

Ik zou gewoon oppas zoeken. Dan kom je er vanzelf achter hoe hij het er heeft gehad.

Heb je al gedacht aan een oppas in eigen huis te vragen? Madison blijft dan in ieder geval in een vertrouwde omgeving, wat al veel kan schelen. Ik weet niet hoe ze is met onbekende mensen, maar het kan ook schelen om eerst kennis te maken en een stuk te lopen met zijn allen. Er zijn mensen die dit puur voor het plezier doen, als het bijvoorbeeld om een weekendje gaat, en er dan geen geld voor vragen. Wij zelf doen het ook gratis, maar dan voor lagere periodes. Op www.huizenoppassite.nl vind je bijvoorbeeld gratis oppassers.

Shibby schreef:Je komt er maar op 1 manier achter en dat is gewoon proberen

Beetje afhankelijk van welke dag(en) het is en of ze hier met de kat en met de Shibster kan, maar dan is ze hier gewoon welkom. Het enige dat ze dan moet is mee naar het bos en verder mag ze vanalles of lekker niks

Wat lief!
Ik hou het in mijn achterhoofd...waar woon je?

Meike schreef:Heb je al gedacht aan een oppas in eigen huis te vragen? Madison blijft dan in ieder geval in een vertrouwde omgeving, wat al veel kan schelen. Ik weet niet hoe ze is met onbekende mensen, maar het kan ook schelen om eerst kennis te maken en een stuk te lopen met zijn allen. Er zijn mensen die dit puur voor het plezier doen, als het bijvoorbeeld om een weekendje gaat, en er dan geen geld voor vragen. Wij zelf doen het ook gratis, maar dan voor lagere periodes. Op http://www.huizenoppassite.nl vind je bijvoorbeeld gratis oppassers.

Dat is ook geen gek idee.
Misschien maak ik me er ook wel te druk over. Vind het zelf heel moeilijk om Madison aan een ander toe te vertrouwen. Ik doe het zelf het beste

_Inge_ schreef:

Sas schreef:ik ben wel een beetje van het "niet zeiken" principe. Als ze ergens goed zitten, dan hebben ze het maar te ondergaan. Al gaan ze de hele dag ijsberen in de gang: jammer dan, wat mot dat mot en het is maar voor even.

Kan alleen wel minder prettig voor de opvanger zijn, dat is dan wel sneu.

Dat dus.
Die van mij gaan ook gewoon bij mensen, bijvoorbeeld van dit forum, logeren die Ze niet kennen. En tot nu toe gaat het altijd goed;) alleen Ivy ging de eerste keer bij een nieuwe oppas een uur lopen loeien

Nou Jules was hier dus laatst. Het arme teckeltje wordt bij haar vriendinnetjes weggehaald en bij mijn twee heren neergezet en weg waren Inge en Ivy (zo ongeveer dan:D) Ze heeft 10 minuten een beetje koppig voor de deur gezeten. Heeft daarna Freek eens flink laten weten hoe hij heilige teckel dames dient te bejegenen en heeft zich daarna op de bank gemanoeuvreerd en deed alsof ze hier al jaren woonde?!? Ik denk ook dat de gemiddelde hond in een leuke omgeving zich vrij snel aanpast en inderdaad wel belangrijk dat de oppas ze een beetje in hun waarde laat. Want ik had Jules een paar keer gezien, maar ze kende ons en de honden niet en ze paste zich dus zo aan. Uitzonderingen heb je natuurlijk altijd, maar ik zou het gewoon is een weekend uitproberen bij iemand waar je het aan toevertrouwd.

Het moeilijkste hondje hier is het makkelijkst bij de oppas. Hij kijkt even drie minuten wat bezorgd, controleert dan of hij nog wel een andere slaaf heeft en kruipt dan bij die persoon op schoot en blijft daar uren liggen. Omar piept en drentelt de hele tijd en heeft ook wel eens een enorme watervalplas laten lopen (terwijl hij hyperzindelijk is). Omar en Mali gaan nu wel eens naar een oppas die zelf 3 honden van hetzelfde ras heeft en waar ze gewoon de hele dag buiten kunnen lopen, met de deur open, genoeg kleedjes. Dat werkt geweldig. Het heeft zin om even wat tijd te besteden aan het zoeken van een oppas waar je erg tevreden mee bent. Ik ben hypergelukkig met onze 'vondst'.

Voor kortere momenten (3-5 uur) hebben we een hondenoppas aan huis. Een heel rustige student, die hier eindelijk tijd krijgt om te lezen. De honden willen alleen maar iemand op de bank hebben en er hoeft niets met ze gedaan te worden, dus ook ideaal.

Inne schreef:

Shibby schreef:Je komt er maar op 1 manier achter en dat is gewoon proberen

Beetje afhankelijk van welke dag(en) het is en of ze hier met de kat en met de Shibster kan, maar dan is ze hier gewoon welkom. Het enige dat ze dan moet is mee naar het bos en verder mag ze vanalles of lekker niks

Wat lief!
Ik hou het in mijn achterhoofd...waar woon je?

Eindhoven