Het HondenForum

Hallo,


Ik zit al heel lang met een vraag ik mijn hoofd en ik weet niet wat daarin het juiste antwoord is. Is een hond alleen zielig? Ik heb wel twee konijnen, twee cavia's en twee gerbils omdat dat groepsdieren zijn. Een hond is een roedeldier, dus die zou je dan eigenlijk ook met minimaal twee moeten houden.

Ik heb één hond. Ze is weinig alleen thuis. Als we haar uitlaten, dan speelt/snuffelt ze met andere honden en dat vindt ze allemaal prima. Maar ze accepteert eigenlijk maar heel weinig honden waar ze 24/7 mee samen zou zijn. Er is één hond waarvan ik 100% zeker weet dat zij deze accepteert want die heb ik eens een week thuis gehad en vaak zijn ze wel eens weekenden samen in een huis. Maar dan doen ze eigenlijk niets. Ze slapen niet eens samen. Spelen doen ze misschien 1x per dag en dat is dan voor vijf minuten. Ik merk dat mijn hond gestrest raakt als er een tweede of meerdere honden om haar heen heeft. We hebben sinds kerst een kitten erbij... Dat heeft wéken geduurd voordat ze deze eindelijk accepteerde. En dan hadden we geluk dat het een makkelijke kitten was en de grenzen van mijn hond goed leerde kennen. Anders was het nu nog een probleem geweest.

Dus... Ik ben benieuwd naar jullie meningen.

Groetjes

Danielle

Als ze genoeg aandacht krijgt vind ik dat helemaal niet zielig.

ligt er compleet aan, aan karakter van de hond, thuissituatie

ligt aan de hond denk ik.
mijn riet doe ik geen plezier met een hond erbij, maar ik heb ook honden gehad die echt een koppeltje waren en waarvan de teef het opgaf toen de reu was overleden: paar maanden later was zij ook dood.

maar ik vind een hond alleen niet zielig, zelfs niet als het wel een hondenhond is.
dat valt altijd wel te compenseren door hondenafspraakjes en spelgelegenheid op hondenveldjes.

Ik vind 1 hond alleen niet zielig, maar ik vind 2 honden wel gezelliger. Ik merk aan mijn honden bijvoorbeeld dat alleen thuis zijn met zijn tweeën toch anders is dan helemaal alleen. Ik vind het ook minder vervelend om weg te gaan als ik 2 honden heb. En ik heb ook nog nooit 2 honden gehad die heel erg close waren.

Ligt aan de hond. De bulgaren hier hangen heel sterk aan de zelfverzekerde honden.
Charlie heeft zeker behoefte aan contact met andere honden, maar buiten de deur is dat (te) lastig. Toen haar maatje doodging werd ze echt depressief.
Niko zou alleen niet minder gelukkig zijn.

Ligt idd aan de individuele hond vind ik.
Ik heb zelf een teckel gehad die echt minder blij was alleen. Nu had hij wel van pup tot 13 jaar samengeleefd dus wellicht was het ook gewenning.
Sommige honden functioneren weer prima/beter alleen denk ik. Ik zie dat wel eens bij herders. Die willen zelf met de baas bezig zijn. Een andere hond is dan vooral hinderlijk
Zelf vind ik 2 honden leuker. De interactie en onderlinge communicatie die ze hebben zie ik graag en kan ik niet vervangen.

Niet per definitie zielig, maar ideaal vind ik het ook niet (even uitgaande van een sociale hond). Wij hebben Pim 2,5 jaar alleen gehad en ik had toen niet het idee dat hij iets miste, maar nu ik weet hoe hij is als er meer honden zijn zou ik geen hond meer alleen willen hebben. Je kunt als mens nooit compleet dat onderlinge contact en die communicatie vervangen. Dat hoeft niet te betekenen dat een hond die alleen gehouden wordt zielig is, maar ik vind meerdere honden samen wel echt een meerwaarde hebben voor de dieren.

Ik zie Mayke wel eens zuchten als Kiwi weer typische Kiwidingen doet. Ze kunnen het prima met elkaar vinden, maar ik weet niet zeker of het voor Mayke een heel feest is geweest om Kiwi mee te nemen. Ze stoort zich vaak aan Kiwi en is erg onafhankelijk ingesteld.
Andersom - Kiwi heeft heel veel aan een andere hond in huis en plakt aan Mayke.
Ik weet zeker dat dat minder wordt als ze ouder wordt.

Voor beide honden zou ik het niet zielig vinden als ze als hond alleen in huis moeten leven als er genoeg mee wordt ondernomen. Toen ik alleen Mayke nog had, denk ik dat ze meer dan genoeg had aan de dagelijkse contacten die we tegen kwamen op de wandelingen los van de lijn. Kiwi zou er ook aan kunnen wennen maar is dat niet gewend.
Ik vind dat wel een voorwaarde. Een hond moet vriendjes hebben, vind ik Mits de hond sociaal ingesteld is natuurlijk

Ik denk dat Tallie niet direct heel vrolijk zou worden als ze haar aandacht moest delen met een andere hond. Ze vindt de meeste andere honden ook niet leuk. Met de honden waar ze wél goed mee kan heeft ze wel zodanig lol dat ik er best een 2e hond bij wil, maar als dat nooit zou gebeuren zou ik het geen tel zielig vinden.

zoals iedereen zegt: ligt aan de hond.

sam is volgens mij blijer zónder dan mét lola (of zou het aan lola gelegen hebben... )

lola was weer een hondje dat veel blijer was met een collega-hond in huis

Ja, vind ik wel....

dus daarom zou ik zeker een leuk Grieks vriendje adopteren, zie onderschrift





Nee hoor, als je je hond genoeg afleiding geeft en het niet teveel alleen zit, kan een hond volgens mij prima alleen!

Ligt geheel aan de hond. Noah is meer op zichzelf, van haar hoeft het niet zo nodig. Daarbij loopt ze 3 dagen op mijn werk in een roedel van 30-40 honden, daar kan ze prima haar ei kwijt qua hond contacten.

Oh, ik zou dat dolgraag willen! Maar bij het idee al, wat als het mis gaat? Ik woon op een appartement en ik ben juul zo gewend nu, die is zo makkelijk en meegaand. Niemand wist dat we een hond hadden haha. Maar echt waar ik zou heel graag een tweede hondje willen, een leuk ouder hondje wat goed bij juul past. Ik ben alleen zo'n stresskip. Ik kan al niet meer eten van de misselijkheid toen ik mn konijnen ging koppelen.

Het hangt van de hond af, en ook van de hond die je erbij zet. Gol hoeft er niet perse een andere hond bij maar Mika kan niet zonder. Al zou Mika misschien wel in katten vervangende vriendjes kunnen vinden (als de katten dat ook zien zitten ). Gol zou diepongelukkig worden van katten in huis.

Saar deed je geen groter plezier dan een hond erbij (liefst een pup). Als zij als enige was overgebleven (dus Miep eerder dood was gegaan), dan had ik daar beslist weer een pup bij gezet. Had ze die nog mooi even kunnen helpen opvoeden, en dat had ze zelf prachtig gevonden.

Miep trok zich enorm op aan Saar, waar Saar ging ging zij ook. Dus ik was bang dat wanneer Miep alleen zou overblijven dat die dan binnen no time zou weg kwijnen. Maar niets is minder waar. Ze geniet van het alleenrecht op aandacht, en daar kan ik dus beslist geen andere hond bij zetten. Zou niet eerlijk zijn t.o.v. haar.

Ligt inderdaad aan de hond. Mijn reu vond het prima met mij alleen. Toen het teefje erbij kwam was dat wel een klik, maar toen ze een paar maanden elders was merkte ik niet aan hem dat hij haar erg miste, andersom was dat wel het geval.
Bluf vond het na de dood van Finn wel erg fijn dat er weer een hondje in huis kwam, ook al vond dat hondje haar helemaal niet leuk, ik merkte wel dat zij het wel fijn vond.
Jol is ook erg op zichzelf, voor haar had er geen hond bij hoeven komen. En bij Aki weet ik het niet, hij vind andere honden leuk, maar aan Jol in huis heeft hij meestal ook niet veel. Denk dat hij het wel heel fijn vind om als Jol wegvalt weer een hondenmaatje in huis te hebben.
Maar zoals ik zei, als ik naar mijn eerste reu keek, dan had er voor hem geen andere hond bij gehoeven.

Ik denk dat Elco het wel erg leuk zou vinden. We hebben een paar keer een loge gehad en daarna is hij altijd toch wel ruim een dag behoorlijk down en zit echt de hele kamer door te kijken van waar is hij/zij nu? Alleen kunnen wij op dit moment er geen tweede hond bij hebben, zowel financieel als praktisch gezien.
Toch is hij beslist niet zielig zonder hondenmaatje in huis. Hij heeft bijna altijd beide baasjes in de buurt, krijgt lekker veel aandacht, wordt op verschillende niveaus uitgedaagd. En op straat kan hij lekker z'n hondenmanieren oefenen, spelen, snuffelen etc

Beau zou het accepteren als er een tweede hond komt, maar een echt plezier zou ik hem er niet mee doen.

Ligt er aan of de twee honden wat aan elkaar hebben.

Voor Ayleen is een speelmaatje leuk, maar erg baasgerichte hond die niet met haar wil spelen, zou ze niet leuk vinden denk ik. Ach, voor een lange tijd komt er toch niks en heb het idee dat ze zich alleen ook prima vermaakt. We komen genoeg tegen in het park en daarna heeft ze alle aandacht weer alleen.

Pendrag schreef:Een hond alleen als in echt alleen is zielig. Het is en blijft een roedeldier. Maar wel zo huisdier geworden dat mensen onderdeel van de roedel zijn. Volgens heeft lang niet iedere hond behoefte aan een andere hond om zich heen. Maar dan wel gezelschap van mensen. Een hond alleen met fulltime werkende eigenaren met een druk sociaal leven zonder hond, dat vind ik zielig.

Precies, dit dus.

Ik vind een hond alleen niet zielig als die hond er zelf geen problemen mee heeft.

Mijn honden hebben wel echt veel aan elkaar en dat vind ik erg fijn voor ze en ook wel leuk om te zien.
In huis liggen ze altijd tegen elkaar aan en iedere wandeling wordt er gespeeld.
Als er een hond alleen mee gaat wordt die bij thuiskomt ook echt uitbundig begroet.
Nu Macho geopereerd is merk ik ook weer dat ze echt wat aan elkaar hebben, toen hij gisteren thuis kwam vondt hij het echt fijn de anderen weer te zien en ze verzorgen (wassen) hem ook nu hij dat zelf niet kan.

Fotogravinnetje schreef:Ik denk dat Elco het wel erg leuk zou vinden. We hebben een paar keer een loge gehad en daarna is hij altijd toch wel ruim een dag behoorlijk down en zit echt de hele kamer door te kijken van waar is hij/zij nu? Alleen kunnen wij op dit moment er geen tweede hond bij hebben, zowel financieel als praktisch gezien.
Toch is hij beslist niet zielig zonder hondenmaatje in huis. Hij heeft bijna altijd beide baasjes in de buurt, krijgt lekker veel aandacht, wordt op verschillende niveaus uitgedaagd. En op straat kan hij lekker z'n hondenmanieren oefenen, spelen, snuffelen etc

misschien is een opvanghond iets voor jullie?

Ik vind het ook aan de hond liggen.
Voor Mila hoeft het niet zo nodig: dat is echt een mensenhond. Ze vindt het best leuk als er andere honden zijn om mee te spelen en om tegenaan te liggen, maar ze vindt het veel belangrijker om samen met mij wat te doen (spelen, trainen, etc.).
Amy zou denk ik wel heel erg moeten wennen als enige hond. Zij klampt zich best wel aan Mila vast en is ook altijd gewend geweest om in een roedel te leven.
Amoz is ook een roedelleven gewend, maar aan hem merk ik nu al dat hij zich veel onafhankelijker opstelt van de andere honden. Als hij alleen tijdens wandelingen contact met andere honden zou kunnen hebben, zou dat voor hem denk ik ook genoeg zijn. Dat contact bestaat bij hem in 99% van de gevallen ook uit even snuffelen en dat was het - hij trekt zich niet veel aan van andere honden.

Ik vind het dus zeker niet bij voorbaat zielig en ik denk wel dat sommige honden liever enige hond zijn. Honden dus die meer behoefte hebben aan veel contact met hun baas dan aan contact met andere honden.

Ik denk dat Murdock het heel leuk vindt om er een speelmaatje bij te hebben.
Zelf vind ik het ook leuk en gezellig, dus dat komt goed uit

Ook ik denk dat het erg afhankelijk van de hond is én of ze het gewend zijn of niet.
Kaya was 8 maanden oud toen herplaatser Moritz erbij kwam, hij overleed 4 jaar later (dus ze waren 4 jaar
samen geweest) en Kaya zat daarna echt lange tijd in een dip. Ze lag maar wat, wilde veel minder spelen
dan eerst, was veel minder enthousiast, enz.

Zij was echt een roedelhond, haar roedel hield ze in de gaten, ze verzorgde hem, waakte over hem en vertelde
wat hij wel en niet mocht doen Nee serieus, ze was echt geweldig toen Moritz ten gevolgde
van zijn ziekte epilepsie kreeg en regelmatig tegen haar opliep en zelfs bovenop haar viel. Niks van haar bitchy
karakter kwam boven, maar ze bleef rustig en duidelijk bezorgd.
Maanden na zijn dood zag ze het leven nog steeds niet echt zitten en kwam uiteindelijk Puchu erbij en Kaya
leefde weer op... weer een hond om over te moederen, te snauwen, te verzorgen, te waken, en te vertellen wat
hij wel en niet mocht.

7 jaar later overleed zijzelf en bleef Puchu alleen achter. Onze bedoeling was om in principe geen tweede hond
meer erbij te nemen vanwege allerlei omstandigheden, maar we moesten natuurlijk afwachten hoe hij het zo
alleen zou doen, want ook hij was van pup af aan een andere hond om hem heen gewend.
Hij heeft echter een totaal ander karakter, we verwachtte dat hij het prima zou doen alleen en dat klopt dus ook.
We hebben zelfs de indruk dat hij het wel helemaal prima vindt zo alles voor hem alleen.
Zouden we nu een hond bij hem plaatsen, dan weet ik zeker dat er wel wat problemen komen, want hij deelt
niet graag met andere honden.
Dus hij blijft zeer waarschijnlijk alleen en daar is in dit geval totaal niets zieligs aan te merken

Pom houdt echt van andere honden, en hoewel dat geen reden is om er een bij te nemen, is het wel heel leuk. Ze spelen veel samen en ik verwacht eigenlijk wel dat ze over een tijdje nog wat meer naar elkaar toetrekken (als een stelletje, zeg maar). Charlie komt nu op een leeftijd dat ie niet meer puur een pup is, maar Pom hem echt als hond begint te zien. Dat is wel leuk voor haar vooral. Ze kunnen heerlijk samen rennen dus het is nog goed voor Pom ook, want dat doet ze in haar uppie niet..

Ingrid48 schreef:

Fotogravinnetje schreef:Ik denk dat Elco het wel erg leuk zou vinden. We hebben een paar keer een loge gehad en daarna is hij altijd toch wel ruim een dag behoorlijk down en zit echt de hele kamer door te kijken van waar is hij/zij nu? Alleen kunnen wij op dit moment er geen tweede hond bij hebben, zowel financieel als praktisch gezien.
Toch is hij beslist niet zielig zonder hondenmaatje in huis. Hij heeft bijna altijd beide baasjes in de buurt, krijgt lekker veel aandacht, wordt op verschillende niveaus uitgedaagd. En op straat kan hij lekker z'n hondenmanieren oefenen, spelen, snuffelen etc

misschien is een opvanghond iets voor jullie?

Dat wil m'n man niet. Zelfs op logeetjes is hij heel kritisch. En dat heeft alles te maken met onze situatie. De praktische kant die ik noemde. In september krijgen we een logeetje voor langere tijd (vier weken, tenzij ze net in die tijd loops wordt...) en dat wordt al een hele test. Maar dat is wel een duidelijk afgebakende periode. Bij een opvanghond weet je niet hoe lang die bij je in huis zal zijn. Als ik met dat logeetje flink over m'n grenzen moet gaan qua energie, dan weet ik wel hoe lang ik het nog moet volhouden (en er is backup geregeld voor als we het toch niet blijken te redden). Bij een opvanger ligt dat anders

Zielig vind ik wat te ver gaan, maar ik denk wel dat de meeste honden het prettig vinden om met een of meer honden samen te leven.
Honden verstaan elkaar het best. Daar kunnen wij, mensen, niet aan tippen.

Ik heb destijds Jet erbij genomen vanuit de gedachte 'Ik wou dat ik twee hondjes was'. Een schot in de roos, al heb ik wel eens de indruk gehad dat Otto het in z'n eentje eigenlijk ook wel oké vond. Hij had een paar vaste hondenvriendjes en dat was prima.

Nu Jet er niet meer is, heeft hij mij zeg maar bevorderd tot Jet en is het veel meer stoeien op een paar vaste momenten dat hij dat met Jet deed, en ook op de manier waarop hij dat met Jet deed. Hij vraagt van mij wat meer aandacht.

Ik vind hem niet zielig, we hebben het prima zo samen, maar dit is wel een afweging om er op termijn weer een maatje voor hem bij te gaan zoeken.