Pagina 1 van 1
de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 12:33
door cornelia
En dat zijn er nog al wat. Het is een wonder dat hij nog iets voor mij wil doen want een belonding krijgt hij vaak toch niet. Enfin, die beloningen waarbij je dus iets weggooit als in; hem in vaart terug roepen en hem belonen door een balletje de andere kant op te gooien die hij meteen na melding bij mij mag gaan halen.
Ik ga dus zo'n oefening doen en ja hij komt zich meteen melden, ik juich, hij straalt, ik gooi, hij blij. Balletje verdwijnt
over een 3 meter hoog hek/in de dichte prikkelstruiken/in de boom/in het veld met gerst. Balletje verdwijnt dus gewoon. Ezio staat te kijken, meestal zo

"maar ik deed het toch goed, ik snap het niet".
Ik probeer echt alles om de bal als nog terug te krijgen maar soms

gaat dat niet. Tijd van de effectieve beloning is dan inmiddels al voorbij, haha. Ik denk dat er nog eens een dag komt dat hij mij de bal niet meer geeft want ik maak ze toch maar kwijt. Erger, ik denkt dat hij zich niet meer komt melden want; "waar doe je het voor".
Aan de andere kant kopt hij ze zelf ook vaak ergens ver de bosjes in of over een hek. Dan ben ik ook de beroertste niet om te gaan zoeken. Ik doe hem dan zo nodig aan de lijn en begin met hem een speurtocht waarbij ik dan meestal het vuile werk opknap (ik had gisteren even een moment dat ik met mijn wang vast hing in een braamstruik en mijn kuiten branden nu nog van de netels).
Maar ik denk dat ik daarmee de door mijn schuld verloren ballen compenseer. Dat hij denkt "ja, dan is ze toch ook wel weer aardig. Ik geef haar het voordeel van de twijfel".

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 13:16
door ranetje
Hoe herkenbaar.
Alleen hoog gooien als je op een groot grasveld staat.
Anders de bal een eind weg gooien over de grond
Daarmee heb ik ongeveer 90% van de problemen opgelost
Toch lief dat hij zo veel vertrouwen in je houdt

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 13:20
door Paisley
cornelia schreef: Tijd van de effectieve beloning is dan inmiddels al voorbij, haha. Ik denk dat er nog eens een dag komt dat hij mij de bal niet meer geeft want ik maak ze toch maar kwijt.
Ik heb wel eens gehoord dat sommige diensthonden na een goede dag meegenomen worden naar de McDonalds en daar een hamburger krijgen

Zouden ze dat snappen, dat ze het krijgen omdat ze goed gewerkt hebben? Volgens mij wel.
Dat balletje wordt ook wel 'spannender' als het op een lastig vindbare plaats komt!

Misschien maakt het hem daardoor alleen maar aantrekkelijker.
Mayke is ook beter te belonen met 'spannende' beloningen. Zomaar een stuk worst voor de neus vind ze weinig aan. Die beloning is al een stuk leuker als hij in het hoge gras verdwijnt en ze hem moet gaan zoeken.
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 19:21
door Lemuria
Gelukkig zijn honden ras-opportunisten, "OOIT gooit die trut het balletje gewoon en kan ik 'm fijn ophalen!

"
Verder wel herkenbaar, ik heb al voor tientallen euro's de struiken ingegooid en waarschijnlijk heel wat buurthonden blij gemaakt. Maakte niet uit of ik op een gegeven moment knalroze balletjes kocht; ik gooi ze gegarandeerd binnen 3 dagen in de prikstruiken en Izzy kan 'm daarop 'spontaan' niet meer vinden.
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 19:37
door _Leonie
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 19:44
door River8
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 21:40
door cornelia
_Leonie schreef: Heb een duur waterspeeltje te ver weg gegooid het water in, en een dure dummy in de boom gegooid.

Ook dat nog, de Chuck-it's gaan altijd als eerste. Vijfenhalve euro zo in het putje
En dan probeer ik daar rekening mee te houden; de tennisballen (die krijg ik van collega's) gebruiken we in het bos en langs plekken waar ze makkelijk verdwijnen, de dure ballen voor de mooie open weide en velden. Maar ja..........sommige ballen raak je niet kwijt al wil je het graag (

) en anderen.................
Ik had laatst een gepelde tennisbal in een oude vrolijk gestreepte gekleurde kniekous. Ik denk; leuk, gooi en trek spelletje in 1. We zijn het bos nog niet in, ik geef Ezio vrij, hij rent vooruit zo van "Jaaaaah gooi maar, ik sta in positie

" Ik gooi.......hup hangt die kous aan een boomtak. Ezio

"en hoe denk je dat ik die er uit krijg ?????". Enfin, stuk hout aan zijn lange lijn en ik heb hem er uit gekregen maar ik zie er dan niet uit als de-leuke-van-middelbare-leeftijd-zijnde-vrouw-met-de-goed-getrainde-hond-die-heel-nonchalant-hem-allemaal-leuke-dingen-laat-doen-waar-andere-mensen-dan-weer-jaloers-op-zijn. Nee, dan zie ik er uit als een-verwilderde-dikke-taart-met-schuim-op-de-bek-die-in-het-rond-staat-te-springen-en-waar-men-met-een-bocht-omheen-loopt. "Jij ook altijd met je fuckingtyfus ballen, gaat toch gewoon een konijn vangen, lulhond" (ja sorry, ik heb ook echt hele lelijke kanten hoor

)
Die dingen gebeuren ook altijd als je net op pad bent en hij nog zo vol verwachting is van "nu gaan er leuke dingen gebeuren....."
Nou niet dus, de vrouw is de bal alweer kwijt. Waarom niet op het eind van een wandeling als hij al voldaan is en vol van liefde en waardering voor mijn inspanningen als zijnde de liefste en actiefste vrouw van het heelal.
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 21:57
door River8
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 22:08
door -Lilo-
Ik moet toch altijd zo lachen om jouw Posts

arme Ezio, tof van m dattie toch nog steeds met je op stap wil
Lola bedacht onlangs dat het water in de IJssel te koud was en ze haar nieuwe balletje heus niet ging halen. Na een tijdje stroomde hij van de oever weg en vond ik het tijd de strijd op te geven. Lola naast me geroepen, gewezen op d'r afdrijvende balletje met een 'zie je? Daar gaat-ie. Als je nou gewoon even niet zo loopt te zeiken, dan hadden we m nu nog gehad. Maar jaaaaaa, jij moest weer moeilijk doen. Tsss'. En toen heb ik me omgedraaid en ben verder gelopen.
Halve minuut later, geen Lola naast me. Keertje geroepen en gefloten. Geen Lola. Draai ik me om...

heeft die trut besloten tóch maar d'r balletje te halen

die ukkepuk weegt tien kilo, die is zo hartstikke verzopen met die stroming in de IJssel. Het balletje was al ruim over het midden en Lola maar zwemmen. Gvd, ik heb nog nooit zó hard staan krijsen dat ze NUUUUU moest komen. Koekies! Iets leuks doen! Oh kijk wat ik heb! Heeee, is dat tante Fenny, Bolo, Isis, Diesel, opaomakoenbezoekkkk? Lootjiepootjiepootjie kommmmm dan!
En godenzijdank kwam ze. Stom beest

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 22:37
door Hanneke2
cornelia schreef:_Leonie schreef: Heb een duur waterspeeltje te ver weg gegooid het water in, en een dure dummy in de boom gegooid.

Ook dat nog, de Chuck-it's gaan altijd als eerste. Vijfenhalve euro zo in het putje
En dan probeer ik daar rekening mee te houden; de tennisballen (die krijg ik van collega's) gebruiken we in het bos en langs plekken waar ze makkelijk verdwijnen, de dure ballen voor de mooie open weide en velden. Maar ja..........sommige ballen raak je niet kwijt al wil je het graag (

) en anderen.................
Ik had laatst een gepelde tennisbal in een oude vrolijk gestreepte gekleurde kniekous. Ik denk; leuk, gooi en trek spelletje in 1. We zijn het bos nog niet in, ik geef Ezio vrij, hij rent vooruit zo van "Jaaaaah gooi maar, ik sta in positie

" Ik gooi.......hup hangt die kous aan een boomtak. Ezio

"en hoe denk je dat ik die er uit krijg ?????". Enfin, stuk hout aan zijn lange lijn en ik heb hem er uit gekregen maar ik zie er dan niet uit als de-leuke-van-middelbare-leeftijd-zijnde-vrouw-met-de-goed-getrainde-hond-die-heel-nonchalant-hem-allemaal-leuke-dingen-laat-doen-waar-andere-mensen-dan-weer-jaloers-op-zijn. Nee, dan zie ik er uit als een-verwilderde-dikke-taart-met-schuim-op-de-bek-die-in-het-rond-staat-te-springen-en-waar-men-met-een-bocht-omheen-loopt. "Jij ook altijd met je fuckingtyfus ballen, gaat toch gewoon een konijn vangen, lulhond" (ja sorry, ik heb ook echt hele lelijke kanten hoor

)
Die dingen gebeuren ook altijd als je net op pad bent en hij nog zo vol verwachting is van "nu gaan er leuke dingen gebeuren....."
Nou niet dus, de vrouw is de bal alweer kwijt. Waarom niet op het eind van een wandeling als hij al voldaan is en vol van liefde en waardering voor mijn inspanningen als zijnde de liefste en actiefste vrouw van het heelal.

Wat beschrijf je dat heerlijk smakelijk!
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 22:40
door Hamilton
Ha,ha ben net terug met hark en laarzen aan, werpding ging 'n hele andere kant op dan mijn arm aangaf

en belande ergens in het riet of de sloot

, Nisvan ging op zijn manier nog zoeken,maar helaas), dus terug naar huis hond achtergelaten, laarzen aan en na wat gehengel had ik 't werpding weer

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 22:47
door Hanneke2
-Lilo- schreef:Ik moet toch altijd zo lachen om jouw Posts

arme Ezio, tof van m dattie toch nog steeds met je op stap wil
Lola bedacht onlangs dat het water in de IJssel te koud was en ze haar nieuwe balletje heus niet ging halen. Na een tijdje stroomde hij van de oever weg en vond ik het tijd de strijd op te geven. Lola naast me geroepen, gewezen op d'r afdrijvende balletje met een 'zie je? Daar gaat-ie. Als je nou gewoon even niet zo loopt te zeiken, dan hadden we m nu nog gehad. Maar jaaaaaa, jij moest weer moeilijk doen. Tsss'. En toen heb ik me omgedraaid en ben verder gelopen.
Halve minuut later, geen Lola naast me. Keertje geroepen en gefloten. Geen Lola. Draai ik me om...

heeft die trut besloten tóch maar d'r balletje te halen

die ukkepuk weegt tien kilo, die is zo hartstikke verzopen met die stroming in de IJssel. Het balletje was al ruim over het midden en Lola maar zwemmen. Gvd, ik heb nog nooit zó hard staan krijsen dat ze NUUUUU moest komen. Koekies! Iets leuks doen! Oh kijk wat ik heb! Heeee, is dat tante Fenny, Bolo, Isis, Diesel, opaomakoenbezoekkkk? Lootjiepootjiepootjie kommmmm dan!
En godenzijdank kwam ze. Stom beest

Jezes mens, wat een geluk dat ze terug kwam.
Maar ik moest ook wel lachen. "Hee is dat tante Fenny"

En zo herkenbaar. Ik wil ook wel eens misbruik maken van "OH KIJK 'ES WIE DAAR IS!!!" waarop Lilo trillend van spanning om zich heen gaat kijken welke verkering er aan komt. En dan krijgt ze een koekie omdat ik me zomaar had vergist, zo dom he? En toch maar even aan de lijn tot die haas uit zicht is.

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 22:57
door Miranda
Hanneke2 schreef:Ik wil ook wel eens misbruik maken van "OH KIJK 'ES WIE DAAR IS!!!" waarop Lilo trillend van spanning om zich heen gaat kijken welke verkering er aan komt.
Ja, dat is me twee keer gelukt in een spannende situatie. En daarna ging Skadi argwanend om zich heen loeren waar ik haar van af wilde leiden
Je moet wel weten bij welke hond je zoiets inzet. Bij een slimme hond werkt het niet. Cayuga, zo dom als haverstro, kan ik tot in de eeuwigheid zo afleiden. Skadi echt niet, hoor

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 23:25
door -Lilo-
Haha, Lola gaat ook gelijk spieden hoor. Maar ja, als je dr in je hoofd al op de bodem van de IJssel ziet liggen, trek je alles uit de kast. Ik denk dat het meer mijn overtuigende gebrul was dat dr terughaalde dan de inhoud van m'n teksten

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 08 jun 2015 23:37
door Miranda
-Lilo- schreef:Ik denk dat het meer mijn overtuigende gebrul was dat dr terughaalde
Dat denk ik ook. Ik ben er voor 100% van overtuigd dat honden het horen aan onze stem als iets echt
heel belangrijk is.
Cayuga bijvoorbeeld, die sprong eens in paniek door een raam op de eerste verdieping. Blind, zonder te weten of er een plat dak was, wat er godenzijdank wel was. En toen stoof hij in paniek over dat dak, tot ik een "ZIT!" bulderde. Waarop hij van de weeromstuit ging zitten. Dat ging dwars door zijn paniek heen.
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 09 jun 2015 01:06
door ruygemoor
gaan jullie ook zover om -net als ik vanmiddag- tot je buik in het koude water te waden om het lievelingsballetje van je hond te redden???
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 09 jun 2015 01:35
door Hanneke2
Miranda schreef:-Lilo- schreef:Ik denk dat het meer mijn overtuigende gebrul was dat dr terughaalde
Dat denk ik ook. Ik ben er voor 100% van overtuigd dat honden het horen aan onze stem als iets echt
heel belangrijk is.
Cayuga bijvoorbeeld, die sprong eens in paniek door een raam op de eerste verdieping. Blind, zonder te weten of er een plat dak was, wat er godenzijdank wel was. En toen stoof hij in paniek over dat dak, tot ik een "ZIT!" bulderde. Waarop hij van de weeromstuit ging zitten. Dat ging dwars door zijn paniek heen.
Poeh, ook lekker schrikken zoiets.
En eens dat ze het aan je stem horen. Ik heb een keer een golden opeens zien wegstuiven omdat hij een vriendje zag aan de overkant van de weg. En dat was een GR met een kop erop die echt niet altijd even goed luisterde. Zijn baas gilde echt in complete paniek JESSY NEE! want die zag het al helemaal voor zich dat die hond aan stukkies werd gereden, en die hond ging meteen in de remmen en kwam netjes en wat bedeesd terug. Als je echt in de krijsende stress gaat gillen of een commando schreeuwt dat echt NU moet worden opgevolgd luistert een heel goeie hond wel. Het is alleen zo kut dat je nooit weet of je hond al zo ver is dat hij niet nog effe twijfelt. Ik heb het ook meegemaakt dat een hondje dat nog maar net bij die lieve nieuwe baas was wel die weg over ging en dood gereden werd.
Ik durf dat bij Toto nog niet aan hoor, die gaat in het park hier dichtbij echt niet los. Want enge drukke weg. Lilo zou ik bij een open raam of balkon op de zoveelste verdieping wel terug kunnen roepen, denk ik, puur en alleen met een paniekerig NEE!
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 09 jun 2015 01:36
door Hanneke2
ruygemoor schreef:gaan jullie ook zover om -net als ik vanmiddag- tot je buik in het koude water te waden om het lievelingsballetje van je hond te redden???
Nee.

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 09 jun 2015 07:59
door mito
Haha, Misty komt buiten heel vaak met gevonden tennisballen aanlopen. Nu ik dit topic lees begrijp ik waar die allemaal vandaan komen

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 09 jun 2015 08:48
door cornelia
Hanneke2 schreef:ruygemoor schreef:gaan jullie ook zover om -net als ik vanmiddag- tot je buik in het koude water te waden om het lievelingsballetje van je hond te redden???
Nee.

Ook zoiets; balletje in sok, heel lang touw er aan. Ezio ook aan een lange lijn. Het is geen held en voor het eerst in de Geul die op sommige plaatsen best een harde stroming heeft. Ik denk; of hij verzuipt of gaat op zijn gemak de hele Geul af, dus lijn er aan. Sta ik daar moeilijk te doen met 2 lange lijnen. Nog tot knie hoogte in het water, dat ging goed. Nou het ging de eerste 4 keer geweldig. De 5de keer laat touw van de sok los en zien we het balletje zo'n stroming in drijven, vaart krijgen en verdwijnen.
We lopen zo wat op de kant langs de Geul en ja, hij ziet het balletje met sok ergens aan een tak langs de kant vast zitten. Hee, zowaar een soort strandje langs de kant, dat is handig. En dan volgt het mysterie; waarom zet ik Ezio vast aan een boom en stap ik dat strandje op ? God mag het weten. Maar goed, ik stap het strandje op en ben direct mijn sandalen kwijt. Van die fijne zwarte zuigende drap, tot in mijn liezen. Ik zeg nog "Ezio, help". Hij "uh

waarmee?"
Gaat hij met zijn smoel die bal aan staan wijzen.............."daar ligt hij, apporrrrt rrrrrechts, je bent er bijna".
Als of..............

etc.
Nou ja, bal kwijt, sandalen kwijt. Weer terug gelopen naar dat andere stuk om mijn kruis wat uit te spoelen

en dan maar naar huis.
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 09 jun 2015 08:52
door cornelia
-Lilo- schreef:Haha, Lola gaat ook gelijk spieden hoor. Maar ja, als je dr in je hoofd al op de bodem van de IJssel ziet liggen, trek je alles uit de kast. Ik denk dat het meer mijn overtuigende gebrul was dat dr terughaalde dan de inhoud van m'n teksten

Jee, de gekke muts. dan schrik je je echt wezenloos.
Ach ja en dingen die we zeggen.............

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 18 jun 2015 23:46
door Lemuria
ruygemoor schreef:gaan jullie ook zover om -net als ik vanmiddag- tot je buik in het koude water te waden om het lievelingsballetje van je hond te redden???
Uh, dat weet ik niet. Ligt eraan wat ik aan heb op dat moment. Was wel gisteravond zo stom om Izzy's favoriete bal in de goot op het dak van een fietsenhok op het parkeerterrein van een Gamma te gooien (zeg dat maar eens 3x snel achter elkaar). Om 12 uur 's nachts. Dat hok is zo'n 2m10 hoog gok ik, en Izzy snapte niet waarom haar bal niet terug naar beneden kwam gestuiterd. Dus eerst heb ik als een niet-volleerd ninja geprobeerd me op te trekken aan dat hok, maar kreeg na 3 seconden al vreselijk pijn aan m'n vingers. Vervolgens heb ik met een gevonden rietje en superdun stokje geprobeerd de bal naar boven, over de rand te werken, maar ook dat mislukte jammerlijk. Na een minuut of 5 was ik het beu, heb de dakgoot naar beneden getrokken waarop de bal op de grond stuiterde, toen plat op m'n buik met m'n arm onder de deur gegraaid en die bal gevat.
Niemand kan zeggen dat ik niks voor m'n keffer over heb.
Het fietsenhok, rechtsachter. Ter illustratie. Pre-incident.

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 10:06
door Benthe
cornelia schreef:Hanneke2 schreef:ruygemoor schreef:gaan jullie ook zover om -net als ik vanmiddag- tot je buik in het koude water te waden om het lievelingsballetje van je hond te redden???
Nee.

Ook zoiets; balletje in sok, heel lang touw er aan. Ezio ook aan een lange lijn. Het is geen held en voor het eerst in de Geul die op sommige plaatsen best een harde stroming heeft. Ik denk; of hij verzuipt of gaat op zijn gemak de hele Geul af, dus lijn er aan. Sta ik daar moeilijk te doen met 2 lange lijnen. Nog tot knie hoogte in het water, dat ging goed. Nou het ging de eerste 4 keer geweldig. De 5de keer laat touw van de sok los en zien we het balletje zo'n stroming in drijven, vaart krijgen en verdwijnen.
We lopen zo wat op de kant langs de Geul en ja, hij ziet het balletje met sok ergens aan een tak langs de kant vast zitten. Hee, zowaar een soort strandje langs de kant, dat is handig. En dan volgt het mysterie; waarom zet ik Ezio vast aan een boom en stap ik dat strandje op ? God mag het weten. Maar goed, ik stap het strandje op en ben direct mijn sandalen kwijt. Van die fijne zwarte zuigende drap, tot in mijn liezen. Ik zeg nog "Ezio, help". Hij "uh

waarmee?"
Gaat hij met zijn smoel die bal aan staan wijzen.............."daar ligt hij, apporrrrt rrrrrechts, je bent er bijna".
Als of..............

etc.
Nou ja, bal kwijt, sandalen kwijt. Weer terug gelopen naar dat andere stuk om mijn kruis wat uit te spoelen

en dan maar naar huis.
Ik lig hier gewoon dubbel van het lachen!
Maar moet bekennen dat ook ik zulke fratsen heb of nog erger… dat ik me bedenk dat ik de bal te ver heb gegooid en mijn duitse herder wil helpen in het hoge gras, en dat ze dat dan zo vreselijk leuk vind als ook ik nog eens ga zoeken…. Dat ze me onderste boven rent en dat ik dan gewoon ook nog ff lekker in een bult paardenstront val… en dat ik er dan ook nog om moet denken dat ze me dan niet gewoon bespringt en aflebbert want ja thuis lig ik ook wel eens op de grond met haar te stoeien en dan slikt ze me ook af….

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 11:32
door Hailfall
-Lilo- schreef:Ik moet toch altijd zo lachen om jouw Posts

arme Ezio, tof van m dattie toch nog steeds met je op stap wil
Lola bedacht onlangs dat het water in de IJssel te koud was en ze haar nieuwe balletje heus niet ging halen. Na een tijdje stroomde hij van de oever weg en vond ik het tijd de strijd op te geven. Lola naast me geroepen, gewezen op d'r afdrijvende balletje met een 'zie je? Daar gaat-ie. Als je nou gewoon even niet zo loopt te zeiken, dan hadden we m nu nog gehad. Maar jaaaaaa, jij moest weer moeilijk doen. Tsss'. En toen heb ik me omgedraaid en ben verder gelopen.
Halve minuut later, geen Lola naast me. Keertje geroepen en gefloten. Geen Lola. Draai ik me om...

heeft die trut besloten tóch maar d'r balletje te halen

die ukkepuk weegt tien kilo, die is zo hartstikke verzopen met die stroming in de IJssel. Het balletje was al ruim over het midden en Lola maar zwemmen. Gvd, ik heb nog nooit zó hard staan krijsen dat ze NUUUUU moest komen. Koekies! Iets leuks doen! Oh kijk wat ik heb! Heeee, is dat tante Fenny, Bolo, Isis, Diesel, opaomakoenbezoekkkk? Lootjiepootjiepootjie kommmmm dan!
En godenzijdank kwam ze. Stom beest

Zoiets ook een keer met Kuda gehad, mijn vriend kan erg ver gooien (die heeft waterpolo gespeeld) en met een tennisbal kan je dan dus redelijk ver gooien.
Wij aan de Put van Weber met Kuda balletje gooien, ik dichtbij en hij wat verder weg.. tot hij op een gegeven moment iets te ver weg gooit en Kuda er meteen achter aan duikt terwijl dat balletje steeds verder en verder weg drijft. Kuda ondertussen zwemt ook steeds verder en verder weg, ik heb lopen gillen dat ze NU hier moest komen en ook alles met koekje etc geprobeerd. Uiteindelijk had ze het opgegeven en is weer omgedraaid, ik zei zelf nog tegen mijn vriend dat als ze het nu niet meer terug red dat HIJ haar mocht gaan halen want het was zijn schuld.
De hele terugweg heeft Kuda mij zo

aangekeken omdat haar balletje weg was, arm schaap.
Ik ben ook een keer Loki's speelgoed kwijt geraakt, een soort van geknoopte bal. We waren aan het spelen en toen gingen we terug en ineens was de bal "weg". Vermoedelijk uit mijn zak gevallen, dus ik zoeken en Loki ook, uiteindelijk niets gevonden dus ik dacht "Shit zijn favoriete speeltje weg, dat is minder".. lopen we de volgende dag langs een prullebak en wat ligt daar in het zakje waar ik het in had gedaan de geknoopte bal! Loki helemaal blij en konden we gelijk daarmee spelen.
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 14:22
door Hippo
Wat een verhalen, hilarisch
Ik gooi meestal met ballen met een touw eraan, die dingen zijn volgens mij speciaal ontworpen met innerlijke weerhaakjes voor takken

. Hoe vaak zo'n bal wel niet in een boom is blijven bungelen... en dan inderdaad afhankelijk van de plaats ben ik met een ladder/ hark/ touw/ tak in de weer om de bal weer te bevrijden. Ook wel eens in een boom gekomen en als een soort Jane(van Tarzan) aan die takken staan schudden.
Bij bramenbosjes heb ik het tegenovergestelde probleem, Oscar rent gerust ongeremd de bramen in. Hij weet vaak de bal niet gelijk te vangen, maar in een hap naar de bal een andere kant op te zwiepen -> zó de bosjes/ brandnetels/stinksloot in. Waardoor ik echt vanuit mijn tenen moet krijsen dat hij er NIET meer achteraan mag... zijn lijf heeft immers meermaals onder de onoplosbare slootdrek of diepe bramenkrassen gezeten.
In hoog gras dient een ander probleem zich aan. Als hij 'm niet direct kan vinden en Hippo of Axel zitten hem op de hielen, krijgt hij zo'n stress c.q. bezitsdrang om als eerste de bal te vinden dat hij dus helemaal niet meer zoekt... Alsof de duivel hem op de hielen zit sjeest hij dan ineens kriskras door het weiland, rent compleet de andere kant op dan waar de bal viel... dat terwijl hij geconcentreerd geweldig kan zoeken.
Gelukkig laat Hippo zich minder snel van zijn stuk brengen en die vindt dan meestal de bal(na gezamenlijk zoeken), alleen die kan je dan weer niet op commando naar een plek dirigeren dus als hij denkt dat de bal 20 meter naar links ligt, dan zoekt hij dáár

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 14:32
door Thomas
Miranda schreef:Hanneke2 schreef:Ik wil ook wel eens misbruik maken van "OH KIJK 'ES WIE DAAR IS!!!" waarop Lilo trillend van spanning om zich heen gaat kijken welke verkering er aan komt.
Ja, dat is me twee keer gelukt in een spannende situatie. En daarna ging Skadi argwanend om zich heen loeren waar ik haar van af wilde leiden
Je moet wel weten bij welke hond je zoiets inzet. Bij een slimme hond werkt het niet. Cayuga, zo dom als haverstro, kan ik tot in de eeuwigheid zo afleiden. Skadi echt niet, hoor

Als ik Bailey het commando zit geef tijdens de wandeling, kijkt ze ook eerst even rond voor welke fietser of hond ze dan moet gaan zitten.

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 15:42
door cornelia
Hippo schreef:... Alsof de duivel hem op de hielen zit sjeest hij dan ineens kriskras door het weiland, rent compleet de andere kant op dan waar de bal viel... dat terwijl hij geconcentreerd geweldig kan zoeken.
Gelukkig laat Hippo zich minder snel van zijn stuk brengen en die vindt dan meestal de bal(na gezamenlijk zoeken), alleen die kan je dan weer niet op commando naar een plek dirigeren dus als hij denkt dat de bal 20 meter naar links ligt, dan zoekt hij dáár


Heel herkenbaar. Die van mij is nog niet zo getraind vwb geconcentreerd zoeken maar weet b.v. wel rechts en links e.d. Maar soms kan hij zo opgefokt zijn, "balletjekwijtwaarisballetjezoekballetjeaaahhhh" dat hij er al 10 x boven op heeft gestaan. Ik moet hem dan naast me zetten (en natuurlijk zelf heeeeel goed weten waar die bal ligt) eerst helemaal tot rust laten komen en dan met hem gaan zoeken. Maar soms denk ik het te weten en sta ik tegen hem te ketteren "nee stommeling, je moet zus en zo.........." maar blijkt hij toch gelijk te hebben. Oeps, sorry.
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 15:55
door Marjoleine
Herkenbaar, hoor
Isabel ooit, als de bal ergens lag waar ze er niet bij kon ging ze prinsessig zitten kijken maar halen hoor maar. Met zo'n kannerniebij-hoofd

En als ik dan keek werd ze helemaal blij: vrouwtje kan álles!
Enfin, bal dus in brede sloot met diepe kanten en ik snapte best dat ze er niet in wilde, schoeiing van 25 cm of zo.
Dus ik me aan een boom gegrepen en in die sloot gaan graaien, tot ik de bal had... en de boom rot bleek te zijn en afbrak

Ik ging er vol in, nog net niet kopje onder

ik kan mededelen dat je dat niet moet doen als je maandverband draagt. De zaak loopt vol en verdomd, die dingen hebben véél inhoud.
Nog buiten het feit dat ik dus doorweekt was en dat de bodem van die sloot helemaal geen meter was maar iets van twéé meter, zodat ik niks geen grond onder de voeten had

Het was gewoon nep, allemaal bladeren. Logisch, in een bos

En dan moet je er dus nog uit, op zondag, naar de auto, mooi weer dus véél mensen, en dan moet je dus doornat in die auto naar huis
Nouja, voor zover Isa me niet al als de meest geweldige baas zag, zag ze me zo vanaf toen

Beetje jammer dat ik ook mijn meniscus scheurde tijdens deze actie, maar ach. Je hebt wat over voor je hondje

Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 16:06
door cornelia
Marjoleine schreef:Herkenbaar, hoor
Isabel ooit, als de bal ergens lag waar ze er niet bij kon ging ze prinsessig zitten kijken maar halen hoor maar. Met zo'n kannerniebij-hoofd

En als ik dan keek werd ze helemaal blij: vrouwtje kan álles!
Enfin, bal dus in brede sloot met diepe kanten en ik snapte best dat ze er niet in wilde, schoeiing van 25 cm of zo.
Dus ik me aan een boom gegrepen en in die sloot gaan graaien, tot ik de bal had... en de boom rot bleek te zijn en afbrak

Ik ging er vol in, nog net niet kopje onder

ik kan mededelen dat je dat niet moet doen als je maandverband draagt. De zaak loopt vol en verdomd, die dingen hebben véél inhoud.
Nog buiten het feit dat ik dus doorweekt was en dat de bodem van die sloot helemaal geen meter was maar iets van twéé meter, zodat ik niks geen grond onder de voeten had

Het was gewoon nep, allemaal bladeren. Logisch, in een bos

En dan moet je er dus nog uit, op zondag, naar de auto, mooi weer dus véél mensen, en dan moet je dus doornat in die auto naar huis
Nouja, voor zover Isa me niet al als de meest geweldige baas zag, zag ze me zo vanaf toen

Beetje jammer dat ik ook mijn meniscus scheurde tijdens deze actie, maar ach. Je hebt wat over voor je hondje

Jij snapt mij helemaal. En had je ook de ervaring dat die r..hond dat allemaal gewoon negeerd maar gewoon verder gaat met

"gooien maar, ik ben er klaar voor". Zoals ik dus denk weg te zinken in drijfzand en derhalve vreesde voor mijn leven (?) en Ezio alleen maar naar die bal stond te wijzen afgewisseld met zo'n blik naar mij "daar ligt'ie toch, trut".
Re: de verloren beloningen.
Geplaatst: 19 jun 2015 16:26
door Marjoleine
cornelia schreef:Jij snapt mij helemaal. En had je ook de ervaring dat die r..hond dat allemaal gewoon negeerd maar gewoon verder gaat met

"gooien maar, ik ben er klaar voor". Zoals ik dus denk weg te zinken in drijfzand en derhalve vreesde voor mijn leven (?) en Ezio alleen maar naar die bal stond te wijzen afgewisseld met zo'n blik naar mij "daar ligt'ie toch, trut".
Ja, terwijl ik terugsopte richting auto en de andere honden bezorgd waren, wilde Isa die bal

Nou, had dat ding dan zélf gehaald!
