Een paar vragen over het adopteren van een hond.

[Petaah]

Hallo iedereen. Ik ben nieuw op dit forum en heb mij aangemeld om informatie te vergaren.

Voor diegene die niet zo van lezen houden: onderaan staan de vragen waarop ik antwoorden zoek.

Ik ben 18 jaar, zit in 5 havo en wil erg graag een hond. Ik heb nog nooit een hond gehad en dus erg weinig ervaring. Ik heb als huisdieren cavia's gehad en vissen en ik heb nu een slang en een ratje. Ik hoop dat ik niet teveel mensen afschrik, want ik weet hoe bang sommige mensen zijn voor slangen en ratten Maar tot nu toe zijn de ratjes (eentje is overleden) de leukste huisdieren die ik ooit heb gehad.
Ik woon nog thuis en rond school af in deze maand. Ik ben geen impulskoper en wil eerst genoeg leren over honden voordat ik de stap neem om een hond aan te schaffen.

Ik ben altijd van menig geweest dat het zonde is om nieuwe honden (of welk ander huis dier dan ook) te fokken als er nog zoveel leuke honden zijn die nog geen baasje hebben. Daarom zit ik er aan te denken om een hond te adopteren. Om meer te leren over adoptie ben ik een tijd geleden naar een asiel geweest. De mevrouw daar vertelde mij dat ik goed moet oppassen dat mij niet een lastige hond wordt aangesmeerd. Is het wel een slim idee voor een beginner om meteen een hond te adopteren of kan ik beter een goede fokker uitzoeken? Ze raadde mij ProZUS en Stichting AAI aan. Dat zijn stichtingen die honden uit het buitenland redden. Dat vind ik onwijs goed en ik zou graag mee helpen door een hond te adopteren, maar ik heb geen flauw idee hoe ik de juiste hond er uit pik. Als ik een hond kies die later problemen gaat vertonen is dat een groot probleem voor mij, maar ook voor de hond. Daarom twijfel ik dus tussen een hond van een fokker en een asiel.

Voordelen van asiel: Moreel de beste keus, goedkoper (ik weet dat de kosten van de aankoop een stuk kleiner zijn dan de kosten van de verzorging, maar een verschil in een aantal honderd of zelfs duizend euro is best veel), de hond is al opgevoed.
Voordelen fokker: Betere honden? Als in: mooier uiterlijk en makkelijker karakter. Uitzonderingen daar gelaten. De hond die je koopt is een pup.

Dat is dus een nadeel van het asiel: het lijkt me onwijs leuk om een pup op te voeden, ondanks dat het onwijs veel tijd kost. Is een hond trouwer als je hem hebt sinds dat hij een pup was? Is een oude hond nog veel aan te leren en af te leren?

Even de vragen op een rijtje, voor de mensen die geen zin hebben om deze lap tekst te lezen
-Is het verstandig voor een beginner om een hond te adopteren of kan ik beter een goede fokker op zoeken?
-Op de site van asielcentra staan altijd flinke lijsten met honden, hoe kies ik de hond uit die bij mij past?
-Is het lastig om een hond die geen pup meer is nog dingen aan- of af te leren?

Als iemand nog vragen heeft hoor ik het graag. Bedankt voor het lezen!

[dagmar88]

Voordelen van asiel: Moreel de beste keus, goedkoper (ik weet dat de kosten van de aankoop een stuk kleiner zijn dan de kosten van de verzorging, maar een verschil in een aantal honderd of zelfs duizend euro is best veel), de hond is al opgevoed.

Nou nee. Bij een volwassen hond heb je wel een beter idee van zijn/haar karakter.

[[Sandra]]

Ik zou gewoon eerst eens naar een asiel gaan als ik jou was

[Lemuria]

Ik zou gewoon eerst eens naar een asiel gaan als ik jou was

Om meer te leren over adoptie ben ik een tijd geleden naar een asiel geweest.

Daar is ze al geweest

[[Sandra]]

Ik zou gewoon eerst eens naar een asiel gaan als ik jou was

Om meer te leren over adoptie ben ik een tijd geleden naar een asiel geweest.

Daar is ze al geweest

Oh, excuus, te snel gelezen.

[Lemuria]

Maaruh, jeetje. Lastig. Je bent 18 en hebt net HAVO5 (bijna) afgerond. Dan ga je nu naar het voorgezet onderwijs? Of een baan? Wie zorgen er nog meer mee voor de hond dan en wat willen die in een hond zien?

Maak voor jezelf (als je dat niet al hebt) even een lijstje met karaktereigenschappen die je graag ziet. Dus 'trouw', wat je al schreef (=baasgericht). Wil je dat een hond leuk met alles en iedereen kan opschieten? Wil je een langharige of kortharige hond? Hoe groot moet-ie zijn?

Een asielhond kan de makkelijkste fik ooit zijn en een pup uit een nest kan tot een groot loeder uitgroeien zonder de juiste begeleiding. Als ik jou was, zou ik dan gaan voor een al volwassen hond zodat je weet welk karakter erin zit. Als dat bevalt en je hebt wat meer ervaring met honden, dan kun je daarna altijd nog voor een pup of lastiger herplaatser gaan.

[Petaah]

Voordelen van asiel: Moreel de beste keus, goedkoper (ik weet dat de kosten van de aankoop een stuk kleiner zijn dan de kosten van de verzorging, maar een verschil in een aantal honderd of zelfs duizend euro is best veel), de hond is al opgevoed.

Nou nee. Bij een volwassen hond heb je wel een beter idee van zijn/haar karakter.

Oke goed punt Maar is het niet zo dat de honden in het asiel al enige opvoeding hebben?

Bedankt voor de snelle reactie trouwens, had niet verwacht dat er om middernacht nog mensen zouden reageren.

[Lemuria]

Voordelen van asiel: Moreel de beste keus, goedkoper (ik weet dat de kosten van de aankoop een stuk kleiner zijn dan de kosten van de verzorging, maar een verschil in een aantal honderd of zelfs duizend euro is best veel), de hond is al opgevoed.

Nou nee. Bij een volwassen hond heb je wel een beter idee van zijn/haar karakter.

Oke goed punt Maar is het niet zo dat de honden in het asiel al enige opvoeding hebben?

Bedankt voor de snelle reactie trouwens, had niet verwacht dat er om middernacht nog mensen zouden reageren.

Welnee, 7 van de 10 honden die in het asiel zitten zijn weggedaan omdat ze 'lastig' werden. Oftewel, juist geen opvoeding hebben gekregen.

En ik ben een nachtmensch. Hoewel ik m'n hond maar eens ga uitlaten.

[Petaah]

Maaruh, jeetje. Lastig. Je bent 18 en hebt net HAVO5 (bijna) afgerond. Dan ga je nu naar het voorgezet onderwijs? Of een baan? Wie zorgen er nog meer mee voor de hond dan en wat willen die in een hond zien?

Maak voor jezelf (als je dat niet al hebt) even een lijstje met karaktereigenschappen die je graag ziet. Dus 'trouw', wat je al schreef (=baasgericht). Wil je dat een hond leuk met alles en iedereen kan opschieten? Wil je een langharige of kortharige hond? Hoe groot moet-ie zijn?

Een asielhond kan de makkelijkste fik ooit zijn en een pup uit een nest kan tot een groot loeder uitgroeien zonder de juiste begeleiding. Als ik jou was, zou ik dan gaan voor een al volwassen hond zodat je weet welk karakter erin zit. Als dat bevalt en je hebt wat meer ervaring met honden, dan kun je daarna altijd nog voor een pup of lastiger herplaatser gaan.

Bedankt dat je de moeite hebt genomen om te reageren, want dit is erg goed advies. Ik zal er over nadenken en een lijst maken!

[[Sandra]]

Nog even qua zinvollere bijdrage:

Mijn eerste hond was een pup. Dat wilde ik liever dan een herplaatser, zodat we samen met en van elkaar konden leren.

[moosje]

Ik heb nu 10 jaar honden en nog nooit een pup gehad, altijd herplaatsers.
Via een stichting, via een asiel, via particulieren, het is hier allemaal al voorbijgekomen.

Wat voor mij belangrijk zou zijn, wat ga je doen als je klaar bent met school. Studeren, of werken, of niks? Dat is wel iets om rekening mee te houden. Willen je ouders op de hond passen als jij er niet bent? En hem/haar uitlaten?

Oudere honden kun je nog heel veel leren, maar niet iedere hond is even leergierig natuurlijk. Dus bij de een zal het meer moeite kosten dan bij de ander.

[mariabel]

Veel buitenlandse honden worden eerst opgevangen in Nederland , daar kun je ze gaan bekijken en de opvanger kan al heel veel informatie geven over de hond. Hoe hun karakter is, of ze alleen kunnen zijn, of ze met katten en andere honden kunnen etc etc, Dus dan kun je al aardig inschatten of de hond voldoet aan je verwachtingen etc.

[LongFields]

Voordat ik zou besluiten of ik een herplaatser uit een asiel zou willen of een hond van een buitenlandse stichting, zou ik eerst zeker willen zijn of ik de komende 10 tot 15 jaar de juiste basis zou hebben voor een hond.
Je schrijft dat je 18 bent en je middelbaar onderwijs hebt afgerond, maar wat is het vervolg hierop?
Ga je verder studeren, ga je op zoek naar een baan? Blijf je voorlopig nog thuis wonen of wil je het liefst op jezelf gaan wonen?
De meeste mensen van jouw leeftijd hebben een niet hele stabiele uitgangspositie voor een hond, gaan op kamers, komen in het werkproces terecht of krijgen een relatie die best veel veranderingen met zich meebrengt. Voor een hond in veel gevallen niet echt ideaal, al die veranderingen. Besef jezelf goed dat het leuke vooruitzicht nu van het hebben van een hond over een poosje misschien wel een blok aan je been zou kunnen worden. Als je daar goed over nagedacht hebt en je hebt oplossingen voor voor de hand liggende toekomstige situaties, dan kun je op zoek gaan naar wat voor hond, en waar vandaan.
Hier op het forum zijn een aantal mensen betrokken bij buitenlandse stichtingen, en ook een aantal bij herplaatsingen van honden in Nederland. Rashonden worden vaak herplaatst via de rasverenigingen, als je voor een specifiek ras zou gaan is dat ook nog een optie misschien.

Op dit forum is heel veel info te vinden over stichtingen, herplaatsers en advies over aanschaf van een hond. Via de zoekfunctie is zat info te vergaren.

Succes!

[DeDiana]

Helemaal eens met wat Longfields hierboven schrijft.

En daarnaast: bij een herplaatser uit het buitenland moet je ervan uitgaan dat die nog helemaal geen opvoeding heeft genoten, en voor veel honden in Nederlandse asielen geldt hetzelfde. Het grote voordeel van een (jong)volwassen herplaatser is dat er al veel meer over het karakter is te zeggen, en je dus beter kunt beoordelen of de hond in jouw situatie past. Wil je bijvoorbeeld een hond die sociaal is met soortgenoten, zich heel makkelijk aanpast in nieuwe situaties, een allemansvriend is of juist niet, rustig is of juist actief, dan is dat veel makkelijker in te schatten bij een herplaatser dan bij een pup van 7 of 8 weken, die zich nog volop gaat ontwikkelen.

Ik vind dat de asielmedewerker je een goed advies heeft gegeven: let er bij een herplaatser wel op dat je niet ongewild een hond met een lastige gebruiksaanwijzing adopteert. Voor zowel honden uit een Nederlands asiel als uit het buitenland zou ik goed doorvragen over het karakter van de hond, wat de minder leuke dingen zijn, en kijken of de hond echt past bij jouw wensenlijstje. Als de mogelijkheid er is, neem de hond dan eerst eens mee voor een wandeling, kijk hoe hij reageert op andere honden, andere mensen, etc.
Er zijn veel stichtingen die honden uit het buitenland naar Nederland halen; daar kun je via Google genoeg informatie over vinden. Een goede stichting zal in ieder geval jouw vragen over een hond met liefde beantwoorden en je van uitgebreide informatie kunnen voorzien over het karakter van de hond en of deze in jouw situatie past.

Ik heb een aantal buitenlandse honden opgevangen in de leeftijd van 6 maanden - 2,5 jaar en die leerden allemaal nog heel makkelijk. Dat gaat bij een volwassen hond nog prima hoor!

[Neeltje]

Ik denk ook dat je niet in termen van moreel beter, eerlijker of kansen geven moet denken.
Prima als je voor een asielhond, een buitenlander of een raspup gaat, maar wees gewoon eerlijk in de keus die je zelf maakt, dat is namelijk uiteindelijk waar het om gaat. Een hond heeft niks aan beslissingen op basis van moreel verantwoord, die wil gewoon een fijne, lieve baas die goed voor hem zorgt en waar hij veilig is.

Dit dus, maar wat nog belangrijke is, is wat Longfields heeft beschreven. Verder ook nog, wie gaat de kosten van de hond betalen. Niet alleen de aanschaf, maar de verdere verzorging, voer, cursussen (als je dat wilt) eventuele dierenartskosten? Dus ik zou eerst een plaatje maken van wat je de komende jaren gaat doen. De hond is met een beetje geluk zo'n 10 tot 15 jaar bij je. En je zit zelf in de periode in je leven, waarin de komende jaren de grootste verandering zullen plaatsvinden. Op jezelf gaan wonen, werken, samenwonen? Dingen die je nu waarschijnlijk nog niet kunt voorzien. Wat vinden je ouders van de komst van een hond?

[Punzel]

Eens met Tara, het belangrijkste is dat je een hond neemt die jij zelf graag wil en bij jou past, niet een nemen uit medelijden of iets dergelijks.

Daarnaast heb je overal leuke en minder leuke honden. In het asiel zitten echt niet alleen maar lastige honden, er worden zo vaak dieren afgestaan wegens allergie, geen tijd, geen zin, past niet meer bij het interieur, eigenaren gaan verhuizen.. Dan ligt het probleem niet bij de hond. Maar daar moet ik dan wel eerlijk bij zeggen dat de makkelijke, ongecompliceerde honden meestal het snelst weer weg zijn en dus makkelijk te missen zijn. Het asiel waar ik zelf vrijwilligerswerk doe zou nooit zomaar een hond meegegeven onder het mom van 'zo daar zijn we vanaf'. Met een 'lastige' hond willen ze zelfs dat je meerdere malen langs komt en er goed over nadenkt.
Bij buitenlandse honden ben ik groot voorstander van stichtingen die gastgezinnen hebben in Nederland, zodat je ook eerst kan langsgaan en ze je al heel veel kunnen vertellen hoe de hond zich gedraagt in verschillende situaties.

Heb je er zelf eigenlijk al over nagedacht wat voor soort hond je wil? Qua uiterlijk maar ook wat je er mee wil gaan doen en van verwacht? Dat maakt het zoeken waarschijnlijk ook een stuk makkelijker.

Oh en om nog even je vraag te beantwoorden: Of een volwassen hond nog wat aan te leren is ligt heel veel aan de hond. Bij honden/rassen die baasgericht zijn gaat het wel wat vlotter. Op het asiel hebben we bijvoorbeeld een hond die het liefst uren met je mee gaat wandelen en verder een beetje in het zonnetje wil liggen maar echt iets voor je doen hoeft van haar niet persé. Dan hebben we er ook nog een paar die helemaal blij worden als je er bent en maar alles doen om je blij te maken (of om dat koekje te krijgen ) Om te weten wat het beste bij jou past zou ik, zoals ik hiervoor al eens zei, eerst zelf eens op een rijtje zetten wat je nou precies zoekt en wat bij jou past. Vervolgens bij verschillende honden langs gaan en dan leer je vanzelf wel wat bij jou past en waar je een klik mee hebt. Of ga eens mee met een wandeling van het forum ofzo, leer je ook meteen verschillende type honden kennen.

[dagmar88]

Voordelen van asiel: Moreel de beste keus, goedkoper (ik weet dat de kosten van de aankoop een stuk kleiner zijn dan de kosten van de verzorging, maar een verschil in een aantal honderd of zelfs duizend euro is best veel), de hond is al opgevoed.

Nou nee. Bij een volwassen hond heb je wel een beter idee van zijn/haar karakter.

Oke goed punt Maar is het niet zo dat de honden in het asiel al enige opvoeding hebben?

Bedankt voor de snelle reactie trouwens, had niet verwacht dat er om middernacht nog mensen zouden reageren.

Ik heb 4 honden met niet allemaal even sterke blazen, dus middernacht is plastijd, 7 uur weer en soms nog tussendoor.
Gelukkig ben ik zelf ook een zeikerd

Nee, daar valt echt niets over te zeggen. En die opvoeding is ook niet zaligmakend; de baas/hond combinatie is doorslaggevend.
Als ik jou mijn brave, keurig opgevoede honden meegeef, breken ze de tent af. Er zitten namelijk ook nog sterke karakters achter die niet bij iedereen passen, een nieuwe hond moet je leren kennen voordat je kunt anticiperen en mijn twee braafste honden hebben maling aan iemand waar ze geen band mee hebben.
Het is fijn als een hond de basis kent, maar die opvoeding is dus niet 1 op 1 overdraagbaar.
In de regel is het makkelijker een hond gewenst gedrag aan te leren dan ongewenst gedrag af te leren.
Makkelijke asielhonden hebben vaak snel een nieuwe baas. Er is een overschot aan mechelse herders, jack russels, staffords en andere honden met een pittig karakter of gedragsproblemen.
Van mensen die het enorm hebben onderschat/verpest, soms zelfs al meerdere bazen en vaak worden ze op een vrij lastige leeftijd afgestaan.
Ik ben een echte stafford mevrouw, maar zou er geen tussen de 6 maanden en 2.5 jaar uit het asiel durven halen

Er zijn (hele) goede en (vreselijk) slechte asiels, stichtingen, particulieren en fokkers. Waar je ook koopt, je moet dus altijd goed opletten.
Zolang je geen wanpraktijken steunt ben je goed bezig.

Allemaal hebben ze hun eigen voor en nadelen.
Zo wilde ik bij mijn pittige teefje een intacte reu. Bij stichtingen wordt er in de regel (vroeg)gecastreerd en omdat veel mensen het als oplossing van problemen/vervanging van opvoeding zien, zijn veel reuen in het asiel gecastreerd.
Nu de stichtingen zo in opkomst zijn is het erg moeilijk zoeken op advertentiesites helaas. Maar er zijn echt mensen die veel tijd en liefde in hun hond hebben gestoken en er niet meer voor kunnen zorgen. Daar kun je kijken hoe de hond zich bij hen gedraagt, samen wandelen.
Als je de hond koopt is hij echt helemaal van jou.
Bij een stichting is dat volgens het contract niet zo. Het voordeel is dat de hond terug kan naar hen mocht het mislopen en je bij een goede stichting ondersteuning krijgt bij de opvoeding.

[_Leonie]

Wat ik voor mezelf handig vond is dat ik bij veel mensen heb kunnen kijken naar hun honden, tijdens wandelingen, uitlaten en oppassen bijvoorbeeld. Zo krijg je een beeld van wat voor soort hond jij fijn vindt of goed mee overweg kan.
Ik bleek bijvoorbeeld minder overwicht te hebben dan ik zelf altijd dacht (haha), dus heb geen hond genomen die extra duidelijkheid en strenge regels nodig heeft.

[Lucia]

Gezien je leeftijd, zou ik wel even gaan nadenken hoe je toekomst eruit ziet qua tijdsindeling etc.

Ik kocht op mijn 19e mijn 1e hond en heb nog wel opleidingen gevolgd daarna. De tijd dat ik naar school ding, of moest(moet) werken ging mijn hond naar mijn ouders, en nog steeds is dat het geval.
Persoonlijk heb ik geen hond, om hem meer tijd alleen of bij iemand anders door te laten brengen, dan bij mij.
Dus ik hield er rekening mee qua opleiding en werk. En als ik een hele dag werkte of naar school moest, dan ging hij voor de tijd flink uit, etc.

Qua adopteren of pup, ik heb beide gedaan, en je moet ze beide opvoeden. Ze moeten toch leren wat jij van een hond verwacht. Misschien dat een geadopteerde hond al wat meer dingen kent zoals zindelijkheid, lopen aan de lijn etc, maar een pup pikt dat ook snel op.
Je moet vooral niet verwachten dat een geadopteerde hond, al een opgevoede hond betekent.

Maak een plaatje van wat jij een hond kunt en wilt bieden en wat je 'eisen' zijn voor de hond. En ga van daaruit kijken welk ras geschikt is, of eventueel de asielen bij langs kijken of er een hond aan jouw plaatje voldoet.

[Petaah]

Voor de mensen die vroegen hoe mijn toekomst er uit gaat zien:
Ik neem na school een tussenjaar waar in ik als het goed is naar Duitsland ga, net over de grens. Daar ga ik vrijwilligerswerk doen. Ik krijg daar dan mijn eigen kamer, waar de hond dus ook kan slapen en met een beetje geluk krijg ik een kamer met een balkon. Het landgoed dat bij die plek hoort is best flink, aantal hectare (geen idee hoeveel, ben slecht in inschatten), waar de hond, ongestoord zijn gang kan gaan. Tijdens die maanden zal ik ook geregeld thuis zijn (het is niet heel ver reizen). Thuis mag de hond op mijn kamer komen en in de huiskamer. We hebben een middelgrote tuin en genoeg leuke wandelplekken in de omgeving. Na dat jaar ga ik studeren, hoogst waarschijnlijk in mijn thuis stad, dus ik blijf waarschijnlijk thuis wonen. Wat ik na mijn studie ga doen weet ik nog niet.

Ik heb ook een lijstje gemaakt om mijzelf en jullie een beeld te kunnen geven van wat voor hond ik zoek.
-Trouw (baasgericht)
-Buiten- en binnenhond
-Middelgroot, ik houd niet zo van kleine honden en grote honden kosten meer ruimte en geld.
-Kort of langharig maakt niet uit, maar het liefst geen krulhaar.
-Geen waakhonden, pitbulls of buldogs.
-Ik ben niet opzoek naar een wedstrijdhond, dus de hond hoeft geen schoonheidsprijs te winnen.
-Hoeft dus ook geen speciaal duur ras te zijn.
-De hond moet vriendelijk van aard zijn.

http://www.alle-tests.nl/quiz30/quiz/13 ... st-Bij-Jou
Toen ik deze test deed kwam ik op 80% uit bij een Golden Retriever.

[Neeltje]

Heb je ook al nagevraagd of er een hond mag op je kamer in Duitsland? Zoek ook even de regelgeving voor honden in Duitsland op, die zijn anders dan in Nederland. Tijdens je vrijwilligerswerk, hoe lang zit de hond dan op je kamer? Wat bedoel je met binnen en buiten hond? En wat bedoel je met ongestoord zijn gang gaan op het terrein? Dat hij/zij daar ook gewoon loopt als jij er niet bij bent, of gewoon met wandelingen?

[Lucia]

Denk vooral ook aan de hoeveelheid activiteiten die je met de hond wilt doen.
Dat verschilt namelijk ook nog wel wat in de verschillende rassen en leeftijden.

Ik heb 2x een pup gehad, en Peer kwam toen hij op ongeveer 2 jaar geschat werd. Maar ik moet zeggen, ook al had en heeft hij punten om aan te werken, hij hóeft niet perse iedere dag lange wandelingen etc. En nu ik zelf lichamelijk niet alles kan, merk ik dat ik het toch wel heerlijk vind om niet die druk te hebben.
We lopen hier iedere dag totaal tussen de 1,5 en 2,5 uur (1 lange, en 2 of 3 kortere), maar als het regent, of ik ben echt extreem moe, dan kan ik zonder moeite een dag overslaan. Dat vond ik zelf moeilijker met de jongere honden.

En zijn gang gaan op het terrein in Duitsland, is dat afgezet, etc? Niet alle honden blijven uit zichzelf op een terrein, plus dat mijn honden zich echt niet zelf vermaken buiten, die liggen liever in mijn buurt en soms even te zonnen.

[veertje]

Als ik jou was zou ik nog even wachten, in ieder geval wachten tot je echt aan het studeren bent, dan kan je veel beter inschatten of een hond in je leven past en of je het echt wilt (op dat moment). De komende jaren staat je nog zoveel te wachten wat je nu niet kan inschatten. Gaan studeren is een vrij hectische periode. Nieuwe omgeving, nieuwe studie, nieuwe mensen en dan is een beetje vrijheid wel fijn. Toen ik ging studeren wilde ik ook graag een hond, maar ben blij dat ik dat toen niet heb gedaan. Ik heb een paar jaar lekker van mijn studententijd kunnen genieten, leuke dingen kunnen doen en dat zonder de verplichtingen die een hond met zich meebrengt. Al die tijd miste ik het hebben van een hond wel, maar ik heb ook genoten van de dingen die ik nu wel heb kunnen doen die anders zeker weten niet of veel lastiger waren te realiseren. En misschien zeg je nu 'ja maar ik ben niet zo van het studentenleven, feestjes, uitstapjes etc.' Dat kan, maar ik weet van mezelf dat dat ook kan veranderen. Had ik ook nooit verwacht bij mezelf Zaterdagavond thuis op de bank ipv op stap, vond ik veel leuker In het laatste studiejaar is Finn gekomen, toen vond ik dat het wel paste. Daarvoor had het ook gepast trouwens, misschien wel vanaf m'n eerste jaar al, maar zoals ik zei, dan had ik zoveel moeten missen en had ik veel meer alleen gedaan. Ik had het niet willen missen

[_Leonie]

Ik zou zelf wachten tot na je vrijwilligerswerk en tot je weer thuis woont. Als je de hele dag werkt en daarnaast in je eentje verantwoordelijk bent voor de hond kan best zwaar zijn, zeker als je op een plek bent waar ook voor jou alles nieuw is.
Thuis heb je misschien meer oppas voor de hond, lijkt mij.

Ik vind het zelf wel prettig dat ik met mijn eerste hond ook op familieleden terug kan vallen.

[Neeltje]

Als ik jou was zou ik nog even wachten, in ieder geval wachten tot je echt aan het studeren bent, dan kan je veel beter inschatten of een hond in je leven past en of je het echt wilt (op dat moment). De komende jaren staat je nog zoveel te wachten wat je nu niet kan inschatten. Gaan studeren is een vrij hectische periode. Nieuwe omgeving, nieuwe studie, nieuwe mensen en dan is een beetje vrijheid wel fijn. Toen ik ging studeren wilde ik ook graag een hond, maar ben blij dat ik dat toen niet heb gedaan. Ik heb een paar jaar lekker van mijn studententijd kunnen genieten, leuke dingen kunnen doen en dat zonder de verplichtingen die een hond met zich meebrengt. Al die tijd miste ik het hebben van een hond wel, maar ik heb ook genoten van de dingen die ik nu wel heb kunnen doen die anders zeker weten niet of veel lastiger waren te realiseren. En misschien zeg je nu 'ja maar ik ben niet zo van het studentenleven, feestjes, uitstapjes etc.' Dat kan, maar ik weet van mezelf dat dat ook kan veranderen. Had ik ook nooit verwacht bij mezelf Zaterdagavond thuis op de bank ipv op stap, vond ik veel leuker In het laatste studiejaar is Finn gekomen, toen vond ik dat het wel paste. Daarvoor had het ook gepast trouwens, misschien wel vanaf m'n eerste jaar al, maar zoals ik zei, dan had ik zoveel moeten missen en had ik veel meer alleen gedaan. Ik had het niet willen missen

En ik vond ook toen ik ging werken, heerlijk dat ik nog geen hond had. Ik kon gaan en staan hoefde nergens rekening mee te houden, uitgaan, op vakantie. Een hond is heel erg leuk, maar geeft ook veel beperkingen en verantwoordelijkheden, tenzij je echt àlles overhebt voor je hond. Maar heel eerlijk, zou ik even gaan doen wat Veertje hierboven beschrijft. Dit zijn jaren die je nooit meer over kunt doen.

[dre]

Ik zal beginnen met je vragen

-Is het verstandig voor een beginner om een hond te adopteren of kan ik beter een goede fokker op zoeken?

Adoptie of fokker heeft weinig te maken met beginner of gevorderd hondenbezitter. Belangrijker is het karakter van de hond.
Bij een hond die volwassen is heb je daar een beter zicht op, van pups kan men op basis van gedrag in het nest en (evt) ras een inschatting maken, maar het uitgroeien blijft toch een beetje afwachten.

-Op de site van asielcentra staan altijd flinke lijsten met honden, hoe kies ik de hond uit die bij mij past?

Bepaal voor jezelf de karaktereigenschappen die je wilt zien in een hond. Wil je er (actief) mee aan de slag, mag de hond waaks zijn, of juist niet, wil je veel en lang wandelen, wil je de hond actief bezig houden, wil je met de hond het park in en ondertussen met andere hondenbezitters praten en de honden samen laten spelen? Welke rashonden spreken je aan en waarom?
Uiterlijk is fijn (ik bedoel, ik kijk ook graag naar mijn dames), maar als het kwa karakter niet bij je past kan de hond nog zo mooi zijn je hebt er geen lol van.
Bepaal voor jezelf het beeld waarin jouw hond moet voldoen, dan weet je welke honden afvallen en welke honden je zou willen bezoeken.

-Is het lastig om een hond die geen pup meer is nog dingen aan- of af te leren?

Mijn eerste hond was 3 jaar toen hij kwam, mijn tweede hond was 2 en de derde was 6 jaar.
Mijn eerste hond luisterde gruwelijk betrouwbaar kon hem alles 1x voordoen en hij snapte het.
Met mijn tweede (Juno) train ik nu ggb en behendigheid en ze kan zeker nog verder komen.
De derde (Shelly) heb ik nu een half jaar en zij heeft een trauma wat het trainen moeilijk maakt, maar met een behulpzame, geduldige en creatieve trainer komen we inmiddels een aardig eind.
Afleren duurt op sommige dingen wat langer, maar consequent blijven en het kwartje valt uiteindelijk wel.

-------------------------------------

Maar...
Ik zou met de plannen die jij hebt echt niet nu al aan een hond beginnen.
Ik heb zelf op mijn 19e mijn eerste hond geadopteerd, eerste jaar van mijn studie, en ja ik kon dankzij mijn ouders mijn studentenleven nog gewoon beleven, maar even een weekendje weg (wat tijdens de studie nogal eens gebeurde) kan echt niet. Op kamers gaan? Kon echt niet. Ouders op vakantie? Dan buiten school nergens heen kunnen. Het legt een last op je schouders die je als student soms echt kan missen als kiespijn, dat geef ik eerlijk toe en mijn ouders hebben echt heel veel met de hond opgevangen.
Heb je het er al met je ouders over gehad hoe zij hierin staan? Ik lees wel dat je thuis blijft, maar zien je ouders het wel zitten en zijn ze bereid jou hiermee te helpen? En dan niet alleen eens eten geven, maar echt gewoon een (parttime) hond hebben.

Duitsland klinkt leuk, maar een hond zal echt niet altijd zomaar uit zichzelf op een erf blijven. De mijne zullen namelijk echt de hort op gaan. Er zit de eerste tijd een behoorlijk intensieve investering in een hond, een pup zal tijd kosten, maar een herplaatser ook.

Kortom, denk er nog eens goed over na, het kost echt heel veel meer tijd dan je denkt vermoed ik zomaar

[Paisley]

Ik wilde nog even toevoegen - veel stichtingen hebben ook pups! Ze zijn dan een maand of 4 als ze naar nederland kunnen komen ivm de rabies enting. Soms is er zelfs een ras bekend, waardoor je rekening kan houden met bepaalde karaktereigenschappen. Zo heb je de voordelen van een pup, maar heb je ook een kansarm hondje aan een leuke plek geholpen en wordt het adoptiebedrag wat je betaalt goed besteed in land van herkomst.

Zo trekt dit hondje mij enorm. De bretons die ik ken zijn helemaal wat ik leuk vind in honden
http://www.huizezwerfhond.nl/honden-ter ... land/bolek

[29996D]

Ik ben het met Veertje en anderen eens - onderschat het houden van een hond niet op die leeftijd.
Toen ik net ging studeren zat ik in jouw situatie, ik wilde echt heel graag een hond. Toch heb ik ervoor gekozen om dit niet te doen. Wat als je ineens een mooie studie ziet in een andere stad en de hond niet mee kan? Wat als je een geweldige stage aangeboden krijgt in een andere stad of in een ander land?
Ik heb er dus voor gekozen geen hond te nemen. Hierdoor heb ik in het buitenland werkervaring kunnen opdoen, ga ik volgend jaar naar Brussel voor mijn studie en kan ik mijn geld opsparen voor de toekomst. Want voor een student is een hond ook echt een grote kostenpost, dat komt er ook nog bij.

[Paisley]

Ik heb ook besloten om even geen hond te nemen in mijn studententijd, omdat iedereen aan mijn kop bleef zeuren dat ik het niet moest doen.


Achteraf enorm spijt van. Het had heel goed gekunt, want bij veel studies zit je vaker thuis dan op school. Daarnaast maak ik mijn keuzes altijd voor Mayke en mij, en een optie (zoals een buitenlandse stage) die voor mijn hond niet goed uitpakt, vind ik dus automatisch geen goede optie.

Ik heb mijn hond genomen in een tijd dat ik ook heel onstabiel in mijn leven zat. Maakte niets uit - mijn hond was gewoon een nieuwe factor waar ik rekening mee moest houden en een toegewijde hondenbaas doet dat dus ook. Dat betekent wel eens dat je wat 'mis' loopt maar daar krijg je ook heel veel voor terug.

[fenneke]

Ik wilde nog even toevoegen - veel stichtingen hebben ook pups! Ze zijn dan een maand of 4 als ze naar nederland kunnen komen ivm de rabies enting. Soms is er zelfs een ras bekend, waardoor je rekening kan houden met bepaalde karaktereigenschappen. Zo heb je de voordelen van een pup, maar heb je ook een kansarm hondje aan een leuke plek geholpen en wordt het adoptiebedrag wat je betaalt goed besteed in land van herkomst.

Zo trekt dit hondje mij enorm. De bretons die ik ken zijn helemaal wat ik leuk vind in honden
http://www.huizezwerfhond.nl/honden-ter ... land/bolek

leuk hondje maar 13 week en gecastreerd?
zou je daar nog onderuit kunnen komen?