Het HondenForum

Een van onze katten jaagt nogal, maar hoeft de prooien niet zo nodig op te eten.
Meestal brengt ze ze thuis voor ons.
Fitz weet dat al dondersgoed, als Zeddie al mauwend aankomt, snelt hij naar haar toe om kijken wat ze heeft. En Zeddie is dan helemaal trots, draait spinnend rondjes om Fitz heen terwijl hij dankbaar zijn lekkere hapje naar binnen werkt.
Meestal zijn het veldmuizen, die Fitz heerlijk vindt. Ook spitsmuizen, die lust niemand, maar ze zijn leuk om mee te gooien Soms een vogel, en die lust hij niet graag, maar daar heeft hij ook een hoop lol mee. Laatst een duif die er wel ingegaan is. Paar weekjes terug een haas.

Ik hoorde Zedd al aankomen en Fitz ging snel naar haar toe. In de veronderstelling dat het een muisje zou betreffen liet ik hem gaan, er worden doorlopend muizen binnengebracht op het moment. Ga maar lekker smullen, knul.
Normaal ga ik altijd even kijken, de dieren even zien, om te zien of ze er nog een beetje gezond uit zien en om Zeddie mijn uitgebreide bewondering te tonen. Maar aangezien ik al weken niets dan muizen had gezien...
Even later kwam hij echter binnen met een gedeeltelijk ontleedde muskusrat. "Kijk vrouw, van Zeddie gekregen! Mooi hè?"
En trots ging hij weer naar buiten met zijn prooi.

Maar ja, gezien het feit dat we hier schone sloten hebben en hij er toch al van gegeten had, heb ik hem het beest maar laten houden.
Hij is erg tevreden met zichzelf nu en ligt heerlijk uit te buiken.
Iemand ervaring met het (dan al niet onbewust) voeren van muskusrat?

Geen ervaring, maar het kan zeker geen kwaad. Het zijn herbivoren.
De Belgen eten ze tenslotte ook. Al staan ze daar op de menukaart als waterkonijn.

Wolfsblut schreef:Geen ervaring, maar het kan zeker geen kwaad. Het zijn herbivoren.
De Belgen eten ze tenslotte ook. Al staan ze daar op de menukaart als waterkonijn.

Weet ik Maar ik lees wel her en der over Weill, omdat ze uit de sloot komen, schijnbaar. Nou ja, de muskusrat was toch al (gedeeltelijk) op, en hij smaakte goed, heb ik mogen vernemen

Fitz zal wel blij zijn met zijn persoonlijke voedselverschafster. Hahahaha.

gonnie schreef:Fitz zal wel blij zijn met zijn persoonlijke voedselverschafster. Hahahaha.

Nogal ja.
Hij heeft nog even in zijn prive-meertje gespeeld en ligt nu als een tevreden hangbuikzwijntje op de bank te snurken. T was volgens mij nog best een forse, hij heeft een lekkere dikke buik

En je weet zeker dat het een muskusrat was?

Want die dingen zijn heel erg groot. Dat kan een kat toch niet makkelijk vangen lijkt me. Iets van 30-40 cm lang (zonder de staart) en zo'n 1.5e kilo. Of was het een baby-muskusrat. Ik had hem denk ik toch afgepakt.

Madelief schreef:En je weet zeker dat het een muskusrat was?

Want die dingen zijn heel erg groot. Dat kan een kat toch niet makkelijk vangen lijkt me. Iets van 30-40 cm lang (zonder de staart) en zo'n 1.5e kilo. Of was het een baby-muskusrat. Ik had hem denk ik toch afgepakt.

Het was zeker weten een muskusrat, kop zat er nog aan Het was inderdaad een lekkere dikkerd, zeker een halve kilo (ik heb het beest even in handen gehad, omdat ik vind dat ik dat moet kunnen afnemen en ik hem even wou bekijken) Ratten laat ik niet opeten, die pak ik zelfs liever van de katten af. Gelukkig hebben we niet veel ratten om het huis.
Ik denk dat ik hem ook afgepakt had als hij nog niet aangevreten was geweest. Maar hij had de helft toch al op

De betreffende kat brengt regelmatig muskusratten thuis. Ook hazen, konijnen, mollen, meerkoeten, heel soms een eend. Ze heeft ook aan alle kanten scheuren in haar oren, neus regelmatig kapot. Een echte jager. De rest van de katten brengt hooguit eens een muis, mus of mol

Madelief schreef:En je weet zeker dat het een muskusrat was?

Want die dingen zijn heel erg groot. Dat kan een kat toch niet makkelijk vangen lijkt me. Iets van 30-40 cm lang (zonder de staart) en zo'n 1.5e kilo. Of was het een baby-muskusrat. Ik had hem denk ik toch afgepakt.

Mákkelijk zal het niet zijn, maar konijnen van dat gewicht vangen ze ook hoor.

Ikzelf zou niet bang zijn voor de ziekte van Weil. De ziekte van Weil zit ook in de urine dus als er ratten in die sloot zitten, en je hond drinkt uit de sloot, loopt hij ook al besmettingsgevaar.

Overigens geldt dat voor mensen ook, en ik zwem ook graag in een kanaal waarvan ik weet dat er ratten zitten. Het loopt allemaal niet zo'n vaart - een goede weerstand kan een hoop hebben. Voor veel ziekten zijn we bang gemaakt door de farmaceutische industrie, want dan verkopen de entingen lekker goed.

Paisley schreef:Ikzelf zou niet bang zijn voor de ziekte van Weil. De ziekte van Weil zit ook in de urine dus als er ratten in die sloot zitten, en je hond drinkt uit de sloot, loopt hij ook al besmettingsgevaar.

Overigens geldt dat voor mensen ook, en ik zwem ook graag in een kanaal waarvan ik weet dat er ratten zitten. Het loopt allemaal niet zo'n vaart - een goede weerstand kan een hoop hebben. Voor veel ziekten zijn we bang gemaakt door de farmaceutische industrie, want dan verkopen de entingen lekker goed.

Zoiets inderdaad... lekker laten snacken

Voor zover ik weet zijn de bruine rat en de zwarte rat de ziekteoverbrengers. (incl weilproblematiek)

De muskusrat (die biologisch gezien overigens een woelmuis is, en geen rat) is qua ziektes volgens mij niet zo'n probleem. Wat betreft verzwakken en vernieling van de in Nederland zo belangrijke waterkeringen dan weer wel.

Ze smaken prima overigens!

Volgens mij brengt de Muskusrat ook de ziekte van Weil over, net als muizen,
Voor de zekerheid heb ik dat even opgezocht
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zie ... zucht.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Dank allen.
Ik ben ook niet heel bang dat hij er wat van krijgt, mijn boerenverstand zegt dat Zeddie ook al 8 jaar overleefd op een dieet van van alles en nog wat. Ze eet zomers vrijwel nooit thuis. Dus ik nam soort van aan dat Fitz het ook wel zou redden Maar ja, internet was niet heel uitsluitend positief dan wel negatief, en twee weten meer dan één

Habibi schreef: Ze smaken prima overigens!

Ik neem het gelijk van je aan. Ik heb vanavond even overgeslagen

Hmm, en verschillende andere muizen dus ook, en koeien kunnen zelfs een risico zijn. En besmette honden dus feitelijk ook.
Weer wat bijgeleerd!

Kayltje schreef:Dank allen.
Ik ben ook niet heel bang dat hij er wat van krijgt, mijn boerenverstand zegt dat Zeddie ook al 8 jaar overleefd op een dieet van van alles en nog wat. Ze eet zomers vrijwel nooit thuis. Dus ik nam soort van aan dat Fitz het ook wel zou redden Maar ja, internet was niet heel uitsluitend positief dan wel negatief, en twee weten meer dan één

Habibi schreef: Ze smaken prima overigens!

Ik neem het gelijk van je aan. Ik heb vanavond even overgeslagen

Ja, zo'n halve zal er niet al te smakelijk uit hebben gezien....

Paisley schreef:Volgens mij brengt de Muskusrat ook de ziekte van Weil over, net als muizen,
Voor de zekerheid heb ik dat even opgezocht
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zie ... zucht.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Dat had ik inderdaad ook al gelezen. Vandaar mijn (lichte) twijfel. Maar hij drinkt ook uit de sloten, sputtert erin en is een gezonde jonge hond. En muizen vreet ie dus ook

Edit: Ik ben hier wel wat gewend, maar écht appetijtelijk zag het er niet meer uit nee

Paisley schreef:Ikzelf zou niet bang zijn voor de ziekte van Weil. De ziekte van Weil zit ook in de urine dus als er ratten in die sloot zitten, en je hond drinkt uit de sloot, loopt hij ook al besmettingsgevaar.

Overigens geldt dat voor mensen ook, en ik zwem ook graag in een kanaal waarvan ik weet dat er ratten zitten. Het loopt allemaal niet zo'n vaart - een goede weerstand kan een hoop hebben. Voor veel ziekten zijn we bang gemaakt door de farmaceutische industrie, want dan verkopen de entingen lekker goed.

Zo denk ik er ook over. Hier is ook een natuurgebied met een prachtige beek. Kraakhelder water met een prachtig kleibodem waar je de stekelbaarsjes ziet zwemmen. In de zomer ga ik er graag in liggen. Schijnbaar is dat uit de tijd want niemand anders zie ik het doen. Kan natuurlijk ook dat anderen bang zijn dat ze dood gaan van water uit een bron.

Mwha, ach, dan past "uit" of "niet in / niet hip" mij prima blijkbaar.

Ik zwem en poedel met alle plezier in natuurwater, (raar woord natuurwater) ook in nl. Kolken, wielen en riviertjes zat in de buurt.

Het is niet 100 procent bewezen maar toen 1 van mijn honden een muskusrat had gegeten begon na een paar weken de ellende , het begon met een allergie en het eindigde met een levercirrose ze is helaas maar 4 jr. geworden, ik had toen wel de dierenarts gebeld of het kwaad kon dat ze een muskusrat had gegeten ze zei als ze vreemd reageerd of doet dan moest ik komen, britta reageerde er niet op toen ben ik ook niet gegaan, ik heb tot op heden nog spijt van dat ik haar toch niet heb laten braken bij de dierenarts.

M@rijke schreef:Het is niet 100 procent bewezen maar toen 1 van mijn honden een muskusrat had gegeten begon na een paar weken de ellende , het begon met een allergie en het eindigde met een levercirrose ze is helaas maar 4 jr. geworden, ik had toen wel de dierenarts gebeld of het kwaad kon dat ze een muskusrat had gegeten ze zei als ze vreemd reageerd of doet dan moest ik komen, britta reageerde er niet op toen ben ik ook niet gegaan, ik heb tot op heden nog spijt van dat ik haar toch niet heb laten braken bij de dierenarts.

Kan heel moeilijk geloven dat er een verband zou zijn.

Ik zou HEEl voorzichtig zijn met het laten eten van wild. Momenteel is de hazenpest (Tularemie) zeer actueel in Friesland. Deze ziekte is overdraagbaar op mens en hond. ( Een hond pakt niet zomaar een gezonde haas).
http://www.nojg.nl/jacht/wildhygiene/tu ... -hazenpest

Muskusrat kan drager zijn van de vossen ringbandworm. Hier wil je ook niet mee besmet worden. Deze worm tast je lever aan en er is niks tegen te doen.

Ratten en muizen zijn vaak drager van lint-spoel- en anderen wormen.

Wolfsblut schreef:Geen ervaring, maar het kan zeker geen kwaad. Het zijn herbivoren.
De Belgen eten ze tenslotte ook. Al staan ze daar op de menukaart als waterkonijn.

Voor zover bij mij bekend is de Belg geen raw food eter wat waterkonijnen betreft.

Zo, pittige kat
Eén van mijn katten ving wel regelmatig ratten en muizen. Gelukkig niet meer want wat was dat goor door het huis heen op zonnige dagen als de deuren wijd openstonden. Niet dat ze het niet meer zou doen hoor, maar mijn huidige tuin is afgezet en ik heb (goddank) nog geen rat gezien.
Katten lijken minder gevoelig te zijn voor Leptospirose dan honden trouwens dus ook dat kun je niet één op één doortrekken (dat de kat nooit ziek geworden is).

Dat er urine in water komt is op zich wel zo natuurlijk, maar daar wordt het wel enorm verdund en dus is de kans op oplopen wat kleiner dan van een besmette rat zelf die het natuurlijk veel sterker geconcentreerd bij zich draagt, dus ik zou er toch maar voorzichtig mee zijn.

Of inderdaad bakken en zelf opeten. Of koken en het vlees en organen voeren
Maar ik hoop dat het hem gesmaakt heeft. Wel een uniek teamwork hoor, die twee En beter dat dan steeds binnen brengen, jak.

M@rijke schreef:Het is niet 100 procent bewezen maar toen 1 van mijn honden een muskusrat had gegeten begon na een paar weken de ellende , het begon met een allergie en het eindigde met een levercirrose ze is helaas maar 4 jr. geworden, ik had toen wel de dierenarts gebeld of het kwaad kon dat ze een muskusrat had gegeten ze zei als ze vreemd reageerd of doet dan moest ik komen, britta reageerde er niet op toen ben ik ook niet gegaan, ik heb tot op heden nog spijt van dat ik haar toch niet heb laten braken bij de dierenarts.

dat kan dus wel:

De worm kan je lever opeten
Er moet nog een reden zijn en ik ga ten rade bij een muskusratvanger. Het waterkonijn wordt gevangen in een fuik onder water, vertelt hij. De kans dat de rat daar een nachtje dood doorbrengt is vrij groot, en dat bevordert niet bepaalt de gezondheid van het vlees van zo’n beest. Daarbij wordt de zogeheten vossenlintworm steeds vaker gedetecteerd bij de muskusrat. Deze worm wordt normaliter gedragen door honden, katten en vossen, maar knaagdieren zoals onze vriend kunnen daarbij fungeren als een zogeheten ‘tussengastheer’. Eet jij de besmette muskusrat, dan kan de worm flink huishouden in je lever en deze in no-time opeten.

http://www.oneworld.nl/food/hongerige-s ... wenst-dier" onclick="window.open(this.href);return false;

een vriend van mij werkt voor het waterschap als muskusratbestrijder, ik kan er dus heel makkelijk aankomen maar ik durf het niet te voeren.

Dan zou je dus ook voorzichtig moeten zijn met het voeren van b.v. haas / konijn?

korthaar schreef:Dan zou je dus ook voorzichtig moeten zijn met het voeren van b.v. haas / konijn?

Als het geschoten wild is zou ik er niet zo bang voor zijn, maar als Kiki aan zou komen zetten met een net of net niet dode haas zou ik die haas z.s.m. uit zijn lijden verlossen en aan de kant leggen voor de aaseters.
Een haas die door een hond of kat gevangen kan worden is ziek of oud en ik ga dan maar van het eerste uit.

Hutsje schreef:Daarbij wordt de zogeheten vossenlintworm steeds vaker gedetecteerd bij de muskusrat. Deze worm wordt normaliter gedragen door honden, katten en vossen, maar knaagdieren zoals onze vriend kunnen daarbij fungeren als een zogeheten ‘tussengastheer’. Eet jij de besmette muskusrat, dan kan de worm flink huishouden in je lever en deze in no-time opeten.

Die lintworm zit iets moeilijker in elkaar. De muskusrat kan idd een tussengastheer zijn. Hij heeft dan eitjes binnengekregen die zijn uitgescheiden door een hond of een vos, die de volwassen wormen bij zich hebben. De eitjes komen uit in de muskusrat en gaan in de weefsels (vooral lever) zitten als een 'blaasworm', een soort cyste gevuld met lintwormhoofden. Als een mens een besmette muskusrat eet, zal hij er zelf niet ziek van worden, omdat de larven niet volwassen kunnen worden in mensendarmen. Als een hond een besmette muskusrat eet, kunnen de larven wél volwassen worden en zal de hond zelf eitjes uit gaan scheiden. Als je als mens die eitjes binnenkrijgt, word je ook tussengastheer en zal je ook blaaswormen krijgen, die vaak in je lever zitten maar ook in andere weefsels kunnen zitten. Zo'n blaas kan heel groot worden en als hij knapt, raak je snel in anafylactische shock en kan je er dood aan gaan. Als hij niet knapt kan hij toch problemen geven door weefselfuncties te verstoren.