Het HondenForum

Een paar dagen geleden las ik van een paar leden van hier (alleen dan op Bokt haha) dat zij hun hond regelmatig laten controleren door een fysio of osteo. Nu lijkt me dat voor Tay niet verkeerd ivm zijn lompheid, blessures en het vele trainen. Alleen wat voor soort therapeut? En heeft er iemand aanraders in Zuid Holland omgeving Zoetermeer?

Laten jullie de honden controleren? Zo ja, waarom, waar en wat zijn je ervaringen? Zo nee, waarom niet?

Wat mij tegenstaat is dat ik nog nooit iemand heb gehoord die bij zo'n fysio of osteopaat wegkwam zonder dat er iets aan de hand was. Er zit altijd wel een werveltje vast of scheef, of een heup strak. Dat vind ik apart. Mijn honden worden overigens niet zo zwaar belast dat ik ze na zou laten kijken, Pom is ook nooit geblesseerd, stijf of stram. Terwijl ze behoorlijk lomp is. Dus ik vind het wel goed zo

Als er wel iets aan de hand is, zou ik het overigens zeker wel overwegen, maar niet preventief.

Ik ben er sceptisch over. Weet dat sommigen het wel doen en elke hond heeft altijd wel iets verkeerd zitten, een werveltje verschoven of zenuwen beklemd. En het valt toch niet te controleren he. Dus nee, ik doe dat niet preventief. Ik zou wel gaan als ik daadwerkelijk iets aan de hond merk.

Nee.

Misschien als ik een diensthond had ofzo, maar dan zou ik het niet door de bovengenoemde twee doen, maar door een dierenarts die eventueel gespecialiseerd is.
Ook voor sport zou ik niet elk jaar preventief gaan, wel als er wat aan de hand is en het zou daadwerkelijk helpen.

Ik niet. Ik zou niet weten waarom. Ik vind het idee om zelf naar een therapeut te gaan zonder dat ik klachten heb idioot. En dat heb ik bij mijn hond dus ook!
Ze beweegt zich heel soepel, is atletisch en beweegt veel en graag. Een fysio heeft ons niets te bieden.

Tja, ik liet het bij mijn paard ook doen. En ja, ze vond altijd wat, maar ik merkte ook verbetering daarna, alleen zou ik niet weten hoe je dat bij een hond moet merken haha. Nu doet zij ook honden, maar ze is verhuisd naar de andere kant van het land. Maar goed, wij gingen ook voor een check up naar de DA, tandarts en zadelmaker 1 keer per half jaar.

Nu is het bij Tay niet uit het niets hoor, maar hij heeft een paar flinke smakken gemaakt en ik loop met trainen ergens tegenaan waarvan ik benieuwd ben of dat ergens vandaan komt.

Ik ken genoeg eigenaren die dat doen omdat ze met hun honden op zeer hoog niveau sporten met hun honden. Dus ja ik kan me er wel iets bij voorstellen dat je een check up doet.

de enige check ups die sam krijgt is de apk bij zijn jaarlijkse prik en het jaarlijkse bezoek aan maasduin

Bij mijn oudste hond was ik wel blij dat ik ben gegaan naar een specialist (holistisch). Ja de therapeut vond inderdaad een blokkade maar de dagen erna zoveel verbetering en bleek dat mijn hond zonder dat hij het aangaf toch behoorlijk wat pijn moet hebben gehad. Na de behandeling gedroeg hij zich weer als jong hertje en vliegt het parcours weer over als raket.

Even een algemene vraag: Welke verbetering zien mensen dan bij hun hond, als ze van te voren geen klachten zien?

Maeve schreef:Even een algemene vraag: Welke verbetering zien mensen dan bij hun hond, als ze van te voren geen klachten zien?

In mijn geval was dat mijn hond zich als een super blij ei gedraagd en gewoon als raket weer over het parcours vliegt (agility) en zich veel soepeler beweegt.
En de reden voor mij om toch heen te gaan terwijl (ik dacht) dat er niks aan de hand was. Omdat Lucky ook lomp kan zijn in de agility.

Maeve schreef:Even een algemene vraag: Welke verbetering zien mensen dan bij hun hond, als ze van te voren geen klachten zien?

Nou, de therapeut (vrijwel zonder uitzondering een holistische therapeut) zegt dat er een 'blokkade' zit waar de hond toch best wel veel last van heeft gehad, heft de 'blokkade' op en dan krijgt je bij de eigenaar het effect van: ja, nou je het zegt, hij is tóch wel tieriger dan voorheen. Tja. Je ziet dat wat je wil zien of dat waarvan je denkt dat je het zou móet zien, zeker als er wat schuldgevoel bij komt omdat je voorheen 'niks' zorgelijks zag, terwijl je hond toch tobde met die blokkade.

Ik hou me aan dat soort flauwekul niet op. Preventief onderzoek laat ik bij mezelf ook niet doen. Als er echt wat aan de hand is gaan we zeker naar de HA of DA. De normale huis- tuin en keuken akkefietjes, inclusief het aanbrengen van een simpele hechting regel ik zelf.

Preventief zou ik niet doen, wel als er vermoeden is dat er wat mis is.
Maar zonder reden laten checken, nee dat zou ik niet doen.

Ja, ik ben preventief naar een fysiotherapeut voor honden geweest toen ik met Mila twee keer in de week agility ging trainen: puur om te kijken naar haar fysieke gesteldheid, of er dingen waren waar ik rekening mee moest houden (zwakke plekken, ongunstige dingen in haar bouw misschien), om te kijken hoe ze liep en sprong. Een preventieve sportkeuring dus met als doel blessures voorkomen.
Hij heeft geen dingen gevonden bij Mila die intensief trainen in de weg stonden, tips gegeven en haar een lekkere massage gegeven.
Het is dus zeker niet zo dat ze altijd wat vinden als je voor bijvoorbeeld een sportkeuring gaat.

Ik was bij Victor Hoogma in Nijmegen, maar dat is voor jou nogal uit de richting.

Als ik geen lichamelijk belastende sport met mijn hond zou doen, zou ik ook geen check up doen

Zo lichamelijk belastend vind ik die hondensporten nou ook weer niet. Een training duurt een uur en ze staan meer stil dan wat anders.

Dat weegt niet op tegen een 'gewone' wandeling, waar ze continu in beweging is, makkelijk 20 km aflegt en ik ballen het meer in slinger met een ballenwerper.

Ik doe dat niet als mijn honden niks mankeren. Dat vind ik onzin. Als er wel iets mis is dan doe ik het wel. Na Zorro zijn kruisbandoperaties heb ik wel een paar keer een fysio voor hem laten komen en dat deed hem zichtbaar goed.

Zelf twijfel ik nog. Voor nu zeg ik nee, of ik moet hier iets lezen wat mij kan overtuigen.
De reden waarom ik het niet doe, is omdat ik bang ben juist problemen te krijgen erdoor. Als een hond nergens last van heeft maar toch een scheve wervel heeft, die wervel wordt vervolgens terug geplaats en zijn hele lijf met zich weer opnieuw corrigeren. Dat lijkt mij slechter dan gewoon doorlopen omdat een lichaam zich automatisch aan past als iets scheef zit.

Paisley schreef:Zo lichamelijk belastend vind ik die hondensporten nou ook weer niet. Een training duurt een uur en ze staan meer stil dan wat anders.

Dat weegt niet op tegen een 'gewone' wandeling, waar ze continu in beweging is, makkelijk 20 km aflegt en ik ballen het meer in slinger met een ballenwerper.

Volgens de fysio waar ik was, viel dat met agility best mee inderdaad. Vooral de paaltjes en de schutting zijn belastend. Ik vind zelf de large sprongen best hoog voor mijn hond van 50 cm, maar zij heeft er verder geen problemen mee en tikt zelden een lat.
De fysio zei inderdaad dat Mila juist door gewoon lekker veel te wandelen, te rennen en vrij te bewegen prima in balans was, krachtig en soepel en dat ik vooral zo door moest gaan.
Collies staan wel bekend om een zekere mate van hypermobiliteit, wat geen problemen hoeft te geven als ze voldoende bespierd zijn, maar waarvoor hij wel tips gaf hoe ik dat zelf goed in de gaten kan houden en waar ik op moet letten om blessures te voorkomen (zoals peesontstekingen).
Hij zag de meeste sportblessures bij dog frisbee.

jvanringen schreef:

Maeve schreef:Even een algemene vraag: Welke verbetering zien mensen dan bij hun hond, als ze van te voren geen klachten zien?

Nou, de therapeut (vrijwel zonder uitzondering een holistische therapeut) zegt dat er een 'blokkade' zit waar de hond toch best wel veel last van heeft gehad, heft de 'blokkade' op en dan krijgt je bij de eigenaar het effect van: ja, nou je het zegt, hij is tóch wel tieriger dan voorheen. Tja. Je ziet dat wat je wil zien of dat waarvan je denkt dat je het zou móet zien, zeker als er wat schuldgevoel bij komt omdat je voorheen 'niks' zorgelijks zag, terwijl je hond toch tobde met die blokkade.

Dat gevoel krijg ik er dus ook bij. Zal niet in alle gevallen zo zijn hoor, en misschien ben ik ook wel te sceptisch. Maar het is me net iets te vaag allemaal.

Daarbij zijn we bij mensen nog best voorzichtig met chiropractie omdat dit echt niet zonder risico's is, waarom zou dit bij honden anders zijn?

Cleva schreef:

_Leonie schreef: Misschien als ik een diensthond had ofzo.

Ook niet.

Ik geloof sowieso niet in dierenartsen. Ik zie er nooit een beter worden als er echt stront aan de knikker is.

Dierenartsen worden heus weleens beter hoor.

Ik geloof ook niet in dierenartsen, ze zijn tenslotte god niet en daar geloof ik ook niet in. Ik geloof dat ze vaak iets kunnen doen, maar vaak ook niet. Net als mensenartsen, of zelfs meer, want dat dieren niet kunnen praten blijft toch enigszins een handicap.

Maar aan holistische of anderszins alternatieve therapeuten heb ik écht een broertje dood. Wat gewoon enorm mijn wantrouwen wekt is dat die vrijwel altijd (ik bedoel dus: altijd) 'blokkades' of 'verstoringen' 'vinden' waar je nooit eerder iets van hebt waargenomen maar die toch echt heus dringend behandeld moeten worden.

Edit: typefout verbeterd

Maeve schreef:

jvanringen schreef:

Maeve schreef:Even een algemene vraag: Welke verbetering zien mensen dan bij hun hond, als ze van te voren geen klachten zien?

Nou, de therapeut (vrijwel zonder uitzondering een holistische therapeut) zegt dat er een 'blokkade' zit waar de hond toch best wel veel last van heeft gehad, heft de 'blokkade' op en dan krijgt je bij de eigenaar het effect van: ja, nou je het zegt, hij is tóch wel tieriger dan voorheen. Tja. Je ziet dat wat je wil zien of dat waarvan je denkt dat je het zou móet zien, zeker als er wat schuldgevoel bij komt omdat je voorheen 'niks' zorgelijks zag, terwijl je hond toch tobde met die blokkade.

Dat gevoel krijg ik er dus ook bij. Zal niet in alle gevallen zo zijn hoor, en misschien ben ik ook wel te sceptisch. Maar het is me net iets te vaag allemaal.

Daarbij zijn we bij mensen nog best voorzichtig met chiropractie omdat dit echt niet zonder risico's is, waarom zou dit bij honden anders zijn?

Chiropractie is pure kwakzalverij, niks meer en niks minder. Op zijn best is het zinloos, op zijn slechts kan het levensgevaarlijk zijn. Ik hoop dat de chiropractors inmiddels, na een aantal afschuwelijke ongevallen, niet meer bezighouden met het kraken van de nek, maar of dat ook echt zo is weet ik niet.

Ik ga met mijn honden in ieder geval jaarlijks naar de fysio/chiropractor. Ik vraag veel van ze, niet een uurtje behendigheid per week, maar met de jachttraining ben ik al meer dan 6 uur per week kwijt en met jachtdagen is dat echt heel intensief.

Bij Rowan zie ik dat zijn rug wat vast gaat zitten en die maakt ze los. Sita liep mank en na bezoek aan de fysio niet meer. Ene keer hebben ze dus wel iets, andere keer niets. Het is voor mij de bevestiging of alles nog in orde is. Een fysio heeft daar qua spieropbouw en gangwerk toch beter zicht op dan een dierenarts.

jvanringen schreef:

Maeve schreef:

jvanringen schreef:

Maeve schreef:Even een algemene vraag: Welke verbetering zien mensen dan bij hun hond, als ze van te voren geen klachten zien?

Nou, de therapeut (vrijwel zonder uitzondering een holistische therapeut) zegt dat er een 'blokkade' zit waar de hond toch best wel veel last van heeft gehad, heft de 'blokkade' op en dan krijgt je bij de eigenaar het effect van: ja, nou je het zegt, hij is tóch wel tieriger dan voorheen. Tja. Je ziet dat wat je wil zien of dat waarvan je denkt dat je het zou móet zien, zeker als er wat schuldgevoel bij komt omdat je voorheen 'niks' zorgelijks zag, terwijl je hond toch tobde met die blokkade.

Dat gevoel krijg ik er dus ook bij. Zal niet in alle gevallen zo zijn hoor, en misschien ben ik ook wel te sceptisch. Maar het is me net iets te vaag allemaal.

Daarbij zijn we bij mensen nog best voorzichtig met chiropractie omdat dit echt niet zonder risico's is, waarom zou dit bij honden anders zijn?

Chiropractie is pure kwakzalverij, niks meer en niks minder. Op zijn best is het zinloos, op zijn slechts kan het levensgevaarlijk zijn. Ik hoop dat de chiropractors inmiddels, na een aantal afschuwelijke ongevallen, niet meer bezighouden met het kraken van de nek, maar of dat ook echt zo is weet ik niet.

Het doet wel iets, daar heb ik ervaring mee en het kan ook wel positief zijn hoor. Maar inderdaad niet zonder risico en inmiddels begin ik er ook niet meer aan. Dan maar krakende gewrichten Maar goed, ik weet en kan voelen dat zoiets nodig is én dat het effect had. Bij een hond is dat allemaal zo vaag, en ik kan me voorstellen dat mensen na een behandeling ook van alles willen zien.

Sjuun krijgt eens per jaar een controle bij de fysio en ja daar komen we weer weg zonder dat er iets aan de hand is. Sterker nog, ze had zelden honden onder handen gehad die zo goed voelde.

Ik doe het omdat ik met mijn vorige hond veel ellende heb gehad met een kromme rug die hij helemaal vast zette.
Dus ik heb liever dat er jaarlijks even gevoeld wordt dan dat ik weer met die ellende zit.

Ik vraag best wel intensief werk buiten de gewone wandelingen dus heb ook graag dat alles zeker weten goed zit van binnen.

Ik ga trouwens in Gouda naar Nanda van Velzen, voor jou ook goed te doen

Cleva schreef:

jvanringen schreef:

Cleva schreef:

_Leonie schreef: Misschien als ik een diensthond had ofzo.

Ook niet.

Ik geloof sowieso niet in dierenartsen. Ik zie er nooit een beter worden als er echt stront aan de knikker is.

Dierenartsen worden heus weleens beter hoor.

Hahaha!

Klier!

Ach ja, great minds think alike.

Ik ga eigenlijk alleen als ik zelf merk dat mijn honden net even anders, "minder", zijn dan normaal.
Niet dat er dan altijd iets wordt gevonden en soms wordt er niets gevonden terwijl er wel wat is.

Bij een kraker elk jaar (of half jaar) een check-up laten doen lijkt me niet verstandig.
Vaak "moeten er toch wervels worden rechtgezet" volgens de behandelaar en voor mijn gevoel is het helemaal niet verstandig om zo vaak aan die wervels te frutten.

Dus zo'n check-up laat ik zeker niet doen.
Ik kijk zelf wel naar mijn honden en merk redelijk snel of er wat mis is.

Jachttraining en jacht is zeker belastend voor de honden.
Zo zijn er nog wel wat sporten denk ik.
Veel wachten komt voor.
Na het wachten weer actie zonder de hond even in te lopen (warming-up) zie ik ook heel vaak.
Dat is een extra risico, maar daarvoor heb je geen dokter nodig.
Dat kan ik zelf ook nog wel bedenken

Veel met ballen gooien bijv. tijdens een gewonen wandeling kan ook tot blessures leiden.
Dus je ogen open houden zodat je het ziet als er iets niet goed gaat.

Maeve schreef:(...)
Het doet wel iets, daar heb ik ervaring mee en het kan ook wel positief zijn hoor. Maar inderdaad niet zonder risico en inmiddels begin ik er ook niet meer aan. Dan maar krakende gewrichten Maar goed, ik weet en kan voelen dat zoiets nodig is én dat het effect had. Bij een hond is dat allemaal zo vaag, en ik kan me voorstellen dat mensen na een behandeling ook van alles willen zien.

Ik geef nog steeds de voorkeur aan de 'gewone' fysiotherapeut, maar ik ben dan ook totaal niet alternatief angehaucht.

Als het alleen een kraker (dus chiropractor) is, dan zou ik ook mijn twijfels hebben. Chiropractie is ook geen beschermde titel. Iedereen mag zich chiropractor noemen. Voor dierfysio, moet je geregistreerd zijn en dat kan alleen na het volgen van de opleiding.

Ik ga trouwens naar Dierfysio Eemnes. Zij kijkt heel objectief naar de hond en als er niets aan de hand is, dan zal ze dat ook zeggen en niets doen om maar iets te kunnen doen.