Het HondenForum

Met Finn ben ik nu een aantal weken bezig met agility en het begon netjes. Hij had wel wat streken, maar er zat vooruitgang in en ik had het idee dat hij het leuk vond. Alleen de laatste paar weken is de moed me een beetje in de schoenen gezakt. Eigenlijk wil hij niks meer De tunnel was altijd al een beetje een issue maar dat ging steeds beter, nu weer niet. Wachten voor een hindernis doet hij echt fantastisch alleen kan ik daarna op mn kop gaan staan om hem over het latje te krijgen, maar hij zit nog steeds. Paaltjes (met wires) deed hij heel goed, maar ook die zijn nu niet meer leuk en dan krijg ik alleen beweging erin als hij de bal ziet, maar ook dat kost steeds meer moeite. Afgelopen les rende hij zelfs 2x het veld af
We hebben nog een paar lessen te gaan en die wil ik graag afmaken en kijken of hij het een beetje leuker gaat vinden, maar hoe? Zelfs de trainster gaf na de les van gisteravond aan dat ze het even niet wist met hem. Ik heb een beetje de hoop dat het aan het weer ligt en dat het in het begin goed ging omdat het toen wel koud was, maar gewoon droog. de laatste lessen was met dit ***weer. Hebben jullie nog tips, ideeën of ervaringen, zodat ik de laatste lessen goed kan afsluiten en misschien toch nog een cursus er achteraan kan doen?

Had me zo verheugd op weer behendigheid trainen

Wat jammer dat Finn het nu niet meer zo leuk vindt.

Ik zou de eerstvolgende les er een feestje van maken, en dan vooral dat doen wat hij wel leuk vindt.
Voor mijn hond zou dat betekenen dat ik vooral de tunnels doe en lekker springen.
Balletje en heel veel beloningen. Zijn er spelletjes die je met hem doen kan die hij normaal super leuk vindt?
Samen sjorren aan een touw bijv?

Eerst zorgen dat hij het leuk vindt om met jou op dat veld te zijn. Desnoods zonder toestellen te nemen, samen lol hebben is nu eerst het belangrijkste.
En dan kijken of je het weer uit kunt breiden met de toestellen.

Zou er iets lichamelijk niet in orde kunnen zijn dat hij niet meer wil? Of kan hij ergens heel erg van geschrokken zijn?

Als Finn zelfs het veld af gaat, zou ik beginnen met zorgen dat het veld op zich weer leuk wordt dus lekker samen spelen, koekjes zoeken etc. Niks moeilijks in ieder geval en even geen agility dingen. Pak daarna het toestel wat hij het allerleukste vindt en kijk of hij dat wil gaan doen. Van daaruit opbouwen en alles super makkelijk (dus bijv. alles laag of latjes op de grond).

Eigenlijk is er niks wat hij super leuk vindt aan toestellen zoveel hebben we er dan ook niet gehad. Het is nog maar een basiscursus dus een kattenloop of schutting heeft hij bijvoorbeeld nog nooit gezien. Wel raakvlak training en dat vindt hij misschien wel het leukst, al is z'n enthousiasme gewoon heel minimaal. Eenmaal opgang gaat het echt goed en rent hij vrolijk, maar dat kan zo weer voorbij zijn. Zelfs de tunnel die zo'n beetje iedere hond geweldig vindt, vindt hij niks. Al helemaal niet wanneer er een beetje water in staat Ik doe hard mn best om overal een feestje van te maken, wordt er bijna hees van van al die vrolijke geluidjes, geroep en gejubel, maar dat raakt eerlijk gezegd op als je ziet dat het geen enkel effect heeft Het liefst zou hij de hele avond met de andere honden over het veld crossen, maarja dat doet hij maar in het bos De bal die ik heb vindt hij heel leuk en daar speelt hij ook graag mee, maar ik merkte gisteren dat dat ook niet meer motiveerde aan het eind van de les. Misschien te veel druk, te spannend? Echt ergens van geschrokken is hij niet. Lichamelijk zou kunnen, maar als ik zie hoe gek hij kan doen buiten en in huis, dan denk ik daar niet meteen aan. Hij heeft wel een in verhouding lange rug, dus het zou kunnen natuurlijk. Als we aankomen is hij wel vrolijk en hij loopt ook vrolijk mee het veld op. Hij houdt alleen echt niet van vieze poten, dus met een modderig veld heeft hij het vrij snel bekeken.

Als hij het nou echt niet leuk gaat vinden dan houdt het natuurlijk op, dan gaan we gewoon wat anders zoeken. Maar meteen opgeven wil ik ook niet, daarvoor vind ik de sport veel te leuk.

En even een pauze dan? Misschien dat hij daarna wel weer enthousiaster is?

_Leonie schreef:En even een pauze dan? Misschien dat hij daarna wel weer enthousiaster is?

Dat was ook mijn idee. Even er tussen uit, voor jou en voor hem. Je gaat er nu natuurlijk ook meer op letten dat het enthousiasme bij hem ontbreekt en het enthousiasme wordt bij jou ook minder als de moed je in de schoenen zinkt en je constant bezig bent met hoe je hem kunt motiveren. Wel zonde van de resterende lesdagen die nog in deze cursus zitten, dat begrijp ik. Misschien kun je met de trainster overleggen dat je die later in kunt halen?

Vind hij piepspeeltjes trouwens leuk? Misschien dat je daar nog iets mee kunt. En als je toch naar de les wilt gaan, zou ik eens een les helemaal niks met agility doen. Gewoon truukjes doen, lekker samen bezig zijn, maar dan zonder toestellen. Dan is het veld de volgende keer misschien minder beladen?

Als ik dit zo lees zou ik idd even wachten op het mooie weer en zorgen dat hij alleen nog traint als het veld lekker voor hem is.
Als hij wel van crossen houdt gaat hij het later misschien wel leuk vinden als hij doorheeft dat hij in een parcours kan crossen.
Ik heb ook een hond die ik in de beginnerscursus moet motiveren maar eenmaal op een wat hoger niveau zo dat je lekker kunt crossen in het parcours dat vindt ze wel helemaal geweldig.

Niet laten wachten voor een hindernis maar feestje bouwen (eventueel met bal) en meteen ook in de actie blijvend eventueel een hindernis nemend.
Hij moet eerst het spelletje leuk vinden en dan kan je later altijd nog de afstand start erbij pakken.

_Leonie schreef:En even een pauze dan? Misschien dat hij daarna wel weer enthousiaster is?

Dat wil ik inderdaad gaan proberen, maar omdat deze cursus nog een paar lessen duurt, wil ik die wel leuk voor hem maken en kijken of we zijn enthousiasme nog terug kunnen krijgen. Ik hoop dus op zeer stralend weer de komende weken, zodat we kunnen zien of het inderdaad een mooi weer hondje is of dat het iets anders is

@Luna2906: Piepspeeltje vindt hij ook leuk, maar dat is eigenlijk hetzelfde verhaal als met de bal. Als hij niet wil wil hij niet, ook niet met een speeltje.

Niet leuk om te horen, maar ik zou er mee stoppen. Ik had met Beau hetzelfde en hoewel ik de sport heel leuk vind, hij gewoon niet. En ik vind het oneerlijk naar mijn hond toe om hem te motiveren voor iets waar hij geen lol in heeft. Hij deed het allemaal braaf voor zijn beloningen, maar hij vond het gewoon stom. Dus ik ben er mee gestopt en ik heb er nog nooit spijt van gehad: zoveel dingen die hij wel leuk vindt.

Als het weer zo'n rol speelt zou ik nu stoppen en kijken of je in de zomer weer iets op kan pakken. Gaat het dan beter, dan heb je de oorzaak en zou ik alleen trainen met mooi weer (wij doen hetzelfde met Pia bij de GG en dat werkt prima). Vindt hij het dan nog niks, zou ik wat anders gaan proberen.

Hilde schreef:Niet leuk om te horen, maar ik zou er mee stoppen. Ik had met Beau hetzelfde en hoewel ik de sport heel leuk vind, hij gewoon niet. En ik vind het oneerlijk naar mijn hond toe om hem te motiveren voor iets waar hij geen lol in heeft. Hij deed het allemaal braaf voor zijn beloningen, maar hij vond het gewoon stom. Dus ik ben er mee gestopt en ik heb er nog nooit spijt van gehad: zoveel dingen die hij wel leuk vindt.

Niet leuk nee, maar wel het eerste dat ik gisteren na de les dacht, laten we er maar mee stoppen.. Alleen nu denk ik laten we die paar lessen gewoon vol maken, niet de hele les meedraaien, maar het op een andere manier aanpakken en dan zien we wel.

Even een kleine update. Gisteren weer les gehad en het ging al een stuk beter Vooral veel gespeeld met de bal (aan flos) en vanuit het spel de toestellen doen. De oefeningen die de trainster gaf hebben we in stukjes gedeeld en geen oefeningen gedaan waarbij als eerste een sprong genomen moest worden. Zo'n latje lijkt hem nog erg tegen te houden als eerste hindernis. Zo rond de helft van de les merkte ik dat hij iets begon te blokkeren, dus zijn we gestopt. Lekker langs het veld gezeten en naar de rest gekeken.
Voor nu dus voorzichtig positief

Top

Weet niet op welke hoogte de latjes nu liggen voor hem maar is het een idee om ofwel de latjes een hoogte lager te leggen ofwel even op de grond? Zodat hij eerst het spelletje leuk gaat vinden?

Ja klopt, we doen in alles even een stapje terug. Bij de sprongetjes die hij genomen heeft lag het latje schuin op de grond, dus een kant wel op het onderste leggertje. Je moet hem alleen een beetje aanzwengelen met de start en dan remt zo'n latje te veel, dus aan de start slaan we die nog even over. Eerst de lol in het racen krijgen en dan langzaam een beetje serieuzere zaken. Voor hem is dit nu blijkbaar al serieus genoeg. Hij deed het raakvlak wel super gisteren. Meteen naar het eind en hop twee pootjes in het gras

Je hebt natuurlijk ook wel 2 totaal verschillende hondjes waar je dit mee doet haha, dan lijkt de ene al totaal suf naast de ander. Sadie die doet alles voor jou

_Inge_ schreef:Je hebt natuurlijk ook wel 2 totaal verschillende hondjes waar je dit mee doet haha, dan lijkt de ene al totaal suf naast de ander. Sadie die doet alles voor jou

Klein beetje verschillend ja Al kan Finn echt super wachten bij de start

veertje schreef:

_Inge_ schreef:Je hebt natuurlijk ook wel 2 totaal verschillende hondjes waar je dit mee doet haha, dan lijkt de ene al totaal suf naast de ander. Sadie die doet alles voor jou

Klein beetje verschillend ja Al kan Finn echt super wachten bij de start

Beetje te goed

Probeer met honden die slecht op gang komen juist niet te laten zitten voor de start. Gek maken voor de start met bv hulp van een speeltje en dan al rennend starten. Makkelijker gezegt dan gedaan omdat dat betekend dat je in je spel zo moet eindigen dat jij er ook gelijk voor staat. Ook duidelijk onderweg laten merken dat je speeltje hebt en daar flink mee trekspelletjes spelen als die dat leuk vind.

Ik zie inderdaad meer mensen juist heel veel spelen met hun hondje en dan meteen een vliegende start maken.
Voor jou als handler lijkt me dat lastig, maar voor je hond misschien wel de oplossing.

We gaan inderdaad maar eens de vliegende start erin houden. Serieus wachten voor de start komt dan eventueel later nog wel. Vanavond loop ik toevallig mee bij een andere club, daar vindt Finn het altijd feest, want dat betekent veel speelmaatjes. Eens kijken of hij dan ook te porren is om voor het spelen nog wat met mij te doen

Nou wat het was weet ik niet, maar Finn had gister de kolder in de kop ofzo. Spelen, blij, vrolijk en langs me op springen om de flos uit mn zak te trekken Dus we zijn al springend en spelend door de les gegaan. Wel is duidelijk dat sprongen niet zijn favoriet zijn, dus ik ga eens kijken of ik dat thuis op een speelse manier wat vaker kan oefenen.

Dinsdag heeft hij in een andere les meegelopen bij een andere club (ipv Sadie) en daar heeft hij een heel 'parcour' gedaan. Goed, niet fantastisch maar we kwamen rond en hij had lol.

Er zit dus zeker een stijgende lijn in

Wat gaaf dat hij het opeens zo goed doet! Sprongen zijn ook niet echt de leukste toestellen voor de hond. Misschien kan je een paar sprongen achter elkaar zetten en tunnel er achter als beloning en middel om de snelheid op te hogen? Dat heeft bij Rowan goed gewerkt. En uiteraard heel veel belonen ook na bijvoorbeeld alleen maar twee sprongen.

Sita schreef:Wat gaaf dat hij het opeens zo goed doet! Sprongen zijn ook niet echt de leukste toestellen voor de hond. Misschien kan je een paar sprongen achter elkaar zetten en tunnel er achter als beloning en middel om de snelheid op te hogen? Dat heeft bij Rowan goed gewerkt. En uiteraard heel veel belonen ook na bijvoorbeeld alleen maar twee sprongen.

De tunnel is voor hem nog niet zo leuk dat het als beloning werkt. Misschien wel voor in de toekomst, maar nu moeten de koekjes en balletjes het nog doen. Gisteren even een recht lijntje van 3 sprongen gedaan. De trainster lokte hem met zn balletje (met piepje) en hij ging als een speer. Hij vindt dat balletje geweldig, het is alleen jammer dat ik het niet kan gooien, want dan moet ik hem daarna gaan vangen Ik heb dus een bal aan flos om daarna (en tussendoor) mee te spelen en dat piepballetje krijgt hij ook af en toe als hij eenmaal aangelijnd is.

Het opgang komen is wel nog een beetje lastig. Lijkt wel of hij een beetje blokkeert als de riem eraf gaat, ook al probeer ik dat tijdens het spelen te doen en dan spelend naar de start te gaan. Hij dimt dan wat in. Maar tot nu toe ben ik erg blij met de vooruitgang, dus we zien wel hoever we komen

Ik zou niet zo snel opgeven, maar wel de druk er af halen. Niets is zo demotiverend voor een hond als de baas de houding heeft van "gut daar gaan we weer"

Ik heb ook een hele dip gehad in behendigheid. De beginnerscursus ging fantastisch, in de winter hebben we niets gedaan. En in maart startte de cursus weer en er was geen land mee te bezeilen. Eerst deed ze dan een paar oefeningen heel enthousiast, en ineens werd de spanning te groot en smeerde ze hem en kwam niet meer terug. Ze kwam dan in de 'jachtmode' ook al viel er niets te jagen, en ze nam daarin zoveel ruimte dat ik serieus bang was dat ze het terrein van de hondenschool zou verlaten.
Ik heb vanalles geprobeerd maar niets kon voorkomen dat ze 'uitcheckte' en ineens vertrok.
Het werd steeds erger en op den duur moest de lange lijn eraan. Maar met lange lijn wilde ze niet springen, het zat haar duidelijk in de weg.
Ik wilde niet opgeven, want als ze meedeed vond ze behendigheid hartstikke leuk, maar ik vond het zo ook niet werkbaar.

Ik ben buiten de lessen om een keer naar het behendigheidsveld gegaan, en heb haar laten struinen zoveel ze wilde, maar als ze vrijwillig naar me toe kwam, gooide ik een bal voor haar. Ik ben toen ook het 'hier' commando weer gaan oefenen en dat ging toen heel goed.
De les ernaa was er weinig aan de hand en deed ze het fantastisch. De spanning was er af. Ik raakte ook weer in de positieve vibe waardoor Mayke er ook meer plezier in kreeg.
Ik 'durf' nog steeds geen paaltjes of wip met haar te doen, zeker wetende dat dit weer spanning oplevert waardoor ze hem zeker gaat smeren. Maar ik loop nu voorlopig alleen de toestellen die ze leuk vind en als er weer meer vertrouwen is, gaan we weer rustig met de wip en paaltjes aan de slag.


Misschien is het voor Finn ook een oplossing om te desensibiliseren op het behendigheidsveld, buiten de lessen om. Het behendigheidsveld betekent dan plezier en ontspanning, en heeft niet meer de lading van een 'mislukkende' les.

Even een korte update. Het gaat steeds iets beter het starten zoveel mogelijk geprobeerd zonder sprong, dus als de rest sprong - tunnel - sprong deed deden wij alleen tunnel - sprong. Vandaag ook sprongen erbij maar half op de grond en het ging goed! Hij had lol en deed keurig een stukje 'parcours' van 6 hindernissen.
Vandaag was de eerste les van de vervolg cursus. Die ga ik proberen en we zien wel hoe het gaat ontwikkelen.

Hee wat fijn dat t zo goed gaat nu. Hopelijk zet het door

Fijn dat het de goede kant opgaat.

Is het uitgesloten dat het een medische oorzaak heeft? Zelf herken ik het niet willen springen (of puur voor mij doen, maar dan zonder enthousiasme) vooral vanuit medische oorzaak.
Ik snap wel dat een hond die (veel) druk ervaart kan blokkeren hoor en dat dat er op het ene toestel duidelijker uitkomt dan op het andere. Het lijkt me voor Finn iig beter als hij voorlopig alleen maar heel lage sprongen hoeft te nemen. Pas als hij die leuk vindt en echt ontspannen neemt zou ik de hoogte weer opbouwen.

Ja ben erg blij met de ontwikkeling We kregen gisteren zelfs applaus na onze rondjes
Thuis ben ik ook druk met wat basis, want ik merk dingen bij agility die ik thuis eigenlijk ook zie. Vooral het komen als ik roep is echt een dingetje, ook in huis. Dan blijft hij waar hij is, precies dus wat hij doet bij de start (als de lijn eraf is).

@Zamunda: Een medische oorzaak is niet uitgesloten en ik hou het zeker in mijn hoofd ook omdat hij een beetje uit verhouding is en een lange rug heeft. Alleen als ik zie wat hij thuis allemaal kan springen, denk ik dat dat hier (nu) niet het geval is. Ook omdat hetzelfde gebeurd bij een tunnel of paaltjes, het starten is echt een dingetje. Alleen bij een tunnel ligt de drempel om te gaan een stuk lager, vandaar dat ik de sprongen in het begin oversla. Eenmaal op gang doet hij ze wel enthousiast. Hoogte opbouwen hoeft bij hem niet echt, want hij springt het allerlaagste en zal daar ook blijven. Enige verschil is van de grond naar het eerste leggertje

Dat klinkt goed Hoop dat het zo door blijft zetten en dat hij straks echt door heeft dat het een leuk spelletje is.