Het HondenForum

Ik had een rare dag gisteren... weet je.
Ik zat s'avonds in die rare getraliede kooi. Ik was kennelijk stout geweest?
En toen kwam d'r iemand binnen, die ik ergens vaag wel zou moeten kennen, maar in mijn puppyleven gebeurt een hele hoop dus ik kon haar niet gelijk terug krijgen.

Ze praatte met de mensen terwijl ik toekeek. En toen ik uit de kooi gelaten was, en een plasje op het tapijt gedaan had.
Nam ze me zomaar mee naar buiten om daar ook een plasje te doen.
Toen heb ik op de rand van de stoep ook nog een poepje gedaan.
Daar was ze wel blij mee geloof ik.

Weet je trouwens dat een plasje op het tapijt veel fijner is dan een plasje in het vochtige gras?
Heel raar dat ze dan van een plasje op het tapijt boos worden, en van een plasje op het natte gras blij.
Snap jij dat?

En nog iets raars: Mijn drinkbakje was leeg. En in de gang stond een grote bak met water.
Maar daar mocht ik niet uit drinken, dan werden ze ook boos. Dan werd ik opgepakt en ergens anders neergezet.
Dat water smaakt trouwens wel anders als het water uit mijn drinkbakje.

Toen gingen ze eten, en moest ik weer in de kooi. Ik heb daar met mijn piepbeest gespeeld. En daarna heb ik even heel goed gejankt. Maar ik moest erin blijven zitten tot het eten op was. Flauw hè? Alsof ik niet van gezelligheid houd.

Na het eten was dat mens ineens weer even weg met de baas. Dat duurde best wel lang, en toen heb ik het hele huis op stelten proberen te zetten, maar dat vond het vrouwtje niet leuk. Het vrouwtje heeft het kleine mens op bed gelegd. Daarna moest ik ook nog zachtjes doen.

Toen dat mens met de baas terug kwam, moesten die ook zachtjes doen. Dat mens heeft me weer aan de riem gedaan en is met me naar buiten geweest. Maar het was een beetje nat, en koud, en ik wilde het liefst weer naar binnen. En dat rare mens, dat ging zomaar zitten, en dat riep mijn naam, maar niet de naam die mijn baas meestal gebruikt. Waarom heet ik Bella en Bibi? En ze riep 'Kom'. Maar ik wilde naar binnen dus ik heb heel lang aan de lijn gehangen.
Dat domme mens snapte het niet. Dus toen ben ik haar maar gaan ophalen. En raad eens? Ze zei 'braaf' en ze tilde me op en we gingen naar binnen. Ik snap echt niets van mensen.

Boven, ik ben met de bewegende vloer gegaan, ging dat mens ineens aan mijn spullen zitten. Alles in een tas. En de baas hielp haar mijn kooi op te vouwen. Dat ken ik, als dat gebeurt willen ze je niet meer, dan moet je ergens anders heen.
Ik moest aan de lijn lopen bij dat rare mens, eer dat ik gek ben. Ik ben lekker bij de voordeur gebleven en ik heb ertegen gestaan, en gejankt en gekrapt. En toen pakten ze me op, schandalig. Ik wilde niet weer weg.

We liepen naar een bromding. Daar ging mijn kussen op de voorstoel. Dat ken ik, dan ga je er heel stil op liggen en kom je ergens anders weer naar buiten. Zo gedaan.
Kwam dat mens aan de andere kant zitten. Ik was wel een beetje bang dus ik probeerde op haar schoot te kruipen. Dat is warmer weet je, en dan voel ik me niet zo alleen.
Maar dat rare mens deed een rood ding om mijn benen. En die maakte mij vast aan het bromding. Dat hoort niet: Ik hoor gewoon op het kussen te liggen, en dan komt alles goed. Dus ik heb de hele weg aan het rode ding geknaagd om het eraf te krijgen. Want het hoort niet, weet je. En het zit niet lekker, en het was groot, dus ik kon er goed bij om te knagen.
Dat mens probeerde haar hand tussen mijn bek en het rode ding te doen, en gelijk mijn touw te geven. Maar ze wilde niet snappen dat het rode ding niet hoorde. En dat ik best in mijn eentje braaf kan liggen zonder zoiets. Dus ik heb lekker niet in het touw gehapt. Wel in dat mens. Maar vooral in het rode ding.

Onderweg begon ze ook een beetje ander geluid te maken. Dat vond ik wel grappig. Het klonk zo dat ik mijn hoofd naar haar toe draaide en zachtjes heb zitten luisteren tot ik me weer irriteerde aan dat rode ding.
Aan het eind van de rit was ik wel een beetje moe van al de moeite.

Toen dat bromding weer open ging was ik ergens dat ik kende. Ik heb een beetje rondgesnuffeld en toen heb ik de deur gevonden.
We gingen naar boven en daar ben ik gelijk naar de hoek gerend waar mijn etensbak hoort te staan. En daarna naar de plek waar het kussen hoort te liggen. Gelukkig snapte de vrouw dat wel. En ze legde het kussen voor me neer.

Die avond zijn we nog een keer naar buiten geweest, en hebben we nog even gespeeld. En heb ik veel gedronken.
En daarna ben ik lekker tevreden voor de bank in slaap gevallen.

Leuk! Een dagboek van Bibi Ik volg!

Wat heb je dat leuk en lief geschreven! Ik ben heel benieuwd naar de avonturen van Bibi, mooi dat we het hier kunnen volgen Veel succes en plezier met haar. En vergeet de foto's niet he

Ooooh, wat geweldig leuk geschreven! Ik volg ook

Leuk geschreven!

Ik denk dat Bibi heel blij mag zijn dat hij zo een baasje als jou getroffen heeft. Je bent er echt serieus mee bezig en ik weet zeker dat dit helemaal goed gaat komen. Veel plezier van je pup! Hij ziet er heel mooi uit. Wordt vast een heel stoer beestje.

Ik had s'nachts een verrassing voor die vrouw gemaakt. Toen ze de kamer in kwam ben ik wel drie keer naar de keuken gelopen om het te laten zien. Ze snapte alleen niet dat ze achter me aan moest lopen, en ze zag de verrassing niet. Die vrouw heeft me best vaak naar buiten gebracht. s'Ochtends was het gras nog nat, denk maar niet dat ik het daarop doe. Ik heb een heel rondje gevraagd of we weer naar binnen konden. En weer heel hard aan de lijn getrokken, en gepiept tot ze het snapte. En toen ik binnen was heb ik lekker droog het plasje op de donkere vloer gedaan. Dat is veel beter. En toen zag die vrouw mijn verrassing ook ineens, drie hele mooie hoopjes op een rijtje. Ik ben er nog trots op.

Toen liet het vrouwtje mij alleen. En de meneer was nog op bed. Ik wilde spelen, dus toen heb ik aan een snoer geknaagd, tot hij door was. Dat voelde wel raar toen ik door het snoer knaagde, en daar moest ik even over nadenken. Dus toen ben ik maar mijn mand weer ingekropen. Het vrouwtje kwam terug en ik heb haar een beetje verdwaast aan zitten kijken, want ik snapte het niet helemaal.

Het vrouwtje nam me even daarna weer naar buiten. Ze liep weer het rondje met mij.
Maar ik ken het rondje nu al wel. Bij de bosjes waar nog meer spannend terrein achter ligt zegt het die vrouw telkens Nee, als ik nieuwsgierig onder het hekje of de bosjes door wil. Als ze dat niet wil zal ik het wel laten, er is nog ruimte genoeg om te spelen. En vlak langs die bosjes lopen is ook leuk.
Aan de andere kant van het huis zijn stenen muurtjes, en iedere keer wil ik een opening in. Dat mag ook niet van de baas, maar dat snap ik dan weer niet. De wandelstenen lopen bij de opening gewoon door, dus dan mag ik er toch komen.

Er was ook een meneer, dat maakte het nog interessanter. De vrouw zei woorden tegen de meneer, en ik maar proberen of ik toch misschien door de opening kon. Het vrouwtje hield me strak, grrr.

Er waren in de deur van ons huis ook aardige mensen, die aaide mij over mijn neus en die stonden ook met de vrouw te praten. En toen likte ik haar over haar neus, en dat vond het vrouwtje goed. Het leek alsof ze er een beetje verdrietig van werd.

Het vrouwtje maakte mijn kooi en daar moest ik in, toen heeft ze me heel lang alleen gelaten. Dat vond ik niet leuk, maar gelukkig had ze het water in de kooi gezet, en mijn piepspeel en mijn bijtspeel en nog een paar snoepjes. Toen ze terug kwam heeft ze me eerst eventjes buiten gebracht. Gelukkig was het toen al niet meer zo nat.

s' Middags toen ik trek begon te krijgen heeft het vrouwtje mij een stapel gegeven. Allemaal bakjes met brokjes ertussen. Dat was wel grappig. Ik haalde iedere keer wat bakjes mijn kooi in en daar rolde ik ze om en haalde de brokjes eruit om op te eten.
Op een gegeven moment zat ik met een bakje klem tussen mijn kooideur, de etensbak en de kast. Dat vond ik wat minder.
Maar het vrouwtje zag het en heeft me geholpen er vandaan te komen.
Toen ik alle bakjes leeg had ging ik er lekker op liggen kauwen. En toen zat het vrouwtje een hele tijd voor mijn kooi. En ze pakte elke keer een bakje van me af en gaf me dan een snoepje. Ik heb veel liever een bakje. Daar kun je veel beter op kauwen dan op een snoepje.

s' Avonds wilde de meneer mij naar buiten meenemen. Maar vrouwtje tilt mij iedere keer. En dus ben ik lekker voor de deur blijven zitten. Dan moest de meneer mij maar optillen. Dat wilde hij niet snappen, dus gingen we weer naar binnen.
Toen moest ik in de kooi en gingen meneer en vrouwtje eten.
Na het eten van meneer ruimde vrouwtje alles op en ging ze met mij naar buiten.
Ze was wel flauw, want van haar moest ik ook naar de trap lopen. Ik denk dat ze met meneer gepraat heeft.
Ik bleef lekker op de buitenvloer zitten. Het vrouwtje liep door de deur naar de trap. En de deur ging tussen ons dicht.
Ik keek ernaar, en ik wist niet wat ik moest denken, maar helemaal fijn vond ik het niet.
Toen ben ik heel langzaam opgestaan, en naar de deur gelopen. Het vrouwtje duwde op de knop dat hij weer open ging en dat ik bij haar kon komen. Dat is toch wel lief.
Beneden heb ik vlug geplast en toen zijn we weer naar boven gegaan en heeft het vrouwtje lekker eten voor mij neergezet.
En toen het op was nog een beetje. Echt heel lekker. En ik hoefde er minder van te drinken dan bij het eten dat ik anders krijg.

Meneer was nog even weg. En toen hij thuis kwam mocht ik op zijn schoot zitten. Ik heb eventjes geslapen, tot mevrouw iets op de grond gooide. Daar werd ik wakker van. Ze ruimde het eerst op zoals ze mijn plasjes binnen opruimt en daarna haalde ze een zoemding tevoorschijn, dat vond ik wel eng. Maar gelukkig zat ik op baasje zijn schoot.
Toen ik goed wakker was heb ik met de baas ik bijt je ik pak je gedaan. Iedere keer als ik de baas beet deed hij wat terug. Dat was wel grappig, maar ik wordt er ook een beetje boos van als hij dat doet, ik bijt omdat ik wil spelen, niet omdat ik pijn wil. En daarom ging ik harder bijten: Blijf van me af bijtjes, weet je wel? Het vrouwtje snapt dat beter, die geeft me dan iets om mee te spelen of die gaat met me naar buiten. Maar het vrouwtje ging al naar de kamer waar ik niet mag komen. Ze zei nog wel wat tegen het baasje.

s'Nachts moest ik wel in de kooi blijven. Maar dat geeft niet want daar is mijn mand en zijn mijn speeltjes.

Van het baasje: Vanavond weer een update nu even druk met vanalles en nog wat.

Als hond heb ik niet zo'n lange aandacht, en ook nog niet zo'n lange heldere herinnering. Maar gelukkig kan mijn vrouwtje helpen.

Toen ik geslapen had werd ik wakker. Ik heb eventjes om mij heen gekeken, eventjes met mijn speeltjes gespeeld en toen heb ik gejankt. Ik moest heel nodig plassen en dat doe ik niet waar ik slaap. Dat is vies.

Het vrouwtje werd er wakker van en kwam uit de kamer waar ik niet mag komen. En ze heeft me mee naar buiten genomen. Gelijk na het wandelen ben ik naar de kamer van het eten gewandeld. En ik kreeg brokken van de vrouw. Weet je dat je van brokken heel veel moet drinken?
Toen heeft het vrouwtje ook gegeten, gelijk met mij. Goed hè. Dat ze zo goed voor mij zorgt.

Het was wel raar, want we waren allebei wakker maar toen we eventjes gespeeld hadden moest ik weer terug in mijn hok en ging de vrouw weer naar de kamer waar ik niet mag komen. Dat vind ik helemaal niet leuk.
Toen ik net weer in slaap was gevallen kwam ze weer terug. Ze was heel enthousiast, en ze noemde iedere keer puppycursus. Ik weet niet wat het is, maar het zal wel leuk zijn voor het vrouwtje. Ze nam heel veel spullen mee: Mijn bijtspeel, snoepjes, het rode ding. Ze drentelde maar heen en weer.

Uiteindelijk had ze haar voorpoten vol en paste ik er bijna niet meer in. Voor de auto moest ik nog een plasje doen. En toen mocht ik erin. Ik vind autorijden wel leuk. Alleen wist ik niet waarheen.
Toen ik uit de auto ging hield het vrouwtje mij in de armen. Eventjes liet ze mij op de grond, daar was heel veel te snuffelen. Daar was ik heel druk mee. Ik was het hele vrouwtje vergeten.
Ze pakte mij weer op. Ik vond het snuffelen ook wel leuk. Maar ook spannend.
Toen nam het vrouwtje mij mee, ze praatte met mensen. En ze ging iets kriebelen op een blad. Raar hoor.
Er was daar ook een hond, die blafte.

Uiteindelijk kwamen we op gras. Daar mocht ik wel lang snuffelen terwijl het vrouwtje met een andere vrouw praten.
Toen het praten over was moest ik zitten en kreeg ik een snoepje. Voor een snoepje wil ik wel zitten hoor.
En daarna gingen we snuffelen aan een geel ding. Daar vond ik een snoepje in. En later nog een iets verder erin.
Daarna moest ik ervoor blijven, terwijl het vrouwtje mij losmaakte van het snoer.
De andere vrouw hield mij vast. Flauw het oor, ik hoor toch met het baasje mee?
Toen het vrouwtje aan de andere kant van het gele ding was mocht ik erdoor lopen.
Aan de andere kant kreeg ik weer een snoepje.
Weet je. Dat gele ding is wel leuk. Ik ben er gelijk weer in terug gelopen.
Dan kan je zelf kijken wat er gebeurt en kunnen ze niet van alle kanten op je af komen. Goed plan.

Datzelfde mocht ik nog een keer doen. Ik moest er door dus dat gat, nou dan hoefden ze niet te wachten. Ik ging er vast in staan.
Ze snapten het niet, dat ik heel goed bezig was, dus moest ik weer terug. En zitten. En aan mijn band getrokken worden.
En toen riep het vrouwtje, en werd mijn band losgelaten en liep ik naar haar toe.

Vervolgens wilde ik weer terug de gele dingbuis in, maar ik werd meegenomen naar de anderen op het veld. Ik rook eerst aan een donkere. En daarna kwamen ze allemaal naar me toe. Toen ben ik snel weggerend tot het eind van het touw. Heel voorzichtig moest ik aan allemaal snuffelen. Bah eng. Dat duurde best wel lang. Maar daarna vond ik bij een meneer een brokje en die kreeg ik van de meneer. En toen ik bij hem bleef voor nog meer brokje vroeg het vrouwtje weer of ik naar haar kwam. Gelukkig had ze ook snoepje voor mij.

Daarna gingen we nog wandelen waar ik een brokje voor kreeg. Aardig hoor een brokje krijgen. Alleen een beetje flauw dat ik er zo lang aan moest ruiken tot ik hem kreeg.

En daarna ging mijn band af. En die van de andere ook. Toen kwamen ze naar mij toe. En ben ik wiewend weggerend. En mijn vrouwtje kwam me niet redden. Mijn staart tussen de benen, tegen het hek aan. En nog kon de grote mij omver rennen. En ze kwam achter me aan, en over me heen. En... kiewkiew.

Gelukkig ging de grote aan het eind aan de band. En toen kon ik nog even het terrein verkennen, en een uitgang zoeken. Heel voorzichtig heb ik toen mijn pootje naar de kleine donkere opgetild. Dat was wel eng maar ook leuk.
Even later riep het vrouwtje mij, en toen ik het hoorde ben ik heel snel naar haar toe gerend.
Ik kreeg mijn band weer om.

Daarna nog het vrouwtje voor en heel veel anderen, daar heb ik mee gesnuffeld.
Vervolgens in de auto naar de 'dierenwinkel' op de hoge gestaan. En gesnuf, eh bijt, eh nee snuft aan lekkers wat daar stond.
Dat was ondeugend zeiden ze.

Thuis eten en in de kooi en het vrouwtje weer lang weg.
De hele middag heb ik geslapen, gespeeld, uit geweest en gegeten.

Toen was het nacht en de volgende dag.

Zondag.
Overdag was ik met het vrouwtje thuis.
S'ochtens kreeg ik een bal met brokjes.
En het vrouwtje ging oefenen met mij, van bij de anderen.

Maar toen het donker werd was het leuk. Ik ben met het vrouwtje en de baas in de auto mee geweest naar het jonge vrouwtje.
Eerst naar het ene huis, daar was het baasje van het jonge vrouwtje ook, en andere mensen. En daarna bij het andere huis. Daar waren ook mensen, en toen weer naar huis.

Wat gaat de tijd snel!

Ik ben nu ruim een week bij mijn vrouwtje.
Maar ik zal doorgaan waar ik gebleven was.

Zondag heb ik dus best wat meegemaakt. Zomaar een stuk in de auto en twee nieuwe huizen.
Dus maandag had ik wel een nadenk dag verdiend.

Maandag kwam er een grote meneer, en die praatte met vrouwtje en baasje. Ondertussen kreeg ik weer een stapel en een bal. De bal is leuk. Die rol je over de vloer, en dan komen er hoepla brokken uit. Toen ik er moe van was ben ik gaan slapen.

De meneer ging weg en het vrouwtje ging door het huis heen van alles doen en het baasje ging ook weg. De jas van het vrouwtje ging aan, de riem pakte ze. Mijn kussen. Het VLEES!!! HET VLEES... ik ging mijn neus achterna, en ik heb het VLEES heel goed in de gaten gehouden. Want dat mocht niet ontsnappen zonder dat het in mijn bek was beland.

Mijn kip en het doek pakte ze ook, en toen ging ze met volle handen mij aan de riem doen. Wist je trouwens dat ik nu een korte rode riem heb. Eerst had ik een zwarte die pas ver van het baasje aan je trok. Maar die heb ik gebeten...
Ik kwam de deur in, en toen beet ik, en toen rende ik heel hard naar mijn etensbakje, en naar de baas, en dat kon zomaar. De riem hield me niet meer tegen. En het vrouwtje riep: "Kom" maar ik kwam lekker niet, ik was nog nooit zo snel los geweest na het wandelen.
Maar nu krijg ik de riem dus niet meer, nu heb ik de rode.

Met alle spullen zijn we in de auto van het vrouwtje gegaan. Naar een huis waar iedere keer meer mensen bij kwamen. Eentje met een lekkere schoot. Waar je heerlijk op kunt liggen. En eentje met een stem die allemaal schattig zegt. En eentje die lang is. En een meneer met harde benen, maar die wel lief doet. En een die net zo'n dekentje heeft als het vrouwtje.

Het was ook een flauw huis, ik kwam binnen, en ik wilde het hele huis snuffelen. Maar ik moest op de steenvloer blijven. En de deur ging dicht tussen mij en het vrouwtje. En dat is flauw. Gelukkig heb ik daar wat op verzonnen: Als ik op schoot ben mag ik wel verder.
Dus zorg ik dat die met de zachte schoot mij op schoot neemt.

Ik heb wel een paar keer met het vrouwtje heel ver gewandeld, en met de grote schattige mevrouw. We zijn bij een kooi met kleine mensjes geweest. Die wilden aaien en spelen, en dat heb ik gedaan, en dat vond het vrouwtje heel knap. Met het heel lange wandelen heeft het vrouwtje en de grote vrouw die schattig zegt mij wel een poosje gedragen. Gelukkig maar, want mijn poten worden er wel moe van.

Het vrouwtje heeft een tikding dat mee gaat op schoot, maar die met de zachte schoot heeft net zo iets alleen dan anders en dat tikt niet. Daar liet ze mij achter verstoppen. Toen zag het vrouwtje mij niet.

S'avonds thuis was ik best wel moe, ik heb nog een hele tijd op de schoot van het vrouwtje geslapen, en toen moest ik weer in de kooi.

-Dinsdag-

Vandaag was een lange dag. Het begon makkelijk, slapen, spelen, wandelen, eten.
Maar toen: Ging het vrouwtje weer rommelen, dan moet ze weg.
En ging de bel: Het vrouwtje deed de deur open en er stond de ene van het dekentje.
Het vrouwtje zei: Let op: Oppas. En toen ging ze weg.
Die heeft opgepast en mij uitgelaten en gespeeld. Maar ze rook een beetje vreemd. Een beetje alsof ze het spannend vond.

Toen ging ze weg en moest ik in de kooi. Daar heb ik eventjes gejankt en toen ben ik lekker gaan slapen.
Het baasje kwam thuis en heeft mij wakker gemaakt. En een rondje met mij gewandeld en mij eten gegeven.
Daarna ging het baasje eten, en toen moest ik weer in de kooi.

Het baasje was net de deur uit toen kwam het vrouwtje thuis, ik uit de kooi, ik met het vrouwtje naar buiten.
Ik eten?
Nee, het vrouwtje praatte met een ding in haar hand, en ik kreeg geen eten! FLAUW... Na uitlaten hoort eten. Dat probeer ik ze nu al elke keer te zeggen. Dan ren ik na het uitlaten gelijk naar de eetopslagkamer. En dan ga ik voor mijn brokken zitten of voor mijn VLEES.

Het vrouwtje ging eten, en ik in de kooi. En toen er weer uit.
En toen nam het vrouwtje mij mee op nog een lange wandeling. Ik werd er moe van, dus vroeg ik of ik niet verder hoefde. Het vrouwtje nam mij in de armen en is toch verder gewandeld. Ik moest nog twee stukjes lopen, maar iedere keer droeg het vrouwtje mij weer een stukje.

Uiteindelijk ging het vrouwtje lopen alsof ze nu wist waar we heen gingen, en we kwamen bij een tuin, en daar was het geen 'nee' maar mocht ik mee naar binnen. Binnen was spannend. Er was een grote die heel hard en donker kon blaffen. Maar ik mocht van de mensen het hele huis doorsnuffelen. En er was drinken voor mij. En er lagen speeltjes. Daar ben ik mee gaan spelen, en een beetje met de grote, maar die zei alleen WOEF!, en daar mocht ik niet aan ruiken van haar. De mevrouw van het huis was wel grappig, ik was op haar schoot en likte haar, toen maakte ze een raar geluid en ging ze schudden. Ik keek haar aan: Wat is dat nu? En toen ging ze nog harder schudden.

Toen ik moe was ben ik bij het vrouwtje op schoot in slaap gevallen. Maar daarvoor nog iets: Het vrouwtje had iets in haar hand, en ze zei: Van mij, en nog een keer, en toen dacht ik: Laat dan maar, en heb mijn hoofd op haar arm gelegd, en ben gaan slapen. Ik voelde het vrouwtje slikken, maar het was van haar en niet van mij.

Op de terugweg mocht ik weer op de grond toen ik wist waar we waren. Ik heb toen nog een plasje gedaan en ben daarna heel hard naar huis gerend, met af en toe een stilstaand vrouwtje aan de andere kant, dan moet je even naar haar toe en kun je weer verder rennen, raar hoor.

Thuis had ik heel erg honger, en kreeg ik wat eten en ben daarna in slaap gevallen.

Klinkt alsof het helemaal lekker gaat bij jullie

Hoe gaat het nu met Bibi?

Hallo allemaal,

Woef dat ik even niets van mij heb laten horen, mijn vrouwtje was heel druk. En dat tikding van haar is een beetje frustrerend.
Ik krijg nu lekker te eten en ik word groot. Ik ben twee keer bij de dierendokter geweest, daar krijg je prik en druppel en koekje. En daar is een plaat waar ik even stil op moet staan.
Op mijn *paspoort staat:
17-1: geboren
27-2: 1,9 kg
23-3: 3,7 kg
15-4: 5,1 kg
24-4: 6,1 kg (Goed hé!!!)

Gisteren heb ik iedereen die binnen kwam uitgedaagd om met me te gaan spelen!
En toen heb ik iedereen moe gemaakt maar zelf wilde ik nog wel meer spelen.

Van de week was nog een keer leuk eng. Het vrouwtje heeft mij en het kleine mens meegenomen naar veel mensen, veel geuren en veel alles.
De oranjemarkt noemde ze dat. Er waren heel veel mensen van wie ik zomaar een aai kreeg, en het vrouwtje zei dat ik beet. Dat doe ik helemaal niet: Ik speel!
Ik heb heel goed op het vrouwtje gelet, maar soms was het zo druk dat ik blij was dat ik aan een draadje zat, want dan raakt het vrouwtje niet kwijt.
Daarmee heb ik wel geleerd dat ik veel beter op het vrouwtje moet letten als ik niet aan het draadje zit... want stel dat het zo druk is en ik kan het draadje niet volgen om bij het vrouwtje te komen... dan ben ik het vrouwtje kwijt!
Het vrouwtje weet ook dat ik het snap. Ik mag nu soms zonder draadje mee naar de lift lopen als we uit gaan. En dan doet ze bij de lift het draadje vast.
Ik kan ook al heel mooi zitten. Iedere keer als ik wat van het vrouwtje wil, of het vrouwtje niet tevreden over mij is, dan ga ik heel mooi zitten.
Maar als ik zelf aan het snuffelen ben en het vrouwtje zegt 'zit' dan hoor ik het soms niet, en dan wordt het vrouwtje streng. En doet ze er een gebaar bij.

Ik houd niet van nat. Het vrouwtje wilde mij in bad doen: Mij niet gezien. Ik heb wel brokjes uit het water gevist.
En als het gras nat is, doe ik een plasje op de stoep en houd ik mijn poep op tot ik een stukje laag gras tegenkom.
En als het gras nat is ga ik bij puppycursus echt niet zitten hoor! Maar als het vrouwtje "naast" zegt wil ik best wel eventjes naast haar blijven staan tot ik weer wat interessanters vind.

Puppycursus: Daar moeten we het eens over hebben.
Ik vind het schandalig dat daar zoveel honden zijn die mij opjagen. Ik houd niet van honden, ik ben bang van ze.
Er is wel 1 leuke hond op puppycursus. Dat is een bruine met korte pootjes, het baasje noemt haar Saar. (Teckel)
Met die hond kan ik wel spelen. Maar ik speel in een andere groep dan zij, dat moet het vrouwtje toch eens veranderen.

De vorige keer puppycursus was wel lekker, er lagen zachte vleesjes op de weg die we moesten lopen.
Ik wilde de weg heen en terug lopen om zeker te zijn dat ik niets vergeten was, maar het mocht maar 1 kant op.
Ik ben wel een keertje naast de weg gestapt, toen ging ik een beetje naar beneden. De rest van de les heb ik aan de lijn getrokken of ik weer bij de vleesjes in de buurt kon komen.


*Noot van de baas: Niet helemaal in het paspoort, maar Bibi komt eindelijk op gewicht.

word je echt boos als ze op het tapijt plast?

Boos. Ja.
Maar meer op mijzelf dan op Bibi. Die kan er weinig aan doen als ze moet en ik haar niet naar buiten laat.
Ik vind het wel ergerlijk dat ze het op het balkon doet. Vrees dat ik daar nog met een sopje overheen moet voor ze weet dat het mijn balkon is.

Lilly Riderikes schreef:Boos. Ja.
Maar meer op mijzelf dan op Bibi. Die kan er weinig aan doen als ze moet en ik haar niet naar buiten laat.
Ik vind het wel ergerlijk dat ze het op het balkon doet. Vrees dat ik daar nog met een sopje overheen moet voor ze weet dat het mijn balkon is.

ik las het als dat je dr uit stond te schelden bij wijze van.
dat vond ik sneu.