Het HondenForum

...kinderen die honden uitlaten. Bij ons in de buurt lopen regelmatig kinderen met honden. Op zich geen probleem als het een brave hond is en het kind sterk genoeg is om de hond te houden.

Ik liet vroeger ook wel eens onze honden uit. Bij mijn ouders in de straat woonde een Ierse setter die heel vaak door buurkinderen werd uitgelaten. Die liet ik ook wel eens uit. Het was zo'n ontzettend lieve brave hond. Ik heb daardoor altijd een zwak gehad voor Ierse setters. Laat het nou net een Ierse setter zijn waar Wilma al 2 keer een aanvaring mee heeft gehad.
Wij houden Wilma kort als er honden in de buurt zijn en zorgen dat ze er niet in de buurt kan komen. Ze kan uitvallen naar honden, al gaat dat steeds beter. Laatst kwam ik 's ochtends vroeg 2 jongetjes tegen met een Ierse setter en een Golden retriever puppie. Wilma blafte naar de honden, waarop de Ierse Setter naar haar toe stormde. Ik ging er tussen staan maar kon niet voorkomen dat de honden elkaar in de haren vlogen. De kinderen hadden de honden aan een flexriem en stonden er een beetje dom bij te kijken . Na heel wat blaffen, grommen en naar elkaar happen kon ik Wilma meetrekken met haar staart tussen haar poten en nekharen overeind. De honden hadden geen verwondingen. Daarna merkte ik dat Wilma haar gedrag naar andere honden weer behoorlijk achteruit was gegaan. Ze ging weer meer blaffen en uitvallen naar andere honden. Ik heb niks tegen die kinderen gezegd want ik kon niks uitbrengen.
Vorige week zag ik 's ochtends weer die jongetjes met de honden. Ik stak over en ging van de groenstrook op de stoep lopen, maar weer kon ik niet voorkomen dat de Ierse setter haar aanviel. De jongetjes hadden blijkbaar niks geleerd van de vorige keer en lieten de lekker lange riem gewoon weer op de flexstand staan . Wilma en de Ierse setter gingen weer behoorlijk tegen elkaar tekeer en ik trok Wilma weer mee met haar staart tussen de poten en haren overeind. Het is ook geen goed voorbeeld voor het puppie denk ik. Weer heb ik niks tegen die kinderen gezegd. Ik ga voortaan eerder opstaan om te zorgen dat ik ze niet tegen kom.

Later in de week zag ik een meisje met een puppie lopen. Ik stak over, hield Wilma kort en kwam zonder problemen langs ze. Ik hoorde geren achter me en had niet op tijd door dat het dat meisje met het puppie was. Voor ik het wist stond het puppie naast Wilma . Wilma houdt niet van puppies en ze gromde even heel gemeen tegen het puppie. Het meisje keek heel beteuterd. Zou ze er iets van geleerd hebben? Daarna liep ik rustig verder met Wilma.

Ik zou dus wél iets tegen die kinderen zeggen. Jongens hou de hond even goed bij je zodat ik er langs kan want dit vind ik niet leuk.

Ik ga mijn best doen om ze niet meer tegen te komen, maar mocht het wel gebeuren dan vraag ik inderdaad of ze de hond bij zich houden zodra ik ze zie. Ik betwijfel of het gaat helpen want volgens mij is de hond sterker dan zij. Nu vlogen die honden elkaar in de haren voordat ik maar iets kon zeggen en toen was ik alleen nog maar bezig met Wilma meekrijgen.

Jonge kinderen kunnen veel situaties gewoonweg niet inschatten, zeker als het op gedrag van een ander aankomt (mens of dier).
Als niemand hun verteld hoe ze met bepaalde situaties om moeten/kunnen gaan tasten ze volkomen in het duister. Je mag van een kind niet verwachten dat die adequaat zal reageren in moeilijkere situaties.

Probeer een volgende keer die kinderen eens aan te spreken op het gedrag van hun hond en ze een beetje op de goede weg te helpen.

Je kan die hond en kinderen wel negeren of zeggen dat ze weg moeten wezen, maar je kan er ook voor kiezen om die kinderen wat te leren over gedrag van honden etc.

Met een positieve benadering bereik je veel meer dan met negeren of afwijzen. Het kost veel minder energie en je hebt meer effect.

Tara schreef:Vind je het not done om gewoon te zeggen dat je het niet wilt?
Ik kan daar echt niet mee zitten hoor, als die hond niet normaal met andere honden om kan gaan dan hebben ze maar uit jouw buurt te blijven toch? Ik zou dat gewoon zeggen hoor.

Oh ik kan me dan echt niet inhouden hoor. Ik loop sowieso om als ik kinderen zie lopen met een hond, gister nog een jongetje van een jaar of 9 met een ambull . Nou, dan is het dus rechtsomkeert en fors doorstappen. Zal best een hele lieve hond zijn. Ik heb het meegemaakt dat twee kinders met drie honden er eentje op de weg lieten schieten. Remmende auto's, overal paniek, en ik zag het gewoon voor me, dat dat hondje aan spetters zou worden gereden en dat die kinderen dat zouden zien zonder hun ouders erbij. Het liep allemaal goed af, maar ik was zo laaiend op die domme, domme ouders dat ik die kinders heb toegesnauwd dat ze hun ouders eens moesten vertellen dat kinderen geen honden horen uit te laten.

Liesbeth schreef:Jonge kinderen kunnen veel situaties gewoonweg niet inschatten, zeker als het op gedrag van een ander aankomt (mens of dier).
Als niemand hun verteld hoe ze met bepaalde situaties om moeten/kunnen gaan tasten ze volkomen in het duister. Je mag van een kind niet verwachten dat die adequaat zal reageren in moeilijkere situaties.

Probeer een volgende keer die kinderen eens aan te spreken op het gedrag van hun hond en ze een beetje op de goede weg te helpen.

Je kan die hond en kinderen wel negeren of zeggen dat ze weg moeten wezen, maar je kan er ook voor kiezen om die kinderen wat te leren over gedrag van honden etc.

Met een positieve benadering bereik je veel meer dan met negeren of afwijzen. Het kost veel minder energie en je hebt meer effect.

vertelt

Sorry, het moest.

Hier was het vorige week ook weer raak. Mijn buurmeisje van een jaar of acht liep met de herder pup van haar opa en de franse buldog (ook van opa) was haar gevolgd. Mowgli lag achter het huis, zodra de honden elkaar in het oog kregen was het hommeles. Het meisje riep de hond die niet luisterde, maar ze was onder de indruk van het honden tumult waar door ze de buldog niet bij mijn hek weg durfde te trekken, de herder pup was er van schrik vandoor gegaan. Een paar van de latten van mijn hek waren niet tegen het hondengeweld opgewassen waardoor de buldog bijna bij mij achter het huis was, ik heb Mowgli met moeite naar binnen gesleept. Dit was de zoveelste keer dat dit gebeurde, ik ben nu naar mijn buurman toe gegaan iets wat ik na de eerste keer gelijk had moeten doen. Hij vertelde dat zijn hond (die altijd los loopt) steeds minder luistert en al helemaal niet naar zijn kleindochter. Hij zal de hond niet meer los laten lopen waardoor dit probleem gelukkig achter de rug is en ik Mowgli met een gerust hart achter mijn huis kan laten. Het is niet te geloven hoe een hekel die beide honden aan elkaar hebben.

Tara schreef:

Hanneke2 schreef:

Liesbeth schreef:Jonge kinderen kunnen veel situaties gewoonweg niet inschatten, zeker als het op gedrag van een ander aankomt (mens of dier).
Als niemand hun verteld hoe ze met bepaalde situaties om moeten/kunnen gaan tasten ze volkomen in het duister. Je mag van een kind niet verwachten dat die adequaat zal reageren in moeilijkere situaties.

Probeer een volgende keer die kinderen eens aan te spreken op het gedrag van hun hond en ze een beetje op de goede weg te helpen.

Je kan die hond en kinderen wel negeren of zeggen dat ze weg moeten wezen, maar je kan er ook voor kiezen om die kinderen wat te leren over gedrag van honden etc.

Met een positieve benadering bereik je veel meer dan met negeren of afwijzen. Het kost veel minder energie en je hebt meer effect.

vertelt

Sorry, het moest.

"ze vertelt"

Als het dan toch moet.

"hen vertelt"

Ik zou die kinderen van een afstand al zeggen dat je niet wilt dat ze in de buurt komen. En eventueel langs de eigenaar gaan om dit te melden. Wie weet weten zij niets van het incident af.

Kennelijk lopen ze zo ongeveer op dezelfde tijd als jij?
Laat je hond thuis (loop even een uurtje later met haar) en spreek die kinderen rustig aan.
Vertel wat ze het beste kunnen doen.
En als het niet aankomt vraag dan waar ze wonen en bespreek het met hun ouders?

Tara schreef:Ik ben niet op de wereld om andermans kinderen op te voeden. Als ik in een goed humeur ben wil ik gerust wel iets uitleggen, maar bij kinderen die met een hond lopen die op de jouwe klapt du moment dat hij hem ziet krijg je de kans niet eens om rustig je preekje af te steken.

Daarom adviseer ik ook om die hond even thuis te laten als je met ze gaat praten.

Een opgefokte scheldpartij werkt ook niet altijd zoals bedoeld.
En je fokt je eigen hond en de "collegaknokker" nog meer op.

Manu schreef:

Tara schreef:

Hanneke2 schreef:

Liesbeth schreef:Jonge kinderen kunnen veel situaties gewoonweg niet inschatten, zeker als het op gedrag van een ander aankomt (mens of dier).
Als niemand hun verteld hoe ze met bepaalde situaties om moeten/kunnen gaan tasten ze volkomen in het duister. Je mag van een kind niet verwachten dat die adequaat zal reageren in moeilijkere situaties.

Probeer een volgende keer die kinderen eens aan te spreken op het gedrag van hun hond en ze een beetje op de goede weg te helpen.

Je kan die hond en kinderen wel negeren of zeggen dat ze weg moeten wezen, maar je kan er ook voor kiezen om die kinderen wat te leren over gedrag van honden etc.

Met een positieve benadering bereik je veel meer dan met negeren of afwijzen. Het kost veel minder energie en je hebt meer effect.

vertelt

Sorry, het moest.

"ze vertelt"

Als het dan toch moet.

"hen vertelt"

Ik zou die kinderen van een afstand al zeggen dat je niet wilt dat ze in de buurt komen. En eventueel langs de eigenaar gaan om dit te melden. Wie weet weten zij niets van het incident af.

Als het dan toch moet... 'ze vertelt' is goed. Ze fungeert hier als de zogenoemde gereduceerde vorm van hen of hun.

zaterdag liep ik met mijn moeder over een fietspad toen 2 joggers langs kwamen rennen met een labrador. Uit een straatje schoot een hond en die klapte op de nietsvermoedende lab....Jogger schold de hond uit en lab liep weer braaf mee. Kinderen kwamen rustig aanlopen en ik (waar bemoei ik me ook mee ) proberen die kinderen duidelijk te maken dat ze hun hond aan moeten lijnen want hij valt andere honden lastig..nee hoor, hij wil spelen! Nee hoor, hij wil ruzie maken: kijk haren rechtovereind, staart heel hoog en hij gromt...nee hoor, hij wil spelen..

ik ben maar doorgelopen

Hier ook een keer zo'n akkefietje gehad met een meisje van een jaar of 7, die was helemaal alleen een volwassen grote Zwitser aan het uitlaten.
Stond al direct te fixeren, maar helaas geen andere route, ik moest er echt langs. Meisje probeert de hond af te leiden met een balletje, ik de honden kort houden en zo ruim mogelijk eromheen, maar zodra ik langs loopt klapt de zwitser erop. Geen enorme bloedvergieten, maar wel wat kleine gaatjes/krasjes.
Dat meisje heb ik toch echt behoorlijk pissig verteld dat ze geen honden uit moest laten die ze niet kan houden en al helemaal niet alleen. Arme kind was zich rot geschrokken (van het vechten en van mijn reactie), tja sneu maar ik heb die hond daarna nooit meer alleen met kindjes gezien, dus het is wel aangekomen.

Tara schreef:

ranetje schreef:

Tara schreef:Ik ben niet op de wereld om andermans kinderen op te voeden. Als ik in een goed humeur ben wil ik gerust wel iets uitleggen, maar bij kinderen die met een hond lopen die op de jouwe klapt du moment dat hij hem ziet krijg je de kans niet eens om rustig je preekje af te steken.

Daarom adviseer ik ook om die hond even thuis te laten als je met ze gaat praten.

Een opgefokte scheldpartij werkt ook niet altijd zoals bedoeld.
En je fokt je eigen hond en de "collegaknokker" nog meer op.

Gewoon "KSSSST!!!" zeggen is toch wel echt de kortste klap denk ik.

Hier loopt ook vaak een Duitse Staande te vliegeren met een jongetje.
Jongetje wordt letterlijk de straat over gesleurd en hond is niet al te hondvriendelijk.
Dus ik loop maar gewoon om.

Ik loop meestal ook om. Vaak worden kinderen de deur uit gestuurd met hun hond. Hond is toch van de kinderen denken de ouders dan. Moeten de kinderen ook maar de hond uitlaten.

Ben ik het wel mee eens, maar moet het ook kunnen. Vaak zie je dat het idd niet goed gaat en de kinderen mee worden gesleurd door de hond.

Daarom ik loop ook meestal om. Dex reageert heel erg verschillend aan de riem op honden en ik wil geen confrontaties.
Los gaat het eigenlijk altijd goed maar vast gaat het vaker mis.

Ik snap die ouders niet. Maar helaas zie je ook volwassen waarbij het gebeurd dat is nog erger

Jaren geleden kwam er een jong meisje op rolschaatsen achter een klein hondje aan gevlogen naar mijn hond. Nu is mijn hond heel sociaal met andere honden, maar voor het zelfde geld vliegen ze op een minder sociale hond. Welke idioot laat nu een kind op rolschaatsen een hond uit laten ???????????

Had ik laatst ook. Jongetje met een chihuahua aan de flex. Honden aan mijn vriend gegeven en ik naar het jongetje. Wilde voordoen hoe die de flex moest houden, hij gaf hem vrij makkelijk af maar de flex werkte niet
Dus ik heb het hondje kort gehouden, broertje 2 kwam naar buiten. En weer begon ik het verhaaltje opnieuw.
'Sommige hondjes vinden andere honden niet leuk. Mijn hondjes ook niet, dus moeten we die van jullie even kort houden tot die van mij weg zijn, oké?'
-2 koppies die ja schudden-
Mijn vriend loopt voorbij, ondertussen stond mama ook voor het raam, 2 oudere broertjes kwamen naar buiten en wéér begon ik het verhaal. Alleen nu wat makkelijker aangezien oudste broer ongeveer 13 was.
Toen ik de hond terug gaf aan het mannetje van 4-5 liet die de flex los en hondje rende de weg op waar een auto aan kwam
Heb het hondje even vliegles gegeven en voor de auto weggetrokken. Vertelde dat ze moesten oppassen en ben toen weggegaan.

Mama stond nog steeds voor het raam te kijken waarschijnlijk of ik d'r chihuahua niet zou jatten
Vond het trouwens nog wel heel zielig want het jongste jochie stond alleen maar heel beteuterd naar me te kijken en te zeggen. 'Maar hij is een beetje kapot hé..'

Ingrid48 schreef:zaterdag liep ik met mijn moeder over een fietspad toen 2 joggers langs kwamen rennen met een labrador. Uit een straatje schoot een hond en die klapte op de nietsvermoedende lab....Jogger schold de hond uit en lab liep weer braaf mee. Kinderen kwamen rustig aanlopen en ik (waar bemoei ik me ook mee ) proberen die kinderen duidelijk te maken dat ze hun hond aan moeten lijnen want hij valt andere honden lastig..nee hoor, hij wil spelen! Nee hoor, hij wil ruzie maken: kijk haren rechtovereind, staart heel hoog en hij gromt...nee hoor, hij wil spelen..

ik ben maar doorgelopen

Ja kinderen zien het soms niet...

Hier waren kinderen met een golden retriever.
Teefje was schijtensbang.
Rende in volledig paniek het veld over steeds. Kinderen zagen het niet.
Ze merkte alleen wat als zij letterlijk bij hen op schoot kroop. Zeiden de kinderen: Oh kijk ze wilt aandacht! Lief he! Terwijl hond staart tussen de benen had, gigantisch veel kwijl verloor en hijgde als een gek...
Kinderen zeiden dat dus, maar daarna werden ze boos en stuurde de hond weg.

Ik riep de hond bij me en gaf wat steun. Meteen knapte het teefje daarvan op.
Ik legde aan de kinderen uit dat de hond bang was en dat ze op zo'n moment best wat steun kunnen geven.
Wat doen de kinderen, beginnen tegen de hond te schreeuwen dat zij moet komen en boos te doen.
Waarna de golden weer in paniek, gewoon niet wetend wat ze met deze wereld aanmoest, ging rennen. Ook staart tussen de benen, hijgen, kwijlen....
....
Ik heb het nog regelmatig proberen uit te leggen, maar het lukte echt niet.
Ik vond het echt sneu voor die hond.
Aan de andere kant, had het gezin 3 honden en de enige hond die ik ooit buiten zag komen was de golden (met enkel en alleen de kinderen).
Gezin is verhuisd ondertussen...