Zorba, mijn grootste vriendin
Geplaatst: 19 mar 2015 13:38
Zorba
Zorba, mijn Shih-Tzu, van 12 jaar in goede gezondheid heb ik op donderdag 5 februari 2015 naar de dierenkliniek in E gebracht voor een gebitsanering, dat volgens een dierenarts nodig was. Om 9.00 uur ’s morgens heb ik Zorba gebracht, de dierenarts heeft haar hart en longen beluisterd, en beide waren prima in orde en zouden geen problemen opleveren, werd aangegeven. Zorba was ook gezond, speelde, was vrolijk en at goed. Geen tekenen van ziekte, ze werd wat ouder, wat doof en blind, maar had zeker plezier. Waar zij was was ik en andersom.
Zorba kon slecht tegen narcose, dat weet ik uit ervaring. Bij de vorige narcose is dan ook een ondersteunend infuus gegeven en was Zorba 2 dagen na behandeling weer helemaal opgeknapt. Tot 2x toe bij de dierenarts aangegeven dat Zorba slecht tegen narcose kan en dus een infuus nodig heeft. Bij het verlaten van de kliniek heb ik nog gezegd tegen de dierenarts, IL , die de gebitsanering zou doen, zorg goed voor haar. Het antwoord: we doen ons best, het was niet genoeg, Zorba is of niet uit haar narcose gekomen of overleden tijdens de behandeling. De berichten daarover zijn verschillend. Ik werd om 12.20 gebeld met de mededeling dat Zorba niet uit haar lichte narcose was gekomen. Bij het ophalen van mijn dierbare Zorba treffen we haar aan met natte haren, open ogen en haar tongetje schuin hangend uit haar bekje. Het was kennelijk teveel moeite om Zorba een beetje netjes achter te laten.
Totaal verbijster en vol ongeloof hebben we Zorba mee naar huis genomen, maar niet kunnen begrijpen dat ze is er niet meer was. Ik heb Zorba nog 24 uur bij me gehad, waarna we haar in alle rust hebben laten cremeren. Het werd ons duidelijk dat het nodige infuus niet gegeven was, er was nergens een scheerplekje te zien op haar pootjes, waar je bij een langharige hondje niet overheen kijkt. Na enige tijd thuis liep er bloed uit haar bekje, maar bloedsporen op een van haar pootjes waar een infuus zou hebben gezeten is niet te zien geweest.
Bij het ophalen stond onze ‘vaste’ dierenarts AL zo’n 10 meter verder op. Ze keek onze kant op maar geen woord, helemaal niets. Overmand door verdriet en ongeloof hebben we direct de kliniek verlaten. 2 Dagen later heb ik per email aangegeven wat er volgens mij is gebeurt, en dat Zorba niet de zorg heeft gekregen die ze nodig. 4 Dagen later krijg ik antwoord van AL, dat zij na het weekend had vernomen dat Zorba op de behandeltafel was overleden, en dat terwijl ze 10 meter verderop stond toen wij op donderdag 5 februari Zorba hebben opgehaald.
AL wilde een gesprek met ons, misverstanden uit de weg ruimen?! En om te kijken of er een leermoment voor hun is. Bij binnenkomst begon het al weer met tegenstrijdigheden. Ze had het na het weekend gehoord! Terwijl er in de patientenkaart, staat die ik heb opvraagd, er die donderdag eerst overleg met AL moest plaatsvinden. Dat er geen scheerplek was te zien vond zij ook vreemd en dat er geen pleister en/of verbandje was gegeven was omdat Zorba tijdens de behandeling is overleden, terwijl er in eerste instantie werd aangegeven dat zij niet wakker was geworden na narcose. Daar zit nogal een verschil in. Hoe wij Zorba hebben aangetroffen was een leermoment voor hun. Maar een excuus of een sorry daarvoor werd niet gegeven. De opmerking van AL, hadden we maar sectie kunnen plegen, dan hadden we kunnen aantonen wie hier schuldig aan is deed voor mij de deur dicht. Alsof je daar aan denkt als je dierbare trouwe vriendin net is overleden. Het trieste is ook nog dat ik enkele dagen daarna bij mij huisarts was voor wat rustgevende middelen. want op deze manier mijn trouwe vriendin te moeten verliezen is ondraaglijk, gaf aan dat zij, helaas gezegd, meer van deze situaties over deze kliniek heeft vernomen!
Een stukje uit de patientenkaart:
05/02/2015 Controle ivm gebit: voor lossen voortandjes verder behoorlijk
wat tandsteen. Auscultatie harttonen rein, verder alg geen
bijz. Mevr geeft wel aan dat ze heel gevoelig is voor
narcose, deze houden we zo laag mogelijk en ze krijgt
onderhoudsdosis ringer infuus.
Tandsanering ging prima, ze heeft 0.4 xyl en 0.8 comfortan
gehad en daar was ze niet volledig van onder narcose, ze
heeft tijdens de ingreep 0.3 alfasan gehad en tot na de
ingreep ging het goed. Ik heb haar ook nog antisedan gegeven
en inj buprecare, ondanks dat is ze toch gestopt met ademen.
Zorba is op de behandeltafel overleden toen ze nog aan het
infuus lag, de tracheotube zat er nog in en we hebben haar
nog beademd met de ambubag.
Hartmassage en beademen hadden geen effect meer en ze is
helaas overleden.(Ilse Langedijk)
1 gratis gebitscontrole
1 narcose hond 1-10 kg xylazine/symoro
1 infuus braunule voor medicatie/ narcose
0.3 Alfaxan onderhoudsnarcose 1ml
1 infuus ringer
1 gebruik infuuspomp
5 Kiezen verwijderen per 15 minuten
1 Onsior injectie pijnstilling
1 bupecare per injectie 0.2 ml im
3 Zuurstof toediening per 15 min
1 eerst overleg met AL
06/02/2015 Bij het ophalen wilde mevrouw mij niet spreken, en ook
telefonisch krijg ik alleen de voicemail. Overleg om Zorba op
onze kosten naar de pathologie te sturen ter verificatie van
de doodsoorzaak was daardoor helaas niet mogelijk. Ik heb een
kaartje gestuurd.
Aangezien wij al jaren bij deze kliniek komen, staat deze vast in mijn mobiele telefoon. De gesprekken van 5 februari staan er in. Het proberen te bellen op 6 februari staat niet geregisteerd, 1x een onbekend nummer op 6 februari, Als 1x bellen volstaat en dan zeggen: ik krijg alleen maar de voicemail getuigt niet van enige vorm van medeleven. Een kaartje, waarop staat hoe erg de betreffende dierenarts is geschrokken, hoe verzin je het. Later ontvangt ik nog per email een antwoord op een van mijn vragen waarin de desbetreffende dierenarts nogmaals aangeeft hoe schokkend het voor haar is en dat zij het een plekje moet geven!!! Al mocht dat het geval zijn dan nog laat je je eigen gevoelens niet weten aan de eigenaar. Hoe ontdaan ieder op de kliniek is over dit voorval, bah!
Voor ons staat vast dat onze dierbare Zorba onnodig en te vroeg is overleden, en zeker niet rustig is ingeslapen. Het stukje, over dat zij niet volledig onder narcose was en dat er toch 5 kiezen zijn verwijderd baren mij grote zorgen. Angst en stress hebben hier in een rol gespeeld. Mijn Zorba was niet veilig, ik had bij haar moeten zijn, ze had veilig en rustig in mijn armen moeten liggen op het moment van heengaan. Maar op deze manier, dat had nooit mogen gebeuren. Wij zullen er ook nooit vrede hebben met de manier waarop Zorba is overleden.Ze laat voor altijd een leegte achter die niet te beschrijven is.
Zorba
15-10-2002 – 05-02-2015
Hopelijk rust je veilig en zacht
Tot weerziens
Zorba, mijn Shih-Tzu, van 12 jaar in goede gezondheid heb ik op donderdag 5 februari 2015 naar de dierenkliniek in E gebracht voor een gebitsanering, dat volgens een dierenarts nodig was. Om 9.00 uur ’s morgens heb ik Zorba gebracht, de dierenarts heeft haar hart en longen beluisterd, en beide waren prima in orde en zouden geen problemen opleveren, werd aangegeven. Zorba was ook gezond, speelde, was vrolijk en at goed. Geen tekenen van ziekte, ze werd wat ouder, wat doof en blind, maar had zeker plezier. Waar zij was was ik en andersom.
Zorba kon slecht tegen narcose, dat weet ik uit ervaring. Bij de vorige narcose is dan ook een ondersteunend infuus gegeven en was Zorba 2 dagen na behandeling weer helemaal opgeknapt. Tot 2x toe bij de dierenarts aangegeven dat Zorba slecht tegen narcose kan en dus een infuus nodig heeft. Bij het verlaten van de kliniek heb ik nog gezegd tegen de dierenarts, IL , die de gebitsanering zou doen, zorg goed voor haar. Het antwoord: we doen ons best, het was niet genoeg, Zorba is of niet uit haar narcose gekomen of overleden tijdens de behandeling. De berichten daarover zijn verschillend. Ik werd om 12.20 gebeld met de mededeling dat Zorba niet uit haar lichte narcose was gekomen. Bij het ophalen van mijn dierbare Zorba treffen we haar aan met natte haren, open ogen en haar tongetje schuin hangend uit haar bekje. Het was kennelijk teveel moeite om Zorba een beetje netjes achter te laten.
Totaal verbijster en vol ongeloof hebben we Zorba mee naar huis genomen, maar niet kunnen begrijpen dat ze is er niet meer was. Ik heb Zorba nog 24 uur bij me gehad, waarna we haar in alle rust hebben laten cremeren. Het werd ons duidelijk dat het nodige infuus niet gegeven was, er was nergens een scheerplekje te zien op haar pootjes, waar je bij een langharige hondje niet overheen kijkt. Na enige tijd thuis liep er bloed uit haar bekje, maar bloedsporen op een van haar pootjes waar een infuus zou hebben gezeten is niet te zien geweest.
Bij het ophalen stond onze ‘vaste’ dierenarts AL zo’n 10 meter verder op. Ze keek onze kant op maar geen woord, helemaal niets. Overmand door verdriet en ongeloof hebben we direct de kliniek verlaten. 2 Dagen later heb ik per email aangegeven wat er volgens mij is gebeurt, en dat Zorba niet de zorg heeft gekregen die ze nodig. 4 Dagen later krijg ik antwoord van AL, dat zij na het weekend had vernomen dat Zorba op de behandeltafel was overleden, en dat terwijl ze 10 meter verderop stond toen wij op donderdag 5 februari Zorba hebben opgehaald.
AL wilde een gesprek met ons, misverstanden uit de weg ruimen?! En om te kijken of er een leermoment voor hun is. Bij binnenkomst begon het al weer met tegenstrijdigheden. Ze had het na het weekend gehoord! Terwijl er in de patientenkaart, staat die ik heb opvraagd, er die donderdag eerst overleg met AL moest plaatsvinden. Dat er geen scheerplek was te zien vond zij ook vreemd en dat er geen pleister en/of verbandje was gegeven was omdat Zorba tijdens de behandeling is overleden, terwijl er in eerste instantie werd aangegeven dat zij niet wakker was geworden na narcose. Daar zit nogal een verschil in. Hoe wij Zorba hebben aangetroffen was een leermoment voor hun. Maar een excuus of een sorry daarvoor werd niet gegeven. De opmerking van AL, hadden we maar sectie kunnen plegen, dan hadden we kunnen aantonen wie hier schuldig aan is deed voor mij de deur dicht. Alsof je daar aan denkt als je dierbare trouwe vriendin net is overleden. Het trieste is ook nog dat ik enkele dagen daarna bij mij huisarts was voor wat rustgevende middelen. want op deze manier mijn trouwe vriendin te moeten verliezen is ondraaglijk, gaf aan dat zij, helaas gezegd, meer van deze situaties over deze kliniek heeft vernomen!
Een stukje uit de patientenkaart:
05/02/2015 Controle ivm gebit: voor lossen voortandjes verder behoorlijk
wat tandsteen. Auscultatie harttonen rein, verder alg geen
bijz. Mevr geeft wel aan dat ze heel gevoelig is voor
narcose, deze houden we zo laag mogelijk en ze krijgt
onderhoudsdosis ringer infuus.
Tandsanering ging prima, ze heeft 0.4 xyl en 0.8 comfortan
gehad en daar was ze niet volledig van onder narcose, ze
heeft tijdens de ingreep 0.3 alfasan gehad en tot na de
ingreep ging het goed. Ik heb haar ook nog antisedan gegeven
en inj buprecare, ondanks dat is ze toch gestopt met ademen.
Zorba is op de behandeltafel overleden toen ze nog aan het
infuus lag, de tracheotube zat er nog in en we hebben haar
nog beademd met de ambubag.
Hartmassage en beademen hadden geen effect meer en ze is
helaas overleden.(Ilse Langedijk)
1 gratis gebitscontrole
1 narcose hond 1-10 kg xylazine/symoro
1 infuus braunule voor medicatie/ narcose
0.3 Alfaxan onderhoudsnarcose 1ml
1 infuus ringer
1 gebruik infuuspomp
5 Kiezen verwijderen per 15 minuten
1 Onsior injectie pijnstilling
1 bupecare per injectie 0.2 ml im
3 Zuurstof toediening per 15 min
1 eerst overleg met AL
06/02/2015 Bij het ophalen wilde mevrouw mij niet spreken, en ook
telefonisch krijg ik alleen de voicemail. Overleg om Zorba op
onze kosten naar de pathologie te sturen ter verificatie van
de doodsoorzaak was daardoor helaas niet mogelijk. Ik heb een
kaartje gestuurd.
Aangezien wij al jaren bij deze kliniek komen, staat deze vast in mijn mobiele telefoon. De gesprekken van 5 februari staan er in. Het proberen te bellen op 6 februari staat niet geregisteerd, 1x een onbekend nummer op 6 februari, Als 1x bellen volstaat en dan zeggen: ik krijg alleen maar de voicemail getuigt niet van enige vorm van medeleven. Een kaartje, waarop staat hoe erg de betreffende dierenarts is geschrokken, hoe verzin je het. Later ontvangt ik nog per email een antwoord op een van mijn vragen waarin de desbetreffende dierenarts nogmaals aangeeft hoe schokkend het voor haar is en dat zij het een plekje moet geven!!! Al mocht dat het geval zijn dan nog laat je je eigen gevoelens niet weten aan de eigenaar. Hoe ontdaan ieder op de kliniek is over dit voorval, bah!
Voor ons staat vast dat onze dierbare Zorba onnodig en te vroeg is overleden, en zeker niet rustig is ingeslapen. Het stukje, over dat zij niet volledig onder narcose was en dat er toch 5 kiezen zijn verwijderd baren mij grote zorgen. Angst en stress hebben hier in een rol gespeeld. Mijn Zorba was niet veilig, ik had bij haar moeten zijn, ze had veilig en rustig in mijn armen moeten liggen op het moment van heengaan. Maar op deze manier, dat had nooit mogen gebeuren. Wij zullen er ook nooit vrede hebben met de manier waarop Zorba is overleden.Ze laat voor altijd een leegte achter die niet te beschrijven is.
Zorba
15-10-2002 – 05-02-2015
Hopelijk rust je veilig en zacht
Tot weerziens
wat vreselijk.
