En dan kan je roepen tot je blauw ziet, maar dan beweegt ze alleen haar zeiloren een beetje maar verder kan je een dikke middelvinger krijgen.
Nou goed, dan blijft ze maar aan de (flex)lijn.
Maar goed, Nick laat ze dus uit. De andere drie mogen wel los want die luisteren prima. Komt-ie ineens twee tienjarige jochies tegen die twee staffordreuen (of aanverwante rassen) bij zich hebben. Los, wel te verstaan.
De beide heren duiken onvervaard boven op mijn dames. Waarop Lyndie omver wordt gebeukt en Maggie daarom kwaad wordt. En zij op haar beurt bovenop de staffs duikt, Bonnie zich niet onbetuigd laat en haar voorbeeld volgt en Abby als rechtgeaarde collie op een veilige afstand het gekrakeel aanziet
.Gelukkig is Nick voor geen kleintje vervaard en grijpt de beide klieren in hun nekvel en werpt hun richting jochies en buldert ze toe ze aan te lijnen en te maken dat ze wegkomen.
Afijn, Maggie heeft dus besloten dat er níet wordt geklierd met of in háár roedel.
Aaah daar zou ik ook wel vertrouwen in hebben haha, volgens mij heb ik ooit een foto langs zien komen waarin hij heus nog geen 80kg was haha 
