Het HondenForum

Momenteel ben ik me aan het oriënteren welk ras het best bij mij zal passen, over ongeveer een jaartje wil ik graag een puppy aanschaffen bij een goede fokker. Ik kwam hierbij uit bij de spaniels, en dan de engelse cocker spaniel (showlijn), welsh springer spaniel en de engelse springer spaniel (showlijn). De uiterlijke verschillen zijn mij wel duidelijk maar zitten er ook grote verschillen in karakter en behoeftes? Ik ben op zoek naar een ras met een zacht en aanhankelijk karakter, met humor/clownesk, beetje eigenwijs maar wel leergierig en goed te trainen. Dit lijkt wel heel goed bij de rasbeschrijving van alle drie te passen denk ik. Ik wil graag met de hond cursussen gaan doen, behendigheid lijkt me erg leuk en allerlei trucjes aanleren. Verder lange wandelingen, fietsen en hardlopen en savonds lekker knus op de bank. Ook vind ik het belangrijk dat de hond het niet vervelend vind om in andere omgevingen te zijn dus meenemen naar familiebezoek en hierbij sociaal naar andere mensen, kinderen en huisdieren, maar misschien is dit voornamelijk een kwestie van socialisatie. Wat zijn jullie persoonlijke ervaringen met deze rassen en zouden ze allemaal goed passen in wat ik zoek en te bieden heb? Het zal mijn eerste eigen hond zijn, ik ben vroeger opgegroeid met Friese stabij's, echt geweldige honden en eigenlijk zoek ik wel weer een beetje een vergelijkbaar karakter maar dan een tikkeltje minder eigenzinnig/ iets makkelijker op te voeden. Alvast bedankt voor jullie reacties!

ik vind de engelsen wel het gemoedelijkst denk ik, qua karakter. De cockers lijken me altijd wat vinniger. Wel leuk overigens. Welshen ken ik eigenlijk niet genoeg van om daar iets over te zeggen.

Ik ken eigenlijk alleen maar de Engelse. Ik vind dat hartstikke leuke honden, Jores hier op het forum fokt ze en heeft een hele roedel. ik gooi daar zo mijn hond tussen zonder een onvertogen woord. En voor je het weet zitten ze op je schoot .

Natuurlijk ben ik bevooroordeelt met mijn ESS(werklijn) maar waarom showlijn als je even later vraagt om leergierig en goed te trainen.

Veenmug schreef:Natuurlijk ben ik bevooroordeelt met mijn ESS(werklijn) maar waarom showlijn als je even later vraagt om leergierig en goed te trainen.

Ik dacht aan de showlijn omdat de werklijn meer voor jagers bedoeld is en niet zo zeer als sportieve huishond? Dat ze ook echt dagelijks moeten werken. En dat ze omdat ze nog veel meer jachtinstinct hebben het daarom moeilijker is om ze los te leren lopen? Corrigeer me als ik fout zit hoor. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de werklijntypes wel mooier vind hoor, wat fijner gebouwd en minder beharing!

Roos87 schreef:

Veenmug schreef:Natuurlijk ben ik bevooroordeelt met mijn ESS(werklijn) maar waarom showlijn als je even later vraagt om leergierig en goed te trainen.

Ik dacht aan de showlijn omdat de werklijn meer voor jagers bedoeld is en niet zo zeer als sportieve huishond? Dat ze ook echt dagelijks moeten werken. En dat ze omdat ze nog veel meer jachtinstinct hebben het daarom moeilijker is om ze los te leren lopen? Corrigeer me als ik fout zit hoor. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de werklijntypes wel mooier vind hoor, wat fijner gebouwd en minder beharing!

Met twee van de honden van Jores wordt ook jachttraining gedaan. Leergierig en goed trainen zijn ze ook hoor

De Welsh van de fokker die ik ken en vertrouw zijn echt zalige hondjes.Zachtaardig en baasgericht. Geen weglopers. Sociaal.
Cockers vind ik ook fijne honden als je er tenminste geen treft met het rage syndroom maar dat is geloof al voor een groot deel uitgebannen. Voor mij was het grootste bezwaar echter die stinkende ontstoken oren. Kwestie van bijhouden maar sommige hondjes hadden er toch altijd last van.
Van de Engelse weet ik het minst; ik ken een paar leuke sociale honden ( misschien toevallig) een naarling.
Over het algemeen denk ik dat de karakters elkaar niet meer ontlopen dan van de individuele honden, je kunt het treffen of niet.

Ik ken een engelse springer showlijn en die mensen hebben ook een jachtlijn springer.
Ik persoonlijk vind hun jachtlijn springer een fijnere hond dan hun showlijn.
Beter bereikbaar; vriendelijker en hee open naar mensen.
Beide reuen zijn wel lastig met andere reuen.

twee cockers hier, allebei hele open, vrolijke hondjes, erg werkwillig, vol met humor en heel makkelijk.
beiden herplaatsers waarvan 1 met een rugzakje.

Ik denk dat ze elkaar niet heel veel ontlopen. Een kennis van mij heeft 2 engelse springers en volgens hem zijn die makkelijker dan de cocker die hij eerder had. Als ik met hem loop zie ik wel veel overeenkomsten in gedrag tussen mijn cockers en zijn springers. Waar wel verschil in kan zitten is vachtonderhoud. Sommige cockers hebben een moeilijke vacht (vaak de zwarten en de chocolade-kleurigen en gecastreerde honden) en ze moeten naar de trimmer terwijl een jachtgefokte engelse springer een hele makkelijke vacht heeft. De welsh ken ik niet zo goed. Overigens mijn cockerreu is ook niet makkelijk met andere reuen.
Ik weet niet wat je bedoeld met andere huisdieren maar die van mij kunnen met onze kat (omdat die vrolijk terugmept) maar cavia's en konijnen gaat het niet worden.

Ik volg dit topic met aandacht....moeilijke vacht bij de cocker? Toch niet bij de rode of blonde teefjes hoop ik?

Dromer schreef:Ik volg dit topic met aandacht....moeilijke vacht bij de cocker? Toch niet bij de rode of blonde teefjes hoop ik?

castreren komt de vachten meestal niet ten goede. dat geldt voor elk langharig ras.

Roos87 schreef:

Veenmug schreef:Natuurlijk ben ik bevooroordeelt met mijn ESS(werklijn) maar waarom showlijn als je even later vraagt om leergierig en goed te trainen.

Ik dacht aan de showlijn omdat de werklijn meer voor jagers bedoeld is en niet zo zeer als sportieve huishond? Dat ze ook echt dagelijks moeten werken. En dat ze omdat ze nog veel meer jachtinstinct hebben het daarom moeilijker is om ze los te leren lopen? Corrigeer me als ik fout zit hoor. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de werklijntypes wel mooier vind hoor, wat fijner gebouwd en minder beharing!

Mijn hond is misschien 20 dagen jachtpraktijkhond per jaar. Rest van het jaar knuffel,huishond en slijmbal naar de rest van de familie.
Een spaniel is generaties lang geselecteerd om te werken onder het geweer dwz max. 20-30 meter vanaf de (voor)jager. Hierdoor is het aanleren om op de baas te letten bij het los laten lopen redelijk gemakkelijk.

Dromer schreef:Ik volg dit topic met aandacht....moeilijke vacht bij de cocker? Toch niet bij de rode of blonde teefjes hoop ik?

Castreren geeft een butt vacht. Echt. Geldt voor alle honden met een gladde snuit en langhaar op het lichaam.

Ik heb een cocker gehad. Een echt schatje. Lief, aanhankelijk, sportief. Ze kon slecht alleen zijn, hield van jagen, vocaal en was eigenwijs. Wel een heel vrolijk hondje. Altijd blij, altijd ging dat staartje als een propellortje

Ik ken voornamelijk de Welsh, over het algemeen zachte honden die heel sociaal zijn en makkelijk op te voeden.
Ook een paar die recreatief behendigheid doen en dat heel leuk doen.

misschien handig om eens een wandeling van de rasvereniging mee te lopen en te kijken wat je het meest aanspreekt?

Dromer schreef:Ik volg dit topic met aandacht....moeilijke vacht bij de cocker? Toch niet bij de rode of blonde teefjes hoop ik?

Zolang je ze niet castreert zijn rode vachten meestal niet de moeilijkste maar ik ken zwarte en chocoladekleurige cockers die niet-gecastreert zijn maar toch een drama.

De (dual purpose/werklijn) clumber past perféct bij je wensenlijstje.
Maar de andere drie uiteraard ook.



Persoonlijk vind ik dan de Welshen het leukst.

Ik ken een Welsh vrij goed. Hij is heel lief en aanhankelijk, maar ook ontzettend ondeugend en gaat er regelmatig vandoor om konijntjes te zoeken en dan krijg je hem niet gemakkelijk weer terug. Hij blaft trouwens ook heel veel.

ik ben echt niet bevooroordeeld de showlijn springer is een geweldige hond, ze zijn lief, sociaal, makkelijk te trainen, werken graag met de baas maar luieren ook graag met de baas.

Bij de werklijnen zitten veel exemplaren die niet als huishond te houden zijn, die echt wel iedere dag lichamelijk en geestelijk beziggehouden moeten worden, bij de showlijn is het dat als het niet uitkomt om een lange wandeling te maken ze het ook prima vinden

Verschil met de cocker is de vacht, een springer is makkelijker in onderhoud, heeft niet zo veel vacht. Qua karakter kan de cocker jaloers zijn, zijn ze nadrukkelijker aanwezig dan de springer

Oh ja en inderdaad zoals Jeannette al aangaf doe ik met 2 jachttraining. Tristan heeft afgelopen jaar KNJV proeven gelopen en met Bindi hoop ik eind van het jaar mee op echte jacht te mogen. Met Lance en Chad heb ik agility gedaan

Ik heb 3 werklijnspringers en alle 3 bij elkaar zijn het echt partners in crime, maar ze vinden het heerrlijk om apart samen met mij op pad te zijn. Alles is leuk van jachttraining tot flyball, behendigheid, tot samen lam op bed een fimpje kijken. Qua vacht is het af en toe de oren eens kammen, als ze nat zijn drogen ze erg makkijk.
Alle 3 hebben ze goed contact met mij. Het enige nadeel is, is dat ze soms zo lomp kunnen doen dat er wel eens een krak in mijn neus komt of een pijnlijke kaak. Komen ze aangevlogen en springen in mijn armen, maar dan heel bruut. Storm houd ervan om in mijn nek te hangen.