Het HondenForum

Hallo,

Bibi is twee weken geleden bevallen van haar laatste nestje , waarvan maar 1 pup het overleefd heeft.
Ze had bij de geboorte een laag geboortegewicht ( 98 gr , de twee broertjes wogen 152 en 77 gr ) en kwam maar heel langzaam in gewicht aan.
Ze had de eerste dagen sondevoeding nodig en aanvankelijk leek het goed te gaan en dronk ze zelfstandig bij Bibi , tot een week geleden. Toen vond ik haar onder de dekens . Ze was erg warm en sindsdien drinkt ze nog maar zelden bij Bibi en krijgt ze wederom sondevoeding. inmiddels zijn we twee keer met haar naar de dierenarts geweest omdat haar buikje strak en opgezet was. De dierenarts heeft ons druppels ( Infacol ) meegegeven , haar darmpjes met een olie gespoeld zodat de ontlasting zacht wordt en een laxeermiddel meegegeven. Het laxeermiddel werkt goed , en ze heeft ook weer een paar keer zelf gedronken. Alleen is ze nu moeilijk wakker te krijgen en duurt het vaak een tijdje voordat ze begint te drinken. Meestal sabbelt ze dan een tijdje voordat ze begint te zuigen. Maar het komt nog steeds voor dat ze niet drinkt en ze weer sondevoeding moet krijgen. Waar ik mij nu het meeste zorgen om maak is dat ze snel afvalt en moeilijk aankomt. Ze krijgt nu om de 3 uur sondevoeding ( ongeveer 3,5 ml farmfood ) en wat water . Wat is raadzaam ? om de 4 uur melk en met ertussen een paar ml water? dus melk , 2 uur wachten en dan 1-2 ml water om het vochtbalans op peil te houden. geen water en weer om de 3 uur voeding? waar ik een beetje mee zit is dat ik haar ook niet te vroeg wakker wil maken , want dat kost ook weer energie.
aanvulling :ze weegt nu 171 gram

Waren de broertjes al bij de geboorte overleden? Is er sectie op hen verricht?
Ik vind het erg slecht klinken hoe het met je puppenmeisje gaat, misschien is het goed jezelf af te vragen waarom ze niet zelf kan drinken, niet groeit en zo veel slaapt. Misschien is er neurologisch iets mis?
Het is natuurlijk heel verdrietig en zo niet wat je wil als je een nestje plant, maar ik zou me afvragen wat het belang is om een zo zwak pupje wat zo te lezen weinig vechtlust heeft in leven te houden en groot te brengen.
Met kunst en vliegwerk voor elkaar krijgen dat een pup na 2 weken nog steeds niet verdubbeld is in gewicht ten opzichte van de geboorte vind ik niet erg bemoedigend klinken.

Sorry als ik wat hard klink.

MonaToetje schreef:Hallo,

Bibi is twee weken geleden bevallen van haar laatste nestje , waarvan maar 1 pup het overleefd heeft.
Ze had bij de geboorte een laag geboortegewicht ( 98 gr , de twee broertjes wogen 152 en 77 gr ) en kwam maar heel langzaam in gewicht aan.
Ze had de eerste dagen sondevoeding nodig en aanvankelijk leek het goed te gaan en dronk ze zelfstandig bij Bibi , tot een week geleden. Toen vond ik haar onder de dekens . Ze was erg warm en sindsdien drinkt ze nog maar zelden bij Bibi en krijgt ze wederom sondevoeding. inmiddels zijn we twee keer met haar naar de dierenarts geweest omdat haar buikje strak en opgezet was. De dierenarts heeft ons druppels ( Infacol ) meegegeven , haar darmpjes met een olie gespoeld zodat de ontlasting zacht wordt en een laxeermiddel meegegeven. Het laxeermiddel werkt goed , en ze heeft ook weer een paar keer zelf gedronken. Alleen is ze nu moeilijk wakker te krijgen en duurt het vaak een tijdje voordat ze begint te drinken. Meestal sabbelt ze dan een tijdje voordat ze begint te zuigen. Maar het komt nog steeds voor dat ze niet drinkt en ze weer sondevoeding moet krijgen. Waar ik mij nu het meeste zorgen om maak is dat ze snel afvalt en moeilijk aankomt. Ze krijgt nu om de 3 uur sondevoeding ( ongeveer 3,5 ml farmfood ) en wat water . Wat is raadzaam ? om de 4 uur melk en met ertussen een paar ml water? dus melk , 2 uur wachten en dan 1-2 ml water om het vochtbalans op peil te houden. geen water en weer om de 3 uur voeding? waar ik een beetje mee zit is dat ik haar ook niet te vroeg wakker wil maken , want dat kost ook weer energie.
aanvulling :ze weegt nu 171 gram

Ga met Suzanne mee, ze krijgt zo veel hulp en dan nog niet eens verdubbeld.
Ik had in m'n laatste HH nest een dame die niet groeide, maar wel actief en gezond oogde.

Ik weeg niet bij de geboorte, maar met 3 weken voor t eerst met ontwormen. Toen zat ze op 420 gram
Bij het enten op 6 weken krap 1 kilo. Maar klinisch gezond verklaard en de DA zag geen reden tot inslapen. Inmiddels zijn ze 13 weken en zat ze vorige week op de 3,5 kilo. Ze is bij de DA assistente gaan wonen.
Overigens is zij niet geflest of met sonde. Eerst omdat ik er van uit ging dat ze zou overlijden en later omdat ze wel gezond (lekker dik buikje etc) oogde.

Maar wat ik wil zeggen. Een mini met vechtlust komt er wel. Dat lijkt jullie dame helaas te missen.

LongFields schreef:Waren de broertjes al bij de geboorte overleden? Is er sectie op hen verricht?
Ik vind het erg slecht klinken hoe het met je puppenmeisje gaat, misschien is het goed jezelf af te vragen waarom ze niet zelf kan drinken, niet groeit en zo veel slaapt. Misschien is er neurologisch iets mis?
Het is natuurlijk heel verdrietig en zo niet wat je wil als je een nestje plant, maar ik zou me afvragen wat het belang is om een zo zwak pupje wat zo te lezen weinig vechtlust heeft in leven te houden en groot te brengen.
Met kunst en vliegwerk voor elkaar krijgen dat een pup na 2 weken nog steeds niet verdubbeld is in gewicht ten opzichte van de geboorte vind ik niet erg bemoedigend klinken.

Sorry als ik wat hard klink.

Dat geeft niet Suzanne

De eerste ( zwaarste van de 3 ) hing er met de kont uit en was helaas al in het geboortekanaal overleden . Toen hij er uit kwam was hij al helemaal blauw en was de navelstreng van de placenta losgescheurd . Ik vermoed dat dat al tijdens de geboorte is gebeurd.
De tweede , tevens de kleinste ( 77gr) , was bij de geboorte ( keizersnee ) al erg moeilijk op gang te krijgen . hij heeft ook extra zuurstof gehad maar is later op de avond overleden.
En de kleine meid heeft het ook tenauwernood gered , omdat haar navelstreng al tijdens de keizersnee was los gescheurd. De dierenarts dacht zelfs dat ze al dood was , maar ze begon vrij snel te ademen en was levendig.

Ik heb deze keer geen sectie later verrichten.

hoe is het nu>?

daphneK schreef:hoe is het nu>?

Ze heeft het niet gehaald

Wat verdrietig, aan je inspanningen en zorgen heeft het niet gelegen.

Wat spijt me dit te lezen.
Het verhaal klonk al niet goed natuurlijk maar je hoopt toch zo dat ze met alle goede zorgen er overheen komt...

Wat sneu voor je. Dat lijkt me heel akelig om het hele nestje te verliezen.

Veel sterkte! Je hebt gedaan wat je kon.