Het HondenForum

Het is nu al ruim een jaar geleden dat onze 2 honden overleden zijn.
We hadden een Rottweiler-Stafford kruising die bijna 16 is geworden en een Bordeaux dog die bijna 9 is geworden.
Ondanks ik al heel mijn leven met honden ben opgegroeid, hadden we besloten om er voorlopig geen te nemen, mede omdat we 2 jonge dochters hebben van nu 1,5 en 2,5 jaar!

Maar het begint weer te kriebelen, dus is het de planning dat na de vakantie er weer een viervoeter komt!
Het liefste zou ik een Bordeaux terug willen, want op dat ras ben ik echt verliefd geworden!!
Het mooiste van de Bordeaux vond ik dat ze zo ontzettend komisch was en dat ze het gezin op de eerste plaats stelde.
Maar hier zitten (letterlijk) enorme nadelen aan, dus daarom wachten we hier nog een paar jaar mee tot de kids op school zitten!

Nu hebben we de keuze tot 3 rassen geselecteerd nl de Franse- en Engelsebulldog en de Mopshond!
Nu weet ik dat de Engelse niet de beste gezondheid heeft maar verder weet ik van de rassen maar weinig af!

Wat we willen in een hond?
-Ik vind het leuk als het karakter overeen komt met de Bd!
-Natuurlijk moet ie geweldig met kinderen om kunnen gaan!
-Mijn vrouw vindt het leuk als ie niet zo haart als een reus van 60 kg!
Voor de rest zijn we makkelijk!!

Welk ras zou het beste bij ons passen?
Bij een Bordeaux zou ik er nog niet aan denken om er een zonder stamboom te nemen, maar hoe zit dit bij bovenstaande rassen?


Patrick

Alle 3 de rassen die je hebt uitgezocht hebben een dramatische gezondheid. Als ik echt zou moeten kiezen uit die 3 denk ik dat de Franse Bulldog het meest overeen komt met jullie wensen.

Wat wil je verder met de hond? Qua beweging etc?

Ik had begrepen dat de mopshond wel een redelijke gezondheid had.
Maar erger dan de Bordeaux kan toch bijna niet?
Met de beweging komt het wel goed, het zijn niet de honden om mee te fietsen, en wandelen doen we graag.
Mocht de hond dat niet zo leuk vinden (engelse bull?) dan mag ie lekker thuis blijven!

De mops heeft ook een belabberde gezondheid, voor zover ik weet.

Engelse bullen zouden wel willen wandelen maar stikken de moord in de zomer en hebben bijna altijd ernstige skeletafwijkingen waardoor ze niet kunnen lopen Waarom wil je dat? Want je hebt inderdaad een lijst rassen met doodzieke honden en ook nog eens zonder stamboom willen wat extra veel risico met zich meebrengt ivm ongecontrolleerde fokkerij en broodfok. Ik zou deze rassen schrappen en een leuke gezellige hond halen in het asiel die je aanspreekt. Desnoods een herplaatser van die rassen of een kruising daarmee. Een pup zonder stamboom van deze rassen wens ik mijn ergste vijand nog niet toe. Daar kan je zoveel ellende mee krijgen en eigenlijk heeft vooral het hondje zelf ellende. Een bulldog niet meenemen met wandelen lijkt op hem een plezier doen maar is gewoon een gevolg van het feit dat het dier gehandicapt is. Hij wil wel maar hij kan niet. Ik kan daar zelf niet zo goed tegen helaas.

dieszel schreef:Ik had begrepen dat de mopshond wel een redelijke gezondheid had.
Maar erger dan de Bordeaux kan toch bijna niet?
Met de beweging komt het wel goed, het zijn niet de honden om mee te fietsen, en wandelen doen we graag.
Mocht de hond dat niet zo leuk vinden (engelse bull?) dan mag ie lekker thuis blijven!

Nee, de mopshond heeft dezelfde problemen als een franse en engelse bull namelijk ademhalingsproblemen.
Hiernaast hebben ze nog wel wat andere kwaaltjes.
Het zijn niet de gezondste rassen
En in de zomer lekker een eind gaan wandelen, doe je deze honden geen plezier mee.

Sterker nog, als je de pech hebt die ik had met mijn Japanse Chin (vergelijkbaar qua ademhalingsproblematiek) dan kan je van april t/m oktober wandelen wel vergeten. Ja een blokje om. Mijn hondje trok temperaturen boven de 18 graden niet.

Hier woont ook een engelse bull in de buurt, de arme stakker "loopt" van zijn huis naar het veldje (meter of 20) moet even bijkomen, poept / plast, en hobbelt weer naar huis. Verder kan hij niet. Zelfs als het niet warm is buiten.

Ik kan er niet naar kijken, zo sneu!

En zoals meerdere al zeggen, je hebt wel een kneuzenlijst samengesteld zeg



Maar je valt dus op platsnuiten? Misschien een boxer? Weet niet hoe de gezondheid is van de gemiddelde boxer, maar degene die ik tegen kom lijken een stuk gezonder dan bullen en mopsen.

Ik vind het trouwens heel erg om te lezen dat je nu al weet dat je bepaalde dingen niet met de hond kunt doen omdat ze daar te gehandicapt / misvormd voor zijn - ze zijn zo gemaakt door mensen alleen maar omdat ze het uiterlijk "mooi" vinden .

Mopsen hebben snel last van hun ogen had ik ooit begrepen, omdat het eej klein schedeltje is, en ook een misvormd schedeltje komt er een behoorlijke druk op hun ogen te staan.
Bovendien net zoals de franse en engelse bulldog zullen ze snel problemen krijgen met de ademhaling.
Willen jullie een kleinere hond? Of is een grote hond ook prima?
Je kan het beste kijken naar een ras dat gezonder is, wat meer neus heeft.
Bulldoggen zijn vaak wel erg lief met kinderen, maar met andere honden kan het nog wel is moeilijk zijn.

De mopshonden die ik ken zijn om te janken. 1 heeft zo'n plat gezicht dat als hij tegen een muur loopt, zijn ogen eerst zal stoten. Een andere mopshond is jong en probeert soms te spelen met mijn honden maar stikt zowat na 50m rennen.

Ik weet niet wat je eigen beweegredenen zijn, maar ik proef uit sommige eigenaren dat ze zo'n hond nemen omdat ze lekker rustig zijn. Lees: omdat ze geen adem hebben voor normaal jonge honden gedrag.
In dat geval zou ik gewoon een oudje uit het asiel of van een stichting nemen die zijn wilde haren kwijt is. En een "normaal" gezond hondje van 8jaar oud ga je waarschijnlijk nog langer plezier van hebben als zo'n misgebroedje als pup.

Vizla verhaard niet is energiek, geen extreme afwijkingen, en voor zo ver ik weet lief voor huis en haard.

Dinos schreef:Vizla verhaard niet is energiek, geen extreme afwijkingen, en voor zo ver ik weet lief voor huis en haard. .

Als je een BD gewend bent qua energie niveau, en ook gezien de gewenste rassen, lijkt me een vizsla absoluut niet ideaal.
Misschien een OEB of een boston terriër? Volgens mij wel een fractie gezonder.

Alle drie de rassen die je hebt genoemd kampen met vrij veel gezondheidsproblemen.

Je houdt van wat stoerdere honden met een niet zo lange snuit en bent nu op zoek naar iets niet zo groots. Ik heb geen idee hoe het met de gezondheid zit, maar ik dacht ook aan:
- Boston Terriër
- Staffordshire bull terriër

In die hoek zijn er alleen wat grotere honden die redelijk gezond zijn dénk ik? Bullmastiff, Rottweiler, dat soort spul?

Je hebt wel de Old English Bulldog. Ken mensen die van de English Bulldog daarnaar zijn gegaan en bevalt ze heel goed. Volgens hun zijn ze wel actiever, maar ze vonden het een verademing dat deze hond tenminste wél fatsoenlijk kon rennen/spelen/gek kan doen.

Oeb die ik ken hebben allemaal stuk voor stuk huidproblemen, zonde want dat zou een goed alternatief kunnen zijn

Wij hebben een Franse Bulldog teefje van bijna 10 jaar oud nu.
Ze staat nog steeds op standje stuiterbal
Ik moet afkloppen ze heeft nooit iets bijzonders gemankeerd, maar dit is meer uitzondering als regel
Het is een geweldig lief hondje voor iedereen, altijd vrolijk altijd in voor een spelletje
Luistert perfect, al wordt ze nu een beetje doof
Bij hele kleine kinderen weet ik niet of het slim is, houdt dan iig rekening met behoorlijk wat kopstoten op een dag
Ik heb al een aantal keer een tand door de lip gehad haha
Als het echt warm is dan kun je geen lange rondes gaan maken (maar dat doe ik met mijn AA ook niet dan), maar met normaal weer loopt ze rustig 2 en half uur mee
Ik zou niet nog eens voor een Franse Bull kiezen, omdat ik echt denk dat ik met haar gewoon heel veel geluk heb
Het merendeel is idd vaak in erg slechte gezondheid.

Bedankt voor de reactie's
De old english is een optie maar wordt deze niet te groot.
Nogmaals mag de hond niet te groot zijn, anders kan ik voor de Bordeaux gaan!
Het gaat mij vooral om het karakter, wat zo dicht mogelijk bij een Bd overeen moet komen.
Natuurlijk is de gezondheid het aller belangrijkste en ik wist dat de engelse bulldog niet zo gezond was maar van de andere 2 wist ik het niet.
Een Viszla o.i.d. is geen optie, dit is geen hond voor ons vind dit soort honden echt niets (sorry mijn mening, wil niemand voor het hoofd stoten!)
Een dogachtige is een vereiste.

Ik zag dat hij al genoemd is, maar toen ik je lijstje zag dacht ik ook direct aan een Boston Terriër.

Kortharig, niet te groot, wel de wat bredere bouw. Mensen willen ze nogal eens verwarren met de Franse Bul)
Dat ras is volgens mij ook gezonder dan de 3 op je lijstje. Maar dat zou ik voor de zekerheid wel bij raskenners navragen.


Edit, als je googled, of bijvoorbeeld op Wikipedia kijkt, dan zie je al vrij snel dat de Boston Terriër grootdeels van buldog-type honden afstamt, met een beetje terriër. Dus hoewel er geen buldog maar terriër in de naam staat, is het toch niet zo'n vreemde keus, in jouw lijstje.

Je kan ook naar het asiels gaan kijken, of er iets tussenzit wat jullie aanspreekt, i.p.v blindstaren op raseigenschappen.

een boxer?

Te groot en te ADHD-erig

Ja precies dus je wilt zo'n misbaksel omdat ze lekker rustig zijn.

Ik ben bang dat je niets gaat vinden wat aan jullie wensen voldoet en waarmee je niet om de havenklap bij de dierenarts zit.

Ik snap met de beste wil van de wereld niet hoe iemand kan twijfelen tussen gehandicapt en gehandicapter.
Niet kunnen ademen is hels.
Ik zou ook richting de OEB of Boston kijken, al heb je daartussen ook exemplaren zonder neuzen.

Een paar dagen geleden hoorde ik tijdens het winkelen luid gerochel wanneer ik merk dat het van een Franse bull komt.
Het was dertien graden

Ik heb nieuwe buren en die hebben twee OEB's.
Leuke beesten, erg enthousiast en niet gek groot ook, ik schat 45-50 aan de schouder.
Geen idee hoe het met de gezondheid is ervan, maar volgens mij goed.

Niet alle Boxers zijn ADHD hoor. Sterker, de Boxers die ik regelmatig tegenkom zijn de rustigste honden met onze Chihuahua's. Boxer staat ook nog wel op ons lijstje voor ooit misschien.
Maargoed, ook een Fransje kan áárdig druk zijn hoor.

Is een herplaatser dan niet handiger? Weet je iig wat je krijgt.
Grote honden kunnen lomp en druk zijn, zoals van mijn hond ook verwacht werd. Je kunt hem echter prima bij kleine kinderen laten, hij doet helemaal niks
Kun je wel een hond nemen waarvan je verwacht dat het goed gaat, maar wat als nou blijkt dat het niet gaat?

Een herplaatser is nu geen optie.
Onze Rottweiler-Stafford was er een uit het asiel en je weet dan toch niet wat je helemaal krijgt.
Echt een super lieve hond voor ons, maar we hebben er aardig wat werk aan gehad!
Toen wij hem meenamen was ie 6 jaar maar bleek ie nog niet zindelijk te zijn, hij viel alle honden aan, en ook de mensen waren niet veilig!
Het zindelijk maken was makkelijk, en na 1 1/2 jaar was ie echt een mensen vriend, daar zijn we trots op!!
Maar met honden is het nooit helemaal goed gekomen, hij accepteerde wel meteen Dieszel (onze BD) toen we haar kochten, voordat de BD 16 weken was, had de kruising zelfs niets meer te zeggen, maar met andere (grotere) honden wilde hij altijd vechten.
Het rare was dat ie altijd met Bordeauxdoggen rustig was!
Wij zijn blij dat we hem bijna 10 jaar een gelukkig/fijn leven hebben kunnen bieden zonder dat ie ooit iets heeft gehad!!!!
Maar ook omdat wij nu 2 kleine kinderen hebben, ga ik voor een pup die ik zelf kan opvoeden, want in mijn ogen krijgt je bijna nooit de completegeschiedenis van een herplaatser mee!

Het moet een kleine hond zijn, anders kwam er zonder meer een Bordeaux!

Een engelse Bulldog is afgevallen, maar de Stafford is er in de plaats gekomen.
Ook al zijn mijn keuze's (op nu de Stafford na) niet de gezondste rassen, ik ben van mening dat er hier op te selecteren valt, door naar de keuze van de ouder dieren te kijken, maar natuurlijk moet je geluk hebben.

Mijn hond moet bij mij passen en ik ga liever vaker naar de dierenarts, dan een hond aan te schaffen die niet bij mij/ons blijkt te passen en met alle gevolgen van dien!

Maar uiteraard doe ik niets overhaast en schaf ik op zijn vroegst na onze vakantie's dus in het najaar een pup aan.

dieszel schreef: Maar met honden is het nooit helemaal goed gekomen,

........
Een engelse Bulldog is afgevallen, maar de Stafford is er in de plaats gekomen.

Maar je bent je ervan bewust dat sommige honden hondagressie ontwikkelen die er niet uit te trainen valt en die niets met opvoeding te maken heeft? De stafford is er gevoelig voor en als je zo'n hondje treft, zul je ermee moeten leren dealen.
Dus als je het een probleem vind dat je hond slecht met vreemde honden kan, neem dan geen stafford.