beslissen betreft ander hond

[johanna68]

Zit nogal in mijn maag met vreemd gevoel betreft een ander hond nemen. Na overlijden Wanda was ik kapot van verdriet...achteraf denk ik...heel erg door een soort van "schuldgevoel dat IK..diegene die ze zo trouw was...een besluit moest nemen om haar te laten inslapen..Nah een besluit...in overleg met dierenarts natuurlijk ...maar daadwerkelijk toestemming gaf..Door mijn werk vroeger als assistente dit vaak meegemaakt ...maar dan niet mijn eigen trouwe viervoeter...en dit was zoooooo anders..wat me zo'n enorme dreun bezorgde.Kwam echt keihard aan... Ook toen wanda er nog was ...maar al ziek was...besloot ik geen ander hond te willen omdat ik nooit zoveel daar van zou kunnen houden als van Wanda..Na Wanda haar overlijden was het ...nee dit ga ik nooit meer meemaken ik wil nooit weer deze beslissing moeten nemen. Inmiddels zijn we 5 weken verder...Ik heb me kunnen berusten in feit dat het ook houden van was om haar te laten gaan..en dat ze is gegaan op een waardig wanda manier... Missen doe ik haar veel. En kwam vorige week tot inzicht...er komt wel een hond weer...Nee vanaf dag 1 zal ik niet net zoveel van haar of hem houden als van Wanda...maar bij wanda is dat ook gegroeid denk ik? En zal bij een ander hond ook zo gaan. Ik betrap me er steeds meer op...dat ik er tegen op zie om naar huis te gaan...zodra mijn huis in zicht is..heb ik al een gevoel en beeld...tja huis maar geen thuis..er is niemand en alles is leeg..Dus ik ga maar amper weg...omdat het thuis komen zo'n rotgevoel is...maar nu steeds thuis te zitten...geeft me ook waardeloos en lui gevoel... hoef niet te wandelen en wandelen in mn uppie is niet aantrekkelijk dus blijf zitten. Af en toe leen ik een hond. Mis het zo ...Voorzichtig kijk ik rond naar een ander hond...en overleg met gezin...maar uit schuldgevoel zeg ik dan steeds 'ooit" als het zover is...ben er nu niet klaar voor betreft Wanda...maar betrap me erop...dat ik best graag wil maar niet durf...ofzo? In feite..Wanda was mijn Wanda op zich en die vergeet ik never nooit niet...en verdriet van haar te moeten missen blijft wel en langzaam aan verwerk ik het...maar ik kan treuren tot sint juttemes...daarmee komt Wanda niet terug en blijft mijn huis een stille rare plek waar ik niet meer graag ben . Als ik kijk naar andere honden heb ik goed gevoel...denk ik..ben dr klaar voor...kijk ik te lang of denk ik te lang...dan komen schuldgevoelens weer boven water en slaat twijfel toe... Het is zo moeilijk... Wanneer ben ik er klaar voor? Er zijn vast mensen op forum die dit gevoel of denken herkennen? En hoop natuurlijk op tips ...een mening..oplossing weet ik veel wat..Ben ik er nu klaar voor of niet? ..Hoe is dat bij jullie gegaan? Baasjes die afscheid moesten nemen en een ander hond hebben inmiddels?

[S@ndr@]

Je vervangt je hond toch niet, niet echt, je neemt een andere hond, gewoon omdat je een plekje hebt voor die andere hond, die dan later weer net zo eigen wordt.
Laat die schuldgevoelens maar zitten, denk je nu echt dat Wanda dat gewild zou hebben als je in haar koppie had kunnen kijken .
Probeer te genieten van t leven, en als daar een hond bij hoort, gewoon doen.
Wanda blijft in je hart, net als alle overleden honden en mensen die je ooit gekend hebt, maar t leven gaat voort.

[Maryanne]

Is voor iedereen anders.
Je kunt overigens gaan treuren tot je er bij neervalt maar daar heb je Wanda niet mee terug. En er zijn zóveel honden die op zoek zijn naar een lieve baas....ik zou daar mijn energie in steken ipv in dat getreur.
Wanda is dood, heeft een mooi leven gehad en heeft haar plaatsje in je hart. Daar komt geen andere hond aan. Die zal een nieuwe plaats moeten veroveren. En ik neem aan dat je genoeg plek hebt

Dit dus en lees ook eens het onderschrift van Renee-uk.
Overigens begrijp ik je wel, hoor. Afscheid nemen blijft altijd zo pijnlijk, die pijn én het gemis moeten een plekje krijgen. En die krijgt het ook.

[nathalie71]

Is voor iedereen anders.
Je kunt overigens gaan treuren tot je er bij neervalt maar daar heb je Wanda niet mee terug. En er zijn zóveel honden die op zoek zijn naar een lieve baas....ik zou daar mijn energie in steken ipv in dat getreur.
Wanda is dood, heeft een mooi leven gehad en heeft haar plaatsje in je hart. Daar komt geen andere hond aan. Die zal een nieuwe plaats moeten veroveren. En ik neem aan dat je genoeg plek hebt

Eens,dat heb je goed gezegd.Het is altijd heel moeilijk.

Maar een leven zonder hond?Nee,en ik heb nog een aantal jaar te gaan als het goed is,waarschijnlijk kom ik over 10 jaar weer in die situatie....Maar dan komt er wel een andere hond,en die kan niet vervangen maar die zoekt wel een fijn thuis.

[bouvierpoedel]

Het is niet moeilijk je zit het jezelf moeilijk te maken.
Denk je nu echt dat Wanda nu zit te janken omdat jij een andere hond wil .?En wat is er mis om ook nog van een andere hond te houden .?
Kom zeg je hebt ook 2 kinderen en houd je toch ook evenveel van en doe je toch ook niet te kort.
Je kunt ook zeggen dat Wanda zo'n fijne hond was en je daarom weer een hond wil als eerbetoon, als dat je een fijn gevoel geeft.
Sorry maar snap dat nooit zo goed al dat schuldgevoel wat mensen zichzelf aan lullen.
Ga lekken een andere hond halen en geniet ervan net als je van/met Wanda deed , niets mis mee om ergens van te houden en te willen.

[dre]

Ik heb anderhalve week geleden mijn hond in laten slapen. Er loopt wel nog een hond, maar er komt zeker weer hond bij.

Niet als vervanging, juist niet als vervanging. Zoro was uniek en bijzonder voor mij en ik was echt gek van die hond.
Maar zo is ook Juno uniek en bijzonder voor mij en ik ben ook echt supergek op haar.
En ik vermoed zomaar dat een eventuele volgende hond ook bijzonder en uniek wordt voor mij en dat ik daar ook stapel mee zal zijn.

Ze hoeven niet te vechten om hetzelfde plekje in mijn hart, er is geen noodzaak tot vechten, er zijn plekjes genoeg.

[dre]

Je kunt overigens gaan treuren tot je er bij neervalt maar daar heb je Wanda niet mee terug. En er zijn zóveel honden die op zoek zijn naar een lieve baas....ik zou daar mijn energie in steken ipv in dat getreur.

Ik moest gelijk hieraan denken:

[yodi]

Ik begrijp je heel goed, ik heb het opgelost door een compleet ander ras te nemen, ik had een bouvier ( leek op Wanda), ik bleef naar bouviers kijken maar dacht geen hond is zo goed en trouw als Cindy.
Dus een volledig ander ras genomen qua uiterlijk en karakter en ik merk dat ik ze ook niet vergelijk.

[renee-uk]

het is gewoon heel makkelijk
wanda is dood, die krijg je niet meer terug wat je ook doet.
je kunt blijven kniezen en lijden tot je een ons weegt maar daar heb je haar nog steeds niet mee terug.

dus of je blijft hondloos treuren of je neemt een andere hond, geeft die een fijn leven en houdt in je hart die speciale plek voor wanda.
een andere hond nemen wil niet zeggen dat je je vorige hond tekort doet en vervangen kun je een hond nooit.
alle honden zijn speciaal, allemaal op hun eigen manier.
een nieuwe hond zal het verdriet om je vorige hond niet minder maken, maar het helpt je wel door te gaan met leven.
en het is een stuk fijner om te huilen met je neus in de vacht van de nieuwe hond dan snikkend in je eentje op de bank te zitten, neem dat maar van een ervaringsdeskundige aan.

misschien moet je de reacties in je vorige topic over ditzelfde onderwerp nog eens lezen, denk niet dat ze veel verschillen van de reacties die je nu krijgt.

[renee-uk]

wat mooi dre en wat ontzettend waar ook.

[johanna68]

Je kunt overigens gaan treuren tot je er bij neervalt maar daar heb je Wanda niet mee terug. En er zijn zóveel honden die op zoek zijn naar een lieve baas....ik zou daar mijn energie in steken ipv in dat getreur.

Ik moest gelijk hieraan denken:

tja...ontroerend...maar een punt..thanks

[johanna68]

onderschrift renee gelezen...en zo waar

[johanna68]

Ik begrijp je heel goed, ik heb het opgelost door een compleet ander ras te nemen, ik had een bouvier ( leek op Wanda), ik bleef naar bouviers kijken maar dacht geen hond is zo goed en trouw als Cindy.
Dus een volledig ander ras genomen qua uiterlijk en karakter en ik merk dat ik ze ook niet vergelijk.

dat heb ik dus ook...vanuit verstand..(beetje) kijk ik juist naar ander ras omdat ik anders bang ben toch een soort wanda te zoeken...en dat kan niet en moet ook niet..dat zou verkeerde keus zijn..maar toch...schijn steeds weer bij bouvier look terecht te komen terwijl ik denk...beter toch totaal iets anders

[johanna68]

Het is niet moeilijk je zit het jezelf moeilijk te maken.
Denk je nu echt dat Wanda nu zit te janken omdat jij een andere hond wil .?En wat is er mis om ook nog van een andere hond te houden .?
Kom zeg je hebt ook 2 kinderen en houd je toch ook evenveel van en doe je toch ook niet te kort.
Je kunt ook zeggen dat Wanda zo'n fijne hond was en je daarom weer een hond wil als eerbetoon, als dat je een fijn gevoel geeft.
Sorry maar snap dat nooit zo goed al dat schuldgevoel wat mensen zichzelf aan lullen.
Ga lekken een andere hond halen en geniet ervan net als je van/met Wanda deed , niets mis mee om ergens van te houden en te willen.

Daar heb je ook punt BP..wilde het niet schrijven omdat ik vergelijking van niks vond...maar wel in me op kwam..Na mijn eerste kind..Ondanks dat hij echt een ware etterbak kon zijn op zijn tijd maar regelmatig...heb ik altijd gedacht...hoef dr geen bij...zou er nooit zoveel van houden als deze...Na 17 jaar toch een 2e..en idd..houden van is zelfde...tja betreft snappen schuldgevoel...snap het zelf ook niet waarom..ik weet dat Wanda echt niet zit te janken omdat ik ander hond zou nemen en ik weet dat ze het altijd meer dan goed heeft gehad..Mijn oudste zoon was altijd van mening dat wanda zo oud werd omdat ze nooit iets te verduren heeft gehad....luilekkerland...Doet me wel goed in ieder geval te lezen dat het niet raar is nu aan iets anders te denken...en nee niet als vervanging maar om weer te genieten

[renee-uk]

sinds wanneer is iedere hond van eenzelfde ras ook hetzelfde?
ik ben aan mijn derde duitse herder bezig nu en die waren allemaal anders, van uiterlijk maar zeker ook van karakter.
mijn witjes leken ook niet op elkaar.

als je een reu neemt ipv een teef heb je meteen al verschil.
misschien zou je eens moeten proberen oplossend te denken, in plaats van alleen negatief.
dat scheelt al een heleboel treurnis.

[johanna68]

het is gewoon heel makkelijk
wanda is dood, die krijg je niet meer terug wat je ook doet.
je kunt blijven kniezen en lijden tot je een ons weegt maar daar heb je haar nog steeds niet mee terug.

dus of je blijft hondloos treuren of je neemt een andere hond, geeft die een fijn leven en houdt in je hart die speciale plek voor wanda.
een andere hond nemen wil niet zeggen dat je je vorige hond tekort doet en vervangen kun je een hond nooit.
alle honden zijn speciaal, allemaal op hun eigen manier.
een nieuwe hond zal het verdriet om je vorige hond niet minder maken, maar het helpt je wel door te gaan met leven.
en het is een stuk fijner om te huilen met je neus in de vacht van de nieuwe hond dan snikkend in je eentje op de bank te zitten, neem dat maar van een ervaringsdeskundige aan.

misschien moet je de reacties in je vorige topic over ditzelfde onderwerp nog eens lezen, denk niet dat ze veel verschillen van de reacties die je nu krijgt.

ja idd...je zinnetje...lekker weer een vacht voelen in mooie en slechte tijden...betreft ander topic...weet zo niet wat welk je bedoel..maar zal met een ander idee geschreven zijn door mij...mss zelfs verwarrend omdat ik niet wist wat en of...Weet ik nu wel...ja ik wil weer een hond...maar is het nu de tijdstip..dat was de vraag eigenlijk...prive word ik eigenlijk best heen en weer geslingerd betreft dit onderwerp....maar door de reactie's hierboven... overtuigd het me wel ..dat komt wel goed met houden van en schuldgevoel.....

[johanna68]

sinds wanneer is iedere hond van eenzelfde ras ook hetzelfde?
ik ben aan mijn derde duitse herder bezig nu en die waren allemaal anders, van uiterlijk maar zeker ook van karakter.
mijn witjes leken ook niet op elkaar.

als je een reu neemt ipv een teef heb je meteen al verschil.
misschien zou je eens moeten proberen oplossend te denken, in plaats van alleen negatief.
dat scheelt al een heleboel treurnis.

uh dat komt niet duidelijk over denk ik dan...nee hoor geen ras en hond zelfde ras is zelfde...zeker weten mee eens... Ik was bang dat ik dat zou zoeken in een zelfde rassoort...had ik ook even..vandaar dat ik expres naar ander ras keek..omdat ik een hond eerlijk kans wil geven een eigen karakter enz..maar ik betrap me er nu op dat ik gewoon snel betreft voorkeur (dus niet om wanda) bij bouvier terecht kom..

[tekkel]

ik heb een tekkel genomen nadat mijn tekkel was doodgegaan. maar elke hond heeft zijn eigen karakter en (eigen)aardigheden: er viel hier niet veel te vergelijken. en die neiging heb ik ook helemaal niet.
ik vond het heerlijk om meteen weer een andere hond te hebben.

[Odi]

Toen ik zwanger was van mijn 2e heb ik wel eens gedacht: Zal ik net zoveel van hem houden als van de 1e?
Nou, dat is zeker zo en van mijn 3e zoon houd ik ook evenveel. Ik hou van ze alle 3 even veel, maar elk kind heeft zijn eigen karakter.
Zo is het ook gegaan bij onze 3 honden. Alle 3 zijn ze heel verschillend, maar dat maakt het juist zo leuk.
Er komt zeker een hond op je pad en het houden van gaat dan vanzelf.

[johanna68]

Toen ik zwanger was van mijn 2e heb ik wel eens gedacht: Zal ik net zoveel van hem houden als van de 1e?
Nou, dat is zeker zo en van mijn 3e zoon houd ik ook evenveel. Ik hou van ze alle 3 even veel, maar elk kind heeft zijn eigen karakter.
Zo is het ook gegaan bij onze 3 honden. Alle 3 zijn ze heel verschillend, maar dat maakt het juist zo leuk.
Er komt zeker een hond op je pad en het houden van gaat dan vanzelf.

denk ik ook...en nu ik er zoveel aan denk...besef ik dat ik het mss heel anders heb opgeslagen als dat het werkt.. Ik had bij wanda gelijk een goed gevoel...en die werd bevestigd ...maar .. misschien is het echt zoveel houden van ook bij wanda er later in gegroeid? maar ben ik dat vergeten ofzo?

[lets have fun]

Verdriet hebben om de oude hond en gek worden op een nieuwe hond zijn 2 emotie's die prima naast elkaar kunnen bestaan. Daarom hou ik mij nooit zo bezig met "het juiste moment" . Wanneer een hond mij bevalt en het past is ie welkom.

Je kunt jezelf blijven wentelen in twijfel en schuldgevoel, of je kunt jezelf het gunnen om weer van een ander te gaan houden. Het is een keuze.

[jacq1970]

Tja de beslissing om je hond in te laten slapen is niet makkelijk en zal het nooit worden ook, niet na hond 1 en ook niet na hond 10.
Ik heb van 2 honden afscheid moeten nemen en vond het vreselijk, beetje voor god spelen voelde het om je hond maar dood te laten spuiten.. maarja het kon echt niet meer en dan is het juist fijn dat je je dier niet onnodig hoeft te laten lijden.
Persoonlijk zou ik nooit zonder hond willen.. ik wordt daar erg ongelukkig van en ik weet dat een hond hier een heel fijn huisje zal hebben dus dan voor beide maar een geluk toch.

Met alle honden heb ik trouwens een andere band, een ander gevoel maar van de 2 honden die er niet meer zijn heb ik veel gehouden en van de 2 die er nu lopen hou ik ook veel, alle 4 hebben ze hun eigen plekje in mijn hart .. geen enkele hond is hetzelfde en soms is dat gevoel er direkt en soms duurt dat even.

[Marion.]

Is voor iedereen anders.

En per situatie anders. Na de dood van onze eerste hond was er binnen 2 weken een andere pup. Toen deze anderhalf jaar later ook dood ging hebben we zowat een jaar lang geen hond gewild.
En nu Saar dood is wil ik voorlopig geen tweede. Of helemaal niet denk ik, zolang Miep leeft. Hoewel ik altijd heb gezegd - sinds Miep erbij is - dat ik nooit meer maar 1 hond wil. Maar goed, dat is nu dus wel het geval. En dat heeft niets met de dood van Saar te maken, maar alles met het karakter van Miep.

[Lunatic]

Je kunt overigens gaan treuren tot je er bij neervalt maar daar heb je Wanda niet mee terug. En er zijn zóveel honden die op zoek zijn naar een lieve baas....ik zou daar mijn energie in steken ipv in dat getreur.

Ik moest gelijk hieraan denken:

Wat prachtig en zó waar!

[johanna68]

Tja de beslissing om je hond in te laten slapen is niet makkelijk en zal het nooit worden ook, niet na hond 1 en ook niet na hond 10.
Ik heb van 2 honden afscheid moeten nemen en vond het vreselijk, beetje voor god spelen voelde het om je hond maar dood te laten spuiten.. maarja het kon echt niet meer en dan is het juist fijn dat je je dier niet onnodig hoeft te laten lijden.
Persoonlijk zou ik nooit zonder hond willen.. ik wordt daar erg ongelukkig van en ik weet dat een hond hier een heel fijn huisje zal hebben dus dan voor beide maar een geluk toch.

Met alle honden heb ik trouwens een andere band, een ander gevoel maar van de 2 honden die er niet meer zijn heb ik veel gehouden en van de 2 die er nu lopen hou ik ook veel, alle 4 hebben ze hun eigen plekje in mijn hart .. geen enkele hond is hetzelfde en soms is dat gevoel er direkt en soms duurt dat even.

idd dat gevoel...een soort van god spelen....zo heb ik dat mezelf aangepraat en gek meegemaakt..Maar jullie allen bekend denk ik...betreft Thom en Ria hun Yla...man...zo onwerkelijk...en zo heftig...ik ken ze verder niet maar bah met rillingen en brok in mijn keel steeds gelezen. Toen (helaas toen pas) dacht ik ineens aan hun enorme wanhoop onmacht en geen keus.. en vergeleek met mijn eigen...en besefte dat de klap zoals met yla niet voor te stellen is en in mijn geval even een tikje zou moeten zijn dat je even van je stuk brengt...ik eigenlijk soort van "blij "moet zijn op deze manier wanda te hebben kunnen laten gaan... Vind echt naar om dit hier te schrijven ..omdat voor hun nog zo vers is maar het heeft mij met beide benen op de grond gezet...eigenlijk mag ik niet eens klagen ..betreft verlies of dreun die het mij heeft gegeven om wanda waardig te kunnen laten gaan...

[esenhazel]

Onze vorige hond hebben we midden in de nacht moeten laten inslapen omdat ze niet meer uit een epileptische aanval kwam.
Dat beeld krijg ik nooit meer uit mijn geheugen en riep toe ook dat er nooit meer een hond kwam.
Het heeft ook 5 jaar geduurd voordat Hazel kwam, maar ben nog steeds heel blij dat we het nu toch wel hebben gedaan.

[Ptje]

Je trouwe Wanda is niet te vervangen maar een hart heeft altijd plaats genoeg voor een andere hond.
Toen Doerak overleden was, had ik zo iets van nee, geen hond meer weer maar het ging heel erg knagen.
Doerak vergeet ik niet meer, net zoals alle voorgaande honden maar Rasta heeft zijn eigen plekje gevonden, niet als vervanging of concurrentie maar als een nieuw maatje.
Dus gooi je schuldgevoel maar snel overboord.
Je zult het weten wanneer je weer toe bent aan een nieuwe hond, overleg met je gezin en ga dan op zoek naar een nieuw allessie in je leven, die komt heus, echt waar.

[johanna68]

Je trouwe Wanda is niet te vervangen maar een hart heeft altijd plaats genoeg voor een andere hond.
Toen Doerak overleden was, had ik zo iets van nee, geen hond meer weer maar het ging heel erg knagen.
Doerak vergeet ik niet meer, net zoals alle voorgaande honden maar Rasta heeft zijn eigen plekje gevonden, niet als vervanging of concurrentie maar als een nieuw maatje.
Dus gooi je schuldgevoel maar snel overboord.
Je zult het weten wanneer je weer toe bent aan een nieuwe hond, overleg met je gezin en ga dan op zoek naar een nieuw allessie in je leven, die komt heus, echt waar.

ben in overleg met gezin...incl mn zoon die inmiddels al uit huis is....hopen dat we door samen overleggen eruit komen hoe..wat en wanneer(beetje zakelijk geschreven maar zeker niet zo de bedoeling) Mijn kleinzoon is hier vaak (oppasoma) en ik wil dat als er een nieuwe " allessie" komt...we er allemaal achter staan maar uiteindelijk is het natuurlijk mijn hond en mijn beslissing...Maar wil wel open staan voor de mening van mijn gezinsleden uiteraard. Voor mn jongste zoon van 11 zal alles nieuw zijn...tenslotte was Wanda er al voor zijn geboorte..en voor mijn oudste zal het ook anders zijn omdat hij nu dus ook rekening moet houden betreft eigen zoon die nog maar 1 is..en dus moet gaan leren dat bepaalde dingen niet mogen en er regels betreft een hond komen i.v.m kleinzoon. Bij Wanda had mn zoon uiteraard volle vertrouwen in de combinatie..maar zal voor hem wennen zijn..ander hond betekend weer opbouwen en werken aan een goeie combi kind en hond... Hahahahaha klinkt wel erg he...maar lijkt me handigste om eerst mn kinderen te heropvoeden afspraken maken..zodat er als er een keus betreft hond gemaakt is.... we allemaal weten wat de regels zijn en dat die gelijk zijn..duidelijker voor de nieuwe allessie.. Zal voor ons allemaal nieuw zijn hoor..even een ander hond...ook voor mezelf uiteraard.. maar gaat wel goed komen

[Luckyday]

wat een prachtige afbeelding met die herder!!

Ik denk inderdaad dat het je misschien wel goed doet een andere hond en het helpt je verdriet te verwerken.
Wanda vervang je niet. Ik heb inmiddels al heel wat hondjes moeten begraven bobby een cairn die 17 jaar is geworden beau een cairn die 14 is geworden en jazzy een beagle die 6 jaar is geworden. De een overleden vanwege leeftijd de ander is weggelopen en overreden en de ander had leukemie gekregen. Het is allemaal afschuwelijk geweest en wat heb ik veel verdriet gehad en wat mis ik ze nog steeds. Maar het heeft een plekje en toch weer andere hondjes omdat ik van honden hou en ik ze niet kan missen in mijn leven. Allemaal anders en allemaal een bijzonder eigen plekje.

[bouvierpoedel]

sinds wanneer is iedere hond van eenzelfde ras ook hetzelfde?
ik ben aan mijn derde duitse herder bezig nu en die waren allemaal anders, van uiterlijk maar zeker ook van karakter.
mijn witjes leken ook niet op elkaar.

als je een reu neemt ipv een teef heb je meteen al verschil.
misschien zou je eens moeten proberen oplossend te denken, in plaats van alleen negatief.
dat scheelt al een heleboel treurnis.

Amen.
Heb heel wat bouviers gehad ,gekregen ,zelf gefokt en gekocht en er was er geen 1 hetzelfde ,net als ieder mens niet hetzelfde is .
Als vrienden dood gaan neem je ook weer nieuwe vrienden.Waarom.? Omdat vriendscheppen wat opleveren en toevoegen in je leven .
Dus niet te lang zeiken en miepen ga gewoon een andere hond halen waar je hart naar uit gaat , je gaat de vorige heus niet vergeten of tekort doen. Dat laatste doe je wel jezelf aan en das nie goe. .