Het HondenForum

dat mijn lieve dootje 10 jaar had moeten worden...

ik had nooit gedacht dat hij dit niet zou halen...

Verleden is verboden
Ik wou dat het verdween.
Maar ik zie ons samen lopen
en we wisten niet waarheen.
Nog raak ik je aan
maar de afstand wordt al groot
Nee, ik heb niet geleerd
te leven met jouw dood.

in 2004 haalde we zonder dat we ermee bezig waren,kleine do op uit het asiel,hij kwam de puppytest niet door en daarom werd hij niet geplaatst in een gezin,maar wel bij ons..een klein mannetje,de kleinste van het nest...




en klein hondje waar ik stapel gek op werd,ongeacht dat hij beet als je hem wilde knuffelen ,werd het toch naarmate hij ouder werd een knuffelhond..oke,dan wel altijd met hoop gegrom,maar toch,daarna altijd dat blije hoofd... "doe nou niet,want ik heb het zo graag"

Want ik hou zo van jou.
Misschien is het niet waar.
Zwaait opeens die deur weer open
En natuurlijk sta jij daar.
Want ik hou zo van jou!



in de jaren die volgde was je altijd bij mij,we keken elkaar zó vaak per dag aan...ik was zo gek op je,ik mis je zo als ik aan het koken ben,geen dootje onder de tafel die me gezelschap houd,en geen dootje die ik daar kan aankijken en terug kijkt en zo lief kwispelt...




Afscheid nam ik niet
en het einde blijft nu open,
zoals jij het achterliet.




helaas kwam er een tijd dat we een pupje kregen die ziek werd,het was warm in die tijd en ipv dat je mee kon in de auto moest je thuis blijven,iets wat je vreselijk vond,je droop dan af naar de slaapkamer,wel achterom kijkend,want autorijden en meegaan was je lust en je leven...

maar nadat kleine kimmie er niet meer was mocht je weer altijd mee,lekker soezen op de achterbank ,je was zo zoet in een auto...

Ik droom je terug bij mij.
Ik hou je zo goed vast.
Heb ik je vaak genoeg gezegd dat
Dat er niet één zo bij mij past.
En ze zeggen dat het went
Maar niemand zegt wanneer.
Dus ik leef met de dag
en jij sterft telkens weer.


je werd langzaam ouder en stiekum kwamen er grijze haren op je neus,niet leuk,want dat confronteerd ,voor mijn gevoel moest je gewoon altijd jong blijven...


Want ik hou zo van jou
Misschien is het niet waar.
Zwaait opeens die deur weer open
en natuurlijk sta jij daar!
Want ik hou zo van jou!
Afscheid nam ik niet.
En het einde blijft nu open
zoals jij het achter liet.



in 2011 werd je ziek...heel ziek...zo ziek dat eigenlijk de dokter heel zachtjes zei dat ik me moest voorbereiden dat je dit niet kon gaan halen,en wat hebben we gevochten Do...heb echt wel heel veel angst gehad dat ik je kwijt zou raken...maar je knapte op en werd zelfs helemaal beter verklaard,op het moment dat we daar blij mee waren kregen we te horen dat joesje botkanker had...de volgende emotionele strijd gingen we aan,doordat er nog een pup kwam en joes zo graag mee ging in de auto,moest jij weer thuis blijven...

en wat heb ik daar en spijt van...ik beloofde je dat je weer mee mocht als joesje er niet meer zou zijn...je knuffelen wat je zo graag deed smorgens in bed ging amper meer omdat nookie over joes heen klom en dan was er een hoop gegrom,dus ik stuurde je weg..oww Dootje...kon ik dat maar terug draaien...



had ik het maar geweten dan had niemand mij de extra kroelbeurten af kunnen nemen,en dan had je altijd mee mogen gaan in de auto....

Want ik hou zo van jou!
Misschien is het niet waar
Zwaait opeens die deur weer open
En natuurlijk sta jij daar!
Want ik hou zo van jou!
Afscheid nam ik niet
En het einde blijft nu open,
zoals jij het achter liet



het verdriet is nog zo groot....elke dag weer...ik mis je zo mannetje...

Ik droom je terug bij mij.
Ik hou je zo goed vast.
Heb ik je vaak genoeg gezegd dat
Dat er niet één zo bij mij past.
En ze zeggen dat het went
Maar niemand zegt wanneer.
Dus ik leef met de dag
en jij sterft telkens weer.

Nee, ik heb niet geleerd
te leven met jouw dood.

Want ik hou zo van jou...



lieve Do ik mis je zo...konden we het maar nog een keer helemaal over doen....



donnie 26-11-2003 - 22-5-2013

Sterkte

Sterkte op deze moeilijke dag.

Sterkte Kimmie

Heel veel sterkte

Wat heb je mooi over hem geschreven, heel ontroerend. Heel veel sterkte

Sterkte mooi geschreven zeg

dat blijven van die dagen, ........... sterkte

Sterkte

wat een pràchtig eer betoon. Heel veel sterkte Kimmie.

Veel sterkte

wat super lief dat jullie hier reageren...ik heb het zo moeilijk met zijn dood...

het was zo onverwacht...zo niet aan zien komen...zo geen afscheid kunnen nemen...

het krijgt gewoon geen plekje,het was gewoon nog niet af,ik was nog niet klaar met Do ,en Do niet klaar met het leven,hij heeft zo gevochten om in leven te blijven,tot zijn laatste minuten,maar verloor deze oneerlijke strijd..

Dus ik leef met de dag
en jij sterft telkens weer.

dit gebeurd elke dag opnieuw,ik wordt ermee wakker en ga ermee naar bed...

Heel veel sterkte

Och jee wat kan het een pijn doen, wat is het gemis groot als zo'n bijzondere hondenvriend sterft.

Heel veel sterkte gewenst op deze extra moeilijke dag

Heel veel sterkte

Sterkte.

Heel veel sterkte

Ach wat een verdriet nog ....... Sterkte!!

heel veel sterkte en wat een ontroerend verhaal ...zo jammer dat je je eigen gevoel niet om kunt schakelen( maar logisch)..en in plaats van had ik maar dit of dat gedaan denken ...maar we hebben wel dit of dat gedaan.. leuke momenten.. Door je trouwe zorg heeft heeft Donnie het vast niet zo erg gevonden allemaal als dat het nu voor jouw in geheugen zit...Maar het is natuurlijke denkwijze ...helemaal als plotseling is om dan ineens te beseffen..we hadden nog zoveel moeten doen..simpel...om dat het zijn tijd eigenlijk nog niet was...maar wanneer is dat het wel...als je zoveel om je hond geeft is er nooit een goeie tijd voor afscheid . Maar als ik die foto's alleen al zie..die blik..jouw verhaal erbij..kan het niet anders dan dat hij altijd je liefde heeft gevoeld..daar is hij vast en zeker niet tekort ingekomen..dat vertellen de foto's al wat momentopnames zijn dus in echte dagelijks leven...weet ik haast wel zeker dat donnie helemaal tevreden was...vol liefde ..ondanks af en toe brommen...maar dat doen ze graag die oude knorrepotten.. . Ik hoop dat je snel inziet en je beter gaat voelen betreft verlies...en beseft dat je goed bent geweest voor Donnie... heel veel sterkte.

Johanna68 wat een super lief berichtje..

ja kon je gevoel maar omzetten he...ik heb die knop nog niet weten te vinden...

het is gewoon een slecht jaar geweest,in 40 dagen tijd verloor ik mijn paard,Do en Joes...3 speciaaltjes,je kent het wel...3 dieren met een extra gouden randje..

Do glipte er zomaar tussendoor...op een dag ...zo onverwacht....

ik was er nog helemaal niet klaar voor en met hem,moest nog zoveel doen,maar ja...het kan niet meer...en dat moet ik een plekje gaan geven,maar weet alleen nog niet waar...gaat wel komen in de loop der tijd,maar ik denk wel dat Do een tevreden hond was ,hij was ook gewoon te leuk en te lief...

Ik ken het gevoel van maandenlang lamgeslagen te zijn na het verlies van je vriend. Maar probeer vooral aan al die mooie belevenissen samen te denken, niet aan de dingen waarvan jij voelt tekort gedaan te hebben.... sterkte

En wat een prachtige hond was hij trouwens

Sterkte

Als de dag van gisteren...

Sterkte.

Heel veel sterkte