Tot ze vanmorgen weer opnieuw omviel en een kleine toeval volgde.
Ik kan een hond die altijd zo sterk was en zo vol leven een verder aftakeling niet aandoen.
Vanmiddag om half 4 is Rana thuis in haar mand rustig ingeslapen.
Rana was een hele fijne hond met hoogstaand karakter.
Nooit in haar leven heeft ze een seconde gevochten.
Een blik van haar en elke hond die wilde klieren vertrok met een diepe buiging en excuses.
Veel contact met andere honden zocht ze niet meer nadat ze volwassen was geworden.
Mijn eerste Griffon Korthals.
Wat een passie had ze.
Wat heb ik veel van haar geleerd.
En wat zal ik haar "gesprekjes" met mij missen.
Het is hier opeens heel erg stil in huis.

Van een parmantig pupje

Naar een jonge dondersteen


Naar een prachtige hond met een zachte blik
Naar de eerste tekenen van ouderdom

Naar een krasse oude dame die nog genoot van haar strandwandeling.

Een besluit dat werd gegrond op een oud en uniek verbond.
Ik was haar baas en zij mijn hond.
Ga maar jagen zonder belemmeringen.
Dag lieve trouwe meid.
Misschien tot ooit ......................
