Het HondenForum

Mensen hier om de hoek. Hadden een witte herder die niet betrouwbaar was, zin diverse honden door gebeten. Inmiddels is het beest aan ouderdom overleden en al snel kwam er een nieuw hondje. Prachtige jonge hond, maar helaas na 3 weken alweer teruggebracht, gromde en viel uit naar oa de kleinkinderen en ze durfden hem niet bij andere honden te laten.

Week later volgende hond. Eerste kennismaking met Vince leek oke, hoewel het kort was. Net kwam ik ze weer tegen, beide honden aangelijnd en hij viel me toch uit naar Vince, haren overeind, ontblote tanden, kan niet anders zeggen dan gewoon een valse kop.

Hoe kan het toch dat mensen het 3 x zo treffen? Snap ik echt geen snars van

Nee, daar zijn het de mensen niet voor. De eerste hond, oke, kan gebeuren. De 2e was echt een prachtig mooi hondje, maar die mocht ik op het losloopveld (waar hij stond te wachten tot iedereen wegging zodat zijn hondje ook even los kon) geeneens een snoepje geven, deed hij liever zelf want stel hondje zou happen

Als je dan na zulke ervaringen op zoek gaat naar hondje 3 (zijn allemaal herplaatsers), dan ga je toch juist meer zoeken op karaktereigenschappen? Ik denk dat ze deze hond nu een week of 6 hebben, maar als het zo doorgaat hebben ze dus weer een hond die niet los kan, niet kan spelen met andere honden en gewoon niet te vertrouwen is.

Ik heb 1 (voornamelijk territoriale) uitvaller. Het is wel een stuk milder en beter te hanteren geworden in de loop der jaren. En ik heb er 2 die heel normaal andere honden kunnen passeren. Ligt het aan mij of de hond, ik weet het niet.

crienepien schreef: Als je dan na zulke ervaringen op zoek gaat naar hondje 3 (zijn allemaal herplaatsers), dan ga je toch juist meer zoeken op karaktereigenschappen? Ik denk dat ze deze hond nu een week of 6 hebben, maar als het zo doorgaat hebben ze dus weer een hond die niet los kan, niet kan spelen met andere honden en gewoon niet te vertrouwen is.

ze zoeken steeds de verkeerde rassen uit ?. . Die ze niet aankunnen ?..

wat waren die andere honden voor ras ?

Tara schreef:Te lief is voor een instabiel karakter ook niet altijd goed. Mensen onderschatten hun eigen rol in de ontwikkeling van zulk gedrag vaak.

Dit.

misschien zijn ze door de ervaring met hond 1 bang weer zo'n hond te krijgen, gaan ze wat verkrampt met de nieuwe hond om en hebben ze niet in de gaten dat de kans groot is dat ze daardoor juist dat zo ongewenste gedrag in de hand werken.

misschien zou je eens voorzichtig kunnen opperen dat ze een goede gt laten meekijken naar hun eigen houding tov de hond?

crienepien schreef:Mensen hier om de hoek. Hadden een witte herder die niet betrouwbaar was, zin diverse honden door gebeten. Inmiddels is het beest aan ouderdom overleden en al snel kwam er een nieuw hondje. Prachtige jonge hond, maar helaas na 3 weken alweer teruggebracht, gromde en viel uit naar oa de kleinkinderen en ze durfden hem niet bij andere honden te laten.

Week later volgende hond. Eerste kennismaking met Vince leek oke, hoewel het kort was. Net kwam ik ze weer tegen, beide honden aangelijnd en hij viel me toch uit naar Vince, haren overeind, ontblote tanden, kan niet anders zeggen dan gewoon een valse kop.

Hoe kan het toch dat mensen het 3 x zo treffen? Snap ik echt geen snars van

Dat ligt duidelijk aan de baasjes, niet aan de honden, een stukje socialisatie zij helpen.

Zie je vaker dat soort mensen en honden.

Hier in de wijk ook een ouder stel.. zolang ik hier woon is het hun 3e hond en alle 3 van die nare krengen... ik denk dat die mensen het ook een soort van opwekken dat gedrag.. alle 3 de honden hadden of heb nog steeds flink overgewicht dus ze doen er ook te weinig mee...

crienepien schreef:Nee, daar zijn het de mensen niet voor. De eerste hond, oke, kan gebeuren. De 2e was echt een prachtig mooi hondje, maar die mocht ik op het losloopveld (waar hij stond te wachten tot iedereen wegging zodat zijn hondje ook even los kon) geeneens een snoepje geven, deed hij liever zelf want stel hondje zou happen

Als je dan na zulke ervaringen op zoek gaat naar hondje 3 (zijn allemaal herplaatsers), dan ga je toch juist meer zoeken op karaktereigenschappen? Ik denk dat ze deze hond nu een week of 6 hebben, maar als het zo doorgaat hebben ze dus weer een hond die niet los kan, niet kan spelen met andere honden en gewoon niet te vertrouwen is.

Waarschijnlijk zijn ze zelf de hond aan het verpesten maar zien ze niet wat ze fout doen. Zoiets.

alm@ schreef:Ik heb 1 (voornamelijk territoriale) uitvaller. Het is wel een stuk milder en beter te hanteren geworden in de loop der jaren. En ik heb er 2 die heel normaal andere honden kunnen passeren. Ligt het aan mij of de hond, ik weet het niet.

Nou Alma je hoort het

Tara schreef:Te lief is voor een instabiel karakter ook niet altijd goed. Mensen onderschatten hun eigen rol in de ontwikkeling van zulk gedrag vaak.

Mensen kunnen hun eigen rol zeker onderschatten
Maar het kan ook zijn dat een hond is zoals hij is.

Die mensen uit het openingsverhaal hebben dat tweede hondje zo snel teruggebracht dat ik sterk twijfel of zij hebben bijgedragen aan het gedrag van dat hondje.
Die eerste hond, ook een herplaatser kennelijk (?) was mogelijk ook al niet zo best toen ze hem kregen?
Ben benieuwd of die derde blijft ...................

Misschien zijn ze niet geschikt voor hondjes die zich zo gedragen.
Ik vermoed dat er toch aardig wat herplaatsers zijn met dergelijk gedrag (mogelijk de reden van overplaatsing)

je zou zeggen dat het aan de mensen ligt.
ik ken eigenlijk ook wel mensen waarbij het altijd fout gaat.
en dan zien buitenstaanders toch een vast patroon want die kijken objectief.
dus de oorzaak ligt er wel maar het gebeurt niet bewust.
ik denk dat mensen gewoon op een bepaald soort hond vallen en daar niet vanaf kunnen wijken.
zo nemen wij dus mooi geen hond (eerste jaar zit het er nou al niet in maar dat geeft niet) tot wij zeker weten dat het echt bij ons past. komen we er helemaal niet uit en willen we toch iets knuffeligs gaan we oriënteren op een kat. vinden we ook leuk.

Hier in de buurt wonen ook mensen herder na herder en allemaal t zelfde zo ongeveer, zijn geen honden mensen en ze stellen geen grenzen, maar willen wel een herder, 1+1 =2

ranetje schreef:

Tara schreef:Te lief is voor een instabiel karakter ook niet altijd goed. Mensen onderschatten hun eigen rol in de ontwikkeling van zulk gedrag vaak.

Mensen kunnen hun eigen rol zeker onderschatten
Maar het kan ook zijn dat een hond is zoals hij is.

Die mensen uit het openingsverhaal hebben dat tweede hondje zo snel teruggebracht dat ik sterk twijfel of zij hebben bijgedragen aan het gedrag van dat hondje.
Die eerste hond, ook een herplaatser kennelijk (?) was mogelijk ook al niet zo best toen ze hem kregen?
Ben benieuwd of die derde blijft ...................

Misschien zijn ze niet geschikt voor hondjes die zich zo gedragen.
Ik vermoed dat er toch aardig wat herplaatsers zijn met dergelijk gedrag (mogelijk de reden van overplaatsing)

Precies, zo denk ik er ook over.

Als buitenstaander ken je trouwens ook niet altijd de achtergrond van het hele verhaal.

Tuurlijk ken je als buitenstaander niet de hele achtergrond van een herplaatser. Maar 3 x een hond die je niet kunt vertrouwen? Dan ga je wat mij betreft naar de verkeerde "verkopers" of er is iets gigantisch mis met je inschattingsvermogen.

Hond 1 heb ik niet zolang gekend, was al onbetrouwbaar toen wij Vince kregen en ik deze mensen leerde kennen. In het begin liet ik Vince en hond 1 lekker snuffelen, tot ik van diverse kanten hoorde dat deze hond zomaar uit het niets kon gaan bijten. Nou luister ik niet heel snel naar de buurtverhalen, maar als je zoiets een keer of 5 hoort, ga je toch anders reageren.

Hond 2 stond ik blanco tegenover, had ook een goeie uitstraling, hooguit wat bangig. Daar gok ik ook dat het mis gegaan is. Hond kwam uit België, is na een reis van 2 uur ontvangen in een huis waar de hele familie (inclusief 5 kleine kinderen) op hem zat te wachten. Als dat een angstig onzeker hondje was is de start dus al verkeerd geweest.

Hond 3 heeft geen goeie uitstraling, ogen staan verkeerd en houding is "aanvallend", iets van "kom maar op, ik ben er klaar voor". Eerste kennismaking ging goed, tweede dus duidelijk niet.
Frappant vond ik dat de baas geen sorry of wat dan ook over z'n lippen kreeg, liep schouderophalend door.

Ik kan er niets aan veranderen, niet het type mensen dat openstaat voor tips oid.

Afgelopen zaterdag heeft stiefdochter op mijn advies een hondencoach op bezoek gehad ivm het uitvalgedrag (richting honden) van haar Amstaff en haar eigen onzekerheid hierdoor. Al na een uur zag ik houding van zowel hond als dochter zo veranderen, was prachtig om te zien.
Dat zou ik deze hond ook gunnen, maar denk niet dat het erin zit (hoewel een keer zo'n opmerking laten vallen nooit kwaad kan)

Ik denk dat die mensen hun hond niet echt leiding geven en dat ze steeds een hond nemen die dat nu juist nodig heeft. De honden waar zij voor kiezen passen niet echt bij hen omdat ze zo'n hond niet kunnen bieden wat ze nodig hebben.

Die honden nemen het dan vervolgens over en doen maar wat.

Ik ken een ouder echtpaar en die willen ook honden maar ze hebben honden feitelijk niets te bieden. Ze doen er onvoldoende mee, hebben het al te druk met hun 15 katten.
Ze willen ook niet actief iets met een dier doen, en dan is een hond niet geschikt.
En wat zo typisch is, als je daar binnen komt willen die honden altijd jouw aandacht 100% opeisen door zich op te dringen, op schoot te kruipen (het zijn grote honden), vervolgens je zicht te ontnemen op andere dingen zodat je wel alleen met hen bezig MOET zijn. Ik heb dat nooit gehad met honden van andere mensen, alleen met de honden van dat echtpaar. Het zijn dan ook de enige honden die ik nooit aandacht schenk want ze kunnen niet tevreden zijn met een enkele aai of begroeting. Ze nemen je in beslag en daar heb ik een hekel aan.

Hier wonen er ook wat in de buurt... hadden eerst een X-MH... ding viel naar alles en iedereen uit en stond letterlijk op zijn achterpoten als er iemand voorbij kwam met hond. (overigens was het een angstbijtertje, als ik boe had gezegd had ie achter zn baas gestaan maar die vond het geloof ik wel stoer ). Beestje was nog jong, gok iets meer dan een half jaar. Zo ineens was ie weg... en toen liep er een jonge DH. Die zogezegd niet nog erger is dan de MH. Vliegt bijna door het raam van de voordeur als hij honden buiten ziet en baas stort zich om boom en/of lantaarnpaal als hij een hond spot.
Ik geloof gewoon niet dat het aan de honden ligt. Wel aan de onkunde van de eigenaar, die weet totaal niet wat hij aan zijn lijn heeft hangen en wat hij ermee moet. Al scheldend en tierend kwam ie net weer wapperend aan het andere eind van het lijntje naar buiten vliegen... je kunt me niet wijsmaken dat dit A. stoer is en B. fijn loopt.

Hier ook een familie. Dan hebben ze weer een Cane Corso pup, dan weer een Kangal pup. Alles pup, en alles wordt keurig uitgelaten. Maar als ze half jaar / jaar plus zijn dan zie ik ze niet meer.

Maar goed. Het zijn ook niet de baasjes waar ik alle ins en outs aan ga vragen. Zoals ik het nu doe groeten ze me nog vriendelijk, dus hou ik het maar zo. Dus ze hebben weer een pup nu. Weer een Cane Corso.

Kells schreef:Hier ook zo'n stel in de wijk. Herder 2 is inmiddels ook foetsie. Die mensen werden door de hond uitgelaten. Ik kwam ze weleens tegen en de hond werd nooit serieus gecorrigeerd.

En toch he, soms wordt je er een beetje gallisch van hoor, hier wordt je al ter verantwoording geroepen als je je hond eens een keer een grote mond geeft omdat hij uit zijn dak gaat.

Ik heb er b.v. een verschrikkelijke dramaqueen bij, Tama gilt moord en brand als ze een andere hond of kat ziet, als ze met haar pootje tegen je voet aankomt of als de riem losjes tegen haar aankomt doordat ik haar kort heb dan heb je zo lus in de riem en als die maar even tegen haar aankomt dan is het hysterisch gillen, als je dan aangesproken wordt door een buurvrouw dat ze de politie willen gaan bellen omdat ik mijn honden mishandel dan durf je in de buurt van het flat al geen correcties meer te gaan geven.

gonnie schreef:

Kells schreef:Hier ook zo'n stel in de wijk. Herder 2 is inmiddels ook foetsie. Die mensen werden door de hond uitgelaten. Ik kwam ze weleens tegen en de hond werd nooit serieus gecorrigeerd.

En toch he, soms wordt je er een beetje gallisch van hoor, hier wordt je al ter verantwoording geroepen als je je hond eens een keer een grote mond geeft omdat hij uit zijn dak gaat.

Ik heb er b.v. een verschrikkelijke dramaqueen bij, Tama gilt moord en brand als ze een andere hond of kat ziet, als ze met haar pootje tegen je voet aankomt of als de riem losjes tegen haar aankomt doordat ik haar kort heb dan heb je zo lus in de riem en als die maar even tegen haar aankomt dan is het hysterisch gillen, als je dan aangesproken wordt door een buurvrouw dat ze de politie willen gaan bellen omdat ik mijn honden mishandel dan durf je in de buurt van het flat al geen correcties meer te gaan geven.

Daar hadden ze dan een verkeerde aan bij mij... mijn hond ik beslis.
Deed die vent uit mijn verhaal t maar eens de hond goed aanpakken dan was t ook klaar.