Het HondenForum

Ik vroeg me eigenlijk af in hoeverre een reu eigenaar aansprakelijk is wanneer er een pup is van de betreffende reu die een aangeboren of erfelijke afwijking heeft.

Nu is het zo (althans dat doen de meeste goede fokkers) dat de fokker (eigenaar teef) aansprakelijk is wanneer een pup dus een aangeboren of erfelijke afwijking heeft. De zieke pup blijft of de fokker betaald de medische kosten.
Ik vroeg me dus af waarom een reu-eigenaar hierin niet zou moeten bijdragen. Bijvoorbeeld door dekgeld terug te geven of bij te dragen in de kosten etc.
Ik snap dat de reu-eigenaar de pups niet verkoopt. Als eigenaar van een dekreu geef je tenslotte wel toestemming om je reu te laten gebruiken. (en voor sommige fokkers betekend dit dus voornamelijk kassa)

Is dit nu een hele rare gedachtegang?

Bij ons is contractueel vast gelegd dat de reu eigenaar ook mee vergoedt.
Echter dit is tot 1 jaar oud, en in principe maximaal 100 euro ivm dat ze sprong geld krijgen en daarna 100 euro per levend geboren pup tot een maximum van pup prijs

ik als teef eigenaar fok een nest, uiteraard heb ik daar een reu voor nodig, maar ik vraag een reu, ik besluit en ik ben dus de fokker van de pups, die ik dan ook verkoop, is er iets mis met een pup? dan is dat mijn verantwoordelijkheid.

daarnaast, vaak erg lastig om te bepalen waar een afwijking precies vandaan komt, uitzonderingen daar gelaten het enige waar ik op hoop van de reu eigenaar, is dat ze het onthouden en met eventuele toekomstige combinaties er rekening mee houden.

yamie schreef:ik als teef eigenaar fok een nest, uiteraard heb ik daar een reu voor nodig, maar ik vraag een reu, ik besluit en ik ben dus de fokker van de pups, die ik dan ook verkoop, is er iets mis met een pup? dan is dat mijn verantwoordelijkheid.

daarnaast, vaak erg lastig om te bepalen waar een afwijking precies vandaan komt, uitzonderingen daar gelaten het enige waar ik op hoop van de reu eigenaar, is dat ze het onthouden en met eventuele toekomstige combinaties er rekening mee houden.

En dat het niet iets is dat al bekend was bij de reueigenaar of bij de fokker van die reu, maar onder tafel geschoffeld

Waar een afwijking vandaan komt is zeker lastig uit te zoeken.
Dat wordt nog moeilijker als het eventueel bijgehouden gezondheidsregister niet alle narigheden vermeldt