Het HondenForum

Gisteren was ik in de dierenwinkel.

Daar stond een jong stel met een modder-modder vette stafford.
Echt model tonnetje rond zeg maar.

Ze vroegen daar om een middel waardoor de hond rustiger zou worden want hij was zo druk en vervelend.
Het meisje in de dierenwinkel begon over wandelen maar kreeg als antwoord dat de hond daar niet zo van hield.

Ik heb toen heel hard op mijn tong gebeten en heb afgerekend en ben gegaan omdat ik er niet langer naar wilde luisteren.
Ik wilde me er niet mee bemoeien als vreemdeling die niets gevraagd werd. Maar vind het wel heel sneu dat de hond gewoon niet begrepen wordt.


Wat zou jij hebben gedaan?

Ik bemoei me er niet mee.
Tegenwoordig geef ik alleen nog maar mijn mening in dat soort situaties als daar om gevraagd wordt.

Ik ben net als onze honden, conflict vermijdend ik heb zoveel meningen, maar ga mij niet met andermans zaken bemoeien als hier niet om gevraagd wordt

Browny schreef:Ik ben net als onze honden, conflict vermijdend ik heb zoveel meningen, maar ga mij niet met andermans zaken bemoeien als hier niet om gevraagd wordt

Ik ben beslist niet conflict-vermijdend, maar ik zou me hier zeker niet mee bemoeien. Omdat ik de andere kant van 'bemoeien' ongeveer dagelijks mee maak, en daar al jaren strontzat van ben. Als ik raad wil, dan vraag ik er wel om. Ik heb geen enkele behoefte om aan willekeurige voorbijgangers uit te leggen waarom Saar niet meer zo snel loopt, bijvoorbeeld.

Ik verbijt mij bijna altijd. Maar af en toe flap ik er nog wel eens iets uit.

Ik zou er ook niets van zeggen. Ik heb in een dierenwinkel wel een keer iets gezegd, maar dat ging niet over dieren. Ik had gezien dat de vrouw die naast me bij de kassa stond, dubbel stond geparkeerd op een smalle weg, oftewel daar al het verkeer tegenhield. Ik heb niet laten merken dat ik wist dat zei dat was, maar wel mijn ongenoegen geuit over die idioot die daar dubbel geparkeerd stond......

Neeltje schreef:Ik zou er ook niets van zeggen. Ik heb in een dierenwinkel wel een keer iets gezegd, maar dat ging niet over dieren. Ik had gezien dat de vrouw die naast me bij de kassa stond, dubbel stond geparkeerd op een smalle weg, oftewel daar al het verkeer tegenhield. Ik heb niet laten merken dat ik wist dat zei dat was, maar wel mijn ongenoegen geuit over die idioot die daar dubbel geparkeerd stond......

Gut, wat een held

Neeltje schreef:Ik zou er ook niets van zeggen. Ik heb in een dierenwinkel wel een keer iets gezegd, maar dat ging niet over dieren. Ik had gezien dat de vrouw die naast me bij de kassa stond, dubbel stond geparkeerd op een smalle weg, oftewel daar al het verkeer tegenhield. Ik heb niet laten merken dat ik wist dat zei dat was, maar wel mijn ongenoegen geuit over die idioot die daar dubbel geparkeerd stond......

dit vind ik mogelijk nog irritanter, met zoiets moet je iemand gewoon aan kunnen spreken, en dan dus ook gewoon persoonlijk, dat je weet dat het haar wagen is. of je houdt helemaal je mond, laf gedoe.

Nanna schreef:

Tara schreef: Of nog dodelijker: "Die ziet er welvarend uit zeg!"

En dan zeg ik er altijd achteraan, "ik hoor uw hond al roepen: dat mot JIJ zeggen"

Dat van dat kosthuis hoor ik heel vaak. Ik wil dan zelf wel zeggen, uw zoon anders ook!, maar dat doe ik dan maar niet. Iets met van wat Gij niet wilt dat U geschiedt enzo....

Tara schreef:

Nanna schreef:

Tara schreef: Of nog dodelijker: "Die ziet er welvarend uit zeg!"

En dan zeg ik er altijd achteraan, "ik hoor uw hond al roepen: dat mot JIJ zeggen"

Daarom zeg ik dat ook nooit, maar ik mag het volgaarne dénken!

Ik kan natuurlijk ook zeggen dat mijn honden zoveel te eten krijgen dat er niets meer voor mezelf overblijft

Nanna schreef:Ik hoor het wel eens over Simone. Maar ja, die IS ook te dik. Dus ik geef dat altoos blijmoedig toe.

Nou ja, ik niet. Waarom zou ik? Ik loop toch ook niet links en rechts over straat te roepen dat iemand wel een enorm lelijk kind heeft, of wel heel erg vet is. Bemoei je gewoon lekker met je eigen zaken.

je weet ook niet goed waarom die hond niet graag wandelt, dus kan je je ook niet mee bemoeien

dat net hetzelfde als met mijn berner, die wandelt ook niet zo heel graag, is ook 3 kilo te zwaar, ik krijg er soms wel commentaar op

maar ja, kan er niets aan veranderen, ze heeft hd en is niet geschikt om elke dag 3 uur te wandelen

misschien is dat bij die hond in de winkel ook wel het geval

woensdag kwam ik nog een bouvier tegen in bos, gewoon verschrikkelijk dik, ik, aaide hem en zijn lichaam was hard van het vet
je zag alleen maar vet vet vet, verschrikkelijk

en niet omdat de hond niets wandelde maar omdat hij al 3 jaar op hoogste dosis cortisone stond, had het gevraagd

moniek&bo schreef:
Wat zou jij hebben gedaan?

Het zelfde.

Oké, dat idee had ik er inderdaad ook bij. Ik zeg er maar niks over.

Dat indirect op een leuke manier vertellen zou een super oplossing zijn als je met iemand in gesprek bent. Ben daar zelf alleen niet zo goed in geloof ik

Ik durf dat niet zo, en ben bang dat het ook niet veel zin heeft. Er zijn twee honden in het park die duidelijk vlooien hebben. Ze hebben een oudere eigenaar, een oude man die het waarschijnlijk niet eens door heeft. Ze krabben continue en hebben van die zwarte krabplekken. Maar goed, de man is erg dol op ze en ze zien er gelukkig uit. Ze komen tenminste in het park. Dus ja, wat moet je ook zeggen?

Maar echt iets heel confronterends, zal ik nooit zeggen. Wat heb je eraan als je ruzie met iemand krijgt, echt overtuigen ga je iemand dan toch niet. Maar ja, het is ook wel zo dat ik het wel fijn had gevonden als iemand had gezegd dat Bruno te dik is. Want dat zie ik zelf niet zo (of met een roze bril op) en dan is het toch wel prettig als iemand je daarop wijst, vind ik. Alleen weet ik dat de meeste mensen niet zo zitten te wachten op commentaar van vreemden.

Soms, als ik vermoed dat iemand iets verkeerd doet vanuit onwetendheid, zeg ik wel iets, maar dan verstop ik het in iets vriendelijks of in een grap. En echt heel vriendelijk zeggen dat iemands hond te dik is, ik weet niet echt een manier. Misschien vragen waarom ze zo dik zijn en heel onschuldig proberen te klinken, hahaha.

zou ik me ook niet mee bemoeien hoor, vind het wel prima.. Ik heb helemaal geen zin om me overal in te mengen

Ik zeg er nooit wat van.
Kan ik hier in de buurt wel aan de gang blijven

Suske schreef:Ik zeg er nooit wat van.
Kan ik hier in de buurt wel aan de gang blijven

Idem hier
Ik bemoei me niet met dingen, maar wanneer me iets wordt gevraagd kan ik wel enthousiast worden.

Nanna schreef:

Marion. schreef:

Nanna schreef:Ik hoor het wel eens over Simone. Maar ja, die IS ook te dik. Dus ik geef dat altoos blijmoedig toe.

Nou ja, ik niet. Waarom zou ik? Ik loop toch ook niet links en rechts over straat te roepen dat iemand wel een enorm lelijk kind heeft, of wel heel erg vet is. Bemoei je gewoon lekker met je eigen zaken.

Omdat het maatschappelijk wel aanvaardbaar is om iets over iemands hond te zeggen en niet over iemands kind
Als een willekeurige meneer zegt "goh, wat heeft u een mooie hond" dan vindt iedereen dat gewoon. Als hij echter naar een mevrouw loopt en zegt "goh, wat heeft u een knap dochtertje" dan wordt meteen de politie gebeld

Haha, dat is wel waar. Wat debiel eigenlijk.

Maar goed ik vind het ook niet maatschappelijk aanvaardbaar dat willlekeurige voorbijgangers gaan lopen lullen dat ik fatsoenlijk moet gaan eten.

Het lijkt hier in de buurt normaler om iets te zeggen over een, in hun ogen, te dunne hond, dan over een te dikke hond. Ik hoor vaak zat dat die van mij zo mager zijn, maar als ik met oppashond loop, hoor ik nooit dat die veel te dik is?

Ik zeg er ook niks van, tenzij ik al in gesprek ben met iemand. Advies geven oid als mij niks gevraagd wordt begin ik niet meer aan.

Ze vroeg niet over het gewicht maar om iets om rustig te worden.
Ik had niets gezegd of een kong of denkspelletjes aangeraden. Maar over dat gewicht had ik niets gezegd, daar kwam ze niet over tenslotte.

Marjoleine schreef:Ze vroeg niet over het gewicht maar om iets om rustig te worden.
Ik had niets gezegd of een kong of denkspelletjes aangeraden. Maar over dat gewicht had ik niets gezegd, daar kwam ze niet over tenslotte.

Is 'over' in deze context Nederlands eigenlijk? Het zal wel, want jij zegt het, maar het leest zo raar haha

Marion. schreef:

Marjoleine schreef:Ze vroeg niet over het gewicht maar om iets om rustig te worden.
Ik had niets gezegd of een kong of denkspelletjes aangeraden. Maar over dat gewicht had ik niets gezegd, daar kwam ze niet over tenslotte.

Is 'over' in deze context Nederlands eigenlijk? Het zal wel, want jij zegt het, maar het leest zo raar haha

Ik zat daar net over te denken
Nee, het is Westfries, realiseerde ik me toen ik het gepost had.
Ze kwam daar niet over te vragen, zeggen wij. Dus ik snap dat het raar leest want het is dialect
Ik hoor te zeggen: daar vroeg ze niet naar.

Marjoleine schreef:

Marion. schreef:

Marjoleine schreef:Ze vroeg niet over het gewicht maar om iets om rustig te worden.
Ik had niets gezegd of een kong of denkspelletjes aangeraden. Maar over dat gewicht had ik niets gezegd, daar kwam ze niet over tenslotte.

Is 'over' in deze context Nederlands eigenlijk? Het zal wel, want jij zegt het, maar het leest zo raar haha

Ik zat daar net over te denken
Nee, het is Westfries, realiseerde ik me toen ik het gepost had.
Ze kwam daar niet over te vragen, zeggen wij. Dus ik snap dat het raar leest want het is dialect
Ik hoor te zeggen: daar vroeg ze niet naar.

Gelukkig. Ik begon al aan mezelf te twijfelen.

Heb zelfs je stukje 3x nagelezen. Er staat gewoon in iedere zin 'over' haha.

Ik bemoei mij er niet mee, tenzij ik op de een of andere manier bij het gesprek betrokken raak.

Nee ik had er niets van gezegd. Als meisje achter de toonbank wellicht wel. Ik heb alleen het nadeel dat als ik mijn mond houd maar wel degelijk iets denk het ontzettend van mijn gezicht af te lezen is. Dus ze had waarschijnlijk wel aan mijn gezicht kunnen zien hoe ik er over dacht

Al vind ik honden met overgewicht echt enorm zonde en zo ontzettend onnodig (uitzonderingen daargelaten)

Ik wel. Niet bewust maar ik praat hardop en denk dan van ships dat hebben ze gehoord. maar ik zou dus eruit floepen iets van: als u nog meer eten erin stopt word hij vanzelf rustiger.

Het ligt er eigenlijk aan of ik een opening zie in het gesprek.. zomaar iets zeggen zal ik niet doen maar als de gelegenheid zich voordoet zal ik zeker wel iets zeggen, niet afkrakend maar op een nette manier.

Fafo schreef:
Al vind ik honden met overgewicht echt enorm zonde en zo ontzettend onnodig (uitzonderingen daargelaten)

Inderdaad zonde en ik begrijp het ook niet. Dan kies je voor zo'n atletische hond en laat je hem kogelrond worden.
Als ik voor mezelf spreek, vind ik dat zo ontzettend lelijk!

Meestal kies je een hond voor z'n karakter maar toch ook het uiterlijk.
Triest vind ik het ook. Ik moet de eerste staff nog tegenkomen die niet van beweging houdt (op wat voor manier dan ook).
Deze hond kan het waarschijnlijk gewoon niet, maar zit wel met z'n overtollige energie.

Maar er iets van zeggen heb ik in de loop der jaren wel afgeleerd. Het wordt je niet in dank afgenomen.
En iemand veranderen of z'n fouten laten inzien lukt toch nooit.

Groetjes Gretha

Nou, vandaag ben ik bijna uit de auto gestapt om me er eens lekker tegenaan te bemoeien, terwijl ik dat normaal gesproken echt niet doe.

Ik rijd op een héél smal landweggetje, de hondjes achterin. Ineens zie ik voor me een vrouw op een fiets met een jonge witte herder. Iets verderop loopt een man met twee kinderen en een beagle(mix). Dat witje wou graag naar die andere hond toe, en sleurde de vrouw bijna van haar fiets af. Ze stopt (waardoor ik ook moest stoppen achter haar), en geeft me een aantal snokken aan die riem. Niet normaal. Ik ben echt niet tegen correcties, maar dit was gewoon frustratie afreageren
En dat witje was écht niet minder geïnteresseerd in die andere hond. Die dook wel in elkaar, maar bleef de focus vól op de andere hond houden.
Ik stond op het punt om uit te stappen om eea uit te leggen, maar zag toen hoe kwaad/bang/gefrustreerd ze was. Ik was bang dat de hond er nog meer onder zou lijden en besloot om het niet te doen.