Het HondenForum

Zomaar ineens is onze Pardouffe dood. Vanmorgen lag ze dood in de bench. Drie weken geleden een longontsteking. Vorige week voor controle naar de dierenarts, longen waren schoon. Ze bleef wel wat tam, maar ja het weer werkte ook niet mee.
En nu zomaar weg.
Nooit meer samen de dag doornemen, zij oewoewoe loeien en wij doorvragen wat ze zoal beleefd had. Nooit meer met een gepikt botje van Luna er vandoor.
Nooit meer sabbelen op de fleecedeken.
Nooit meer mee op de fiets.
Nooit meer samen met Luna door het bos sjezen.
Nooit meer andere honden uitdagen en dan het Luna laten opknappen
Nooit meer mijn lieve, hekserige, vleiende, onverschrokken, aanstellerige mama's kind.
Nooit meer.

Sterkte.

Sterkte

Sterkte.

Sterkte

Sterkte.

Sterkte!

Och heden, wat onverwachts, wat een schok moet dat zijn.

Alle , alle sterkte gewenst met het verlies van je lieve Pardouffe.

sterkte

Ahh hoe kan dat nou, zomaar ineens
Verdorie wat een shock moet dat zijn zeg, héél veel sterkte gewenst met die onwerkelijke verlies.

Heel veel sterkte met het onverwachte verlies van Pardouffe

Sterkte

Ach jee, wat plotseling. Heel veel sterkte.

Wat een schrik Sterktje

Wat moet je geschrokken zijn, sterkte!

Wat erg. Zomaar, zo onverwacht en plotseling...
Heel veel sterkte

Oh wat moet dat een vreselijke ontdekking zijn geweest toen je haar zo vond in de bench. Heel veel sterkte, wat moet het nog onwezenlijk zijn allemaal.
Wat erg is dit.

heel veel sterkte

Sterkte

Dank jullie wel. Het is zo onwezenlijk....
Pardouffe en Luna hebben we 10 jaar geleden overgenomen. Ze waren toen anderhalf en nu bijna twaalf. De dames wisten van toeten noch blazen, kenden het verschijnsel "andere hond dan wij" niet, hadden nauwelijks aan de riem gelopen en jaagden op alles wat langsliep. Reuze vrolijk en blij, waarschijnlijk geboren met bananen in de oren maar dat mocht de pret niet drukken.
Met veel geduld en dan nog meer geduld zijn het reuze zoete en makkelijke honden geworden. Andere honden bleef een grensgeval, maar ook het jagen hebben we er uit gekregen. Dt was ook wel zo praktisch met twee katten en op iedere uitlaatplek stapels eenden.....
De bananen werden alleen in ooostindische gevallen uit de kast gehaald en zo leefden wij lang en gelukkig voort. Luna heeft vijf jaar geleden een hernia gehad en herstelde daar volledig van. Pardouffe kreeg er vorig jaar mee te maken en herstelde daar ook goed van. Sinds een paar weken was Luna niet lekker, veel spugen en afvallen. Na allerlei onderzoeken die niets opleverden gaat dat gelukkig de goede kant op. Pardouffe werd een paar weken geleden kortademig en bleek een longontsteking te hebben. Ze is helemaal binnenste buiten gekeerd omdat het herstel niet vlotte en de dierenarts het niet vertrouwde. Bloed, foto's, echo's van alle organen lieten niets zien. Tot gisteravond ging het prima, ze wilde alleen de laatste ronde om twaalf uur niet mee. Dat deed ze wel vaker, dus ik zocht er weinig achter. En vanochtend om half zeven vond mijn man haar dood in de bench. Niets aan te zien, ze lag er ontspannen bij, Luna lag rustig te slapen.
En nu zitten we op de bank en het is zo stil....

Kippenvel, wat moeten jullie geschrokken zijn.
Heel veel sterkte!

Rust zacht Pardouffe.
Sterkte Suzanne.

Wat onverwachts en wat zullen jullie geschrokken zijn
Heel veel sterkte

voor pardouffe is het waarschijnlijk een 'fijne' dood geweest, maar voor jullie is het des te moeilijker omdat het zo plotseling kwam.
ik weet wat je bedoelt met die stilte en ik voel erg met je mee
heel veel sterkte

Ach wat naar zo onverwacht. Heel veel sterkte met het gemis

heel veel sterkte met het onverwachte verlies, ik huil met je mee

Wat naar zo plotseling, heel veel sterkte

Sterkte!

Owh bah wat vreselijk voor jullie, heel veel sterkte met het verlies van Pardouffe. Jullie veel sterkte maar Luna zeer zeker ook.

Pffff, vreselijke ontdekking zo op de vroege morgen

Maar ergens, ergens.... teken ik wel voor zo'n dood.