Het HondenForum

In het lesboek van onze vorige cursus staat dat er bij 'een eerlijk gevecht' (waarbij de honden elkaar fysiek aankunnen) geen reden is tot ingrijpen. Wel dat je andere honden weg moet houden.

Nu heb ik zelf niet veel 'gevechten' gezien gelukkig, maar ik vroeg me het volgende af. Als twee honden, die dus aan elkaar gewaagd zijn en elkaar kennen, ruzie krijgen (laat dat zijn om een balletje voor mij part). Grijpen jullie dan in of niet, en waarom?
Dan heb ik het dus niet over vechten waarbij de ene hond al bij de andere in de strot hangt.

Een week geleden kregen twee honden die ik ken ruzie, veel gesnauw, de haren vlogen wat in het rond, de rest van de honden bemoeide zich er niet mee (ik hield de mijne even vast) en na 20 seconden was de ruzie weer uitgeblust. De ene baas riep haar hond wel een aantal keer tot de orde, de andere deed niks.

Dus... hoe doen jullie dat?

Ik grijp altijd in. Er wordt niet gevochten. Punt. Ik los problemen op als dat nodig is. Vaak is meeroepen hier al genoeg.

Ik laat mijn hond echt niet knokken om wat dan ook met een vreemde hond. Waarom zou ik ze hoeven toch niet samen door een deur? En even als aanvulling laat ze ook niet thuis met elkaar vechten.

Maup heeft weleens een opstootje gehad om een bal ofzo, dat was flink snauwen maar niet echt vechten. Bedoelen ze zoiets misschien? Dan vind ik 20 seconden overigens wel vrij lang En niets doen, ik kan dat niet hoor, ik roep op zijn minst heel hard: HEE!

Jouw boek heeft in mijn situatie gedeeltelijk gelijk, als de hussen iets hebben (vaak zo rond loopse teven) zoeken ze het maar fijn uit....zaak is alleen voor mij dat ik Lola als de wiedeweerga in haar nekvel grijp zodat ze zich er niet mee gaat bemoeien, 9 van de 10 keer is dat eigenlijk niet echt nodig maar puur uit voorzorg.
Alleen als haar rechterhand een akkefietje heeft, dan kan ik maar beter maken dat ik mijn poten breek om haar in haar nekvel te grijpen, dat gaat niet goed komen, ze maakt de tegenpartij af vrees ik

Er is een duidelijk verschil tussen snauwen/een opstootje/op de plek zetten en écht vechten.
Het eerste laat ik soms gaan, als het binnen een paar seconden over is. Anders roep ik 'kappen met die ongein' en dan is het over.

Bij een serieus gevecht grijp ik wel in.
Ik heb dat met eigen honden nog nooit meegemaakt gelukkig, maar wel met honden die ik trainde voor een rottweilerfokker. Vijf jongvolwassen reuen die op de zesde reu klapten voor het eggie. Je noemt wat snauwwerk nooit meer vechten als je zoiets mee hebt gemaakt. Iedereen was gewond. Ook de fokker en ik.
En het 'mooiste' was, het ontstond allemaal door een héle stomme fout van mijzelf

hier wordt niet geknokt, niet gegromd en niet vuil gekeken naar vreemde honden.. dan vallen er namelijk doden (aan welke kant dan ook)...

in huis mag een venijnig snebje naar elkaar wel maar elke millimeter verder dan dat wordt direct afgekapt

De Staffords mogen niets zelf uitzoeken. De patters samen met die van een vriend van ons mogen het tot een bepaalde hoogte samen uit zoeken hoe het ook al weer zit. Die moeten ook in een groep samen kunnen zijn. Wordt het te heftig dan wordt er wel in gegrepen. Met andere vreemde honden wordt er helemaal niets onderling uitgeknokt.

Nou, Pluis en Charlie waren aan elkaar gewaagd en hadden zo nu en dan eens mot.
Even een brul en die uk een zwieperd en het was klaar, maar die het samen uit laten vechten was niet goed gekomen.

Met de opvangers laat ik het haar wel zelf uitzoeken; juist omdat die niet gelijkwaardig zijn blijft het bij een nette, maar stevige correctie en loopt het niet op knokken uit.

Buiten haar roedel heeft ze sowieso niets bij andere honden te zoeken.

hier wel eens een snauw en een grauw (meestal om iets lekkers dat gejat wordt of gejat dreigt te worden). Ik schreeuw dan "hey" (ik wil neutraal reageren) en het is weer klaar. Hier wordt knokken niet gepikt. De dader haakt meestal als eerste af wanneer ik hey roep hahahha
Met vreemde honden buiten reageer ik net zo. Ook vreemde honden stoppen gelukkig wanneer ik hey roep

Hier werd dat op cursus ook gezegd, toen de onze dan ook in "gevecht" raakte met een onbekende rottweiler heb ik het even aangekeken.
De mijne kwam al snel als verliezer uit de bus en kwam steun zoeken bij mij.
De rottweiler vond het prima zo, en ze gingen weer rustig verder met snuffelen.....
Verder raakt de mijne alleen in gevecht als hij zelf wordt aangevallen, meestal roep/schreeuw ik de mijne terug om het gevecht zo snel mogelijk te beeindigen.
De mijne zou ws. wel schade bij een ander kunnen veroorzaken maar tot nu toe is hij a;tijd degene geweest die schade opliep dus (fysiek als mentaal), dus nee ik wacht niet af tot de rollen worden omgedraaid.

Miranda schreef:Er is een duidelijk verschil tussen snauwen/een opstootje/op de plek zetten en écht vechten.
Het eerste laat ik soms gaan, als het binnen een paar seconden over is. Anders roep ik 'kappen met die ongein' en dan is het over.

Bij een serieus gevecht grijp ik wel in.
Ik heb dat met eigen honden nog nooit meegemaakt gelukkig, maar wel met honden die ik trainde voor een rottweilerfokker. Vijf jongvolwassen reuen die op de zesde reu klapten voor het eggie. Je noemt wat snauwwerk nooit meer vechten als je zoiets mee hebt gemaakt. Iedereen was gewond. Ook de fokker en ik.
En het 'mooiste' was, het ontstond allemaal door een héle stomme fout van mijzelf

Ok, wat ik versta onder een opstootje:
Als een hond gecorrigeerd wordt door de ander, en dat de eerste daar een weerwoord op geeft i.p.v. meteen onderwerpen/afwenden/op de rug liggen: dus veel blaffen, met de poten maaien, en evt op de grond pinnen waarna het klaar zou moeten zijn.

Vechten, heb ik nog nooit gezien, maar ik ga er vanuit dat dit gepaard gaat met echt bijten en bloed e.d.


Een opstootje zou ik zelf afkappen als het niet binnen een paar tellen klaar is.
Een gevecht hoop ik nooit mee te maken...

Ik kap het direct af, geen zin in gaten bij welke hond dan ook.

Miranda schreef:Er is een duidelijk verschil tussen snauwen/een opstootje/op de plek zetten en écht vechten.
Het eerste laat ik soms gaan, als het binnen een paar seconden over is. Anders roep ik 'kappen met die ongein' en dan is het over.

Bij een serieus gevecht grijp ik wel in.
Ik heb dat met eigen honden nog nooit meegemaakt gelukkig, maar wel met honden die ik trainde voor een rottweilerfokker. Vijf jongvolwassen reuen die op de zesde reu klapten voor het eggie. Je noemt wat snauwwerk nooit meer vechten als je zoiets mee hebt gemaakt. Iedereen was gewond. Ook de fokker en ik.
En het 'mooiste' was, het ontstond allemaal door een héle stomme fout van mijzelf

De fout lijkt me eerder te liggen bij het vijf jongvolwassen reuen bij elkaar zetten, überhaupt, en dan nog met een andere reu.

Heb hier drie teven en de twee oudsten hebben een aantal malen geknokt....echt geknokt.....bloed vloog in het rond en ze waren echt aan het scheuren. Alles wordt hier direct ingedamd....ik ben de baas en er wordt niet gevochten. Kan je vertellen dat het nog een hele klus is om twee van die kleine teckeltjes uit elkaar te halen. Geen vechten dus!

Fin schreef:De fout lijkt me eerder te liggen bij het vijf jongvolwassen reuen bij elkaar zetten, überhaupt, en dan nog met een andere reu.

Nee hoor, dat ging prima. Echt, niks aan de hand.
Tót ik in mijn jeugdige stupiditeit en onervarenheid een hond daar uit haalde en daar mee ging trainen....
.....om vervolgens de hond weer bij de anderen terug te zetten
Zo'n fout maak je maar één keer in je leven, kan ik je vertellen.

Ik grijp altijd in.

Miranda schreef:

Fin schreef:De fout lijkt me eerder te liggen bij het vijf jongvolwassen reuen bij elkaar zetten, überhaupt, en dan nog met een andere reu.

Nee hoor, dat ging prima. Echt, niks aan de hand.
Tót ik in mijn jeugdige stupiditeit en onervarenheid een hond daar uit haalde en daar mee ging trainen....
.....om vervolgens de hond weer bij de anderen terug te zetten
Zo'n fout maak je maar één keer in je leven, kan ik je vertellen.

Er lijkt altijd niets aan de hand voordat de vlam in de pan schiet. En in zo'n situatie, vijf jongvolwassen reuen met nog een andere reu bij elkaar zetten, kan er door van alles de vlam in de pan schieten.

Fin schreef:

Miranda schreef:

Fin schreef:De fout lijkt me eerder te liggen bij het vijf jongvolwassen reuen bij elkaar zetten, überhaupt, en dan nog met een andere reu.

Nee hoor, dat ging prima. Echt, niks aan de hand.
Tót ik in mijn jeugdige stupiditeit en onervarenheid een hond daar uit haalde en daar mee ging trainen....
.....om vervolgens de hond weer bij de anderen terug te zetten
Zo'n fout maak je maar één keer in je leven, kan ik je vertellen.

Er lijkt altijd niets aan de hand voordat de vlam in de pan schiet. En in zo'n situatie, vijf jongvolwassen reuen met nog een andere reu bij elkaar zetten, kan er door van alles de vlam in de pan schieten.

Nee, het waren zes jongvolwassen reuen. Die elkaar al hun hele leven kenden en goed met elkaar overweg konden. Zo'n puberbende bij elkaar. Ik sluit niet uit dat het later misschien ook wel uit het niets fout zou zijn gegaan, maar dit was echt mijn fout. Nou ja, en een beetje die van de fokker, die misschien had kunnen beseffen dat deze zestienjarige welliswaar heel aardig met honden omging en de meest lastige hond aankon, maar dat geen énkele zestienjarige altijd even slim of doordacht bezig is

Bij een snauwtje in het bos als ik met dinnetje loop met 8 honden,roept 1 van ons meestal gewoon "HEEEE"
en dan loopt iedereen weer door. Echt knokken mogen ze niet, doe ik ook niet dus hun mogen dat ook niet

Een gevecht begint altijd met ruzie. Dat mag al niet van ons. Ik zie het altijd aan Bruno's lichaamstaal wat ie van de andere hond vindt. Een keer wist ik dat ie wilde gaan vechten, ik achter hem aan rennen maar was net te laat. Dat is al meer dan een half jaar geleden, want een echt gevecht vergeet je nooit meer. En ook al is Bruno nogal slecht in vechten en erg onhandig, dat wil ik nooit meer meemaken. Hij bijt de andere hond achter in de nek en gaat hem ook rijden, al grommend.

Het meeste wat je ziet als honden vechten, is toneel, bluf, stoerdoenerij. Dat kost namelijk veel minder energie dan echt vechten en is net zo effectief. Het gaat ze er namelijk om om de ander de baas te worden, zodat bij de volgende ontmoeting duidelijk is wie de baas is. Niet om elkaar te doden. Als honden echt voor de kill gaan, hebben ze volgens mij een gedragsprobleem. Maar ja, je weet nooit hoe de andere hond is, en of de eigenaar wel meewerkt om ze uit elkaar te halen. Dus het uit laten zoeken met de andere hond, doe ik nooit. Ik lees wel eens dat mensen hun hond zelfs losmaken om ze het zelf uit te laten zoeken, geen haar op mijn hoofd die dat overweegt. Ook bij een hele grote hond, grijp ik in, je kunt namelijk ook gewoon heel hard aan hun staart trekken of met je voeten ze uit elkaar werken. Ik ben wel altijd heel voorzichtig met mijn handen, liever een gewonde voet dan een gewonde hand.

Maar ik denk wel dat ruzie tussen honden niet meteen op een gevecht hoeft uit te draaien. En dat ze het vooral doen om de rangorde te bepalen. Maar bij vreemde honden hoeft dat helemaal niet natuurlijk. We maken altijd grappen over Bruno, dat ie weer even aan een hond moet laten weten dat het park van hem is. We houden heel veel van hem maar zijn manieren zijn belabberd, dus we houden hem gewoon bij ons altijd.

Ik moet dat niet hebben, ruzie. In het begin wilden de dames nog wel eens een punt maken naar elkaar wat het eten betrof. Tja jammer, ieder blijft bij zijn eigen bak en daarna gaan de bakken weer weg. Er word niks verdedigt. Dat heb ik maar een paar dagen hoeven doen en toen was het duidelijk. Nu kunnen ze na het eten zonder probleem elkaars bak uitlikken en mag Gol Mika's groenten opeten (eerst vrat ze uit nijd het toch maar op met lange tanden )

En buiten met vreemde honden is het al helemaal streng verboden. Niet dat die mutsen van mij wat willen proberen hoor

Een snauw naar vreemde honden is best, meer dan een snauw niet. Mijn dames hebben onderling helemaal niets uit te zoeken, ik duld geen grommetje van beide kanten, aangezien ze elkaar dan nog wel eens in de haren willen vliegen (ze pikken geen van beiden zoiets van elkaar). Cara is naar alles lief en aardig, behalve naar Jamey, Jamey is gewoon een bitch. Als ik zorg dat er niets aan de hand is, kunnen de meiden verder gewoon zonder problemen samen, ik moet alleen bij het eerste teken van ongein ingrijpen.

Mijn honden vechten niet. Niet met anderen en niet met elkaar. Hoogstens een snauw in het zeldzame geval als een brutale reu te vaak te snuffelen. Of als een lompe puberJack op een pijnlijk gewricht staat.
Maar daar bemoei ik me ook niet mee, dat zoeken de dames maar lekker zelf uit.

Ik bescherm ze overigens wel tegen al te enthousiaste stuiterhonden omdat ze vooral Kyra met een klein duwtje al kunnen vloeren.

Onderling valt er hier nog geen grom of snauw.
Als dat wel zo zijn zou ik daar ook niet te moeilijk in zijn maar het gebeurd tot nog toe gewoon dus nooit.

Buiten met vreemde honden gebeurd er over het algemeen ook nooit iets, ze snauwen zo goed als nooit en vechten doen ze al helemaal niet.
Laatst was er wel een vervelende reu die echt constant liep te klieren bij een van mijn honden.
Op het laatst had Macho er genoeg van, die hond was al een half uur aan het klieren, deed DJ inmiddels echt pijn en gromde ook nog eens tegen mij als ik hem probeerde weg te jagen.
Macho was er al heel vaak tussen gekomen en kon de hond dan met 1 blik wegsturen, maar hij bleef terugkomen, op een gegeven moment was de maat vol.
Ik heb daar trouwens toen filmpjes van hier op het forum gezet (op het laatste filmpje de correctie van Macho): http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 1&t=261488
Ik vind dit overigens nog nieteens vechten, meer even laten weten van: ik heb er nu echt genoeg van! opzouten nu!
Dit heb ik gewoon toegelaten omdat ik weet dat die hond niet echt wilde vechten en ik weet ook dat ik Macho hierin volledig kan vertrouwen dat hij dit eerlijk doet en stopt zodra die hond de boodschap begrepen heeft, wat ook het geval was.
Zouden de anderen hier met Macho mee hebben gereld had ik overigens wel ingegrepen en de andere 2 teruggeroepen, maar dat deden ze dus niet.

Moet zeggen dat hier over het algemeen vrij stoïcijns wordt gereageerd als er ruzie is. Ik heb het ook nooit verder zien gaan dan een lelijke snauw en een zgn. luchtgevecht. Omdat anderen er zo laconiek op reageren blijf ik zelf ook makkelijker rustig en écht ingrijpen, ik bedoel anders dan gewoon doorlopen, heb ik nog nooit hoeven doen.

runninggirl schreef:In het lesboek van onze vorige cursus staat dat er bij 'een eerlijk gevecht' (waarbij de honden elkaar fysiek aankunnen) geen reden is tot ingrijpen. Wel dat je andere honden weg moet houden.

Nu heb ik zelf niet veel 'gevechten' gezien gelukkig, maar ik vroeg me het volgende af. Als twee honden, die dus aan elkaar gewaagd zijn en elkaar kennen, ruzie krijgen (laat dat zijn om een balletje voor mij part). Grijpen jullie dan in of niet, en waarom?
Dan heb ik het dus niet over vechten waarbij de ene hond al bij de andere in de strot hangt.

Een week geleden kregen twee honden die ik ken ruzie, veel gesnauw, de haren vlogen wat in het rond, de rest van de honden bemoeide zich er niet mee (ik hield de mijne even vast) en na 20 seconden was de ruzie weer uitgeblust. De ene baas riep haar hond wel een aantal keer tot de orde, de andere deed niks.

Dus... hoe doen jullie dat?

ik loop erheen, pluk de andere hond van Buster af, en geef die aan de eigenaar. Tenzij die eigenaar al bezig is zijn hond te pakken.
echt, ik kan echt loeren op die andere hond, en zodra ik mijn kans zie pluk ik die eraf. Buster stopt dan ook meteen, als ie niet al gestopt was.

Luca heeft nog nooit echt mot gehad.

ik moet er wel bij vertellen, dat dit altijd een schermutseling was. ik noem het geen gevecht tot willen doden. dat heb ik gelukkig nog nooit meegemaakt.

ik zal zelf nooit het gevecht laten gaan. ik vind dat mijn honden mij moeten vertrouwen, ook op dat soort momenten.

Hier een samengesteld zooitje, Ik kwam met een golden en een border collie aan, en mijn kerel had zelf een flatcoated.
De flatcoat en border zijn beide teef en bijna even oud,dat heeft nog heel wat vechtpartijtjes gekost.
Als alles rustig was en geen prikkels ging het wel,maar er hoefde maar een kind te rennen of een bal in het spel,dan BAM was het mis.
IK ben om te proberen ook wel eens weggestapt en ze laten vechten,maar helaas twee vechtende even oude teven ijdele hoop pffffff...
Nooit weer geprobeerd, was er ook helemaal klaar mee heb er later eens flink in om gehakt,hoefde maar te kuchen als er spanning was dan was het klaar.
We zijn nu 7 jaar verder en het gaat goed zonder vechten.
Als we onderweg honden tegen komen en er word gesnauwd daar bemoei ik me nooit mee.
Maar een echte knokpartij laat ik niet gebeuren je kan aan de houdingen van de honden en tegenpartij wel zien welke kant een kennismaking uit gaat.

Het is maar net wat je onder "gevecht" beschouwd. Coda kan heel duidelijk corrigeren en dat levert ineens veel lawaai op maar binnen een paar seconden heeft ze haar punt gemaakt en is het klaar. Dat laat ik dus gaan, al is 20 seconden al veel te lang hoor. Maar dat komt ook niet voor. Echt vechten mogen ze hier niet. Nilo kan sowieso niet zo goed corrigeren, die wordt boos en blijft doorgaan dus die haal ik er altijd uit. Coda ook als ze overdrijft dus.

Maeve schreef:Het is maar net wat je onder "gevecht" beschouwd. Coda kan heel duidelijk corrigeren en dat levert ineens veel lawaai op maar binnen een paar seconden heeft ze haar punt gemaakt en is het klaar. Dat laat ik dus gaan, al is 20 seconden al veel te lang hoor. Maar dat komt ook niet voor. Echt vechten mogen ze hier niet. Nilo kan sowieso niet zo goed corrigeren, die wordt boos en blijft doorgaan dus die haal ik er altijd uit. Coda ook als ze overdrijft dus.

Ja ik vond dat dus ook erg lang, 20 seconden. Als het niet heel snel klaar is zou ik ook ingrijpen voordat het echt escaleert.

Hoe Esther12 het noemt, een luchtgevecht, dat vind ik mooi beschreven. Maar ook dat zou ik dus niet zo lang door laten gaan want ik zou dan denken dat je dus twee heethoofden bij elkaar hebt die blijkbaar niet willen toegeven. En dan wil ik niet weten hoe dat afloopt als je het laat begaan.

Maar het wordt dus wel bij meerdere cursussen zo geleerd, dat je ze moet laten, en ik hoor andere baasjes het ook wel zeggen 'je moet het ze zelf uit laten zoeken'.