Spike
Geplaatst: 27 dec 2012 13:55
De hond waar het voor mij op mijn 18e mee begon.
Hij was bijna twee en moest weg omdat hij niet met de baby van het stel om zou kunnen gaan.
Eenmaal bij mij bleek hij zo lief en zacht met dat jochie van een paar weken oud, maar zag hij pa die het nodig vond om hem fysiek onder de duim te houden niet meer zitten.
Ik hem hem overgenomen met de belofte hem dagelijks een flink pak slaag te geven, anders zou hij niet naar een vrouw luisteren.
De eerste maanden waren zwaar. Spike was nooit meer dan een paar minuten buiten en buiten de bench geweest en dat was geestelijk en lichamelijk goed aan hem te merken.
Hij durfde buiten niet over roosters te lopen, kon geen contact maken met andere honden en wilde tot de aanval over gaan naar alles wat hij niet kende.
Zijn mond vol met zweren, doorligplekken en 20 kilo ondergewicht.
Bij mij was hij geweldig, dikke maatjes met Ramses met wie hij altijd samen lag te slapen en helemaal in zijn element in de grote tuin.
Streken voor tien, net Hooch
Hij heeft me vreselijk laten schrikken toen tijdens een zware storm te poort er uit gewaaid was en er niemand meer zijn straat in en uit mocht.
De politie is er zelfs aan te pas gekomen, maar daar deed hij niet aan mee
De buurvrouw met een koekje liep hij wel vrolijk achteraan en zo hebben ze hem weer binnen gekregen.
Vanwege mijn slechte gezondheid toen moest ik bij mijn ex intrekken en 6 hoog op een flatje was niets voor Spikey.
Vrienden van ons hadden niet lang daar voor hun herdertje in moeten laten slapen en het jongste kind miste het erg om een hond in huis te hebben.
Ze zijn met zijn viertjes komen kijken, lekker buiten met hem gespeeld (waar hij zoals altijd met een halve boom aan het slepen was ipv een stokje) en hebben hem meteen meegenomen.
Hij heeft daar een prachtig leven gehad, met een Taak (waken), eigen bank en vooral heel veel liefde.
Een super sociale goedzak naar mens en dier en zijn mensen waren zijn hele leven.
Iedereen de de oude grommerd leerde kennen werd vanzelf dol op hem.
Ondanks dat ik hem altijd enorm heb gemist, wist ik dat hij daar goed zat.
We hebben al die jaren contact gehouden en mijn ex zag hem vrijwel dagelijks.
Spike was met zijn 8 jaar op en is de nacht van dinsdag op woensdag ingeslapen.

Gek hoor, dat mijn eerste hondje en allebei de rooie reuzen er niet meer zijn
Van zijn geweldige baasjes
Spike is overleden .
Het doet ons heel veel pijn .
Maar binnen, diep van binnen .
weten wij dat hij altijd bij ons zal zijn .
Hij was bijna twee en moest weg omdat hij niet met de baby van het stel om zou kunnen gaan.
Eenmaal bij mij bleek hij zo lief en zacht met dat jochie van een paar weken oud, maar zag hij pa die het nodig vond om hem fysiek onder de duim te houden niet meer zitten.
Ik hem hem overgenomen met de belofte hem dagelijks een flink pak slaag te geven, anders zou hij niet naar een vrouw luisteren.
De eerste maanden waren zwaar. Spike was nooit meer dan een paar minuten buiten en buiten de bench geweest en dat was geestelijk en lichamelijk goed aan hem te merken.
Hij durfde buiten niet over roosters te lopen, kon geen contact maken met andere honden en wilde tot de aanval over gaan naar alles wat hij niet kende.
Zijn mond vol met zweren, doorligplekken en 20 kilo ondergewicht.
Bij mij was hij geweldig, dikke maatjes met Ramses met wie hij altijd samen lag te slapen en helemaal in zijn element in de grote tuin.
Streken voor tien, net Hooch
Hij heeft me vreselijk laten schrikken toen tijdens een zware storm te poort er uit gewaaid was en er niemand meer zijn straat in en uit mocht.
De politie is er zelfs aan te pas gekomen, maar daar deed hij niet aan mee
De buurvrouw met een koekje liep hij wel vrolijk achteraan en zo hebben ze hem weer binnen gekregen.
Vanwege mijn slechte gezondheid toen moest ik bij mijn ex intrekken en 6 hoog op een flatje was niets voor Spikey.
Vrienden van ons hadden niet lang daar voor hun herdertje in moeten laten slapen en het jongste kind miste het erg om een hond in huis te hebben.
Ze zijn met zijn viertjes komen kijken, lekker buiten met hem gespeeld (waar hij zoals altijd met een halve boom aan het slepen was ipv een stokje) en hebben hem meteen meegenomen.
Hij heeft daar een prachtig leven gehad, met een Taak (waken), eigen bank en vooral heel veel liefde.
Een super sociale goedzak naar mens en dier en zijn mensen waren zijn hele leven.
Ondanks dat ik hem altijd enorm heb gemist, wist ik dat hij daar goed zat.
We hebben al die jaren contact gehouden en mijn ex zag hem vrijwel dagelijks.
Spike was met zijn 8 jaar op en is de nacht van dinsdag op woensdag ingeslapen.

Gek hoor, dat mijn eerste hondje en allebei de rooie reuzen er niet meer zijn
Van zijn geweldige baasjes
Spike is overleden .
Het doet ons heel veel pijn .
Maar binnen, diep van binnen .
weten wij dat hij altijd bij ons zal zijn .