Het HondenForum

Ik heb hier eigenlijk nooit iets geplaatst behalve een voorstelbericht, maar lees al een tijd mee. Half december komt onze hond, en hoewel ik ben opgegroeid met honden (en mijn vriend ook) is dit voor het eerst dat ik echt bewust na zal moeten denken over opvoeding en regels en alles wat erbij komt kijken.

Ik heb al enkele topics hier uit het verleden gelezen over dit onderwerp, evenals wat artikels op andere sites. Maar ik blijf het overal tegenkomen. Je moet roedelleider zijn, ranghoogste, een hond wil stijgen in rang, ziet die-en-die als ondergeschikt en onderdanig, een pup is dominant, en ga zo maar door. Zelf heb ik wat moeite met dat idee. Doet een hond de meeste dingen niet gewoon omdat hij het prettig vindt? Omdat de bank lekker ligt, of hij dolenthousiast als eerste naar buiten wil, of omdat je gewoon maar eens moet snappen dat-ie niet telkens geaaid wil worden en hij dus maar een grom geeft? Het lijkt mij dat een hond pas effectief dominant is als je hem ook structureel zijn zin geeft in alles wat hij bedenkt. En die ondergeschiktheid, hoe werkt dat? Ziet een hond kinderen als per definitie lager in rang? Ziet de hond het überhaupt in die termen? Hij weet toch dat mensen andere wezens zijn, en in die zin nooit een echte roedel kunnen vormen; maar daarentegen heeft een hond ook geen ander kader om wezens in te plaatsen, dus misschien toch wel -noodgedwongen- binnen het kader van rang en roedel?

Hoe ziet dit alles er in de praktijk uit? Als een hond een mens denkt te moeten corrigeren met een beet, doet hij dat als ranghogere? Lijkt er effectief sprake te zijn van een vaste, stabiele roedel waarbij persoon A áltijd hoger staat? Zijn honden regelmatig bezig met testen, uitproberen, elk beetje ruimte pakken dat ze krijgen?

Ik hoop dat het duidelijk verwoord is, het is veel nieuwe materie voor mij dus misschien zeg ik domme dingen. Maar het is (althans voor mij) een best bepalende discussie in hoe ik het wezen hond benader en wil benaderen, dus ik vraag me erg af hoe dit nu allemaal zit. Naast dat elke hond natuurlijk sowieso anders is en ik mijn houding zeker niet uitsluitend laat leiden door theorie.

Ben hier nu in bezig, is vast ook een leuk boekje voor jou.

http://www.bol.com/nl/p/dit-is-de-hond/ ... 011850484/


Ik ben niet zo met rangen bezig.
Meer met het creëren van rust, duidelijkheid en het opbouwen van een band.

Ik heb geen roedel maar 3 groepen
Een groep met de oude honden en een groep jongelingen en groep 3 zijn mijn eigen 4 honden. De groepen komen nooit bij elkaar en geen enkele groep heeft een roedelleider.
Groep 1 en 2 zijn van mijn vriend en ik pas er wel op en voer ze als het nodig is. Groep 3 is echt mijn groep en train ik, neem ik mee op jacht of op vakanties en zorg ik voor.
Je ziet ook goed welke groep van wie is, want zijn groepen hebben schijt aan mij en omgekeerd.

Ik ben niet bezig met rangorde, maar ik heb dan ook maar 1 hond. Mijn aanpak is consequent en duidelijk en ik heb een heerlijk en superbraaf hondje. Maar dat is helemaal niet vlekkeloos gegaan hoor.

Er was een periode dat Frenk echt een kleine draak was en stronteigenwijs. Ik had allerlei cursussen en trainingen gedaan en hij kon luisteren als een dolle. Als hij wilde. Ik zat echt met mijn handen in mijn haar en wist niet hoe ik hem nou op mij gefocust moest krijgen... Onze wandelingen waren verworden tot dat ik achter Frenk aan liep en hij bepaalde waar we heen gingen.
Uiteindelijk heeft een advies van Marjoleine mij enorm geholpen Dat advies was om bij een losloopwandeling gewoon door te lopen. Simpel, maar zo doeltreffend. Als hij vooruit rende, zonder mij een blik waardig te gunnen, dan sloeg ik af. Gewoon HOP links of rechtsaf. De eerste paar keer kwam Frenk mij halen met zo'n hoofd van "je zag het misschien niet, maar we gingen dus die kant op" Maar al snel gaf hij het op en begon mij in de gaten te houden.

Mij heeft dit geleerd dat het onwijs met je eigen houding te maken heeft. En dat heeft ervoor gezorgd dat ik nu zeer ontspannen ben als baas. Ik ben heel duidelijk over wat ik wil en wat de regels zijn. Ik beloon gewenst gedrag en ik corrigeer ongewenst gedrag. En hier werkt dat prima

Hier ook geen roedelleider.
Ik probeer de rust in huis er in te houden, wat aardig lukt en af en toe gaat het dak er af, dan is het speeltijd, dan vliegen de ballen je om de oren.
Ik heb ook geen groepen, alle vijf honden leven gewoon in de woonkamer, alle vijf zijn reu en niet gecastreerd.
De oudsten zijn dik 16 en 15 jaar en handhaven zich prima tussen de drie jonkies.
"s nachts slapen ze allemaal bij mij op de slaapkamer ( is niet iedereen het mee eens ) Maar daar hebben ze elk hij eigen mand, die uiteraard allemaal tegen elkaar aan staan, het zijn de grootste maten.
Nooit geen probleem gehad.
Andere honden kunnen ook binnen komen, er wordt dan wel even geblaft, daarna gesnuffel en klaar, dan doet ieder waar hij zin in heeft!

Als er al iemand reodelleider is dan ben ik, man lief of onze zoon dat.
Maar geen van de honden, zij staan gelijk.

Een hond is net zo rangordegevoelig als een mens. Hij is alleen niet zo berekenend.

Dus hij wil duidelijkheid en veiligheid en vertrouwen en hij doet dingen omdat ie er beter van wordt.
Hij is echt niet te beroerd jou een lol te doen als je dat vraagt en hij is niet de hele dag bezig hogerop te klimmen, de gemiddelde hond zit het wel gebakken als ie weet waar ie aan toe is.
Net als jij: als je je veilig voelt pik je heel wat meer dan wanneer je elke dag moet afwachten of je een broodje of een schop krijgt.
En als jij op de bank wil en je hond ligt lekker, zal ie sputteren. mag best, als ie maar wel opschuift.
En als de alternatieve plek net zo goed is vindt ie dat ook wel best.

Inge O schreef:

DaniBanani schreef: Doet een hond de meeste dingen niet gewoon omdat hij het prettig vindt? Omdat de bank lekker ligt, of hij dolenthousiast als eerste naar buiten wil, of omdat je gewoon maar eens moet snappen dat-ie niet telkens geaaid wil worden en hij dus maar een grom geeft?

jawel hoor, klopt, maar dat belet dan weer totaal niet dat een hond (en eigenlijk alle sociale diersoorten) wel degelijk rangordegevoelig is.

dat iemand daar ooit van heeft gemaakt dat dit inhoudt dat een hond daarom de hele dag bezig is met het hoger op wat voor ladder ook te klimmen en dat uit verzet tegen die theorie alles weer is doorgeslagen naar 'een hond heeft totaal geen rangorde' geeft alleen maar aan dat de meeste mensen het moeilijk hebben met nuanceren maar verandert niks aan de sociale structuur van een sociaal dier als de hond.

malinois schreef:

Inge O schreef:

DaniBanani schreef: Doet een hond de meeste dingen niet gewoon omdat hij het prettig vindt? Omdat de bank lekker ligt, of hij dolenthousiast als eerste naar buiten wil, of omdat je gewoon maar eens moet snappen dat-ie niet telkens geaaid wil worden en hij dus maar een grom geeft?

jawel hoor, klopt, maar dat belet dan weer totaal niet dat een hond (en eigenlijk alle sociale diersoorten) wel degelijk rangordegevoelig is.

dat iemand daar ooit van heeft gemaakt dat dit inhoudt dat een hond daarom de hele dag bezig is met het hoger op wat voor ladder ook te klimmen en dat uit verzet tegen die theorie alles weer is doorgeslagen naar 'een hond heeft totaal geen rangorde' geeft alleen maar aan dat de meeste mensen het moeilijk hebben met nuanceren maar verandert niks aan de sociale structuur van een sociaal dier als de hond.

Op dit soort momenten die je als voorbeeld neemt kan het wel een "probleem" zijn dat als jij gewoon lekker wilt gaan slapen of op de bank neer wilt ploffen en de hond meent dat hij niet wil opstaan/weggaan voor jou.
Prima als ze even lekker op de bank liggen of eventueel op bed, maar wel plaats maken voor mij. (of gewoon oprotten op het moment dat ik wil gaan liggen) als daar een conflict ontstaat heeft dat een reden. Deels denk ik toch dat de hond als ze niet schikken dat er ergens iets niet goed zit (nog.) Maar om dan alle zogenaamde roedel dingen die genoemd staan aan te gaan hangen, nee. Althans dat heb ik niet gedaan, was ook niet nodig. Via een omweg een bepaald conflict op kunnen lossen. Daarna geen gedoe meer gehad.
Heb zelf 2 honden en 2 katten en soms snap ik het ook allemaal niet als ik af zou moeten gaan wat de rangorde is hier onderling. De ene keer gaat reu Finn als eerste het huis in, dan weer de kat Paco als eerste gevolgd door hond Bluf of Finn, soms gaan de honden eerst. Ik ben zelf meestal de laatste die in of uit huis gaat
Maar in of buiten kan ik ook niet echt een rangorde ontdekken. De ene keer heeft Bluf teef de broek aan, de andere keer kan reu Finn met een blik of houding haar al tot de orde roepen, soms geven de katten de honden "the look" en dan zijn ze zo klein als wat ineens madam en meneer herder want dan zijn katten weer de baas, terwijl de katten een dag ervoor gerust in de kont gehapt worden en sluipend bekijken waar de honden zich bevinden
Rangorde van Jan Steen hier. Zolang ze maar blijven beseffen dat ik het Vetorecht heb is het prima.

DaniBanani schreef:Ik heb hier eigenlijk nooit iets geplaatst behalve een voorstelbericht, maar lees al een tijd mee. Half december komt onze hond, en hoewel ik ben opgegroeid met honden (en mijn vriend ook) is dit voor het eerst dat ik echt bewust na zal moeten denken over opvoeding en regels en alles wat erbij komt kijken.

Ik heb al enkele topics hier uit het verleden gelezen over dit onderwerp, evenals wat artikels op andere sites. Maar ik blijf het overal tegenkomen. Je moet roedelleider zijn, ranghoogste, een hond wil stijgen in rang, ziet die-en-die als ondergeschikt en onderdanig, een pup is dominant, en ga zo maar door. Zelf heb ik wat moeite met dat idee. Doet een hond de meeste dingen niet gewoon omdat hij het prettig vindt? Omdat de bank lekker ligt, of hij dolenthousiast als eerste naar buiten wil, of omdat je gewoon maar eens moet snappen dat-ie niet telkens geaaid wil worden en hij dus maar een grom geeft? Het lijkt mij dat een hond pas effectief dominant is als je hem ook structureel zijn zin geeft in alles wat hij bedenkt. En die ondergeschiktheid, hoe werkt dat? Ziet een hond kinderen als per definitie lager in rang? Ziet de hond het überhaupt in die termen? Hij weet toch dat mensen andere wezens zijn, en in die zin nooit een echte roedel kunnen vormen; maar daarentegen heeft een hond ook geen ander kader om wezens in te plaatsen, dus misschien toch wel -noodgedwongen- binnen het kader van rang en roedel?

Hoe ziet dit alles er in de praktijk uit? Als een hond een mens denkt te moeten corrigeren met een beet, doet hij dat als ranghogere? Lijkt er effectief sprake te zijn van een vaste, stabiele roedel waarbij persoon A áltijd hoger staat? Zijn honden regelmatig bezig met testen, uitproberen, elk beetje ruimte pakken dat ze krijgen?

Ik hoop dat het duidelijk verwoord is, het is veel nieuwe materie voor mij dus misschien zeg ik domme dingen. Maar het is (althans voor mij) een best bepalende discussie in hoe ik het wezen hond benader en wil benaderen, dus ik vraag me erg af hoe dit nu allemaal zit. Naast dat elke hond natuurlijk sowieso anders is en ik mijn houding zeker niet uitsluitend laat leiden door theorie.

ik denk dat je alleen een ''dominantie''probleem kan krijgen, wanneer je zelf niet goed de leiding geeft. en dan bedoel ik niet dat je ''leidertje''speelt. maar gewoon het initiatief neemt in dingen. en een sturende functie bekleed.

En vooral: zorg dat je omgeving voor de hond rustig en stabiel en veilig is. een hond die zich veilig voelt, en weet dat hij gerespecteert wordt, en zijn rust gegund wordt, en weet dat jij de dingen regelt, is een hond die goed in zijn vel zit. en een hond die goed in zijn vel zit, zal niks zelf gaan regelen met agressie.

Ik vind het toch verrekt veel op onze gezinsstructuur lijken. In die zin voel ik me zeker wel leider. Maar je komt nergens als je geen band met je hond hebt. Denk ik.

Esther12 schreef:Ik vind het toch verrekt veel op onze gezinsstructuur lijken. In die zin voel ik me zeker wel leider. Maar je komt nergens als je geen band met je hond hebt. Denk ik.

Maar dat heeft toch niks met een roedel te maken, geen band hebben?

malinois schreef:

Esther12 schreef:Ik vind het toch verrekt veel op onze gezinsstructuur lijken. In die zin voel ik me zeker wel leider. Maar je komt nergens als je geen band met je hond hebt. Denk ik.

Maar dat heeft toch niks met een roedel te maken, geen band hebben?

Als je roedel ziet als de naam van de groep (zolas een kudde schapen, school vissen, enzo), zegt het iets over de band.
Voor wat betreft de roedeltheorie en wat daar aan wordt opgehangen, heb ik geen idee; maak me daar niet druk over.

malinois schreef:

Esther12 schreef:Ik vind het toch verrekt veel op onze gezinsstructuur lijken. In die zin voel ik me zeker wel leider. Maar je komt nergens als je geen band met je hond hebt. Denk ik.

Maar dat heeft toch niks met een roedel te maken, geen band hebben?

Ik ben van mening dat de band met je hond(-en) juist álles te maken heeft met een roedel. Die band houdt de boel bijelkaar. Zonder onderlinge banden is er van een roedel geen sprake vind ik.
Dan is het een groep individuen.

Inge O schreef:

Jaap* schreef:

malinois schreef:

Esther12 schreef:Ik vind het toch verrekt veel op onze gezinsstructuur lijken. In die zin voel ik me zeker wel leider. Maar je komt nergens als je geen band met je hond hebt. Denk ik.

Maar dat heeft toch niks met een roedel te maken, geen band hebben?

Ik ben van mening dat de band met je hond(-en) juist álles te maken heeft met een roedel. Die band houdt de boel bijelkaar. Zonder onderlinge banden is er van een roedel geen sprake vind ik.
Dan is het een groep individuen.

zoals ik het lees bedoelt malinois dit ook en is haar antwoord op esther juist uit verbazing omdat esther het precies zo stelt alsof het het één óf het ander zou zijn.

Ik las het alsof elke verzameling honden in een huishouding automatisch een 'roedel' is. Maar misschien begreep ik het verkeerd en bedoelt ze dat er van een roedel sowieso geen sprake is zonder onderinge banden?

Was even een paar boodschappen halen maar hier komt dan het verlossende antwoord:
Ik begrijp de verwarring maar Jaap legt goed uit hoe ik het bedoelde

Inge O schreef:

Emma schreef: ik denk dat je alleen een ''dominantie''probleem kan krijgen, wanneer je zelf niet goed de leiding geeft. en dan bedoel ik niet dat je ''leidertje''speelt. maar gewoon het initiatief neemt in dingen. en een sturende functie bekleed.

en toch blijft het dus hoofdzakelijk weer een kwestie van eufemismen want wat zou nou het verschil zijn tussen

dat je ''leidertje''speelt

en

het initiatief neemt in dingen. en een sturende functie bekleed.

dat is toch krèk hetzelfde?

op 1 of andere manier, krijgen mensen altijd een ''dictator''beeld, bij de naam ''leider''.
en zo bedoel ik het dus niet.
er zit dus geen wezenlijk verschil in, maar misschien wel op welke manier je dit uitvoert/interpreteert. een hond in de nekvel grijpen bij een klein vergrijp, dat bedoel ik dus niet.
maar daar denken veel mensen wel aan, als ze het woord leider lezen. ( in de zin van roedelleider, ranghogere).

Jaap* schreef:

malinois schreef:

Esther12 schreef:Ik vind het toch verrekt veel op onze gezinsstructuur lijken. In die zin voel ik me zeker wel leider. Maar je komt nergens als je geen band met je hond hebt. Denk ik.

Maar dat heeft toch niks met een roedel te maken, geen band hebben?

Ik ben van mening dat de band met je hond(-en) juist álles te maken heeft met een roedel. Die band houdt de boel bijelkaar. Zonder onderlinge banden is er van een roedel geen sprake vind ik.
Dan is het een groep individuen.

dat zei ik... of tenminste dat bedoel ik (alleen niet zo duidelijk omschreven als jou).. zonder band geen roedel

Inge O schreef:

Jaap* schreef:

malinois schreef:

Esther12 schreef:Ik vind het toch verrekt veel op onze gezinsstructuur lijken. In die zin voel ik me zeker wel leider. Maar je komt nergens als je geen band met je hond hebt. Denk ik.

Maar dat heeft toch niks met een roedel te maken, geen band hebben?

Ik ben van mening dat de band met je hond(-en) juist álles te maken heeft met een roedel. Die band houdt de boel bijelkaar. Zonder onderlinge banden is er van een roedel geen sprake vind ik.
Dan is het een groep individuen.

zoals ik het lees bedoelt malinois dit ook en is haar antwoord op esther juist uit verbazing omdat esther het precies zo stelt alsof het het één óf het ander zou zijn.

wat natuurlijk niet zo is, natuurlijk gaan roedelverhoudingen en leiderschap samen met een band hebben met elkaar .

Kijk het viel nog mee Iemand die me begrijpt dat bedoelde ik inderdaad

malinois schreef:

Inge O schreef:

Jaap* schreef:

malinois schreef:Maar dat heeft toch niks met een roedel te maken, geen band hebben?

Ik ben van mening dat de band met je hond(-en) juist álles te maken heeft met een roedel. Die band houdt de boel bijelkaar. Zonder onderlinge banden is er van een roedel geen sprake vind ik.
Dan is het een groep individuen.

zoals ik het lees bedoelt malinois dit ook en is haar antwoord op esther juist uit verbazing omdat esther het precies zo stelt alsof het het één óf het ander zou zijn.

wat natuurlijk niet zo is, natuurlijk gaan roedelverhoudingen en leiderschap samen met een band hebben met elkaar .

Kijk het viel nog mee Iemand die me begrijpt dat bedoelde ik inderdaad

Ik had een accenttekentje moeten zetten op nérgens, dan was het waarschijnlijk wel duidelijk geweest. Het was bedoeld als bevestiging van het voorgaande, niet als tegenstelling.

Inge O schreef:
en toch blijft het dus hoofdzakelijk weer een kwestie van eufemismen want wat zou nou het verschil zijn tussen

dat je ''leidertje''speelt

en

het initiatief neemt in dingen. en een sturende functie bekleed.

dat is toch krèk hetzelfde?

Voor mij zit er wel verschil in. Bij het eerste moet je je best doen en 'speel' je het. Terwijl je in het tweede vanuit jezelf de leider bent door je acties. Het eerste type persoon zal meer moeite hebben met een hond die stevig in zijn schoenen staat. Het tweede type persoon zal waarschijnlijk uberhaupt geen problemen hebben met die 'moeilijke' hond, omdat ze vanuit zichzelf al die leiderdingen doen en daarmee de leider zijn.

Uhm, ik leg het niet helemaal lekker uit denk ik. Bij de eerste is leider zijn het doel. Bij de tweede is het leider zijn een gevolg van de genomen acties en daarmee een fijne bijkomstigheid. Maar misschien is dat een hele andere discussie

Ben het overigens wel eens met zonder band geen roedel. Dat lijkt me logisch.

Het hele concept van de alfa-reu of alfa-teef die de (wolven)roedel beheerst en controleert, is toch al minstens 20 jaar achterhaald? David Mech, de ´uitvinder´ van deze termen, heeft het al heel lang zelf over de ´papa-wolf´ en de ´mama-wolf´ die als goede, liefhebbende ouders hun gezinnetje veilig door het leven proberen te loodsen. En als het zo uitkomt, als papa en mama toevallig even afwezig zijn, neemt een jongvolwassen kind of een oom of tante de honneurs even waar. Het is maar net waar de situatie om vraagt.

Overigens gaat dit over wolvenroedels. Honden zijn allang geëvolueerd tot een compleet eigen soort. En de laatste theorieën over hondengedrag beweren voorzichtig dat honden, als ze die kans zouden krijgen, helemaal geen roedels vormen. Er wordt de laatste tijd onderzoek gedaan naar straathonden, wat nog nooit eerder is gebeurd. De eerste voorzichtige bevindingen zijn, dat die geen roedels vormen, hooguit paartjes of vriendschappen.

In ieder geval is het roedelverhaal met de almachtige leider, zoals David Mech dat decennia geleden publiceerde, volkomen fout. Hij was zelf degene die daarachter kwam, en dat was ook alweer 20 jaar geleden.

Hanneke

Laboriginals schreef:Het hele concept van de alfa-reu of alfa-teef die de (wolven)roedel beheerst en controleert, is toch al minstens 20 jaar achterhaald? David Mech, de ´uitvinder´ van deze termen, heeft het al heel lang zelf over de ´papa-wolf´ en de ´mama-wolf´ die als goede, liefhebbende ouders hun gezinnetje veilig door het leven proberen te loodsen. En als het zo uitkomt, als papa en mama toevallig even afwezig zijn, neemt een jongvolwassen kind of een oom of tante te honneurs even waar. Het is maar net waar de situatie om vraagt.

Overigens gaat dit over wolvenroedels. Honden zijn allang geëvolueerd tot een compleet eigen soort. En de laatste theorieën over hondengedrag beweren voorzichtig dat honden, als ze die kans zouden krijgen, helemaal geen roedels vormen. Er wordt de laatste tijd onderzoek gedaan naar straathonden, wat nog nooit eerder is gebeurd. De eerste voorzichtige bevindingen zijn, dat die geen roedels vormen, hooguit paartjes of vriendschappen.

In ieder geval is het roedelverhaal met de almachtige leider, zoals David Mech dat decennia geleden publiceerde, volkomen fout. Hij was zelf degene die daarachter kwam, en dat was ook alweer 20 jaar geleden.

Hanneke

Hoe je ze noemt maakt toch geen functioneel verschil? Of je ze nou papa en mama noemt of de operreu en de uberteef maakt niks uit.
Het gaat erom dat er groepsdynamiek plaatsvind, en dat iedereen die deel uitmaakt van een groep daarin een bepaalde rol vervult.

Dat mensen als David Mech, of welke 'one trick pony' goeroe dan ook maar, eerst een totaal overspannen conclusie trekt of theorie bedenkt, en dat vervolgens nuanceert verandert niks aan de manier waarop huishonden al duizenden jaren met elkaar en met mensen omgaan. En ik zie er al zéker geen reden in om dan ook meteen maar álles wat met rangorde en dominantie te maken heeft als onzin te verklaren.

Ik wordt een beetje moe van dat gehussel in de terminologie. Of je het nou een roedel noemt of een familie, ze drijven beide op een fatsoenlijke begeleiding door touwtrekkers en regelmakers

Klopt, dat filmpje is op zijn eigen site ook te vinden.

Ik ben het met de vorige schrijver eens dat de naam er niet toe doet. Maar aan het idee van de alfa is ook altijd het idee gekoppeld, dat er in een groep wolven / honden een sterke hiërarchie zou bestaan waarin per definitie een machtsstrijd gaande is, dat honden altijd bezig zouden zijn om een treetje hogerop te komen. Dat klopt dus helemaal niet. En dat is wel belangrijk om te weten. Natuurlijk vindt er groepsdynamiek plaats. Iedere hond zal proberen zijn eigen situatie zo comfortabel mogelijk te maken. Als hij daarbij nooit begrensd wordt, wordt hij onhandelbaar, want dan doet hij precies wat hij zelf wil. Maar in mijn ogen is grenzen stellen gewoon opvoeden, net zoals bij een kind, en heeft dat niks te maken met allerlei rare ´dominantiehandelingen´ zoals je in de boekjes leest, om te voorkomen dat je hond een treetje opklimt. Zoals: altijd na jou door een deur laten gaan, na jou eten geven, nooit op een hoge zitplaats, dat soort dingen. Ik vind dat flauwekul.

Hanneke

Laboriginals schreef:Klopt, dat filmpje is op zijn eigen site ook te vinden.

Ik ben het met de vorige schrijver eens dat de naam er niet toe doet. Maar aan het idee van de alfa is ook altijd het idee gekoppeld, dat er in een groep wolven / honden een sterke hiërarchie zou bestaan waarin per definitie een machtsstrijd gaande is, dat honden altijd bezig zouden zijn om een treetje hogerop te komen. Dat klopt dus helemaal niet. En dat is wel belangrijk om te weten. Natuurlijk vindt er groepsdynamiek plaats. Iedere hond zal proberen zijn eigen situatie zo comfortabel mogelijk te maken. Als hij daarbij nooit begrensd wordt, wordt hij onhandelbaar, want dan doet hij precies wat hij zelf wil. Maar in mijn ogen is grenzen stellen gewoon opvoeden, net zoals bij een kind, en heeft dat niks te maken met allerlei rare ´dominantiehandelingen´ zoals je in de boekjes leest, om te voorkomen dat je hond een treetje opklimt. Zoals: altijd na jou door een deur laten gaan, na jou eten geven, nooit op een hoge zitplaats, dat soort dingen. Ik vind dat flauwekul.

Hanneke

Dat is flauwe kul zolang alles prima gaat... het wordt pas belangrijk als je een probleem qua gedrag hebt of krijgt.

Laboriginals schreef:Maar in mijn ogen is grenzen stellen gewoon opvoeden, net zoals bij een kind, en heeft dat niks te maken met allerlei rare ´dominantiehandelingen´ zoals je in de boekjes leest, om te voorkomen dat je hond een treetje opklimt. Zoals: altijd na jou door een deur laten gaan, na jou eten geven, nooit op een hoge zitplaats, dat soort dingen. Ik vind dat flauwekul.

Het is flauwekul als je het relatie brengt met een incorrecte interpretatie van rangorde.
Immers, jezelf als eerste door de deur wringen verandert je status niet ten goede, integendeel zou ik zeggen
Als je voorang verléént wordt heeft dat wél een bepaalde waarde echter
En rangorderegels mogen in dié zin dan niet veel waarde hebben, maar ze zijn wel handig voor mensen die moeite hebben om hun rol goed te vervullen en daardoor met een dominantieprobleem zitten opgescheept.
Gewoon omdat het een lekker duidelijk houvast biedt.
Maar of je een hond nou vérbied om als eerste de deur door te gaan, of je gébiedt het hem, dat maakt niks uit

Wat ik wil zeggen is dat je eigenlijk niet té veel klakkeloos aan de kant moet schuiven als onzin. In heel veel zaken zit toch een kern van waarheid, alleen is de invalshoek vaak verkeerd gekozen.

Of, zoals het verschil tussen de leider spelen of de leider zijn, kan het helpen om inzicht te krijgen, ook voor degene die het gemakkelijk afgaat.
Zodra het regels gaat worden om de regels, wordt het star.
En ook dat is weer niet echt en komt ook als zodanig over.
Werkt dus niet.

In mijn ogen bestaan er geen dominantieproblemen, wel gedragsproblemen. Ook dat is natuurlijk maar een naam, maar toch zitten er achter die twee benamingen wel twee heel andere gedachten. Zouden gedragsproblemen nou werkelijk verbeteren als het baasje ineens allerlei ´rangorderegeltjes´ uit de boekjes gaat toepassen? Ik denk nog eerder dat een te soft baasje die regeltjes dan meer gebruikt als een soort tovertruken: als hij nou maar goed al die regeltjes toepast, wordt de hond vanzelf gehoorzaam. Nou ja... zo werkt het natuurlijk niet, het zit hem niet in die regeltjes. In dit artikel vind ik het wel goed beschreven staan: http://www.dierengedrag.be/wp-content/u ... ntie-2.pdf

Hanneke

Laboriginals schreef:In mijn ogen bestaan er geen dominantieproblemen, wel gedragsproblemen. Ook dat is natuurlijk maar een naam, maar toch zitten er achter die twee benamingen wel twee heel andere gedachten. Zouden gedragsproblemen nou werkelijk verbeteren als het baasje ineens allerlei ´rangorderegeltjes´ uit de boekjes gaat toepassen? Ik denk nog eerder dat een te soft baasje die regeltjes dan meer gebruikt als een soort tovertruken: als hij nou maar goed al die regeltjes toepast, wordt de hond vanzelf gehoorzaam. Nou ja... zo werkt het natuurlijk niet, het zit hem niet in die regeltjes. In dit artikel vind ik het wel goed beschreven staan: http://www.dierengedrag.be/wp-content/u ... ntie-2.pdf

Hanneke

Het kan een aanzet zijn om gedragsproblemen aan te gaan pakken, de aanzet om meer aktief te gaan bepalen wat de bedoeling is, met wat handvaten om te weten hoe en waar je zou kunnen beginnen.
Maar inderdaad, tovertruukjes zijn er niet en de toegepaste regels (en de handhaving ervan) moeten je ook passen.
Uiteindelijk kan dan ook nog de vraag komen of iemand wel de beste eigenaar voor een bepaalde hond is.