Ik wilde dit toch even delen op deze site.
Onze lieve beer hebben we 23 april 2012 laten inslapen. Hij kreeg aanvallen die werkelijk te verschrikkelijk verschrikkelijk waren om aan te zien en we wilden hem dit niet langer meer laten meemaken. Je zag de levenslust uit hem verdwijnen en het enige waar hij nog lol in had was als wij weer thuis waren en hem konden knuffelen.
Het was een ontzettend zwaar afscheid en we missen hem nog elke dag... Hij ligt bij ons in de tuin begraven en krijgt een mooie steen met z'n naam erin gegraveerd. Nelson is 13 jaar geworden.
Nelson, een Eurasiër die vanaf pup zijn bij ons is gekomen. Ik was 5 toen we hem kregen dus heb eigenlijk haast geen herinneringen zonder dat lieve Nels daarin voorkomt.
Die linker foto (ook mn avatar en onderschrift) is toch goud waard...
lekker aan de wandel
Op z'n dertiende verjaardag
Rond die tijd kreeg Nelsen rare en hele nare klachten en leek het erg snel achteruit te gaan met hem. Met vele ups en downs heeft hij dit uiteindelijk nog even volgehouden maar op een gegeven moment zagen we gewoon niet meer de Nelson in hem die we kenden en leek hij niet echt plezier meer te hebben in het leven. Hij was nog steeds dol op ons, en wij op hem maar we wilden hem niet laten lijden en hebben hem op 23 april 2012 laten inslapen. Ik mis hem nog elke dag.
En Sjors ook, onze kater die echt helemaal gek op hem was. 1-4-1999 - †23-4-2012 (Deze foto is op de dag, en op de plek gemaakt waar we hem hebben laten inslapen. Fijn bij huis, waar hij ook begraven is)
