Het HondenForum

Onze hond ging dood aan een hernia in elf dagen, het droevige relaas.

Uniek is er niet meer, een prachtige kortharige standaard Black and Tan tekkel die net niet de 5 jaar en 9 maanden haalde.
Ik wil proberen haar laatste 6 maanden/weken te verwoorden met de gedachte dat andere kleine honden bezitters mogelijk hier iets mee kunnen..
Of dat u dit ook al eens hebt meegemaakt en ons kunt troosten met een getuigenis waaruit zou blijken dat het soms niet te overzien, te voorkomen valt.
Dit komt voort uit dat wij, dat ik, mogelijk niet goed op aanwezige signalen hebben gelet..
Ja, zelfs denken, dat ze nog had kunnen leven als wij alerter en consequenter waren geweest.
En dat is best heel zuur en enorm verdrietig, zelfs pijnlijk, zeker de eerste dagen en weken na het overlijden van Uniek.

Zij overleed op 28 juli 2012 elf dagen na de eerste serieuze waarneembare klachten.

(( ik schrijf woensdag 18 juli; over de afgelopen maanden.. voor een zoveelste keer, wat is dat toch, dat pijnkreetje? wij doen niets.. raken haar niet aan.. de afgelopen maanden gebeurde dit nog wel eens een enkele keer.. maar verder zag je niks aan Uniek. Ik ga met haar joggen, ook rustig aan de lijn naast de fiets, we doen onze rondjes. Veel eerder dwz enkele maanden terug had ze zich op een gladde natte galerij "verstapt", hier was ze toch wel enkele dagen een stukje rustiger van.. ze ontzag zich enigszins. Een stevige wandeling in de bossen, de polder in, ze vind het allemaal prima, behalve dan het joggen, hier lijkt ze mij zeker in het begin van de trim af te remmen.. maar naast de fiets lijkt ze zelfs leuker te vinden!! Vandaag woensdag 18 juli doe ik een onhandige lees verkeerde til met van bureau naar op schoot.. Afin..laat toe dat ze op de bank springt en eraf.. zo ook op het bed en eraf, op de hoge stoel aan tafel en eraf..! FOUT FOUT FOUT!!!!!!!!! en ja hoor, op een zondagmiddag springt ze van de bank en laat een ferme pijnkreet, op zondag 22 juli ))

(( één dag eerder op zaterdag 21 juli schrijf ik; uniek klaagt over rugpijn en voelt zich niet lekker, spiertje verrekt.. in haar lies? ze vermijdt te stappen, vermoedens, maar nog steeds geen echte waarneembare rugklachten! tot dat op zondag 22 juli dus zoals hierboven beschreven na de bank afspring een "uitval" aan de achterhand gaat optreden, verminderde reflexen.. mogelijk enkele maanden terug soortgelijk maar verdwenen.. ))

(( hierna op maandag ochtend 23 juli Uniek heftige klachten meest lijkend op waarschijnlijk hernia, ook nog loops.. (bloed in urine)?, medicatie en diagnose: "zwelling" onderdrukker prednison dmv injectie voor 24 uur en tabletten nog voor een week. Maar Uniek bleef veel te onrustig die maandag en leek echt pijn te hebben dus 's middags laat nog eens naar dierenkliniek. Nu een pijnstiller (tramadol) en rustgever (diazepam) sinds vanavond na tweede afspraak, de vorige nacht was iedereen wakker.! )) Hier werd wel al gesuggereerd dat een foto/scan en mogelijk opereren overwogen moest worden. Maar je stelt het uit in de hoop op beter en denkt niet aan een zeer snelle verslechtering van de klachten, we hadden hier geen ervaring mee en hadden nog nooit serieus info vergaard over rugklachten bij kleine honden.

(( woensdag 25 juli; haar klachten lopen volledig uit de hand, geen enkele verbetering en volledig incontinent. Ondertussen wanhopig vragen we raad en advies aan de kennel en krijgen goede adviezen in de vorm van personen die wij snel moeten bellen. Ik ga naar Wageningen toe voor ortho manuele dierenarts om rugwervels in het gareel te krijgen en degelijke diagnose op papier.. De vorige nachten en dagen waren heel onrustig, pijn neemt toe, twee dagen (donderdag en vrijdag) relatieve kalmte maar blijkt schijn, doen zelf enkele "handelingen" (dwz enkele rek en strek oefeningen ter ontspanning.. ) met Uniek lijken niets op te leveren, integendeel? ))

(( zaterdag 28 juli; de zaterdag en nacht ervoor veel onrust maar gaat toch naar het werk met naar gevoel.. om 12.00 belt mijn vrouw dat Uniek het niet meer houdt, ik wil naar huis maar kan niet.. wachten tot einde werktijd 16.00 uur, het zal toch wel meevallen..?! Ik ben thuis en zie direkt dat het niet goed zit, heel veel pijn en veel krampen en spasmen.. (Schiff Sherington fenomeen) ik bezoek de weekend dierendokter in de gemeente, zelfs een "opiaat" brengt niet de rust, ze heeft teveel pijn.. wat nu.. nog eens goed bespreken wat de klachten en mogelijkheden zijn? Maar we bereiden ons al voor op het ergste..

Nee, ze trekt het niet meer, nu eerst metadon voor rust en een heerlijk slaapje, nog een klein beetje want de slaap is niet diep genoeg.. dan, dan nog iets om geest en lichaam te dwingen haar avontuur op aarde te laten stoppen... ))

Beste lezer, het gaat er mij om dat u mogelijk met bovenstaande (bewust of onbewust) alerter kunt zijn op mogelijke "storingen" aan uw huisdier. Ik denk dat het ook de moeite waard is u te verdiepen in de sterke maar ook de zwakke punten van uw hond. Goede informatie is ruim voorhanden in bibliotheek, op het "net", bij de plaatselijke hondenclub, de kennel en ja natuurlijk ook in de dierenkliniek. Neem een keer de moeite, ik hoop dat u het niet nodig heeft maar enigszins op de hoogte zijn kan geen kwaad. Een later verwijt aan uzelf kan hiermee mogelijk worden geminimaliseerd.

Wij wensen u natuurlijk heel veel plezier en meer geluk met uw hond,

Bert en Astrid Hazeleger.


NB: toevoeging; Uniek woog 9500 gram, voor een klein teefje, (tiende uit het unieke nest) was ze iets te zwaar, ze had ook veel spieren en een zeer goede conditie. Haar moeder Noortje is echt langer en past niet meer op schoot..
NB: wij hebben nu dus Noortje, de moeder van Uniek, is het niet "uniek". Ja, ze is geweldig, ook een schat, echt een moedertje! Zij krijgt bij ons de warme mand na acht jaar trouw aan de vorige eigenaren.
NB: en ook nog even dit wat betreft haar riem. Dat was altijd een hals bandje maar nu hebben wij ook een borst/buik bandriem zo één in een ellips-vorm zeg maar met twee ringen bovenop om de riem aan te clippen, hier worden de krachten beter verdeeld bij het trekken of corrigeren van je hond.

Triest hoor...sterkte nog
Ik vind teckels erg leuk maar al die hernia's brrr......

oh wat erg.... Ik heb ook teckels, en ook ervaring met hernia's .Een oudere teckel hier gekomen na mislukte hernia operatie waardoor hij incontinent was en ook niet goed kon lopen. Hij heeft hier nog 2 goede jaren gehad maar uiteindelijk toch in laten slapen omdat het lopen niet meer ging.. en een teckel die toen hij jong was een lichte hernia
gelukkig is hij helemaal hersteld...
Maar dit is een heel verdrietig verhaal...

Wat een verdrietig verhaal....

Ik heb zelf twee dieren verloren aan een hernia, een berner sennen hond van 13 jaar en een perzische kat van 14 jaar.
Maar bij hen was de hernia toch een beetje een ouderdomsverschijnsel.
Er was niet zoveel aan te doen.
Bij de berner was het acuut met heel veel pijn.
Bij de kat chronisch en met als gevolg uiteindelijk totale verlamming van de achterhand.

Ik wil jullie veel sterkte wensen met jullie verlies en raden om je niet te veel schuldig te voelen, schuldgevoel is een nomraal verschijnsel bij het overlijden van een dierbare.

Zelf denk ik dat de functie daarvan is dat het het gevoel van totale machteloosheid een beetje op afstand houdt.

Sterkte.

Ik heb voor mijn kleine pup ook een instap tuigje, maar het is hem nu nog veel te groot ondanks dat het een xs is. Ik vind het getrek aan dat iele nekje maar niets, lijkt mij ook niet gezond.

Sterkte met het verlies van je hondje.
Of het anders had gekund en gemoeten?
Dat weet je niet.
Zelfs niet achteraf.
Bij sommige honden lijkt het toch ook gewoon in aanleg al aanwezig te zijn.
Zoals een specialist eens tegen me zei .............. ze kunnen een hernia krijgen door te struikelen over een postzegel.

Ik heb teckels gehad.
Een van hen heeft de diagnose nekhernia gehad, maar bleek te lijden aan een darmkoliek.
Ja dat kan was een foutje van de DA.
Teckel = hernia, was zijn gedachte.

Jouw Uniek had onmiskenbaar wel een hernia, zo uit je beschrijving te lezen.
Is op en van de bank springen slecht voor een hondje met een lange rug en korte pootjes?
Ja ongetwijfeld.
Maar mijn teckels hebben het altijd gedaan.
Ik kon ze niet tegenhouden
Trekken aan de lijn?
Nee dat gebeurde niet.
Dus een halsbandje was geen enkel probleem
Geen van hen heeft ooit een tuigje omgehad.
En als ik zie hoe bol die lange rug vaak wordt getrokken door een trekkende-teckel-met-tuigje ben ik er niet van overtuigd dat zo'n tuigje beter is dan een halsbandje
Je kunt ze beter leren om mee te lopen zonder te trekken.

Zo zeg, dat komt binnen, wat een verdrietig verhaal.
Heel erg veel sterkte.........

Hernia's zijn heel naar

Ik heb als jong kind meegemaakt dat onze poedel een acute hernia opliep bij het van de bank springen. Ik vergeet dat gekrijs nooit meer. Het is dé reden dat ik geen teckel durf, ondanks dat ik het heel leuke honden vind. Ik wil dat nooit meer meemaken.

Verdrietig verhaal
Heel veel sterkte

oh wat triest dit heel veel sterkte

Ook ik heb een kort poot en langrug ras. En ik in dit ras komt de herniä opzetten.

Via de rasvereniging kregen we de oproep om als je hond een hernia had dit te melden en dan zou er bloed worden afgenomen. Er schijnt namelijk een ervelijke vorm te zijn? waarvan ze de dna marker willen vinden.

Als ik dan dit lees hoop ik echt niet dat mijn hondjes het zullen krijgen.

Wat een verdrietig verhaal...

Ik schrik er ook wel een beetje van, want heb me nooit gerealiseerd dat een hernia de dood van je hond kan betekenen.
Onze Julia heeft een hernia, en zij heeft er nu meerdere keren een cortisone prik in gehad onder narcose. Het gaat nu echt super met haar.
We laten haar ondanks haar hernia gewoon lekker los rondrennen en ze mag de bank op en af.
Ze mag niet meer met balletjes spelen enzo, dat durven we niet aan.

Maar nu schrik ik erg van jouw verhaal. Want wat is nu eigenlijk het risico dat mijn hond loopt met haar hernia?

Sterkte ermee, en ik denk niet dat je nu achteraf kunt zeggen dat je iets anders had moeten/kunnen doen.
Je kúnt nu eenmaal niet alles weten, als we allemaal alles van tevoren wisten dan zou er nooit iets vervelends gebeuren, want dan waren we alles voor.

Ligt er maar net aan waar de hernia zit en hoe erg deze is.

Vreselijk hè, en dat gegil gaat je door merg en been.....
Ik heb in 2006 mijn teckel Mondriaan binnen 12 uur vanwege een hernia moeten laten inslapen.
s'Ochtends was er nog niets aan de hand, behalve dat hij wat langzamer wilde lopen.
Tegen middernacht was het einde verhaal . Hij is 9 jaar geworden.

Heel veel sterkte