Puppenfabriek heeft het NIET voor elkaar
Geplaatst: 04 mei 2012 18:00
Waarschijnlijk een pup verkocht, en ook nog een familiecrisis veroorzaakt. Dat eerste aan mijn moeder voor €450,= (terwijl het aan de telefoon €250,= zou zijn) en het tweede tussen zusjelief en ik 
Kom vanmiddag thuis, moeder is weg maar dat is niet raar. Ik ga naar het toilet, vul mijn waterflesje weer en doe de deur weer op slot. Roept mijn tante naast ons mij. "Marion, kom eens! Je raadt nooit wat ze aan het doen zijn.... kijken naar een pup!" Op zich komt dat niet helemaal uit de lucht vallen, ze geeft het al een tijdje aan dat ze er zin in heeft (en ik heb zelfs al contact met Alma hierover gehad), maar het was vandaag wel heel ineens. Heeft zus op marktplaats zulke leuke boomertjes gezien, en daar zijn ze nu heen. Naar Huissen.
"Neeeee, niet naar Huissen! Lako?" Dat wist ze niet, maar we moesten maar even naar andere tante Diny lopen (die woont aan de andere kant naast ons). Wij daarheen, en uiteraard had die tante - die is ook gek op honden - de link bewaard van de advertentie. Geen naamsvermelding, maar uiteraard wel schattige plaatjes en een mooi verhaal. En een telefoonnummer. Nou ja, 1 seconde zoeken en mijn vrees bleek waarheid. En nu? "Bellen naar dat nummer!", zegt hondenlievende tante en ze beent gelijk naar de kamer om de telefoon te pakken. Ik bel, krijg de vent aan de lijn en ik vraag naar mevrouw Overbeek. Ze zat daar ook in de ruimte want ik kreeg haar gelijk aan de telefoon. Ik vertelde haar dat ze daar alsjeblieft geen hond moest kopen. Dat er parvo-pups vandaan komen, en dat ze met honderden tegelijk in een vrachtwagen hier naar Nederland worden gehaald vanuit de Oostbloklanden. Eigenlijk was mijn moeder heel snel overtuigd, en ze zei ook gelijk tegen die vent "Nou, mijn dochter vind het geen goed idee dus het gaat niet door". Nou ja, zij was natuurlijk beduusd, ik stond te trillen op mijn benen, en de verbinding werd verbroken.
Drie seconden later gaat mijn mobiel, zuslief. Ik moest niet zo belachelijk doen, en niet menen dat ik overal verstand van had. Dit was geen puppenfabriek, dit was een hartstikke mooi huis en goed schoon, niks aan de hand. En ze was kwaad. Nog een keer zei ze dat ik belachelijk deed en vervolgens "ik hang op".
Nog drie seconden later gaat de telefoon van tante - waarmee ik dus die man had gebeld - zuslief giftig op tante "Heb jij Marion gebeld???" Dus tante heel rustig en bedeesd verteld hoe het was gegaan, haar opmerking dat ik niet moest menen dat ik overal verstand van had pareerde met "als één van ons verstand van honden heeft is het Marion wel", en ze heeft ook nog het allereerste verhaaltje van de eerste hit die ik vond voorgelezen (en dat was over een pup met parvo)... Maar het mocht niet baten. Ook tegen tante zei ze dus "ik hang op", en liet ons in stlte achter. "Er was niet met haar te praten", zei tante ook.
En nu? Geen idee. Uiteraard was ik de rest van de dag zeer opgefokt, en ik moest moeite doen om glimlachend de pakjes af te geven. Of mijn moeder nu een pup heeft weet ik niet, maar met 2 enthousiaste kleindochters plus mijn mega-eigenwijze zus erbij, denk ik dat de kans groot is. En ik gun haar meer dan de wereld een leuke hond/pup, maar niet van daar. Alsjeblieft niet van daar
Ik weet zeker dat mijn moeder enorm in tweestrijd zit/zat, maar het is natuurlijk geen eerlijke tweestrijd het was 3 tegen 1. Plus die puppenogen van dat kleintje dat ze al uitgezocht hadden. Als mijn moeder mij vanavond niet belt, dan bel ik haar wel. Leg ik haar heel rustig uit wat er allemaal aan de hand is, en waarom deze kennel zo berucht is.
Maar met zus weet ik niet wat ik moet. De manier waarop ze vanmiddag tegen me te keer ging (we liggen elkaar niet, maar omwille van mijn ouders/moeder gedogen we elkaar), laat ik me niet zomaar welgevallen. Voorlopig heb ik er geen enkele trek in om haar te zien. Misschien dat ik haar alleen maar een linkje ga geven van Tros Radar, nog niet zo lang geleden was er toch een uitzending over Lako? Kan die alleen even zo snel niet vinden. Of misschien is het maar gewoon beter dat ik me een tijdje afzijdig hou. Er smeult nu iets in mij wat bij het minste of geringste kan ontploffen.
Kom vanmiddag thuis, moeder is weg maar dat is niet raar. Ik ga naar het toilet, vul mijn waterflesje weer en doe de deur weer op slot. Roept mijn tante naast ons mij. "Marion, kom eens! Je raadt nooit wat ze aan het doen zijn.... kijken naar een pup!" Op zich komt dat niet helemaal uit de lucht vallen, ze geeft het al een tijdje aan dat ze er zin in heeft (en ik heb zelfs al contact met Alma hierover gehad), maar het was vandaag wel heel ineens. Heeft zus op marktplaats zulke leuke boomertjes gezien, en daar zijn ze nu heen. Naar Huissen.
"Neeeee, niet naar Huissen! Lako?" Dat wist ze niet, maar we moesten maar even naar andere tante Diny lopen (die woont aan de andere kant naast ons). Wij daarheen, en uiteraard had die tante - die is ook gek op honden - de link bewaard van de advertentie. Geen naamsvermelding, maar uiteraard wel schattige plaatjes en een mooi verhaal. En een telefoonnummer. Nou ja, 1 seconde zoeken en mijn vrees bleek waarheid. En nu? "Bellen naar dat nummer!", zegt hondenlievende tante en ze beent gelijk naar de kamer om de telefoon te pakken. Ik bel, krijg de vent aan de lijn en ik vraag naar mevrouw Overbeek. Ze zat daar ook in de ruimte want ik kreeg haar gelijk aan de telefoon. Ik vertelde haar dat ze daar alsjeblieft geen hond moest kopen. Dat er parvo-pups vandaan komen, en dat ze met honderden tegelijk in een vrachtwagen hier naar Nederland worden gehaald vanuit de Oostbloklanden. Eigenlijk was mijn moeder heel snel overtuigd, en ze zei ook gelijk tegen die vent "Nou, mijn dochter vind het geen goed idee dus het gaat niet door". Nou ja, zij was natuurlijk beduusd, ik stond te trillen op mijn benen, en de verbinding werd verbroken.
Drie seconden later gaat mijn mobiel, zuslief. Ik moest niet zo belachelijk doen, en niet menen dat ik overal verstand van had. Dit was geen puppenfabriek, dit was een hartstikke mooi huis en goed schoon, niks aan de hand. En ze was kwaad. Nog een keer zei ze dat ik belachelijk deed en vervolgens "ik hang op".
Nog drie seconden later gaat de telefoon van tante - waarmee ik dus die man had gebeld - zuslief giftig op tante "Heb jij Marion gebeld???" Dus tante heel rustig en bedeesd verteld hoe het was gegaan, haar opmerking dat ik niet moest menen dat ik overal verstand van had pareerde met "als één van ons verstand van honden heeft is het Marion wel", en ze heeft ook nog het allereerste verhaaltje van de eerste hit die ik vond voorgelezen (en dat was over een pup met parvo)... Maar het mocht niet baten. Ook tegen tante zei ze dus "ik hang op", en liet ons in stlte achter. "Er was niet met haar te praten", zei tante ook.
En nu? Geen idee. Uiteraard was ik de rest van de dag zeer opgefokt, en ik moest moeite doen om glimlachend de pakjes af te geven. Of mijn moeder nu een pup heeft weet ik niet, maar met 2 enthousiaste kleindochters plus mijn mega-eigenwijze zus erbij, denk ik dat de kans groot is. En ik gun haar meer dan de wereld een leuke hond/pup, maar niet van daar. Alsjeblieft niet van daar
Ik weet zeker dat mijn moeder enorm in tweestrijd zit/zat, maar het is natuurlijk geen eerlijke tweestrijd het was 3 tegen 1. Plus die puppenogen van dat kleintje dat ze al uitgezocht hadden. Als mijn moeder mij vanavond niet belt, dan bel ik haar wel. Leg ik haar heel rustig uit wat er allemaal aan de hand is, en waarom deze kennel zo berucht is.
Maar met zus weet ik niet wat ik moet. De manier waarop ze vanmiddag tegen me te keer ging (we liggen elkaar niet, maar omwille van mijn ouders/moeder gedogen we elkaar), laat ik me niet zomaar welgevallen. Voorlopig heb ik er geen enkele trek in om haar te zien. Misschien dat ik haar alleen maar een linkje ga geven van Tros Radar, nog niet zo lang geleden was er toch een uitzending over Lako? Kan die alleen even zo snel niet vinden. Of misschien is het maar gewoon beter dat ik me een tijdje afzijdig hou. Er smeult nu iets in mij wat bij het minste of geringste kan ontploffen.
. Hopelijk heeft je moeder naar jou geluisterd en niet naar je zus en de smekende oogjes van de kleinkinderen. Heeft ze wel een pup gekocht? Dan maar het beste ervan hopen 
.
zijn genoeg pups of hondjes te vinden die van een betere afkomst komen 
En nu maar hopen dat er gauw een leuk gezond pupje op jullie pad komt. Succes en hoera voor je moeder!
ik ga nu bij pa en ma op visite. Het huis voelt nog niet als "thuis" zoals ik dat in het vorige huis had waar ik ben opgegroeid.