Het HondenForum

Hallo, misschien is er al wel een onderwerp over, maar kon het niet zo vinden.

Mijn hondje is 11 en ik heb altijd veel met hem gewandeld en gespeeld. (bijna dagelijks minimaal uur los wandelen)
Dat wandelen doen we nog steeds, maar nu verdeeld over meerdere keren per dag, maar in totaal wel ruim een uur/anderhalf uur.
Hij is gelukkig nog gezond, goede conditie en actief en loopt heel vief voor me uit.
Het enige wat ik merk, is dat hij 's ochtends en 's avonds een beetje stram is.
Dat lijkt me ook wel logisch, dat hij met zijn leeftijd niet meer helemaal soepel is.

Maar de vraag is, moet ik hem tegen zichzelf beschermen of zou hij zelf kunnen aanvoelen waar z'n grens ligt?

Hij kan in het weiland helemaal uit z'n dak gaan, met het spelen met de bal.
Ook als we naar het Veluwemeer gaan, vindt hij zo geweldig, dat hij zo een uur rondrent en stuitert.

Ik heb wel eens geprobeerd te minderen, dus eerder stoppen met spelen, kortere wandelingen.
Maar dan ligt hij in huis naar me te kijken, en te kwispelen met z'n staart, dat hij 'actie' wil.
Kan je een oudere hond teveel beweging geven, zodat hij overbelast raakt?
Is het verstandiger te stoppen met bewegen, voordat hij moe is?

Bedankt alvast voor het lezen!

Mijn oudste hond wordt in september 12. Qua beweging is er niet veel veranderd. Als ik vind dat ze wat stijf is doe ik een dagje wat minder en dat werkt prima. Met de wandelingen korter maken zou ik haar echt geen plezier doen.

Wat ik met Max deed was het een beetje mixen.Dus de ene dag wat meer,de andere dag wat minder.
Hij kreeg vanaf zijn 12e Carprodyl vanwege arthrose en ook dat doseerde ik vaak wisselend.

Freggle schreef: Maar de vraag is, moet ik hem tegen zichzelf beschermen of zou hij zelf kunnen aanvoelen waar z'n grens ligt?

Honden kun je beter tegen zichzelf beschermen, pijn laten ze niet heel duidelijk zien.
Er zijn wel signalen die op pijn kunnen duiden bv hijgen en inderdaad moeite met opstaan of likken op bepaalde plaatsen.
Ik zou als ik jou was je oudere hond eens na laten kijken door de DA en je aan de hand daarvan laten adviseren over pijnstillers.

Max, nee, daar doe ik mijn hond dus ook geen plezier mee.
Mijn hond is ook wel eens een dagje wat strammer of geen zin (vooral als het regent).
Die dagen wandelen we ook al minder.

Ik laat hem elk jaar bij de dierenarts (enting) ook lichamelijk checken.
Esther, de signalen die jij aangeeft, dat doet ie nog niet.
Ik denk niet dat ie pijn heeft, hij is namelijk best kleinzerig.
Als hij pijn heeft, is hij heel zielig. Staart naar beneden, oren naar beneden en heel sneu in een hoekje vd bank liggen.
Maar in juli gaat hij weer naar de dierenarts, dan wordt ie ook weer nagekeken.

marian* schreef:Wat ik met Max deed was het een beetje mixen.Dus de ene dag wat meer,de andere dag wat minder.
Hij kreeg vanaf zijn 12e Carprodyl vanwege arthrose en ook dat doseerde ik vaak wisselend.

Dat doe ik ook met Does (bijna 12 of al 12, is niet helemaal bekend). Maar Does heeft ook wel een heup die praktisch uit de kom staat. Wel ga ik elke dag minstens een uur lopen. De ene dag gun ik hem prikkels door naar de Intratuin te lopen (daar is van alles te ruiken, dat vindt hij echt fantástisch dus geestelijk krijgt hij dan extra prikkels terwijl het fysiek niet veel voorstelt) en de dag daarna mag hij dan weer lekker een stuk los rennen. Zo wissel ik het af en ik kijk goed naar de signalen die hij afgeeft.

Met Sam wissel ik het ook af. De ene dag doen we meer dan de ander. Regelmatig laat ik haar bewust thuis als ik met de andere ga. Als ze erg aandringt om mee te gaan gaat ze gewoon mee, alleen gaat er dan s'avonds een rymadil in . Ze wordt 11 jaar in Juni.

Tenzin wordt eind van de maand 12 en loopt gewoon de wandelingen met de jonkies mee. Hij geeft het zelf wel aan als het teveel wordt en anders merk je het wel aan je hond.
En los in het bos gaat hij nog lekker helemaal uit zijn dak.

Gelukkig doen jullie het ook zo met de honden.
Dit is mijn eerste hond, dus ook voor het eerst een oudere hond nu.
Je groeit natuurlijk mee, in hoe hij is z'n leven lang.
Maar ik zou niet willen dat ik onbedoeld, hem zou overbelasten.
Dat komt ook omdat hij nog zo speels en actief is, dat je gewoon bijna vergeet dat hij niet de jongste meer is.

Guinnie is nu 15.
Normaliter gaat ze thuis rond de 45 minuten mee. Dat kan ook 30 minuten zijn en soms zijn we eenuur weg; maar dan zit ik onderweg wel op een bankje.

Op vakantie merken we dat ze met beweging in de tuin (daaronder begrepen een sprintje nog) best moe wordt. Dus; op de ene dag blijft ze in de tuin (op uitlaten voor 10 minuutjes na), of we gaan 1 wandelingetje maken van ca 30 minuutjes of gaat ze mee naar het strand.

Dus; ik doe mijn uiterste best haar te begeleiden... ik probeer haar niet te beperken in haar beweging in de tuin; ik wil haar zoveel mogelijk laten genieten. Daarom ging ze ook mee naar het strand; 500 meter de ene kant op en dan terug. Dit zou heel goed haar laatste vakantie kunnen zijn (maar goed, dat dachten we 2 jaar geleden ook hihi) en ik wil dus dat ze geniet (en wij van haar) maar ik wil niet dat ze kapot gaat aan vermoeidheid.

Ik zou dus zeker goed kijken naar je hond; probeer enigszins bescherming in te bouwen maar, ik ga er ook voor dat ik liever heb dat Guinnie nog 1 maand lekker geniet dan dat ik haar helemaal " kort hou" en dat ze nog 1/2 jaar meegaat. Maar, dat blijft dus schipperen met wat kan en niet.

Nadeel in mijn geval is dat Guinnie hier al kwam als bejaard (toen 12). Ik weet dus niet precies wat ze toen kon of niet. Ze was toen in slechte conditie.
Dan is het een voordeel als je je hond 100% kent, dus al van jongs af aan bedoel ik; je kunt dan beter inschatten hoe of wat.

Kijk goed naar je hond...en pas je erop aan.

Guinnie krijgt wat voedingssuplementen; ze wordt echter niet meer geent; dat vind ik niet nodig. Ze is, in miijn ogen goed genoeg geent; zeker 12 jaar lang gewoon jaarlijks de cocktail... dan is het nu wel goed zo. Ik wil haar dan niet onnodig daarmee belasten; het voegt in mijn beleving, niets toe.

Misschien ook een overweging voor jou?

Suzanne

Ok, van dat enten wist ik niet. Is dat gebruikelijk bij oude honden?

Ik heb mijn hond vanaf 9 weken, dus al z'n hele leven.
Is altijd al een actief, sportief hondje geweest.
Zijn liefste bezigheid is z'n balletje en buiten wandelen en rennen.
(En 's avonds is het echt een lief schoothondje op de bank)

Xena wordt dit jaar 11 en loopt nog elke dag naast de fiets....
aan haar merk ik nog niks, ze loop daarnaast nog elke dag met haar zoon en kleinzoon lekker los buiten.

Sjefke is in december 2011 12 jaar geworden en loopt in principe dezelfde wandelingen als de andere 2. Soms is ze de volgende dag wat stijfjes bij het opstarten, maar dat is amper te zien. Ik laat haar gewoon doen en laten wat ze zelf wil, en beperk haar nergens in.

Loekie wordt in juli 13, maar die loopt ook nog rustig een lange wandeling. Balletje apporteren doet hij ook nog met plezier, maar daarbij merk ik wel aan hem dat hij toch wat eerder moe wordt. Dat doe ik dan ook niet zo lang meer met hem als eerder, maar verder doen we gewoon alles zoals we dat altijd gedaan hebben.

Het is inderdaad lastig vind ik. Nelson wordt 13 dit jaar en gaat nog altijd 2 keer mee naar het bos, waarbij hij nog altijd lekker rond rent. Wel merk ik dat hij eerder moe is. Ik loop tegenwoordig hard en de honden gaan dan mee. En dat brengt dus wat twijfel op.. Nelson moet dan mee rennen en dat doet hij ook dapper, maar ik twijfel wel of ik hem dat aan moet doen. Voorlopig denk ik dat hij het erger vindt om niet mee te mogen, maar ik vind het soms wel lastig in te schatten.

Freggle schreef:Ok, van dat enten wist ik niet. Is dat gebruikelijk bij oude honden?

Ach, dat weet ik niet

Ik vind het zelf "niet nodig" zeker niet als een hond elk jaar een volledige enting gehad heeft.

Het is wel handig om in te schatten in hoeverre entingen nodig zijn; als dehond nog veel in contact is met andere honden, nog veel "risico loopt" dan kun je overwegen wel te enten.
Of, om eerst te titeren; dus te laten controleren of er nog genoeg antistoffen zijn.

Overweeg ook zeker (hoe dan ook, ook met jongere honden) om te kiezen voor een merk wat een 3-jaars geldigheid heeft (bijvoorbeeld nobivac van intervet).

Suzanne

Daan is nu 14. Hij loopt dagelijks 1 wandeling met de roedel mee (af en toe ook 2 wandelingen) daarnaast nog 3 plasrondjes.
Ik merk dat het lopen in een roedel vermoeiender is dan lopen met alleen Dieber. In de weekenden loopt hij dus 2 grote wandelingen mee.
Ik neem hem wel in bescherming want het liefst loopt hij 's middags ook mee met de roedel maar ik merk dat hij dan in de loop van de week moe wordt en prikkelbaar. Af en toe een rust dagje vind hij helemaal niet erg.

Freggle schreef:
Ik heb wel eens geprobeerd te minderen, dus eerder stoppen met spelen, kortere wandelingen.
Maar dan ligt hij in huis naar me te kijken, en te kwispelen met z'n staart, dat hij 'actie' wil.
Kan je een oudere hond teveel beweging geven, zodat hij overbelast raakt?
Is het verstandiger te stoppen met bewegen, voordat hij moe is?

Je vraag snap ik helegaar. Ik heb vele (veels te vroeg) ouwe Boxers gehad.
De hond geeft het zelf wel aan, denk ik. Je hebt er eentje, toch?
Let him (or her) play!
Maar gooi dat ding niet zo ver als je kunt, en kijk naar 'm.
Als jij denkt dattie moe wordt, ga er zelf eens bij liggen. Misschien gaat ie zo wel naast je liggen.
'n Hond wil ook graag de baas "pleasen", dus als jij ligt......

Buddy begon met 9 jaar wat stijfjes te worden. Hij krijgt nu glucobest en je merkt wel de verbetering. Meer energie en veel meer gek doen als voorheen.
Hij is nu bijna 10 en ik maak nog rustig lange wandelingen met hem. Binnenkort gaan we ook nog weer aan een nieuwe cursus beginnen: mantrailen. Eens lekker dat hoofd ook aan het werk zetten.

Anneloes, is glucobest voor de spieren of is het voor artose of zo?
Ik ga eens op google zoeken wat dat voor spul is, ik ken het niet!
Wat is mantrailen dan? Dat ken ik ook al niet.
Ik leer hier nog eens wat!

Het ligt aan de hond vind ik. Kira is 11 jaar maar ik vind haar geen "oudere" hond en ik laat haar alles doen war ze zin in heeft.

Rambo is 14 en loopt nog moeiteloos rondes van 10 km mee en gaat dan ook helemaal uit haar dak in het bos. Aan haar merk je haar leeftijd niet.
Moppie is 10 jaar en die loopt de ronde ook mee, maar blijft bij mij lopen en die is echt moe als we thuis zijn.
Rambo niet, die is eigenlijk de hele dag actief. Rambo heb ik vanaf dat ze 10 maanden is en Moppie heb ik net een half jaar. Moppie zit nog in de opbouw fase.
Loddie is 8 jaar en gedraagt zich net als Rambo.

Super om te lezen, dat zoveel oude(re) honden nog zo energiek zijn!

Dixie wordt over een paar weken 12 en loopt nog dagelijks te stuiteren over het strand. Met mij wil ze altijd mee maar met mijn man af en toe niet. Dan gaat mijn man met de andere honden naar het strand en gaat Dixie gezellig met mij een mutsenwandeling in het dorp maken
Wiske is ruim 10 en ook zij doet nog gewoon alles.

Freggle schreef:Anneloes, is glucobest voor de spieren of is het voor artose of zo?
Ik ga eens op google zoeken wat dat voor spul is, ik ken het niet!
Wat is mantrailen dan? Dat ken ik ook al niet.
Ik leer hier nog eens wat!

Glucobest is voor soepele gewrichten (ook voor atrose). Wij zochten een middel met glucosamine en chondroitine en zijn toen bij glucobest uitgekomen. Daarnaast geeft ik ook nog omega 3 (gewoon van de HEMA). Dit blijkt ook goed te zijn voor de gewrichten. Daarnaast is het ook goed voor de vacht.
Mantrailen is de hond mensen laten zoeken d.m.v. een geurbron van de persoon.

Mijn vorige hond werd pas rond 14 jaar wat strammer en kreeg wat last van z'n gewrichten. Hij gaf het aardig zelf aan. Ik liep daarna af en toe nog een wat langer stukje met hem, dan was hij wel stijf aan het einde, maar ik liep dan altijd heel rustig en dan ging het en had hij er lol in. Spelen deed hij buiten nooit zoveel.
Aan het einde van zijn leven werd een stuk van ongeveer 500 meter eigenlijk al teveel voor hem (dan ging hij heel langzaam lopen en zelf omdraaien om weer naar huis te gaan) en toen heb ik hem in laten slapen. Hij was toen 15,5 jaar oud.

Ik denk dat het wel belangrijk is om kritisch te blijven. Mijn ouders vonden het altijd wel mee vallen (had de hond al toen ik nog thuis woonde), ik had veel eerder dan hen door dat langere stukken lopen hem pijn deed. Het is moeilijk om van je eigen hond te zien of het nog gaat als hij zijn best blijft doen om mee te draaien. Mijn ouders waren er denk ik ook wat blind voor omdat toegeven dat hij steeds slechter loopt ook betekent dat je moet toegeven dat je hem misschien op moet geven.

Achteraf heb ik een filmpje van hem bekeken van ongeveer een maand voordat hij ingeslapen is. Toen had hij een aardig stukje gelopen (ik denk zijn laatste langere wandeling) en achteraf zie ik hoe ontzettend stijf hij was, terwijl ik dat op dat moment zelf niet zag.
Maar hij heeft dus tot pakweg 13, 14 jaar met veel plezier aan de fiets meegelopen, dus je hoeft je niet direct zorgen te maken. Eerlijk blijven kijken en als je hond nog energie heeft en niet moeilijk loopt, zou ik hem die ruimte gewoon geven .

Hier een 10 jaar oude dame met artrose. Haar grootste hobby is achter de ballen aan. Maar dat kan helaas niet meer. Heel af en toe doen we het nog maar dan krijgt ze daarna meteen een pijnstiller. Maar het gewone lopen doet ze nog erg goed. Wandelingen van 1,5 uur (niet te snel) redt ze wel.
Helaas kan ze niet meer met de fiets meelopen. Moet dan zo langzaam fietsen dat ik omval.

Joepie staat al jaren op de glucosamine / chondrotoïne en pijnstilling loopt iedere dag mee op de grote wandeling (tussen 1 en 2 uur) meneer geeft ook vaak het tempo aan, vooral als hij weet dat er water gaat komen Oh ja, in juni wordt hij 14

Tja hier ook een probleem. Odin is 11 die kan echt niet meer een lang rondje mee. Hij is stijf en laatst liep ik wat verder en toen zakte hij door zijn voorpoot en wilde niet meer verder lopen . Ook opstaan en gaan liggen wordt hard minder omdat hij soms zo vreselijk stram is.
Ivan is een half jaar jonger en die rent nog rond als een jonge hond, daar fiets ik ook nog mee en ga daar mee apart naar het bos. Ligt dus helemaal aan de hond. Je ziet zelf snel genoeg wat je hond wel en niet meer kan.

Onze Bo (DSL) kon op zijn oude dag (bijna 16 geworden en afgelopen feb. overleden) nog een stevige wandeling maken, niet rennen maar lekker doorlopen. Moest het wel fris zijn buiten (heeft altijd snel last van warmte gehad) We lieten hem altijd zelf maar de route bepalen; "waar heb je zin in en wat kan je aan". DA zei ook altijd; veel laten wandelen.
Rond zijn 10de kreeg hij last van zijn gewrichten (moeite met opstaan) maar met die glucos. kauwstokken was dat goed te verhelpen.
Wat hij niet meer kon was traplopen. Althans, wel naar boven maar niet meer naar beneden dus die hebben we vanf zijn 12de (na valpartij) wel zoveel mogelijk moeten vermijden of hem echt met de hand aan zijn tuig moeten begeleiden. Was een combinatie ook met minder goed zien e.d.