Het HondenForum

Soms kom je kleine honden tegen die totaal niet zijn opgevoed. Praat je met het baasje dan is het standaard "ach ze zijn zo klein of die doen niks of kunnen toch niks aanrichten". Of het arme hondje komt eens een keer uit de tuin want normaal vertoeven ze daar en gaan ze niet uit met lutje hondje.
Ik heb zelf zoiets dat zowel een kleinehond als een grote hond moet weten wat wel en niet kan.
Morris bijv mag graag een boterham pikken van het aanrecht . Dat ben ik hem aan het afleren.
Baily komt er niet bij en Senna die doet dat niet
"Zit" is voor alledrie. Net als "plaats" of "terug" etc.

Buiten vind ik dat een grote hond net zoveel manieren moet hebben als een kleine en andersom.
Kortom wat vinden jullie?
Moet Fikkie zich net zo gedragen als Wodan of laat je de teugels wat vieren bij Fikkie?

Heb je er een hond bij?

Ik ga met elk van mijn honden anders om.

nee,ik ga om met karakters.
en in mijn geval houd dat in de mijn kleine minder mag dan de grote.
gevalletje stijfkoppigheid van die kleine.

De omgang zou hier ook afhangen van het karakter, maar er zou van zowel de grote als de kleine hond hetzelfde worden verwacht: ietwat luisteren! Groot of klein maakt daar voor mij geen verschil in hoor, wel de aanpak om dat te bereiken. Klein zijn is voor mij echt geen excuus om Zich niet te gedragen

Ik liet laatst het hondje van m'n vader uit, leuke kruising border collie en een stuk kleiner dan de lompe beer die ik gewend ben. En daarbij is hij ook al 14. Ik betrapte mezelf erop dat ik hem behandelde alsof hij van porselein was

Sithy schreef:Ik heb dat ook een beetje als ik de chihuahua van een vriendin uitlaat, stiekem. Toch een beetje bang dat ik anders een gemene mevrouw ben die een kleine wawa over straat sleurt

Ik had dat een poos terug toen ik een hele kleine terriermix vond in het bos.
Die schoot los na een klein rukje van zijn kant.
Terwijl ik een woest uitvallende herder met mijn brakke lijf gewoon houd op een beijzelde straat.
Klein beetje onderschat

Volgens mij doe je het onbewust.
Iedereen.

Maar luisteren moet die kleine krengetjes ook van mij.
Dat dan weer wel.
En ze worden als hond behandeld.
Niet als poppetjes of babies.

Ik ga met alle 5 op een manier om die het beste bij de betreffende hond past. Ik kan bijvoorbeeld de Staffords veel meer ruimte geven dan de Dogo. De Dogo vraagt een striktere aanpak want anders krijg ik de middelvinger van haar. De 2 kleine terriers hangen daar een beetje tussen in qua aanpak. Maar geen gemuts ondanks dat ze krap 2 turven hoog zijn. Ik ga dus eigenlijk niet anders om met een grote of kleine hond. Ik pas het aan aan het karakter van de betreffende hond.

Fien is gewoon een hond en dat vindt ze zelf ook.
En als zij dat vindt, waarom zou ik dan wat anders vinden? Ze heeft net zoveel praatjes als de rest.

Ze kan prima alle commando's met als enig puntje dat ze standaard "af" gaat als ik zeg dat ze moet blijven, ook als ze eerst zat.
Nouja. Als dat alles is.

Nou ik heb me met Bruno wel laten foppen door zijn formaat. Bruno is namelijk stiekem een schoothondje. Hij is een beetje bangig, blaft te lang door als hij iets buiten hoort, is met spelen soms te druk, valt wel eens blaffend uit aan de lijn en zoekt bescherming achter mijn benen als er een enge kliko op ons pad komt. Of een enge meneer. Beetje een held op sokken!

Gisteren kwamen we in het park een kleine border terriër tegen, Bruno er vrolijk op af. Bleek dat de kleine was aangevallen door een grote hond een keer en erg bang was. Toen de eigenaar zag dat Bruno geen 'vechthond' was (haar omschrijving) zei ze, het is net een reuze-border terriër! Daar lijkt ie meer op dan op een molosser inderdaad, qua karakter dan.

Alleen als ie speelt, schrik ik wel eens van de geluiden die hij maakt, dan gromt ie als een grote grizzlybeer! Moest ik even aan wennen, want het zou niet eerlijk zijn als je hem daarop beoordeelt. Hij ligt verder de hele dag het liefst bij mij op schoot! De verpakking kan soms echt niet kloppen met de inhoud.

Met Carel, train ik meer. Die vindt dat heel erg leuk.
Oscar vindt daar geen zak aan, hij kan het allemaal wel, maar leuk vindt ie het niet. Hij kan wel prima los lopen en is sociaal naar andere honden en naar mensen.

Ik heb niet zulke...super kleintjes....maar maatje Ollie is mij klein genoeg, ik ben hem altijd kwijt loopt ie onder mij, dikke jas enzo. Ik heb altijd grotere honden gehad en eigenlijk zijn hun hetzelfde opgevoed, het gaat wel makkelijker voor mij, een rukkende jonge grote hond is niet te vergelijken met een kleintje.
En het voordeel dat je ze gewoon bij kop en kont kan op tillen.....makkelijk hoor ik wil niets anders meer.

Mijn moeder had een kaninchen teckel en die had ik vaak te logeren, dat was wel heel wat anders die leefde op schoten en kefte als een gek, maar dat kwam door de (niet) opvoeding.
Aan het eind van de vakantieweken was het een veel sportiever hondje geworden .

Oscar zit ook graag op schoot maar is ook dol op wandelen en blaft amper.

Figo zit ook graag op schoot

Carel ook.

Mijn boomer Chayenne, heeft meer privileges dan de stabij kruizing (Noeska) van mijn vriend. Chayenne mag in de vensterbank liggen, op de bank liggen en op bed slapen. Maar ik doe wel gehoorzaamheid cursus en behendigheid met haar. Ze luisterd dan ook beter dan Noeska en is socialer naar mensen en andere honden. En ik neem ze regelmatig allebij mee op lange wandelingen waarbij ze ook los lopen waar het kan en mag.

ik pak de kleine harder aan omdat hij pittiger kan zijn en denkt dat hij alles en iedereen aan kan het kan een kleine herrieschopper zijn/worden als ik dat niet doe
verder mogen ze allebei even veel/weinig, Chiko mag ook niet op de bank en beide wel af en toe op schoot. qua gehoorzaamheid is Chiko het makkelijkste (geeft hem wel meer vrijheid) en is ook makkelijk te corrigeren.

Branco word hier veel korter gehouden en krijgt vaker een verbale correctie dan Rhodi...

Elke hond heeft zijn/jaar eigen karakter.

Mijn teckels waren net zo veel hond als mijn Griffons.
Wat dat betreft maak ik geen onderscheid tussen groot en klein voor wat de regels betreft.

Voor mijn 'uk' ben ik strenger dan voor Luca

Ze mogen beide evenveel. Op Jamie (de kleine dus) kan ik wel eens boos worden op Kiwi niet, die is veel te gevoelig. Ze hebben beide een andere opvoeding nodig, maar dat heeft niks met grootte te maken eigenlijk..

Ik pas me aan aan het karakter van de hond, maar ik reageer wel anders op kleine hondjes. Als Nilo gecorrigeerd door een grotere hond, is dat jammer en heeft hij wellicht wat gaten, bij een klein hondje kan dat vrij snel zn dood betekenen. Bij beide honden voorkom je dat ze uberhaupt gecorrigeerd moeten worden, maar bij een kleintje zou ik hier wel iets strenger mee zijn, minder risico nemen ook. Dat soort dingen kan je ook niet omheen denk ik, die risicos zijn er gewoon en daar moet je rekening mee houden.

Op een logé klein hondje heb ik eens een donderpreek los gelaten. Ze was dat niet gewend, mocht alles van het vrouwtje. Ze liet spontaan een plas. Ze trok als een gek met de drie benen die ze had.
Nadien niet meer.
Het vrouwtje had na veertien dagen een andere hond.. Tapsy war eines Friedeshund... ja. ja...

Ik heb mezelf wel moeten leren om met een klein hondje om te gaan.
Heb altijd grote honden gehad en kan daar vrij gemakkelijk konsekwent mee omgaan.
Toen die kleine Terrier hier kwam,dacht ik dat ik hetzelfde zou doen met dat hondje, maar ik heb mezelf in de loop van de tijd regelmatig moeten corrigeren om hem net zo serieus te nemen als ik die grote doe.
Vond dat wel grappig; ik bevestigde m'n eigen vooroordeel.

Ik vind een hond is een hond. en die hoord als hond behandeld te worden ongeacht de grootte ervan.

enige verschil is dat ik met toots minder ruig speel zeg maar en dat ik andere honden hem ook rustig laat benaderen en niet te druk.

maar kwa opvoeding mag er geen verschil zijn vind ik.

Een klein hondje moet hetzelfde als een grotere hond bij mij. Ofwel aan de lijn naast lopen, pas op commando mag je plassen, je mag niet naar de andere kant van de weg lopen.
De jack hussel van mijn schoonouders kan bij mijn prima naast lopen, bij mijn schoonouders mag hij alles (hij bijt dan ook door en pist in huis)
Wel verneem ik dat ik per hond mij anders gedraag, de hollander van mijn ouders moet je kort houden, die mag ook weinig als ze bij mij is. De stabij van mijn ouders heeft stront in haar oren, kan prima luisteren als het haar uitkomt en begint oud te worden, zij mag gewoon veel meer. Wij hebben allang de hoop opgegeven dat ze ooit perfect gaat luisteren. Madam is al een keer toen ze tijdens het wandelen in het veld achter bleef naar huis gelopen. Moeder in paniek, dacht er al aan dat ze mij moest bellen om te zoeken. Toen ze de voordeur opendeed zat Kelly opeens binnen. Mijn vader had haar binnen gelaten toen ze voor de voordeur lag.

ranetje schreef: Wat dat betreft maak ik geen onderscheid tussen groot en klein voor wat de regels betreft.

Ik gok maar zo dat iedereen het dáár over eens is.

Maar wat ik persoonlijk nou interessant vind....merk je aan jezelf (betrap je jezelf er wel eens op) dat je een kleine hond anders behandeld dan een grote? Ik zei zelf altijd van niet. Maar toch, toen ik eens een kleintje in handen had, dééd ik het dus wel. Zoals iemand anders in dit topic al zei: "Ik bevestigde mijn eigen vooroordeel".
En ik vind het lastig te geloven dat ik een van de weinigen ben

Ik merk wel dat Oscar met mij omgaat dan met WJ.
Met mij durft ie niet lomp te stoeien.

Ja er is verschil. Niet in regels, maar wel in het gemak waarmee je een hond fysiek kunt sturen.

Maar waar je mijn honden hooguit een kant op kunt duwen, kan ik de Maltezer van mijn schoonouders met 1 hand plaatsen waar ik hem wil hebben. Een been tegen een flank om mijn honden op zij te schuiven is bij diezelfde Maltezer dierenmishandeling/ vliegles.

Doet de Maltezer een poging om een kat te achtervolgen kan hij in de riem gaan hangen, maar heeft geen succes. Hier moet ik het hebben van stem en overtuigingskracht anders ga ik mee (onvrijwillig) achter de kat aan. Geen van beide honden mogen kat for lunch, maar de manier waarop je dat bereikt is soms wel anders.
Zelfs de honden maken onderscheid, waar grote reuen erveel kabaal worden weggejaagd door Misty bij vervelend rijgedrag, kan een klein hondje het blijkbaar af met een verveelde blik.

senna en odin schreef:Soms kom je kleine honden tegen die totaal niet zijn opgevoed. Praat je met het baasje dan is het standaard "ach ze zijn zo klein of die doen niks of kunnen toch niks aanrichten". Of het arme hondje komt eens een keer uit de tuin want normaal vertoeven ze daar en gaan ze niet uit met lutje hondje.
Ik heb zelf zoiets dat zowel een kleinehond als een grote hond moet weten wat wel en niet kan.
Morris bijv mag graag een boterham pikken van het aanrecht . Dat ben ik hem aan het afleren.
Baily komt er niet bij en Senna die doet dat niet
"Zit" is voor alledrie. Net als "plaats" of "terug" etc.

Buiten vind ik dat een grote hond net zoveel manieren moet hebben als een kleine en andersom.
Kortom wat vinden jullie?
Moet Fikkie zich net zo gedragen als Wodan of laat je de teugels wat vieren bij Fikkie?

Otto is klein en heeft een groot hart en Jet is groot en heeft een klein hartje Maar ze zijn zoals ze zijn en daar handel ik naar.
Maar ik kom zat mensen tegen die erbij staan te lachen en te oetsiekoetsieën als hij kleine chihuahua of shih-tzu luid keffend staat te patseren naar mijn honden. 'Kijk dan toch, wat is ie stoer'