Dag lieve kat.
Geplaatst: 14 jan 2012 09:31
Begin mei hebben onze kat simba moeten laten gaan en nu hebben weer afscheid moeten nemen.
Een aantal jaar geleden kwam je op het eten van simba af, omdat sim buiten eten kreeg.
Je bleef elke keer maar terug komen. Je was een magere kat, bang en erg gericht op eten.
Toen zijn we ook jou gaan voeren. In het begin gromde je tijdens het eten en bij een enkele
beweging stoof je de struiken in. Maar langzaam ben je omgetoverd tot een lieve,
aanhankelijke kat die over de grond rolde als je weer thuis kwam en niets anders wilde dan
heel veel kopjes geven.
Binnen mocht je niet komen, dus hadden we in een oud konijnenhok een plekje voor je
gemaakt met veel oude jassen erin. Maar toch probeerde je regelmatig stiekem binnen te
komen. Zo zachtjes als je kon lopen sloop je dan door de kamer om je vervolgens op een stoel
of in de vensterbank te vestigen.
Een echte naam had je niet, maar omdat het eten je (te) goed deed werd je dikkie genoemd.
Omdat je altijd rolde als wij thuis kwamen, en wij dan zeiden dat je weer eens gekapseisd was,
was je bijnaam titanic.
Vanmorgen kwam je zoals gewoonlijk weer eens zeuren om eten. Nadat dit op was keerde je
terug naar je hokje. Toen mijn moeder later richting de schuur liep zag ze je liggen.
Je lag op de grond, maar rolde niet meer. Dat zul je ook nooit meer doen.
Dag lieve dikkie/titanic. Wat fijn dat we je nog een paar mooie laatste jaren hebben kunnen
geven.

We vermoeden dat dikkie aan een hartaanval gestorven is.
Een aantal jaar geleden kwam je op het eten van simba af, omdat sim buiten eten kreeg.
Je bleef elke keer maar terug komen. Je was een magere kat, bang en erg gericht op eten.
Toen zijn we ook jou gaan voeren. In het begin gromde je tijdens het eten en bij een enkele
beweging stoof je de struiken in. Maar langzaam ben je omgetoverd tot een lieve,
aanhankelijke kat die over de grond rolde als je weer thuis kwam en niets anders wilde dan
heel veel kopjes geven.
Binnen mocht je niet komen, dus hadden we in een oud konijnenhok een plekje voor je
gemaakt met veel oude jassen erin. Maar toch probeerde je regelmatig stiekem binnen te
komen. Zo zachtjes als je kon lopen sloop je dan door de kamer om je vervolgens op een stoel
of in de vensterbank te vestigen.
Een echte naam had je niet, maar omdat het eten je (te) goed deed werd je dikkie genoemd.
Omdat je altijd rolde als wij thuis kwamen, en wij dan zeiden dat je weer eens gekapseisd was,
was je bijnaam titanic.
Vanmorgen kwam je zoals gewoonlijk weer eens zeuren om eten. Nadat dit op was keerde je
terug naar je hokje. Toen mijn moeder later richting de schuur liep zag ze je liggen.
Je lag op de grond, maar rolde niet meer. Dat zul je ook nooit meer doen.
Dag lieve dikkie/titanic. Wat fijn dat we je nog een paar mooie laatste jaren hebben kunnen
geven.

We vermoeden dat dikkie aan een hartaanval gestorven is.