Het HondenForum

Ik heb Macho destijds schraal op laten groeien.
Dit ging prima, hij heeft nooit last gehad van groeipijnen, groeide prima en is uitgegroeid tot een gezonde, mooie volwassen hond.

In de labwereld is er steeds discussie.
Vele fokkers zeggen dat je ze wat mollig op moet laten groeien, dit om het bone te behouden.
Ze zouden dus altijd een extra vetlaagje moeten hebben.
De dierenartsen zeggen weer, nee je moet ze gewoon schraal op laten groeien.

Macho is dus schraal opgegroeid maar heeft prima bone.
Bij een volgende hond ga ik het dus weer op dezelfde manier doen.

Hoe denken jullie hierover?
Heb je uberhaupt invloed op de hoeveelheid bone door voeding?
Hoe laten jullie je pup opgroeien? en hoe wordt daar in jullie ras over gedacht?

Wat sommige mensen 'bone' en 'tonvormige' ribben noemen, noem ik zielig vet.

Ik zie eerlijk gezegd de connectie tussen "bone" en een vetlaagje niet zo.

Vaak wordt het vetlaagje gecreëerd om het te kort aan bone te verdoezelen, maar volgens mij kan ik geen dikke botten eraan voeren.

Ik zie niet in wat vet met bone te maken heeft . De beenderstructuur ligt genetisch vast en ga je met een vetlaagje niet beinvloeden, hooguit misschien dat je met uithongering daar invloed op kunt uitoefenen. Ik zie pups van grotere rassen liever wat dunner, niet zo schraal dat je op een afstandje alle botten ziet, maar een vetlaagje hoeft van mij echt niet.

Hoezo heeft bone te maken met een vetlaag? Jeetje, wat een onzin weer
Bone heeft een hond, of niet..dat kan je benadrukken door je hond vet te mesten, maar om dat boven de gezondheid van je hond te kiezen vind ik wat triest.

Tulp schreef:Ik zie eerlijk gezegd de connectie tussen "bone" en een vetlaagje niet zo.

Ik dus ook niet.
Maar toch lees ik het heel veel, er zijn dus heel veel mensen die er echt van overtuigd zijn dat pups mollig moeten opgroeien om goede bone te krijgen

hier zijn ze niet mager de pups... als ze dan een keer ziek zijn of weet ik veel wat hebben ze nog reserve. Ze hebben het hard nodig om te groeien. Later bijvoeren is hier bijna altijd nog onmogelijk gebleken, dan valt er amper nog tegen te voeren...

Ik laat ze schraal opgroeien.
Numa eet een kilo vers per dag maar is eerder schraal als dik, hij heeft geen speklaag en zijn ribben zijn zichtbaar in actie.
Datzelfde gold voor Marouck en Biène. Die zijn prima wat steviger geworden toen ze eenmaal uitgegroeid waren.
Nika at zo slecht als jonge hond dat ze wel wat te mager was. Maar ook dat is goedgekomen.

Goeie bone heeft niks met vet te maken.
Dat is genetisch bepaald.
Door vroegcastratie kun je wel krijgen dat een hond doorschiet en dus geen goede bone krijgt.
Maar dat is dus volgens mij de enige manier om het (negatief in dit geval) te beinvloeden.

Wat ik zelf doe is hetzelfde als Malinois.
Pups hebben een beetje spek nodig, die mogen van mij best wat mollig zijn.
Als reserve, voor als ze eens ziek zijn, en voor als de grote groeispurt komt.
Daarna houd ik ze schraal.

Ik zag eens een dame lopen met een stuk of vijf chocolade labradors.
Móddervet. Konden niet eens meer fatsoenlijk rennen.
Bleken kampioentjes te zijn. Tsja.
Dan vind ik het niet zo gek dat in de labradorwereld gezegd wordt dat labs vet moeten zijn.

Er staat me iets van bij dat jij ook commentaar had gehad dat Macho niet zou kunnen werken in de winter, dan zou hij niet kunnen zwemmen omdat hij geen vetlaag heeft. Ook dat is de grootst mogelijke onzin.
Een shortstock hond met een goeie ondervacht kan ook in de winter prima zwemmen.
Ik heb wel eens honden gehad die de ijspegels aan de buik hadden hangen. Niks aan het handje.
Ik vind persoonlijk Macho een genot om te zien.
Prachtig bespierd, en slank. In topconditie. En inderdaad, met prachtig bone.
Dat zie ik veel liever dan die bijzettafeltjes dat tegenwoordig voor labrador moet doorgaan.

Mijn pups zijn niet te dik en ook niet te dun in de groei.
Te mager is net zo schadelijk als te dik.

Nanna schreef:Ik hou niet van magere pups.

Nee, ik ook niet. Dat stuit me gevoelsmatig enorm tegen de borst.

Overigens, bedenk ik me net, de labradorwereld is dus zo'n beetje de enige wereld waar fokkers, keurmeesters en handlers vinden dat een hond dik hoort te zijn. Bij andere rassen is dat niet zo.
Beetje mal is dat wel.
Dat zou hetzelfde zijn als zeggen "Ja, Amerikanen hóren dik te zijn, dat is gezond voor ze. Voor alle andere mensen is slank zijn het meest gezond.".
Dat is toch idioot?

Nanna schreef:Een pup hoort imo mollig te zijn. Ik hou niet van magere pups.
Pas wanneer ze pup-af zijn en jongeling worden kan het babyvet er wel af. En dat gaat rap zat.

Ik denk maar zo dat die fokkers in de labwereld die voor dat mollig zijn, niet de werklijnfokkers zijn. En de showlijnen worden sowieso enorm breed gefokt, blijkbaar vinden ze dat ook mooi. Dat mollige past dan wel in de lijn der verwachting denk ik.

Bij de Golden is dat redelijk vergelijkbaar. Ik vind veel showlijngoldens al vanaf pup ontzettend grof en stevig. Nu was Lotus wel echt een onderdeurtje, maar dat is vanzelf aardig rechtgetrokken. Binnenkort moet ik ivm haar poot weer naar de da, overleggen of we verder gaan kijken of niet. Ik denk dat het niet nodig is, ik zie niets afwijkends meer aan haar poot. Dat zij een lichtgewicht was en is, heeft haar poot echt geen slecht gedaan (zei ook de da). Mij is al door sommige mensen met showgolden te kennen gegeven dat mijn hond geen 'echte' Golden is, niet rastypisch omdat ze een 'halve hazewindhond' lijkt Toevallig is haar karakter zo'n beetje exact hetzelfde als die uit de rasbeschrijving en als ze uitgegroeid is denk ik dat ze ook qua lengte/gewicht prima aan de rasstandaard zal voldoen. Typisch ook dat ik verder juist van mensen heel vaak hoor dat ze zo'n ontzettend mooie hond/golden wordt.

De relatie tussen bone en vet snap ik niet helemaal, ik zou een pup bij voorkeur niet heel schraal laten opgroeien maar groeiende botten (vooral bij snelgroeiende rassen) moet je denk ik ook niet met teveel (extra) gewicht willen belasten. Ik ga dus voor de gulden middenweg.

malinois schreef:

Nanna schreef:Een pup hoort imo mollig te zijn. Ik hou niet van magere pups.
Pas wanneer ze pup-af zijn en jongeling worden kan het babyvet er wel af. En dat gaat rap zat.

Alleen is wat veel labfokkers 'normaal' noemen voor veel andere mensen al behoorlijk gezet en staat een 'mollig' in de labwereld denk ik redelijk gelijk aan dik. Hoorde onlangs iemand met trots zeggen dat wanneer de fokker waar zij haar labrador had gehaald de pups met 8 weken aan de nieuwe baasjes meegaf, de pups 'lekker mollig' rond de 10 (!) kilo zaten.

ik hou mijn pups wel schraal, hoe minder ze mee te zeulen hebben hoe beter ik het vind.
jan is nog steeds geen grote brede hond, maar dat zou hij met speklaag ook niet zijn, dan was ie gewoon dik

Ik vind schraal wel iets anders als mager hoor. Mager is wat mij betreft als de heupbotjes of ruggewervel uit gaat steken. Schraal is als je in beweging (bij een gladharige of kale hond) bv de ribben wel kan zien maar net niet als hij gewoon staat.
Schraal of iets mollig vind ik allebei best, ik zie ze het liefst schraal. Echt het spek bij de schouderbladen zien rollen of in beweging heel dat vel zien rollen van links naar rechts wordt door mensen ook vaak mollig genoemd maar ik noem dat dus dik en dàt lijkt me niet beter voor de pup.
Ik geloof trouwens ook niet zo in reserves voor groeien of ziek zijn. Groei komt niet vanuit speklagen en de weerstand ook niet.

malinois schreef:

Nanna schreef:Een pup hoort imo mollig te zijn. Ik hou niet van magere pups.
Pas wanneer ze pup-af zijn en jongeling worden kan het babyvet er wel af. En dat gaat rap zat.

En nog een. Geen groeipijntjes of te vette honden hier.

overal waar te voor staat, is niet oke, dus niet te schraal en niet te dik, op geen enkele manier mogen pups last hebben van hun gewicht.

sirene schreef:Ik geloof trouwens ook niet zo in reserves voor groeien of ziek zijn. Groei komt niet vanuit speklagen en de weerstand ook niet.

Nee, natuurlijk niet.
Maar als zo'n pup eens aan de schijt is (en dat zijn ze nogal eens) zijn ze in een vloek en een zucht 10% van hun gewicht kwijt. Dan mag zo'n hummel van mij best wat reserve hebben.

Charlie was als pup trouwens graatmager en te klein.

Heeft haar uiteindelijke bouw volgens mij weinig onder geleden.

Absoluut schraal. Aanleg tot dik worden doe je op tijdens je jonge jaren wanneer de vetcellen zich vormen; het is, helemaaaal bij een lab en Golden, zonder die extra dikmaker al moeilijk genoeg ze schraal te houden; dat weet ik uit persoonlijke ervaring al goed genoeg. Een dikke pup kan aanleiding geven tot een hond die op volwassen leeftijd nog makkelijker dik wordt. En een 'reserve' vind ik ook onzin; houd je die reserve er ook bij je kleine kinderen op na? Dan zou mijn moeder vroeger aardig wat zorgen gehad moeten hebben met haar kids.
Driekwart van de labjes met 'bone' is gewoon echt te dik. Punt.

Miranda schreef:

sirene schreef:Ik geloof trouwens ook niet zo in reserves voor groeien of ziek zijn. Groei komt niet vanuit speklagen en de weerstand ook niet.

Nee, natuurlijk niet.
Maar als zo'n pup eens aan de schijt is (en dat zijn ze nogal eens) zijn ze in een vloek en een zucht 10% van hun gewicht kwijt. Dan mag zo'n hummel van mij best wat reserve hebben.

ach, ik ken genoeg pups, die echt geen vetlaagje hadden , heb ze zelf ook wel gehad en die vielen ook niet direct dood om bij wat schijterij of wat dan ook ..

Marie-Josée schreef:

malinois schreef:

Nanna schreef:Een pup hoort imo mollig te zijn. Ik hou niet van magere pups.
Pas wanneer ze pup-af zijn en jongeling worden kan het babyvet er wel af. En dat gaat rap zat.

En nog een. Geen groeipijntjes of te vette honden hier.

Ook mee eens. Kai was wat mollig en nu prima . in actie/snuffelend zie ik zijn ribben door al dat haar heen.

Dit was Macho als pubertje:

Voor labradormensen was hij echt te mager.

yamie schreef:

Miranda schreef:

sirene schreef:Ik geloof trouwens ook niet zo in reserves voor groeien of ziek zijn. Groei komt niet vanuit speklagen en de weerstand ook niet.

Nee, natuurlijk niet.
Maar als zo'n pup eens aan de schijt is (en dat zijn ze nogal eens) zijn ze in een vloek en een zucht 10% van hun gewicht kwijt. Dan mag zo'n hummel van mij best wat reserve hebben.

ach, ik ken genoeg pups, die echt geen vetlaagje hadden , heb ze zelf ook wel gehad en die vielen ook niet direct dood om bij wat schijterij of wat dan ook ..

Ik ook niet. Als je zelf goed aan de schijt bent voel je je ook zo slap als een vaatdoek. Of je nu dik bent of dun. Qua herstel maakt dat volgens mij niets uit. Maar dat kan ik niet onderbouwen.
Wat je verliest als je aan bv aan de diarree bent is vooral vocht, geen vet.

Gelukkig is niet alles zo maakbaar als sommige mensen denken

Voor wat het waard is:
Ik ben ooit eens bij een lezing geweest over hondenvoer. Daar hebben ze eens onderzoek gedaan hiernaar. Pups gewoon grootgebracht, pups te licht, pups te zwaar (10%) en pups kunstmatig verzwaard met 10%. Daaruit bleek dat de pups gewoon en te licht gezonder waren dan de pups te zwaar en kunstmatig te zwaar. En het ging daarbij met name om bewegingsapparaat en weerstand.

Ik ben geen wetenschapper. Weet dus niet hoeveel pups totaal of andere details. Maar het bevestigd wat ik al dacht, dus mijn honden groeien schraal of mager op. Trouwens, nu nog. Ik vind dat ze zo horen. Maar de gemiddelde Nederlander vind ze ws te mager

poembaa schreef:Voor wat het waard is:
Ik ben ooit eens bij een lezing geweest over hondenvoer. Daar hebben ze eens onderzoek gedaan hiernaar. Pups gewoon grootgebracht, pups te licht, pups te zwaar (10%) en pups kunstmatig verzwaard met 10%. Daaruit bleek dat de pups gewoon en te licht gezonder waren dan de pups te zwaar en kunstmatig te zwaar. En het ging daarbij met name om bewegingsapparaat en weerstand.

Das voor een heeeleboel beesten zo. Hier een voorbeeld van een onderzoek dat dit trouwens laat zien:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19346773

En nog 1:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19250959

Miranda schreef:Goeie bone heeft niks met vet te maken.
Dat is genetisch bepaald.
Door vroegcastratie kun je wel krijgen dat een hond doorschiet en dus geen goede bone krijgt.
Maar dat is dus volgens mij de enige manier om het (negatief in dit geval) te beinvloeden.

Wat ik zelf doe is hetzelfde als Malinois.
Pups hebben een beetje spek nodig, die mogen van mij best wat mollig zijn.
Als reserve, voor als ze eens ziek zijn, en voor als de grote groeispurt komt.
Daarna houd ik ze schraal.

Ik zag eens een dame lopen met een stuk of vijf chocolade labradors.
Móddervet. Konden niet eens meer fatsoenlijk rennen.
Bleken kampioentjes te zijn. Tsja.
Dan vind ik het niet zo gek dat in de labradorwereld gezegd wordt dat labs vet moeten zijn.

Er staat me iets van bij dat jij ook commentaar had gehad dat Macho niet zou kunnen werken in de winter, dan zou hij niet kunnen zwemmen omdat hij geen vetlaag heeft. Ook dat is de grootst mogelijke onzin.
Een shortstock hond met een goeie ondervacht kan ook in de winter prima zwemmen.
Ik heb wel eens honden gehad die de ijspegels aan de buik hadden hangen. Niks aan het handje.
Ik vind persoonlijk Macho een genot om te zien.
Prachtig bespierd, en slank. In topconditie. En inderdaad, met prachtig bone.
Dat zie ik veel liever dan die bijzettafeltjes dat tegenwoordig voor labrador moet doorgaan.

Dankjewel voor de complimenten over mijn kereltje

Ja, er is mij inderdaad vaak gezegd dat Macho vast niet zou kunnen zwemmen in de winter.
Maar hij zwemt dus wel gewoon de hele winter door, en inderdaad de ijspegels hangen aan zijn buik maar hij heeft het echt niet koud
Hij heeft inderdaad een prima vacht, zijn huid wordt niet eens nat.

Net weer even wat sites van fokkers doorgespit en op een van de sites stond het zelfs: dat ze toch echt een vetlaagje horen te hebben om warm te blijven en er staat ook nog eens bij dat een jachttype niet bestaat, een slanke lab is ook gewoon niet rastypisch staat er

samantha! schreef: Dankjewel voor de complimenten over mijn kereltje

Ja, er is mij inderdaad vaak gezegd dat Macho vast niet zou kunnen zwemmen in de winter.
Maar hij zwemt dus wel gewoon de hele winter door, en inderdaad de ijspegels hangen aan zijn buik maar hij heeft het echt niet koud
Hij heeft inderdaad een prima vacht, zijn huid wordt niet eens nat.

Net weer even wat sites van fokkers doorgespit en op een van de sites stond het zelfs: dat ze toch echt een vetlaagje horen te hebben om warm te blijven en er staat ook nog eens bij dat een jachttype niet bestaat, een slanke lab is ook gewoon niet rastypisch staat er

Een vetlaagje heeft ieder mens/hond wel. De 1 wat meer dan de ander. Een kleine vetlaag isoleert ook tegen koude. Maar een dikke vetlaag schijnt niet persé beter te werken. Warmte krijg je oa door een goede doorbloeding, een vetlaag is niet goed doorbloed.
Spieren zijn wel heel goed doorbloed. Een bodybuilder met een laag vetpercentage zal veel beter tegen de kou kunnen dan een dik iemand met hetzelfde gewicht.