Het HondenForum

Dit vraag ik mij af.
Bailey probeert hier de katten uit te nodigen tot spel.
Net nog zit ie een paar keer tegen de kat z'n kont aan te duwen zonder resultaat. Pakt ie een speeltje en probeert dat aan de kat te geven Doet ie ook bij mij wanneer ie wil spelen.
Dan denk dat ie ze ziet als kleine hondjes waar hij niet mee kan/mag spelen
Wanneer ik hem echter z'n gang zou laten gaan, gaat ie met Ricky lopen sjouwen en schudden, dus lijkt het meer als prooi/speeltje.
Wanneer de kat op z'n plek ligt snuffelt ie d'r eerst eens aan en gaat er dan pontificaal bovenop liggen.
Wanneer we gaan wandelen wil de kat mee. Als het hem dan te ver af is gaat ie vreselijk miauwen waar Bailey dan weer op reageert door te gaan zitten en wachten (als ik dat toe zou laten) dus ziet ie hem wel als onderdeel van de roedel

De kat laat erg veel zomaar toe. Hij komt ook altijd even aan Bailey snuffelen maar ik vindt Bailey echt veel te wild met hem en laat het dus niet toe.

Mijn Jack Russells vinden ze ook om op te vreten

fes/lou schreef:Mijn Jack Russells vinden ze ook om op te vreten

Ah schattig, vinden ze ze zo lief


Ik denk dat ze hier onze eigen katten zien om te spelen, Indy staat wel uit te dagen voor de raam of voor de kattenkennel. (probeer het niet uit om ze bij elkaar te laten)
Een vreemde kat willen ze achteraan, alleen mag dat van ons weer niet!
Denk niet dat ze daarmee willen spelen.

Nanna schreef:Het hangt van de hond af. Mijn Whippet bijt ze dood als ze de kans krijgt en de volgende hond laat het siberisch.

dat dus. sam wil vermoorden, lola denkt hmmm kweetnie

Onze eigen kat zien ze als onderdeel van de roedel. Alle andere katten zijn leuke wezens om achter na te jagen als ze de kans zouden krijgen. En ik wil niet weten wat er zou gebeuren als ze ze te pakken krijgen.

Sita schreef:Onze eigen kat zien ze als onderdeel van de roedel. Alle andere katten zijn leuke wezens om achter na te jagen als ze de kans zouden krijgen. En ik wil niet weten wat er zou gebeuren als ze ze te pakken krijgen.

Hier hetzelfde.

Alleen heb ik daarbij een dingetje met één van de drie katers.
Die ziet Charlie als wandelend redirectie object
dus daar kan ze inmiddels beduidend minder van verdragen.

Katten en hondentaal is erg verschillend.
Een hond kwispelt als hij blij is, een kat slaat met zijn staart als hij boos en alert is.
Een hond gaat op zijn rug liggen als teken van onderwerping, een kat ligt op zijn rug als ultieme aanvalshouding, 4 klauwen en een bek omhoog.
Die spraakverwarring leidt nogal eens tot ruzie.

Maar hier word de eigen kat ook als roedellid behandeld en ze liggen ook altijd met z'n drieen gezellig tegen elkaar aan te slapen, dus kennelijk kunnen ze zich wel over de verkeerde lichaamstaal heenzetten als ze de kat vaak genoeg zien.
Maar ik heb ook al eens meegemaakt dat het gruwelijk misging, met een gemolesteerde hond als gevolg, die nóóit meer achter katten aanging.

Ik heb echt géén idee, eerlijk gezegd. Hades kan prima opschieten met onze eigen poes, niet dat ze samen opgeknüdeld in één mandje liggen als beste vrinden ofzo, maar ook geen problemen. Ze snuffelen eens wat aan elkaar, liggen naast elkaar op de bank, jagen elkaar niet na, af en toe wordt er wat over en weer geflept... Ze horen er gewoon bij, van beide kanten. De poes vindt vreemde honden in huis echter des duivels en heeft echt wel even wat tijd nodig om te wennen. Honden die ze vaker ziet en rustig doen gaat ze gerust even afsnuffelen. Hades vindt vreemde katten ook interessant en wil er buiten achter aan rennen, als hij de kans zou krijgen. Ik denk oprecht niet dat hij vreemde katten zou killen, (dat doet hij in huis ook niet op bezoek bij mensen met katten) maar spannend is het absoluut.

Het hangt er hier van beide kanten dus maar net vanaf hoe 'vertrouwd' de ander is. 'Vreemde honden/katten' is interessant en potentieel gevaar, maar bekende honden/katten zijn er gewoon, punt.

Ik denk dat ze elkaar wel als roedelgenoot kunnen accepteren maar elkaar nooit als soortgenoot herkennen.

Cody is opgegroeid met katten en al zes jaar lang moet ik regelmatig tussenbeide komen omdat hij vindt dat ze dood moet (gelukkig kan Isis zich heel goed verdedigen, getuige de littekens op zijn neus ).
Kyra is als herplaatser gekomen en kende geen katten en is bijzonder lief voor Isis en dat is wederzijds. Lyndie is er mee opgegroeid en interesseert het geen fluit, ze negeren elkaar.

Bonnie is heel fel op katten (echt jaaggedrag) maar accepteert Isis als roedelgenoot. Pas geleden kwam ik thuis van het uitlaten en Isis zat buiten de poort op ons te wachten. Van veraf zag Bonnie een kat en ging gelijk in de jachtmodus en rende er als een dolle stier op af. Een halve meter voor Isis (die haar met opgetrokken wenkbrauwen bekeek en geen vin verroerde ) ging ze vol in de remmen, keek even, snuffelde aan Isis en liep vervolgens kalm langs haar heen en bekeek haar niet meer.
Als het een vreemde kat was geweest had Bonnie geprobeerd haar dood te bijten.

Maup was opgegroeid met katten, en keek er eigenlijk niet naar om. ook niet naar andere dieren. Ze tolereerde ze wel,ook op straat. Wel makkelijk eerlijk gezegd

Macho is echt dikke vrienden met de katten, met de één wel dan met de ander hoor.

Andere katten jaagt hij dan wel weer op, maar meer om ze de stuipen op het lijf te jagen dan er iets mee te doen
Hij is dan ook opgegroeid met de katten en ze hebben het zelf vanaf het begin uitgezocht met elkaar.

Zal het niet een beetje zo zijn dat een hond, een kat per exemplaar ziet, afgaande op zijn ervaring met een bepaalde kat?
Natuurlijk zal er altijd een eerste, algemene, reactie zijn bij een hond. Willen jagen, interesse, soms zelfs angst voor ze.
Daarna kan dat, volgens mij, plaats maken voor de ervaring die zij hebben met elke individuele kat?
Hier thuis wel.
Als Kittie bij mij op schoot ligt, geen probleem. Die 2 gaan prima samen (meiden onder mekaar he)?
Als Jay, of Spike bij me liggen, dan komt Gila vast niet, omdat ze van beide een goede uithaal heeft gekregen toen zij te vrijpostig naar ze toeging. Dus, ze heeft een gezonde mate van respect voor ze.

Op de foto's was ik een paar weken geleden grieperig, en je ziet me met Jay en Spike liggen. Gila is dan echt nergens te bekennen he
Spike bijna in mijn nek, Jay op m'n buik. Vrij uniek, die 2 moeten elkaar niet echt




Zelfs als er nu een kat in de deuropening zit kan ik roepen wat ik wil, met het lekkerste hapje lokken, met haar leukste speeldgoed lokken maar nee hoor. Eerst die dingen met die scherpe nagels weg
Hierdoor is haar "algemene" gedrag ook wel beinvloed trouwens. na die 2 tikken is ze veel voorzichtiger en minder fel op katten geworden.
dat kan alleen maar erg goed vinden en blij mee zijn.
Met het laatste ronde rondje komt Bella van de buren, een erg lief en knuffelig katje, altijd het ronde meelopen uit gezelligheid. Deed ze al met King & Hayleigh. Die word dus ook geheel met rust gelaten alsof ze erbij hoort?

Wel vaker gezegt, honden hebben een geweldig aanpassingsvermogen

wij hebben zelf geen katten en voor tot voor kort, kende er geen 1 katten
ik was van de week aan het wandelen rond de plas hier met Darko en Zena, toen er ineens een kat van uit het riet voorbij onze neus de haag in schoot, zowel Darko als Zena gingen erachter, Zena heeft nog een heel eind lopen zoeken, bij Darko was het klaar toen de kat weg was
gisteren kom ik terug met Guapa en Jänta van het fietsen, was er iemand zijn katten terug binnen aan het "jagen", zolang ze normaal langst wandelde geen probleem (wel 2 honden met gigantische grote ogen *was da * tot de eigenaresse er 1tje terug joeg door er een werkhandschoen naar toe te gooien en de kat begon te lopen, dan stonden beide dames ineens paraat
ik heb van Darko, Guapa en Jänta absoluut geen idee wat ze zouden doen, van Zena weet ik bijna zeker dat als ze er aan kan, dat ze ze afmaakt

Hier zie ik ze wegkijken, kwispelen, maar bij sommige katten ook borstelen. Ze praten er dus mee. e zien ze dus niet als prooi, met je eten praat je niet.

Buiten is ze een monster, dan moeten alle katten dood Ook als die gewoon binnen op de vensterbank zitten en we lopen langs, dat mag echt niet hoor
Zouden we vervolgens naar binnen gaan, bij die zelfde kat dan is alles prima en doet ze er niets mee. We hebben regelmatig de katten van mijn zus op vakantie gehad en daar ligt ze dan ook gewoon bij te slapen, maar zet die katten niet buiten neer

Diem ziet katten buiten als lekker hapje
Eigen katten zijn roedelgenoot. Met 2 wordt zelfs gespeeld, dan staan ze wat met de poten naar elkaar te slaan en kat hangt dan in z'n nek Ook probeert hij regelmatig op 1 van de katten te rijden.

Mijn teckel Thelma was lief voor alle katten. Met de eigen lag ze samen te slapen. Maar ook vreemde katten waren leuk. Op de een of andere manier zagen zelfs een paar buurtkatten dat want er liep er regelmatig eentje met ons op. Kwamen ze uit de struiken gesprongen, schrok me altijd te pletter. Maar Thelma vond dat reuze gezellig en huppelde er vrolijk een stukje mee op. Als we ergens op bezoek waren waar de katten honden gewend waren, werden ze altijd vrolijk kwispelend door Thelma begroet.

Otto ziet alle katten als vriendjes. Hier thuis duurde het even tot dat geheel wederzijds was. Hij heeft alleen een Heilig Ontzag voor Lolapoes, de dove witte, die heeft lak en maling aan iedereen die hier binnen komt.

Buiten wil hij graag contact maken met katten, even snuffelen, maar helaas voor hem is ook niet elke kat daarvan gediend

Bij vrienden van me loopt een kat rond die het juist wel leuk vindt om Otto ook een beetje op te jagen. Dat is een maine coon. Geweldig om die twee samen te zien.

Als barfhapje...

SuzieC1970 schreef:Als barfhapje...

Ik vind dit een goede vraag, wij hebben een mechelse herder die idolaat is van onze katten! Hij gaat er te lomp mee om vinden wij. Als wij niet thuis zijn dan laten we de katten niet bij de hond. Hij heeft er zelfs een keer naar gegromd en zijn tanden laten zien een erg agressieve houding tegen de kat hij had een hanekam over zijn hele rug! Wij weten ook niet hoe we hier mee om moeten gaan. Ik kan de hond wel trukjes leren in het bijzijn van de katten. Ook heeft hij dit met andere honden. Hij gaat naar andere honden toe happen. We gaan veel met hem naar bos zodat hij goed gesocialiseerd wordt althans, dat was de bedoeling. Hij is nu 4 maanden en maak me er wel een beetje zorgen over. Heeft iemand misschien een tip hoe ik hier mee om kan gaan?

Sasha ziet onze eigen katten gewoon als deel van de roedel. Hij gaat naast ze liggen, ze mogen hem kopjes geven enz.
Maar als ie een kat buiten ziet, die niet van ons is, gaat ie uit zijn plaat. Ik wil denk ik ook niet weten wat ie er mee zou willen doen.

Nero'tje schreef:Ik vind dit een goede vraag, wij hebben een mechelse herder die idolaat is van onze katten! Hij gaat er te lomp mee om vinden wij. Als wij niet thuis zijn dan laten we de katten niet bij de hond. Hij heeft er zelfs een keer naar gegromd en zijn tanden laten zien een erg agressieve houding tegen de kat hij had een hanekam over zijn hele rug! Wij weten ook niet hoe we hier mee om moeten gaan. Ik kan de hond wel trukjes leren in het bijzijn van de katten. Ook heeft hij dit met andere honden. Hij gaat naar andere honden toe happen. We gaan veel met hem naar bos zodat hij goed gesocialiseerd wordt althans, dat was de bedoeling. Hij is nu 4 maanden en maak me er wel een beetje zorgen over. Heeft iemand misschien een tip hoe ik hier mee om kan gaan?

Hier gaan de katten voor de hond. Het eerste eten, de hoogste plekjes en geen geklier met de katten.
Ga je wel naar een cursus met je hondje, daar kunnen ze zijn gedrag goed beoordelen en advies geven.
Wel leuk een mechelse herder

dicyvo schreef:

Nero'tje schreef:Ik vind dit een goede vraag, wij hebben een mechelse herder die idolaat is van onze katten! Hij gaat er te lomp mee om vinden wij. Als wij niet thuis zijn dan laten we de katten niet bij de hond. Hij heeft er zelfs een keer naar gegromd en zijn tanden laten zien een erg agressieve houding tegen de kat hij had een hanekam over zijn hele rug! Wij weten ook niet hoe we hier mee om moeten gaan. Ik kan de hond wel trukjes leren in het bijzijn van de katten. Ook heeft hij dit met andere honden. Hij gaat naar andere honden toe happen. We gaan veel met hem naar bos zodat hij goed gesocialiseerd wordt althans, dat was de bedoeling. Hij is nu 4 maanden en maak me er wel een beetje zorgen over. Heeft iemand misschien een tip hoe ik hier mee om kan gaan?

Hier gaan de katten voor de hond. Het eerste eten, de hoogste plekjes en geen geklier met de katten.
Ga je wel naar een cursus met je hondje, daar kunnen ze zijn gedrag goed beoordelen en advies geven.
Wel leuk een mechelse herder

Oke nou dat kan ik inderdaad ook eens gaan proberen! We zitten wel op cursus maar hij heeft kennelhoest dus ben al 2 keer niet geweest!
Dankjewel verder is hij ook hartstikke lief hoor ik vind jou pup op de foto ook erg leuk!

Leerzaam weer, al die verhalen. Bij ons gaat Shelly met elke kat weer anders om. Ze ziet het verschil in gedrag natuurlijk per kat. In onze straat woont een kater die een echte hondenhater is. Hij verstopt zich in de struiken en komt dan ineens met veel geweld uit de struiken vliegen en vliegt Shelly dan aan. Hij is zo snel dat hij haar al een haal heeft gegeven voor ik hem te pakken krijg. Want ik moet hem dan echt oppakken en van haar afhouden, zoveel haat en geweld! Nou, die vind ze dus niet leuk. Onze katten vindt ze geweldig, ze speelt anders met ze dan met honden. Honden spelen zo lichamelijk met elkaar, het is eigenlijk een soort worstelen, en dat kunnen katten niet. Achter elkaar aan rennen dan maar en elkaar uitdagen om te gaan rennen, is ook leuk. Ik heb zo'n ritseltunnel en daar verstopt de kat zich dan in en springt als een duveltje uit een doosje naar de hond, vinden ze erg leuk. Of vanaf de treden van de trap hengelen met zijn pootje naar haar. Shelly vindt het allemaal leuk en ze is behoedzaam genoeg met ze.
Shelly speelt veel met Cesar, mijn kleine katertje van één jaar oud, en die maakt er een spelletje van om net te doen alsof Shelly hem helemaal in elkaar aan het rammen is. Dan gaat hij heel hard grommen en brommen. Als ik dan aan kom lopen, zit hij in elkaar gedoken met zijn oren naar achteren te brommen naar Shelly die verbaasd zit te kijken. Hij kan dan heel makkelijk weglopen, want ze geeft hem de ruimte, maar dat doet hij niet. Doet me denken aan mijn kleine zusje die ook moord en brand ging schreeuwen soms en dan kregen ik en mijn broer de schuld!
Verder gaat ze op straat wel achter de katten aan, maar ik heb wel iets ontdekt. Ik heb wel eens de riem even vastgebonden en ben toen naar de kat toegelopen en heb hem geaaid. Daarna gedroeg ze zich beter tegenover die kat. Niet meer erachteraan in ieder geval. Ik denk dus dat Shelly in ieder geval elke kat weer anders ziet, het is maar net hoe ze zich gedragen. Sommige katten staren veel, daar houden honden niet van natuurlijk.
Ik laat Shelly soms even alleen met de katten, altijd met een gerust hart want ik kan zien dat ze het verschil kent tussen een kat en een hond, dus dat je niet met ze kan spelen op dezelfde manier. Ook met pups die we tegenkomen, gaat ze heel voorzichtig om. Ik moet haar alleen nog afleren om haar poot op ons konijn te leggen, op één of andere manier ziet ze die als speelmaatjes en probeert ze uit te nodigen tot spel. Konijnen spelen uit zichzelf ook veel natuurlijk, veel meer als katten, ook als ze volwassen zijn. Maar ook met de konijnen springt ze voorzichtig om. Ik ben wel heel blij dat ze zo is, want het kan natuurlijk ook heel anders gaan, dat heb ik ook meegemaakt. Sommige honden snappen het verschil denk ik niet tussen katten en honden. En sommige hebben teveel prooidrift en willen ze opeten. Maar dat is wel een minderheid van de honden, schat ik zo in. Zoveel mensen zeggen dat hun honden erachteraan gaan en dat ze niet willen weten wat er gebeurt als ze ze te pakken krijgen. Nou, ik denk in 9 van de 10 gevallen krijgt de hond een paar flinke halen en druipt jankend af. Je moet zo'n kat eerst te pakken krijgen natuurlijk.
Ik heb trouwens ook een keer meegemaakt dat mijn kat thuis kwam met aan beide kanten van zijn nek twee flinke wonden. Een grote hond had hem duidelijk te pakken gekregen want het waren flinke gaten. Sam is een flinke kater van 7 kilo. Toch was hij verder helemaal okee, dus ik vermoed dat mijn kat de snuit van die hond flink bewerkt heeft. Dus ook honden die ze willen vermoorden, moeten maar net een kat treffen die niet van zich afbijt. Ook al krijgen ze hem te pakken, ze schudden ze dan dood en dat lukte bij mijn kat niet! Toch is het een sullige rode theemuts. Dus niet zo bevreesd mensen, de mens vreest het meest van de onheil die hij vreest.

Zoveel mensen zeggen dat hun honden erachteraan gaan en dat ze niet willen weten wat er gebeurt als ze ze te pakken krijgen. Nou, ik denk in 9 van de 10 gevallen krijgt de hond een paar flinke halen en druipt jankend af. Je moet zo'n kat eerst te pakken krijgen natuurlijk.
Ik heb trouwens ook een keer meegemaakt dat mijn kat thuis kwam met aan beide kanten van zijn nek twee flinke wonden. Een grote hond had hem duidelijk te pakken gekregen want het waren flinke gaten. Sam is een flinke kater van 7 kilo. Toch was hij verder helemaal okee, dus ik vermoed dat mijn kat de snuit van die hond flink bewerkt heeft. Dus ook honden die ze willen vermoorden, moeten maar net een kat treffen die niet van zich afbijt. Ook al krijgen ze hem te pakken, ze schudden ze dan dood en dat lukte bij mijn kat niet! Toch is het een sullige rode theemuts. Dus niet zo bevreesd mensen, de mens vreest het meest van de onheil die hij vreest.

Ga daar niet zomaar klakkeloos vanuit alsjeblieft. Dan kun je van een koude kermis thuis komen, met alle gevolgen van dien.
Toen ik nog een kind was, hadden mijn ouders een Duitse Herder. Een geweldige hond, luisterde als een tierelier, accepteerde de eigen katten, ideaal dus?
Nou nee, buiten het eigen terrein was elke kat niet zeker van zijn leven, letterlijk!
Ik kwam ooit met hem terug van het uitlaten, hij ziet een kat, in de steeg naar onze achtertuin toe, en voor ik het wist lag ik op mijn buik, en de hond had de kat in zijn bek. Natuurlijk, opgekrabbelt, riem gepakt en naar huis gebracht, alwaar mijn ouders al in paniek de steeg in rende en ja hoor. Kat was dusdanig te pakken genomen, dat zijn ruggegraad gebroken was, en het he;e achtereinde van de kat deed niets meer. Kat liep met zijn voorpoten richting huis, het achtereind sleepte er achteraan.
Toen ik dat zag liep ik zowat, als klein jochie een trauma op
Dat had "mijn" hond gedaan. Dat was mijn schuld. Ja, zo beleef en ervaar je dat als kind.

Kat bleek ook nog eens van onze buren te zijn, en een rel was geboren. Uiteindelijk hebben we om die reden de hond moeten laten inslapen, we kregen na 3 katten de hele buurt tegen ons.
Hond heeft nog in de krant gestaan voor overname, internet bestond nog niet, maar omdat er eerlijk bij stond dat hij een katten probleem had, reageerde er niemand.

Als ik naar King kijk, die was onze 4 katten (toen nog wel, nu nog 3) zo gewend, dat ook katten uit de buurt helemaal niets van hem te vrezen hadden. Bij Kig was het denk ik, kat is kat, en daar doen we niks mee. Hayleigh maakte wel duidelijk een onderschijd tussen eigen en de straat.
Ooit kwam ik een Moluks (meen ik) gezin tegen, mooie zomerdag, pa, ma, 2 kinderen die door de straat liepen en we moesten elkaar passeren. Hun huiskat liep met ze mee. Best leuk om te zien.
Afijn, op het moment dat we elkaar benaderen, schiet hun kat naar voren en slaat King op zijn neus. King een gil, en keert om. Ik had King zoals altijd los lopen, Hayleigh aan de riem.
Dus ik zeg, stel je niet aan, kom op, en loop door.
Ik had het nog niet gezegt, of die kat komt terug en springt bij King bovenop zijn kop. King gillen, en niks terug doen, alleen naar mij toe komen, help me baas.
Ik zeg tegen die mensen, hou je kat even bij je, dan hou ik die hond vast.
Ik krijg wat commentaar over loslopende honden en voor ik het weet krijgt King alweer een mep.
Ja hallo, zometeen mist hij een oog bedacht ik. Nu is het echt niet leuk meer.
Hayleigh stond al helemaal strak in de riem.
Ik zeg, nou nog 1 keer en ik laat die andere hond los met die kat van je.
Mensen: Ja, we kunnen die kat niet pakken anders bijt en krabt hij.
Ik zeg nog, boeit mij niet, verzin maar iets, en anders loop je maar terug.
Op dat moment die ik die kat wederom op King afrennen zonder ook maar 1 enkele beweging te zien van die mensen. Geen poging, geen aanstalte, echt zo van: Ik stond erbij en ik keek ernaar.
Op dat moment "glipte" de riem van Hayleigh zomaar uit mijn hand, oops.
Die vloog op de kat af, heeft hem zo'n 40 meter achterna gezeten tot de eerste boom en daar vloog die kat meteen in.
Meteen commentaar en een grote bek uiteraard van de baasje.
Ik zeg, ik kan die hond ook op jullie afsturen hoor, geen probleem.
Mensen: ....................................................................

Zo erg kunnen honden dus ook aan katten wennen, alhoewel ik denk dat het uitzonderlijk is?
Stomme was, als 1 van mijn katten aan het knokken was met een andere kat, dan hielp King weer wel
Dan was hij zo beschermend, dat hij bij onze eerste auto, waarbij hij op de achterbank zat, een keer zomaar uit het geopende zijraam sprong in de straat, terwijl we nog reden Achter die kant aan, en in blinde woede, zo de vijver in gerend van de buurman, en daar dreef hij, tussen de Koi Karpers
Ze kunnen echt onberekenbaar zijn, maar daqar zijn het dieren voor natuurlijk.

Hier verschilt het. Shiva woont samen met 3 katten en ziet ze volgens mij als roedelgenoten. Ze moet nog wel aan de katten wennen, want ze kent pas sinds 3 maanden het fenomeen 'met katten in één huis leven'. Samen spelen doen ze nog niet echt, want Shiva is nog te ruw en dat vinden de katten niet fijn. Voor de poes heeft Shiva heilig ontzag: die geeft heel duidelijk haar grenzen aan en ze hoeft maar een pootje op te heffen en Shiva weet heel duidelijk dat ze direct moet stoppen waar ze mee bezig is (en dat doet Shiva dan ook). Meer dan een tik zonder nagels heeft de poes nooit hoeven geven. Shiva trekt ook heel erg naar de poes toe, die poetsen elkaar en zoeken elkaar steeds weer op.

Katten buiten moet ze absoluut niet. Als ik haar niet aan de riem zou hebben, zou ze er achteraan vliegen.

elleneke schreef:Hier verschilt het. Shiva woont samen met 3 katten en ziet ze volgens mij als roedelgenoten. Ze moet nog wel aan de katten wennen, want ze kent pas sinds 3 maanden het fenomeen 'met katten in één huis leven'. Samen spelen doen ze nog niet echt, want Shiva is nog te ruw en dat vinden de katten niet fijn. Voor de poes heeft Shiva heilig ontzag: die geeft heel duidelijk haar grenzen aan en ze hoeft maar een pootje op te heffen en Shiva weet heel duidelijk dat ze direct moet stoppen waar ze mee bezig is (en dat doet Shiva dan ook). Meer dan een tik zonder nagels heeft de poes nooit hoeven geven. Shiva trekt ook heel erg naar de poes toe, die poetsen elkaar en zoeken elkaar steeds weer op.

Katten buiten moet ze absoluut niet. Als ik haar niet aan de riem zou hebben, zou ze er achteraan vliegen.

Wat een prachtig stel trouwens

Het verschilt hier nogal. Max is heel lief voor de katten maar Tessa heeft echt een bloedhekel aan de jongste kat. Komt waarschijnlijk omdat hij haar in de staart en poten hangt. Ze doet hem niks maar ze gaat hem tegenwoordig wel uit de weg.

Max met de kleinste:

Wat een super lieve foto

Kittens zijn af en toe ook echt irritant hoor Max

King en Sammy, beide overleden hadden vanaf de 1e seconde een band.



King, Hayleigh & Kittie in de oude tuin.



Nog een keer, King & Sammy



Zo ziet voor mij de ideale Katten en Hondenrealatie eruit