Het HondenForum

In hoeverre denken jullie dat de energie van een hond, effect heeft op de andere hond, bijvoorbeeld binnen één huishouden?

Ik vraag het omdat je CM heel vaak hoort over dat een roedel honden, heel bepalend is voor het gedrag en de energie van een andere hond. Zou dat ook gelden voor 1 andere hond? ( of geloven jullie er in het algemeen niet zoveel van, dat kan natuurlijk ook )

Ja 1 hond kan heel bepalend zijn binnen de groep in funtioneren in goede of kwade zin.
Maar een groep kan ook een goede invloed hebben op 1 hond in goede of kwade zin.

Dat mijn honden invloed op elkaar hebben is extreem duidelijk. Ze zijn al totaal anders als je ze alleen meeneemt. Dat zegt genoeg denk ik. Samen lopen ze voorop, zijn ze soms wat provocerend naar de omgeving en willen ze minder makkelijk doen wat je zegt. Alleen zijn het makke lammen. Mijn honden hebben altijd een soort strijd onderling die maakt dat ze moeilijker te mannen zijn samen. Gaat er een dan gaat de andere. Waar het ze om gaat is wie er eerst is. Eerst bij de andere hond bv. Alleen gaan ze vaak niet eens naar een andere hond Verder is Eva minder zeker alleen. Iets wat best prettig is haha!

Ja, ik denk dat één hond veel invloed kan hebben. Als ik kijk naar mijn roedel, dan zie ik dat herplaatsteefjes moeiteloos worden opgenomen in de roedel (en dan spreek ik over Kyra en Lyndie) en het gedrag van mijn teefjes ook moeiteloos wordt overgenomen door de herplaatser. In het positieve.
Maar dat dezelfde herplaatser binnen enkele uren ook de houding overneemt van het negeren en buitensluiten van Cody. Cody ligt dan ook, als het even kan, buiten. Zo ver mogelijk de tuin in en het liefst in een hoekje terwijl de meisjes allemaal bij mij in de kamer liggen tenzij ik ook naar buiten ga. Spelen doen ze ook samen en zodra Cody er bij komt, lopen ze alledrie onopvallend weg.
Zodra hij weer gestresst raakt, zie je ze heel rustig opstaan en maken ze dat ze weg komen.

Ik denk dat het verschilt per hond. De ene hond is daar veel vatbaarder voor dan de ander.
Als ik in mijn eigen roedeltje van drie kijk, dan laten Jurek en Samica zich regelmatig door elkaar opnaaien, terwijl Jelka het allemaal niks interesseert op zo'n moment. Zijn Sam en Jelka samen of Jurek en Jelka, dan is er meer rust. Jurek en Samica kunnen de boel behoorlijk bezig houden met zijn tweeën.

Nou hier was het wel heel duidelijk: toen Kiba er was, was Ragyo in huis een heel stuk bedeesder, bijna onzichtbaar muurbloempje soms. Buiten was hij (los) veel feller dan eerst tegen andere honden. Aan de lijn eerst ook, maar dat ging weer over na een tijdje. Nu hij weer alleen is, is hij veel vrolijker, komt sneller naar je toe, is meer ontspannen, speelt meer en hij is weer makkelijker met andere honden. Er was gewoon constant spanning tussen beide honden. Nu ik alleen met Ragyo loop, reageren andere honden ook veel beter op straat, hondjes die ons eerst aanblaften reageren nu vaak vriendelijk.

Maar Ragyo kan in een groep honden juist ook wel een opruiertje zijn, hij heeft zelfs eens een groepje van 4 superzachte galgoteven waar we samen mee liepen zo over de zeik gekregen dat ze overal tegen gingen blaffen. Dus hij had op hen ook behoorlijke (negatieve) invloed.

De keren dat ik met Kiba juist zonder Ragyo (vanwege bovenstaande) met 1 of meer heel rustige sociale honden samen liep, zag ik ook een positief effect op hem, hij werd dan zelf veel minder opgefokt en reageerde beter op andere honden. Hij nam dan echt een voorbeeld aan het gedrag van de andere hond(en).

Hier merk je het ook heel erg, sinds Fien erbij is, is de hele roedel veel luidruchtiger geworden.

Ik heb met Gol bij verschillende honden in huis gewoond en merkte daar duidelijk effect van. Bij een dominante/ zelfverzekerde teef voelde ze zich prima en kopieerde ze gedrag, bij een dominante/onzekere teef werd ze een muurbloempje en bij een wat onzekere ietwat dominante (in ieder geval over Gol) reu bloeide ze helemaal op, ze gedroeg zich als een prinsesje.

ik geloof er heilig in, daarom komt hier ook pas een volgende hond als ze er allebei niet meer zijn. ik wil geen gedrag imitatie.

Maar, dan hebben jullie het dus meer over de negatieve inbreng van een hond.
( luidruchtiger, moeilijker etc. ) zit daar dan ook wat positiefs aan?

Als ik bijvoorbeeld even kijk naar Ben en Osa vroeger. Ik denk dat Ben door haar grenzen heeft geleerd van andere teven, en wat hem naar teven een tolerante hond heeft gemaakt, die zich makkelijk laat corrigeren. Anderzijds, Osa was buiten heel sociaal, Ben niet. En dat namen ze niet van elkaar over. Osa bleef sociaal, Ben werd steeds asocialer. Maar ze veranderde er niet van. Denk dus dat in bepaalde dingen een hond dus ook positieve dingen kan leren, en overbrengen.
Denk ook dat als ik een volwassen, rustige hond bij Apple zou zetten, die strak en duidelijk is in zijn of haar taal, ze dat zelf ook meer zou worden. Omdat zij best beinvloedbaar is, en dus ook negatief als ik daar een asocialere hond bij zet.

Ik merkte het hier trouwens ook toen Laika hier kwam wonen.
Dat had een geweldige positieve invloed op Sóley, ze is er een stuk zekerder van geworden.
Ik denk dat het net is als bij mensen of andere sociale dieren, ze zijn sowieso van invloed op elkaar.
Ze leven natuurlijk niet voor niks in roedelverband.

Inge O schreef:

Aimee schreef:Anderzijds, Osa was buiten heel sociaal, Ben niet. En dat namen ze niet van elkaar over. Osa bleef sociaal, Ben werd steeds asocialer. Maar ze veranderde er niet van. Denk dus dat in bepaalde dingen een hond dus ook positieve dingen kan leren, en overbrengen.
Denk ook dat als ik een volwassen, rustige hond bij Apple zou zetten, die strak en duidelijk is in zijn of haar taal, ze dat zelf ook meer zou worden. Omdat zij best beinvloedbaar is, en dus ook negatief als ik daar een asocialere hond bij zet.

deze snap ik niet helemaal : je geeft eerst een voorbeeld waaruit duidelijk wordt dat ze in bepaalde opzichten niét veranderen/dingen overnemen van elkaar en daar concludeer je dan uit dat ze juist wél positieve dingen op elkaar kunnen overbrengen?

Wat ik daarmee wil zeggen is dat niet iedere hond daar vatbaar voor is. Een hond als Osa of Ben nauwelijks ( behalve dan dat Osa, Ben zelf in toom hielt door op haar strepen te gaan staan, maar qua energie-level ze zichzelf bleven ) maar dat bij een hond als Apple, die volgens mij heel vatbaar is voor wat een andere hond doet, het wel een wereld van verschil kan maken bij wat voor een hond ze leeft.

Ik denk dat Willemijn zo lakoniek is door de opvoeding van RR.
Die nam haar over als pup van Orpa en ze waren en zijn onafscheidelijk.

Zonder RR was Willemijn denk ik veel stuiteriger geworden. Zoals de meeste stabijs dus.
maar goed, dat wéét je natuurlijk niet.

ja. maar ik denk wel dat het karakter van een hond bepalend is.

zo was Luca best heel onzeker en bangig toen ze bij ons kwam, en die trekt zich erg op aan Buster. het feit dat Luca zo ontzettend opgeknapt is (postief!!) is mede te danken aan Buster, denk ik. ( weet wel zeker).

Maar Buster bijvoorbeeld, die is al erg stabiel van zichzelf. en die blijft eigenlijk zichzelf wel.

ik denk dus dat een onstabiele hond erg veel heeft aan een stabiele hond. maar een al stabiele hond zal denk ik minder veranderen door een andere hond/roedel.

zet ik Luca bij een nerveuze, blafferige hond, kopieert zij dat direct.
maar zet ik Buster bij zo een hond, dan heeft dat maar weinig invloed.

Aimee schreef:

Inge O schreef:

Aimee schreef:Anderzijds, Osa was buiten heel sociaal, Ben niet. En dat namen ze niet van elkaar over. Osa bleef sociaal, Ben werd steeds asocialer. Maar ze veranderde er niet van. Denk dus dat in bepaalde dingen een hond dus ook positieve dingen kan leren, en overbrengen.
Denk ook dat als ik een volwassen, rustige hond bij Apple zou zetten, die strak en duidelijk is in zijn of haar taal, ze dat zelf ook meer zou worden. Omdat zij best beinvloedbaar is, en dus ook negatief als ik daar een asocialere hond bij zet.

deze snap ik niet helemaal : je geeft eerst een voorbeeld waaruit duidelijk wordt dat ze in bepaalde opzichten niét veranderen/dingen overnemen van elkaar en daar concludeer je dan uit dat ze juist wél positieve dingen op elkaar kunnen overbrengen?

Wat ik daarmee wil zeggen is dat niet iedere hond daar vatbaar voor is. Een hond als Osa of Ben nauwelijks ( behalve dan dat Osa, Ben zelf in toom hielt door op haar strepen te gaan staan, maar qua energie-level ze zichzelf bleven ) maar dat bij een hond als Apple, die volgens mij heel vatbaar is voor wat een andere hond doet, het wel een wereld van verschil kan maken bij wat voor een hond ze leeft.

dat denk ik ook. en zo ervaar ik dat ook.

Lijkt me eigenlijk logische dat ze elkaar beinvloeden. Ik zie het hier iniedergeval wel, positief en negatief.

IJsvrouwtje schreef:Ik merkte het hier trouwens ook toen Laika hier kwam wonen.
Dat had een geweldige positieve invloed op Sóley, ze is er een stuk zekerder van geworden.
Ik denk dat het net is als bij mensen of andere sociale dieren, ze zijn sowieso van invloed op elkaar.
Ze leven natuurlijk niet voor niks in roedelverband.

Hier net zo! Sepp heeft Roef meer vertrouwen en luchtigheid gegeven, zeker in hond hond interactie. Nu is Sepp de eerste die contact maakt en haalt daardoor de spanning weg voor Roef. Zij kan rustig van achter dan richting achterkant van andere hond lopen om dan ff te snuffelen en rustig contact maken.

Zo grappig om te zien..altijd hetzelfde ritueel...Sepp nadert hond vriendelijk en beleefd..Roef trippel trippel boogje ...snuffel hihi.

Dit heeft haar aanzienlijk meer vertrouwen gegeven en maakt haar rustiger.

Aan de andere kant nu ik zo schrijf heeft Roef als Teef ook weer positieve invloed op Sepp in reu reu interacties. Als Sepp met een andere reu aan het kennismaken is...elkaar af aan het tasten zijn...komt Roef trippel trippel...boogje snuffel...zich mengen in deze begroeting dikwijls...reu wordt afgeleid door charmante dame die wel zot is op veel testosterontypetjes....dus mooi moment voor mij om Sepp dan weg te roepen bij de reu......PERFECT teamwork

(Sepp ziet Roef niet als ZIJN teef)

Saar is buiten veel meer ontspannen sinds Vera er is. Ik denk alleen niet dat dat komt doordat Vera zo ontspannen in het leven staat (wat ze wel doet overigens, maar dat terzijde ), maar doordat ze al heel snel doorhad dat vreemde honden haar nauwelijks zien staan als grote zus voorop loopt.
Verder heb ik niet het idee dat ze elkaar echt beinvloeden. Het zou best leuk zijn als Vera iets van Saars rust over zou nemen, en Saar iets van Vera's energie. Helaas
Het zijn wel allebei honden die zich makkelijk in een hoekje laten drukken door een andere hond. In die zin denk ik dat je veel meer 'beinvloeding' zou zien als 1 van de twee samen zou leven met een nogal overheersend typje. Dat zouden hen allebei geen goed doen.

Ik merk wel dat als 1 van de twee iets denkt te zien/horen en heel alert gaat lopen buiten, of binnenshuis naar de deur schiet, dat de ander daarop reageert door ook alert te worden. Maar dat lijkt me niet meer dan logisch. Zou nogal vreemd zijn denk ik als ze daar totaal niet op zouden reageren. Dan heb ik het verder wel makkelijk omdat ze allebei niks beschermends over zich hebben. Twee honden die elkaar meetrekken in waaksheid of beschermdrang zou ik persoonlijk best lastig vinden.

Inge O schreef:

Moos schreef: Verder heb ik niet het idee dat ze elkaar echt beinvloeden. Het zou best leuk zijn als Vera iets van Saars rust over zou nemen, en Saar iets van Vera's energie. Helaas
...
Ik merk wel dat als 1 van de twee iets denkt te zien/horen en heel alert gaat lopen buiten, of binnenshuis naar de deur schiet, dat de ander daarop reageert door ook alert te worden. Maar dat lijkt me niet meer dan logisch.

dat is dus wat ik ook bedoel : geen van mijn honden is qua 'eigen gedrag' veranderd door één van de andere honden maar het gedrag van de ene hond kan op een bepaald moment natuurlijk wel bepaald gedrag uitlokken bij een andere.

voorbeeld hoe ik het bedoel : crunch is hier de politie-agente van dienst , ze vindt het heel erg nodig om regelmatig raids te plaatsen op de achtergrens van het erf want daar komt wel een keer een hond of paard voorbij.

op het moment dat zij gaat gaan de anderen heel vaak mee natuurlijk maar neem haar weg en geen van de andere honden piekert nog over die stomme grens, het zit er bij hun gewoon niet op die manier in en 3 jaar verkeerde opvoeding door crunch heeft daar weinig of niks aan veranderd.

Nee, precies. Hier is dat zelfs heel duidelijk als we een vreemde grote Herder-achtige tegenkomen, die Vera als eerste in de smiezen krijgt. Vera wordt dan alert (en gooit de witte vlag alvast uit "Hi, I'm Vera, I come in peace"), Saar ziet dat, ziet waarom, en gaat vervolgens lopen piepen Terwijl Vera dus gewoon een beetje vriendelijk onderdanig staat te doen op afstand. Saar wordt er dus door Vera op attent gemaakt, maar reageert vervolgens geheel op zijn Saars

Andersom werkt het trouwens ook zo, en die vind ik bijzonder vermakelijk Saar gaat piepen want "enge hond", Vera reageert met de staart tussen de poten "ohhh jee, er is iets???", ziet wat er is, kijkt nog net niet zo naar Saar, en gaat die andere hond eens even laten zien dat zij heus wel heel lief is

Net als in groepen van mensen vieren bepaalde trekjes bij een hond onder invloed van de groep meer of minder de boventoon.

Misty is een dominante regelteef, dat maakt dat Shadow, die zich best een stoere man vindt, het niet nodig vindt om zich heel dominant op te stellen--> Misty regelt dat wel.
Doordat Shadow de aandacht van de mensen echt probeert voor zich op te eisen is Misty gedwongen zichzelf ook wat meer naar de mensen te presenteren, waar ze dat zonder hem niet nodig had omdat zij dan toch wel die aandacht kreeg.

Ze beinvloeden elkaars gedrag absoluut. Het karakter van de hond blijft hetzelfde, maar bepaalde trekjes komen meer of minder op de voorgrond door de andere hond.

laeken schreef:Dat mijn honden invloed op elkaar hebben is extreem duidelijk. Ze zijn al totaal anders als je ze alleen meeneemt. Dat zegt genoeg denk ik. Samen lopen ze voorop, zijn ze soms wat provocerend naar de omgeving en willen ze minder makkelijk doen wat je zegt. Alleen zijn het makke lammen. Mijn honden hebben altijd een soort strijd onderling die maakt dat ze moeilijker te mannen zijn samen. Gaat er een dan gaat de andere. Waar het ze om gaat is wie er eerst is. Eerst bij de andere hond bv. Alleen gaan ze vaak niet eens naar een andere hond Verder is Eva minder zeker alleen. Iets wat best prettig is haha!

Hier is dat net zo.
Als ik alleen met Cash wandel is het een extreem zoete hond, iedere andere hond (ongeacht geslacht,ras, leeftijd e.d.) kan probleemloos komen snuffelen....
Met Woopy erbij voelt hij zich duidelijk een hele macho die ineens een enkele keer wil uitvallen. Alleen doet hij dat echt nooit.

Toen wij op de boerderij de roedel van zo'n 10 honden hadden (soms iets meer) werden de grootste etterbakken van opvanghonden ineens poeslieve hondjes die strak in het gareel liepen zoals de roedelleider van de club dat graag zag.
We hebben honden in opvang gehad waarvan de eigenaren hun hond niet meer terug herkende zodra ze opgingen tussen de roedel..... die stonden dan met open mond te kijken hoe voorbeeldig hun hond zich ineens gedroeg.

Toen de hond met het sterkste karakter ineens wegviel, is het weken knokken geweest onder de honden.

Ik zie ook heel duidelijk de positieve kanten van het gedrag overnemen. Zoals ik al zei, heb ik de afgelopen jaren 3 herplaatsers bij mijn Kyra en Lyndie gezet. Waarvan 2 totaal niets van het leven als huishond wisten en de 3e een tuttig oude-dames-hondje was.
Ik heb eigenlijk niets hoevel doen dan wat huisregels duidelijk te maken. Alle andere dingen (zindelijk maken, hoe om te gaan met andere honden, etc.) hebben de andere honden gedaan. Liesje was bijv. bang voor luchtballonnen, bang voor vliegers, bang voor de volle maan en door het gedrag van Kyra en Lyndie was ze er zó over heen. Gina was totaal niet gesocialiseerd maar had binnen enkele weken door wat haar plaats in de roedel was en wat er van haar werd verwacht. Bonnie was eigenlijk bang voor (grote) honden. In een dag had ze door dat ze de bescherming van de roedel genoot en krijgt ze zelfs buitenshuis een grote bek tegen grote honden (wat ik overigens wel corrigeer) maar ze loopt frank en vrij rond en wil zelfs het liefst gezellig kennismaken.

Kortom, dat vind ik het prettige aan het hebben van stabiele honden als Kyra en Lyndie. Die leren andere honden op een hele rustige manier hoe ze zich dienen te gedragen. En zelfs Cody's instabiele houding heeft daar geen invloed op.

Qua karakter zie ik dat niet zo hoor.
Wel qua energie ja! Mijn vader heeft dus een Engelse Bull. Normaal gesproken kunnen die honden niet zo veel. Maar deze heeft alleen maar snelle honden om zich heen. Al van pup af aan. Reken maar dat deze Engelse Bull ook snel is, en atletisch! Ribben kun je voelen bij haar, prachtig strak lijntje! Dat zie je niet vaak bij die gedrochten...

Ik heb echt het idee dat Lille, Ollie heeft zindelijk gemaakt....
Ze heeft er gruwelijk de pest aan om in plasjes/poep te staan, maar hoe???
Verder is zij aan de lijn altijd heel kalm en loopt letterlijk over onzekerheden van pupjes heen.
Bij de aan de riem uitvallende opvanger deed ze aan redirectie (wat trouwens vechtpartijtjes opleverde).
Dus invloed hebben ze wel op elkaar, al gaat Ollie echt niet blaffen als zij het hek bewaakt hij kijkt...

Ik merk het al als ik met iemand op loop in een -" gelegenheids" roedel, dan kan hij zomaar op dingen gaan reageren die hij anders niet interessant vind of normaal gesproken negeert - blijft opletten dan .
Aan de andere kant hadden we DuCain nog toen Gil kwam en daar heeft hij heel duidelijk het poepen tussen de struiken van overgenomen en nog een aantal andere zaken.

Iedeer spreekt een ander deel van de ander zijn karakter/energie aan .
Dat kan tussen honden zo zijn of mensen maar oook tussen mensen en honden.
Kijk maar naar de grootste klote joekels bij de 1 ,die bij een andere baas de leukste honden kunnen zijn.
Van mensen naar honden toe net zo.
Bij de 1 word je aangesproken op je negatieve kantjes en de andere hond doet je glimlachen en die wil je mee naar huis nemen.
Of andersomm kan natuurlijk ook dat je datt joekel wel effe op het spoor wilt brengen.

Nanna schreef:

bouvierpoedel schreef: Of andersomm kan natuurlijk ook dat je datt joekel wel effe op het spoor wilt brengen.

Ik heb wel zin om JOU es op de goede rails te zetten

Wat mot je nu weer oud zeurwijf.

Ik merk hier wel dat Bennie zich enorm optrekt aan Yolah. Ben is echt een zenuwlijer en Yolah is zelfverzekerd, naar het dominante toe. Bennie was in zijn vorige roedel(12 hondjes) de meest dominante reu, de regelneef. Als ik vergelijk hoe hij daar was, qua gedrag in huis, en hoe hij hier is, dat is een wereld van verschil. Hij kan ontspannen. Dat regelneverige zit er wel in, want als wij weg zijn, wordt hij wat onzeker en is hij extreem alert. Maar hij leert veel van Yolah.
Enige minpuntje is dat Yolah zijn angst buiten ook aanvoelt, en dus automatisch nog meer laat zien dat ZIJ hem beschermt. Als we een andere hond tegenkomen, moet ik haar tegenwoordig eerst weer laten zitten en wachten tot de hond gepasseerd is. Dat gaat verder prima, maar t och, het was lange tijd niet nodig, we konden ze gewoon passeren en ze negeerde andere honden. Nu met Bennie, die stijf van de stress aan mn andere hand bungelt, maakt Yolah zich nog groter, breder en 'blokt' hem als het ware. En als ze vindt dat de hond in kwestie te dichtbij komt, zal ze uitvallen. Maar zover laat ik het niet komen.
Ik zie dus dat ze wel degelijk invloed op elkaar hebben, zowel in positieve als negatieve zin.