Het HondenForum

Ik vraag me al een tijdje af waarom mensen kiezen voor een herplaatser uit een buitenlands asiel. Je kan vallen voor een mooie foto, en aansprekend verhaaltje.. Maar waar het écht om gaat is of 'de klik' er is, toch? Tenminste, dat geldt voor mij. Waarom heb ik uit die 10 zwarte bouvierpupjes nou precies Leroy gekozen? Omdat het goed voelde met hem, hij was het gewoon

In een Nederlands asiel ga je toch ook eerst kennis maken met de hond. Wat nou als de net overgevlogen hond 'tegenvalt' bij de kennismaking? Hoe gaat zoiets?

Begrijp me niet verkeerd hoor, ik vind het geweldig dat er mensen zijn die thuisloze honden een warme mand bieden. Of die honden nou Nederlands zijn of niet. Ik zou het zelf alleen een veel te grote gok vinden om een hond die ik niet ken uit het buitenland te halen. Ik ben heel benieuwd naar jullie ervaringen / reacties.

Ik heb nooit een hond uit het buitenland gehad of zelfs gekozen van een foto maar ik kan best een klik voelen met een hond op een plaatje en ik sluit ook niet uit dat ik op die manier ooit aan een hond zal komen.
En als ie er eenmaal is roei je met de riemen die je hebt.
Als je een herplaatser neemt die je wel in het echt gezien heb kun je het karakter ook niet voorspellen, dat zal pas een paar weken later echt tevoorschijn komen, dus wat dat betreft zie ik weinig verschil.

wij hebben niet zelf echt een hondje op die manier geadopteerd maar wel onze opvangers uitgekozen vanaf een foto, oke is misschien anders omdat ze niet blijven, maar die klik heb je al door middel van die foto tenminste dat hadden wij wel met de hondjes die we kozen om op te vangen.

bij mijn eerste hond ben ik ook gevallen op een foto, ik had wel eens eerder leuke honden gezien, maar deze.. .dat was hem gewoon, direkt vanaf de foto. Gelukkig zat hij niet in het buitenland (nou ja, in friesland, telt dat ook ), dus ik kon eerst in het echt gaan kennismaken, maar toch, ik wist het al toen ik de foto zag.

Er zijn in nederland herplaatsers genoeg laat ze die honden lekker in hun eigen land een nieuwe baas geven.

Ik zag haar foto en heb geen moment getwijfeld, waarom? Geen idee. Ik had niet eens de bedoeling om nog een hond in huis te nemen. Ik vond het ook altijd maar vreemd dat mensen een hond kunnen kiezen vanaf een foto. Tot je het zelf meemaakt.
Ja het is een gok, maar ik had er alle vertrouwen in. Tot nu toe ook nog geen moment spijt van gehad.

wij hebben 3 jaar geleden de gok genomen van een mini fotootje van een site een hond uit een asiel uit nederland ( wij wonen in dld dus ip ook een buitenlander)te adopteren,en ik zal je zeggen,ik vond de hond op die foto totaal niet wat ik zocht in een hond..

deze hebben we zo opgehaald niets kennismaken of wat ook ,gebeld en mijn vriend is haar gaan ophalen ( 400 km van hier af)

maar goed ze is hier gekomen en wat een wereld wijffie,echt ze was zo geweldig,dus ja,wat zegt een foto....

en ik zou het zo weer doen

Ik had DE klik met mn honden en dat ze toevallig alle 3 uit Belgie komen kan ik ook niets aan doen.. niet bewust voor gekozen, maar gekozen omdat ik een klik had met de foto waar ze op stonden en na het bezoeken dus ook de klik in het eggie had en zij met mij .. had ook zomaar een hond uit een Nederlandse opvang of asiel kennen zijn....

Twee keer verliefd geworden op een foto.

En ik denk dat je bij een goeie stichting zoveel info krijgt over een hond, dat je aardig kan inschatten wat je in huis krijgt.

Ik zou het in elk geval zo weer doen.

spike&kyra schreef:Er zijn in nederland herplaatsers genoeg laat ze die honden lekker in hun eigen land een nieuwe baas geven.

Slaat nergens op.. ik struinen maanden asielsites af (ook die van Belgie staan er gewoon tussen) en heb met nog geen 1 hond die klik gehad die ik voelde toen ik mn eerste hondje vond... hij had wat wat ik nog niet bij andere honden vond vanuit een foto, mn 2e hond koos mij uit.. komt toevallig bij dezelfde stichting vandaan en zat daar toen ook toen ik kennis ging maken, schijnt nog z'n pa te zijn ook... dus die ook maar mee genomen, want alleen is ook maar alleen en zijn heel hun leven al samen geweest.... wat doet een grens er toe... ook die honden verdienen een kans.. en ik ga toch echt voor een klik en niet voor het zielige, want dan kan ik ze allemaal wel nemen.. mijn honden komen toevallig alle 3 uit Belgie vandaan.. had ik ze moeten laten zitten omdat er hier in Nederland genoeg zijn? Nee waarom, ik kies een hond voor mezelf, niet omdat hij over de grens of juist niet daar vandaan komt....

Wilde jaren geleden er ook een derde hondje bij. (had toen 2 rottweilers)
Vond het wel mooi om een hondje uit het buitenland te halen. Zo kwam ik een foto tegen en de klik was er gelijk.
Eerst over en weer gemaild en toen kwam ze hier naartoe.

Nooit geen spijt gehad, de klik was er. Oké, het moet natuurlijk ook allemaal groeien. Maar dat is met een pup ook.

Zen ( uit Zweden) kende ik van een fotootje, verder niet, ik zou m nooit meer willen missen. Falera ( uit Spanje) zat al in NL toen mijn dochter verliefd op haar werd

spike&kyra schreef:Er zijn in nederland herplaatsers genoeg laat ze die honden lekker in hun eigen land een nieuwe baas geven.

Waarom ga jij je niet eerst even fijn verdiepen in het wel of niet van buitenlandse hondjes en de oh zo overvolle asielen hier in NL ( want die zitten dus niet vol)

spike&kyra schreef:Er zijn in nederland herplaatsers genoeg laat ze die honden lekker in hun eigen land een nieuwe baas geven.

Maar goed dat jouw fokker zo niet heeft gedacht he,anders had je nu een drent gehad ipv een bullterrier

Cleva schreef:

spike&kyra schreef:Er zijn in nederland herplaatsers genoeg laat ze die honden lekker in hun eigen land een nieuwe baas geven.

Nou, vind je het heel erg als ik zelf even bepaal welke hond ik neem?

Wat doe jij eigenlijk voor geweldigs voor de nederlandse herplaatsers?

Oh.

Ik denk geen ruk

Ik zou zelf niet gaan voor een buitenlands hondje , simpelweg omdat ik vind dat er genoeg hondjes hier zijn om uit te kiezen.
Maar ik vind dat wel ieders eigen beslissing .

Ik zou wel eerst kennis willen maken enz . maar ik zou al niet naar de buitenlandse hondjes kijken .

Ik geloof niet in "de klik" .. je vind een hondje leuk of niet, waar je bij de ene wat langer aan zal moeten werken is er bij de andere hond meteen.
Samara komt van een stichting en was de enige hond waarvan ik meteen zei "die wordt het zeker niet"... na een lang verhaal is ze het toch geworden, de stichting vond dat wij het perfecte plekje voor haar waren en dus kwam ze deze kant op.. geen dag spijt van gehad, superhond, zou het zo overdoen!
Bowie heb ik als pup uitgezocht.. op alle standaart dingen gelet, dat de hond naar ons zou komen, een vrije blije pup.. noem al het bla bla bla maar op... maar als ik met 1 hond zeker de eerste 2 jaar geen klik had was het wel met Bowie... daar hebben we echt keihard aan moeten werken.
Tyson mijn wijlen jack russel heeft mij uitgezocht.. ik wilde niet eens een hond... en hij is 16 jaar bij me geweest en echt mijn vriendje geweest.
Dus het hele geklik hebben vind ik onzin.. alles wat hier over de drempel komt gaan we van houden en zorgen we dat ze een super leventje hebben.
Tuurlijk spreekt de ene hond je meer aan als de andere... ik bv zal niet zo snel een hond type maltheser nemen of uitzoeken .. maar als het door het toeval zo loopt dan heb ik gewoon een maltheser, die heerlijk zijn of haar jaren hier gaat slijten.
Ik heb als eerste gezocht in de nederlandse asiels toen ik een 2e hond wilde maar daar kwam ik allen kaliber schoothond tegen en erfhonden, waakhonden... niet wat ik zocht, en de asiels hier in de buurt hadden amper honden, en aangezien ik al jaren donateur was van een stichting ben ik uiteindelijk daar eens gaan kijken, en het karakter van de honden sprak me heel erg aan, ben op bezoek geweest bij mensen met dat ras, ze zijn hier geweest en uiteindelijk de knoop doorgehakt... het wordt een Spaanse windhond uit Spanje.

spike&kyra schreef:Er zijn in nederland herplaatsers genoeg laat ze die honden lekker in hun eigen land een nieuwe baas geven.

Zal ik dat even lekker zelf mogen bepalen? dank


Ik viel als een blok voor het hondje op de foto in een portugees asiel en ik ben ervoor gegaan en geen dag spijt gehad

Ik heb 2x een hond uit het buitenland gehad, eentje uit Polen en eentje uit Roemenië. Ben beide keren verliefd geworden op een foto. Beide keren was er wel de afspraak dat als het niet klikte met mijn honden/mijn gezin het niet door zou gaan. Dan bleven ze gewoon in een gastgezin dus ze werden echt de straat niet opgeschopt of teruggestuurd.
Het klikte overigens geweldig en ik heb er geen seconde spijt van gehad.

Wat mijn motief was: gewoon, ik werd verliefd. Punt. En dan kijk ik niet naar hun paspoort. Dierenliefde houdt nl. niet bij de grenzen op. Dus of mijn hond nou uit Timboektoe of Lutjebroek komt is voor mij geen criterium.
Ik wens overigens geen commentaar op de herkomst van mijn honden. Dat heb ik nl. ook niet op mensen die hun dure raspup van een fokker hebben of uit een Nederlands asiel of zelf fokken.

Cleva schreef:Ik heb wel een hond uit het buitenland maar van een foto kiezen en dan op Schiphol ophalen, daar zou ik nooit aan beginnen.
Cleo was al in Nederland. Dat vertrouwen moet je er als stichting maar gewoon in hebben.
En anders ga ik er toch zelf één in Spanje halen? Net zo leuk, zo niet leuker.

leuk vakantietje en een leuke hond.
Lillith had ik zelfs geen foto van gezien...ze komt uit Friesland

Dora komt uit Tjechie, maar was al in Nederland. Het gekke is dat ik aan de hand van de foto van het hele nestje eigenlijk voor een ander hondje was gaan kijken. Ik vond ze allemaal leuk, behalve Dora. Ik had gezegd dat het me verder niet uitmaakte welk teefje, alleen niet die ene kortharige bruine. Dat was dus Dora. Op de foto was de klik er absoluut niet, maar in het echt wist ik meteen dat zij het was.

M.b.t. het kiezen vanaf een foto: Ik kan heel goed vallen voor een foto, en mij daar dan ook gewoon aan commiteren. Met alles wat daar potentieel achterweg zou kunnen komen.
De sympathiefactor is dan zo groot dat ik navenant veel accepteer
Maar omdat de situatie hier zodanig is dat er niet elk uur van de dag iemand thuis is, zou ik nu nooit de verplichting aan kunnen gaan op basis van een foto alleen. Voor mijn gevoel laat ik dan teveel van de hond afhangen of het allemaal een beetje leuk gaat verlopen, en dat wil ik niet.
Waar een hond vandaan komt maakt mij niks uit, en ik begrijp ook niet wat het uit zou kúnnen maken. Wij hebben toevallig wat lijnen op een kaart getekend, en de wereld een beetje verdeeld. Maar dat heeft verder geen enkele betekenis in deze context, en voor een hond al helemaal niet

Ik ben verliefd geworden op de foto van Roos. Het verhaaltje erbij maakte het voor mij compleet; zij moest het worden en geen enkele andere hond. Pas daarna kwam ik erachter dat ze een Griekse hond was. Niet dat het mij wat uitmaakt hoor, ik zou het zo nog honderd keer overdoen en ik denk dat ik altijd wel een buitenlandertje zal hebben rondlopen. Wat een intense liefde en dankbaarheid krijg je van die honden, dat is met geen pen te beschrijven. En als je met een beetje een fatsoenlijke stichting in zee gaat (zoals ik met stichting AAI), help je de honden die daar nog zitten er ook nog eens mee. Tien vliegen in 1 klap, dus.

Mensen zeggen vaak dat buitenlandse honden naar NL halen een druppel op een gloeiende plaat is. Maar je zal die druppel maar zijn. Als ik mijn Roosje hier tevreden snurkend met haar volgegeten buikje op de bank zie liggen en eraan denk dat het arme dier ergens in de bosjes geboren is en haar hele puppentijd en eerste levensjaar stenen heeft mogen vangen, geschopt is en uitgehongerd over een eiland is gejaagd breekt mijn hart. Dat verdient geen enkel levend wezen, en ieder dier dat ik van een dergelijk bestaan kan redden, zál ik redden. Wat een ander daarvan vindt zal mij oxideren waar de zon niet schijnt. Want inderdaad; wat doe JIJ met je goedgefokte stamboompup die je recht uit het nest gekregen hebt eigenlijk tegen al het dierenleed in deze wereld? Ga maar eens in Spanje of Griekenland hondjes kijken, en vertel me dan nog eens dat het geen zin heeft om die dieren te helpen.

Maar ik begin me weer op te naaien merk ik, ik word altijd zó pissig van dit soort PVVachtige topics, dus ik ga op het rooie kruisje rechts bovenin klikken. Ajuu!

Oh, en mooi gesproken Jaap. Ik had het weer eens niet méér met je eens kunnen zijn.

weer het zoveelste topic "waarom een herplaatser uit het buitenland" in een nieuw jasje.
Mensen hebben daar nu éénmaal hun redenen toe, klaar!!

Maylala schreef:Mensen zeggen vaak dat buitenlandse honden naar NL halen een druppel op een gloeiende plaat is. Maar je zal die druppel maar zijn. Als ik mijn Roosje hier tevreden snurkend met haar volgegeten buikje op de bank zie liggen en eraan denk dat het arme dier ergens in de bosjes geboren is en haar hele puppentijd en eerste levensjaar stenen heeft mogen vangen, geschopt is en uitgehongerd over een eiland is gejaagd breekt mijn hart. Dat verdient geen enkel levend wezen, en ieder dier dat ik van een dergelijk bestaan kan redden, zál ik redden. Wat een ander daarvan vindt zal mij oxideren waar de zon niet schijnt. Want inderdaad; wat doe JIJ met je goedgefokte stamboompup die je recht uit het nest gekregen hebt eigenlijk tegen al het dierenleed in deze wereld? Ga maar eens in Spanje of Griekenland hondjes kijken, en vertel me dan nog eens dat het geen zin heeft om die dieren te helpen.

Maar ik begin me weer op te naaien merk ik, ik word altijd zó pissig van dit soort PVVachtige topics, dus ik ga op het rooie kruisje rechts bovenin klikken. Ajuu!

Dit dus, Mayla .
Ik had het niet beter kunnen zeggen!

Voor mij is het deels toeval en deels een soort moreel verhaaltje.

Ik ben op buitenlandse sites en organisaties terecht gekomen omdat ik in eerste instantie als volgende hond een (kruising) Mastin Espanol wilde. Die zijn amper of gewoon niet te vinden in Nederland, dus via MP kwam ik in contact met organisaties die in veelal in Spanje zitten.
Uiteindelijk is dat idee van tafel geveegt, de hond bleek toch ff te groot en qua karakter niet helemaal te zijn wat we wilde, maar ik had in de tussentijd al veel andere honden in die zogenaamde shelters"" zien zitten.

In de jaren voorafgaand hieraan had ik via televisie regelmatig honden voorbij zien komen waarin een Rottweiler gekruist zat (denk ik). Vrij forse honden, Black & Tan vacht, iets langer als de echte Rottweiler. Prachtig vind/vond ik die. Daarbij is de Rottweiler mijn favoriete ras van alle honden.
1 + 1 = 2, dus toen mij beide honden overleden waren, en mijn vrouw en ik het eens werden over een volgende hond ging ik juist op dat soort kruisingen zoeken. Ik had dus echt een zeer duidelijk plaatje in mijn hoofd qua verschijning, leeftijd, afmeting en karakter.
Ik heb alles in Nederland afgezocht, ik denk zowat alle sites die er zijn, maar alles wat maar een beetje in de buurt van mijn voorkeur kwam zat in het buitenland.
Vraag me niet waarom of hoe dat kan, maar het is zo.
Ook bleken er veel meer teefjes in de opvang te zitten, of te worden aangeboden als reutjes, terwijl ik liever een reu heb, maar goed, die handreiking wilde ik wel maken als de teef al geholpen was.

In de loop der jaren is bij mij wel het idee ontstaan, ik wil eens 1 x in mijn leven een kansloze hond uit het buitenland opvangen om deze een goed leven bij mij te geven. Honden in buitenlandse opvang zijn vaak slechter af als in Nederlandse opvang (vergelijk het maar met een buitenlandse gevangenis of met de Bijlmer Bajes), en honden in andere landen die al volwassen zijn, zijn vaak veel kanslozer om te worden geadopteerd door de eigen bevolking omdat deze hele ander ideeen, normen en waarden hebben over honden in het algemeen. Ik oordeel niet over het feit dat dit goed of slecht is, ze zijn gewoon anders met honden opgegroeid en opgevoed, of het is een kwestie van religie, maar en hebben er daarom dus andere ideeen over, ondanks dat het ons als Nederlanders vaak tegen de borst stoot.
Afijn, vanuit mijn gevoel wil ik dus zo'n hond helpen en daar ben ik dus nu mee bezig.
Niets is nog 100% zeker, maar ik heb nu in ieder geval 3 buitenlandse kandidaten op het lijstje staan, een short-list zeg maar.
1 uit Bulgarije, en 2 uit Spanje.

Het is voor alsnog afwachten welke kant het opgaat en of 1 van de 3 het daadwerkelijk gaat worden. Het is toch alemaal iets lastiger omdat je dus alleen maar zaken van de hond te weten komt via foto's, filmpjes en de mail. Even de hond bekijken, even mee lopen en dan beoordelen is er dus niet bij. Hierdoor duurt het (in mijn geval althans) allemaal wat langer, omdat ik een hoop vragen heb en ik beslis niets zolang er nog vragen open staan.
Ik wil eigenlijk geen twijfels meer hebben op het moment dat ik JA zeg tegen een hond, waar dan ook vandaan.
Dit om er voor te zorgen dat het geen teleurstelling word.

Het zoveelste topic over buitenlanders Ik heb 2 buitenlanders, eentje letterlijk van het strand geplukt 5 jaar geleden en eentje geadopteerd vanaf een foto. Het zijn beide absolute kanjers, nooit een seconde spijt van gehad!! Verder lopen hier nog een rashond vanuit het nest gekregen en een hondje uit een Nederlands asiel. Het gaat niemand iets aan waar ik mijn honden vandaan haal, dat bepaal ik altijd nog zelf. Wèl zou ik zeggen: kijk eens verder dan je eigen bekrompen wereldje, verdiep je eens in dieren en dierenleed en kom dan nog maar eens aan met zo'n k*topmerking

spike&kyra schreef:Er zijn in nederland herplaatsers genoeg laat ze die honden lekker in hun eigen land een nieuwe baas geven.

BAH!

Ik weet zelf nog steeds niet wat ik er nu van vind, honden uit het buitenland halen om ze hier 'een nieuwe kans' te geven, terwijl er hier
ook nog zoveel honden op een nieuwe kans wachten. Ik ben niet perse tegenstander, maar ben ook niet perse voorstander.
Dit jaar oktober ga ik met mijn beste vriendin stage lopen in een asiel op Malta, welke samenwerkt met een asiel hier in NL (en hier dus
ook honden heen stuurt). Daar gaan we ons eindonderzoek over doen waarschijnlijk, en ik ben heel benieuwd of ik dan eindelijk een
stabiele en eerlijke mening erover kan vormen.

In elk geval wilde ik dus zeggen dat diezelfde beste vriendin uit datzelfde NL'se asiel een hond heeft geadopteerd uit datzelfde asiel op
Malta. Dus zij heeft ook voor een 'buitenlander' gekozen. Waarom? Omdat ze op dat pupje viel.. Sja.

Linx schreef:Ik weet zelf nog steeds niet wat ik er nu van vind, honden uit het buitenland halen om ze hier 'een nieuwe kans' te geven, terwijl er hier
ook nog zoveel honden op een nieuwe kans wachten. Ik ben niet perse tegenstander, maar ben ook niet perse voorstander.
Dit jaar oktober ga ik met mijn beste vriendin stage lopen in een asiel op Malta, welke samenwerkt met een asiel hier in NL (en hier dus
ook honden heen stuurt). Daar gaan we ons eindonderzoek over doen waarschijnlijk, en ik ben heel benieuwd of ik dan eindelijk een
stabiele en eerlijke mening erover kan vormen.

In elk geval wilde ik dus zeggen dat diezelfde beste vriendin uit datzelfde NL'se asiel een hond heeft geadopteerd uit datzelfde asiel op
Malta. Dus zij heeft ook voor een 'buitenlander' gekozen. Waarom? Omdat ze op dat pupje viel.. Sja.

Dan heb jij jouw honden toch zeker ook wel uit zo'n overvol Nederlands asiel gehaald neem ik aan?
Of "viel" je gewoon op die in een gouden mandje geboren raspup?