Het HondenForum

Of gewoon "nee"....

Ik vraag me dat eigenlijk gewoon af.
Hoe traumatisch is dat nu voor een hond?
Je ziet steeds meer positieve bekrachting- trainingen, ik doe er zelf ook aan mee.
Maar als mijn hond op dit moment bezig is een gat in mijn bankstel te graven, pak ik haar op (gelukkig is het een kleintje) zeg op ferme toon "nee" en zet haar ergens anders.
Dat is dus not done tegenwoordig.
Begrijp me goed, ik wil ook helemaal niet terug naar de fysieke mishandeling, ik vind dat sowieso een zwakte bod.
Een hond op zijn rug dwingen?
Dat advies wordt ook niet gegeven aan eigenaren van (ik noem maar iets) Ierse wolfshonden, RR's of een volwassen St. Bernard.
Neem ik aan tenminste, dan moet je wel een uit de kluiten gewassen kerel zijn.
Schokbanden? Nee, echt niet!
Werpkettinkjes en Fisher discs?
Nou... soms denk ik daar best wel eens aan ... maar ik doe het niet.
Maar soms vind ik wel, dat we doorslaan.
Wat is er mis met het stellen van grenzen?
Gewoon "nee" zeggen tegen een hond?
Ik kijk naar CM en ik vind dat er goede ideeën bijzitten.
Ik kijk naar "positive reinforcement" technieken en ik vind dat daar veel goeds bij zit.
Ik kijk naar de "oude" opvoedtechnieken en vind dat daar ook wel iets goeds bij zit.
Maar als ik sommige problemen hier lees van mensen met hun hond, denk ik wel eens "pak hem bij kop en kont en zet hem ff de kamer uit"...
Ik moet (met al die nieuwe technieken) mijn "ruimte claimen", mijn hond "afleiden", noem maar op.
Is dat altijd zo noodzakelijk?
Of mag ik mijn grenzen stellen, en duidelijk en consequent zijn met behulp van een "nee"?

Wat zijn jullie meningen?

Klopt, maar die meningen lopen ook vaak nogal.... ehhh... uiteen?
Er is toch niet een opvoedmethode, die in zijn eentje zaligmakend is?

Onderandere in mijn oppaszoektoch inderdaad, werd een lang topic om niets.

Opvoeding is een keuze.
Niks mis met uiteenlopende meningen toch? Al zou ik het persoonlijk wel bij sommige hondenscholen enzovoort wat positiever willen zien.
Een keuze die die hond en de baas past, een keuze op maat.
Positive reinforcement houd niet in dat je geen grenzen stelt, dat is geen goed beeld over deze aanpak.
Maar als je grenzen wilt stellen met een nee, dan is dat jouw keuze.

Iedereen moet het zelf weten, met het oog op de signalen die de hond geeft.
Ik vind zelf dat er te vaak te ruw wordt aangepakt, ik zie vaak stressignalen bij een hond als het baasje wat vraagt en het niet of niet op de juiste manier wordt opgevolgd.
Kijk dan eerst naar jezelf, vaak ligt het aan je eigen communicatie/lichaamshouding of wat dan ook, of aan de motivatie van de hond.
Ik heb liever een eigen keuze voor samenwerking van de hond dan een keuze van de hond om een correctie te vermijden.
(en dan hebben we het hier niet om een simpele nee, maar meestal wordt een correctie gezien als een negatief iets.. je leert je hond in die opvoedingsmanier toch dat "de correctie" niet leuk is?)

Zo kwam ik van de week een prachtpupje van 10 weken tegen. Bijdehand dingetje, wilde met de mijne van 19 weken spelen.
Pootje tik en blaffen. Bleef blaffen, want de eigenaren (zij en ik) kletsen wat, en het was geen showtime voor de pups.
Hop tik in de nek, pup op de grond op zijn zij, en hard "foei"met een druk nog extra in de nek na.
Ongeacht welke opvoeding men hanteert zal bijna niemand hier op de forum bovenstaand goed keuren.
Maar het is in mijn ogen wel een gevolg van de CM hype, of wat dan ook.
Ik zag alleen maar een speels en open puppy, prachtig. En ik dacht: hoe snel wil je die openheid en enthousiasme eruit halen? Om blaffen te voorkomen: haal de pup even uit de situatie, en beloon hem bijvoorbeeld doordat hij dán als hij stil is toch los te laten met mijn pup.

Pendrag schreef:Als je serieus denkt dat een hond van een 'uh uh' of een 'nee' een trauma oploopt, onderschat je de veerkracht van een hond enorm. Ik geloof niet dat een hond gelukkig wordt van alleen maar fluwelen handschoentjes. Duidelijk en consequent, in welke vorm dan ook. Daar wordt een hond imo het gelukkigst van. De één zal dat met een 'nee' doen, de ander met een slipketting. Ik corrigeer zelf zelden fysiek maar nee is ook echt nee. Zelfs als het 'nee domme doos' is. Ook dat overleven ze hier prima zonder trauma .

Ik denk dat niemand denkt dat een hond van nee of een correctie een trauma oploopt.

Het is dan ook niet je serieuze mening, maar meer ff spuien.
Lijkt mij.. anders spreek je wel anders.

Wel grappig, wanneer men hun correcties of nee verantwoorden/uitleggen spreekt men altijd van "ze gaan er niet kapot van hoor " of " ze krijgen er geen trauma's van".
Ik heb nog nooit iemand op internet gevonden danwel een theorie die uitdraagt: "van correcties krijgen honden een trauma".

Wat mij betreft ligt het sterk aan de hond en datgene dat natuurlijk voelt als baas zijnde.

Zo heb ik een teef die je gewoon staat uit te lachen als je alleen met een uhuh aankomt...en een reu die bij een te zware mannenstem die hem simpelweg bij zich roept al in een lage houding blijft en niet durft te komen.

Alleen maar belonen past niet bij mij, slecht gedrag alleen negeren is niet bij iedere gedraging van toepassing, dus ja ik corrigeer, soms met alleen mijn stem, soms ook fysiek. Het hangt af van de ernst van de overtreding en de kennis van de regels van betreffende hond. Het moet indruk maken, maar geen angst inboezemen en daartussen zit soms een fijne lijn die niet iedereen op dezelfde manier bewandelt....

Ik denk dat het bij iedere combinatie anders is. Ik corrigeer wel met mijn stem, door grenzen aan te geven houden we het een stuk gezelliger en leefbaarder in huis. Ik leid haar ook weleens af door haar aan te raken, daar reageert ze al heel goed op dus meer hoef ik niet te gebruiken.

Lief schreef: Het moet indruk maken, maar geen angst inboezemen

Dit vind ik wel een hele mooie.

Nou ja zeg, uh uh, jij durft

Ik denk er niet zo diep over na, ik geloof sowieso niet in één methodiek.

De dingen die ik belangrijk vind:

- De basis begint met vertrouwen en een goed band, dus samenwerken en trainen om de band met je hond te versterken.
- Een hond luistert omdat er voor hem ook iets te halen valt, dus een aai, compliment of brokje.
- Een hond heeft grenzen nodig, dus negeren, nee, uh uh, of een keer boos worden is nodig zodat de hond weet waar jou grens is.
- Een hond houd van simpele comminicatie en duidelijkheid.
- Een slimme baas is de hond steeds één stap voor, dus veel gedrag kun je voorkomen of ombuigen zodat je op een vriendelijke manier krijgt wat je wilt
- Een hond heeft rust, beweging en uitdaging nodig om lekker in zijn vel te zitten, daar voorkom je ook veel negatief gedrag mee.

S@ndr@ schreef:Nou ja zeg, uh uh, jij durft

Nou... ja... ehhh...
Ik stam nog uit het werpkettinkjes tijdperk.

Er was opeens een tijd, dat je kinderen ook niet mocht corrigeren.
Hele volksstammen zijn zo de ellende ingegaan.
Niet in de laatste plaats de ouders, die van die ongeleide projectieltjes in huis hadden opeens.
Daarom zijn toch nu die opvoedprogramma's weer zo in trek?
Daarom krijgt iemand als CM toch ook een platform?
Lijkt mij tenminste.

Simonne schreef:

Lief schreef: Het moet indruk maken, maar geen angst inboezemen

Dit vind ik wel een hele mooie.

Ik ook! Op het moment dat ik met een stemcorrectie geen indruk maak, gebruik ik af en toe wel een fysieke correctie. Met name in situaties waarin ik vind dat ze écht te ver over de grens gaat. Als ik op enig moment zou merken dat Luna hierdoor angstig werd, zou ik dat gelijk stoppen, maar ze wordt er absoluut niet minder enthousiast van en ze is nooit angstig om bij ons te komen. De grens wordt op zo'n moment wel duidelijker aangegeven dan wanneer je met alleen een beloning bij goed gedrag werkt.

Het ligt ook een beetje aan de hond wat voor correctie je hem geeft. Sommige honden hoef je alleen maar naar te kijken of met een lage stem iets tegen te zeggen en ze luisteren al. Als ik alles wat mijn honden doen zou negeren, had ik nu in een afbraakwoning geleefd. Die van mij hebben vaak bananen in hun oren en een stemcorrectie heeft vaak geen invloed. Dan krijgen ze wel eens een por van mij. Dat helpt meestal wel. Ze zijn onder elkaar ook echt niet zachtzinnig. Niet dat je ze pijn moet doen, maar ze wegduwen helpt vaak al goed.

Meestal helpt een ferm "nee" wel, maar af en toe moet ik dus ook wel wat harder optreden. Ze zijn allebei erg vrolijk en hebben er geen trauma's van opgelopen. Het is dus erg individueel. Ik ben zelf niet echt van het alles negeren.

*edit: Daarnaast beloon ik ook als ze wat goed doen. De vertrouwensband is goed. Dat is ook belangrijk.

Inge O schreef:

mariaa schreef: De dingen die ik belangrijk vind:

- De basis begint met vertrouwen en een goed band, dus samenwerken en trainen om de band met je hond te versterken.
- Een hond luistert omdat er voor hem ook iets te halen valt, dus een aai, compliment of brokje.
- Een hond heeft grenzen nodig, dus negeren, nee, uh uh, of een keer boos worden is nodig zodat de hond weet waar jou grens is.
- Een hond houd van simpele comminicatie en duidelijkheid.
- Een slimme baas is de hond steeds één stap voor, dus veel gedrag kun je voorkomen of ombuigen zodat je op een vriendelijke manier krijgt wat je wilt
- Een hond heeft rust, beweging en uitdaging nodig om lekker in zijn vel te zitten, daar voorkom je ook veel negatief gedrag mee.

helemaal mee eens .

en nog één


Ik heb wel de toevoeging dat negeren in veel gevallen niet zal helpen.
Als je hond je aan je tafelpoot gaat kluiven bijvoorbeeld zal het feit dat jij daar niks van zegt hem een zorg zijn, de voldoening die hij uit dat kluiven haalt is vele malen groter dan het feit dat ie genegeerd wordt, sterker nog hij zal dat hele negeren waarschijnlijk niet eens opmerken en lekker doorgaan met iets waar hij zich goed bij voelt
Ik ben niet zo'n negeerder, buig liever om, maar waar ik wel bij negeer is het zaniken om aandacht en daar werkt het prima bij.

Verder heb ik ook wat tegen al die hondheropvoedprogramma's.
Niet dat ik bijvoorbeeld CM niet kan waarderen, want dat doe ik wel: ik vind hem een geboren leider en een geweldige trainer!
Mijn grote probleem ermee is dat mensen die pas een hondje hebben alleen zien wat hij doet en vergeten dat het in zijn programma's -in tegenstelling tot hun eigen pup of hond- om ontspoorde en/of probleemhonden gaat, ze zelf in de verste verte niet de capaciteiten en de ervaring van CM hebben en ze het 'don't try this at home' voor het gemak ook maar vergeten.
Ik lees hier steeds meer mensen die hun eerste hondje hebben en die daar totaal niet van kunnen genieten omdat ze zo verschrikkelijk druk bezig zijn hun 8-9-10 weken oude pup op een totaal verkeerde manier onder de duim te houden omdat hij zo 'dominant' is of het misschien in de toekomst wel eens zou kunnen worden.
Uiteindelijk zijn ze dan allemaal totaal gestressed, hondje omdat het er niks van snapt en de nieuwe eigenaren omdat het niet het gewenste resultaat oplevert.
Dat zou toch moeten want 'CM doet het ook zo' is wat je dan hoort en ik vind dat verschrikkelijk jammer en volkomen onnodig ook.

Het probleem met puppentrainers is dat daar vaak de mensen met de minste ervaring voor worden ingezet.
Niet dat ik daar iets van begrijp trouwens want juist die puppentraining is zo vreselijk belangrijk, daar leg je immers de basis mee voor de rest van het hondenleven

Ik las het net nog in een ander topic: een van de eerste dingen die gezegd werd op de puppentraining was dat je je pup rustig kennis kon laten maken met vowassen honden omdat volwassen honden pups nooit iets doen.
Daar word ik dan toch echt een beetje heel erg beroerd van; niet alleen omdat het niet waar is maar ook omdat het levensgevaarlijk is. Het zal niet de eerste keer zijn dat een pup om die reden doodgebeten wordt

mariaa schreef:Ik denk er niet zo diep over na, ik geloof sowieso niet in één methodiek.

De dingen die ik belangrijk vind:

- De basis begint met vertrouwen en een goed band, dus samenwerken en trainen om de band met je hond te versterken.
- Een hond luistert omdat er voor hem ook iets te halen valt, dus een aai, compliment of brokje.
- Een hond heeft grenzen nodig, dus negeren, nee, uh uh, of een keer boos worden is nodig zodat de hond weet waar jou grens is.
- Een hond houd van simpele comminicatie en duidelijkheid.
- Een slimme baas is de hond steeds één stap voor, dus veel gedrag kun je voorkomen of ombuigen zodat je op een vriendelijke manier krijgt wat je wilt
- Een hond heeft rust, beweging en uitdaging nodig om lekker in zijn vel te zitten, daar voorkom je ook veel negatief gedrag mee.

Nou dit dus

Ik heb overigens helemaal niet het idee dat hondenbezitters zoveel negeren. Ja, ze negeren het tien keer en de elfde keer zit de irritatie zo hoog dat ze uit elkaar knappen van boosheid. Dat is wat ik zie tijdens het uitlaten.

Ik gebruik wel eens "uh uh" of ik klap even in mijn handen. Balou is en word er niet bang van, maar weet wel dat hetgene wat ze dan deed echt niet mag. Verder leer ik haar wel vanalles op een positieve manier.

Ik vind dat het juist nu weer wat redelijk normaal wordt de beleving qua opvoeding en training sinds CM op tv is.
Nu durven mensen er tenminste weer voor uit te komen dat ze hun hond af en toe eens op zn plek zetten.
Ik corrigeer en beloon, zowel fysiek als met woorden, zowel met leren band als met TT.
Alles heel verschillend per hond en per situatie.

Ik zeg weleens wat ergers dan uh uh

Valerie schreef:Ik zeg weleens wat ergers dan uh uh

herkenbaar, maar voor mij gaat dat niet op bij puppen, voor een behoorlijk ongeduldig iemand heb ik echt verbazingwekkend veel geduld met puppen.

renee-uk schreef:

Valerie schreef:Ik zeg weleens wat ergers dan uh uh

herkenbaar, maar voor mij gaat dat niet op bij puppen, voor een behoorlijk ongeduldig iemand heb ik echt verbazingwekkend veel geduld met puppen.

Dat ligt eraan, ik kan heel veel dingen lief leuk grappig en schattig vinden maar sommige dingen absoluut niet. Zo word ik NIET genegeerd want dan zwaait er wat verder ben ik wel aardig denk ik

malinois schreef:Ik vind dat het juist nu weer wat redelijk normaal wordt de beleving qua opvoeding en training sinds CM op tv is.
Nu durven mensen er tenminste weer voor uit te komen dat ze hun hond af en toe eens op zn plek zetten.
Ik corrigeer en beloon, zowel fysiek als met woorden, zowel met leren band als met TT.
Alles heel verschillend per hond en per situatie.

Nou inderdaad! Ben blij dat "we" weer gewoon aan het opvoeden en trainen zijn, werd een kriegel van dat softe gedoe. Ik weet dat je geen mensen met dieren moet vergelijken (maar de opvoeding van een hond en kind komt best aardig overeen) en met kinderen zijn we ook een tijd lang de verkeerde kant opgegaan. Ook daar zie je nu gelukkig het gezonde verstand weer terugkeren.

SimoneV schreef:

malinois schreef:Ik vind dat het juist nu weer wat redelijk normaal wordt de beleving qua opvoeding en training sinds CM op tv is.
Nu durven mensen er tenminste weer voor uit te komen dat ze hun hond af en toe eens op zn plek zetten.
Ik corrigeer en beloon, zowel fysiek als met woorden, zowel met leren band als met TT.
Alles heel verschillend per hond en per situatie.

Nou inderdaad! Ben blij dat "we" weer gewoon aan het opvoeden en trainen zijn, werd een kriegel van dat softe gedoe. Ik weet dat je geen mensen met dieren moet vergelijken (maar de opvoeding van een hond en kind komt best aardig overeen) en met kinderen zijn we ook een tijd lang de verkeerde kant opgegaan. Ook daar zie je nu gelukkig het gezonde verstand weer terugkeren.

Nou zolang er nog of weer met regelmaat puppen op ruggen gegooid worden en er zonder reden links en rechts in pupkes geprikt wordt ben ik daar helemaal niet zo blij mee
Er is natuurlijk ook een middenweg, iets met gezond verstand gebruiken en wat goede boeken lezen en zo

Ik bedoelde ook inderdaad de gulden middenweg tussen het harde van vroeger en het softe van de laatste jaren, maar dat heb ik misschien niet duidelijk genoeg gezegd. Ik vind het voor mijzelf vooral belangrijk om eerlijk, rustig en geduldig te zijn in de opvoeding (en dat me dat niet altijd lukt met vier kinderen en een pup in huis durf ik ook best toe te geven..)

renee-uk schreef:

SimoneV schreef:

malinois schreef:Ik vind dat het juist nu weer wat redelijk normaal wordt de beleving qua opvoeding en training sinds CM op tv is.
Nu durven mensen er tenminste weer voor uit te komen dat ze hun hond af en toe eens op zn plek zetten.
Ik corrigeer en beloon, zowel fysiek als met woorden, zowel met leren band als met TT.
Alles heel verschillend per hond en per situatie.

Nou inderdaad! Ben blij dat "we" weer gewoon aan het opvoeden en trainen zijn, werd een kriegel van dat softe gedoe. Ik weet dat je geen mensen met dieren moet vergelijken (maar de opvoeding van een hond en kind komt best aardig overeen) en met kinderen zijn we ook een tijd lang de verkeerde kant opgegaan. Ook daar zie je nu gelukkig het gezonde verstand weer terugkeren.

Nou zolang er nog of weer met regelmaat puppen op ruggen gegooid worden en er zonder reden links en rechts in pupkes geprikt wordt ben ik daar helemaal niet zo blij mee
Er is natuurlijk ook een middenweg, iets met gezond verstand gebruiken en wat goede boeken lezen en zo

dat klopt maar dat heb je aan alle kanten... ook in de tussentijd werd dat nog gedaan, excessen hou je overal en altijd natuurlijk.
Ook aan de andere kant werd er erg doorgeslagen honden die beten en dan genegeerd werden bijv. want je moest positief blijven.
(echt letterlijke bewoording van de betreffende eigenaresse; niet bij mijn honden gelukkig want dan was er zeker iets minder positiefs gebeurd).

Ik heb veel gelezen en gehoord sinds ik mijn hond heb, variërend van het advies om de pup met zijn snuit door zijn plasje of drolletje te duwen als hij iets in huis had gedaan tot aan heftige fysieke correcties of juist het uitsluitend werken met beloningssnoepjes en lieve woordjes. Ik heb eruit gehaald wat het beste werkte. Ik denk dat het zit in de combinatie baas/hond/situatie.

malinois schreef:

renee-uk schreef: Nou zolang er nog of weer met regelmaat puppen op ruggen gegooid worden en er zonder reden links en rechts in pupkes geprikt wordt ben ik daar helemaal niet zo blij mee
Er is natuurlijk ook een middenweg, iets met gezond verstand gebruiken en wat goede boeken lezen en zo

dat klopt maar dat heb je aan alle kanten... ook in de tussentijd werd dat nog gedaan, excessen hou je overal en altijd natuurlijk.
Ook aan de andere kant werd er erg doorgeslagen honden die beten en dan genegeerd werden bijv. want je moest positief blijven.
(echt letterlijke bewoording van de betreffende eigenaresse; niet bij mijn honden gelukkig want dan was er zeker iets minder positiefs gebeurd).

Ja maar dat zeg ik, er is ook een middenweg en als ik dan toch moet kiezen uit die twee kwaden ga ik liever voor te lief dan voor een totaal verkeerde te harde opvoeding, alhoewel ik ze allebei behoorlijk fout vind en je waarschijnlijk met beide methodes uiteindelijk met totaal verknipte honden komt te zitten

Het grootste nadeel van CM is dat de meelopers nu denken dat ze honden weer fysiek "mogen" straffen
Volgens mij kun je honden opvoeden het beste vergelijken met peuters/kleuters opvoeden, dus zeker grenzen stellen maar een tik is zeker helemaal niet nodig om je punt te maken.

ik heb hier .. een hond die perfect luistert.. en daarbij volstaat een Hee.. of Nee heel goed. (als hij de afwasborstel weer van het aanrecht heeft gejat)


En diesel. Die luistert sowieso niet, en op het moment dat het fout gaat tussen die twee word diesel met twee handen opgepakt en de keuken in gesmeten.

Tot zo ver mijn fysieke correcties

mariaa schreef:Het grootste nadeel van CM is dat de meelopers nu denken dat ze honden weer fysiek "mogen" straffen
Volgens mij kun je honden opvoeden het beste vergelijken met peuters/kleuters opvoeden, dus zeker grenzen stellen maar een tik is zeker helemaal niet nodig om je punt te maken.

tja en ik zie niet in wat er mis is met een tik...
ik ben er zelf nooit slechter door geworden en mijn honden ook niet.