Wat maakt honden nou zo anders dan andere dieren?

[Tamara.]

De laatste tijd zie ik topics voorbij komen waarin de gemoederen hoog oplopen als het om kinderen en honden gaat en het gedrag van kinderen naar honden en vice versa.

Zelf heb ik een vrij duidelijke opvoeding genoten als het gaat om dieren. Dieren zijn dieren en álle dieren kunnen gedrag vertonen wat je liever niet ziet. Dit gaat om honden, katten, paarden, geiten, lama's, koeien, etc. etc. etc.
De overtrokken en panische reacties die ik telkens meer en meer lees, herken ik totaal niet van mijn ouders. Ja, honden kunnen bijten, katten kunnen bijten en krabben, paarden kunnen bijten en schoppen, konijnen kunnen ook heel hard bijten en zo kan ik nog wel tig dingen opnoemen.
Met bijna alle genoemde dieren ben ik weleens in aanraking geweest en dan niet op een prettige manier maar ja, het zijn dieren, was het motto van mijn ouders dus niet janken, bezoekje aan deze of gene om wat te hechten, mocht het nodig zijn en de volgende keer beter opletten
Ik heb daar niets, maar dan ook níets aan overgehouden terwijl ik de eerste twaalf jaar van mijn leven niet ben opgegroeid met honden in huis behalve 1 hele chagerijnige kater die een hekel had aan kinderen

Maar het lijkt er naar mijn idee telkens meer en meer de verkeerde richting op te gaan v.w.b. mentaliteit naar hónden toe. Als een kat eens flink uithaalt (en díe kunnen lelijke wonden achterlaten ), hoor/lees je daar nooit wat over, want ja, dat kunnen katten nou eenmaal doen Net zoals met paarden of konijnen en zo geldt dat eigenlijk voor alle andere dieren behalve als het over honden gaat dan slaat het eigenlijk de compleet andere kant op.

Wat is jullie idee hierover? wat zien of merken jullie in jullie omgeving? Ik merk wel dat hier in boeren buitengebied de mentaliteit nog een beetje is zoals ik ben opgevoed, thank god.

[Toontje]

Tja, ik ben niet en het " buitengebied " opgegroeid maar kreeg dat ook mee van mee ouders.

[Tamara.]

Tja, ik ben niet en het " buitengebied " opgegroeid maar kreeg dat ook mee van mee ouders.

Ik ben ook, totaal niet, in buitengebied opgegroeid hoor de camping buiten beschouwing gelaten waar ik jaar en dag kwam én kennis heb mogen maken met erfhonden

[tkuijernl]

ik heb dat ook hoor....het blijven dieren hoe dan ook en die kunnen wel eens onvoorspelbaar zijn.

MAAR....ik als hondeneigenaar moet er rekening mee houden dat ze onvoorspelbaar kunnen zijn en er dus voor zorgen dat als er zo een moment is de hond geen schade aan anderen kan toe brengen

met andere woorden, als er een kind op het stukje gaat spelen waar ik met de honden toevallig even zit, sta ik op en ga ergens anders zitten waar de honden wel vrij kunnen lopen zonder de kans dat ze het kind omver lopen...

[Tamara.]

ik heb dat ook hoor....het blijven dieren hoe dan ook en die kunnen wel eens onvoorspelbaar zijn.

MAAR....ik als hondeneigenaar moet er rekening mee houden dat ze onvoorspelbaar kunnen zijn en er dus voor zorgen dat als er zo een moment is de hond geen schade aan anderen kan toe brengen

Dat ben ik uiteraard met je eens, je moet niet alles maar 'laten gebeuren'

met andere woorden, als er een kind op het stukje gaat spelen waar ik met de honden toevallig even zit, sta ik op en ga ergens anders zitten waar de honden wel vrij kunnen lopen zonder de kans dat ze het kind omver lopen...

Dat doe ik, in principe, dus niet Zo kunnen hond en kind nooit aan elkaar wennen. Uiteraard als je je hond onder controle hebt, 'm strak in de gaten houdt, niet vervelend is,etc. etc. en je geen mens-agressieve hond hebt Maar in normale omstandigheden doe ik dat dus niet.
Maar stel, stelllll, dat een kind per ongeluk omver wordt gelopen door een iets te enthousiaste hond en that's it, vergaat dan de wereld? Mijn wereld toentertijd niet hoor en ik ben heel wat omver gelopen. Dat bedoel ik eigenlijk te zeggen, we moeten bepaalde dingen wel in proportie blijven zien

[krullie]

ik ben ook zo opgevoed hoor.
maar de nonchalance van sommige mensen.
samen met egoisme dat is wat er is verandert.

[Toontje]

Ik ben ten aller tijde verantwoordelijk voor de daden van mijn hond.En ik zal toch een beetje " vooruit " moeten kijken wat er mis zou kunnen gaan, zeker als er kinderen in het spel zijn.Als ik Boy losliet en zag kinderen van verre aankomen dan moest ie direct bij mij komen.En aaien of spelen zou je eigenlijk niet op ( zeer ) grote afstand van de baas moeten toelaten .. is mijn mening ..

[EschaenStefanie]

omdat mensen vaak van honden houden en deze ook op de openbare weg brengen. Katten leven vaak binnen (even het buiten lopen van katten buiten beschouwing laten) en paarden staan op de wei of in een stal. Honden komen tegenwoordig van het erf af en komen dus binnen een maatschappij en moeten hier tegenwoordig in mee kunnen draaien. Daarom worden sommige rassen opener gefokt (of dit rastypisch is weer buiten beschouwing laten) en jij als eigenaar dus de verantwoordelijkheid hebt dat jouw bezit geen schade brengt aan andermans bezit. Ik denk dat dat de hoofdreden is dat er maatschappelijk tegenwoordig zo weinig word getolereerd omtrent honden en omtrent hondeneigenaren omdat als je hond te vaak een misstap maakt deze ingeslapen kan worden. De niet hondeneigenaren hebben daardoor ook weer ergens macht want jij als hondeneigenaar wilt gewoon niet dat je hond in een station word gezet EN doe je er dus alles aan om dit te voorkomen en als het dan toch gebeurd staat het vaak in alle kranten of een ander medium. Kleine vorm van massa-hysterie zou je bijna denken.
En de maatschappij wilt ook alles bepotelen wat andermans bezit is dus heb je ook nog eens te zorgen dat je hond netjes sociaal en vriendelijk daar naar reageert.
Ik denk dus dat het een combinatie is van het openbare weg gedeelte + maatschappelijke druk + het aanhalige karakter van mensen + slechte voorlichting.
De hond is toch nog soms een huisje boompje beestje artikel en er word blijkbaar behalve de Blauwe Hond weinig voorlichting gegeven aan kinderen. Hondeneigenaren weten vaak niet eens signalen te herkennen dus hoe kunnen we dat van andere mensen verwachten? En de mentaliteit tegenwoordig, vroeger als (erf) honden vochten liet je dat uitzoeken met straathonden idem (opa's verhalen) als je werd gebeten moest je als kind maar uit de pot blijven van de hond en dat soort dingen. Tegenwoordig word het of als een mode-artikel of als een gezinslid gezien en niet meer als hond die kan bijten.

denk ik dan of ik het eens ben met dit tja dat laat ik in het midden. Ik vind nog steeds dat niet iedereen mijn hond hóeft te aaien en dat er wel eens een knokpartijtje kan ontstaan en dat honden wel eens kunnen bijten en dat als het gebeurd het wel eens mijn schuld had kunnen zijn.
Vooralsnog probeer ik veel ongelukjes te voorkomen en mijn hond binnen de maatschappij te laten rouleren. Nu woon ik gelukkig aan een flink stukje groen en heb ik mijn hond geprobeerd met alles kennis te maken waar deze mee in aanraking kan komen dus ook rennende kinderen (gewoon aan de lijn in de af-positie laten liggen) maar ik besef me wel degelijk dat ik een hond heb dat ik er niet 100% vanuit kan gaan dat ze nooit zal bijten

edit typo

[sbientje]

ik denk dat het erin zit hoe het gebeurd. Als ik een hond loop te kwallen, die hond vindt het niet leuk en hij bijt mij in de zin van: ophouden nu! dus gewoon hap en klaar, dan maak ik daar geen probleem van verder. Dat is mijn eigen schuld. Dit is me weleens gebeurd toen ik nog jong was en de hond van mijn opa en oma stoorde tijdens zijn eten. Hij hapte me, en dat was dat. Zo heb ik ook ontelbare keren kopstoten van een ram gehad, krassen van een kat (en idd, dat zijn vieze wondjes altijd) en ook wel een schop van een paard. Leuk is anders, maar ik vind dat je daarvan ook leert.

Maar, als ik ergens loop, en een hond komt zomaar aanvliegen om mij (of mijn kind, als ik dat had) even te bijten, of komt achter mij aan omdat ik loop te joggen, ja daar ben ik dus niet van gediend. Dat ben ik ook niet van een kat die mij aanvliegt zonder reden, of een paard dat me zomaar een trap geeft.

Buiten dat denk ik dat als het gaat over honden en kinderen, de emotie soms wat hoger oploopt. Je kind bescherm je natuurlijk met alles wat je hebt, en dan moet je niet een hond hebben die jouw kind ff een lesje leert, ook al heeft het kind misschien wel wat fout gedaan.

[tkuijernl]

ik heb dat ook hoor....het blijven dieren hoe dan ook en die kunnen wel eens onvoorspelbaar zijn.

MAAR....ik als hondeneigenaar moet er rekening mee houden dat ze onvoorspelbaar kunnen zijn en er dus voor zorgen dat als er zo een moment is de hond geen schade aan anderen kan toe brengen

Dat ben ik uiteraard met je eens, je moet niet alles maar 'laten gebeuren'

met andere woorden, als er een kind op het stukje gaat spelen waar ik met de honden toevallig even zit, sta ik op en ga ergens anders zitten waar de honden wel vrij kunnen lopen zonder de kans dat ze het kind omver lopen...

Dat doe ik, in principe, dus niet Zo kunnen hond en kind nooit aan elkaar wennen. Uiteraard als je je hond onder controle hebt, 'm strak in de gaten houdt, niet vervelend is,etc. etc. en je geen mens-agressieve hond hebt Maar in normale omstandigheden doe ik dat dus niet.
Maar stel, stelllll, dat een kind per ongeluk omver wordt gelopen door een iets te enthousiaste hond en that's it, vergaat dan de wereld? Mijn wereld toentertijd niet hoor en ik ben heel wat omver gelopen. Dat bedoel ik eigenlijk te zeggen, we moeten bepaalde dingen wel in proportie blijven zien

waarom moeten hond en kind aan elkaar wennen als ze elkaar na die dag niet meer hoeven te zien??

ik ga echt niet mijn hond bij me houden ivm een kind wat bij ons komt zitten....ik ga dan gewoon wat verder op zitten...fijn voor de honden en fijn voor het kind..

ik ben zelf ook weleens omver gelopen en daar niet slechter van geworden maar om het nu maar gewoon te toe gaan staan vind ik te ver gaaan..

mensen die honden hebben moeten inzien dat het hebben van honden ook verantwoordelijkheid met zich mee draagt.....simpel.

de samenleving is gewoon niet dezelfde samenleving als bv 10 jaar geleden dus moeten we ons daar ook op aanpassen zo moeilijk is dat toch niet

[Ήυs]

Helemaal mee eens,

vooral omdat ik zelf werk bij Utropia, een tuin voor toeristen met alleen maar tropische bijzondere vogel soorten, waaronder grotere papegaaien en kaketoes. Tja wij waarschuwen allemaal bij de entree, voor het vingertjes in volieres steken enzovoort. Ook hebben wij een witte kaketoe los zitten, is erg tam, maar kán bijten. Er worden wel eens volwassenen maar zeker ook kinderen gebeten door hem, maar ook echt alleen als ze heel vervelend zijn, en ik vaak ook al gewaarschuwd heb, gaan ze door, en doen de ouders er niks aan, tja, dan kunnen ze een beet verwachten. Ik probeer het altijd te voorkomen, maar het is snel gebeurd.

En daar is soms een honden beet niks bij. Maar dan is het geen probleem, ouders roepen "tja, eigen risico, het blijven dieren hé"

[bouvierpoedel]

Juist het blijven beesten.
En vergeet ook niet dat wij mensen blijven.

[[Sandra]]

Ik moet het de kinderen hier in de buurt wel nageven: de meesten vragen netjes of ze de hond mogen aaien. Volwassenen halen hem zonder iets te zeggen of te vragen gewoon aan.
In een ander topic over bijtincidenten zei iemand dat het logisch is dat er meer bijtincidenten zijn omdat er ook meer honden zijn.

En wat katten betreft, ik denk dat katten op straat sneller wegrennen als ze bang voor kinderen zijn. Mijn katten komen niet buiten, maar als er mensen komen, zeg ik ze wel dat ze de dove witte beter met rust kunnen laten omdat ze uithaalt. Nu ben ik zelf ook iemand die het dan toch even wil proberen als ik ergens ben waar een sikkeneurige kat huist

[sbientje]

Ik moet het de kinderen hier in de buurt wel nageven: de meesten vragen netjes of ze de hond mogen aaien. Volwassenen halen hem zonder iets te zeggen of te vragen gewoon aan.
In een ander topic over bijtincidenten zei iemand dat het logisch is dat er meer bijtincidenten zijn omdat er ook meer honden zijn.

En wat katten betreft, ik denk dat katten op straat sneller wegrennen als ze bang voor kinderen zijn. Mijn katten komen niet buiten, maar als er mensen komen, zeg ik ze wel dat ze de dove witte beter met rust kunnen laten omdat ze uithaalt. Nu ben ik zelf ook iemand die het dan toch even wil proberen als ik ergens ben waar een sikkeneurige kat huist

katten slaan ook zo lekker om altijd.. komen lekker liggen om te knuffelen, maar als je dan 1 cm teveel aan buikzijde komt, dan hangen ze ineens met 4 poten + bek in je hand/arm

[ArCee]

Wij hebben zowel een hond, alswel katten. Mijn vrouw is helemaal kattengek en ik ben helemaal hondenidolaat. Gelukkig gaan de dieren geweldig met elkaar om.
Mijn vriouw heeft daarentegen veel minder met de hond, maar ze begrijpt dat ik net zoveel met de honden heb als zij met de katten. Met andere woorden, hoeveel we er van houden, elk van ons eigen dier, en dat is bijna niet in de juiste woorden uit te drukken.
Rationeel kun je wel zeggen wat je aan een dier leuk vind, maar dat dekt natuurlijk niet de gehele lading. Daar zit het gevoel niet bij.
Het grote voordeel van honden vind ik, in tegenstelling tot de katten, dat je eigenlijk overal bij bent met wat zij doen.
Katten laat je loslopen en zwerven door de hele straat etc zonder dat je ziet en weet wat ze uitspoken. Hierdoor komen ze best wel eens in de problemen, of maak jij je zorgen.
Voordeel is dan wel weer dat je niet hoeft uit te laten, en je iets makkelijker iets langer van huis kunt zonder bepaalde zaken te regelen.
Nadeel is echter dat we al eens een paar maal met spoed naar de dierenarts moesten door iets wat zij gegeten hadden of omdat zij gewond thuis kwamen, of dat ze geschrokken onder het bed kropen, en wij maar niet weten wat er onderweg gebeurd was.
Honden laat je meestal uit en daar ben je dus altijd bij, tenzij jij een groot terrein hebt waar ze de gehele dag loplopen, maar de meeste van ons zijn niet in die gelukkige omstandigheden.
Zodoende ben je altijd bij je hond, en dor ze te trainen en op te voeden kun je ook behoeden voor eventuele problemen.
Sowieso vind ik het een groot voordeel dat je honden beter kunt trainen als katten, hierdoor krijg je vaak ook een sterkere en persoonlijke band met ze.
Honden zijn natuurlijk wel meer een handen bindertje, je moet wat meer regelen als je op vakantie gaat naar het buitenland of zo?
Daarentegen, het welkom wat je krijgt als je weer thuis bent van een hond is onovertroffen

[Valerie]

Ik ben vroeger ook gebeten, gekrabd en geschopt en het was altijd mijn eigen schuld. Ik begrijp ook niet waarom honden ineens robotten moeten zijn. Shit happens.

[Rami]

Ik vind het ook opvallend dat 'vroeger' heel veel dingen zo anders waren (volgens mij word ik oud! ).
Als een hond (of kat of konijn of pony! ) me gebeten had, of op een andere manier verwond, vroegen ze thuis als eerste wat ik dan wel niet gedaan had.
En ik had normale ouders hoor, geen dierenverzamelaars. We hadden wel dieren (nou ja, geen pony) maar die draaiden gewoon mee in het gezin.
Misschien heeft het te maken met het feit dat tegenwoordig veel kinderen een ehm... nogal bijzondere status lijken hebben. Dat alles perfect moet zijn, hooggespannen verwachtingen. Maakbaarheid van het leven. Daar passen geen bijtende honden bij. Zoiets misschien?

[ArCee]

Nou Rami, dat over die beschermde status denk ik ook weleens over honden als ik sommige commentaren over het hele forum lees?
Sommige dingen gaan soms wel heel ver, tever soms in mijn beleving.

[Miranda]

Ik ben vroeger ook gebeten, gekrabd en geschopt en het was altijd mijn eigen schuld.

Hier net zo.
Ik ben eens geknepen door een paard (en dat is nog naarder dan bijten, kan ik melden), waarna mijn hele arm zo blauw is geworden dat het bij het zwarte af was. Ik verborg dat angstvallig voor mijn ouders. Maar toen mijn moeder mijn arm aanraakte en ik een kreet van pijn niet kon onderdrukken, kwam ze er toch achter. Toen moest ik wel vertellen wat er was gebeurd.
Kreeg ik nog extra straf ook
En terecht.
Het wás ook mijn eigen schuld.

Ik begrijp ook niet waarom honden ineens robotten moeten zijn. Shit happens.

Omdat we in een onverdraagzame maatschappij leven, tegenwoordig.
En eigen verantwoordelijkheid is iets dat ánderen overkomt.

[ArCee]

Omdat we in een onverdraagzame maatschappij leven, tegenwoordig.
En eigen verantwoordelijkheid is iets dat ánderen overkomt.

Ook weer waar, korte lontjes, altijd haast, en altijd beter als een ander willen zijn, of moeten zijn.

[Rami]

Nou Rami, dat over die beschermde status denk ik ook weleens over honden als ik sommige commentaren over het hele forum lees?
Sommige dingen gaan soms wel heel ver, tever soms in mijn beleving.

Oh maar dat vind ik ook hoor. En wat dat betreft hadden honden 'vroeger' (ja, ja, daar kom ik weer ) toch vaak een heel andere status. Nu wil ik absoluut niet terug naar hondenkarren en kettinghonden, integendeel!
Maar wat die status betreft, dat is iets wat ik mezelf ook regelmatig voorhoud. Ik ben knettergek op mijn honden, maar het zijn en blijven honden (de liefste van de wereld natuurlijk, dat wel ).

[smoekie]

Ik vind het geheel aan de situatie liggen. Bij ons thuis was vroeger 1 ding gewoon heel duidelijk en dat was dat er gewoon niet "gebeten" werd (als in echt gericht aanvallend bijten) .
Je kon omver worden gegooid Wordt je hard van werd er altijd gezegd.
je kon tijdens het spelen wel eens krassen oplopen - Eigens schuld en wordt je hard van werd er altijd gezegd.
je kon wel eens "gebeten" worden als je met de hond aan het klooien was. Eigen schuld werd er dan altijd gezegd.

Dus ja, er zit wat mij betreft een verschil tussen bijten en bijten natuurlijk.

Stel, ik loop met mijn kinderen op het strand of in het bos. Er lopen altijd zat honden en 1 van de kinderen of van mijn part allemaal worden ineens omver gelopen door een of andere grote lobbes. Ja jammer dan hoor. Dat zijn dingen die naar mijn idee kunnen gebeuren. Als je dat niet wilt of je bent daar bang voor moet je met je kinderen gewoon ook zelf bij honden uit de buurt blijven en ze niet bewust opzoeken. Maar zou het dan wel fijn vinden als de eigenaar van zo'n hond zelf ook ff een of ander gebaar maakt van sorry of wat dan ook "shit happens" en je de duim tegen elkaar opsteekt van tis al goed)

Ik vind dit soort dingen dan ook van heel andere orde dan wanneer er een kind zo ineens uit het niets gebeten wordt. Bovenstaande dingen boeien me niet. Maar zoals het gedoe van de laatste tijd met die bijtincidenten op het strand. Ja sorry, dat vind ik toch weer iets heel anders. Dat hoeft mij met mijn kinderen toch echt niet te gebeuren

[S@ndr@]

tja het realisme is ver te zoeken soms, kijk eens naar de ongelukken die om en met paarden gebeuren.
honden kunnen bijten- jazeker.
alle dieren kunnen zich verdedigen of een klote bui hebben.
Ik denk dat het de instelling is dat alles maak baar is tegenwoordig,
en als dat dan niet zo blijkt te zijn dan ligt het natuurlijk niet aan ons

[Zoek stok!]

Daar zit wel wat in. Ik ben laatst weer flink gebeten omdat ik iets stoms deed met eten en daarna tussen de honden in ging graaien. Stom ongelukje wat ik vooral niet meer vertel aan anderen, omdat er dan direct een oordeel over je honden komt. Terwijl mensen het volstrekt normaal vinden als je een uithaal van een kat hebt gehad. Dan deed je blijkbaar iets verkeerd.

Ik had vroeger geen honden, maar reed wel paard. Wat werd daar altijd relaxed omgegaan met schoppende en bijtende paarden. Je moest gewoon goed uit je doppen kijken en opletten met wat je deed.

[Neeltje]

Ik denk dat er momenteel veel meer honden lopen, die totaal niet zijn opgevoed en dus zomaar wat doen.

[Roo]

Ben ik het helemaal mee eens. Ik heb natuurlijk nog niet veel "vroeger" meegemaakt, maar zo hebben mijn ouders mij ook opgevoed hoor. Gewoon de dingen die je nu eenmaal wist. Niet bij een hond komen als hij eet. Niet zomaar op vreemde honden afstappen. Katten niet zomaar oppakken enz enz.

Misschien ben ik hierin de enige, maar ik vindt dat mensen soms wel heel veel eisen van honden. Ook quo combinaties en hoe die maar moeten passen in ons leven. Mensen willen dan persee drie rottweilers die maar poeslief met hun baby in de kinderkamer kunnen spelen. Laatste hoorde ik nog van iemand die had een saarloos wolfshond en een chihuahua, maar de saarloos begon jachtgedrag te vertonen naar de chihuahua. Hiermee zeg ik niet dat het onmogelijk is deze twee rassen samen te houden, maar met zulke combinaties push je het toch ook echt wel tegen de limit.

[Moon]

Misschien heeft het te maken met het feit dat tegenwoordig veel kinderen een ehm... nogal bijzondere status lijken hebben. Dat alles perfect moet zijn, hooggespannen verwachtingen. Maakbaarheid van het leven. Daar passen geen bijtende honden bij. Zoiets misschien?

Dank je wel, hoef ik het niet meer te formuleren Die status zie ik ook wel om me heen.
Af en toe word ik er een beetje paranoia van, vooral als het mooi weer is als ik met de honden ga wandelen. Zie ik gezinnetjes met kinderen roep ik maar snel de honden bij me want de reacties zijn af en toe zo overtrokken

[smoekie]

Misschien heeft het te maken met het feit dat tegenwoordig veel kinderen een ehm... nogal bijzondere status lijken hebben. Dat alles perfect moet zijn, hooggespannen verwachtingen. Maakbaarheid van het leven. Daar passen geen bijtende honden bij. Zoiets misschien?

Dank je wel, hoef ik het niet meer te formuleren Die status zie ik ook wel om me heen.
Af en toe word ik er een beetje paranoia van, vooral als het mooi weer is als ik met de honden ga wandelen. Zie ik gezinnetjes met kinderen roep ik maar snel de honden bij me want de reacties zijn af en toe zo overtrokken

Goh, laat ik nu juist het tegenovergestelde hebben. Laat ik nu meer en meer de indruk krijgen dat honden juist met de jaren steeds meer "status" hebben gekregen en dat een hond nagenoeg alles maar moet mogen want dat is "honds gedrag"


Kinderen mogen niet achter honden aanrennen, ze niet spontaan aaien of wat dan ook. Maar aan de andere kant lees je steeds meer een meer dat honden kinderen wel mogen besnuffelen en dat men dat allemaal maar gewoon gewoon vindt? Als zo'n kind dan schrikt en of wegrent waardoor de hond "getriggerd" wordt komen er zelfs "nuances" als dat ouders hun kinderen moeten leren hoe met honden om te gaan

Dusse weet het niet? Ik ben het in ieder geval met bovenstaande reacties totaal niet eens. Herken het gelukkig ook niet hoor moet ik zeggen dus misschien dat het daaraan ligt? Die indruk heb ik meer op gedaan met hetgeen ik hier op het forum "mee" krijg

Edit:
Vroeger was een hond gewoon een hond, nu worden honden af en toe net behandeld alsof het menselijke baby's/kinderen zijn

[Rami]

Misschien heeft het te maken met het feit dat tegenwoordig veel kinderen een ehm... nogal bijzondere status lijken hebben. Dat alles perfect moet zijn, hooggespannen verwachtingen. Maakbaarheid van het leven. Daar passen geen bijtende honden bij. Zoiets misschien?

Dank je wel, hoef ik het niet meer te formuleren Die status zie ik ook wel om me heen.
Af en toe word ik er een beetje paranoia van, vooral als het mooi weer is als ik met de honden ga wandelen. Zie ik gezinnetjes met kinderen roep ik maar snel de honden bij me want de reacties zijn af en toe zo overtrokken

Ja, dat herken ik ook. Ik was laatst dan ook helemaal overrompeld toen een stel met kinderen (op de fiets) voor me stopten en vroegen of hun kinderen de honden even mochten aaien.
Dat mocht! Kinderen werden her en der uit fietsstoeltjes gevist, ouders vertelden ook zo'n beetje hoe ze het best konden aaien en zo. Kortom, een leuke ontmoeting.
Nou ja, voor een ander misschien heel normaal, maar ik merk vooral toch dat kinderen vaak weg gehouden worden bij honden. Al willen ze zelf graag aaien of alleen maar kijken, ouders grijpen dan in.

[S@ndr@]

Ik hou mijn hond sowieso bij iedereen weg- ik heb hem er gewoon niet voor over.

zover is het dus al. je weet gewoon nooit wat mensen of kinderen gaan doen
en ik ben al een paar halve zolen tegen gekomen wat dat betreft
Ik vind wel dat er behoorlijk wat eisen aan honden worden gesteld.
Kijk alleen maar naar de topics die worden geopend, ze moeten super sociaal zijn voor andere honden en kinderen.
liefst niet te veel blaffen, niet te bewerkelijk zijn, een paar uur alleen thuis kunnen zijn, zonder te slopen graag.
wel mee op wandelingen maar niet alle dagen heel lang.
Ook nog eens goed luisteren en gezond zijn.
en dat is nog maar de boven kant van de eisenlijstje