Het HondenForum

Ik begin dit topic met de zin: Ik ga geen namen noemen
Maar ik wil toch jullie mening ergens over.
Het betreft in dit geval Labrador fokkers.
Ik weet van een bepaalde fokker dat ze niet wilde gaan fokken met een teef vanwege een onschuldige afwijking die volgens artsen verder helemaal geen kwaad kon als ze er wel verder mee wilde fokken.
Maar zij wilde alles uitsluiten. Vond ik zeer netjes.
Door wat omstandigheden hebben ze besloten toch met de hond te gaan fokken. Snap ik dan totaal niet.
Dan een dekreu eigenaar die zijn hond van de dekreuenlijst afgehaald had ivm ziekte.
Maar nu zag ik dat die reu doodleuk weer op de lijst staat terwijl hij toch echt wel zijn "kwaal" kan doorgeven.
Ik houd even buiten beschouwing om welke aandoeningen het gaat. Maar in beide gevallen kan het doorgegeven worden en je wilt toch een gezonde pup of niet dan?
Hoe betrouwbaar zijn fokkers nog?
Ik krijg nu vast een heleboel mensen over me heen, maar ik heb heel weinig vertrouwen in de Labrador (hoe het bij andere rassen zit weet ik niet) fokkers. En dan niet alleen door deze twee voorbeelden.

Ja je kunt hier wel gaan lopen zeuren hoe erg en onbetrouwbaar fokkers zijn.
Maar als je de aandoeningen er niet bij zet krijg je snel een uit zijn verband getrokkken scheef oordeel en vingertje..

Dat is bij elk ras wel zo, dat je fokkers hebt die bewust fokken met honden die erfelijke gebreken / ziekten door kunnen geven. Ook bij Newfoundlanders kan ik meer dan genoeg voorbeelden geven helaas. Daarom is het ook zo belangrijk dat je de tijd neemt om een goede fokker uit te zoeken, zelf zou ik maar van 2 of 3 fokkers een pup willen hebben (als ik een Newfoundlanderpup zou willen), terwijl er heel veel meer fokkers zijn van dat ras. Het uitzoeken kost veel tijd, maar ik weet nu tenminste wel zeker dat de paar fokkers die ik goed vind ook hun uiterste beste doen om een zo gezond mogelijke en mooie Newfoundlander te fokken.

Het hangt voor mij van de afwijkingen af, in jouw voorbeeld kan ik zo echt niet zeggen of het een goede of slechte fokker is.

Wat de één een afwijking noemt kan voor de ander een futiliteit zijn. Aan iedere hond mankeert wel iets...
Om zaken te compenseren ga je dan op zoek naar een partner die op dat punt wel goed scoort.
Over wat voor afwijkingen gaat het hier?

ligt bij mij ook een beetje aan het gebrek, kijk balgebrek of tandgebrek vind ik iets onschuldigs, heeft een hond niet zo enorm veel last van, je kan er alleen niet mee showen.
Ik ken ook een nest waar een hermafrodiet is uitgekomen... daar trek ik dan weer wel mijn bedenkingen bij maar DA's bevestigden dat dit alleen een foutje v/d natuur was en blijkbaar niet erfelijk?

daar trek ik dan weer wel mijn bedenkingen bij maar DA's bevestigden dat dit alleen een foutje v/d natuur was en blijkbaar niet erfelijk?

Ik lees op internet dat het juist wél erfelijk is..

Bij eentje gaat het om echt wat ik begrepen heb ernstige epilepsie en bij de ander om een bloedadertje in het oog wat verder geen kwaad zou kunnen.
Dat bloedadertje kan ik nog begrijpen. Maar een hond met epilepsie is echt niet leuk gewoon en dat is zeker wel erfelijk.

Ik heb ook de indruk @Muk dat het vinden van een goede fokker nog best een kunst is.

Diaantje schreef:

daar trek ik dan weer wel mijn bedenkingen bij maar DA's bevestigden dat dit alleen een foutje v/d natuur was en blijkbaar niet erfelijk?

Ik lees op internet dat het juist wél erfelijk is..

dat had ik dus ook gelezen, maar goed de reu staat nog steeds vrij ter dekking


en epilepsie honden moeten wat mij betreft gewoon uit de fok getrokken worden... gatsiebah... weet men zeker dat het een primaire vorm is?

Boukje schreef:Bij eentje gaat het om echt wat ik begrepen heb ernstige epilepsie en bij de ander om een bloedadertje in het oog wat verder geen kwaad zou kunnen.

Heeft de moeder epilepsie, of een nakomeling? Als het een nakomeling was, dan is neem ik aan wel een hele andere reu gebruikt bij het volgende nestje? Bij de kooikers mag dit gewoon. De combinatie herhalen, daar zou ik niet voor kiezen!

Boukje schreef:Bij eentje gaat het om echt wat ik begrepen heb ernstige epilepsie en bij de ander om een bloedadertje in het oog wat verder geen kwaad zou kunnen.
Dat bloedadertje kan ik nog begrijpen. Maar een hond met epilepsie is echt niet leuk gewoon en dat is zeker wel erfelijk.

Epilepsie is ook niet altijd erfelijk: http://www.epilepsiebijhonden.nl/soortepilepsie.htm
Als het primaire epilepsie betreft is het wel vreemd dat er met deze hond gefokt wordt....
Is het dat... primaire epilepsie? Is dat vastgesteld?

Ik weet niet welke vorm het is.
Maar eigenaar vond het dusdanig heftig dat hij de reu van de lijst heeft laten halen.
Maar nu staat hij er gewoon weer op.

als labrador eigenaar zou je dat dan toch wel op de man af kunnen vragen of niet?

EschaenStefanie schreef:als labrador eigenaar zou je dat dan toch wel op de man af kunnen vragen of niet?

Nou nee dus

Boukje schreef:

EschaenStefanie schreef:als labrador eigenaar zou je dat dan toch wel op de man af kunnen vragen of niet?

Nou nee dus

ow, wat jammer... ach misschien kom je er nog een xtje achter

Dat van het oog lijkt me geen probleem mits er een goede reu voor gezocht wordt. Je kan nu eenmaal niet alles uitsluiten daar worden rassen op den duur alleen ongezonder van. Ik weet ook niet hoe het met epilepsie zit bij de labrador? maar als het veel voorkomt zul je ook daar inderdaad afwegingen moeten gaan maken wanneer je iemand wel of niet gebruikt nogmaal ook hier geld dat te strenge selectie funest kan zijn. Ik vind dat laatste ook heel erg moeilik speelt ook erg in de aussie en als je dan met zo'n ras fokt is dat ontzettend moeilijk.

Boukje schreef:Ik weet niet welke vorm het is.
Maar eigenaar vond het dusdanig heftig dat hij de reu van de lijst heeft laten halen.
Maar nu staat hij er gewoon weer op.

Misschien zijn ze er achter gekomen dat het geen erfelijke vorm betreft

Dat hoop ik dan maar ja.

EschaenStefanie schreef:

Diaantje schreef:

daar trek ik dan weer wel mijn bedenkingen bij maar DA's bevestigden dat dit alleen een foutje v/d natuur was en blijkbaar niet erfelijk?

Ik lees op internet dat het juist wél erfelijk is..

dat had ik dus ook gelezen, maar goed de reu staat nog steeds vrij ter dekking

en epilepsie honden moeten wat mij betreft gewoon uit de fok getrokken worden... gatsiebah... weet men zeker dat het een primaire vorm is?

Uhu, want dat is natuurlijk de schuld van de reu...
Sinds wanneer kan het de teef niet zijn?

Fokken met honden met epilepsie vind ik niet heel slim, op zijn zachts gezegt...

Machie schreef:
Uhu, want dat is natuurlijk de schuld van de reu...
Sinds wanneer kan het de teef niet zijn?

Fokken met honden met epilepsie vind ik niet heel slim, op zijn zachts gezegt...

waar heb ik gezegd dat het alleen de schuld is van de reu? Maar de reu staat nog steeds ter dekking op de site maar ik weet niet of er nog met de teef gefokt word, dat bedoel ik alleen maar

Ik vind elke afwijking die ernstig genoeg is om het leven van de hond direct negatief te beinvloeden een hond fokongeschikt maakt. Kortom; ik zou nooit fokken met een hond met epilepsie. Zelfs niet als het niet direct erfelijk is. Ik vind het gewoon dusdanig ernstig dat ik de hond zou diskwalificeren.

Verder is het altijd afwegen. Een te kleine genenpoel is funest, maar fokken met (beperkende) erfelijke afwijkingen ook....

Eerlijkgezegd ben ik het verder wel met je eens; betrouwbare (échte, met stamboom) fokkers lijken steeds zeldzamer te worden en ik vind het ook heel moeilijk om serieuze kopers nog te zeggen dat ze een ''stamboomhond'' moeten kopen.
Er gaat heel veel geld in dat wereldje om, en overal waar geld bij betrokken is....

Boukje schreef:

EschaenStefanie schreef:als labrador eigenaar zou je dat dan toch wel op de man af kunnen vragen of niet?

Nou nee dus

Ik wil het wel vragen hoor.

Maar als een hond epilepsie heeft dan zou ik die zonder meer uit de fok halen, ongeacht of het erfelijk is of niet. Iedere pup die het ook krijgt (of kleinpup) is er een teveel en dat zou ik geen hond aan willen doen.

Nakisha schreef:Ik vind elke afwijking die ernstig genoeg is om het leven van de hond direct negatief te beinvloeden een hond fokongeschikt maakt. Kortom; ik zou nooit fokken met een hond met epilepsie. Zelfs niet als het niet direct erfelijk is. Ik vind het gewoon dusdanig ernstig dat ik de hond zou diskwalificeren.

Verder is het altijd afwegen. Een te kleine genenpoel is funest, maar fokken met (beperkende) erfelijke afwijkingen ook....

Eerlijkgezegd ben ik het verder wel met je eens; betrouwbare (échte, met stamboom) fokkers lijken steeds zeldzamer te worden en ik vind het ook heel moeilijk om serieuze kopers nog te zeggen dat ze een ''stamboomhond'' moeten kopen.
Er gaat heel veel geld in dat wereldje om, en overal waar geld bij betrokken is....

Zo denk ik er eigenlijk ook een beetje over.

EschaenStefanie schreef:waar heb ik gezegd dat het alleen de schuld is van de reu? Maar de reu staat nog steeds ter dekking op de site maar ik weet niet of er nog met de teef gefokt word, dat bedoel ik alleen maar

Ah ok

Muk schreef:

Boukje schreef:

EschaenStefanie schreef:als labrador eigenaar zou je dat dan toch wel op de man af kunnen vragen of niet?

Nou nee dus

Ik wil het wel vragen hoor.

Maar als een hond epilepsie heeft dan zou ik die zonder meer uit de fok halen, ongeacht of het erfelijk is of niet. Iedere pup die het ook krijgt (of kleinpup) is er een teveel en dat zou ik geen hond aan willen doen.

Dat werkt natuurlijk alleen zo als het een erfelijke vorm is...
Als het een secundaire vorm van epilepsie is kan het net zo goed zo zijn dat het een stofje in de brokken is geweest die de trigger was. Je weet het niet hè?

Badu schreef:

Muk schreef: Maar als een hond epilepsie heeft dan zou ik die zonder meer uit de fok halen, ongeacht of het erfelijk is of niet. Iedere pup die het ook krijgt (of kleinpup) is er een teveel en dat zou ik geen hond aan willen doen.

Dat werkt natuurlijk alleen zo als het een erfelijke vorm is...
Als het een secundaire vorm van epilepsie is kan het net zo goed zo zijn dat het een stofje in de brokken is geweest die de trigger was. Je weet het niet hè?

Kan wel zijn, maar een hond die zo ernstig ziek is hoort mijns inziens niet eens voor de fok gebruikt te worden.

Badu schreef:

Muk schreef: Maar als een hond epilepsie heeft dan zou ik die zonder meer uit de fok halen, ongeacht of het erfelijk is of niet. Iedere pup die het ook krijgt (of kleinpup) is er een teveel en dat zou ik geen hond aan willen doen.

Dat werkt natuurlijk alleen zo als het een erfelijke vorm is...
Als het een secundaire vorm van epilepsie is kan het net zo goed zo zijn dat het een stofje in de brokken is geweest die de trigger was. Je weet het niet hè?

Kan wel zijn, maar een hond die zo ernstig ziek is hoort mijns inziens niet eens voor de fok gebruikt te worden.

Nakisha schreef: Eerlijkgezegd ben ik het verder wel met je eens; betrouwbare (échte, met stamboom) fokkers lijken steeds zeldzamer te worden en ik vind het ook heel moeilijk om serieuze kopers nog te zeggen dat ze een ''stamboomhond'' moeten kopen.
Er gaat heel veel geld in dat wereldje om, en overal waar geld bij betrokken is....

Dat vind ik niet helemaal waar...ik ken zat mensen die echt hun best doen. Fokken met een 100% gezond dier is gewoon onmogelijk, en hoe meer we kunnen onderzoeken, hoe meer je vindt. Ik ken best een aantal fokkers waar ik zo een pup zou kopen. Ik vind ze absoluut niet zeldzamer dan 'vroeger'.

Muk schreef: Kan wel zijn, maar een hond die zo ernstig ziek is hoort mijns inziens niet eens voor de fok gebruikt te worden.

Is dit een aanname? Waar heb je gelezen dat de hond ernstig ziek is? Kan net zo goed zo zijn dat hij één aanval gehad heeft toch? Of lees ik ergens overheen?

Badu schreef:

Muk schreef: Kan wel zijn, maar een hond die zo ernstig ziek is hoort mijns inziens niet eens voor de fok gebruikt te worden.

Is dit een aanname? Waar heb je gelezen dat de hond ernstig ziek is? Kan net zo goed zo zijn dat hij één aanval gehad heeft toch? Of lees ik ergens overheen?

Tuurlijk is dat een aanname, maar epilepsie vind ik niet iets waar licht over gedacht moet worden, of de hond slechts een aanval heeft gehad doet er in mijn ogen niet toe.

Ik zeg niet dat alle afwijkingen fokuitsluitend moeten zijn, maar epilepsie is in mijn ogen toch ernstiger dan bijvoorbeeld een naar binnengroeiende wimperhaar.
Maar, een vraag aan jou. Waarom moet je zonodig met een ziek dier (want dat is een hond met epilepsie) willen fokken?