Het HondenForum

Naar aanleiding van het topic 'Slaan hoeft nou ook weer niet' ben ik met de zoekfunctie gaan zoeken naar berichten over correctiemethoden.
Nou, dat zijn een stuk of wat pagina's om door te zoeken. Vandaar dat ik dit topic open. Ik heb wel begrepen dat de meningen over sommige correctiemethoden verdeeld zijn. Maar de ene hond is de andere niet en voor de een werkt dit beter dan voor de ander en dat mag worden gerespecteerd. Een paar schoten voor de boeg:

Wat vind je ongewenst gedrag?
Hoe (waarmee) corrigeer je je hond?
Waarom is het 'op de grond leggen van de hond' wel of niet achterhaald?
Waarom mag de 'corrigerende tik' juist wel? Of juist niet?
De slipketting? Ruk aan de lijn?
Een stevige brul?
Andere correctiemethoden?
Positief of negatief belonen/corrigeren? (Kan dat eigenlijk, 'positief' corrigeren? Is een correctie altijd een handeling die naar/vervelend is voor de hond zodat hij iets laat?)
Corrigeer je een grote hond anders dan een kleine hond?

Ik denk dat je correcties altijd afgestemd moeten zijn op de individuele hond. Wat bij 1 werkt, is bij de ander zinloos of veel te hard of te zacht.

Ik corrigeer Jack eigenlijk alleen maar met stem en houding, Jack weet dan ook prima wat ik bedoel als ik snuivend en vloekend naar hem toe loop. Jacks 'overtredingen' zijn altijd terug te leiden tot gewoon lekker niet luisteren en z'n eigen gang gaan, en met flink mijn stem verheffen heb ik hem dan wel weer enigszins bij de les.

Lilo is nauwelijks onder de indruk van boze stemcorrecties, want als zij echt de fout in gaat, gaat het om hysterisch doen tegen andere honden. Die moet ik dus echt uit het moment halen, dus zij krijgt wel een ruk aan de lijn of een douw tegen haar kont. Verder luistert Lilo gewoon prima, en bij uh-uh! stopt ze direct met wat ze aan het doen is. Jack reageert niet of nauwelijks op uh-uh!, die heeft dan nog allerlei belangrijke dingen te doen en hij gebaart nog net niet naar z'n secretaresse om een afspraak te maken voor over een uurtje ofzo.

Ik denk dus niet dat de perfecte correctiemethode bestaat. Je moet kijken naar je hond. Een beagle kan heel veel ongehoorzamer zijn dan een Mechelse herder, maar waarschijnlijk zal je bij een Mechelaar toch harder moeten corrigeren. Een zelfverzekerde hond moet je anders 'aanpakken' dan een onzekere hond, en instinctief of natuurlijk gedrag dat uit de hand loopt moet je anders aanpakken dan gedrag vanuit disrespect naar jou. Ik denk ook dat je vanuit je eigen gevoel moet reageren, niet al te erg op basis van regels. Als je kijkt naar je hond en je snapt waarom hij of zij dingen doet, kan je veel gerichter en effectiever corrigeren.

Wat vind je ongewenst gedrag?
Onnodige agressie, zich thuis niet aan de regels houden, trekken aan de riem, bij andere honden of mensen voor problemen zorgen.
Hoe (waarmee) corrigeer je je hond?
Vooral met mijn stem, soms door een tikje op de wang of zijn lichaam.
Waarom is het 'op de grond leggen van de hond' wel of niet achterhaald?
In principe is het niet slecht. Zo gaat het ook in een roedel, en honden zien hun familie als hun roedel. Het gaat alleen mis als mensen het voor alles gaan gebruiken. Een hond echt op zijn plaats zetten, door hem dus op zijn rug te leggen, moet je doen als je echt even je punt wil maken, anders zorg je voor inflatie van deze maatregel. Ook vindt het niet dat het voor elke hond werkt. Bij timide honden is het niet slim, en onze hond werd er handschuw van. Elv reageert heel sterk op stem. Het ligt dus aan de hond die je hebt. Ook hoef je een hond niet altijd ruw op zijn rug te gooien. Het kan ook speelser of kalm.
Waarom mag de 'corrigerende tik' juist wel? Of juist niet?
Dat ligt eraan wanneer en hoe hard. Ik geef, als ik echt wil dat hij luistert, een tikje in de zin van aantikken. Als een hond echt heel ongewenst gedrag vertoont, zou je iets harder kunnen tikken. Maar alleen om een schrikeffect te bereiken, ik ben tegen slaan.
De slipketting? Ruk aan de lijn?
Slipkettingen ben ik geen fan van. Alle hulpmiddelen uit die categorie ben ik geen fan van. Je moet zelf in staat zijn je hond te leren minder te trekken, en met een slipketting bezorg je een hond geen plezier en maak je je er een beetje makkelijk vanaf. Zeldzame uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Een rukje aan de riem moet goed kunnen, maar dan als afleiding of aandachttrekker. Zeker niet steeds als correctie. Te hard is slecht voor zijn nek en rug.
Een stevige brul?
Ja, dat is zo nu en dan wel nodig. Denk alleen niet dat je dit teveel moet gebruiken, anders hecht je hond er steeds minder waarde aan en sta je de hele dag te brullen.
Andere correctiemethoden?
De hond een tijdje negeren pakte tot nu toe altijd heel goed uit.
Positief of negatief belonen/corrigeren? (Kan dat eigenlijk, 'positief' corrigeren? Is een correctie altijd een handeling die naar/vervelend is voor de hond zodat hij iets laat?)
Vooral positief en het slechte gedrag negeren. Bij heel ongewenst gedrag zoals uitvallen of grommen naar de baas of iets van tafel stelen vind ik een correctie op zijn plaats. Positief belonen kan als hij het gedrag vertoont dat je juist wel wil zijn. Maar postief belonen vindt ik in sommige gevallen niet direct genoeg, dus dan kan een correctie bij heel stout gedrag op zijn plaats zijn.
Corrigeer je een grote hond anders dan een kleine hond?
Ik heb geen klein hondje. In principe vindt ik dat er in beide gevallen gelijk gehandeld moet worden.

Hopelijk heb je er iets aan

Ik corrigeer eigenlijk alleen met mijn stem of met een rukje aan de riem (jachtlijn). Maar mijn hond heeft weinig correctie nodig (toen we haar kregen was ze al 9 en best wel opgevoed). Een keer heb ik haar in haar nek gepakt en tegen de grond geduwd omdat ze ineens bovenop me klom en begon te rijden. Dat wil ik niet hebben en daarbij deed ze me pijn, dus eigenlijk uit eerste reactie.. daarna overigens nooit meer gebeurd, dus achteraf was dat wel doortastend denk ik. Mijn hond is overigens niet snel echt onder de indruk van een correctie, zodanig dat ze echt schrikt. Ze stopt met waar ze voor gecorrigeerd wordt, en thats it.

ik ben overigens niet pertinent tegen wat hardere correctiemethodes hoor, ik heb ze alleen zelf nooit nodig ghead bij mijn hond. Ik vind het wel belangrijk dat de correctie enigszins in verhouding is met het gedrag. Een doodschop geven als je hond niet netjes volgt, vind ik bijvoorbeeld too much

negatief gedrag negeer ik, positief gedrag beloon ik.
Tenzij hij iets doet wat ik gewoon niet KAN negeren dan geef ik een flinke brul.
En voor mijn hond werkt dat prima.
Ik heb hem 1 x een tik tegen zijn kont gegeven en dat was omdat hij een periode heeft gehad dat hij mijn hele vloerkleed markeerde... terwijl ik het vloerkleed aan het schoonmaken was zodat ik hem weg kon halen ging hij naast me staan, keek me aan en piste van zich af.

Iedere hond is anders en daar moet je je correctiemethoden op aanpassen denk ik.

een eh is in bijna 99% van de gevallen voldoende.
Ik ga niet aan de slipketting rukken want die gebruik ik niet
Ik merk heel vaak dat als ik er maar door krijg wat ik nu wel wil van hem, dat hij heel graag doet wat ik zeg.
Ik corrigeer dus zelden of nooit, alleen met de stem een ehm of dont, en dan is het duidelijk

Hier ook vaak alleen stemcorrecties. Ze doen bijna geen van allen iets waardoor ik een fysieke correctie zou moeten geven.
Maar mocht dat wel het geval zijn (bv toch iets op willen eten van de grond terwijl ik al nee heb gezegt) dan wil ik nog wel eens een tikje tegen de kont aan geven met een scherpe EEJJ! erbij.
Wat ik wel grappig vind nu ik er zo over nadenk is dat die eejj eigenlijk een hele zin betekend, 'ik had al nee gezegt dus lap het eens om nu door te gaan terwijl je weet dat ik dat niet wil hebben dus doe eens een poging'

Wat vind je ongewenst gedrag?
gedrag wat ik niet wil. kan van alles zijn. is voor iedereen weer verschillend
Hoe (waarmee) corrigeer je je hond?
ligt aan de "overtreding" wat de hond doet. maar voornamelijk is mijn stem al genoeg.
Waarom is het 'op de grond leggen van de hond' wel of niet achterhaald?
ik vind dat niet achterhaald. het werkt mits je het goed doet en net zo lang doet tot de hond ontspannen is
Waarom mag de 'corrigerende tik' juist wel? Of juist niet?
als ik mijn handen vol heb krijgen ze echt wel eens een holschop (zijkant voet tegen hun kont aan) als ze iets doen wat ik niet wil. of als ze met hun neus op de salontafel zitten, dan krijgen ze een neustikje
De slipketting? Ruk aan de lijn?
als het nodig is zeker.
Een stevige brul?
geen probleem mee.
Andere correctiemethoden?
als je alles hebt geprobeerd en de hond vertoond nog steeds dat ongewenste gedrag, zoals naar de grote weg te rennen zal ik zeker een teletakt overwegen maar wel onder begeleiding van een deskundig iemand.
Positief of negatief belonen/corrigeren? (Kan dat eigenlijk, 'positief' corrigeren? Is een correctie altijd een handeling die naar/vervelend is voor de hond zodat hij iets laat?)
als ze iets doen wat braaf is zeg ik dat ook. ik beloon mijn honden altijd voor het komen naar mij. dat doe ik wel dmv mijn stem of een aai over de borst. een correctie hoeft niet naar te zijn. een correctie geven doe je omdat je hond een gedrag vertoond wat ongewenst is. net als bij kinderen als die iets doen wat niet mag zeg je dat ook zodat ze ophouden met dat gedrag.
Corrigeer je een grote hond anders dan een kleine hond?
nee, want een grote hond kan wel veel meer onzekerder zijn dan een kleine hond. ik corrigeer een hond naar wat de hond aan kan en bekijk het per hond. een stabiele hond zal een andere correctie nodig hebben dan een onzekere of angstige hond.

een correctie kan bestaan uit allerlei dingen. om een voorbeeld te noemen: de hond trekt naar een boom om daar te snuffelen. ik loop dus achteruit omdat ik geen trekkende hond wil. op dat moment is het achteruit lopen, dus de afstand vergroten, een correctie. als de hond bij mij is en niet trekt dan mag de hond naar de boom om te snuffelen, dat is dan zijn beloning.
24 uur per dag 7 dagen in de week positief zijn, nooit corrigeren werkt niet. ook een stemverheffing is een correctie. maar kijk naar de hond en het ongewenste gedrag en stem daar je correctie op af.
ellen

Wat vind je ongewenst gedrag?
Ze mogen bij mij alles behalve eten jatten, slopen, weglopen of vechten.

Hoe (waarmee) corrigeer je je hond?
Kyra en Lyndie door vriendelijk te vragen of ze daar mee op willen houden. Werkt bijna altijd. Cody krijgt een time-out in zijn mand.

Waarom is het 'op de grond leggen van de hond' wel of niet achterhaald?
Dit doe ik wel bij Cody als hij weer eens onbereikbaar is. Ik druk zachtjes met mijn hand in zijn nek tot hij op de grond ligt en laat hem los als hij ontspant. Bij mijn meisjes zou ik het niet in mijn hoofd halen om dit te doen, die zouden er zenuwpatiënten van worden.

Waarom mag de 'corrigerende tik' juist wel? Of juist niet?
Ik sla nooit. Ik duw ze hoogstens met de knie tegen het achterwerk als ze weer eens voor m'n voeten lopen te sloffen. Verder hou ik niet van lichamelijke correcties.

De slipketting? Ruk aan de lijn?
De meisjes lopen altijd onaangellijnd, dus valt er niks te rukken. Cody draagt een halfcheck en dan alleen maar omdat dit zo handig is om over de nek te gooien en waarvan de ring makkelijk tussen al die haren is terug te vinden. Rukken doe ik nooit.

Een stevige brul?
Heel, heel soms als er bijvoorbeeld een auto plotseling om de hoek gescheurd komt terwijl ik het commando oversteken al heb gegeven. Omdat ik het zo zelden doe, verstarren ze ter plekke. Reuze handig.

Andere correctiemethoden?
Positief of negatief belonen/corrigeren? (Kan dat eigenlijk, 'positief' corrigeren? Is een correctie altijd een handeling die naar/vervelend is voor de hond zodat hij iets laat?)
Ik hoef eigenlijk nooit veel te corrigeren. Ik zorg dat ze niet in een situatie komen waarin gecorrigeerd hoeft te worden. En belonen doe ik met mijn stem, met een knuffel of iets lekkers.

Corrigeer je een grote hond anders dan een kleine hond?
Nee, een hond is een hond. Of het nou een chihuahua of ene dog is.

Het hangt volledig van het karakter van de hond af, en van de overtreding.
Waar de éne hond al van slag is door een mild verontwaardigd uitgesproken "Nou jaaaaa, zeg" terwijl je de hond met grote ogen aankijkt, is de ander pas onder de indruk bij een hardere fysieke correctie.

Het basisniveau van corrigeren is hier trouwens op z'n honds.
Een zachte grom als een hond in de buurt van mijn eten komt of als 'ie zit te bedelen, of als ik wil dattie optieft.
Een beet in een oor bij een zwaardere overtreding.
Snuitbeet met hand.
Aan de kant schuiven/door een hond heenlopen als 'ie niet voor me aan de kant gaat.
Met harde 'blaf' uitvallen bij écht zware overtredingen.
Dat soort dingen werkt uitstekend bij 95% van de honden en 95% van de overtredingen.

Ook hier hangt het af van wat, waarom en welke hond.
Wanneer een hond onder een auto dreigt te lopen die nergens van onder de indruk is, is het best verantwoordbaar wanneer je hem terug de stoep op schopt, een hond die daarvan teveel onder de indruk is, zal juist onder de auto rennen.
In het kader van training heb je positieve correctie (iets toevoegen aan de situatie waardoor het gedrag afneemt), negatieve correctie (iets wegnemen uit de situatie waardoor het gedrag afneemt), positieve beloning (iets toevoegen aan de situatie waardoor het gedrag toeneemt) en negatieve beloning (iets wegnemen uit de situatie waardoor het gedrag toeneemt). Bewust omgaan met die vier elementen in combinatie met concrete trainingsdoelen, het karakter van de hond, die van het baasje en de context van de omgeving zijn volgens mij ingredienten voor een eerlijke en efficiente training. Wat al dan niet belonend of corrigeren werkt is enorm afhankelijk van die factoren, er is dus niet echt een geeikte weg van altijd dit, dat zus of zo.

Wat vind je ongewenst gedrag?
Als 'ie in m'n bank hangt of vensterbank of als een idioot door m'n huis rent, omdat de deurbel gaat of er iemand langs ons huisloopt.
Als 'ie heel sneaky een velletje van m'n arm tussen z'n tanden pakt en daarin bijt om aandacht te krijgen.
Als 'ie er ineens vandoor gaat omdat meneer ergens een konijn zag of een hond ruikt...
Als 'ie lelijk doet aan de lijn naar andere honden.

Hoe (waarmee) corrigeer je je hond?
Met m'n stem of ik druk hem tegen de grond..

Waarom is het 'op de grond leggen van de hond' wel of niet achterhaald?
Ik vind het niet achterhaald, want het is de enige manier waarop hij zich overgeeft .. en zelfs dan soms nog niet...

Waarom mag de 'corrigerende tik' juist wel? Of juist niet?
Ik tik mijn hond niet zie daar het nut niet van in... druk wel eens met 'n hand op z'n neusrug als 'ie dwars is..

De slipketting? Heb ik niks mee.. ik vind dat je met een gewone halsband moet kunnen lopen zonder je hond te hoeven wurgen... hij moet toch naar je kunnen luisteren en naast je lopen?

Ruk aan de lijn?
Als hij te hard trekt geef ik een rukje met daarbij HE! om hem erop te wijzen dat hij zachter moet lopen

Een stevige brul?
Ja doe ik vaak, maar heeft 0,0 effect ....

Andere correctiemethoden?
Je hebt ze allemaal wel gehad...die ik gebruik in elk geval...

Positief of negatief belonen/corrigeren? (Kan dat eigenlijk, 'positief' corrigeren? Is een correctie altijd een handeling die naar/vervelend is voor de hond zodat hij iets laat?)
Ik beloon positief gedrag en ik probeer negatief gedrag te corrigeren ... en naar mijn idee is een correctie altijd een handeling die de hond in elk geval niet prettig vind...

Corrigeer je een grote hond anders dan een kleine hond?
Klein hondje hoef ik denk ik niet tegen de grond aan te drukken... maar verder denk ik dat er toch weinig verschil in de grootte zit..

Hangt erg af..

Thuis heb ik genoeg aan een stemcorrectie. Maar zijn we op het traingsveld en kan het bv dat ze een correctie krijgen met de slip de prikketting of als het nodig is de teletac. Maar dat is maar net waar we aan werken en wat ik wil bereiken. Met Xavier kan ik ook op het veld veel met mijn stem doen.

Toen Ziva er nog was, heb ik op twee hondenscholen cursus gevolgd (halverwege seizoen gewisseld), bij de ene werd me geadviseerd keihard op te treden tegen haar, voor alles, bijvoorbeeld als ze niet meteen bij het eerste commando ging zitten, er werd me ook maar meteen een slipketting aangeraden voor een hondje van 11 weken. Ik ben daar weggegaan, omdat ik zag dat Ziva zich afsloot en ik het geen fijne training vond. De andere had veel fijnere en rustigere trainingsmethodes om commando's aan te leren, maar raadde me aan ál het slechte gedrag te negeren, ook toen ze in een bui van en zomaar in mijn arm hing, ik heb denk ik wel een herrinnering aan haar op mijn pols staan, de rest van mijn leven. De tweede hondenschool lag wat trainingsmethodes betreft veel dichterbij mijn gevoel van wat goed was voor Ziva en mij, qua opvoeding wat minder. Ik zal overigens wel weer daarheen gaan bij een nieuwe pup.

Ik zit er zelf tussenin denk ik, bepaalde gedragingen die ik liever niet zie, zal ik bij een volgende pup/hond ook negeren, maar zijn het dingen die gewoon eenvoudigweg niet kunnen (echt hard bijten in een kwaaie kleutertantrum bijvoorbeeld), zal ik daar toch wat harder tegen optreden. Ik probeer dat wel op een hondse manier, een grom of zelfs brul en als hij/zij het echt te bont maakt, kan ik ook wel fysiek worden. Maar nu praat ik met een herderpup precies als Ziva in mijn gedachten. We hebben pas een maltezermixje van bijna één jaar geadopteerd, en die schrikt zich al een hoedje als ik mijn stem een ietsiepietsie klein beetje verhef, die ene keer dat het nodig was tot nu toe, eigenlijk is ze gewoon perfect.

Bij Daisy zal ik dan ook nooit meer doen dat dat stemverheffen, hoe minder er nodig is, hoe beter. Ook bij Ziva had ik dat hoor, eigenlijk kon ik de meest achterlijke (herder?)pupbuien wel doorbreken door een keer goed te brullen, ik denk juist omdat ik normaal heel zacht tegen haar praatte en zo ook de commando's gaf, met een lieve zachte, haast vragende stem misschien. Dat hoop ik ook zo te houden een volgende keer, ik vind dat veel fijner dan de harde commando's die haast geschreeuwd werden op de eerste hondenschool bij de instructeur die wel even wist te vertellen hoe je met herders om moest gaan.

ik vind het enorm moeilijk om hier een algemeen verhaaltje aan vast te knopen.
Elke situatie is anders en elke hond is anders, bovendien gebruik ik niet één of ander systeem maar een combinatie van van alles gericht op het moment en de hond in kwestie.

Ik negeer bijvoorbeeld wel aandachtvragerij als ik daar geen zin in heb, maar werkelijk ongewenst gedrag dan weer niet, dat corrigeer ik en het is weer afhankelijk van de overtreding hoe ik dat corrigeer
Ik vind het ook geen enkel probleem als een hond de fout in gaat; in tegendeel zelfs want alleen op die manier kan ik hem 'vertellen' dat ik dat bepaalde gedrag niet wil zien en aangeven hoe ik het nou juist wel wil hebben.
Ik beloon wel weer erg veel, met een bal, mijn stem of een koekje, ook weer afhankelijk van de hond in kwestie.

Dank voor de reacties

Hier stemcorrecties en correcties (langzaam gaan lopen, terug trekken, rukje) aan de riem bij trekgedrag. Blijft dat na een paar correcties nog doorgaan dan werkt een brul. Ik merk wel dat sommige dingen samenhangen met mijn eigen onduidelijkheid - dan krijgt hij wel eens de neiging om iets zelf te regelen. Maar over het algemeen luistert Otto goed.

dat is heel verschillend, situatieafhankelijk en hondafhankelijk...

Wat vind je ongewenst gedrag?
Dingen als:
Niet luisteren
Overmatig blaffen
Plassen waar dat niet is toegestaan

Hoe (waarmee) corrigeer je je hond?
Met mijn stem, met de riem, met een duwtje, door te laten schrikken.

Waarom is het 'op de grond leggen van de hond' wel of niet achterhaald?
Geen idee of het achterhaald is, maar ik ga geen lichamelijk 'gevecht' aan met een hond.

Waarom mag de 'corrigerende tik' juist wel? Of juist niet?
Ik geloof niet zo in tikken of slaan. Honden communiceren onderling ook niet door te slaan. Een duw of een por vind ik iets anders. Maar die gebruik je dan om door een fixatie heen te breken bijvoorbeeld.

De slipketting? Ruk aan de lijn?
Slipketting gebruik ik niet. Een ruk aan de lijn geef ik wel eens ja.

Een stevige brul?
Absoluut!

Andere correctiemethoden?
Hierboven al genoemd

Positief of negatief belonen/corrigeren? (Kan dat eigenlijk, 'positief' corrigeren? Is een correctie altijd een handeling die naar/vervelend is voor de hond zodat hij iets laat?)
Ik gebruik inderdaad voertjes en andere beloningen. Zeker in de 'aanleerfase'. Positief corrigeren klinkt mij als leek als een tegenstrijdigheid in de oren, maar ik heb er in een topic hier deskundige uitleg over gelezen dat de term dus wel klopt.

Corrigeer je een grote hond anders dan een kleine hond?[/quote]
In principe niet, nee. Ik pas me uiteraard wel aan aan het type/karakter van de hond.

Ik gebruik alles .
Dat kan een holtrap zijn maar ook de hemel in prijzen of wensen.

bouvierpoedel schreef:Ik gebruik alles .
Dat kan een holtrap zijn maar ook de hemel in prijzen of wensen.

[Sandra] schreef:Hier stemcorrecties en correcties (langzaam gaan lopen, terug trekken, rukje) aan de riem bij trekgedrag. Blijft dat na een paar correcties nog doorgaan dan werkt een brul.

Skadi heeft nog steeds sterk de neiging om te gaan trekken als we voor de grote wandeling naar het bos lopen.
Hoe dichter we bij het bos komen, hoe sterker die neiging.

Ik kan dat alleen doorbreken door echt hard op te treden. Niet hard fysiek, maar loeistreng.
Ze MOET strak naast me, en elk oortje dat enigszins overeind komt is reden voor een "Euhh!".
(Na dat éne oortje volgt namelijk het andere oortje, en daarna een licht versnellen van de pas en dáárna word ik voortgesleurd met mijn arm half uit de kom. Dat voorkom ik liever ).
Ze reageert daarop door naast me te lopen alsof ze dagelijks minstens een kwartier lang in elkaar getremd wordt
Zodra we aangekomen zijn bij de plek waar ze van de riem geklikt wordt is ze stante pede géén mishandelingslachtoffer meer.
Dan is het vrolijk en alert zitten, en me met een pretbek aankijken totdat ik het commando "Toe maar" heb gegeven.

Ik heb geen standaard voor ongewenst gedrag; dat is afhankelijk van de hond.
Ik heb hier wel eens opvangertjes gehad die werkelijk alles verkeerd deden wat je zo in huis verkeerd kan doen ( onzindelijk, slopen, overal opklimmen ect..) en dan straf ik dus niet. Haha!
Ik ga dan puur op het belonen van goed gedrag zitten, want die hond snapt dan dus echt niet de bedoeling en alles maar negatief benaderen maakt zo onzeker dat het zielig is en het is zinloos.
Kortom, de hond is de maatstaf voor uberhaupt straf en niet alleen het gedrag.

Ik straf fysiek eigenlijk zelden..ik vind het zelf niet prettig om een pijnprikkel te laten dienen als straf. Ik hou daar niet van en voor mij voelt dat al vlot als machtsmisbruik. Ik straf dus nooit met dingen die pijn doen of raak mijn honden aan op een manier die pijn doet.
Ik wens mijn omgang met mijn dieren respectvol te houden; ik verwacht dat ook van hun naar mij. Geen rukken, trekken of geschreeuw hier dus.
Als ze echt ongewenst gedrag vertonen is veelal een boze blik en een wat intimiderende houding voldoende. Soms even een aanraking om aandacht te krijgen, maar veel meer is het toch allemaal eigenlijk niet.
Ik ben zelf eigenlijk zo geconditioneerd dat bij ongewenst gedrag ik een commando geef met gewenst gedrag..ik vertel dus vaak automatisch wat ik wel wil zien waardoor het gedrag stopt. Zo heb je dan ook geen reden voor straf.

Maar goed, ik heb ook hele brave honden!

Inge O schreef:maar welke correctie ik ook geef : ze wordt zo goed als altijd gevolgd door een vriendelijke stem/knuffel als ze netjes reageren.

Dat deed ik ook. Bij Skadi heeft dat tot gevolg dat ze denkt: "Mooi! Bonuspunten! DIRECT opmaken!" *stuiter*stuiter*stuiter*
Ik straal een milde tevredenheid uit. Dat pikt ze op, maar dan zonder direct weer in het gedrag te vervallen waarvoor ze in de eerste plaats gecorrigeerd werd. Ná een oefening/wandeling oid vertel ik haar wel hoe vreselijk knap ze deed, natuurlijk. En dat ze knuffels verdiend heeft.

Dat is voor mij volledig afhankelijk van de hond en de omstandigheid. Dus eigenlijk is dat het antwoord voor mij op al jouw vragen.
Ik heb door de jaren heen een variëteit gebruikt aan hulpmiddelen. Sommige gebruik ik nog, sommige nooit meer.
Ik heb brede leren halsbanden, tuigen, slipkettingen, prikbanden, TT, fisherdiscs, Clickers, halfchecks. En ik gebruik ze in meer of mindere mate allemaal.
Zo gebruik ik bijvoorbeeld bijna nooit een prikband, maar afgelopen winter toen het zo glad was heb ik hem toch maar weer even uit de kast getrokken.
Zo is Perry eigenlijk nog nooit echt ergens om gecorrigeerd en kent alleen de clicker of positieve bekrachtiging. Mikey draagt met enig regelmaat een TT als de omstandigheden daartoe nopen en Cento loopt nu altijd zonder wat dan ook om. Die wordt af en toe op zijn oude dag nog even flink bij zijn kop gepakt om hartig te worden toegsproken om die ene grens die hem nog wordt opgelegd even weer duidelijk te stellen.
Kortom afhankelijk van hond en omstandigheid.

Hangt echt heel erg van de hond af.
Bij Ben was stem gewoon niet altijd genoeg om hem te corrigeren, en dan hadden we de slipketting.
Bij Apple is een boze stem voldoende, als ze daarna goed gedrag laat zien, beloon ik dat direct. Heb het idee
dat je daarmee veel duidelijker je punt maakt.
Dingen die ik bij Apple als ongewenst gedrag zie, wat ze nog wel eens wil doen, is
trekken aan de lijn als ze een mens of een hond wil begroeten, en aandacht vragen. Knagen aan dingen ook, maar
dat is gelukkig redelijk beperkt bij haar.
Apple is dus in die zin heel makkelijk te corrigeren, zonder al teveel poespas.
Als ze achter een vogel aan wil gaan, is een ferme "uuhh" gewoon voldoende, om haar daar van af te houden.
Ik beloon overigens wel heel veel, ik heb tegenwoordig eigenlijk standaard dingen mee.

Ik heb een onzekere hond, zij heeft echt geen hardhandige correctie nodig. Meestal volstaat een uh of een boze blik. Wat ik bij haar ongewenst gedrag vind is blaffen als ik thuis kom, of als mijn man thuiskomt. Dit is er een beetje ingeslopen en daar zijn we nu mee bezig. Het beste hierbij werkt om haar te negeren en pas aandacht te geven als ze rustig is.

Ik denk dat per hond verschilt hoe je correcties toepast, mijn hond zou echt doodsbang worden van mij als ik haar een tik zou geven of echt zou schreeuwen.

Miranda schreef:

Inge O schreef:maar welke correctie ik ook geef : ze wordt zo goed als altijd gevolgd door een vriendelijke stem/knuffel als ze netjes reageren.

Dat deed ik ook. Bij Skadi heeft dat tot gevolg dat ze denkt: "Mooi! Bonuspunten! DIRECT opmaken!" *stuiter*stuiter*stuiter*
Ik straal een milde tevredenheid uit. Dat pikt ze op, maar dan zonder direct weer in het gedrag te vervallen waarvoor ze in de eerste plaats gecorrigeerd werd. Ná een oefening/wandeling oid vertel ik haar wel hoe vreselijk knap ze deed, natuurlijk. En dat ze knuffels verdiend heeft.

Herkenbaar!

Ongewenst gedrag is bij ons vooral het blaffen. Als er mensen voor het huis langslopen, en ik zie het eerder dan de honden probeer ik ze gewoon af te leiden. Als ik te laat ben met afleiden is het gewoon ''Nee!'' en dan houden ze meestal ook wel op.

Ook bietsen ze hier de laatste tijd nogal wat van de tafel, of lopen ze met een verdwaalde schoen door het huis. Meestal word er dan gewoon geruild met een flostouw of een koekje.

Nu ik er zo over nadenk word er hier maar heel weinig gecorrigeerd, ze zijn gewoon keurig opgevoed We gebruiken geen slipketting. Vroeger wel gedaan bij Tessa maar dat was omdat we niet beter wisten. Mijn opa en oma gebruikten altijd een slipketting bij hun Duitse Herder en automatisch hebben wij dat overgenomen. We hadden geen idee van de werking ervan, ze heeft hem misschien maar 2 maanden om gehad omdat haar vacht ervan kapot ging. Sinds die tijd droeg ze een gewone halsband, en nu dragen ze beide een tuigje onder het lopen. Trekken doen ze vrijwel nooit. En áls ze dan toch trekken blijf ik gewoon staan en loop ik een stukje terug.

Ik heb nog niet zo heel veel ervaring met het opvoeden van een hond. M'n pup is nu ca 19 weken oud, ik vertel meest wat ik wél wil zien en beloon goed gedrag met m'n stem, een aai of een snoepje. Verder werkt negeren zeeeeer goed als ze iets fout doet maar dat kan je natuurlijk niet altijd toepassen. Een 'nee', 'foei' of 'uhuh' werkt heel aardig en uiteraard het afleiden voordat ze iets fout kan doen.

Tot nu toe een heel enkele keer een brul gegeven (voor zover ik met mij lichte stem kan brullen, hihi) en dat was zeer effectief.
En ik heb haar een paar keer terug 'gebeten' door mijn hand even zachtjes over haar snuit te leggen, en dan maakte ik er een grapje van door op gekke toon te zeggen: wat, happen naar de baas? Dat heeft goed geholpen, het was in no-time over.

Sinds 2 dagen komt ze niet als ik haar roep, dat oefen ik nu door net zo lang te blijven wachten tot ze wél komt en dan beloon ik haar alsnog. Het begint z'n vruchten al af te werpen. Ik vind het eigenlijk wel een uitdaging om trucjes te bedenken als er een 'probleem' is.

Ik geloof dat ik redelijk soft ben maar zolang het werkt vind ik het prima. Zodra het niet meer werkt kan ik altijd nog zwaardere methodes gaan toepassen.