Het HondenForum

Wat zou eigenlijk de reden zijn dat deze twee termen meestal gebruikt worden voor de honden eigenaren?
Zou er niet iets inzitten van vroeger: de man is de baas in huis?
Gebruiken jullie deze termen ook? Ik merk dat er op dit forum inderdaad veelal gesproken wordt met deze termen. Waarom gebruiken we eigenlik niet baas en bazin?

Gewoon door de jaren heen ingeburgerd.

Omdat : "kom maar bij het bazinnetje" niet lekker bekt

Dat denk ik ook, voor mij persoonlijk zit er in ieder geval geen rolbepalende gedachte achter

Ik vind 'vrouwtje' echt heel stom klinken. Ik ben gewoon de eigenaar van of de bazin van.

Nanna....
ik ben niet het vrouwtje..... het is kom maar hier... zonder titel aan mijzelf te geven..

Ik zeg wel altijd "vrouwtje gaat even boodschappen doen" als ik de deur uitga

-Gaby- schreef:Ik vind 'vrouwtje' echt heel stom klinken. Ik ben gewoon de eigenaar van of de bazin van.

Ik zeg tegen de honden wel eens vrouwtje hoor. Maar natuurlijk niet tegenover anderen. Dan ben ik ook geen bazin, maar slechts eigenaar

Ik zie mezelf al tegen de honden zeggen: "En nu gaat jullie/de eigenaar even boodschappen doen hoor"
En verder als boven al gezegd...bazinnetje is zo láng

Ik zeg nooit dingen als "kom eens bij het baasje/vrouwtje", maar wel eens "vrouwtje is kei-trots op je " en ander zinloos geleuter

Nanna schreef:Ik ben mamma

Die zag ik niet aankomen

Tja, hier ook baas en vrouwtje, bazin bekt niet lekker Overigens valt het woord vrouwtje hier maar zelden en vind ik ergens ook wel raar aangezien ik echt 'de baas' ben

hier is het ook baasje en vrouwtje. Wordt hier wel alleen gebruikt om Sanka naar iemand te sturen eigelijk, bv 'maak het baasje wakker' ... maar verder ook niet hoor

Hier ook baasje/ vrouwtje én kind natuurlijk . Want inderdaad, bazinnetje klinkt gewoon niet lekker...

Nanna schreef:Ik ben mamma

Ik ook vriendlief is pappa en de herders zijn onze hondenkindjes

Hier ook baas en vrouwtje, alleen zeg ik niet zo heel vaak vrouwtje.

En eigenlijk zeg ik vaker over mijn man dat het hun slaafje is. Hij vind heel veel goed van de meiden, behalve als hij chagrijnig is. Hij is bang dat ze niet van hem houden als hij ze iets verbied.
Ik moest ook altijd mijn kinderen tot de orde roepen, als hij zag dat ze iets deden wat hij niet leuk vond dan zei hij tegen mij: Gonnie ze doen dit of dat en moest ik ze tot de orde roepen. Op den duur trapte ik daar niet meer in.

Inge schreef:Ik zeg wel altijd "vrouwtje gaat even boodschappen doen" als ik de deur uitga

ik ook...

en pascal is ook echt het baasje....


nee moppie, niet zeuren nu, jij hebt al eten van het baasje gehad

Voor mij is iedereen baasje of, als ze dat niet zijn, eigenaar
Als ik tegen de hond praat is dat altijd in de eerste persoon

Hier is het ook gewoon baasje en vrouwtje, bazinnetje vind ik zo raar klinken. En zie er ook absoluut niets rol bepalends in, het is er denk ik gewoon ingegroeid. We gebruiken het ook niet zo veel, alleen als we Loekie van de een naar de ander willen sturen; 'Baasje is thuis, ga gauw kijken' of als ik even weg ga 'vrouwtje is zo terug, lief zijn!' (slaat nergens op, maar ja.... ). Als ik het met anderen over Loekie heb, ben ik ook gewoon 'baasje van', dan ga ik het niet hebben over vrouwtje, bazinnetje, eigenaar of wat dan ook.

ik zeg ook altijd kom maar bij mamma kan er ook niks aan doen

Hier ook pappa en mamma
Als mijn vriend belt neem ik wel op met: "Met de baas"

sunny1978 schreef:ik zeg ook altijd kom maar bij mamma kan er ook niks aan doen

Nee, dat zeg ik echt nooit ik ben geen hond dus ook hun mama niet.

Het rare is wel dat toen mijn ouders hier nog woonde en ik met de hond naar ze toe liep wel tegen mijn hond zei: Ga je mee naar Oma? Maar ja, zou daar ook zo gauw geen ander woord voor weten.

Hier ook baasje en vrouwtje of gewoon onze voornaam. Ik zie er niets verkeerds in.

nu ik erover nadenk zeg ik beide eigenlijk weinig, als ik het zeg dan zeg ik ook wel eens baasje en vind dat ook wel vrouwlijk klinken

en buiten ben ik het baasje van maar meestal is het 'hij hoort bij mij'

Ik ben mama, mn exen waren altijd papa en mijn ouders zijn opa en oma. Ook mijn zussen zijn tantes.

"Mama is zo terug lieverd"

"Ooooh Tyra wat heb je daar? Wat mooooooi! Laat maar aan opa zien wat voor moois je hebt" (en ze begrijpt het ook nog ook)

"Zeg je tante eens gedag Miep"

Voor de rest ben ik redelijk normaal denk ik

Browny schreef:nu ik erover nadenk zeg ik beide eigenlijk weinig, als ik het zeg dan zeg ik ook wel eens baasje en vind dat ook wel vrouwlijk klinken

en buiten ben ik het baasje van maar meestal is het 'hij hoort bij mij'

bij mij voornamelijk : "die hoort niet bij mij "

Ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht, ook wij zijn baasje en vrouwtje

Ik ben al sinds mijn 9e het vrouwtje voor de honden....

Mijn moeder was daarom "moeke", voor onze toenmalige hond, want twee vrouwtjes kon natuurlijk niet.

Mijn vriend is wel baasje, ook al vind Shadow niet dat hij naar mijn vriend moet luisteren als ik er ben...

Mijn ouders duiden zichzelf tov de honden ook aan als opa en oma, ik heb het niet eens hoeven bedenken. Zodra mijn vader binnenkomt roept hij tegen de honden "kom eens even lekker bij opa"

Ik vind het wel iets gezelligs hebben...

Grappig al die huiselijke gewoontes. Mijn zoon noemt onze pup soms voor de grap 'mijn broertje'.... vind ik ook wel koddig. Maar ik ben niet zijn mama hoor . Mijn zoon heeft het alleenrecht op die titel!

Wij zeggen vrouwtje en ander vrouwtje
En die titels wisselen afhankelijk van wie wat zegt.
Soms ben ik vrouwtje en soms ben ik ander vrouwtje

Mijn vriend is het baasje en ik merk dat ik van mijzelf vrouwtje of mamma zeg bij Kuda.

Sas schreef:

Browny schreef:nu ik erover nadenk zeg ik beide eigenlijk weinig, als ik het zeg dan zeg ik ook wel eens baasje en vind dat ook wel vrouwlijk klinken

en buiten ben ik het baasje van maar meestal is het 'hij hoort bij mij'

bij mij voornamelijk : "die hoort niet bij mij "

Herkenbaar

Verder kennen de honden gewoon onze voornaam, dus Sarah en Niels werkt ook