Het HondenForum

Ben ik weleens benieuwd naar. Ik geloof bijvoorbeeld in de ‘energy-theorie’ van Cesar Millan en het ‘calm submissive vs. Calm assertive’ idee. Maar ik kan me niet helemaal vinden in het ‘snap him out of it’ (tenminste, ik zie het mezelf niet zo doen en denk ook dat Cesar één van de weinigen is die dat echt beheerst). Liever leid ik de hond af.

Verder combineer ik dit alles met de denkbeelden van Turid Rugaas mbt lichaamstaal en kalmerende signalen. Kortom: ik wil calm assertive zijn, maar let daarnaast ook goed op de signalen van mijn hond (en wil dat hij calm submissive is), maar bereik dat niet door middel van echte correcties, maar meer door zijn gedrag te sturen en te vormen.

Beetje vaag uitgelegd misschien, maar hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel. Hoe zit het bij jullie? Wat zijn bij jullie denkbeelden (als je die hebt tenminste) achter de opvoeding/het gedrag van jullie honden? Welke ideeen combineren jullie eventueel?

Hier ook geen filosofie of goeroe die gevolgd wordt tot op de letter.
Sowieso verschilt het van hond tot hond.
Echt strak consequent zijn wel ook al niet.Dus nee geen filosofie hier of vaste opvoedregels.
Wel net als bij Nanna ,waar ik echt op sta dat moet ook gebeuren

Ik combineer van alles, als het maar werkt, dat varieert van jan fennell tot de black box methoden en turid rugas, Klaas wijnberg ( sturen met gebaren) ens.
zolang het maar geweldloos gaat, en werkt voor me, zonder dat ik met de hond moet gaan knokken - dat win ik niet namelijk

Ik wil dat mijn hond het leuk heeft, en ondertussen ongemerkt doet wat ik wil.
Gelukkig wil ik niet zoveel, alles gaat hier heel relaxt. En mijn hond leent zich daar ook wel voor. Of dat komt door mij, dat kan natuurlijk ook, kip&ei

Ik hou er vooral van om zélf na te denken
Ik vind het vaak heel interessant wat andere mensen denken, maar er is geen hond, en geen mens, gelijk. Laat staan de combinatie ervan.
Als iemand een realistisch begrip heeft voor de drijfveren en belevingswereld van een hond komt diegene een heel eind denk ik.
Gepubliceerde theorieen en filosofieen hebben meestal tóch een dubbele agende merk ik vaak.
Dan moeten er zaken 'in de theorie' worden gepraat. Dat heb je al gauw als iets als ei van columbus wordt geintroduceerd. Dan worden practische kritieken of bedenkingen vaak op wat vreemde manieren verklaard om tóch in dat verhaal te passen. En daar is al veel ellende mee de wereld in geholpen

Nanna schreef:Ik hou van helder, duidelijk en eerlijk.
Geen gepsychologiseer en gesoebat.
Ik eis helemaal niet veel maar wát ik eis zal ook gebeuren. En wel nu.

Ja dat natuurlijk ook! Het is niet zo dat ik eerst een uur zijn lichaamstaal loop te bestuderen als hij een kattendrol gevangen heeft of op een chihuahua loopt te knagen

Ik bedoelde eigenlijk ook meer bij (het voorkomen van) probleemgedrag, maar dat had ik niet duidelijk vermeld . Bijvoorbeeld mij uitvallen aan de lijn zoals JJ doet/deed. Daar kan ik hem niet uit 'snappen' (ik geef eerlijk toe dat ik het geprobeerd heb ) en dat wil ik eigenlijk ook niet omdat ik het dus niet kan met de overtuiging die cesar heeft en dan blijf ik natuurlijk niet calm and assertive maar eerder nervous and aggressive . Dus wat ik dan doe is kijken naar zijn lichaamstaal en dan voordat hij gaat fixeren oid dan leid ik hem af en probeer zijn gedrag zo te sturen dat uitvallen niet nodig is. Dat is mijn manier om calm and assertive te blijven zeg maar...

Afgestemd op de hond en baas, daar geloof ik erg in

Ik ben eigenlijk geen opvoeder, de meeste zaken boeien me te weinig. Trainen daarentegen, daar begrijp ik wel een klein beetje van. En ook dat stem ik af op de hond.

Jaap* schreef:Ik hou er vooral van om zélf na te denken
Ik vind het vaak heel interessant wat andere mensen denken, maar er is geen hond, en geen mens, gelijk. Laat staan de combinatie ervan.
Als iemand een realistisch begrip heeft voor de drijfveren en belevingswereld van een hond komt diegene een heel eind denk ik.
Gepubliceerde theorieen en filosofieen hebben meestal tóch een dubbele agende merk ik vaak.
Dan moeten er zaken 'in de theorie' worden gepraat. Dat heb je al gauw als iets als ei van columbus wordt geintroduceerd. Dan worden practische kritieken of bedenkingen vaak op wat vreemde manieren verklaard om tóch in dat verhaal te passen. En daar is al veel ellende mee de wereld in geholpen

Ja daar heb je zeker gelijk in!
Het is ook vaak een kwestie van je gevoel en je verstand volgen ipv een heel principe van 1 persoon aan te hangen. Maar daarom combineer ik ook ideeen van mensen. Ik pik gewoon dingen eruit die het beste bij ons en onze situatie passen.

Maar goed, als je geen probleemhond hebt dan ga je waarschijnlijk minder snel theorieen van mensen aanhangen en volg je meer je eigen weg, waarbij je toch voornamelijk de 'basis' aanhangt die Nanna hierboven beschrijft.

Nanna schreef:

Ikke1980 schreef: dan blijf ik natuurlijk niet calm and assertive maar eerder nervous and aggressive

Nou èn. Alsof honden nooit nerveus en agressief op elkaar reageren en altijd alles volgens het positieve hondenboekje doen
Als ze hier in een zeldzaam geval écht wat fout doen schiet ik gewoon onwijs uit mijn slof, en dat is geen kalm-assertief slofje Desondanks begrijpen ze me meteen

Ja oke, maar ik merk dat J.J.'s gedrag echt veel erger wordt als ik zo reageer. Hoe relaxter en rustiger ik ben en hoe rustiger en relaxter J.J. is.Is logisch natuurlijk. Uit je slof schieten werkt echt niet als je een agressieve hond aan je lijn hebt hangen

Nanna schreef:

Ikke1980 schreef: Maar goed, als je geen probleemhond hebt dan ga je waarschijnlijk minder snel theorieen van mensen aanhangen en volg je meer je eigen weg, waarbij je toch voornamelijk de 'basis' aanhangt die Nanna hierboven beschrijft.

Ik heb idd geen probleemhonden èn ik train niet. Als ik wel zou gaan trainen zou ik denk ik wel bepaalde inzichten moeten oppakken omdat ik er gewoon te weinig kaas van gevreten heb . Maar een ordinaire hond opvoeden gaat me nog steeds prima af zonder welke goeroe dan ook hoor.

Ik wil ook een ordinaire hond!

Het is ook echt zo dat ik die boeken ben gaan lezen omdat hij nou eenmaal probleemgedrag vertoont. Ik train verder ook niet., ja de basisdingen, maar daar heb je geen boek voor nodig.

Ik verdiep me in heel veel theorien en haal eruit wat ik zelf belangrijk vind. Het meeste haal ik nog uit de methodes van Turig Rugaas denk ik. Ik vind lichaamstaal heel belangrijk, dat begrijpt een hond ook 10 x beter. Daar let ik dus ook het meest op, duidelijkheid. Althans, dat probeer ik. Duidelijkheid en dan vooral lichaamstaal, zo min mogelijk woorden. Maar ik word ook wel eens ongeduldig en ga dan dingen roepen die de hond toch niet snapt

Daarnaast ben ik ook wel behoorlijk van het belonen. Een hond mag best beloond worden, vooral in de aanleerfase en uiteindelijk moet er het respect zijn om het ook zonder beloning uit te voeren. Maar van tijd tot tijd krijgen ze nog gewoon een koekje als ze luisteren naar een commando dat ze heel goed onder de knie hebben.

Maeve schreef:Ik verdiep me in heel veel theorien en haal eruit wat ik zelf belangrijk vind. Het meeste haal ik nog uit de methodes van Turig Rugaas denk ik. Ik vind lichaamstaal heel belangrijk, dat begrijpt een hond ook 10 x beter. Daar let ik dus ook het meest op, duidelijkheid. Althans, dat probeer ik. Duidelijkheid en dan vooral lichaamstaal, zo min mogelijk woorden. Maar ik word ook wel eens ongeduldig en ga dan dingen roepen die de hond toch niet snapt

Daarnaast ben ik ook wel behoorlijk van het belonen. Een hond mag best beloond worden, vooral in de aanleerfase en uiteindelijk moet er het respect zijn om het ook zonder beloning uit te voeren. Maar van tijd tot tijd krijgen ze nog gewoon een koekje als ze luisteren naar een commando dat ze heel goed onder de knie hebben.

Eens. Zo doe ik het ook. Maar vooral omdat dat voor ons werkt. Als ik een andere hond had gehad, had ik het misschien wel anders aangepakt.

Maar verder vind ik het eigenlijk ook wel gewoon heel leuk en interessant om hondenboeken te lezen...dankzij J.J. ben ik dat dus gaan doen.

Ikke1980 schreef: Ja oke, maar ik merk dat J.J.'s gedrag echt veel erger wordt als ik zo reageer. Hoe relaxter en rustiger ik ben en hoe rustiger en relaxter J.J. is.Is logisch natuurlijk. Uit je slof schieten werkt echt niet als je een agressieve hond aan je lijn hebt hangen

Heel veel ligt aan jezelf, daarom:

Ikke1980 schreef:Maar goed, als je geen probleemhond hebt dan ga je waarschijnlijk minder snel theorieen van mensen aanhangen en volg je meer je eigen weg,

hebben mensen die het zelf (per ongeluk soms ) goed doen misschien ook geen probleemhond?

Onze honden zijn "opgevoed" volgens de Pieter/Marion methode. En ze gedragen zich er ook naar

tekkel schreef:

Ikke1980 schreef: Ja oke, maar ik merk dat J.J.'s gedrag echt veel erger wordt als ik zo reageer. Hoe relaxter en rustiger ik ben en hoe rustiger en relaxter J.J. is.Is logisch natuurlijk. Uit je slof schieten werkt echt niet als je een agressieve hond aan je lijn hebt hangen

Heel veel ligt aan jezelf, daarom:

Ikke1980 schreef:Maar goed, als je geen probleemhond hebt dan ga je waarschijnlijk minder snel theorieen van mensen aanhangen en volg je meer je eigen weg,

hebben mensen die het zelf (per ongeluk soms ) goed doen misschien ook geen probleemhond?

O daar heb je helemaal gelijk in! Maar bij ons was het wel andersom....J.J. gedroeg zich al zo (is een herplaatser) en ik wist daar niet mee om te gaan, waardoor het erger werd.

Denk dat wanneer ik hem zelf opgevoed had als pup en goed gesocialiseerd had, dat het nooit zover was gekomen. Weet ik eigenlijk wel zeker

Marion. schreef:Onze honden zijn "opgevoed" volgens de Pieter/Marion methode. En ze gedragen zich er ook naar

Leg eens uit!

Of beter: schrijf er een boek over, dan kun je rijk worden

Ook het begrip "probleemhond" is relatief. Wat de één een "probleemhond" vindt is voor de ander een hele gewone hond.

Nou, ik neem veel tot me en gebruik er vast wel dingen van zonder dat ik dat direct bewust doe.
Maar op zich doe ik maar wat.
Ze moeten luisteren, dat roedel-gedoe komt volgens mij niet zo nauw en ik ben problemen liever voor dus ik leer ze wel onwijs op mij te focussen.
Stabijs kunnen erg vervelend zijn, dus dat ben ik liever voor.
Wat ze niet aanleren hoeven ze ook niet af te leren.

Dus met dat uitvallen zou ik leren focussen en het zo voor zijn.
Je loopt wel een half jaar te hannesen voor hij en jij het onder de knie hebben, maar dan is het ook wel klaar.

EstherK schreef:Ook het begrip "probleemhond" is relatief. Wat de één een "probleemhond" vindt is voor de ander een hele gewone hond.

Zo is dat.

Ik noem dat gewoon klieren namelijk

Marjoleine schreef:

EstherK schreef:Ook het begrip "probleemhond" is relatief. Wat de één een "probleemhond" vindt is voor de ander een hele gewone hond.

Zo is dat.

Ik noem dat gewoon klieren namelijk

Tuurlijk is dat relatief. Maar wat J.J. bijvoorbeeld doet noem ik echt geen klieren (al kan hij dat natuurlijk ook wel). Dat is echt veel te kort door de bocht.

Maar goed, dit topic hoefde niet perse over J.J. te gaan eigenlijk. En het gaat nu heel goed bij ons hoor! Uitvallen doet hij in 99% van de gevallen niet meer, omdat ik hem heb aangeleerd op mij te focussen inderdaad. Vind het gewoon interessant om te weten welke ideeen jullie wel of niet meenemen in de opvoeding en waarom.

Ik heb mijn eigen methode en dat werkt zo als ik wil dat het werkt
ik ben gewoon consuquent en de honden doen wat ik van ze wil en begrijpen mij dan ook, ze hebben een leider nodig en dat ben ik

ze hebben af en toe hun hondenstreken en tot op zekere hoogte is dat best maar weten ook tot hoe ver ze mogen en niet verder want dan heeft het consequenties

ik voel mijn hond dan ook goed aan en hij mij en dat wordt alleen maar sterker
voor een straathond die nu 6 maanden bij mij is doet hij het in mijn ogen dan ook heel erg goed

Ikke1980 schreef:Of beter: schrijf er een boek over, dan kun je rijk worden

Ik ben al rijk

Marion. schreef:

Ikke1980 schreef:Of beter: schrijf er een boek over, dan kun je rijk worden

Ik ben al rijk

Marion. schreef:

Ikke1980 schreef:Of beter: schrijf er een boek over, dan kun je rijk worden

Ik ben al rijk

Nou stuur ff een PB met uitleg...dan schrijf ik er wel een boek over

Ik rommel maar wat aan .

Maar zonder gein: bij al mijn probleemloze teefjes heb ik altijd een soort democratische leefgemeenschap gecreeërd. D.w.z., ik hou er niet van als ze dingen kapot maken, uitvallen naar andere honden/dieren/kinderen/mensen, ze moeten buiten hun behoefte doen en liever niet vreten van de straat. Ik vind het leuk om te knuffelen, te wandelen en te spelen met ze. Dus dat mag weer wel.
Verder gaan ze hun gang maar, mochten ze iets ondeugends doen, dan vraag ik vriendelijk of ze dat nou nodig vinden. Negenennegentig van de honderd keer houden ze er dan mee op. Die 100e keer verhef ik mijn stem iets en vertel dat het geen meerkeuzemenu is .
En ik mag wel zeggen dat het werkt, behalve dan met het vreten van de straat. Dat doen ze nog steeds als ze de kans krijgen .
Maar verder zijn het lieve, sociale, vriendelijke en rustige honden die geen vlieg kwaad doen en altijd braaf bij mij blijven. Een soortement vleesgeworden Bart-Smit-hondjes, zeg maar.

De enige keer dat ik een moeilijke hond had/heb, leverde dit mij aardig wat problemen op. Maar ik hanteer met mijn Cody geen specifieke opvoedingsmethode. Maar meer een Cody-methode, zeg maar. Dat betekent dat hij niets voor niets krijgt, overal 'toestemming' voor moet krijgen. En ik beperk hem niet alleen psychisch, maar ook letterlijk, dus fysiek. Een paar keer in de week, als hij het weer op zijn heupen krijgt, wikkel ik een kwartiertje hem in bandages. Daar wordt hij heel kalm en rustig van. Hij vindt het ook fijn, want als ik de bandages pak, staat hij al kwispelend naast me. Daarnaast werk ik veel met ttouch met hem. Ook dat vindt hij heerlijk ontspannend.

Ikke1980 schreef:Nou stuur ff een PB met uitleg...dan schrijf ik er wel een boek over

Oké, flauw. Maar ik bedoel dus gewoon dat we doen zoals wij denken dat goed is. Voorbeeldje, toen Saar 10 maanden was zaten we in de tuin van onze nieuwe buren te BBQ-en kwam er een grote Big-Diet luchtballon enorm laag over. Wij gingen dollen met die mensen, we konden er gewoon mee praten zo laag vlogen ze. Niet op Saar gelet, maar de volgende dag bleek die ballon wel ietwat impact gehad te hebben. Ze was met geen vrachtwagen meer mee naar buiten of naar de tuin te krijgen.

We hebben van alles gedaan. Ballonnen ophangen in de tuin, negeren, Bach-bloesems.... ik heb zelfs telefonisch contact gehad met een gedragstherapeut. Uiteindelijk werkt onze eigen methode voor Saar in het geval van luchtballonnen, het beste. Ze mocht gewoon lekker veilig onder de trap gaan liggen bibberen. Ik ging erbij liggen en hield een hand op haar lijf tot het "weer veilig" was. Dat werkt bij haar. Dan is ze het snelst weer gewoon Saar.
Hier een foto van vorig jaar toen we aan het kamperen waren en er een ballon eeuwigdurend in ons zichtveld was en bleef (hij landde een paar honderd meter verderop). Je ziet de spanning op haar kop, maar je ziet ook dat ze zich "veilig" voelt zo. Later is ze gewoon weer mee naar buiten gegaan, en hebben we buiten ge-BBQ'ed.

(Saar is de donkerste, meest ineengekrompene)

Ikke1980 schreef:

Marjoleine schreef:

EstherK schreef:Ook het begrip "probleemhond" is relatief. Wat de één een "probleemhond" vindt is voor de ander een hele gewone hond.

Zo is dat.

Ik noem dat gewoon klieren namelijk

Tuurlijk is dat relatief. Maar wat J.J. bijvoorbeeld doet noem ik echt geen klieren (al kan hij dat natuurlijk ook wel). Dat is echt veel te kort door de bocht.

Ik doelde niet specifiek op JJ. Wat ik bedoel is dat bijvoorbeeld mijn honden, in mijn ogen hele gewone honden, volgens een ander probleemhonden kunnen zijn.

Een mix van observeren, respecteren, coöpereren en relativeren.

(Ik bedoel dus dat ik kijk naar hoe mijn honden zijn, wat ze nodig hebben/vragen en vandaar uit proberen samen te werken/elkaar begrijpen en dat alles met een flinke dosis humor. )

Rami schreef:Een mix van observeren, respecteren, coöpereren en relativeren.

(Ik bedoel dus dat ik kijk naar hoe mijn honden zijn, wat ze nodig hebben/vragen en vandaar uit proberen samen te werken/elkaar begrijpen en dat alles met een flinke dosis humor. )

Relativeren moet ik nog zo aan werken
Ik heb een kant en klare hond gekregen die echt goed luistert, daarna een volwassen exemplaar die het nodige puppie gedrag heeft en een dosis bananen in de oren en verdomd die doet dingen die je niet verwacht, zo denk je dat ze doorheeft dat links blijven lopen net als de ander ok is en dan ineens gaat ze weer midden op het fietspad staan bij wijze van spreken en nét altijd als er fietsers aankomen relativeren is dan wel eens moeilijk omdat ik dan denk potverdriedubbeltjes jij weer. Lijntje er maar weer aan om het voor iedereen veilig te houden
Heb dingen aangeleerd met balletjes en beloningen, ook die ander heb ik andere dingen aangeleerd dan het bekende (handgebaren o.a.) Maar heb niet echt een filosofie, ja "de voor wat hoort wat methode" met soms dus uitgestelde beloning.
(om het spannend te houden , m.a.w. soms moeten ze gewoon luisteren zonder dat ik met een bal loop te zwaaien of te paaien, negeren ze dan reageer ik daar ook naar ze kennen de commando's ze worden vaak genoeg beloont en ik roep ze niet voor jan lul bij me.

Ik hanteer bij Hades voornamelijk het kleuter-principe. Liefdevol, duidelijk, eerlijk, consequent met een beste portie relativerings- en inlevingsvermogen en humor. Hades is geen dril-hond, hij is ook niet zo baasgericht dat hij alles wil doen puur voor de blijheid van de baas, er moet wel een zekere mate van logica inzitten. Ik ga met hem eigenlijk net zo om als met m'n oppasmeisje van 5, eerlijk gezegd. Nee is nee, er mag een hoop, maar sommige dingen moeten nu eenmaal gebeuren, dus kunnen we 't beter maar zo leuk mogelijk maken. Ik kan ook hartelijk lachen om wat ondeugd, zolang het niet om al te wezenlijke dingen gaat. En veel genegenheid, het idee van lekker op schoot boekjes lezen of kriebelen en een beetje kletsen of spelletjes doen of knutselen (hoewel dat bij Hades neerkomt op dingetjes slopen in plaats van maken . Dat werkt natuurlijk lang niet voor elke hond, maar voor Hades wel en dat vind ik wel prettig.