Het HondenForum

Er zijn diverse rassen die onder de berghonden en kuddeverdedigers vallen. Ik denk dat de pyrenese berghond en de karabash (anatolische berghond) de meest bekende zijn, maar er zijn er veel meer uiteraard.
Kuvaz.
Tatra.
Slowaakse Tchouvath.
Tornjak.
Mastin Espanol.
Berghond van de Maremmen.
Estrela.
Kaukasische Herdershond.
Komondor.
Mastin de los Pirineos.
Sarplaninac.
...om er een aantal te noemen, er zijn er uiteraard meer.
Nu zal ik niet vragen welke van deze rassen, die in deze rasgroep vallen, het beste is om als huishond te houden etc.
Wel zou ik willen vragen, als er iemand 1 van de bovenstaande rassen heeft, kunnen jullie mij eens vertellen hoe het is om zo'n hond te hebben? Hoe goed (of niet) zijn ze op te voeden? Hoe zijn ze qua karakter in de praktijk (ik ken de karakters uit de rasbeschrijving). Hoeveel beweging hebben ze nodig? Zijn ze in een gewone woonwijk te houden, in een rijtjeshuis met gewone (zeg 30 meter diep en 15 meter breed) achtertuin als men ze iedere dag minimaal een uur van de lijn af in het bios laat rennen, bovenop de gewone uitlaat beurten? Hoe zijn ze tegenover bezoek, gewenst en ongewenst? Wat zijn de nadelen en voordelen van deze honden waar men ZEKER rekening mee moet houden?
Als laatste, is het verstandig, of absoluut af te raden om een iets oudere herplaatser van 1 van deze rassen aan te schaffen?

Ik ben er nog lang niet aan toe, maar mocht het zover komen, dan zou ik het meeste interesse hebben in honden van deze rasgroep. Ik ben erg onder de indruk van deze honden.
Ik weet dat zij erg onafhankelijk kunnen zijn, minder "will to please" hebben als duitse herders, en wat moeilijker trainbaar zijn. Ook dat ze veel beweging nodig hebben en liever buiten zijn en dat ze erg waaks zijn wat begeleiding nodig heeft om het binnen de perken te houden.
Ik kan van mijzelf zeggen dat ik, samen met mijn vrouw, een zeer concequente opvoeder ben, en ook concequent blijf. Ik voed niet op met harde hand, maar wel duidelijk.
De zogenaamde ijzeren hand, in de fluwelen en liefdevolle handschoen.

Ik hoor graag de praktijkervaring van mensen die in een gewone woonen leefsituatie zitten, en in het (hopelijk) blije bezit zijn van 1 van deze rassen.

Ik dacht dat er een nieuwe rasgroep was, maar het gaat over berghonden

Ik kom niet zoveel berghonden tegen, maar ik tref wel eens een pyreneer. En dat is een vriendelijk exemplaar voor zover ik er ervaring mee heb, hoewel Felix het niet helemáál vertrouwt
Het is wel een ontzettende zwerver en hij luistert niet.
Als het vooral voor de impostante looks is zou ik liever voor, bijvoorbeeld, een Leonberger gaan denk ik.

Bij mij in de buurt woont een Poolse mevrouw met een Kaukasische herdershond. Een ontzettend imposante hond die buitengewoon lief is voor mijn teven, maar ook heel agressief tegen reuen. Ik sta wel eens met deze mevrouw te praten en hoewel ze dol is op haar hond, zegt ze zelf dat ze nooit meer zo'n ras in een woonwijk wil hebben. Ze moet ogen en oren van voren en achteren hebben en hij is zo ontzettend waaks dat het niet leuk meer is. Als er kinderen buiten haar poort spelen of mensen langs lopen die een beetje harder praten dan normaal, breekt hij zowat de poortdeur af.
Zij vertelde mij dat haar volgende hond een wat socialer ras zal zijn. Ze heeft hem trouwens wel heel goed onder controle.

Hier een tatra, waarmee ik door omstandigheden al weer 3,5 jaar op een flat van 55 m2 woon.
Ik loop best wel wat met hem. Maar te veel vind ie ook niks
Hij is nu 5, is een vrij stabiele, redelijk sociale hond geworden.
Wel hoop ik volgend jaar wel weer een huis met een tuin te hebben. Een flat is natuurlijk niet ideaal. Maar het gaat eigenlijk heel goed, in huis ligt hij voornamelijk te ronken. Buiten is hij relaxed zonder sloom te zijn.
Opvoeding is zeker belangrijk en consequent zijn ook, maar dat is eigenlijk met alle rassen. Het belangrijkste is denk ik dat het karakter je moet liggen. Het zijn hele eigenzinnige zelfstandige honden. Onafhankelijk maar wel aanhankelijk.

Diesel is een kruising Pyr (moeder). Heel sociaal, lief, wel heel zelfstandig. Heeft niet veel beweging nodig en vooral binnen slaapt hij het liefst.

Slaafse gehoorzaamheid hoef je in ieder geval niet te verwachten, en wij hadden daar best moeite mee om daarmee te leren omgaan.
Want ze halen echt hun schouders naar je op, als ze het nut niet van een commando inzien. En dat commando kan zomaar het dringende 'hier' zijn als er iets of iemand aankomt.

Mijn rassen zijn het niet, en ook ik moest even kijken Berhonden,
Kijk eens naar de rasomschrijving van de Cane Corso, misschien is dat iets voor je
Imposant ( tenminste dat vind ik )maar wel goed trainbaar( net als de herder,)
Ik weet het ik ben idolaat van die monsters

over de opvoeding, hoe je jou manier beschrijft is wel de beste methode, bij enkel een harde hand gooien ze de kont tegen de kribbe en doen ze echt niks voor je.
Met duidelijkheid en respect kom je wel heel ver.
Bo luistert niet slaafs, maar meer dan goed genoeg om los te kunnen lopen. Als ik hem roep zie je hem af en toe gewoon even denken of hij het gaat doen of niet. Over het algemeen komt hij uiteindelijk wel, niet zo snel als een herder, maar hij komt wel.

Als je wilt mag je best eens kennis maken met Bo

Niet in het bezit van een van deze rassen, maar toch wel een imposante verschijning.
De Landseer E.C.T.
Het is onze tweede landseer en we wonen ook in een ruim rijtjeshuis.

We hebben geluk dat we op loopafstand van een paar kleinere bossen wonen waar hij lekker los kan lopen.
Noah zal nooit ver bij ons weglopen en naar andere honden toe is hij heel tolerant en wil altijd spelen, maar hij is pas 1 jaar. Luisteren doet hij in huis goed, maar buiten schat hij de situaties graag zelf in op zijn manier en heeft hij vaak watjes in zijn oren.

In huis een vrij rustige hond met uitschieters. Ook een eigenzinnig ras maar een schat van een hond die dol is op mensen, vooral op kinderen.

Een Estrela eigenaar meldt zich! Wij zijn inmiddels "bezig" met onze tweede Estrela, overbodig om te zeggen dat we weg zijn van het ras. Ik kan er oeverloos over praten, dus ik zal proberen het een beetje kort te houden

Onze eerste Estrela was een reu, Indra, die we van pup af aan hebben gehad. Hij was van kleins af aan al vreselijk eigenwijs en vond de buitenwereld veel interessanter dan ons. Het was zeker het eerste jaar soms lastig om vooral buiten tot hem door te dringen. Hij was niet geïnteresseerd in lekkers, niet in spelen , dat maakte het lastig. Binnenshuis was dat makkelijker. Sinds een jaar hebben we een herplaats teefje van 5 jaar, Arantxa, en zij is een heel gezeglijk typje, snel onder de indruk, buitenshuis behoorlijk gericht op ons en geïnteresseerd in koekjes.

Onze Estrela's bewegen graag en veel. Indra was dol op hele lange wandelingen, in zijn jonge jaren was hij nauwelijks vermoeid te krijgen. Arantxa houdt van rennen en springen, is wat explosiever, Indra was meer van het duurvermogen.

Toen wij Indra kregen woonden wij in een rijtjeshuis, met een heel klein tuintje. Toen hij een jaar of 5 was zijn we verhuisd naar een vrijstaand huisje met tuin en hier genoot hij enorm van, als het even kon lag hij buiten. Arantxa is liever dicht bij ons in de buurt, zal zeker niet uit zichzelf buiten gaan liggen. In principe was het geen probleem om Indra in een woonwijk in de stad te houden. Het enige punt was dat hij slecht alleen thuis kon blijven en dan behoorlijk blafte. Wij lieten hem zelden alleen thuis, hij ging in principe altijd mee, maar toch kregen wij gezeur met de buren over de enkele keren dat hij alleen thuis zat te blaffen.

Tegenover bezoek zijn ze allebei fantastisch. Ze vinden mensen leuk, gaan ze graag begroeten zonder heel opdringerig te zijn. Zodra de visite begroet is gaan ze lekker liggen. We hebben nog nooit problemen gehad met mensen die hier binnenkwamen, van vrienden tot de schoorsteenveger en de loodgieter. Als wij het goed vinden, vinden zij het ook prima. Dat geldt ook voor mensen die we op straat ontmoeten.

Waar je rekening mee moet houden is met veel geblaf. Estrela's blaffen graag en veel. Indra was er dol op, hij was wel goed te corrigeren, maar hij sloeg echt voor alles aan. Arantxa daarentegen blaft zelden, je schrikt gewoon als ze een keer blaft. Maar in principe zijn het blaffers. Dit heeft ook een functie. Bij het bewaken van de kudde blaffen ze eerst om ongewenste gasten weg te jagen.

Verder moet je rekening houden met het zelfstandige karakter van deze honden. Als zij iets 'vreemds' zien buiten, dan zullen ze dat gaan onderzoeken. Bijvoorbeeld een man in de verte met een rood petje of een hardloper in een verlaten landschap en ze lopen echt hele einden om een stipje in de verte te gaan onderzoeken. Een ander lastig punt is dat onze Indra, een reu, slecht met andere reuen op kon schieten. Kleine honden vond hij niet belangrijk genoeg om zich druk om te maken, maar vanaf maatje labrador was het knokken. Reden voor ons om hem aan de lange lijn uit te laten.

Verder kon Indra heel slecht alleen thuis blijven, wat zich uitte in blaffen, vreselijk gestress zijnt en slopen. Hij probeerde zich door de deur heen te vreten. Arantxa heeft dit helemaal niet en kan goed alleen thuis blijven, maar ik hoor vaker van Estrela eigenaren dat alleen zijn problemen geeft.

Wij hebben dus zelf Arantxa als herplaatser van bijna 5 jaar oud in huis genomen. Wij hebben haar nu ongeveer 1 jaar. Ik zou het zo weer doen. Ze heeft zich heel gemakkelijk aangepast.

Ik hoop dat je vragen zo een beetje beantwoord zijn. Als ik nog wat vergeten ben, dan hoor ik het wel.

Hier in de buurt woont een Pyreneer, giga reu, loopt altijd trots te paraderen, absoluut geen typetje die direct luistert, maar kan wel overal los, en is ook met andere honden eigenlijk prima ( zelf met Ben geen conflicten gehad, terwijl hij normaal toch wel vrij nijdig wordt jegens honden type/formaat berghond. ) hij woont overigens in een omgebouwde caravan met zijn baas volgens mij. In ieder geval niet op een groot terrein.

Belle is een halve berghond, ze is een kruising sint bernard x pyreneese berghond. Belle vind ik in ieder geval geen moeilijke hond. Qua opvoeding was ze eigenlijk best makkelijk, qua training was ze wel een uitdaging . Ze wil graag samenwerken en vind het ook leuk iets te leren, maar wel het liefst steeds iets nieuws, je hoeft niet 20x hetzelfde vragen, want daar heeft ze geen zin in.
Belle kan goed los lopen, want hoewel ze wel afstand neemt, houdt ze me wel heel goed in de gaten. Ik heb veel tijd gestoken om het hierkomen aan te leren en ik kan nog niet zeggen dat dat feilloos gaat. Ze komt wel, maar niet altijd meteen.
De eerste jaren was Belle redelijk terughoudend naar vreemde mensen, tegenwoordig gaat ze tegen jan en alleman aan staan hangen voor een knuffel. Andere honden zijn ook nooit een probleem geweest, hoewel ze sinds de botkanker in haar poot wat minder van andere honden kan hebben en weleens van zich af snauwt (deed ze voorheen nooit, al waren andere honden nog zo vervelend). In huis is Belle een heel rustige hond en dat was ze als pup al. Buiten is ze (nog steeds) vrolijk en speels.
Voor mij is Belle een heerlijke hond.

Nanna schreef:Een heel aantal van deze rassen zit helemaal niet te wachten op "veel beweging". Wat ze véél liever hebben is een groot grondstuk om te bewaken.
Eerlijk gezegd vind ik deze rassen niet tot hun recht komen in een rijtjeshuis in een woonwijk.
Ik ben zelf dol op een Komondor maar zal er om die reden niet aan beginnen. Ik doe zo'n hond dan tekort.

Nanna, ik kan een heel eind met je mening meekomen. Echter, zouden we dit niet voor veel meer (ras) honden willen? Mechelaars, rottweilers, duitse herders, briards etc zijn toch wel ook honden die dit erg zouden waarderen. We leven echter niet in een perfecte wereld, en ook niet in een land waarin iedereen zich dit kan veroorloven. Wat we wel kunnen doen is hun zo gelukkig mogelijk maken om hun wereld met wat kunst en vliegwerk te creeeren, en een zo goed mogelijke baas te zijn, dacht/vind ik.
Ik ken een paar mensen, niet veel, die een Anatolische herder hebben, iemand met een Pyrenese Berghond en iemand met een Tatra en het zijn stuk voor stuk zeer sociale honden, die zo op het oog, erg blij en gelukkig zijn er er ook geweldig uit zien. Al deze honden hebben een zelfde leefsituatie als mij, met het verschil dat ik door mijn ploegendiensten meer thuis ben voor de hond. 1 van de hoofdredenen waarom ik dit werk doe!!
Gelet op dat, denk ik dat het toch wel moet kunnen?
Vandaar dit topic, om te zien of er dus meer mensen zijn met 1 van deze rassen, en lezen hoe zij met dat ras omgaan om hem/haar toch gelukkig en blij te krijgen.
Deze honden hebben mijn bijzondere aandacht, juist vanwege hun karakter, en juist daardoor richt ik mij op de groep in het algemeen en niet slechts op 1 soort.
Ik heb al eens eerder een topic gestart over een (kruising) Mastin Espanol, juist omdat de karakter beschrijving zo ontzettend in de buurt komt, van wat ik in een hond zoek, en wat ik met een hond wil. Bij mij moet een hond bovenal hond zijn, niet vermenselijken, maar wel weten wie de baas is, en wat er wel en niet is toegestaan.
Ik hoop dat je mij een beetje kan volgen in mijn idee en dat ik het zeer goed bedoel en voor heb met deze honden?

Rene.

ik heb 2 kangals.
woon in een woonwijk ( wonen op 5 minuten lopen van een groot park af en 10 minuten rijden van grote bossen af).
bij mij wonen ze buiten op plaats en het zijn ook geen binnen honden maar een ras die zich buiten het prettigste voelt.
tegen over vreemde is het erg verschillend maar ik laat zelf geen vreemde mensen op me plaats alleen binnens huis dat is iets waar ik zelf voor kies want de plaats is hun terrein en daar horen vreemde niet thuis.
in het park of bos mogen mijn honden los lopen ( let op er zijn niet veel kangals die los kennen want ze houden van een eigen wandeling) ze blijven ook bij mij in de buurt.
als er honden aangelijnt eraan komen lijn ik mijn honden ook aan lopen andere honden ook los mogen hun ook los blijven of ik moet weten dat bv de andere hond een hond is die snel op zijn tenen getrapt is dan lijn ik ze wel aan om evt vechten te voorkomen.
veelal mensen ontwijken je op straat.
veel kleine honden eigenaren tillen hun hondje op als ze mijn honden zien (ze eten hem/haar ook echt op )
dit ras heeft hellaas een stempel als vechthond en veelal mensen weten dit en daarom zijn ze bang dat hun hond gepakt wordt.
als ik hier naar een honden uit laat veld ga en het is heel erg druk dan is het binnen 3 minuten niks meer te doen want iedereen is weg aanlijnen en weg wezen want er is iemand met 2 pony's.
sommige hebben gelukkig wel het lef om bv naar het veld te komen om te zien wat nu die pony's zijn en merken al snel hoe lief en leuk mijn honden kunnen spelen met andere honden.
de kangal is een hele onafhankelijke hond die zelf beslissingen neemt en het is geen hond waar je lekker mee kan sporten ofzo.
spelen doen ze wel maar dat scheelt weer per hond.
mijn oudste speelt alleen met de jongste of met mij.
de jongste speelt met de oudste en vindt het soms wel leuk om te voetballen of te touwtrekken maar dit is maar voor heel even het moet niet te lang duren.
ik heb al heel veel speelgoed hier gehad maar de intresse is er niet.
de kangal heeft erg veel beweging nodig.
vanaf pup af aan moet je heel erg sterk in je schoenen staan en consuqent zijn want anders gaat ie later met je aan de loop.
met 1.5 jaar kunnen ze een gedrags verandering ondergaan hier moet ook rekening meegehouden worden.
vergeet niet dat ze volwassen kunnen uitgroeiten van ong 72 cm tot wel ruim over de 90 cm.
het gewicht kan ook soms makkelijk oplopen tot 80/100 kilo.
de kangal is geen beginners hond en dus niet het makkelijkste ras.
met kinderen en dieren zijn ze geweldig ik kan hier bv een cavia op me plaats laten lopen en ze kijken er niet naar om.
ik heb 2 super honden en het zal ook altijd me nummer 1 ras blijven.
dit is voor mij ook echt een ras die hellemaal bij me past.

sorry voor het lange verhaal

Heerlijk om je "lange verhaal" te lezen, dat kun je alleen maar maken als je helemaal gek op je honden bent. Ik vind het inderdaad geweldige honden, niet alleen de Kangal (karabash, Anatolische Berghond, geef ze maar een naam) maar alle rassen die met ze verweven zijn, JUIST door hun karakter!!
Een hond mag ook best iets onafhankelijks hebben en niet slaafs gehoorzaam zijn, het moet bovenal wel een hond blijven, en we moeten ze niet teveel vermenselijken. Natuurlijk wel luisteren als het echt MOET, maar een circushond hoeft van mij niet.

Daarbij vind ik Kangals absoluut geen angstaanjagende honden, niet vor mijzelf, maar ook niet voor mijn honden. King, de hond die nu een week geleden helaas is overleden, hield er juist van om met Kangals, Leonbergers etc te ravotten. Kon hij zich helemaal bij laten gaan, zo'n beer kan wel wat hebben. Voor Hayleigh, onze andere hond erbij kwam speelde hij nooit met iets anders, en zeker niet met iets wat kleiner was. Liep ook never nooit niet uit de hand.
Natuurlijk zullen er exemplaren bij lopen bij wie het niet kan, maar gek genoeg zie je dat al vaak genoeg op voorhand gebeuren als je ziet wat voor baasje erbij loopt, maar dat zie net zo snel bij rottweilers, herders, bouviers etc.

ArCee schreef:Heerlijk om je "lange verhaal" te lezen, dat kun je alleen maar maken als je helemaal gek op je honden bent. Ik vind het inderdaad geweldige honden, niet alleen de Kangal (karabash, Anatolische Berghond, geef ze maar een naam) maar alle rassen die met ze verweven zijn, JUIST door hun karakter!!
Een hond mag ook best iets onafhankelijks hebben en niet slaafs gehoorzaam zijn, het moet bovenal wel een hond blijven, en we moeten ze niet teveel vermenselijken. Natuurlijk wel luisteren als het echt MOET, maar een circushond hoeft van mij niet.

Daarbij vind ik Kangals absoluut geen angstaanjagende honden, niet vor mijzelf, maar ook niet voor mijn honden. King, de hond die nu een week geleden helaas is overleden, hield er juist van om met Kangals, Leonbergers etc te ravotten. Kon hij zich helemaal bij laten gaan, zo'n beer kan wel wat hebben. Voor Hayleigh, onze andere hond erbij kwam speelde hij nooit met iets anders, en zeker niet met iets wat kleiner was. Liep ook never nooit niet uit de hand.
Natuurlijk zullen er exemplaren bij lopen bij wie het niet kan, maar gek genoeg zie je dat al vaak genoeg op voorhand gebeuren als je ziet wat voor baasje erbij loopt, maar dat zie net zo snel bij rottweilers, herders, bouviers etc.

gecondoleerd met het verlies van king.

mensen zien vaak een kleine vrouw lopen ( ben 1.67) met 2 grote zware honden en die denken dat ik ze niet kan houden.
als ze echt allebei hun kracht in zetten ( de oudste doet dat eigelijk nooit niet en de jongste soms) dan moet ik wel even hakken in de grond zetten maar anders niet normaal loop ik gewoon door en uit dan hebben mijn honden snel genoeg door van ow we moeten door gaan.
ze hebben me nog nooit omgetrokken of meegetrokken ben sterk genoeg om ze te kunnen houden.
soms zie ik mensen met bv een labrador lopen die de baas mee sleept en de baas niks te vertellen heeft.
ik denk dat mensen daar banger voor moeten zijn dan als ik met mijn 2 honden aan kom lopen.

kleine hondjes vinden het vaak geweldig om met grote honden te spelen.
ze kunnen alles doen waar ze normaal beperkt in worden bij andere kleine honden.
het lompe kleine hondje kan zich uiten en hoeft zich niet in te houden.
maar mensen zijn vaak bang voor grote honden want die eten hun hondje op

veel mensen lopen ook liever met een hele grote bocht om hun heen of lopen er zelfs voor om terwijl mijn honden niet naar mensen omkijken.
als het donker is dan lopen ze wel tegen me aan met andere woorden van blijf van me baasje af maar verder reageren ze niet of ze moeten het niet vertrouwen.
als er steeds iemand achter ons loopt zie je ze steeds omkijken of opeens omdraaien van eej ga eens weg.

de oudste hond heeft een hekel aan turkse mensen door haar verleden.
daarom begroet ze ook niet iedere turk even vriendelijk en als ze haar bv willen aaien draait ze haar kop weg etc.
en houd ze ook meer in de gaten.
sommige kunnen haar wel aaien maar dan moet ze zelf komen.
ze zal nooit zomaar iets doen.
ze uit zich meer van lippen omhoog en een keer aankijken en dan loopt ze weg en gaat ze bv op een korte bereik van mij liggen.

de jongste probeert zijn moeder naar te doen soms en daarom doet hij dit ook weleens maar eigelijk is het gewoon een sulletje.

ArCee schreef:Er zijn diverse rassen die onder de berghonden en kuddeverdedigers vallen. Ik denk dat de pyrenese berghond en de karabash (anatolische berghond) de meest bekende zijn, maar er zijn er veel meer uiteraard.
Kuvaz.
Tatra.
Slowaakse Tchouvath.
Tornjak.
Mastin Espanol.
Berghond van de Maremmen.
Estrela.
Kaukasische Herdershond.
Komondor.
Mastin de los Pirineos.
Sarplaninac.
...om er een aantal te noemen, er zijn er uiteraard meer.
Nu zal ik niet vragen welke van deze rassen, die in deze rasgroep vallen, het beste is om als huishond te houden etc.
Wel zou ik willen vragen, als er iemand 1 van de bovenstaande rassen heeft, kunnen jullie mij eens vertellen hoe het is om zo'n hond te hebben? Hoe goed (of niet) zijn ze op te voeden? Hoe zijn ze qua karakter in de praktijk (ik ken de karakters uit de rasbeschrijving). Hoeveel beweging hebben ze nodig? Zijn ze in een gewone woonwijk te houden, in een rijtjeshuis met gewone (zeg 30 meter diep en 15 meter breed) achtertuin als men ze iedere dag minimaal een uur van de lijn af in het bios laat rennen, bovenop de gewone uitlaat beurten? Hoe zijn ze tegenover bezoek, gewenst en ongewenst? Wat zijn de nadelen en voordelen van deze honden waar men ZEKER rekening mee moet houden?
Als laatste, is het verstandig, of absoluut af te raden om een iets oudere herplaatser van 1 van deze rassen aan te schaffen?

Ik ben er nog lang niet aan toe, maar mocht het zover komen, dan zou ik het meeste interesse hebben in honden van deze rasgroep. Ik ben erg onder de indruk van deze honden.
Ik weet dat zij erg onafhankelijk kunnen zijn, minder "will to please" hebben als duitse herders, en wat moeilijker trainbaar zijn. Ook dat ze veel beweging nodig hebben en liever buiten zijn en dat ze erg waaks zijn wat begeleiding nodig heeft om het binnen de perken te houden.
Ik kan van mijzelf zeggen dat ik, samen met mijn vrouw, een zeer concequente opvoeder ben, en ook concequent blijf. Ik voed niet op met harde hand, maar wel duidelijk.
De zogenaamde ijzeren hand, in de fluwelen en liefdevolle handschoen.

Ik hoor graag de praktijkervaring van mensen die in een gewone woonen leefsituatie zitten, en in het (hopelijk) blije bezit zijn van 1 van deze rassen.

denk niet dat mensen in de Bios daarop aan het wachten zijn ..die kijken liever een filmpje

grapje...maar ik ken een anatolische herder..pittig dier...maar is meer het gebrek van de baas als de hond zelf.
in de puppycursus hebben we een tatra en een maremmen gehad..beide leuke stabiele honden.maar zeker geen renners..het zijn meer van die ik volg wel typjes

Denk ook niet dat rennen in de natuur van dit soort honden zit, dat zijn toch meer de drijvers van de kudde. Deze berghonden/kuddeverdedigers lopen er 9 van de 10 keer bij, omheen en komen pas in actie als er onraad of gevaar dreigt en laten we eerlijk zijn, als een beetje poema, wolf of beer 3 of 4 van deze berghonden ziet aankomen, dan krabt hij wel met zijn poot/klauw achter zijn oor.
Daarmee bedoel ik dus niet dat hij vlooien heeft....dus!!

Booster, dankjewel voor je medeleven.
Toen ik beide honden nog had, dus King en Hayleigh werden deze ook uitgelaten door een tante zeggertje van mijn vrouw, TOEN een tenger blond meisje van amper 9.
Dan staan ze ook te kijken hoor, zo'n kleine meid met 80 a 90 kilo hond aan 2 riemen.....en luisteren he!!??

mijn zoontje van 5 die wandeld ook weleens mee en die vindt het dan leuk om met 1 van de honden te lopen ik geef meestl de oudste dan aan hem omdat zij lekker rustig is en als een omaatje kan lopen mensen weten niet waar ze moeten kijken als ze hun zien lopen.
ik ben er dan natuurlijk wel bij omdat de kleine te jong is om alleen te wandelen

Hier twee Tatra's dames, de oudste is 5 jaar en de jongste is 20 maanden.
We wonen in een duf dorpje, en bewaken met hartelust ons balkon en onze tuin.
Dagelijks wandelen we, ze vinden het heerlijk om te struinen, en soms even lekker te rennen.
Dolina, mijn oudste is terughoudend naar vreemden, die hou ik dan altijd bij mij als mensen haar willen aaien want daar is ze niet van gediend.
Wanda mijn jongste vindt alles en iedereen leuk, en laat zich door iedereen aaien.

In de opvoeding hebben ze consequentie nodig, perfecte gehoorzaamheid mag je niet verwachten maar beide kunnen gewoon loslopen. Dit moet ook getraind worden, ik heb een commando hier en wacht. Die zijn het belangrijkst want daardoor kunne ze ook loslopen.
Met honden zijn ze sociaal, behalve met de duitse herder verderop in het dorp.
Belangrijk is de fokker, als ze daar al veel gewend zijn en je dat verder uitbreid kunnen ze heel sociaal en vriendelijk worden. Dat ligt dus ook in de handen van de eigenaar.
Als eigenaar moet het karakter je liggen, rustig, kalm maar een natuurlijk overwicht is belangrijk. Een goede band met je hond is erg belangrijk.
Als de hond het idee heeft dat de baas alles onder controle heeft is het een rustige evenwichtige hond, maar heeft de hond niet het idee dat de baas alles onder controle heeft neemt hij de touwtjes in handen. En dan heb je eenprobleem.
Het beschermen moet je indammen, anders blaft de hond de godganse dag om alles en niets.
Vooral als ze nog jonger zijn en ontdekken wat hun taak is, het echte bescherminstinkt is pas met 18 maanden ontwikkeld. Daarvoor blaffen ze wl hoor, maar doen eigenlijk nog niet mee.
Overigs zijn Beide echt bankhangers, maar lekker buiten liggen vinden ze ook heerlijk.

Er zit nu een Tatra in het asiel:

http://dierenasiels.com/


Naam: Atos


Rasgroep: Herdershonden (Mechels, Duits, etc.)
Ras: Tatra
Leeftijd: Volwassen
Geslacht: Reu
Kleur: Wit


Kan bij andere honden: Ja
Kan bij Katten: Ja
Kan bij kleine kinderen: Nee
Kan bij grote kinderen: Nee
Kan alleen thuis zijn: Ja
Kan mee in de auto: Ja


Omschrijving:

Atos is vanwege grommen en happen naar vreemden afgestaan door zijn vorige baasjes. Hij is,zoals bekend van dit ras,erg beschermend naar zijn eigen mensen.We vinden Atos niet plaatsbaar bij kinderen,mede omdat hij baknijd heeft en kan uitvallen naar spelende kinderen ter bescherming van de eigen kinderen.
Atos is geboren op 31-07-2009.

Ja, helaas komt dat vaak voor. Er wordt een Tatra uit Polen gehaald en er wordt niet aan gedacht deze te socialiseren of op te voeden. Arme hond, maar als je het ras wilt leren kennen kun je evt. ook naar Warmenhuizen gaan, is niet ver weg ook. Mocht je interesse hebben stuur dan een pb voor de adres gegevens. Ook in Alkmaar woont er eentje.
Zoals gezegd, socialisatie begint bij de fokker.

Inge O schreef:goh, een tatra die gromt/hapt naar vreemden, dat kan je ook noooooit bedenken hè als je aan dit ras begint (ik heb het dan over de vorige baasjes hoor, arcee ).

Zoals ik de Tatra ken, en ik heb er behoorlijk wat ontmoet, zijn het geen happers. Grommen komt regelmatig voor, blaffen doen ze vaak en als bescherming gaan ze vaak heel subtiel en rustig tussen de baas en de vreemde persoon in staan of liggen.
Als een Tatra vanuit het niets hapt, dan is er iets niet in orde.

Hoe vaak gebeurd het wel niet dat mensen alleen maar op uiterlijk een hond kiezen? O kijk wat een lief, wit bolletje wol, die nemen we
Juist bij honden van dit type kun je goed bedrogen uitkomen vanwege hun, oeroude en sterke, karakter. Bij de Tatra heb ik al regelmatig gelezen, het waken is hem aangeboren, dit hoef je niet te versterken, eerder iets indammen en goede banen lijden. Dit soort type honden zullen in een bepaald opzicht ook dominante honden (kunnen) zijn, wat uiteraard iets anders is als agressief.
Ik ken ook de "horrorverhalen" over deze honden, maar op 30 April zag ik ook dat een eigenaar gewoon met haar Tatra over de vrijmarkt kon lopen

Ik ben mij al jaren aan het INLEZEN op alles van ik van dit type honden kan vinden. Ervaringen van eigenaren, ras standaarts, problemen die je kunt tegen komen en hoe op te lossen, opvoeding, training, gezondheid, behoefte etc. Overigens niet alleen over de Tatra, maar ook over honden als de Slovencky Cuvac, "gewone" Cuvac, Pyrenense Berghond, Hovawart, Tornjak, Kangal, Estrella en noem ze maar op, want er zitten ook rassen in deze rasgroep die abslouut ongeschikt zijn als huishond zoals de Aidi?
Daarbij, ben je ooit uitgeleerd met honden? Ik vind van niet, ze blijven je in ieder geval verbazen waardoor je weer gaat nadenken, wat is dit nu weer?

Kijk, dan weet je in ieder geval BETER waar je aan begint plus dat ik een leven lang ervaring heb met honden opvoeden en me goed bewust ben van het feit dat je met deze honden anders moet werken wil je resultaten boeken. Geduld, volharden, niet kwaad worden als het niet lukt, ook niet als het (nog steeds niet) lukt na een week oefenen etc.

Gewoon volhouden en het trainen leuk blijven maken met veel liefde en geduld, maar wel concequent blijven en niet opgeven voor dat je hebt bereikt wat je in je hoofd had.
Dan KAN het houden van 1 van deze honden een succes worden (je krijgt uitaard nergens een blanco garantie op). Volgens mij is dit een hond geweest van compleet onervaren mensen die abslouut niet wisten wat voor hond zij in huis haalde. Herkennen dus ook de signalen niet, erg dom.
Maar goed, er bestaan ook verhalen over mensen, goed gelovige mensen zonder echte honden ervaring, die naar een (brood) fokker of honden handelaar gingen voor een Golden retriever, en uiteindelijk opgezadeld zaten met een Tatra (o.i.d) of een blonde Hovawart. Als pup zal het verschil voor veel mensen die aan de 1e hond beginnen slecht te zien zijn.
Maar ja, kijk eens hoeveel Kangals er in het asiel zitten van tussen de 2 en 3?
Juist, presies wanneer zij zich geestelijk beginnen te ontwikkelen en volwassen beginnen te worden, en de onervaren eigenaar kan ze niet meer aan.
Zoooo verschrikkelijk jammer en onnodig als mensen zich maar eens verdiepte in een ras voordat zij overgaan tot aanschaf. Lees, praat met eigenaren en fokkers, lees en leer!!

Ik heb een Kuvasz meisje van 5 maanden. Maar nou woon ik ook in Hongarije, weliswaar in een dorp, maar met een enorme tuin. Met 5 maanden is ze natuurlijk nog een pup en er kan nog veel veranderen. Maar ze is hier sinds april en ik heb juist tot deze periode gewacht met een Kuvaszpup in huis te nemen, omdat dit de periode is, dat er geregeld andere mensen op het terrein komen. Familie die komt logeren, mensen die hier wat komen klussen, de buren en vrienden die hier geregeld binnen lopen. Tot nog toe is dat geen enkel probleem. In tegendeel, van de week probeerde ze bij de buurvrouw op schoot te klimmen. En met 5 maanden is het al niet echt een klein hondje meer, dus dat was best grappig.
Voor een pup van 5 maanden vind ik dat ze best redelijk luistert. Maar als ze ergens echt geen zin in heeft, dan is ze er niet gemakkelijk van te overtuigen om het toch te doen. Dan moet je wel doorzetten natuurlijk. Maar met zachte hand. Bega je de fout om je geduld te verliezen en te gaan schreeuwen, doet ze zeker niet meer wat je van haar wil.

Als ik de berichten lees over de diverse honden, van de diverse eigenaren kun je eigenlijk wel wat conclusies trekken, maar volgens mij niet echt iets wat we nog niet wisten?

1: Ze blinken niet uit in gehoorzaamheid. Ze kunnen het wel, maar bepalen min of meer zelf wanneer zij het doen.
2: Het meest ideale is een ruime tuin waar de hond vrij in kan bewegen. In een kleinere ruimte kan wel, maar dit is heel verschillend, per hond en / of ras? De 1 gaat daar makkelijker mee om als de ander.
3: Ze "veranderen" de laatste tijd iets meer van pure waakhond en kuddebeschermer naar het type huishond, maar de oer instincten zijn nog lang niet verdwenen. iets om rekening mee te houden.
4: Bedenk, dat in geval van een beperktere ruimte, de je hond goede uitloop mogelijkheden moet geven. De kilometers zijn niet belangrijk, de tijdsduur des te meer. Veel van deze honden gaan liever met een ronde een tijdje hun eigen gang, terwijl jij je thermoskan leeg drinkt op een bankje, als dat je echt kilometers gaat lopen met de hond. Lekker laten gaan, en maar zien wanneer hij/zij terug komt?

Zoiets?

Onze buren hebben een Pyrenese berghond teef van 2 jaar..En er komt ook regelmatig 2 andere Pyrenese berghonden teven op bezoek.. Een oudere hond, en een pup.
Alle 3 de honden wonen in een rijtjeshuis.

Ik vind het erg lieve honden al blaffen ze wel veel. Luisteren doen ze als het hun uitkomt.. (Als ze honger hebben.. )
Verder nemen deze honden geen genoegen met een rondje in de buurt, en is onze buurhond druk in huis als ze eventjes niet naar het bos geweest is.
Onze buurhond en de pup kunnen met alle honden wel overweg en zijn sociaal naar mensen toe.
De andere, oudere hond kan niet met alle honden.

Het zijn super honden, maar moeten wel goed gesocialiseerd worden..

ArCee schreef:Als ik de berichten lees over de diverse honden, van de diverse eigenaren kun je eigenlijk wel wat conclusies trekken, maar volgens mij niet echt iets wat we nog niet wisten?

1: Ze blinken niet uit in gehoorzaamheid. Ze kunnen het wel, maar bepalen min of meer zelf wanneer zij het doen.
2: Het meest ideale is een ruime tuin waar de hond vrij in kan bewegen. In een kleinere ruimte kan wel, maar dit is heel verschillend, per hond en / of ras? De 1 gaat daar makkelijker mee om als de ander.
3: Ze "veranderen" de laatste tijd iets meer van pure waakhond en kuddebeschermer naar het type huishond, maar de oer instincten zijn nog lang niet verdwenen. iets om rekening mee te houden.
4: Bedenk, dat in geval van een beperktere ruimte, de je hond goede uitloop mogelijkheden moet geven. De kilometers zijn niet belangrijk, de tijdsduur des te meer. Veel van deze honden gaan liever met een ronde een tijdje hun eigen gang, terwijl jij je thermoskan leeg drinkt op een bankje, als dat je echt kilometers gaat lopen met de hond. Lekker laten gaan, en maar zien wanneer hij/zij terug komt?

Zoiets?

Ga er wel vanuit dat als jij op je bankje in het park zit te koffiedrinken, de hond het bankje na enkele minuten al kan zien als jullie bankje wat dus bewaakt en verdedigd moet worden

En stilstaan/zitten tijdens een wandeling vind hij erg saai. Hij gaat dan verveeld op ene takje liggen knagen of komt bij me staan/liggen. Als ik gewoon wandel struint hij wat om me heen. Dus eigenlijk juist niet ergens gaan zitten en zn gang laten gaan. Hij gaat veel liever op stap. Niet 20 uur achtereen. Maar hij loopt liever 2/3 uur dan dat hij zolang op 1 plek hangt

En stilstaan/zitten tijdens een wandeling vind hij erg saai. Hij gaat dan verveeld op ene takje liggen knagen of komt bij me staan/liggen. Als ik gewoon wandel struint hij wat om me heen. Dus eigenlijk juist niet ergens gaan zitten en zn gang laten gaan. Hij gaat veel liever op stap. Niet 20 uur achtereen. Maar hij loopt liever 2/3 uur dan dat hij zolang op 1 plek hangt

Heb dan wel geen echte berghond maar leonbergers, hier precies zo, lopen moet je met ze, en niet ergens gaan staan, ook niet in een groep honden, waar de andere honden lekker gaan rauzen - dat doen ze eventjes, maar dat verveelt heel gauw-, dan gaan ze inderdaad bij je liggen of staan en doen geen fluit ( of inderdaad takjes vreten ) ,
Ze willen wel heel graag wandelen en struinen, maar niet op een plek blijven.