Het HondenForum

Okee, wat mij betreft een volmondig JA uiteraard, Jack krijgt al jaren dagelijks (alsmaar meer) pijnstilling, zonder zou hij waarschijnlijk geen stap meer kunnen verzetten, en met loopt hij nog lekker mee en trekt ook nog de nodige sprintjes voor de lol.

Die ervaring tekent uiteraard mijn idee, en ik weet niet of ik er anders in zou staan als ik geen hond had die op tramadol loopt. Ik heb ook nog nooit een ouwe hond gehad, dus ik kan ook niet vergelijken ofzo.

Maar ik zie hier in de buurt dus alsmaar van die bejaarde (gerelateerd aan het ras ) honden met artrose en wat andere ongemakken die niet meer lekker mee willen wandelen, en dan denk ik (en zeg ik) van douw er lekker dagelijks 50 of 100 gram rimadyl in ofzo. Je hoeft er geen einden meer mee te lopen, maar laat die hond dan op die korte rondjes nog lekker pijnvrij een beetje snuffelen.

En telkens hebben die bazen dan een soort weerstand. Want 'ze zouden het zelf ook niet doen' (terwijl ze zelf echt nog geen 85 zijn en waarschijnlijk best een paracetamolletje slikken als ze ergens last van hebben), of het is zo slecht voor de nieren (alsof de rest van dat lijffie het langer volhoudt dan die nieren), of 'hij geeft niet aan dat hij pijn heeft' (terwijl zo'n oudje met stramme stijve stappies dapper mee stapt).

Nogmaals: ik sta er wat anders in, Jack staat al jaren stijf van de pijnstillers en rent dan met z'n 10 jaar lachend honden die jonger zijn voorbij. Maar ik snap het dus niet. Lilo is nou dik 7 jaar oud en nog helemaal gezond, maar als ze over een paar jaar pijntjes en dingetjes zou krijgen ga ik er ook pijnstillers in douwen, zodat ze ook lekker kan blijven rennen. Waarom zou je dat niet doen?

Ja hoor, Festa heeft de laatste jaren van haar leven ook Rimadyl gehad.
Kwaliteit voor kwantiteit.
Ik heb liever een jaar korter een blije levenslustige hond dan een jaar langer een pijnlijk wrak...

Als het je hond helpt een volmondig ja, anderzijds denk ik dat veel mensen soms wat te snel continue pijnstilling geven als "supplement" bij een hond waar artrose is geconstateerd of ander letsel.
Topic is volgens mij al eens eerder geopend hier over pijnstilling.
Ik ben persoonlijk niet van continue pijnstilling geven, of preventief, of symptoon bestrijding.
Hij, in mijn geval weet ik dat mijn reu ongemak heeft, kan ondervinden van bepaalde medische dingen. Hij krijgt geen medicatie, als hij pijn heeft of ongemak dan laat hij het merken en dan geef ik hem wel pijnstilling en doe ik wat makker aan, geen gekke dingen, maar meestal bouw ik af na wat rust en zie het aan. Ik ga niet zomaar continue pijnstillers geven als het niet nodig is. Komt er een tijd dat ik niet kan afbouwen dan ja, als hij met pijnstilling nog lekker meedraait en zijn ding kan doen zou ik het wel doen.
Maar niet zomaar continue geven als het niet "nodig" is.
Prefereer dus niet te geven, en dat het helpt in tijd van echte nood en pijn, dan continue geven en risico lopen dat het ineens niet meer helpt.
Finn heeft denk arthrose in de voorpoten, en bij zijn rug de laatste wervel zit het niet goed. Soms merk ik dat hij echt last heeft, dan geef ik wel pijnstilling, als ik zelf last van mijn rug heb denk ik vaak ook nee hee. niet weer... even slikken doorgaan en vaak slijt het met een dag of twee, soms dus niet en dan slik ik ook wel paracetamol of bel even de fysio, maar dan moet ik het gevoel hebben dat het echt niet goed zit.
Dat heb ik bij finn ook, soms is het snel over met wat dagen even rustig doen, maar soms merk ik dat het erger is als anders, en dan geef ik dus wel die pijnstillers.

Ik heb er geen moeite mee, als ik het verschil zie van een Gina met en een Gina zonder pijnstillers dan ga ik echt voor de pijnstillers.

Ik heb haar wel een jaar of wat geleden terug gezet naar een halve dosering en dat gaat prima.
Verder omlaag ga ik niet, als deze dosering te weinig blijkt ga ik weer terug naar 1 pil per dag en van daaruit zie ik het wel.
Blijft ze het goed doen op eventueel nog een hogere dosering dan krijgt ze die, wordt ze suf en geeft ze zelf aan dat ze het niet meer leuk vindt mag ze gaan.

Ik vind het helemaal nergens voor nodig om een hond met pijn rond te laten lopen en als die pijnstillers ervoor zorgen dat ze wat korter leeft maar wel een stuk plezieriger dan vind ik dat uiteraard heel erg jammer maar is de keus voor mij toch snel gemaakt.

blondie schreef:Als het je hond helpt een volmondig ja, anderzijds denk ik dat veel mensen soms wat te snel continue pijnstilling geven als "supplement" bij een hond waar artrose is geconstateerd of ander letsel.
Topic is volgens mij al eens eerder geopend hier over pijnstilling.
Ik ben persoonlijk niet van continue pijnstilling geven, of preventief, of symptoon bestrijding.
Hij, in mijn geval weet ik dat mijn reu ongemak heeft, kan ondervinden van bepaalde medische dingen. Hij krijgt geen medicatie, als hij pijn heeft of ongemak dan laat hij het merken en dan geef ik hem wel pijnstilling en doe ik wat makker aan, geen gekke dingen, maar meestal bouw ik af na wat rust en zie het aan. Ik ga niet zomaar continue pijnstillers geven als het niet nodig is. Komt er een tijd dat ik niet kan afbouwen dan ja, als hij met pijnstilling nog lekker meedraait en zijn ding kan doen zou ik het wel doen.
Maar niet zomaar continue geven als het niet "nodig" is.
Prefereer dus niet te geven, en dat het helpt in tijd van echte nood en pijn, dan continue geven en risico lopen dat het ineens niet meer helpt.
Finn heeft denk arthrose in de voorpoten, en bij zijn rug de laatste wervel zit het niet goed. Soms merk ik dat hij echt last heeft, dan geef ik wel pijnstilling, als ik zelf last van mijn rug heb denk ik vaak ook nee hee. niet weer... even slikken doorgaan en vaak slijt het met een dag of twee, soms dus niet en dan slik ik ook wel paracetamol of bel even de fysio, maar dan moet ik het gevoel hebben dat het echt niet goed zit.
Dat heb ik bij finn ook, soms is het snel over met wat dagen even rustig doen, maar soms merk ik dat het erger is als anders, en dan geef ik dus wel die pijnstillers.

Maar jij geeft dus pas pijnstilling bij pijn, en dat vind ik te laat. Ik geef het om pijn te voorkomen.

Ja als het de hond helpt zeker weten. Die van mij staat ook helaas op pijnstilling kan ook niet meer zonder, ik ben inmiddels wel aan het afbouwen naar een half pilletje per dag. En ook daar doet hij het goed op.

Beter een goed kort leven dan een lang kut leven.
Zelf vrreet ik ze ook ,dus als de pijn hem beperkt gaat er wat in en desnoods dageliijks.
Loopt hij zichzelf maar nog meer naar zijn klote als dat het was maar dan wel lekker zonder pijn naar het eind van de rose spuit.
Krijgt hij nier/lever falen door de medicijnen is het jammer dan ,maar dan heeft hij wel lekker zijn ding kunnenn doen.
En de hond heeft geen levensverwachtingen van hoe oud hij wil worden.
Die kan zich alleen maar ellendig of gelukkig voelen op het moment zelf en niet over gisteren of morggen.
.

In principe zeg ik ja, maar ligt er al aan waarvoor. Ik zou het bv niet doen als een hond een tumor heeft zitten ergens en zo dan toch nog even mee kan.

Candy krijgt 1 keer in de twee dagen prednison, als ze dat niet krijgt krijgt ze dikke ontstoken voetjes en krijgt ze allemaal plekken over haar hele lijf. Verder krijgt ze elke dag schildkliertabletjes, maar als ze die niet krijgt gaat ze dood.

Ja hoor lekker op de pijnstilling als het de kwaliteit van leven verhoogd.
Tash heeft jaren op de pijnstillers gezeten en kon daardoor meer dan zonder.
Wmb dus met als het nodig is.

who wants to live forever, maar op het moment dat je wel leeft kan het maar wel beter kwaliteit zijn, dus zonder twijfel, ja zeker

S@ndr@ schreef:who wants to live forever, maar op het moment dat je wel leeft kan het maar wel beter kwaliteit zijn, dus zonder twijfel, ja zeker

Liever pijnstillers dan pijn.

Yep, Kaya krijgt ook al jaren dagelijks pijnstilling.
Maar ik prop er niet zonder meer de hoogste dosering in; ik bekijk wel of ze kan minderen en geef dan de dosering waarvan
ik denk dat ze redelijk pijnvrij is.
Zo heeft ze tijden de max. dosering gehad, maar het ook een jaar prima gedaan op een kwart daarvan.
Sinds een aantal weken krijgt ze weer de volle dosis, maar komende week ga ik kijken of daar weer een kwart vanaf kan (dit alles
i.v.m. maag en nieren).

Ja hoor, geen problemen mee Sam is nu bijna 10 jr en heeft last van artrose. Als we een lange wandeling gaan maken gaat er rymadyl in en de volgende dag ook. Dan loopt ze nog als een speer. Als ik het niet geef is ze wat strammig. Met gewone dagelijkse dingen heeft ze het vooralsnog niet nodig.

Spike heeft ook lang iedere dag pijnstillers gehad. Zolang een hond daar nog leuk mee kan leven vind ik het wel kunnen.
Liever een korter en leuk leven mét pijnstillers. Dan een langer leven mét pijn.

Daisy@ schreef:
Liever een korter en leuk leven mét pijnstillers. Dan een langer leven mét pijn.

Amen!
En als het leven ondanks de pijnstillers niet leuk maar is, is het einde verhaal.

Hanneke2 schreef:

blondie schreef:Dat heb ik bij finn ook, soms is het snel over met wat dagen even rustig doen, maar soms merk ik dat het erger is als anders, en dan geef ik dus wel die pijnstillers.

Maar jij geeft dus pas pijnstilling bij pijn, en dat vind ik te laat. Ik geef het om pijn te voorkomen.

Ik vind het een lastig iets om te beslissen, continue pijnstillende medicijnen geven is voor mijn gevoel niet nodig omdat hij over het algemeen lekker rond rent en blijkbaar geen last heeft.
Als ik merk dat hij wat narriger wordt als Bluf te onstuimig is terwijl hij het anders prima vind dat ze zo tegen hem opbeukt dan merk ik aan hem dat hij last heeft en dan geef ik die pijnstilling, er zijn ook maanden dat hij niets toont en dat alles kan, moet ik dan preventief die pijnstillers geven met de kans dat hij zichzelf overbelast?
Ik ben van mening dat hij zelf zijn lichaam moet voelen en een tandje minder gaat, en dat hij de andere hond (Bluf in mijn geval) even laat merken dat dat drukke gedoe even niet kan.
Hij gaat niet kreupel door het leven, hij rent springt speelt en doet gek, en af en toe zijn er dagen dat hij te druk heeft gedaan of is zij een paar keer verkeerd op hem ingebeukt en heeft dat zijn weerslag. Dan geeft hij dat aan naar haar toe, en dan doet zij rustiger aan en ik kijk het even aan
Ik denk dat als ik preventief continue pijnstillers zou geven dat hij doorgaat, wat als resultaat heeft dat hij kapot kan gaan veel sneller dan nu omdat hij nu af en toe dus wel die ongemakken voelt en pas op de plaats weet te maken.
Ik houd hem niet als kasplantje. Maar ga ook niet stimuleren hem gekke dingen te laten doen, de kans is groot dat als ik hem continue pijnstilling geef dat hij sneller stuk gaat dan nu.. omdat ik het gevoel heb dat hij zelf zijn grens weet. (uiteraard zonder gek maken of uitdagingen, laat ik hem springen dan doet hij dat, manwerk etc. dat doet hij op karakter en omdat hij dat graag wil maar dat soort zaken vraag ik niet van hem of heel sporadisch.)
Zo denkt iedereen weer anders. Komt er een dag dat ik merk dat hij continue last heeft, uiteraard geef ik hem dan die pijnstilling continue. Voor nu ben ik van mening dat het prima gaat, vier jaar geleden had ik na diagnose dus dan al moeten beginnen met preventieve pijnstilling. Ik heb dat niet gedaan. Overigens hebben meerdere artsen daar nooit op toegespeeld.
Als je ziet dat hij wat last heeft kun je pijnstilling geven, als je ooit eens zwaardere inspanning gaat doen dan kun je vantevoren pijnstilling geven, dat waren adviezen. Geen van de artsen zei me preventief medicijnen te geven, juist niet omdat ze dan hun grenzen niet kennen.
Nogmaals, iedereen moet doen wat ze zelf het beste vinden, ik laat mijn hond niet onnodig pijn lijden dat voorop. En gelukkig kan ik inschatten/laat hij me weten wanneer het even mis is en dan geef ik hem uiteraard pijnstilling en de aangepaste beweging.
En even wat manken bedoel ik niet met laten weten, hij kan het me prima duidelijk maken, ik zie het in zijn ogen als er wat mis is.

Ik doe het nu hetzelfde als Blondie, pijnstillers geven bij pijn. Meestal is een dag of 5 voldoende en dan loopt mijn oudste hond weer goed. Zodra die pijnvrije periodes steeds korter worden gaat hij gewoon permanent op de pijnstillers.

Onze bella krijgt elke dag rimadyl. Soms periodes een halve, soms een hele. Ze heeft artrose in dr achterpootje. Morgen wordt ze 9, voor het ras (eb) op leeftijd dus. Da heeft er meer moeite mee, want het is troep zeggen ze.

Ik weet dat het niet goed is, maar ik heb ook tegen ze gezegd dat ik liever heb dat ze nog een jaar een heerlijk leven heeft dan 2 jaar en dan alles te moeten ontzeggen. Als ze een mindere dag heeft, prima, wandelen we wat korter. Gaat ze helemaal uit dr dakkie in het bos? Ook prima, laat maar lekker genieten denk ik dan.

Ja hoor, mocht het nodig zijn krijgen ze gewoon pijnstilling.

Caro. schreef:Yep, Kaya krijgt ook al jaren dagelijks pijnstilling.
Maar ik prop er niet zonder meer de hoogste dosering in; ik bekijk wel of ze kan minderen en geef dan de dosering waarvan
ik denk dat ze redelijk pijnvrij is.
Zo heeft ze tijden de max. dosering gehad, maar het ook een jaar prima gedaan op een kwart daarvan.
Sinds een aantal weken krijgt ze weer de volle dosis, maar komende week ga ik kijken of daar weer een kwart vanaf kan (dit alles
i.v.m. maag en nieren).

Zo doe ik het ook.
Met ghaya bekeek ik ook gewoon per keer hoe erg het was en hoeveel pijnstilling ik zou geven.
Het ene halfjaar stond ze op 2 tabletten per dag en het andere halfjaar was ze pijnstilling vrij.

Tirsa heeft de laatste twee jaar op prednison geleefd en het laatste jaar zeker de hoogste dosis alsmede de hoogste dosis Enurace. Het was of dat of einde oefening.

Bij een jonge hond zou ik er goed over nadenken, maar bij een oudere hond, liever vrolijk door het leven huppelend, al is het dan korter, dan zonder of minder medicijnen.

Zeker, ik wil niet dat mijn hond dagelijks pijn lijd.
Voor Lola heb ik altijd Rimadyl in huis ivm haar artrose, zodra ik bemerk dat ze er last/pijn aan heeft gaat er pijnstilling in.

Mijn 1e reactie zou zijn :ja natuurlijk.
Hebben ze het nodig,waarom niet?
Maar toen ik kleine dotty sophie ophaald uit het asiel een paar maanden geleden,was ze erg down,lusteloos en had een vreemde blik in haar oogjes.
Ze had elke dag wel pijnstillers nodig voor haar pootjes,ze heeft pennen in haar pootjes en trekt ook met 1 pootje.
Maar toch had ik het idee dat ze misschien wel zonder kon.
Ze kreeg al weinig,omdat ze nog geen 2 kilo woog.
Maar ik ben er na 1 week meegestopt.
na 1 dag kreeg ik een ander hondje terug,glanzende oogjes,en ze ging spelen,,,zo veel dat ik haar wel afrem.
Ze loopt op 4 pootjes en het is het kleinste brutaalste hondje wat ik heb van de 10.
Dus zo kan het ook,ik heb het natuurlijk niet over honden die bv artrose hebben en echt niet meer zonder kunnen.
Dan zou ik er niet over nadenken en het gewoon elke dag geven.

Ik blijf het moeilijk vinden wanneer wel en niet een pijnstiller te geven

schelsey is nu voorbij 10 en je ziet aan haar lopen dat ze pijn heeft want ze trekt wat met 1 poot maar toch zet ze sprintjes en beult maja af en daarom denk ik, ik geef niets want als ze dit kan zal zet zoveel pijn niet hebben, maar is dat wel een juiste redenering?, ze heeft HD en artrose alsook aan de knieen want ze is geopereerd aan kruisbanden en toen zat er al artrose op, de ortopeed zei dat ze dus gewoon helemaal vol zat maar toch geef ik zelden pijnstillers.

maja is 3 en heeft hd in zeer zware vorm en ze zet 1 poot heel raar, als ze draaft dan gaat die poot nooit goed mee, lijkt net of deze blijft zo beetje achter en ze schuift nu soms uit maar ik weet niet of ze pijn heeft, ze vertoont dus in mijn ogen geen pijn, ook hier zei de ortopeed dat haar heupen zo slecht zijn dat het niet anders kan dan dat ze altijd pijn heeft maar hier ook is ze zonder pijnstillers toch actief en draaft en speelt mee, daarom ook hier de vraag, is het dan wel nodig om iets te geven elke dag?

maja heeft een allergie van pollen en zou eigenlijk voor de jeuk prednison moeten krijgen maar ik wil dit niet geven omdat ze daar dan na een tijdje ook misschien meer en meer van moet krijgen en ze worden dik op deze medicatie, dus ik probeer het jeuk wat in te perken door haar veel te wassen en haar te verbieden te krabben maar is het dat wel waard om haar al heel kort leven op deze manier te laten leven omdat ik bang ben dat medicatie al beetje het einde betekend in mijn ogen.

de ortopeed vind dat ik beide honden preventief iets moet geven door hun lichamelijke mankementen maar ik twijfel

de reden is eigenlijk omdat mijn vorige hond al op 7 jaar op metacam stond en ik moest altijd maar meer en meer geven en om den duur had alleen nog morfinetabletten effect, dat houd me tegen om altijd maar iets te geven.

zelf heb ik ook elke dag pijn, ik heb een discus hernia en als ik wandel voel ik pijnscheuten in mijn been en onderrug maar ik pak ook niets in, zelfs als ik moet gaan zitten omdat het niet gaat, beetje stom eigenlijk hee

Tja al die mensen die ook niks nemen bij pijn maken die beslissing zelf en hebben daar een keus in.
Honden hebben die keus niet, die zijn overgeleverd aan de inschatting van hun baasjes.

Ik vind het persoonlijk not done om een hond met pijn rond te laten lopen als je de mogelijkheid hebt pijnstillers te geven.
Hoe fijn vindt zo'n hond het als ie een jaar langer kan leven terwijl hij vergaat van de pijn?
Honden zijn hard en zullen pijn niet gauw tonen, dus kun je wel nagaan hoe erg het is als ze dat wel doen.

Nee, sorry maar ik heb niet zoveel met mensen die hun honden mankend en wel rond laten lopen zonder ze iets tegen de pijn te geven.
Als zo'n hond geen pijn heeft mankt ie ook niet namelijk, zeggen dat ie pijn heeft kan ie helaas niet

Sorry,. maar lees ik goed dat een hond met jeuk niet mag krabben en geen medicijnen krijgt?
En 2 honden die met pijn lopen en de baas die niks wil geven?
Schandalig....

Inge O schreef:ik vrees dat dit inderdaad niet de juiste redenering is - ik weet niet of je zelf al serieuze chronische gewrichts- en/of spierpijnen hebt gehad? daarbij is het heel vaak zo dat je tijdens de beweging weinig voelt, in tegendeel, maar ná de aktie, dan begint het pas echt.

Yep.

Ik zeg vaak, ik kan álles.....ik krijg er alleen godsgruwelijk veel spijt van...In de beweging heb ik ook wel pijn, maar naderhand is het pas echt feest.

Als mensen mij zien, zullen ze ook wel eens zeggen 'die zal zoveel pijn niet hebben'.
Het tegendeel is waar. En ja, ik slik wel elke dag zware pijnstillers.
Houd mijn leven een beetje dragelijk. Blij dat ik geen hond ben van een baasje die denkt dat het wel allemaal mee zal vallen

Ik ben blij dat ik even mijn verhaal over Schelsey en maja heb verteld en de reacties zijn natuurlijk 100 % waar, bij mij gaat het zeker niet dat ik kosten wil besparen hoor, er staat altijd metacam klaar hier in nood, het gaat er vooral over dat ik bang ben dat pijnstillers een gewoonte gaat worden en niet meer zal helpen maar een hond met pijn laten lopen is ook zeker niet diervriendelijk, en natuurlijk sluit ik mijn ogen voor de problemen die ze wat hebben omdat ik er niet aan wil toegeven want ik weet dat hun leven niet zo heel lang meer zal duren, Schelsey is 10 en ja, das al een redelijk mooie leeftijd, als ze de 12 haalt ben ik al blij maar Maja is een ander verhaal, ik zie er nu al tegenop om haar af te moeten geven, ik zie al mijn honden graag maar maja heb ik een speciale band maar het is natuurlijk wel zo dat ze beter een leuk en korter leven heeft dan altijd met pijn en jeuk

Ik moet meer aan de honden denken en minder aan mezelf en dus zeker beginnen met pijnbestrijding en ook voor de jeuk, jullie hebben zeker gelijk hoor

ikzelf heb ook veel lichamelijke problemen en eigenlijk zou ik beter ook wat pijnstillers innemen, dan zal ik meer met de honden kunnen doen en minder moe zijn, want pijn maakt moe

Maar ik ga dus er voor en zal de honden elke dag iets geven en Maja dan ook maar terug haar predisontabletje om de 2 dagen, voor de jeuk

bedankt voor jullie mening, het heeft me de ogen wat geopend