Het HondenForum

Laatst was ik met mn boedhaatje aan het wandelen toen we een Bullterrier tegenkwamen, die bull was aan het trekken en grommen richting ons, hij voerde een heel circus op, en zn bazinnetje kon m bijna niet houden.
Later vertel ik dit voorval aan een vriendin en zij bleek te weten over welke hond het ging, het was er een van eigen bullterrier, van een nest van 18 maanden geleden.
Toen vertelde ze me dat het bazinnetje verstandelijk gehandicapt is, ik geloof zuurstof te kort bij de geboorte,
Ik vraag dus aan die vriendin of zij daar zomaar een pup aan durft te verkopen; Ja hoor, ze hebben betaald dus waarom niet.
Nou heb ik ook al eens gezien dat de Bullterrier in kwestie de andere hond van datzelfde gehandicapte meisje aan probeerde te vallen, vinden jullie dat je zomaar zo een powerdog kan verkopen aan iemand die niet voor zichzelf kan zorgen, en waarschijnlijk ook niet weet wat ze moet doen als het op knokken uitdraait?
Ik vermijd die hond want eerlijk gezegd ben ik er ook wat bang van, en ik wil zeker niet in vervelende situaties verzeild raken, ik geloof dat dat meisje wel bij haar ouders woont maar van hun vind ik het ook onverantwoord om zomaar hun dochter de straat op sturen met die powerdog.

Voor mij een slechte fokker, want die zou dat inderdaad niet moeten doen. Maar hij/zij is daar niet de enige in. Hier in het dorp loopt ook iemand met een golden retriever en deze zit zo goed als de hele dag in de bench en mag niet in de tuin en loopt kleinere rondjes dan ik destijds met mijn oude Franse bulldog.....

Nounou, jullie speculeren er ook maar eind op weg

Aan sommige mensen moet je helemaal geen hond verkopen.
In mijn vorige woonplaats kwamen we regelmatig een verstandelijk gehandicapt meisje tegen, wel met een hulphond maar voor het welzijn voor de hond zou je het niet moeten doen.
Dat meisje ging wanneer een andere hond met haar hond wilde spelen in losloopgebied heel hard gillen 'jouw hond bijt, jouw hond bijt' en dat dan 50 keer achter elkaar.
Als hij ergens snuffelde kreeg hij en mep en begon ze 'eet poep, eet poep, eet poep' te schreeuwen...
Vaak was ze onverstaanbaar (volgens mij gehandicapt en doof) en dan kon ze eindeloos schreeuwen uit frustratie dat ze niet begrepen werd.

Tja, het meisje zal vast baat hebben bij de hond, maar dat dier had echt geen leven zoals ik het toen kon zien

tja ik wil niet dat er een hap uit mn hond wordt genomen, en bovendien ik laat mn eigen jong ook niet de hond uitlaten juist omdat het kinderen zijn en ze overzien de gevolgen van hun acties nog niet, ik snap die vriendin van mij ook niet hoor, ik had aangeraden om gewoon een klein hondje te nemen en niet meteen zo n sterke hond
Mijn vriendin had zelf inmiddels ook wel in de gaten dat het niet zo veilig is, en ik voorzie wel grote problemen die wss eindigen in het lokale asiel

mum schreef:tja ik wil niet dat er een hap uit mn hond wordt genomen, en bovendien ik laat mn eigen jong ook niet de hond uitlaten juist omdat het kinderen zijn en ze overzien de gevolgen van hun acties nog niet, ik snap die vriendin van mij ook niet hoor, ik had aangeraden om gewoon een klein hondje te nemen en niet meteen zo n sterke hond
Mijn vriendin had zelf inmiddels ook wel in de gaten dat het niet zo veilig is, en ik voorzie wel grote problemen die wss eindigen in het lokale asiel

Als ik jouw vriendin was zou ik met haar gaan praten en aangeven dat wanneer het niet lukt ze de hond terug kan brengen.
Maar goed, wanneer je het belangrijk vindt om verantwoordelijkheid te nemen lijkt me dat je niet aan zo iemand verkoopt puur omdat ze kan betalen

Er wordt hier automatisch van uit gegaan dat iemand met een functiebeperking (verstandelijk of fysiek) kennelijk niet in staat is om een hond te hebben. Of iemand boven of onder een bepaalde leeftijd.
Vind ik nogal zwart-wit. Je kunt als fokker toch beter kijken naar de individuele klant. Soms is het niet verstandig om een pup aan een bepaald persoon te verkopen. Omdat je als fokker inschat die persoon in kwestie gewoon niet geschikt is voor a) een hond in het algemeen of b) een hond van jouw specifieke ras.

Enne, ik ken genoeg mensen, gezond van lijf en leden, die nooit aan het hond hadden moeten beginnen. Nu ik er over nadenk: die hadden ook nooit aan kinderen moeten beginnen.

tja ik vind het ook wel lullig hoor, maar bij haar is wie betaalt mag m hebben, en rare combi s dat ze maakt; stafford reu op een bullterrier teef, het waren overigs wel mooie hondjes, maar het is idd fokken voor het geld en dat is fout maar zolang mensen blijven kopen gaat het toch wel door, dat stop je niet.
ik vind het vanuit de ouders gezien ook een rare zet om te doen ook al is de dochter een jaar of 20, wat gebeurt er als ze
de hond een keer niet kan houden en hij valt een andere hond aan, wie is er dan verantwoordelijk voor het gehandicapte meisje? en ik ga er niet automatisch vanuit dat ze de hond niet kan houden, ik constateer het.

En wat zou jij doen Lieke, als je een baasje met een verstandelijke beperking tegenkomt met een agressief blaffende bullterrier aan de riem, en helaas hij of zij laat m per ongeluk schieten en jij kunt uiteindelijk met jouw hond naar de da, vooropgesteld dat ie niet dood is gebeten

En mss was het wel beter geweest als ze een ander type hond had gekocht, ik zeg niet dat gehandicapten geen honden mogen houden, maar er zijn zoveel andere rassen om uit te kiezen

Als je mij standaard over ziet steken met mijn immer aangelijnde hond omdat men het normaal vindt dat honden in een aanlijngebied los lopen en maar op iedere hond mogen duiken, denk je waarschijnlijk ook dat ik niet helemaal goed ben

Als iemand zijn/haar verantwoording kan nemen voor wat voor hond dan ook, ongeacht handicap, prima toch?
Ken genoeg mensen zonder handicap die daar wat van zouden kunnen leren....

mum schreef:tja ik vind het ook wel lullig hoor, maar bij haar is wie betaalt mag m hebben, en rare combi s dat ze maakt; stafford reu op een bullterrier teef, het waren overigs wel mooie hondjes, maar het is idd fokken voor het geld en dat is fout maar zolang mensen blijven kopen gaat het toch wel door, dat stop je niet.
ik vind het vanuit de ouders gezien ook een rare zet om te doen ook al is de dochter een jaar of 20, wat gebeurt er als ze
de hond een keer niet kan houden en hij valt een andere hond aan, wie is er dan verantwoordelijk voor het gehandicapte meisje? en ik ga er niet automatisch vanuit dat ze de hond niet kan houden, ik constateer het.

En wat zou jij doen Lieke, als je een baasje met een verstandelijke beperking tegenkomt met een agressief blaffende bullterrier aan de riem, en helaas hij of zij laat m per ongeluk schieten en jij kunt uiteindelijk met jouw hond naar de da, vooropgesteld dat ie niet dood is gebeten

En mss was het wel beter geweest als ze een ander type hond had gekocht, ik zeg niet dat gehandicapten geen honden mogen houden, maar er zijn zoveel andere rassen om uit te kiezen

Wat nou rare combinatie
In ieder geval een pittige combinatie waar je je verstand constant bij moet houden.
Als ik dat niet doe neemt ze echt een loopje met me hoor
Ik denk ook dat een makkelijkere hond in haar geval een verstandigere keuze had geweest...

Ik zeg ook niet dat gehandicapten geen honden mogen (heb zelf 2 joekels en m'n beperkingen) maar als fokker of plaatser van de hond moet je wel in kunnen schatten dat de situatie voor hond en mens prettig is en blijft.
Mensen die geen verantwoordelijkheid kunnen nemen voor hun hond zouden er sowieso geen moeten hebben, handicap of niet.

mum schreef:En wat zou jij doen Lieke, als je een baasje met een verstandelijke beperking tegenkomt met een agressief blaffende bullterrier aan de riem, en helaas hij of zij laat m per ongeluk schieten en jij kunt uiteindelijk met jouw hond naar de da, vooropgesteld dat ie niet dood is gebeten

Tja, hetzelfde als ik altijd doe als ik iemand tegenkom met een enge, agressief uitvallende hond aan de riem: maken dat ik weg kom .

Er lopen trouwens genoeg van dit soort honden rond met baasjes die zo op het oog geen verstandelijke beperking hebben (al hebben ze waarschijnlijk wel een iq van een winterwortel).

mum schreef:tja ik vind het ook wel lullig hoor, maar bij haar is wie betaalt mag m hebben, en rare combi s dat ze maakt; stafford reu op een bullterrier teef, het waren overigs wel mooie hondjes, maar het is idd fokken voor het geld en dat is fout maar zolang mensen blijven kopen gaat het toch wel door, dat stop je niet.
ik vind het vanuit de ouders gezien ook een rare zet om te doen ook al is de dochter een jaar of 20, wat gebeurt er als ze
de hond een keer niet kan houden en hij valt een andere hond aan, wie is er dan verantwoordelijk voor het gehandicapte meisje? en ik ga er niet automatisch vanuit dat ze de hond niet kan houden, ik constateer het.En wat zou jij doen Lieke, als je een baasje met een verstandelijke beperking tegenkomt met een agressief blaffende bullterrier aan de riem, en helaas hij of zij laat m per ongeluk schieten en jij kunt uiteindelijk met jouw hond naar de da, vooropgesteld dat ie niet dood is gebeten

En mss was het wel beter geweest als ze een ander type hond had gekocht, ik zeg niet dat gehandicapten geen honden mogen houden, maar er zijn zoveel andere rassen om uit te kiezen

Maar je gaat er ook vanuit dat alle gehandicapten een soort van generaliseerbare groep zijn Er is nogal wat verschil tussen iemand met een iq van 20 en een iq van 69 om maar iets te noemen, toch zijn beiden verstandelijk gehandicapt. En daarnaast hebben ze, heel gek, ook nog allemaal karaktereigenschapp die bijna menselijk zijn zoals hobbies, van dieren houden etc. Ik zeg in deze niet dat ik vind dat iemand met een beperking een hond moet nemen, maar met enkel de kennis van 'een' verstandelijke beperking (en er zijn heel veel soorten beperkingen) kun je daar denk ik niets over zeggen. Mss liet zij dit keer de hond uit omdat haar moeder ziek is en de hond toch moest plassen oid.

moest ik toch even hartelijk om lachen, om jou iq opmerking

Laatst ook weer zoiets, bij een turks meisje uit de klas van mn jongste hadden ze een anatolische herder, deze werd uitgelaten door de dochters van het gezin van 6 en 7 jaar oud, als de hond niet luisterde kreeg deze slaag met een stok, de hond werd groter en begon terug te bijten, exit herder dus, en jullie begrijpen vast wel hoe groot mijn verbazing was toen ik de vader van het gezin laatst tegen kwam met een allerschattigste amstaff pup op zn arm, ik had meelij met dat beestje, een leven vol slaag en geschreeuw in het vooruitzicht

Het gaat niet alleen om of je een beperking hebt, maar ook denk ik of je het wel kunt; een hond opvoeden.

voorlopig mijd ik de bullterrier en zijn bazinnetje, en ik hoop voor haar dat het goed mag gaan maar ik vrees het ergste, en nee ik heb ze vaker gezien en volgens die vriendin van mij is het ook echt haar hond, soms laat de zoon van het gezin ze ook uit, de ouders heb ik er nog nooit mee gezien

en eigenlijk vind ik dus ook dat verantwoordelijkheid ook een beetje bij de fokker ligt, iedereen wil toch dat zijn of haar puppies in een goed huis terecht komen, je verkoopt toch ook geen pup aan zoals bijv die frank7

lieke schreef:Er wordt hier automatisch van uit gegaan dat iemand met een functiebeperking (verstandelijk of fysiek) kennelijk niet in staat is om een hond te hebben. Of iemand boven of onder een bepaalde leeftijd.
Vind ik nogal zwart-wit. Je kunt als fokker toch beter kijken naar de individuele klant. Soms is het niet verstandig om een pup aan een bepaald persoon te verkopen. Omdat je als fokker inschat die persoon in kwestie gewoon niet geschikt is voor a) een hond in het algemeen of b) een hond van jouw specifieke ras.

Enne, ik ken genoeg mensen, gezond van lijf en leden, die nooit aan het hond hadden moeten beginnen. Nu ik er over nadenk: die hadden ook nooit aan kinderen moeten beginnen.

Nee, dat niet, maar de persoon waar ik het over heb, kan dus inderdaad niet met de hond omgaan. Ik en mijn vriendin hebben al vele malen haar gezegd hoe ze beter met haar hond kan lopen zodat hij niet de hele tijd trekt, dat hij meer moet lopen dan het kleine rondje (ong. 10 min) loopt. Dat het niet goed voor hem is om de hele dag in de bench te zitten. Dat ze toch echt van voer moet veranderen omdat hij de godsganselijke tijd diaree heeft (en ook volgens de da niets medisch mis is). We zijn een keer met z'n drieën gaan wandelen en aangezien ik toen Tirsa nog had, was die niet mee en heb ik haar hond genomen. Mijn arm was lam eind van de wandeling maar hij liep toen wel braaf naast me mee.

Ik zeg niet dat niemand met een verstandelijke handicap een hond zou mogen hebben, maar ook niet allemaal. Maar bij vele, ook bij haar, is het soms moeilijk te merken of ze een verstandelijke handicap hebben. En niet alle fokkers onderzoeken hun toekomstige pupkopers.

mum schreef:en eigenlijk vind ik dus ook dat verantwoordelijkheid ook een beetje bij de fokker ligt, iedereen wil toch dat zijn of haar puppies in een goed huis terecht komen, je verkoopt toch ook geen pup aan zoals bijv die frank7

Een goede fokker niet nee.

ik kan niet anders dan zeggen dat helemaal gelijk hebt

Neeltje schreef:Nee, dat niet, maar de persoon waar ik het over heb, kan dus inderdaad niet met de hond omgaan. Ik en mijn vriendin hebben al vele malen haar gezegd hoe ze beter met haar hond kan lopen zodat hij niet de hele tijd trekt, dat hij meer moet lopen dan het kleine rondje (ong. 10 min) loopt. Dat het niet goed voor hem is om de hele dag in de bench te zitten. Dat ze toch echt van voer moet veranderen omdat hij de godsganselijke tijd diaree heeft (en ook volgens de da niets medisch mis is). We zijn een keer met z'n drieën gaan wandelen en aangezien ik toen Tirsa nog had, was die niet mee en heb ik haar hond genomen. Mijn arm was lam eind van de wandeling maar hij liep toen wel braaf naast me mee.

Ik zeg niet dat niemand met een verstandelijke handicap een hond zou mogen hebben, maar ook niet allemaal. Maar bij vele, ook bij haar, is het soms moeilijk te merken of ze een verstandelijke handicap hebben. En niet alle fokkers onderzoeken hun toekomstige pupkopers.

Ik begrijp het wel, Neeltje. In jouw specifieke voorbeeld klopt het wel. Maar ik bestrijd het dat iemand bij een fokker per definitie moet worden afgewezen OMDAT hij/zij een verstandelijke beperking heeft.
Ik ken zat mensen, die niks mankeren, en die hun hond ook niet aan kunnen. Rustig laten doorlopen met chronische oorontstekingen, vervilte vachten met bijbehorende huidproblemen, verkeerd voer geven of volstoppen met bonbons. Of ophitsen naar katten of andere honden. En ze ook niet opvoeden zodat ze uitvallen naar andere honden, trekken aan de riem, etc.
Dat heeft niks te maken met het al dan niet hebben van een verstandelijke beperking maar meer met het feit dat er nu eenmaal mensen zijn die never nooit aan een hond zouden moeten beginnen. Wat voor iq ze ook hebben.

lieke schreef:

mum schreef:En wat zou jij doen Lieke, als je een baasje met een verstandelijke beperking tegenkomt met een agressief blaffende bullterrier aan de riem, en helaas hij of zij laat m per ongeluk schieten en jij kunt uiteindelijk met jouw hond naar de da, vooropgesteld dat ie niet dood is gebeten

Tja, hetzelfde als ik altijd doe als ik iemand tegenkom met een enge, agressief uitvallende hond aan de riem: maken dat ik weg kom .

Er lopen trouwens genoeg van dit soort honden rond met baasjes die zo op het oog geen verstandelijke beperking hebben (al hebben ze waarschijnlijk wel een iq van een winterwortel).

vorige keer liep je niet zo hard hoor terwijl lola best ff wou matten

massam schreef:vorige keer liep je niet zo hard hoor terwijl lola best ff wou matten

Pfff, zo'n klein staffordje kan ik met één hand wel aan .


Bovendien: ik schatte jouw iq wel hoger in dan die van een winterwortel....

lieke schreef: Er lopen trouwens genoeg van dit soort honden rond met baasjes die zo op het oog geen verstandelijke beperking hebben (al hebben ze waarschijnlijk wel een iq van een winterwortel).

Er lopen genoeg uitvallende honden rond met baasjes die er weinig tot niets aan doen, die ze niet korter nemen en waar ik steevast niet dicht langs passeer. Dan hoeven het niet eens grote "enge" honden te zijn.
Dan steek ik wel over of ik wacht even dat ze gepasseerd zijn. Heb geen zin dat mijn honden zich ook zo gaan gedragen aan de riem, of doordat iemand de riem laat schieten of de hond niet houdt mijn honden zich weer aangevallen voelen.
En soms oordeel je te snel. Tegemoet kwam me een jonge meid (jaar of 14) met een flinke witte herderreu aan de lijn.
Uiteraard zie je de honden elkaar inschatten, staarten fier, lucht snuivend maar ik ging links lopen met mijn honden links van me en die jonge meid rechts met haar hond ook netjes aan de linkerkant, niets geen uitvallen gewoon passeren zonder gedoe. Maar mijn eerste reactie toen ik haar aan zag komen lopen met de flex.. was wel nee he.. weer een kind met een flinke hond op stap
En vanmiddag weer overgestoken naar een ander veld omdat echt jonge kinderen met de beagle pup aan kwamen rennen.. dan ben ik weg.

Ik ken dan weer een verstandelijk gehandicapt stel die een JH hebben en heel veel hondeneigenaren kunnen een voorbeeld nemen aan die mensen. Elke dag naar het bos met de hond, regelmatig behoorlijk wat kilometers fietsen en een prima opgevoed Jack husseltje
Het kan dus ook heel goed gaan en een verstandelijk gehandicapt persoon hoeft helemaal geen slechte hondenbaas te zijn

dagmar88 schreef:Aan sommige mensen moet je helemaal geen hond verkopen.
In mijn vorige woonplaats kwamen we regelmatig een verstandelijk gehandicapt meisje tegen, wel met een hulphond maar voor het welzijn voor de hond zou je het niet moeten doen.
Dat meisje ging wanneer een andere hond met haar hond wilde spelen in losloopgebied heel hard gillen 'jouw hond bijt, jouw hond bijt' en dat dan 50 keer achter elkaar.
Als hij ergens snuffelde kreeg hij en mep en begon ze 'eet poep, eet poep, eet poep' te schreeuwen...
Vaak was ze onverstaanbaar (volgens mij gehandicapt en doof) en dan kon ze eindeloos schreeuwen uit frustratie dat ze niet begrepen werd.

Tja, het meisje zal vast baat hebben bij de hond, maar dat dier had echt geen leven zoals ik het toen kon zien

Zo'n situatie vind ik dan echt niet kunnen. Een hulphond is vaak een echte steun en een godsgeschenk voor mensen die dat nodig hebben. Maar ik vind niet dat iemand een hond zo mag behandelen, maar meestal wordt dat wel goedgekeurd als de eigenaar verstandelijk gehandicapt is.

Hier loopt ook een verstandelijk gehandicapt meisje, een jaar of 12. Lief kind hoor maar ze snapt niet hoe ze moet omgaan met levende dieren, en dat begrijp ik hoor. Ze liep altijd met een knuffelhond aan een lijn te spelen en dat ding wapperde dan de ganse dag achter haar aan. Tot de dag dat ik haar zag lopen met een echte pup aan die lijn, die net zo hard wapperde als de knuffel die ze had... Je moet je voorstellen dat je in volle vaart gaan rennen met een kleine puppie die achter je aan botst
Afschuwelijk vond ik dat. Ik snap niet dat je als ouder je kind een levend stuk speelgoed geeft. Maar als je er wat over zegt dan worden mensen kwaad, omdat dat blijkbaar gemeen is want je moet zo'n kind toch wat gunnen, en ze kan er niet aan doen want ze heeft een beperking. Daar was die pup wel vet mee

Als die persoon in kwestie zo gehandicapt is dat ze de hond niet normaal kan opvoeden (ook met hulp) dan zou de fokker geen hond moeten geven - maar het punt is dat de fokker niet alles zo maar kan voorspellen. Zo'n mens kan de beste bedoeilingen hebben , en alles willen doen voor die hond. Maar als het toch niet lukt, tja dan lukt het niet. Zielig, maar ik denk niet dat de hond er heel veel onder lijdt - zo lang hij maar gelukkig is en het vrouwke ook. Zij wist ook niet dat ze het niet aan kon denk ik zo. Nu kan je alleen maar zo goed mogelijk proberen te helpen, je af reageren op baasje of hondje heeft geen zin.

Marielle&Stef schreef:Als je mij standaard over ziet steken met mijn immer aangelijnde hond omdat men het normaal vindt dat honden in een aanlijngebied los lopen en maar op iedere hond mogen duiken, denk je waarschijnlijk ook dat ik niet helemaal goed ben

Als iemand zijn/haar verantwoording kan nemen voor wat voor hond dan ook, ongeacht handicap, prima toch?
Ken genoeg mensen zonder handicap die daar wat van zouden kunnen leren....

x2

Denise. schreef:Ik ken dan weer een verstandelijk gehandicapt stel die een JH hebben en heel veel hondeneigenaren kunnen een voorbeeld nemen aan die mensen. Elke dag naar het bos met de hond, regelmatig behoorlijk wat kilometers fietsen en een prima opgevoed Jack husseltje
Het kan dus ook heel goed gaan en een verstandelijk gehandicapt persoon hoeft helemaal geen slechte hondenbaas te zijn

Dat lijkt me ontzettend mooi, hond een mooi leven en de baasjes een fijne hond in hun leven (en ook goed voor hun eigenwaarde denk ik, dat ze die verantwoordelijkheid zo goed zelf kunnen oppakken).