Het HondenForum

Hey iedereen,

Ik ben in verwachting van ons eerste kindje ( ben nu ruim 28 wkn ).
Nu zit ik mezelf al een poosje in te lezen over hoe om te gaan met honden en pasgeboren baby's.
Ik wil mijn honden er juist bij betrekken, dit kan ook bijna niet anders want ik woon in een erg kleine woning.
Laat ik maar even gelijk helemaal eerlijk zijn wij hebben een 1 kamer woning, nu zullen vele van jullie gaan denken : Duitse dog en chihuahua op een 1 kamer woning en dan ook nog een baby op komst dat word wel erg krap
Klopt dit word heel krap maar we hebben het zo in gedachten/ingedeeld dat de baby wel gewoon een eigen slaapplek heeft en hier rustig kan liggen zonder gestoord te kunnen worden door de honden ( mits ze gaan blaffen maar dat hebben door middel van commando's onder controle )
Uiteraard zijn we heel hard bezig om een andere woning te krijgen ( dit word erg lastig nu door al die nieuwe regeltjes ), maar voorlopig moeten we toch roeien met de riemen die we hebben en gaan we gewoon de woningmarkt op om te kijken hoever en waar het schip strand, als we niks doen komen we ook nergens tenslotte.

Nu heb ik het zelf dus zo in gedachten dat ik de honden er heel graag bij wil betrekken.
Mozes ( duitse dog ) is ook erg mens gericht, nu sinds die kleine ( chihuahua ) erbij is moet ik eerlijk zeggen dat hij een stuk minder aandacht vraagt en veel meer aan het spelen is met die kleine, wat in mijn ogen juist goed is voor de situatie die komen gaat.
Zoals ik al zei heb ik me grotendeels ingelezen en wil het dus op een bepaalde manier doen zoals ik gelezen heb, dat is door de honden bij je te nemen wel buiten je eigen ' veilige zone ' dus op ongv een meter afstand en ze er dus op die manier wel bij te betrekken.
Nu hoorde ik ook dingen zoals eerste luier geven, of als je bevallen bent en je krijgt het kindje op je buik door het t-shirt aan je honden te geven wat je op dat moment aan had ...
Aan de andere kant hoorde ik dus ook weer dat je dat juist niet moet doen omdat honden dan heel erg bezitterig kunnen gaan worden over het kindje.

Ook werd me verteld door als we thuis komen na de bevalling het kindje midden in de kamer te zetten en de honden eraan laten snuffelen en doen, wel ernaast blijven uiteraard en bepalen tot hoever ze mogen gaan.
Dit zijn allemaal dingen die ik ook aan het overwegen ben, maar ik wou graag van mensen die ook zelf honden en kinderen hebben ervaringen willen horen, uitwisselen.
Uiteindelijk moet ik toch wachten tot die kleine baby er is en kan ik nog geen enkel plan trekken omdat het natuurlijk helemaal per hond en per situatie verschillend is hoe er gereageerd gaat worden.
Maar hebben jullie goeie tips voor mij waar ik bijv echt rekening mee moet houden of wat ik juist echt niet moet doen ?
Ik kan de honden trouwens wel apart zetten indien dat moet hoor, we hebben daar de gang en keuken voor en eventueel dan ook nog de badkamer erbij ... en aangezien ik begin April moet bevallen kan ik ook altijd nog een traphekje voor het balkon zetten, dat ze even half uurtje vertoeven op het balkon.
Hopelijk hebben jullie goeie/ meer tips

Alvast bedankt.

er is hier laatst al een topic over geweest, misschien kan je daar wat tips uithalen. even de zoekfunctie gebruiken.

miekmiek schreef:er is hier laatst al een topic over geweest, misschien kan je daar wat tips uithalen. even de zoekfunctie gebruiken.

Ja dat heb ik gedaan ... hond en baby ingetikt ... pasgeboren baby .. noem het op kwam alleen op het topic van het likken uit ... vandaar dat ik maar me eigen topic start ... ook mede omdat mijn thuis situatie een beetje anders is als andere mensen ( hier bedoel ik mijn kleine huisje mee )

Topic staat hier: Zwanger worden

Waarom wil je perse ook nog een kind in dat kleine hok proppen wat eigenlijk al te klein is voor je katten /honden en jullie.??
Veel succes met de kleine en de stress gevolgen van een te kleine leefruimte.

bouvierpoedel schreef:Waarom wil je perse ook nog een kind in dat kleine hok proppen wat eigenlijk al te klein is voor je katten /honden en jullie.??
Veel succes met de kleine en de stress gevolgen van een te kleine leefruimte.

Bedankt voor de goeie tip ... Waarom is het nou altijd zo voorspelbaar ( en dus erg jammer ) dat je weet dat sommige mensen hier zo gaan reageren ... En juist voor die stress en een te kleine woonruimte vraag ik hier om hulp, dat hoef je er dan niet nog is lekker in te wrijven ... Leuk dat eerlijkheid hier zo beantwoord word.
Ik probeer juist de beste oplossing te vinden zodat mijn honden er niet onder gaan lijden

Edit : Waarschijnlijk zal er nu ook gezegd gaan worden dat mijn honden al lijden doordat ze al in een veel te kleine woonruimte leven en dus hun kont niet kunnen keren, daar heb ik maar 1 reactie op ( indien het gezegd gaat worden ) ... Honden moeten in mijn ogen hun beweging buiten krijgen en niet binnen in een woonhuis, ook in dit kleine hokje kan gespeeld word door mijn honden, maar de echte beweging krijgen ze buiten ... bij mij komen honden dus echt niet alleen buiten om een plasje of poepje te doen.

Gewoon doen zoals je normaal ook altijd deed. Ik woon ook niet groot en toen ik thuiskwam met mijn baby heb ik zo normaal mogelijk gedaan. Natuurlijk was het niet hetzelfde als daarvoor, alles is ineens veranderd met de komst van een baby, maar zolang je rustig en stabiel blijft is de hond dat ook. Tenminste die van mij, die doet alsof mijn kindje hier altijd al is geweest en heeft er niet echt aandacht voor.

Niet teveel een issue van maken zou ik adviseren.

Ten eerste hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap

En ik moet eerlijk zeggen dat wij daar nooit zo heel erg mee bezig zijn geweest.

Bij ons stond de box e.d. zeg maar al ruimschoots voor de bevalling klaar (je weet immers maar nooit) dus daar was ze al aan gewend dat dat "ding" er stond (weet niet of jullie daar ruimte voor hebben?). En toen ik bevallen was heb ik haar aan de kleine laten ruiken en een doek waaraan de geur van de kleine zat in de bench gedaan. Meer eigenlijk niet.

Mensen doen nu eenmaal de dingen soms heel anders. Andere laten de hond wel in de babykamer komen terwijl ikzelf de hond nooit in de babykamer zou willen. Zou ze overal mogen komen zou dit het enige verblijf zijn waar ze weg zou moeten blijven.

Ik heb ook nooit een luier of wat aan de hond gegeven puur omdat ik daar gewoon heel andere gedachtes bij heb. Noem het stom, maar zelf heb ik zoiets van als je de hond leert dat ze de luier mag "opvreten" wat sommige honden dus doen geef je de hond naar mijn idee misschien wel het signaal dat dat ook met de kleine "mag" Dus nee, met dat idee in mijn hoofd zou de hond hier in ieder geval nooit een luier krijgen.

We hebben Nell gewoon altijd behandeld zoals we altijd deden dus voor haar veranderde er niet zo heel erg veel. Enige wat veranderde was dat toen de kleine wel eens op het speelkleed op de grond lag wij Nell in het begin even in de bench deden omdat ik haar niet genoeg vertrouwde. NIet dat ik bang was dat ze haar wat zou doen, maar wel dat ik bang was dat ze haar kon "beschadigen" (nagels).

Dus ja, relax en "kijk" het een beetje aan kan ik alleen maar zeggen.


Enige wat ik niet zo goed snap (tenzij het een "oepsie is) is dat jullie nu aan gezinsuitbreiding doen terwijl jullie er eigenlijk totaal geen plek voor hebben Persoonlijk zou ik (tenzij ongelukje) eerst hebben gezorgd voor andere (particuliere) woonruimte.

Nicht van me woont ook in een klein flatje maar die hebben in ieder geval nog wel een (heul) kleine ruimte waar ze een bedje in kwijt konden zodat de kleine toch "rustig en apart" kon worden gelegd. Dat heeft een baby naar mijn idee toch echt wel nodig en vraag me dan ook in alle eerlijkheid af hoe jullie dat straks van plan zijn te gaan doen in jullie 1 kamerwoning? Bij een 1kamerwoning denk ik overigens aan 1 grote woonkamer maar misschien bedoel je een woning met 1 slaapkamer? Daar zijn mensen nog wel eens verschillend in?

Poe, ik wens je in ieder geval een fijne zwangerschap en een heel goede bevalling, maar nog meer hoop ik dat jullie toch heul erg snel andere woonruimte weten te krijgen

Dorien schreef:Gewoon doen zoals je normaal ook altijd deed. Ik woon ook niet groot en toen ik thuiskwam met mijn baby heb ik zo normaal mogelijk gedaan. Natuurlijk was het niet hetzelfde als daarvoor, alles is ineens veranderd met de komst van een baby, maar zolang je rustig en stabiel blijft is de hond dat ook. Tenminste die van mij, die doet alsof mijn kindje hier altijd al is geweest en heeft er niet echt aandacht voor.

Niet teveel een issue van maken zou ik adviseren.

Ja precies dat is ook mijn intentie om te doen, gewoon zoals altijd blijven doen ... maar jij heb dus ook geen luier of iets gegeven ?
In het begin heb ik wel geregeld dat ze 3 dagen per week meegaan met de honden uitlaatservice, dat zal wel anders worden voor ze maar dit heb ik gedaan omdat ja in het begin zal er veel aandacht naar het kindje gaan en zoals ik al zei ik wil niet dat mijn honden daaronder lijden en dus ook gewoon hun dagelijkse beweging blijven houden

Ik heb eigenlijk geen tips, en zou over x jaar misschien wel deze tips opnieuw moeten lezen.
Maar wil je wel gefeliciteren met je zwangerschap!

Nanna schreef:

Reneey schreef: ja in het begin zal er veel aandacht naar het kindje gaan

Als je geen huilbaby hebt zal dat nog wel meevallen hoor Mijn pas geboren koter sliep alvast 23 van de 24 uur, dus ik kan er leuk aandacht naast gaan zitten geven maar erg opschieten doet het niet
Ik mikte hem in de kinderwagen en ging heerlijk einden lopen met de honden

En als je wél een huilbaby hebt (zoals ik had :N: ) moet je juist gaan lopen met het blaag. De schommelingen van de kinderwagen zorgen ervoor dat-ie eerder in slaap valt. Ik heb wat kilometers afgewandeld de eerste drie maanden want zoonlief blèrde dus 20 van de 24 uur. Dus je honden krijgen met een huilbaby meer beweging dan ze lief zal zijn.

smoekie schreef:Ten eerste hartelijk gefeliciteerd met je zwangerschap

En ik moet eerlijk zeggen dat wij daar nooit zo heel erg mee bezig zijn geweest.

Bij ons stond de box e.d. zeg maar al ruimschoots voor de bevalling klaar (je weet immers maar nooit) dus daar was ze al aan gewend dat dat "ding" er stond (weet niet of jullie daar ruimte voor hebben?). En toen ik bevallen was heb ik haar aan de kleine laten ruiken en een doek waaraan de geur van de kleine zat in de bench gedaan. Meer eigenlijk niet.

Ik heb ook nooit een luier of wat aan de hond gegeven puur omdat ik daar gewoon heel andere gedachtes bij heb. Noem het stom, maar zelf heb ik zoiets van als je de hond leert dat ze de luier mag "opvreten" wat sommige honden dus doen geef je de hond naar mijn idee misschien wel het signaal dat dat ook met de kleine "mag" Dus nee, met dat idee in mijn hoofd zou de hond hier in ieder geval nooit een luier krijgen.

We hebben Nell gewoon altijd behandeld zoals we altijd deden dus voor haar veranderde er niet zo heel erg veel. Enige wat veranderde was dat toen de kleine wel eens op het speelkleed op de grond lag wij Nell in het begin even in de bench deden omdat ik haar niet genoeg vertrouwde. NIet dat ik bang was dat ze haar wat zou doen, maar wel dat ik bang was dat ze haar kon "beschadigen" (nagels).

Enige wat ik niet zo goed snap (tenzij het een "oepsie is) is dat jullie nu aan gezinsuitbreiding doen terwijl jullie er eigenlijk totaal geen plek voor hebben Persoonlijk zou ik (tenzij ongelukje) eerst hebben gezorgd voor andere (particuliere) woonruimte.

Nicht van me woont ook in een klein flatje maar die hebben in ieder geval nog wel een (heul) kleine ruimte waar ze een bedje in kwijt konden zodat de kleine toch "rustig en apart" kon worden gelegd. Dat heeft een baby naar mijn idee toch echt wel nodig en vraag me dan ook in alle eerlijkheid af hoe jullie dat straks van plan zijn te gaan doen in jullie 1 kamerwoning? Bij een 1kamerwoning denk ik overigens aan 1 grote woonkamer maar misschien bedoel je een woning met 1 slaapkamer? Daar zijn mensen nog wel eens verschillend in?

Poe, ik wens je in ieder geval een fijne zwangerschap en een heel goede bevalling, maar nog meer hoop ik dat jullie toch heul erg snel andere woonruimte weten te krijgen

Dank je wel Smoekie

Over de box en bedje betreft, hier hebben we al ruimtes voor en deze kunnen we in principe ook al neerzetten, maar omdat het huisje niet zo groot is willen we hier zo lang mogelijk mee wachten en de ruimte zo lang mogelijk kunnen benutten.
En zoals ik hierboven ook al typte wil ik ook gewoon/ ga ik ook gewoon blijven doen zoals we altijd doen uiteraard.
Speelkleed is voorlopig nog niet van toepassing en we verwachten/ hopen ook dat we toch wel ruim voordat het kan gaan kruipen of iets dat we dan een andere woning hebben, zoals ik ook al eerder zei we zijn alles aan het proberen in elke hoek aan het zoeken en kijken, koopwoningen, huur vrije sector, particuliere huur noem het op alles pakken we aan als we er een kans in zien ... dus ja we verwachten toch wel (laat ik het ruimschoots pakken)
binnen nu en een jaar een andere woning te hebben, waardoor onze mogelijkheden als het kruipen en dergelijke groter worden om de honden even indien nodig apart te kunnen zetten, kan nu ook wel hoor als dat zou moeten.

Over de woning en oepsie : De woning is een woon/slaap kamer in 1, wel hebben we aparte ruime gang, ruime keuken en toch ook wel redelijk ruime badkamer, de gang kan ik afscheiden doormiddel van eventueel traphekje gooi ik de deuren open kunnen ze ook in de keuken en badkamer vertoeven, niet een ideaal beeld maar indien nodig kan het dus wel.

Je zou mijn zwangerschap oepsie kunnen noemen, ik ben een periode 'ziek' geweest en heb daardoor aan de medicatie gezeten, slikte nog wel gewoon de pil door maar door de medicatie werd deze onbetrouwbaar en eerlijk gezegd zo naief als de meeste mensen zijn dacht ik dus ook zo : oh het overkomt mij niet van die ene keer , nou dat was dus een hele stomme gedachten en het was dus wel raak van die ene keer ... En ja kinderwens is hier heel groot alleen we hadden beide in gedachte : Eerst andere woning, alles op een rijtje en dan kunnen we over kinderen gaan denken, en omdat de kinderwens toch zo groot aanwezig was hebben we besloten het niet weg te laten halen, heb heel veel steun van alle kanten dus dat heeft ook meegeteld dat we besloten hebben het te houden.

We zijn echt enorm ons best aan het doen om een andere woning te krijgen, ik overdrijf niet als ik elke dag kijk/reageer of wat dan ook ... Het word alleen wel beetje moeilijk nu sinds de nieuwe regels per januari maar we houden hoop.

lieke schreef:

Nanna schreef:

Reneey schreef: ja in het begin zal er veel aandacht naar het kindje gaan

Als je geen huilbaby hebt zal dat nog wel meevallen hoor Mijn pas geboren koter sliep alvast 23 van de 24 uur, dus ik kan er leuk aandacht naast gaan zitten geven maar erg opschieten doet het niet
Ik mikte hem in de kinderwagen en ging heerlijk einden lopen met de honden

En als je wél een huilbaby hebt (zoals ik had :N: ) moet je juist gaan lopen met het blaag. De schommelingen van de kinderwagen zorgen ervoor dat-ie eerder in slaap valt. Ik heb wat kilometers afgewandeld de eerste drie maanden want zoonlief blèrde dus 20 van de 24 uur. Dus je honden krijgen met een huilbaby meer beweging dan ze lief zal zijn.

Nou ja in beide gevallen hoop ik dus ook dat ik dat gewoon kan blijven doen, word door veel mensen gewaarschuwd dat ik veel te makkelijk over denk maar het komt begin Lente ... ik zie mezelf gewoon heerlijk met de kinderwagen lopen in de verschillende parken hier om mij heen met de woefs naast me ... daarnaast heb ik ook geregeld dat de honden 3 keer per week meegaan met de uitlaatservice zodat ze ook goed hun ei kwijt kunnen ( mits ik dat dus even zelf niet kan doen )
Maar eigenlijk maak ik me dus te druk om dingen en is het gewoon simpel weg zoals mijn gevoel al zei : Normaal blijven doen, honden er gewoon bij betrekken en het dagelijks ritme proberen zo stabiel mogelijk te houden.

Dat soort “ongelukjes” overkomt de beste hoor Wij wilde graag een 2e maar pas na de grote zomervakantie. Bleek ik 6 “te vroeg” al zwanger te zijn (was ook ziek geweest) Zouden wij zo klein hebben gewoon als jij nu doet zou ik het toch ook niet weg hebben laten halen hoor. Geen haar op mijn hoofd.Ook niet als we geen “steun” van andere zouden hebben Dan is het simpelweg niet anders en probeer je er in de periode dat je er moet wonen gewoon het beste van te maken.


Bij ons destijds aan de overkant waren ook 1 kamerwoningen (flats) en die waren gruwelijk klein. Mijn vriendin had een 1 kamerwoning (particulier in groot huis) maar die was toch nog aan de “ruime” kant vond ik persoonlijk en zij had dmv 2 grote kamerschermen een “apart” hoekje gemaakt zeg maar. Niet ideaal. Maar toch kon ze op die manier een aparte ruimte creëren. Zij had alleen geen honden dus was het toch iets makkelijker zeg maar. Mijn nichtje heeft hiervoor ook in een 1kamerwoning gewoond, maar haar woning was dusdanig hoog (plafond) dat ze in de woonkamer zelf een trap naar boven hadden waar hun “slaapkamer” was gemaakt.

Zelf wonen we nu in een Maisonette met 3 slaapkamers (1 hele grote, 1 middelgrote en een iets kleinere) plus zolder. Omdat ik toch graag wil dat de kinderen ieder hun eigen slaapkamer hebben hebben we de zolder inmiddels dusdanig verbouwd dat hij daar nu zijn slaapkamer heeft, en de andere 2 kinderen gewoon in de “normale” slaapkamers, maar er zou van mij zo nog een 4e bij mogen komen waar we “eigenlijk” geen ruimte voor zouden hebben. Aangezien de meeste eengezinswoningen hier nog kleiner zijn dan wat we nu hebben weet ik nu al hoe we dat dan mocht het nog gegeven zijn op zouden lossen. Dus ja, je vind als het nodig is altijd wel “ruimte” of er komen altijd wel ideeën boven water waardoor sommige “problemen” opgelost kunnen worden.

Heel veel succes in ieder geval met het vinden van andere woonruimte.

Overigens. Ik weet niet of je met alles al “voorzien” bent. Maar ik heb hier nog redelijk wat “neutrale” (nagenoeg nieuwe) babyspullen over die zo opgehaald mogen worden

Ik heb mn honden overal bij betrokken, toen ik thuis kwam van het ziekenhuis ben ik meteen met mn zoon naar boven gegaan en hem daar op de grond op een speelkleed gelegd en alle honden (6 stuks toen) mochten ruiken aan hem... als hij in badje ging mochten ze er ook bij ect.... ze mochten ervoor ook boven in alle kamers komen dus waarom ineens veranderen.. de kraamhulp kwam de stoom zowat uit haar oren toen ze smorgens kwam, maar boeien.. mijn huis, mijn kind en honden..de eerste paar weken kwamen ze steeds mee, maar op gegeven moment gaat de lol voor hun ook af en dus keken ze bijna niet meer naar hem om... Ook heb ik toen hij z'n fruithapjes ed kreeg hun altijd het bakje mogen laten uitlikken.. ze zaten dan ook altijd al keurig te wachten Heb nooit niet problemen gehad

Gewoon doen wat je gevoel je ingeeft

Reneey schreef:

Dorien schreef:Gewoon doen zoals je normaal ook altijd deed. Ik woon ook niet groot en toen ik thuiskwam met mijn baby heb ik zo normaal mogelijk gedaan. Natuurlijk was het niet hetzelfde als daarvoor, alles is ineens veranderd met de komst van een baby, maar zolang je rustig en stabiel blijft is de hond dat ook. Tenminste die van mij, die doet alsof mijn kindje hier altijd al is geweest en heeft er niet echt aandacht voor.

Niet teveel een issue van maken zou ik adviseren.

Ja precies dat is ook mijn intentie om te doen, gewoon zoals altijd blijven doen ... maar jij heb dus ook geen luier of iets gegeven ?

Nee, ik zou niet weten waarom ik mijn hond een luier zou geven.

het lijkt me echt het meest ranzige wat er is, en als ze aan de luier beginnen nog link ook, dat spul absorbeerd als een gek.

je kan van tevoren heel veel plannen over hoe je het wilt gaan doen, uiteindelijk zal je het vooral moeten gaan ervaren. wat niet wegneemt dat een goede voorbereiding belangrijk is hoor, maar pas wanneer de baby er is kan je zeggen of je het prettig vind dat de honden er dicht op zitten of niet. al dat soort dingen. er kan vanalles gebeuren wat je plannen weer in de war schopt, dus kijk vooral naar het moment zelf. wel goed dat je die uitlaatservice al geregeld hebt, gaan ze nu al af en toe mee om daar te wennen?

miekmiek schreef:het lijkt me echt het meest ranzige wat er is, en als ze aan de luier beginnen nog link ook, dat spul absorbeerd als een gek.

je kan van tevoren heel veel plannen over hoe je het wilt gaan doen, uiteindelijk zal je het vooral moeten gaan ervaren. wat niet wegneemt dat een goede voorbereiding belangrijk is hoor, maar pas wanneer de baby er is kan je zeggen of je het prettig vind dat de honden er dicht op zitten of niet. al dat soort dingen. er kan vanalles gebeuren wat je plannen weer in de war schopt, dus kijk vooral naar het moment zelf. wel goed dat je die uitlaatservice al geregeld hebt, gaan ze nu al af en toe mee om daar te wennen?

Ja precies, je kan plannen en beslissen wat je wilt maar je zal toch moeten afwachten hoe alles loopt inderdaad.
Nee ze zijn nog niet meegeweest, ik moet binnenkort met ze langs komen om kennis te maken en te kunnen kijken in hun eigen 'bos'.
En vanuit daar gaan we verder kijken, met welke groep ze het beste meekunnen en dergelijke.

Vaak is het inderdaad zo dat als de baby komt de hond ineens een stuk minder mag. Mag hij normaal op de bank? Dan ineens met baby niet meer. Mag de hond normaal overal komen? Dan ineens niet meer. En daar worden veel honden naar mijn mening dus kriegel van.
Ik had 2 honden toen (een rottweiler teef en een minimixje) toen mijn dochter er kwam en ik heb Amber (rottweiler) overal bijgelaten. Ik heb haar geen luier gegeven maar wel ff laten snuffelen. Amber mocht overal aan snuffelen waar ze maar wilde wat met mijn dochter te maken had.

Oh en ff ter info.. ik woonde toen ook heeeeeeeel klein (klein woonkamertje met open keuken en mini slaapkamertje). Maar als jij je honden overal bij betrekt moet dat geen problemen opleveren.

Gefeliciteerd met de zwangerschap!

Dorien schreef:

Reneey schreef:

Dorien schreef:Gewoon doen zoals je normaal ook altijd deed. Ik woon ook niet groot en toen ik thuiskwam met mijn baby heb ik zo normaal mogelijk gedaan. Natuurlijk was het niet hetzelfde als daarvoor, alles is ineens veranderd met de komst van een baby, maar zolang je rustig en stabiel blijft is de hond dat ook. Tenminste die van mij, die doet alsof mijn kindje hier altijd al is geweest en heeft er niet echt aandacht voor.

Niet teveel een issue van maken zou ik adviseren.

Ja precies dat is ook mijn intentie om te doen, gewoon zoals altijd blijven doen ... maar jij heb dus ook geen luier of iets gegeven ?

Nee, ik zou niet weten waarom ik mijn hond een luier zou geven.

Nee joh, je moet ook niet de luier geven, maar de placenta! Dan weet je zeker dat je hond je kind accepteert

Lulkoek natuurlijk allemaal! Zelf ben ik ook in april uitgerekend van mijn eerste kindje, dus ervaring heb ik nog niet, maar ik ga helemaal mee in wat Dorien zegt. Ik maak me er dan ook niet druk om.

Succes met het vinden van nieuwe woonruimte

@ Carma ... Van harte gefeliciteerd Leuk joh ook in April

Ik ga de adviezen door gewoon normaal te blijven doen ook zeker opvolgen ... alleen ja je hoort zoveel van verschillende mensen en ik dacht ga het toch eens even vragen.

Reneey schreef:@ Carma ... Van harte gefeliciteerd Leuk joh ook in April

Ik ga de adviezen door gewoon normaal te blijven doen ook zeker opvolgen ... alleen ja je hoort zoveel van verschillende mensen en ik dacht ga het toch eens even vragen.

Allereerst van harte gefeliciteerd met de aankomende nieuwe wereldburger.

En wanneer jij dit plant is geheel aan jou en niemand anders.

Mijn eerste is geboren terwijl we erg klein behuisd waren. Wij hadden twee kamers. 1 huiskamertje en 1 slaapkamertje, in beide kon je je kont niet keren. Zoontje was een voorbeeld kind van de bovenste richel. Goede tip: als je eenmaal bent bevallen en de boel is weer op de rails, zorg dat je je spullen klaar hebt staan om naar buiten te kunnen. Denk aan standaard spullen zoals luiers, speen, voeding enz.

Eindelijk een grotere woning, wel 3 slaapkamers en 1 huiskamer. Riant, geweldig en wat een ruimte. Kindje 2 werd geboren en mensen kinderen nog aan toe, wat een jankgeval was dat mormeltje. Iedereen om ons heen had hier dag en nacht last van en mormeltje was 100% super gezond. Dit heeft hij ruim 8 maanden volgehouden. Dan is een Riante Woning ineens heel erg klein want je hoorde hem overal! Ook overdag als palief lag te slapen na zijn nachtdienst. Het maakt geen donder uit hoe je behuisd bent als je maar zorgt voor veiligheid, aandacht, verzorging en liefde. Dan komt het helemaal voor de bakker.

Hoe ik dit in een te kleine woning heb opgelost? Een box! Met een soort van verhoogde stootkussen erin zodat er geen hondennageltjes of lebber likjes konden worden weggegeven, als ik even naar het toilet moest of zo. En blijf vooral jezelf, is fijn voor je kindje, je honden, de sfeer in zijn algemeenheid en natuurlijk voor jezelf.

En nee, ik legde ook geen hondenkoekje in het lege wiegje in de hoop dat mijn hond de baby sneller zou accepteren, dit was namelijk in 'mijn tijd' hetgeen ik geacht werd te doen.

Gefeliciteerd met je zwangerschap!

En maak je niet druk om de woonruimte, het allerbelangrijkste is dat kleine wondertje dat je in je buik mag dragen!

Wij hebben nu een eengezinswoning maar toen wij begonnen met proberen zwanger te raken (pff wat klinkt dat raar) woonden we ook nog op een kleine flat. Weliswaar 3 kamers, maar wel echt klein, met veel te veel spullen dus bomvol. Mijn man wilde ook eerst wachten op een ander huis, maar door omstandigheden beseften we dat voor alles een oplossing te vinden is. En laten we eerlijk zijn, tegenwoordig ligt de standaard veel hoger, maar 'vroeger' ging het toch gewoon ook zo?

Ik ben in het ziekenhuis bevallen en de hondjes zijn bij mijn vriendin gaan logeren. Uiteindelijk zijn ze pas de dag nadat we thuis kwamen naar huis gekomen. Dat was niet zoals ik het gepland had, ik wilde graag dat ze in huis waren als wij thuis kwamen met de kleine maar dat ging dus niet.

Dus hebben we ze gewoon opgehaald en in de kamer gelaten, baby in de box, eerst uitgebreid geknuffeld en toen baby gepakt, laten ruiken, ze mochten likje geven aan de handjes en dat was het. Ze mogen hier wel in de babykamer, maar zullen daar eigenlijk niet naar binnen gaan zonder dat wij erbij zijn. Ik weet niet hoe dat komt, maar dat gaat vanzelf.

Het speeldkleed is wel lastig, want voor mijn zoon er was, waren kleedjes voor de hondjes. Nu stuur ik ze eraf met het commando 'baby'. 'Kleedje' betekent namelijk dat ze op het kleed moeten, dus niet op het kleed werkt averechts


De box hadden wij ook al staan maar kan me voorstellen dat dat bij jou niet handig is.

Laat je wel weten hoe het gegaan is als de kleine straks geboren is? Voor je het weet is het zover hoor!

Ik kan niet uit eigen ervaring praten, maar wat je zou kunnen doen is zo'n baby born halen om te oefenen. Die maakt al wat gekke geluidjes en dergelijke.
Dan kun je ze bijv. al leren dat als jij de luier verschoont, zij netjes afstand houden e.d.
Zodat als je dan je handen vol hebt aan je baby je de honden iig niet meer zoveel hoeft te trainen.

Verder is het gewoon heel belangrijk dat ze respectvol zijn naar je baby en snappen dat het geen speelgoed is ondanks dat ie wat 'piepgeluidjes' maakt
Dus ze mogen alleen bij de baby wanneer jij dat zegt, anders houden ze netjes afstand.

Dus je zou wat voorbereidende oefeningen kunnen doen. Ook voor jezelf: baby in je handen, honden evt. corrigeren en dat terwijl je waarschijnlijk kei moe bent!

Verder wil ik je graag nog even feliciteren!!!

Sassol schreef:Ik kan niet uit eigen ervaring praten, maar wat je zou kunnen doen is zo'n baby born halen om te oefenen. Die maakt al wat gekke geluidjes en dergelijke.
Dan kun je ze bijv. al leren dat als jij de luier verschoont, zij netjes afstand houden e.d.
Zodat als je dan je handen vol hebt aan je baby je de honden iig niet meer zoveel hoeft te trainen.

Verder is het gewoon heel belangrijk dat ze respectvol zijn naar je baby en snappen dat het geen speelgoed is ondanks dat ie wat 'piepgeluidjes' maakt
Dus ze mogen alleen bij de baby wanneer jij dat zegt, anders houden ze netjes afstand.

Dus je zou wat voorbereidende oefeningen kunnen doen. Ook voor jezelf: baby in je handen, honden evt. corrigeren en dat terwijl je waarschijnlijk kei moe bent!

Verder wil ik je graag nog even feliciteren!!!

Hey Sasso,

Dit hebben we inderdaad al meerdere keren gedaan, ze zijn zoooo onwijs nieuwsgierig die honden ... Asl ik bijv Mozes aan de 'baby' wil laten ruiken dan douwt hij zijn neus ertegenaan en geeft kleine duwtjes, ik weet eerlijk gezegd wat dit precies voor soort gedrag is en of ik dit nou toe moet laten of niet.
In dit geval heb ik het gecorrigeerd met de woorden ' zachies he ' .... likken ofzo doet hij niet aan de pop ...
Maar eerlijk gezegd ook niet zo vaak meer gedaan want het is momenteel even chaos bij ons in huis ( verbouwing van de badkamer )

Dorien schreef:Gewoon doen zoals je normaal ook altijd deed. Ik woon ook niet groot en toen ik thuiskwam met mijn baby heb ik zo normaal mogelijk gedaan. Natuurlijk was het niet hetzelfde als daarvoor, alles is ineens veranderd met de komst van een baby, maar zolang je rustig en stabiel blijft is de hond dat ook. Tenminste die van mij, die doet alsof mijn kindje hier altijd al is geweest en heeft er niet echt aandacht voor.

Niet teveel een issue van maken zou ik adviseren.

Mee eens. En verder is het jouw kind en niet het kind van je honden. Ik zie het nu van de maxi cosi op de grond ter aflebbering nooit zo. Gewoon zo normaal mogelijk doen is al moeilijk genoeg.

Geer schreef:

Dorien schreef:Gewoon doen zoals je normaal ook altijd deed. Ik woon ook niet groot en toen ik thuiskwam met mijn baby heb ik zo normaal mogelijk gedaan. Natuurlijk was het niet hetzelfde als daarvoor, alles is ineens veranderd met de komst van een baby, maar zolang je rustig en stabiel blijft is de hond dat ook. Tenminste die van mij, die doet alsof mijn kindje hier altijd al is geweest en heeft er niet echt aandacht voor.

Niet teveel een issue van maken zou ik adviseren.

Mee eens. En verder is het jouw kind en niet het kind van je honden. Ik zie het nu van de maxi cosi op de grond ter aflebbering nooit zo. Gewoon zo normaal mogelijk doen is al moeilijk genoeg.

Ja daar heb je inderdaad gelijk in, er zal ten alle tijden ondanks het normaal mogelijke doen altijd een verschil zijn

Ik ga mee met wat ik soms al gelezen heb hier, of je nu klein of groot woont. het maakt voor je honden niet uit mits ze genoeg beweging krijgen maar dat is overal zo. en ook voor jouw en je baby niet.

Gewoon blijven doen, en als je dingen anders wilt gaan doen, dat nu al gaan doen voordat de baby er is.

Van harte met je zwangerschap in ieder geval en lekker genieten!

Idd zoals de meeste zeggen gewoon blijven doen zoals je anders ook doet..
En vooral de zelfde regels aan houden voor de hond..

En laat je hond duidelijk merken dat de baby wel hoger in rang staat, dat je straks niet de problemen krijgt dat jou hond denk dat hij de kleine mag/kan corrigeren als het hem haar niet zint..
Las nl in een ander topic dat mams samen met baby naar boven vluchte omdat de hond rust nodig heeft..
Maar stel daarvoor duidelijk een plek in die verboden is voor je kind zodat de hond zich daar kan terug trekken zo hebben wij hier een mand en een bench die ook visite kindje verboden is dus straks ook voor ons eigen..
Want als jij je huis/ruimte ontvlucht voor de hond geef je haar/hem naar mijn mening juist het gevoel dat de hond hoger in rang staat..

Reneey schreef:

lieke schreef:

Nanna schreef: Als je geen huilbaby hebt zal dat nog wel meevallen hoor Mijn pas geboren koter sliep alvast 23 van de 24 uur, dus ik kan er leuk aandacht naast gaan zitten geven maar erg opschieten doet het niet
Ik mikte hem in de kinderwagen en ging heerlijk einden lopen met de honden

En als je wél een huilbaby hebt (zoals ik had :N: ) moet je juist gaan lopen met het blaag. De schommelingen van de kinderwagen zorgen ervoor dat-ie eerder in slaap valt. Ik heb wat kilometers afgewandeld de eerste drie maanden want zoonlief blèrde dus 20 van de 24 uur. Dus je honden krijgen met een huilbaby meer beweging dan ze lief zal zijn.

Nou ja in beide gevallen hoop ik dus ook dat ik dat gewoon kan blijven doen, word door veel mensen gewaarschuwd dat ik veel te makkelijk over denk maar het komt begin Lente ... ik zie mezelf gewoon heerlijk met de kinderwagen lopen in de verschillende parken hier om mij heen met de woefs naast me ... daarnaast heb ik ook geregeld dat de honden 3 keer per week meegaan met de uitlaatservice zodat ze ook goed hun ei kwijt kunnen ( mits ik dat dus even zelf niet kan doen )
Maar eigenlijk maak ik me dus te druk om dingen en is het gewoon simpel weg zoals mijn gevoel al zei : Normaal blijven doen, honden er gewoon bij betrekken en het dagelijks ritme proberen zo stabiel mogelijk te houden.

Nou gewoon dit dus, ik heb van mijn leven nog niet zoveel tijd gehad als nadat de kinderen waren geboren. En ik vermoed dat de honden nog nooit zoveel gelopen hebben als toen. Het leven voor allemaal als een luis op een zeer hoofd. Heerlijk, ook met de 2e die 3 maand lang dag en nacht huilde. Je moet je gewoon niet gek laten maken, geen beren op de weg zien voordat ze er zijn en straks lekker gaan genieten van je wandelingen met je kleine en de hondjes. Relaxen en gewoon doorademen, de leukste tijd van je leven komt eraan. En dat ook nog allemaal in de lente, wat wil een mens nog meer.