Het HondenForum

Op 20 Juli is mijn maatje ingeslapen...20,5jaar was hij. We hebben ondertussen een nieuwe pup (Bunker) en tis een schat !! echt al een deel van ons zeg maar...
Toch...ik zit hier op kantoor en staar naar de fotos op mijn bureau....en ook nog op mijn beeldscherm...zelfs op mijn fototoestel nog steeds een foto van mijn oude foefertje...
Ik krijg het niet over mijn hart om deze in te wisselen voor een fotootje van Bunker...

Hebben jullie dit nou ook ? Het lijkt wel of ik door het wisselen van die fotootjes iets afsluit wat ik helemaal niet wil....

Tis ook de eerste kerst zonder hem in 20jaar....wat een trut ben ik ook he...heb meer verdriet van hem dan van mijn ouders of wie dan ook ... mis hem zo....

Ik heb dat zelf niet, maar kan me het in jouw geval best voorstellen. Als je hond 20 jaar deel van je leven heeft uitgemaakt, dan is dat een enorme tijd, en dat schuif je niet zo even aan de kant.

Zelf had ik meer verdriet over m'n vader dan over al m'n honden bij elkaar.....
Ik heb het een paar weken dat ik foto's houd staan op een buroblad en telefoon.
En dan is er weer plaats voor nieuwe dieren. Wil niet zeggen dat ik ze niet meer mis. Maar probeer dan toch weer verder te gaan met het heden en toekomst. MET mooie herinnneringen in m'n hart.
En natuurlijk moet ik nog wel eens een traantje wegpinken. Zat bv gisteren CM te kijken, ging over een hond in laten slapen. Dan kijk ik boven de bank en zie ik 3 kopjes hangen die er niet meer zijn. Ja, dan komt het even, mag ook.

Maar het is toch voor ieder persoonlijk hoor, als jij je nog goed voelt bij een foto van je oude hond, waarom niet dan.
Iedereen rouwt anders, ieder op zijn eigen manier.

Waarom de foto's op de bureau verwisselen als je er nog niet aan toe bent.
Misschien kun je een foto van Bunker ernaast zetten.

Waarom zou je de foto inwisselen? De foto van mijn eerste collie staat nog steeds op een ereplaats op mijn bureau op het werk (gaat ook mee als ik van baan wissel) en hangt pontificaal in het groot in mijn slaapkamer. Zij was én is nog steeds mijn grootste lieveling, hoeveel ik ook van de dieren hou die daarna zijn gekomen. Een hond als mijn Robyn krijg ik nooit meer. Maar ik weet zeker dat ik mijn huidige dieren echt niet te kort doe, hoor .

Gewoon niet doen tot je zelf die behoefte er toe voelt, en ja ik ken het gevoel,
geloof me je groeit er ook wel weer naar toe, alleen nu nog niet.

Mary schreef:Waarom de foto's op de bureau verwisselen als je er nog niet aan toe bent.
Misschien kun je een foto van Bunker ernaast zetten.

Dat wilde ik ook zeggen; waarom UBERHAUPT de foto verwisselen? Gewoon lekker eentje ernaast...
Ik heb ook foto's hier van overleden katten, die worden echt niet verwisseld... er komen gewoon nieuwe foto's bij.

Geeft toch niks. Je gevoel gewoon volgen

en jeetje is ook niet niks 20,5 jaar een hond bij je en ineens is hij er niet meer.

Je kan er ook een foto bij zetten vanje nieuw hondje.

sterkte

Ik herken dat wel.
Ik heb op mijn digitale camera ook nog foto's staan van mijn eerste hond.
En die is 21 aug 2009 ingeslapen.
Ik ben heel blij met mijn 2e totaal andere hond, maar vervangen doet het zeker niet.
De tijd komt vanzelf.

Gewoon je gevoel volgen hoor, waarom zou die foto wegmoeten? 20 jaar samen met een hond is niet niks! Gelukkig kun je ook genieten van je nieuwe hondje. Sterkte

Vervangen kan niet ene hond een andere.
Hier is boven de bank een plekje voor foto's, op canvas. 3 van de 6 zijn er intussen niet meer.... sta er ook wel eens naar te kijken hoor.
Het blijven prachtige herinneringen.

Ja, ik ken het. Als bureaubladachtergrond heb ik op beide laptops nog steeds Bowie staan. Kan het niet over mijn hart verkrijgen om daar nu een foto van Ushi op te zetten.
Voor de rest worden er hier geen foto's verwisseld.

dankje allemaal voor de lieve woorden....tis nog maar kort natuurlijk....en het is niet dat ik iedere dag nog treur hoor...steeds meer kan ik aan hem denken met een lach....en hier in huis valt zijn naam nog iedere dag....
Hij heeft een ereplaatsje hier in huis...urntje en lievelingsspeeltje met foto erbij...
Maar er zijn nog van die dagen...

en die dagen zijn zo moeilijk!
begrijp je goed,

ja. pien heeft nog jaren op mijn bureaublad gestaan en ze is nog steeds mijn avatar. ook kan ik geen foto's van haar wissen, ook de onscherpe foto's niet.

Ik weet precies wat je bedoeld met foto's...
Lotje is op 5 juli op 17 jarige leeftijd overleden en kan haar ook niet loslaten maar desondanks hou ik ontzettend van mijn nu jonge hond!
Ik heb na haar overlijden gelijk 3 mooie foto's uit laten vergroten en boven mijn bank gehangen.
En hier en daar heb ik natuurlijk nog wat foto's staan en naast de urn ook nog een mooie foto.
Door die 3 foto's die er hangen heb ik niet het gevoel dat ik verder geen foto's "mag" wisselen, dus misschien een tip, maar tis toch moeilijk want dit is echt gewoon een gevoelskwestie.
Wat ook een leuk en mooi idee is... een mooi fotoboek laten maken!
Dat heb ik ook gedaan van Bumba (de nieuwe hond) zijn puppyfoto's, zo heb je altijd een mooi aandenken, en dan als laatste 3 bladzijdes heb ik voor de mooiste foto's van Lotje bewaard en heb ik een stukje tekst bij gezet.
Dit album is mij zo heilig dat ik hem in een vitrinekast heb gelegd

Waarom zou je foto's inwisselen? Zo lang je maatje geweest, die vergeet je echt niet zomaar.
Ruim 3,5 jaar na Bente haar overlijden heb ik in een lijst nieuwe foto's gedaan en is mijn hondje van ondertussen 3 jaar er in komen te staan. Geen haar die er eerder aan dacht om in dat lijstje een andere foto te doen.

Sterkte

Luka is 25 mei overleden en ook zijn foto staat nog steeds op mijn bureaublad en het zijn zijn foto's die in de lijst in de huiskamer hangen en in mijn agenda zitten. Ook ik heb nu een nieuw hondje waar ik heel blij mee ben en echt gek mee ben, maar het is nog veel te vroeg om foto's te gaan vervangen. Dat wil ik niet, misschien wel nooit niet. Er zullen ook foto's van haar in de kamer komen en in mijn agenda, dat zal gaan zoals het gaat ik zie het wel. Haar foto's kunnen prima naast die van Luka, ik hoef ze niet te vervangen. Lynn is namelijk ook geen vervanging van Luka maar een nieuwe mooie aanvulling op mijn leven en daarom kunnen de foto's ook prima naast elkaar staan

Je hoeft de foto toch ook niet te wisselen.
Een nieuwe pup is geen vervanger maar een aanvulling. Hier hebben we Geable 14 december in laten slapen. Voorlopig verdwijnt hij echt niet van mijn bureaublad en boven mijn bed. Misschien wel nooit.

We hebben zelf een pup gehouden uit ons nest van oktober. Is nu 10 weken. Echt een schat en lieve aanvulling. Zijn foto komt er vanzelf wel naast!

Afgelopen week (22dec) ook onze Nicky verloren. Ook haar foto's staat hier en blijft hier staan.

Heel normaal als je van je honden houdt.

Ja ik ook , mijn lieve Leggy staat nog steeds met haar foto op mijn bureaublad , daar blijft ze staan . Ze is ruim een jaar geleden overleden , ze was mijn alles , en nu , nu zit ik weer te janken

Ik kan helemaal volgen wt je schrijft hoor!!
En na TWINTIG jaar je maatje moeten verliezen, dat ius nog al niet wat!!
Ik ben in juni 2009 GAIA verloren aan Lymfeklierkanker.
Nog steeds staat er een foto van hem als screensaver op mijn telefoon.
Nog steeds ligt zijn laatst gebruikte kleed naast mijn bed.
Ook liggen er nog een Carnibest worst en twee zakjes bosbessen van hem in de vriezer.......
Nog steeds gaat er geen dag voorbij dat ik niet even aan hem denk.
Gelukkig worden die momenten wel steeds minder pijnlijk.

5 oktober kwam Darko via herplaatsing in mijn leven.
http://www.beauceronforum.yourbb.nl/vie ... ?f=4&t=402" onclick="window.open(this.href);return false;
In hem zie ik een hoop dingen van GAIA, maar hij is zeker geen vervanger van!!

Pas sinds de komst van Darko, heb ik GAIA´s etensbak weggehaald van de plek waar hij altijd at.
Nu eet Darko op die plek.

Dit heeft gewoon zo lang nodig als dat het heeft.
Neem er de tijd voor en laat het allemaal tot je komen.
Hoe je het ook doet, je doet het goed!!!!!