Het HondenForum

Ik heb nu ruim een jaar de meest perfecte Maltezer die ik me maar kan wensen. Hij heeft geen gedragsproblemen en er is niets wat ik aan zijn karakter zou willen veranderen. Aan de ene kant denk ik dus: Houden zo! Aan de andere kant zie ik hoe hij helemaal uit zijn dak gaat als we een andere vriendelijk Maltezer in het bos tegen komen. Hij speelt zo ontzettend graag en ik snap ook wel dat ik geen hond ben en dus niet zo'n zelfde maatje voor hem kan zijn als een andere hond dat zou kunnen zijn. Ik zit er nu dus serieus over te denken om er voor hem nog een andere Maltezer bij te nemen. Ik zou die dan wel bij een goede rasfokker gaan kopen en proberen de karakters zo goed mogelijk op elkaar af te stemmen. Dan zie ik het voor me dat ik twee hondjes heb die veel met elkaar spelen en echte maatjes zijn. Maar.... wat is nu de realiteit? Wat is jullie ervaring? Heeft het echt een redelijke kans van slagen als je met dat doel een tweede hondje uit zoekt of is zoiets een toevalstreffer en blijven ze meestal toch op zichzelf. Ik heb nu een reu. Van wat ik gelezen heb past daar het beste een teefje bij. Mocht ik het doen, hoe doen jullie dat dan als het teefje loops is?
Ik hoor graag jullie mening.

Toen mijn oudste hond 3,5 jaar oud was, heb ik er een tweede hond bijgenomen. En ik had hem echt geen groter plezier kunnen doen! Hoe leuk wij als mensen ook zijn voor onze honden, een "honds" maatje waarmee ze hun eigen taal kunnen spreken, is echt helemaal fantastisch.
Jouw hondje vindt het duidelijk leuk om met rasgenootjes te spelen en ik denk dat je hem een groot plezier zou doen met een goed gefokt Maltezermeisje. Als ik terugdenk aan het plezier van mijn Teun toen Niamh bij ons in huis kwam, en aan hoe hecht die twee samen tien jaar lang zijn geweest, zou ik in jouw geval zeker zeggen: doen!
Jouw hondje is, zo te lezen, goed gesocialiseerd en goed opgevoed en hij zal daarmee een positieve invloed hebben op een tweede hondje.
De combinatie reu-teef is normaal gesproken inderdaad de beste. Er zijn uitzonderingen, maar over het algemeen gaan twee verschillende geslachten het beste samen. Ze zullen met zijn tweetjes misschien iets minder open zijn tegenover vreemde honden die ze buiten tegenkomen, omdat ze genoeg hebben aan elkaar.
De loopsheden van een teefje hoeven helemaal niet problematisch te zijn. Ik heb een aantal jaren een reu en een teef samen in huis gehad. Tijdens de loopsheden konden ze de eerste 10-14 dagen gewoon samenblijven. Vanaf het moment dat Niamh echt ontvankelijk werd, werd het moeilijker. In eerste instantie wilde ik ze allebei thuis houden en gewoon goed opletten en ze scheiden als ik ze niet in de gaten zou kunnen houden. Maar dat was niet zo'n succes. Teun werd erg pieperig van loopse Niamh en dat was niet echt goed vol te houden. Ik heb hem toen even een paar dagen uit logeren gestuurd (zijn fokker woont hier een half uurtje vandaan) en teruggehaald toen de risicovolle dagen voorbij waren. Tijdens een latere loopsheid heb ik ook wel eens mijn teefje tijdens die dagen bij Teun's fokker laten logeren (omdat ik met Teun in die dagen een wedstrijd had en ik hem dus gewoon thuis wilde hebben). Niamh wordt maar eens in de acht maanden loops, dus het was maar een paar dagen in acht maanden tijd dat één van de twee even uit logeren moest.
Een paar jaar later is er hier nog een tweede teef bijgekomen. Ik heb toen Teun laten castreren (ik dacht daar toen nog wat gemakkelijker over dan nu) om het leven met twee ongeholpen teven voor hem gemakkelijker te maken.
Jij zou er eventueel ook nog voor kunnen kiezen om jouw teefje te laten steriliseren, of je reu te castreren, al ben ik er tegenwoordig niet meer zo voor om honden zonder echt dwingende reden te laten "helpen". Er kleven toch wel meer risico's aan die standaardingreep dan vermeld wordt.
Hoe dan ook, de loopsheden zijn op zich niet zo lastig en als je de twee tijdens de ontvankelijke dagen een kleine week van elkaar kan scheiden, heb je verder geen probleem.
Het plezier van een tweede hond, voor je reutje, maar ook voor jezelf, weegt daar ruimschoots tegenop.

Ik denk dat honden er heel veel aan hebben, sociaal contact met een andere hond. Maar ik ben wel diegene die een hond aanschaft..niet mijn hond. Dus als ik dat wil en er aan toe ben komt er een hond bij, anders heeft de huidige pech en ik denk dat ze daar ook niets aan missen

Wil je er zelf ook een tweede hond bij? Ook als het geen dikke maatjes blijken te blijven?
Dan zou ik zeggen, waarom niet.
Ik ben op zoek gegaan voor zowel mijzelf als mijn eerste hond.
De klik vond ik erg belangrijk tussen mijn reu en de tweede hond.
Ik ging voor een wat oudere teef en ben teruggekomen met een jonge gecastreerde reu.
Het was vanaf de eerste ontmoeting dikke mik en ik zou hun interactie voor geen goud willen missen.
Ik heb gekozen voor een karaktertje dat in basis hetzelfde is, maar veel minder pittig zeg maar.
Dat is denk ik ook een van de redenen waarom het zulke maatjes zijn geworden.
Als je wil, zou je ook een herplaatser kunnen overdenken ivm met je 'eis'. Dat heb ik wel gedaan
(zodat ze samen lang konden wandelen en het karakter wat voorspelbaarder was).

Misschien heb je hier ook nog iets aan:
http://www.hondenforum.nl/plaza/opvoedi ... ede%20hond" onclick="window.open(this.href);return false;

Ik zou het ook doen, twee honden is echt erg leuk

Nanna schreef:

Sil schreef:Ik heb nu ruim een jaar de meest perfecte Maltezer die ik me maar kan wensen. Hij heeft geen gedragsproblemen en er is niets wat ik aan zijn karakter zou willen veranderen. Aan de ene kant denk ik dus: Houden zo! Aan de andere kant zie ik hoe hij helemaal uit zijn dak gaat als we een andere vriendelijk Maltezer in het bos tegen komen. Hij speelt zo ontzettend graag en ik snap ook wel dat ik geen hond ben en dus niet zo'n zelfde maatje voor hem kan zijn als een andere hond dat zou kunnen zijn. Ik zit er nu dus serieus over te denken om er voor hem nog een andere Maltezer bij te nemen.

Jouw hondje is een leuk sociaal beestje. En Maltezers staan idd niet bekend om hun moeilijke karakters.
Ik zou het dus best aandurven om er een puppyreu bij te zetten hoor.
Dan zit je ook niet met gedonder rondom een loopsheid.
Alvast veel plezier met de voorpret!

Yup, dat dus.... ik zou op gemak gaan zoeken en 'm dan zeg maar over 1/2 jaar in huis hebben dan zit er ook wat leeftijd tussen....

Suzanne

Ik zeg doen, leuk ook voor je andere hondje, een maatje erbij.

Ik heb het ook gedaan en hier bijna altijd feest

CarolineS schreef:Toen mijn oudste hond 3,5 jaar oud was, heb ik er een tweede hond bijgenomen. En ik had hem echt geen groter plezier kunnen doen! Hoe leuk wij als mensen ook zijn voor onze honden, een "honds" maatje waarmee ze hun eigen taal kunnen spreken, is echt helemaal fantastisch.
Jouw hondje vindt het duidelijk leuk om met rasgenootjes te spelen en ik denk dat je hem een groot plezier zou doen met een goed gefokt Maltezermeisje. Als ik terugdenk aan het plezier van mijn Teun toen Niamh bij ons in huis kwam, en aan hoe hecht die twee samen tien jaar lang zijn geweest, zou ik in jouw geval zeker zeggen: doen!
Jouw hondje is, zo te lezen, goed gesocialiseerd en goed opgevoed en hij zal daarmee een positieve invloed hebben op een tweede hondje.
De combinatie reu-teef is normaal gesproken inderdaad de beste. Er zijn uitzonderingen, maar over het algemeen gaan twee verschillende geslachten het beste samen. Ze zullen met zijn tweetjes misschien iets minder open zijn tegenover vreemde honden die ze buiten tegenkomen, omdat ze genoeg hebben aan elkaar.
.

Ik kan me hier enkel volledig bij aansluiten. Je kent je eigen hond het beste maar zoals ik het lees zie ik geen problemen. Wij hebben ook twee hodnen, twee teven en die hebben zoveel aan elkaar. Twee honden is leuk! en inderdaad zijn ze meer bezig met elkaar dan met andere honden maar dat vidn ik eigenlijk enkel een pluspunt.

Bedenk wel trouwens dat je een hond makkelijker ergens mee neemt dan twee, bij zo`n klein hondje is dat wellicht weer makkelijker. Daar staat tegenover dat ik ze met z`n 2-en met een geruster hart thuis laat, ze zijn tenslotte niet alleen.

Hier hadden we max en shadow (beide intacte reu) toen ik mn vriend leerde kennen had hij Bikkel al (ook intacte reu) en toen is later Pulchra (ook intcte reu) erbij gekomen. Ze wonen dan niet volledig samen maar ik kan 2 honden zeker aanraden!

Als ik ook zie wat voor een maatjes Bikkel en pulchra zijn ben ik blij dat we het gedaan hebben!

Ik heb honden met hele makkelijke karakters dus ik was er al van overtuigd zeker nadat het goed bleek te gaan met max& shadow en Bikkel dat een pupje erbij geen probleem zou zijn! enkel een grote aanwinst!

mijns inziens zijn honden roedeldieren en zijn over het algemeen erg blij met een huis/soortgenootje..

dus ja,als je plek hebt en je wil graag een 2de hond...dan zeker doen

Ook ik zou het zeker aanraden om te doen.
Wij hebben een niet heel erg sociale dame. Toen vrienden van ons een hondje kregen en regelmatig bij ons op bezoek kwamen werden ze vrienden. Aangezien Floortje helemaal niet zo van andere houdt waren we een beetje verbaast.
Toen zijn wij op zoek gegaan naar een tweede hond. We wilde ongeveer even oud maar het pakte anders uit.
Cazz is bijna 5 jaar jonger en heeft gigantisch veel energie. Daardoor is Floortje ook een stuk levendiger geworden. Ze is socialer geworden naar andere honden. (haar tolerantiegrens ligt hoger)
En na een half jaar zijn ze echte maatjes geworden. Liggen samen in 1 mand, lopen samen met een stok, verzorgen elkaar. Dat soort dingen.

Wat al eerder is gezegd: honden zijn roedel dieren. En mensen zijn leuk, maar andere hond is veel leuker.
Ik zou zeggen doen!

Ehm, dit topic is van november hoor.